Kwarce Percepcji i Aparycji

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Kwarc oślepił zarówno samicę, jak i jej kompana. Z tą różnicą, że dla tej pierwszej tym razem będzie to raptem chwila, a dla kompana… No cóż.

Znalazł się na wysokim klifie, z którego roztaczał się widok na nieskończone wręcz równiny. Gdzieniegdzie mignął jakiś lasek, jakaś dolinka, czy wzgórze, no ogółem – piękny, zielony teren, cały dla niego. I co musiał właściwie zrobić? Wypatrywać z góry bardzo konkretnych rzeczy, drobiazgów wręcz. Trochę jak zabawa w podchody! Albo coś takiego… No, po prostu musiał wyszukiwać z góry konkretnych rzeczy, wskazówek, przedmiotów czy też zwierząt. Kiedy wzbił się w powietrze, szybko odkrył, że teren choć wydawał się rozległy, miał wyraźne granice w postaci jasnej mgły, przysłaniającej niedostępny dla niego teren.

Wypatrywał się w góry śladów zwierząt, żeby zaraz potem je tropić. Kiedy je odnalazł, oślepiało go jasne światło, które przeniosło go z powrotem na tamten klif. Układ terenu nieco się wtedy zmieniał. Teraz musiał szukać drzew ułożonych w konkretny sposób i wśród nich rozglądać się za przedmiotem o takim samym kształcie.

Nie wiedział ile czasu minęło mu na tego typu niezwiązanych ze sobą zabawach, ale w końcu któryś z błysków światła przeniósł kompana z powrotem przed Kwarc. Zarówno on, jak i smoczyca, mogli spostrzec, że po zapłacie nie został żaden ślad.

Odebrany Oddech
– szmaragd, tygrysie oko, onyks, opal
Nex
+ Percepcja II

Samiec znów pojawił się w świątyni i choć w oczach jego siostry posiadał wiele kamieni to... nie była to do końca prawda. Wszystko co miał wrzucał w Mgły żeby nie chodzili głodni. Może powinien skupić się następnym razem na gromadzeniu bogactw dla siebie?
W każdym razie wywalił mięso i kamienie przed kwarcem który miał podnosić smokom ich aparycję. Wątroba przyglądała się temu wiedząc, że była dobrym kompanem, ale chyba Ramzy chciał jeszcze dodatkowe łapy do pracy. Cóż, nie zamierzała się z nim wykłócać bo miał rację.
Ile razy tylko ona miała pomagać mu w śledzeniu!

// Aparycja II i III za 2x topaz, akwamaryn, agat, ametyst, diament, 12/4 roślin (nie własne), 16 mięsa (nie własne)

A może skupi się na gromadzeniu bogactw dla ewentualnego, przyszłego potomstwa, jeśli takie zaistnieje? Zwłaszcza że chyba powoli kończą mu się powody do inwestycji w siebie w Warsztacie. Ale mniejsza o to, nie po to tu przyszedł. Przyszedł tu, żeby być bardziej przekonujący! No więc co, Kwarc błysnął, oślepiając zarówno jego, jak i kompana(z tym, że dla kompana to wszystko będzie zaledwie chwilą, a dla Ramzy'ego… Przekonajmy się!).

Samiec znalazł się na polance! Takie ładnej, kwiatowej, pachnącej i w ogóle. I co najważniejsze, nie był tu wcale sam! No bo tak się złożyło, że razem z nim znajdował się tu malutki, przestraszony lisek! Zadanie miał bardzo proste, przekonać zwierzątko do siebie. Użyć wrodzonej charyzmy i w ogóle. Podszedł do zwierzaczka, przykucnął, żeby nie być tak dużym i groźnym i potem podsunął mu łapę z odrobiną mięsa. Dał mu się nawet obwąchać, żeby oswoiło się z jego zapachem! Lisek oczywiście na początku spięty i zestresowany po jakimś czasie się rozluźnił, powąchał najpierw mięso, a potem smoka i zaczął powoli zjadać.

I tak szczerze, na tym polegało zadanie Ramzy'ego. Na oswajaniu przeróżnych zwierzątek! Czasem też trafiało mu się jakieś Stado, albo coś podobnego. Znajdował się też w różnych miejscach, tak dla urozmaicenia. Można nawet chyba powiedzieć, że to nie było wcale takie trudne czy męczące.

Więc no, Łowca nie miał co narzekać, ale i tak i tak w końcu ta przygoda się skończyła i znalazł się znowu przed Kwarcem, nie widząc swojej zapłaty.

Urok Milczenia
-2x topaz, akwamaryn, agat, ametyst, diament, 12/4 roślin (nie własne), 16 mięsa(nie własne)
+ Aparycja II i III

Jara pojawiła się przed polanką z kwarcami i sztywnym krokiem podeszła do kwarcu podpisanego mianem percepcji. Oczy już nie te co kiedys, potrzebne jej były wspomagacze. Wyciągnęła z torby kilka kamieni szlachetnych i czekała.

// turkus, szafir, cytryn, 2x perła i 4/4 miesa za percepcje 2

Kwarc błysnął, żeby obdarzyć Jarę jej dawką wspomagaczy. Ale no, żeby zapracowała sobie na to.

Samica znalazła się w jaskini. Miała przed sobą pionową, gładką, kamienną ścianę, z malowidłami. Widziała różne, kolorowe symbole, na górze były one większe, potem były coraz mniejsze i trudniej widoczne. Co musiała zrobić? Odnaleźć te symbole o tych właśnie kolorach, które widziała! Jaskinia była spora i oświetlona kolorami z tej właśnie ściany! No to ruszyła na poszukiwania odpowiednich symboli! Ah, właśnie, jeszcze małe słówko o symbolach. Były to jakieś proste rzeczy, kwiat, drzewo, niedźwiedź, jeleń i tym podobne rzeczy. O różnych, nienaturalnych symbolach

Różne groty i odnogi emanowały różnymi kolorami, a same groty był powykręcane, były o nienaturalnych kształtach. Szukała… Figurek! Tyle dobrego, że w grocie świecącej zielonym światłem wszystkie figurki były zielone. Tylko, uh, co tam miało być zielone? Jeden z większych symboli, który jeszcze widziała taki był… To chyba był dzik…? Hm. O, chwila, chyba właśnie rzuciły się jej w oczy ślady dzika. Ruszyła za nimi i… Znalazła zieloną figurkę! Wzięła ją w łapę, wróciła do tamtej ściany(która była oddzielona przepaścią, tak żeby nie myślała się do niej zbliżyć). Kiedy dostrzegła na niej symbol zielonego dzika, zarówno figurka jak i malunek zniknęły.

Chwilę musiała się tego wszystkiego naszukać, czasem do figurek prowadziły tropy, a innym razem były poukrywane i musiała się nieźle naszukać. Ogółem też się jej zdarzało pomylić kolory, albo nie dojrzeć odpowiednich symboli.

A kiedy znalazła wszystko na tej tablicy, no cóż, została oślepiona. Tym razem znalazła się w lesie, nocą. Kamienna ściana dalej znajdowała się w pewnej odległości. Sama Jara była nad klifem, a za sobą miała las, również mieniący się kolorowymi światłami.

I tak szukała mnóstwo razy, w różnych miejscach. Straciła już rachubę, ale miejsca nigdy nie były takie same. Było to w pewnym momencie nieco męczące, ale w końcu znalazła się na powrót przed Kwarcem. Pomimo tego iż przed chwilą szukała tylu rzeczy, tak swojej zapłaty znaleźć nie umiała.

Jarzmo Brzasku
– turkus, szafir, cytryn, 2x perła i 4/4 miesa
+ Percepcja II

Drugi już raz w swoim życiu Ishamaar powędrował do kwarców, wypełnić odpowiedni rytuał. Szed z determinacją oraz chłodnym przygotowaniem – miał nadzieję, że inny kwarc nie będzie aż tak bardzo... nieprzyjemny, jak ten od wytrzymałości, ale raczej się nastawiał na ogólne co najmniej bardzo kiepski czas.
Podszedł, złożył odpowiednią ofiarę, oraz czekał, aż dziwna magia porwie jego umysł.

//koral, 2x onyks, granat, 1/4 grzybów, 7/4 mięsa za percepcję II

Dziwna magia, w istocie, porwała jego umysł. Jasne światło oślepiło samca i ten znalazł się na pustyni! Był pusstynnym, więc to miejsce chyba bardziej mu odpowiadało? A jeżeli lubił ciepło słońca, no to niestety, nieco się zawiedzie, bo nie czuł niczego. Serio. Ani ciepła słońca, ani wiatru, nawet temperatura była neutralna. Zupełnie jakby znalazł się na pustyni tylko dlatego, że jest tam piasek. Który też nie był nijak nagrzany! No ale mniejsza o to, bo w sumie, to właśnie ten piasek go interesował! Obok niego pojawiła się małą skała, o bardzo charakterystycznym, dziwnym, nietypowym i nienaturalnym wyglądzie i kształcie.

Musiał w piasku wyłowić odpowiednie kawałki skały i zbudować wierną jej replikę! No to co, ruszył na poszukiwania. Wzbił się w powietrze i szybko zauważył, że miejsce jego poszukiwań jest znacznie okrojone, bo no, rzuciła mu się w oczy jasna mgiełka, okalająca okolice pustyni, więżąc go w swego rodzaju okręgu. Przynajmniej nie będzie musiał latać i szukać nie wiadomo jak daleko i długo. Już rzuciła mu się w oczy pewna wypukłość o kolorze poszukiwanej przez niego skały. Podleciał i zaczął za nią grzebać. Chwycił w łapy i wrócił na miejsce.

Chwilę tak szukał wszystkich części, były poukrywane w przeróżny sposób, bo odkrył że gdzieś tam jest jakaś malutka jaskinia, gdzieś tam troszeczkę formacji skalnych, więc te kawałki mogły być nieźle ukryte. A to jeden z nich był wśród podobnych skał i trzeba było szukać luźnego elementu, a to trzeba było trochę pokopać, albo poszukać dziwnej wnęki.

I kiedy Ishamaar myślał, że znalazł już wszystko i zaczął kopiować skałę(co zabawne, wszystkie elementy magicznie do siebie przylegały, żeby ułatwić cały proces) odkrył, że niektóre elementy były nadprogramowe i niepotrzebne i chyba, ahhh, eh, tak, będzie musiał szukać dalej.

Ale dobra, kiedy skompletował swą rzeźbę został oślepiony iiiii… Przeniesiony w inne miejsce! Do lasu! Zadanie to samo, tylko teren inny, fragmenty lepiej poukrywane i było więcej takich mylnych.

Nie wiedział ile czasu tu spędził, zwiedził przeróżne miejsca, często się nawet powtarzały, musiał w ten sposób odtwarzać drzewa, skały i inne tego typu naturalne konstrukty. Ale w końcu znalazł się na powrót przed Kwarcem. Był trochę zmęczony, ale może ta wizyta nie była taka zła i nie będzie jej wspominał tak źle? Zapłaty oczywiście nie widział.

Pomroki Przedświtu
– koral, 2x onyks, granat, 1/4 grzybów, 7/4 mięsa
+ Percepcja II

Dyskutantka, mecenatka, polityczka. Niegdyś. Teraz już nikt. Pozostała jej jedynie błękitna krew, która nie znaczyła w tym prymitywnym świecie nic. Na tle smoczej społeczności była ułomna – jej sztuki nie znaczyły tutaj nic; smoki były kompletnie innym ludem od dwunogów, więc jej zdolności za nic nie były tu przydatne. Wszystko dało się na szczęście zmienić, więc raz jeszcze złożyła wizytę u tutejszych niemych nauczycieli, u stóp składając dar złożony z mięsa.

// 32/4 mięsa za Aparycję IV i 24/4 za Percepcja II

Kwarc błysnął jasnym, oślepiającym blaskiem i przeniósł samicę do lasu. Ostatnio jej wizja tutaj mogła nieco minimalnie jakoś być w jej klimatach(minimalnie), teraz spróbuje się z tą bardziej prymitywną częścią. Jej zadanie było nad wyraz proste. Znaleźć i oswoić różne zwierzęta. Wszystkie, jakie spotka w lesie.

No więc ruszyła na poszukiwania! Po drodze zgarniając jakieś owoce, w ramach, hm, prezentu. Ładne słowo. No ale dobra, najpierw musiała te zwierzęta do oswojenia i uspokojenia raczej znaleźć. Rozejrzała się więc za śladami i nie musiała długo błądzić, żeby znaleźć ślady jelenia. Podążyła za nimi i tak jak z początku był widoczne, tak z czasem musiała się ich coraz bardziej naszukać. Kiedy w końcu go spotkała, zatrzymała się nagle i zaprzestała jakichkolwiek gwałtownych ruchów. Może też tak tylko leciutko, nieznacznie, zmniejszyła swoją postawę. Położyła też nazbierane owoce w pewnej odległości od siebie. Zwierzę mocno się wtedy spięło, prawie uciekło, ale zapach i widok przysmaku zatrzymał je na chwilę w miejscu. Jeleń w końcu zdobyć się na odwagę, podchodząc. Oswoił się z zapachem obcej.

I tak po prawdzie, mniej więcej tak to wyglądało. Domena chodziła sobie po lesie, szukając jakichkolwiek śladów zwierząt do podążania za nimi, próbując je do siebie przekonać. Nie napotkała żadnego agresywnego drapieżnika. A kiedy tylko zajęła się ostatnim zwierzęciem, została oślepiona i… Przeniesiona na pustynię. Ah, więc tak kwarc będzie dbał, by się nie nudziła.

Ciężko było jej stwierdzić iloma zwierzętami się zajęła, ile uspokoiła, łatwo było zgubić rachubę, zwłaszcza, kiedy czas zdawał się być zatrzymany w miejscu.

Ale w końcu jasny błysk zabrał ją znowu przed kwarce. Oczywiście, po zapłacie nie pozostał żaden ślad. Ale! Przynajmniej dowiedziała się, na czym, między innymi, może polegać dyplomacja w tutejszej kulturze. Chyba. No, mogła mieć nadzieję… A i też nieco polepszyła swoją percepcję, jeśli można tak nazwać usilne szukanie ukrytych śladów zwierząt…

Domena Tyrana
– 56/4 mięsa
+ Aparycja IV
+ Percepcja II

Po raz kolejny, Hektyczny zawitał w warsztacie. Tym razem wziął jedynie garstkę swoich oszczędności: trochę mięsa i kilka błyskotek, które powinny wystarczyć do przekupienia kwarcu. Jego ostatnie wizyty w tym miejscu kończyły się zawsze gwałtownym poprawieniem jego zdolności, dlaczego więc i tym razem tak miało nie być?
Tym razem nie przyszedł jednak w poszukiwaniu siły czy wytrzymałości, a percepcji. Powoli wyłożył cały swój podarunek na piedestale i zrobił kilka kroków do tyłu, delikatnie kłaniając się przed kamieniem.
— Po smoczym śnie moje zmysły są ospałe i brakuje im dawnej ostrości. Proszę, przyjmij ten podarunek w zamian za wyostrzenie mej percepcji, abym mógł widzieć to, czego wcześniej może zmysły nie zauważały. — wytłumaczył, po czym w tej samej pozycji oczekiwał jakiejś odpowiedzi.

// Agat, szafir, tanzanit, erytryn + 12/4 mięsa za Percepcja III

Keizen niepewnym krokiem weszła do Warsztatu, rozglądając się po nim, jak gdyby znalazła się w jakimś dziwacznym muzeum. Usłyszała od rodziny, iż to właśnie tutaj za odpowiednią opłatą można było uzyskać pewnego rodzaju pomoc w rozwoju. Młoda podchodziła od tego tematu wyjątkowo sceptycznie, ale i tak postanowiła podjąć się próby kontaktu z którymś z kwarców. Gdy w końcu znalazła ten, który ją interesował, Obłudna położyła dane jej w prezencie mięso na piedestał i zwróciła się do… cóż, sama nie wiedziała dokładnie kogo.
— Składam odpowiednią ofiarę i proszę o pomoc w wyostrzeniu moich zmysłów, które zawodzą mnie podczas polowania. — stwierdziła beznamiętnie, spoglądając na kwarc w oczekiwaniu na jakiś magiczny przypływ mocy, lub słowną poradę.

// 24/4 mięsa za Percepcje II oraz 28/4 mięsa za Percepcję III

Hektyczny Kolec

Kamień błysnął, oślepiając samca. Kiedy ten efekt minął i zaczął odzyskiwać wzrok, spostrzegł że znajduje się w lesie. Tylko takim, nietypowym… Bardziej, był to labirynt. Widział dookoła siebie takie same ścieżki, a musiał jakimś sposobem znaleźć stąd wyjście. Postanowił ruszyć którymś na ślepo i po krótkim spacerze trafił na takie samo, podobne rozwidlenie. Hm. Rozejrzał się, aż w końcu na którymś z drzew nie dostrzegł wyrytej strzałki pokazującej kierunek. Poszedł tam i w sumie, okolica delikatnie się zmieniła. Dalej był w lesie, ale rozwidlenie było teraz nieco inne. Tamto było bardzo zarośnięte, a ścieżki znajdowały się między drzewami, tutaj natomiast, drzewa zostały zastąpione gęstymi krzewami, a ziemia była bliżej konsystencji błota. O, właśnie, błoto… Szybko dostrzegł jakiś ślad, być może zwierzyny, zmierzający w konkretnym kierunku.

I tak się bawił, błądząc po leśnym labiryncie. Szybko się zorientował, że wszystkie ścieżki są niemal podobne i musi rozglądać się za drobnymi wskazówkami pokazującymi mu dobrą drogę. A kiedy tylko opuścił las, został nagrodzony kolejnym błyskiem i kolejnym miejscem. Eh. I tak przemierzał równiny, pustynie, jaskinie i tym podobne miłe miejsca, które zawsze miały takie samo otoczenie, z wyjątkiem kilku wskazówek.

Ciężko było mu ogarnąć jak długo tak zwiedzał i błądził, zwłaszcza że miejsca czasami się powtarzały, z różnicami oczywiście. Ale w końcu, któryś błysk światła przeniósł go znowu przed Kwarc. Swoimi nowymi, wyostrzonymi zmysłami mógł spostrzec, że nigdzie nie ma śladu zapłaty, z jaką tu przyzszedł.

Obłudna Łuska

Oh, moc przypłynęła, tylko nie tak jak samica mogła się tego spodziewać. Chyba. No bo czy spodziewała się oślepiającego światła? Kiedy tylko odzyskała swój wzrok, spostrzegła że znajduje się w lesie. Jak na Polowaniu, prawda? A co musiała tu zrobić – polować. Najpierw w ogóle wynaleźć ślady, a potem znaleźć zwierzynę. Brzmi całkiem prosto, prawda? No więc zaczęła szukać jakichś śladów, aż się na jakieś nie natknęła! No dobra, teraz tylko za tym podążać. Co ciekawe, nie czuła przy nich za bardzo zapachu zwierząt. Ale ruszyła za odciskami kopyt, aż w końcu… Oh, ślad się urwał. Nagle i niespodziewanie. Musiała się porozglądać nieco po okolicy. Chyba, miała taką nadzieję. Odeszła pewien kawałek, dalej szukając tropu iii… Coś znalazła. Tylko, hm, nie bardzo to przypominało jej wcześniejszy trop… Rozejrzała się jeszcze chwilę po okolicy i w końcu, po dwóch innych mylnych tropach, kolejny okazał się tym, jakiego szukała. Jeszcze parę razy podczas tego śledzenia gubiła trop i musiała przejść pewien kawałek, by odnaleźć go na nowo.

I w zasadzie to tak sobie polowała, gubiła trop bardzo łatwo i musiała go na nowo odnajdywać, nie zawsze było to łatwe, zwłaszcza, że czyhało na nią dużo mylnych tropów.

W którymś momencie została oślepiona, tylko po to, żeby zmieniło się środowisko. I tak zwiedzała równiny, bagna, pustynie, plaże i tak dalej. Ale w końcu któryś z jasnych błysków przeniósł ją z powrotem przed Kwarc! Oczywiście, że po zapłacie nie pozostał nawet ślad.

Hektyczny Kolec
– Agat, szafir, tanzanit, erytryn
– 12/4 mięsa
+ Percepcja III

Obłudna Łuska
– 52/4 mięsa
+ Percepcja II i III

Hektyczny ponownie zawitał na tereny warsztatu, tym razem planując już tutaj zbyt prędko nie wracać. W prawej łapie trzymał zawinięty w duże liście pakunek, wewnątrz którego znajdowało się ukryte mięso. Miało ono stanowić kolejną ofiarę dla jednego z kwarców w zamian za delikatne wsparcie.
Wężowy podszedł do interesującego go obiektu i bez chwili zawahania, pozostawił swój prezent, delikatnie schylając swój łeb przed kamieniem, jak gdyby ten był jakimś boskim posągiem. Dziś jednak mglisty nie zdawał się w humorze do rozmów. Znał już przecież zasadę działania kwarcu, więc i nie czuł potrzeby zawracania mu głowy niepotrzebnymi przemowami. Magiczny twór zapewne sam odczyta z jego myśli, czego tak naprawdę zapragnął.

// 24/4 mięsa za Aparycje II

Ano, Kwarc zdecydowanie doskonale wiedział czego samiec pragnie, więc bez zbędnego przedłużania, błysnął oślepiającym światłem(jakby kiedykolwiek przedłużał…).

Samiec znalazł się w lesie. Za jakimiś większymi krzakami, bo był właśnie świadkiem pewnej osobliwej sceny. Grupka drapieżników zbliżała się powoli do młodego jelonka. A zadaniem samca było zostanie bohaterem! To znaczy, musiał je odstraszyć. Więc to zrobił! Wyskoczył z krzaków, z cichym warkotem i głośnym rykiem, oznajmiając swoje przybycie. Stanął przodem do dwóch wilków, obnażył swoje kły. Zwierzęta odpowiedziały warczeniem i kłapnięciem zębami, jednak kolejny ryk skutecznie je przekonał, że smok nie ma zamiaru się wycofać. No nic, zrezygnowały ze swojego obiadu i odeszły.

No, to teraz po tym pokazie siły i złowrogości musi jakoś przekonać do siebie młode zwierzątko które właśnie obronił przed złymi drapieżnikami! Czyli, no, musiał zachować się zupełnie inaczej i przeciwnie. Musiał załagodzić swoją postawę, nieco się zmniejszyć, no i wykazać się cierpliwością. Bo tylko paraliżujący strach trzymał młode w miejscu. Adept nawet nieco się odsunął i zaoferował zwierzęciu odrobinę owoców, które zerwał z pobliskiego krzaka(okazuje się, że do Kwarców Alaleya nie ma wstępu).

I tak w zasadzie wyglądał jego trening – biegał sobie po lasach, pustyniach i równinach, ratując młode zwierzęta przed drapieżnikami! Były ich różne ilości, jedne był groźniejsze, inne nie i czasem musiał nawet zniechęcić do ataku takiego biesa czy innego demona. Często też ratował młode innych drapieżników. Najpierw musiał być groźny i niebezpieczny, a chwilę po tym miły i łagodny, żeby nie spłoszyć drugiego zwierzęcia. Oczywiście nie zawsze mu to wychodziło, ale kwarc oferował Przycisk Reset w razie problemu, czyli oślepiał samca i ten zaczynał swoje podejście jeszcze raz.

W końcu, jasne światło nie przeniosło go do kolejnego miejsca, a znowu przed kwarc, gdzie ciężko było o dojrzenie przez adepta jakiejś zapłaty. No, traning chyba nie był tak męczący?

Hektyczny Kolec
– 24/4 mięsa
+ Aparycja II

Żubry...dziki...jakieś ptactwo...wszystko ładnie obrane z piór, skór i futra. Zapakowane w giętką korę brzozy jaką znalazł, bo jakoś trzeba było to przetransportować. Kiedy tu przybył to tak jak kiedyś, położył zapłatę pod odpowiednim kwarcem. Czy było mu "szkoda" utraty mięsa? Nie. Nie za bardzo, ostatnio częściej polował niż walczył więc spiżarnię szybko znowu uzupełni. Mniejsza o to, usiadł i zaczął wpatrywać się w kwarc, wypowiadając cel swojej obecności tutaj
– Pomóż mi w lepszym dostrzeganiu śladów, wyłapywaniu zapachów i dźwięków. Moja percepcja... nigdy nie będzie tak doskonała jak u łowcy, jednak nie mogę pozwolić aby drapieżniki, lub wrogowie, tak łatwo podchodzili mnie z zaskoczenia

// percepcja III za 28/4 mięsa

Kwarc grzecznie wysłuchał samca do końca, nim go nie oślepił. A gdzie Gadzi powędrował tym razem? Na polankę! A na niej widział… Siedzącego lisa. Wyglądał zwyczajnie… Może oprócz niewielkiego znamienia na jednej z łapek. A potem Tora mrugnął i… Cała polana była usłana lisami. A każdy z nich miał różne znamiona na swoich łapach… Hm, tak, więc na tym polegało jego zadanie znalezienia tego poprawnego lisa… Mógł między nimi chodzić i się im przyglądać, te ani drgnęły. Miejsce też było ograniczone jasną mgiełką przysłaniająca okolicę, więc tyle dobrego, że wiedział jak duży teren na do przeszukania. No dobra, to znamię było chyba na jego lewej tylnej łapce… Tak, dobra, znalazł już trzy takie lisy. Gdzie to konkretnie było? Kiedy jego wzrok w końcu spoczął na konkretnym zwierzęciu, samiec podszedł do niego, położył na nim łapę i… Znowu został oślepiony. Dobrze zgadł.

I tak się to ciągnęło. Miejsca czasem bywały inne, dostosowane do zwierząt których szukał. Czasem musiał odnaleźć dobre wzory, innym razem zwierzę z konkretną blizną. Z czasem dostrzegł też podpowiedzi pod postacią tropów wiodących w konkretnym kierunku, zwłaszcza kiedy obszar był spory(bo tak, to też się zmieniało).

Ciężko było stwierdzić ile czasu tu przesiedział, ale w końcu któryś z oślepiających błysków przeniósł go z powrotem przed kwarc. Tradycyjnie, nie widział śladów po swojej zapłacie.

Gadzi Szał
– 28/4 mięsa
+ Percepcja III

Do kwarców się nie mówi, racja? Wszakże nie wiedział, pochylony skromnie nad magicznym kamieniem. Przyglądał mu się swymi pstrokatymi oczyma, błyskając niczym sroka. Oblizał się bardziej z przyzwyczajenia niźli czegokolwiek innego, a następnie sięgnął ku swym skórzanym sakwom. Były zręcznie wykonane i hałasowały niemiłosiernie. Wszystko to, co miał, było mu ofiarowane w mniejszych lub większych aktach darowizny.
Torby autorstwa Beryla, wiekuistego Łowcy, zaś kamienie szlachetne... tylko skarbiec wiedział kto je przyniósł. Komu dzisiaj Urgumm zawdzięczał zapłatę, nie wliczając hojności Przywódcy?
Minerały zabrzęczały.
Ku swemu zdziwieniu, dopiero teraz drzewny zauważył, że wszystkie te kamienie są inne! Och, jakże kolorowe i różnorakie, aż żal było się rozdzielać! Pokręcił sam sobie głową, mówiąc w sercu "nie rozmyśl się mi tu teraz, no, tak".
Zapłata roztoczyła się z łoskotem przed uwięzioną wiedzą, jakiej to w szepcie podziękował karzeł. Bo a co, może słyszały i byłoby kamieniowi po prostu przykro, gdyby nic nie palnął?

━━━━━━━━━━
:: Zapłata : 12 kamieni szlachetnych [ametyst, granat, 2x malachit, nefryt, onyks, opal, rubin, szafir, szmaragd, topaz, tygrysie oko] + 4/4 mięsa za Percepcję II oraz III (na mięso i jeden malachit czekam na akcept z raportów by wpisać do kp)

Kamień błysnął, zabierając samca na polankę. Tam miał bardzo proste zadanie. Musiał… Wykopać zwierzęta! To znaczy, podążać za ich śladami i po prostu zorientować się, kiedy należałoby kopać. Ziemia powinna być… W większym, bądź mniejszym stopniu widocznie zakopana, bądź zarośnięta. No to do dzieła! Dla utrudnienia tropy należały do różnych zwierząt, ale samiec wiedział, czego szuka. Najpierw znaleźć musiał jelenia! Szukał więc jego odcinków w ziemi, jak i zresztą zapachu. Chwila podążania za nimi i już natknął się na świeżą ziemię, bardzo dobrze widoczną i łatwą do rozkopania. Kiedy tylko zaczął kopać, został oślepiony. No i jego cel się zmienił!

I na tego typu… Nietypowych poszukiwaniach minęło mu nie wiadomo jak dużo czasu. Ciężko było to oszacować. Poziom trudności rósł i ziemia była coraz lepiej zamaskowana. Musiał się domyślać po nagle urywanych śladach i tak dalej.

Po pewnym czasie jasny błysk światła przeniósł go znowu przed oblicze kwarców. Problem w tym, że… Nie widział żadnego śladu po swoich wszystkich ładnych kamyczkach…

//Obsuwa spowodowana pewnymi problemami, ale dogadane na PW
Trupi Kolec
– ametyst, granat, 2x malachit, nefryt, onyks, opal, rubin, szafir, szmaragd, topaz, tygrysie oko
– 4/4 mięsa
+ Percepcja II i III

Nie do końca jeszcze przetrawiła wydarzenia z ostatnich dni, dlatego skupiła się na treningu. Tym razem dość nietypowym, ponieważ przywiało ją do kwarcu. Położyła pokaźną ilość zapłaty pod kwarcem percepcji, usiadła przed tworem i powiedziała
– Pomóż mi ulepszyć moje zmysły – wzrok, węch, słuch... Żebym nie dawała się tak łatwo podejść od tyłu, żeby ślady zwierzyny nie uciekały mi jakby zmyte wodą...

// 47/4 mięsa i 5/4 grzybów za Percepcję II, III

Kwarc odpowiedział na prośbę jedynie oślepiającym blaskiem. Samica znalazła się w powietrzu. Musiała śledzić z góry ruchy pewnej zwierzyny… Jelenia, który akurat wbiegł w las. Po jego drugiej stronie znajdowały się pułapki, rozstawione w różnych miejscach, samica wiedziała w jakich. Musiała wypatrzyc i wyśledzić jego ruch z góry. Czy to obserwując go bezpośrednio przez przerwy w koronach drzew, nasłuchując, albo wypatrując innych jego śladów, na przykład ułamanych krzaków i innych takich. Drzewa też nie były tu szczególnie gęste. Zgubiła go, więc musiał już wpaść w którąś z pułapek. Pozostało teraz wywnioskować w którą, patrząc na jego dotychczasową trasę i zostawione ślady… W końcu podjęła decyzję i wylądowała przy jednej z nich… I dostrzegła w środku trupa. I krwawy ślad… Tak, dobrze myślała, że musiał się zranić zahaczając o któryś z krzaków. Jedyny moment, kiedy mogła dotknąć ziemi, wszystko inne musiała obserwować z powietrza. Znowu została oślepiona i zabawa zaczęła się na nowo…

Z tym, że każdy kolejny błysk utrudniał jej zadanie. Zwierzę częściej znikało jej z oczu, było szybsze i zostawiało coraz mniej śladów. Czasem musiała nieźle wytężać wzrok, albo nasłuchiwać kroków biegnącego zwierzęcia. Jej ofiarą zresztą nie zawsze był jeleń, czasem było to coś mniejszego. Miejscem też nie zawsze był las, czasem musiała śledzić zwierzę mknące przez kaniony i piaski pustyni, z jaskiniami i innymi takimi.

W końcu któryś z tych jasnych błysków okazał się być ostatnim i przeniósł samicę znowu przed oblicze Kwarców. Po zapłacie nie było nawet żadnego śladu, odczuwała co najwyżej pewne zmęczenie nieustannym lataniem.

Runiczna Łuska
– 47/4 mięsa
– 5/4 grzybów
+ Percepcja II i III

Lamba miała.. bardzo dużą paczkę żarcia i kamieni ze sobą. Cóż, musiała sobie zrobić poprawę wyglądu i poprawę wzorku bo on ewidentnie szwankował jej na polowaniach. Ułożyła ładnie pakuneczki a potem w myślach pomodliła się o większą piękność (tak, można być jeszcze ładniejszą niż normalnie Lamba jest!) i lepszy wzrok.

//52/4 mięsa za Aparycje II i II
20/4 mięsa, akwamaryn i jaspis za Percepcje II

Smoki Wolnych Stad