Kwarce Percepcji i Aparycji

[Opiekun]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Na szczęście zadem grom z nieba jej nie trafił. Ba, nawet miska ryżu nie oberwała po głowie. Zamiast tego kwarc rozjaśniał, subtelnym miedzianym blaskiem. Kosztowności wysypane na ziemię zostały dość szybko zabrane przez niewidzialną siłę. Na piasku zostały tylko smugi po przepychanych kamieniach szlachetnych.
Blask kwarcu zmienił się natomiast w iskry. Miedziane iskry które uniosły się w powietrze po czym opadły na samiczkę. Wizja przyszła chwilę później.
Stała po środku niewielkiej wyspy. Widziała piaszczyste brzegi z każdej strony z miejsca w którym stała.
Słońce pali, pić się chce. Czas poszukać czegoś co ci pomoże.
Odezwał się głos w głowie. Zadanie było dziwne, ale nadal chodziło w nim o poszukiwania. Okazało się, że po porządnym przeszukaniu wysepki Tuptająca Łuska znalazła skrzynię zakopaną pod jedną z palm. Było widać, że ktoś próbował ja ukryć, ale nie skutecznie. W skrzyni był bukłak z wodą, jedzenie i nawet nieco kosztowności!
Wizja bardzo szybko dobiegła końca.

~Tuptająca Łuska~
– perła, diament, 2x cytryn, rubin, tygrysie oko
+ Percepcja II

[Popiół Poległych]

Samiec przybył tym razem do kwarców w towarzystwie swojego kompana, Sanguisa. Oboje mięli ostatnio problemy na wyprawach, dlatego smok postanowił odrobinę "podrasować" ich spostrzegawczość. Położył mieszek kamieni przed kwarcem Percepcji i ułożył je przed nim. Sokół zatrzepotał skrzydłami i zaskrzeczał cichutko, patrzył uważnie na to, co miałoby zaraz się stać. Uzdrowiciel zaś, cierpliwie czekał na reakcję kwarców.

Percepcja III Popiół – akwamaryn, szafir, 2x diament, nefryt, perła, koral,
Percepcja III Sanguis – ametyst, 2x rubin, 3x szmaragd

[Wrzawa Wierzb]

Nie pierwszy już raz Ważka odwiedzała kwarce, choć za każdym razem chodziło o co innego. Teraz przywiódł
ją tutaj... dosyć mglisty zamysł. Wróciła do rodzinnych ziem, do stada, i czuła się przez to jednocześnie lżejsza... i cięższa. Głównie cięższa. Ociężała wspomnieniami, które nachodziły ją same, koszmarami, drżącymi łapami i nieposłuszną magią. Lżejsza dzięki uldze, dzięki temu, że Ziemia nadal była; cięższa przez to, że zaczęła dostrzegać więcej w tej codzienności.
Jakby się ocknęła. Widziała smoki wyraźniej. Zaczęła czuć ich ciepło, zauważać znaczenie w ich spojrzeniach. Nie rozumiała tej zmiany. Nie wiedziała, co z nią zrobić. Drażniło ją to, swędziało od środka, pobudzało do niespokojnego ruszania łapami. Aż przywiodły ją tutaj. Może to nie miało szczególnego sensu.
Wysypała na ziemię przed kwarcem garść kamieni.

//Aparycja III – cytryn, agat, turkus, 3x rubin, bursztyn

[Opiekun]

Niewidzialne duszki już czekały u swoich kwarców na nowe smoki. Czyżby robiły zakłady na to który zabierze więcej kamieni? Ciężko było rzec zwłaszcza, że nikt ich nie widział... Niemniej, kiedy smoki i sokół zajęły swoje miejsca i sypnęły minerałami, rozpętało się niewidzialne piekło. Jeden duszek przez drugiego przepychały się po dary. Z perspektywy odwiedzających wyglądało to tak jakby kamienie to przesuwały się w jedną to w drugą stronę. Ba, raz nawet jeden poleciał w głąb warsztatu gdzie uderzył o ścianę.
Wrócimy jednak do kwarców.

Miedziane iskierki zatańczyły wokół jednego z nich i pomknęły do Sanguisa i Popiołu. Obsypały ich głowy bezbolesnym deszczem świateł po czym oba stworzenia doświadczyły wizji. Oddzielnej miało się rozumieć.
Sanguis leciał nad polami z odpowiednią dla siebie szybkością.
Nie ignoruj czegoś co nie pasuje ci do krajobrazu.
Powiedział spokojny głos w jego głowie. Sokół niedługo potem zauważył wybijające się ponad zielone trawy żółte kępy dziurawca. Ta lekcja nie trwała zbyt długo, kompan miał naturalny talent do dostrzegania różnic.
Popiół z kolei wylądował na torfowisku.
Czujesz? No właśnie, tu nic nie wywęszysz. Skup się na innych zmysłach.
Odezwał się głos w jego głowie. Samczyk dostrzegł nagle ślady po walce. Ziemia była rozkopana. Musiał teraz opowiedzieć kto z kim, kiedy, jaki był wynik walki i gdzie się udali. Mało związane to było z ziołami, ale dostrzeganie takich rzeczy również wymagało wysokiej percepcji. Dopiero po opowieści nauczyciel pozwolił mu poszukać jakichś ziół. Dzielił się wskazówkami po czym... wizja dobiegła końca.

Do Wątpliwości Ważek podpełzł olbrzymi, świetlisty, perłowy wąż. Skąd się wziął? Z kryształu rzecz jasna. Iluzja syknęła cicho i kiedy samica spojrzała jej w ślepia – wizja rozpoczęła się.
To normalne, szukasz swojego miejsca. Choć pomogę ci.
Szepnął głos w jej głowie kiedy łowczyni ocknęła się przy olbrzymim turkusowym jeziorze otoczonym górami. Miała spojrzeć w odbicie w wodzie. Zobaczyła to co widzą inne smoki. Nagle jej odbicie stało się piękniejsze. Łuski błyszczały, błona poruszyła się na wietrze, oczy iskrzyły siłą.
Tak też cię widzą. Chcą być blisko bo może ich inspirujesz, któż to wie. Sama musisz to odkryć. Wiem jedno, rób swoje, miej pasje, a inni pójdą za tobą nawet jeśli według samej siebie robisz nie wiele.
Odrzekł ciepły głos, a wizja skończyła się.

~Popiół Poległych~
+ Percepcja III

~Sanguis~
kompan Popiołu
+ Percepcja III

~Wątpliwości Ważek~
– cytryn, agat, turkus, 3x rubin, bursztyn
+ Aparycja III

[Łaska Aterala]

Dźwigała sporo na grzbiecie, dlatego też przyszła tu pieszo. Kiedy w końcu stanęła przed kwarcem, na ziemi położyła martwe zwierzęta oraz dwa kamienie szlachetne. Z tego, co widziała, to odpowiednia cena za... Cóż, za piękno. Uśmiechnęła się zadziornie i uniosła wzrok.
– Drogie duchy kwarców! – zawołała gromko, nie przejmując się, kto mógł usłyszeć – Przyjmijcie tą skromną ofiarę i podzielcie się wiedzą, jaką złożyła w wasze krystaliczne serca... – tutaj zrobiła pauzę na zmrużenie ślepi i przyjrzenie się imieniu na plakietce – Milk-nący Szept...!
Uniosła wzrok znowu i posłała w nicość rozbrajający uśmiech.

// 16/4 mięsa, rubin, onyks za Aparycję II

[Opiekun]

Mało smoków było tak grzecznych dla Kwarców. Rzadko kto się odzywał czy miał dla nich dobre słowo. Może dlatego Kwarc rozświetlił się tak ochoczo dla Łaski Aterala?
Kolorowe światło rozbudziło się w jego wnętrzu i padło ciepłym blaskiem na łuski Uzdrowicielki. Zgodnie z życzeniem smoczycy, w jej uszach rozbrzmiał przyjemny, nieznajomy głos. Wspomnienie Ognistej przekazało Wodnej przydatną wiedzę na temat prezentacji, łagodzenia swojego wizerunku – by uspokajać lepiej pacjentów – i lepiej radzić sobie ze zwierzętami. Mówiła tak ciekawie, że można by jej słuchać i słuchać bez znudzenia.
W końcu jednak Kwarc zgasł, a złożone przed nim podarki zniknęły. Futro Wodnej wydawało się gęstsze, pełniejsze blasku. Teraz pozostawało jej wcielić otrzymane rady w życie!

// – 16/4 mięsa, rubin, onyks
Raport z Aparycji II.

[Pikujący Upiór]

Hebog ponownie odwiedził warsztat. Jednak tym razem nie zjawił się tutaj ze swoim kryształem. Zamiast tego podszedł bliżej do kwarcu, który pomagał z aparycją. Oczywiście, przybył tutaj nie z pustymi łapami, lecz z porządną garścią owoców, które zdążył uzbierać na swojej wyprawie. Nie wiedział co prawda, czy kwarce lubią takie smakołyki, ale chyba mu nie odmówi pomocy.
– Witaj, szlachetny Kwarhcu Aparhycji! Prhoszę Cię o obdarzenie mnie swoją wiedzą dotyczącą smoczego piękna w zamian za tę oto skrhomną zapłatę! – zwrócił się uroczyście do magicznego kryształu, kładąc przed nim przyniesione owoce. Następnie zrobił krok w tył i czekał, aż magia kwarcu zrobi swoje.

//24/4 owoców za Aparycję II

Dodano: 2021-09-24, 20:19[/i] ]
Niestety, wkrótce otrzymał wezwanie od Veir. Długo nie czekał i od razu poleciał w stronę miejsca wezwania. Ciekawe, co Ziemi odbiło, że zorganizowała bójkę i to jeszcze przed świątynią samych bogów. Cóż, miejmy nadzieję, że nic poważnego się tam nie stało.

//zt

[Mackonur]

Przyszedł sobie z ojcem pod pachą, żeby nauczyć go lepiej postrzegać świat! Tata był w tym bardzo dobry, ale mógł przecież lepszy, prawda? No to dlatego ta wycieczka do kwarcu percepcji! Jeszcze dorobią sobie cały stosik kamieni szlachetnych, szybko się zwróci taka inwestycja w przyszłość.
– Oo, cześć smoku-uzdrowicielu! – Przywitał się z Hebogiem, gdyż poznawał go ze spotkania uzdrawiaczy, na które tak troszeczkę, tak odrobinkę się wcisnął, mimo iż nie piastował (oficjalnie) takowej funkcji w stadzie. Ale chwila! Gdzie ten Hebog szedł?
– Yyy, do widzenia, smoku-uzdrowicielu! Gdzie ty idziesz? Co, przenieśli gdzieś kwarce percepcji? Ej, czekaj! Tutaj są przecież! Yyy... to ja zostanę na czatach! – Powiedział i obstawił całe to miejsce. Może jednak spróbuje z opłatą tutaj? Wyciągnął kamienie przed siebie, trzy perły i jeden koral, a następnie posadził ojca na kwarcu, żeby ten lepiej postrzegał świat.
– Możecie poprawić mojemu ojcu wzrok? Bo jemu się chyba trochę popsuł na starość! W ja-jakiej cenie macie korekcję wzroku? Wziąłem cztery kamienie szlachetne, wystarczy dla mojego Taty? – Zapytał. Najwyżej dostanie okulary i jakoś się będzie z tym żyło. Biedna Tata, tak tracił umiejętności percepcyjne na starość!

//3x perła i koral za percepcję II dla mojego Taty

[Opiekun]

Halo, co to za wchodzenie i wychodzenie. Niestety ale zanim Pikujący Upiór wyszedł dostał wizją w pysk. Jak? Bardzo prosto. Grzeczne duszki już dawno zabrały jego dary więc perłowy wąż ze światła którego Mackonur dobrze znał, capnął uzdrowiciela. Ślepia Upiora zaszły mgłą i wizja się zaczęła. Czyż smoki nie miały szczęścia, że wizje trwały tylko kilka uderzeń serca?
To samo stało się z Tatą Mackonura. Prezenty dla kwarcu zostały zabrane, a miedziane iskierki obsypały pyszczek borsuka. Mógł kichnąć chociaż nie czuł ich dotyku. Przecież wszystko co tu się działo było tylko iluzją światła. W każdym razie Tata również zyskał zamglone oczka.

Pikujący Upiór pojawił się nad taflą jeziora wśród tataraku.
Coś czuję, że mimo dobrego serca brakuje ci pewności siebie, hm? Proszę spójrz w taflę. Co widzisz? To nie jakiś nudny smok, czy tylko jeden z wielu z stadzie. Pomagasz i nie prosisz w zamian o nic, nawet ciepłe uczucie. Och Pikujący. Uśmiechnij się dla mnie proszę i uwierz w siebie, w swoje zdolne łapy chyba już dawno uwierzyłeś, prawda?
Głos był bardzo ciepły i kojący. Zanim uzdrowiciel się obudził zobaczył na moment pysk białołuskiej samicy jakiej jeszcze nigdy nie widział. Była zwiewna jak mgła, a jej oczy były studniami wypełnionymi pozytywnymi myślami i nadzieją?
Wizja skończyła się, mógł wybiec za swoimi sprawami.

Tata ocknął się na torfowisku. Średnio przyjemne miejsca dla borsuka, ale może tego mu było trzeba? Samodzielności jak kiedyś! Dzikości, wolności i prawa wyboru.
Idź znajdź coś na ząb.
Wiele więcej chyba nie trzeba było. Instynkt oraz delikatna zachęta zrobiły swoje. Tata mógł przedzierać się przez powalone drzewa, atakować ważki i zbierać jagody. Nawet kilka błysków zobaczył! Zdecydowanie teraz będzie wiedział, że błysk kamienia świeci się inaczej niż porzucona przez drapieżnika gałka oczna jakiegoś przypadkowego gapia!
Ocknął się.

Pikujący Upiór
+ Aparycja II
– 24/4 owoców
/wizja trwa kilka uderzeń serca, a Pikujący i tak czekał 4 dni na mój odpis (zanim nie wybiegł na zdarzenie na fabule)

Tata (kompan Mackonura)
+ Percepcja II
– 3x perła i koral

[Jaśniejąca Konstelacja]

Pestka przyszła do kwarcu, dawno tu nie była. Była ciekawa co zobaczy. Może...jakieś ciekawe wskazówki, które mogłaby wykorzystać przy uwodzeniu własnego partnera? Hm! Tak czy owak, położyła obfitą zapłatę przed kamyczkiem i wycofała się, lekko kłaniając. Nie miała pojęcia czy te obiekty były faktycznie przedłużeniem boskości Kaltarela, ale na pewno szanowała to miejsce.


// akwamaryn, granat, ametyst, 2x onyks, 8/4 mięsa i turkus za aparycję 4

[Więzy Krwi]

Różana Łuska po raz pierwszy miała okazję zawitać w Świątyni. Dzisiaj jej obiektem zainteresowania stały się kwarce. Miała wystarczająco kamieni, zebranych z włóczenia się o terenach, by móc się odrobinę wzmocnić. Czego potrzebowała jako przyszła łowczyni? Miała pewne problemy przez swój wzrok, ale może kwarce ułatwią jej odrobinę sprawę za opłatą? Po chwili myślenia, przyniosła swoje kamienie do kwarcu który obdarowywał smoki percepcją i aparycją.

Okazało się że nie była zupełnie sama w tej części świątyni. Zauważyła wyraźnie starszą od niej smoczycę, o fioletowych łuskach. Nie wyglądała znajomo, ale rozpoznawała zapach. Jeżeli dobrze pamiętała, był ten sam co miała na sobie samiczka z Wody, którą spotkała księżyce temu.
–Dzień Dobry. – Isima przywitała się z nieśmiałym uśmiechem. Nie tak często wydywała smoki z poza Stada Plagi i nie była pewna jak odnosić się do tych z Wody i Ziemi. Jednak Świątynia była neutralnym terenem, więc powinna traktować nieznajomą jak każdego innego smoka, prawda? Po chwili przeniosła wzrok na kwarc.

Samica powoli podreptała w stronę kwarcu, wyjmując sześć różnych kamieni szlachetnych i kładąc je przed nadprzyrodzonym kwarcem.
– Witaj, Panie Kwarcu. Naprawdę byłabym wdzięczna za drobną pomoc z moją percepcją i resztą zmysłów. Oczywiście, tu jest zapłata. – Isima wypowiedziała te słowa. Słyszała że kwarce te nie są zwykłymi kamieniami i coś sprawiało że miały jakiś poziom świadomości. Może duszki, może Bogowie? Lepiej było jednak odnosić się z życzliwością i szacunkiem. Po złożeniu swojej zapłaty, mogła tylko siedzieć i czekać na efekt. Zaś jaki dokładnie będzie to efekt...nie wiedziała. Ale ciężko ukryć że była podekscytowana by zobaczyć co się stanie.

/szafir, topaz, turkus, opal, perła, diament z KP. Percepcja na 2!/

[Opiekun]

Istniała szansa, że długim oczekiwaniem na magię kwarców można było obarczyć duszki. Chyba zaczęły ostatnio częściej mówić o strajku kamykowym. Ponoć chodziło o stosunek kamieni do mięsa, oraz ilości nibyłapek potrzebnych w pracy.
Samice jednak w końcu się doczekały. Niewidzialni pomocnicy warsztatu z ociąganiem zebrali dary, a magia świateł roztańczyła się pod sufitem.

Perłowe światło kwarcu aparycji wypuściło na ziemię świetlistego węża. Iluzja popełzła do Pestki Wiśni i wpatrywała jej się przez chwilę w ślepia. Wizja rozpoczęła się krótko potem.
Klasyczne miejsce nad zimnym jeziorem, pora była wczesna. Para unosiła się wszędzie wokół. Samica miała podejść do lustra wody.
Uroda przemija, ale charakter zostaje.
Usłyszała nęcący głos w głowie. Mówił przeciągając nieznacznie słowa, ton miał nieco mruczący.
Przyszłaś by odkryć jak owinąć sobie samca wokół szponu. Myślę, że nie potrzebujesz wielu lekcji ponad jedną. Samice która są nijakie, wiecznie w potrzebie, wiecznie biegnące za swoim partnerem, nie obok niego – takie samice przegrywają zanim jeszcze wyścig po serca się zaczyna. Pamiętaj Pestko by dbać i podlewać własne rytuały. Bądź światłem do którego samiec będzie ciągnąć, nie szukaj blasku w innych. Nie myl tego co mówię z zapatrzeniem się w siebie. Dbaj o partnera, ale nie zapominaj o sobie. Trzepotu rzęsami chyba nie muszę cię uczyć, hm?
Głos zaśmiał się lekko i dopiero teraz odkrył odbicie zarówno Pestki jak i swoje. Niezwykle piękna, biała samica uśmiechnęła się lekko i zniknęła, jak i cała wizja.

Miedziane iskierki zatańczyły wokół Różanej Łuski i tak oto również jej wizja się zaczęła. Ocknęła się na mokradłach. Obok siebie zobaczyła iluzorycznego samca, jakby jego cień. Uśmiechał się jednak pod nosem.
Teren nie jest łatwy, ale wystarczy, że dasz sobie chwilę. Wciągnij powietrze nosem, wypuść cicho pyskiem. Skup spojrzenie na otoczeniu. Przyzwyczaj oczy do tego co w nim naturalne. Błyski kałuż można pomylić z kamieniami, ale jeśli do nich przywykniesz, twoje oko naturalnie będzie je ignorować. Błyski kamieni są inne. Ślady? Rozejrzyj się. Czujesz? To nie tylko mokre liście i zgniłe korzenie.
Mówił szybko jednocześnie wskazując rzeczy o których wspominał. Cień zniknął, głos w głowie został.
Idź rozejrzyj się.
Wizja trwała tylko chwilę, jednak na mokradle samiczka spędziła cały dzień.

Pestka Wiśni
– akwamaryn, granat, ametyst, 2x onyks, 8/4 mięsa, turkus
+ Aparycja IV

Różana Łuska
– szafir, topaz, turkus, opal, perła, diament
+ Percepcja II

[Życzliwy Kolec]

Przybył tu wraz z resztą rodziny, zgodnie z tym co jedna z matek obiecała mu po ceremonii jego brata. Czyli te kwarce mają go w pewien sposób wspomóc, tak? Bez dłuższego zastanawiania się, wybrał jeden z nich – odpowiedź była dla niego dość jasna, percepcja była w końcu bardzo przydatnym zmysłem. Zarówno podczas polowań jak i na co dzień.
Dlatego też zbliżył się do kwarcu i zrobił to, o czym wcześniej mu powiedziała matka. Wyciągnął z niewielkiej, skórzanej torby kilka kamieni szlachetnych oraz porządną porcję mięsa, które ustawił pod kryształem i spojrzał na niego z zainteresowaniem. Czy to wystarczy?

//12/4 mięsa, koral, tygrysie oko, bursztyn za Percepcję II

[Opiekun]

Góra mięsa oraz kilka leżących na niej kamieni szlachetnych. Właśnie to zostało od Życzliwego zagarnięte kiedy tylko zostawił dary na ziemi. Przesunęły się po piasku i zniknęły w ciemności warsztatu. Kwarc sypnął miedzianymi iskrami które potem magicznie zawirowały nad przybyłym smokiem. Pokaz był przyjemny dla oka jednak szybko się skończył zastąpiony wizją.
Życzliwy Kolec znalazł się w górach.
Znajdziesz tu dużo kamieni dla swoich uczniów, ale nie tylko. Rozejrzyj się. Otoczenie może cię wiele nauczyć.
Odparł spokojny głos. Samczyk miał użyć po kolei zmysłu węchu, wzroku i słuchu. Wyłapać co działo się wokół. Od wyjącego wiatru przez błyski kamieni szlachetnych po zapach koziej sierści. Górski krajobraz nie był tak zdradliwy jak mogło się wydawać jeśli używało się wszystkich zmysłów. Tego właśnie chciał od Życzliwego nauczyciel z głowy.
Opisać co widzi, co sądzi o znalezisku i czy wokół mogło znajdować się coś innego ze względu na to co znalazł. Na przykład porosty – mogły oznaczać muflony. Pióra – orła lub harpie. I tak dalej. Lekcja była dość spokojna i szybko się skończyła.

Życzliwy Kolec
– 12/4 mięsa, koral, tygrysie oko, bursztyn
+ Percepcja II

[Jadowity Jeż]

Przyszedł znów do świątyni, bo ostatnio na polowaniu szło mu przeciętnie, to znaczy, nie mógł nic za bardzo znaleźć. Tylko szkarady go atakowały, gdy nie miał ochoty na mordobicie, bo rzecz jasna nie uciekał z tchórzostwa! Podlazł do właściwego kwarcu, położył dary na jego powierzchni i podrapał się po głowie, zastanawiając się, co by tu powiedzieć? Nie miał dzisiaj jakoś weny.
– Oooo kwarcu, to Ty na mnie spojrzaaaałeś! Twoje uuuusta dziś wyrzekły me iimie! Daaaj mi być bardziej spostrzegawczyyy, aby nie potykać się ooo własne łaaaapy! – wydarł się nagle ni z gruchy ni z pietruchy. Wpadł w pewien rodzaju letarg, mając wizje kogoś.. śpiewającego do tego kamienia i jakiejś niebieskiej smoczycy obok, rugającej go za coś.. Zmieszał się, podrapał po głowie. Co u licha się wyprawia?


/6x tygrysie oko, ametyst – Percepcja III

[Gwar Traw]

Kamyki ledwo mu się mieściły w łapach, więc wykorzystał nieduży kawałek skóry którego rogi zgiął ku sobie, żeby zrobić z tego prowizoryczny worek. Pobiegł ile sił w łapach do świątyni, zatrzymując się przy warsztacie na zewnątrz. Ostrożnie wyłożył przed kwarc swoją zapłatę i w myślach grzecznie poprosił o poprawę jego zmysłów. Najlepiej wzroku, naprawdę koszmarnie czasem widział – zwłaszcza z daleka.


// 7x cytryn za Percepcję III

[Opiekun]

Dwa smoki ze stada Ziemi musiały chwilę poczekać, aż ich ofiary zostaną zabrane. Co uważniejsi, mogli dostrzec, jak kamienie najpierw nieco zadrżały, a później wystarczyło mrugnięcie ślepia, by zniknęły bezpowrotnie, nie pozostawiając po sobie ani śladu.
Kwarc Percepcji rozbłysnął jasnym światłem, które sprawiło, że w umysłach smoków pojawiła się do złudzenia przypominająca rzeczywistość wizja. Zniknęła polana przy świątyni, a pojawił się suchy, piaszczysty teren, rozciągający się aż po horyzont i na pozór pusty. Nieznany głos, który rozległ się na pustyni, nie mając jednego, konkretnego źródła, nakazał im wytężyć swoje zmysły i rozmył się wśród gorącego powietrza.
Początkowo, smoki Ziemi mogły mieć wrażenie, że wokół nich nie ma nic godnego uwagi, lecz im dłużej znajdowały się pod wpływem kwarcu, tym łatwiej było im wyłapać szczegóły, wcześniej nieosiągalne dla zmysłów: od ledwie zauważalnych w piasku drobin kamieni szlachetnych, przez zapach zwierzyny, która musiała przechodzić tędy poprzedniej nocy, a skończywszy na cichym szumie wody, gdzieś daleko za nimi.
Pustynia w końcu przestała być aż tak nieprzyjazna, a przed smokami rozciągnęła się prowadząca do oazy droga. Wszystko to trwało zaledwie chwilę w rzeczywistości, lecz obu samcom mogło się wydawać, że spędzili na pozornym pustkowiu wiele długich godzin. Kiedy jednak ich umysły wróciły do ciał, każda krawędź zdawała się być wyostrzona, a do uszu dochodziło znacznie więcej dźwięków niż poprzednio.


Szalejowy Kolec
– 6x tygrysie oko;
– ametyst;
+ Percepcja III

Erja
– 7x cytryn;
+ Percepcja III

[Szczerozłota]

Przybycie do nieznanego stada, wiązało się z pewnymi zmianami. Smoczyca musiała porzucić swoja rolę kurierską i skupić się na polowaniach. słyszała plotki o pewnych kwarcach, które za opłatą są w stanie polepszyć ciało i ducha smoków. Niepewnie podeszła do jednego z kryształów i położyła kamienie w równym rzędzie.
– Proszę, chcę być bardziej spostrzegawcza, potrzebuję znajdywać zwierzynę i zioła – Muszę spłacić swój dług.
Westchnęła cicho i usiadła na zadku, czekając na... cokolwiek.

// agat, cytryn, diament, szmaragd, akwamaryn, jaspis – za percepcję II

[Opiekun]

Nic nie mogło przygotować Plagijki na nagły rozbłysk kwarcu, którego pojawienie się zrównało się z momentem, w którym posadziła zad na ziemi. Szczęście w nieszczęściu, bo jasne światło oślepiło ją zupełnie na kilka długich oddechów (albo i więcej). Zanim doszła do siebie, kwarc zaserwował jej wizję rozległej równiny, na której pozornie nie znajdowało się nic godnego uwagi.
Patrz uważnie.
Spokojny, nieznany głos rozległ się w jej głowie, później zaś przeprowadził ją przez naukę, pokazując na czym się skupić, by w pozornie opustoszałym krajobrazie dostrzec jak najwięcej. Po wszystkim, wizja powoli wróciła do smoczycy, zaś kwarc wrócił do swojego zupełnie zwyczajnego wyglądu.

Mglista Łuska
– agat,
– cytryn,
– diament,
– szmaragd,
– akwamaryn,
-jaspis
+ Percepcja II

[Gwar Traw]

Wraz z prezentem od kuzynki udał się do warsztatu. Na zewnątrz świątyni było dość zimno i Erja zastanawiał się czemu te kwarce nie zamarzały. Może to kolejna boska interwencja Kaltarela, twórcy Warsztatu? Samczyk pochuchał na swoje zmarznięte łapy i położył na ziemię zapłatę. Ledwo tu dotarł z tak dużą ilością grzybów. Skłonił się w ciszy przed magicznym przedmiotem, prosząc w duchu o pomoc. Nie był najładniejszy, więc musiał to nadrobić charyzmą i ogólną prezencją. Będzie wdzięczny za jakiekolwiek wskazówki.


// 2x szafir, 2x tygrysie oko, 40x muchomor za Aparycję IV

[Opiekun]

Jeżeli kwarc mógł mieć jakieś swoje prywatne przemyślenia, to na pewno zaskoczyło go, że tak młody smok chce się szkolić w sztuce charyzmy. Jeśli już miewał gości, zwykle koncentrowali się oni wokół drugiej ze sztuk, których mógł ich nauczyć, dlatego odwiedziny Ziemnego były miłą odmianą.
Może dlatego światło, którym rozbłysnął kwarc w odpowiedzi na zapłatę nie raziło w ślepia aż tak bardzo? Ejra mógł odnieść wrażenie, że wizja przyszła do niego bardzo delikatnie, stopniowo, niczym powiew letniego wiatru lub nocny, przyjemny sen.
Nie znaczy to jednak, że wskazówki, które miło szeptał mu do ucha jakiś przyjemny, zachrypnięty głos były proste do wykorzystania. A jednak, w wizji kwarc zadbał o to, by jak najlepiej przygotować smoka do ewentualnych przyszłych potyczek słownych czy pokojowych pertraktacji.

Ejra
– 2x szafir;
– 2x tygrysie oko;
– 40x muchomor.
+ Aparycja IV