Plac przed świątynią

[Strażnik]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Nadal miał wątpliwości względem wędrowania z Szarym, choć zaakceptował już, że ciężko mu się było pozbyć paranoi, nawet przy zupełnie niegroźnych scenariuszach. Krótki uśmiech, który wykwitł na pysku jego towarzysza, jedynie pobudził jego niepewność, jakby był w łapach Plagijczyka narzędziem, którego celu jeszcze nie zdołał odkryć. Mimo to, jak głupie zwierzę ufające swojemu smoczemu kompanowi, kiwnął łbem na otrzymaną informację, nie zadając sobie trudu, aby zapytać o cokolwiek więcej.

Błogosławieństwa nie musiał ofiarować im dzień wcześniej, bowiem względnie wszechobecna Sennah była w stanie zmaterializować swoją boskość, również z dala od progów świątyni. Następnego dnia, nim wyruszył, zgarnął wcześniej odłożone kamienie i odłożył je, wraz z własną opłatą, przy posągu swojej bogini. Nigdy dotąd tego nie robił, bo radziła sobie samodzielnie, ale okoliczność była dzisiaj specyficzna. Może nawet warta modlitwy, która w jego przypadku przybrała bardziej formę niemej refleksji.
Dopiero gdy znalazł się na torfowisku, grzecznie nie przekraczając Plagowej granicy, światło otoczyło oba smoki, napełniając ich piersi przyjaznym ciepłem. Gdyby był głupi, mógłby się od tego uczucia uzależnić.

Błogosławieństwo Sennah 25.05.21

Szara Rzeczywistość
– bursztyn, akwamaryn, szmaragd

Strażnik Gwiazd
– 2x szafir, koral

[Pasterz Kóz]

– ...i ja mu wtedy mówię, z głowy wystaje Ci ryba! – zaśmiał się Poranek, wchodząc razem z Cynamon na plac przed świątynią. Trzeba było wnieść opłatę za błogosławieństwo, więc taszczył ze sobą sporo mięcha, które następnie położył w schludnym stosiku przed sobą, gdy już dotarli do Strażnika. Powitał Proroka miłym uśmiechem i czekał na ciepłe światło.

// 8/4 mięsa za misję 31.05, 17.00

[Słodycz Ziemi]

Pokiwała powoli głową i uśmiechnęła się lekko, słuchając tej niezwykle fascynującej opowieści. Weszła razem z Astralem do świątyni, sama niosąc sporą porcję mięsa. Oto ruszali na kolejną wyprawę, do tej szczególnie potrzebowali boskiego błogosławieństwa. Goździk powitała Strażnika uprzejmym skinięciem, jeśli znajdował się gdzieś w pobliżu, a następnie położyła przed sobą zapłatę, czekając na znajome ciepłe łagodne światło.

// 12/4 mięsa za misję 31.05

[Diamentowe Serce]

Mora była pierwsza? Pierwszy raz się to jej zdarzyło, by wyprzedziła wszystkie koleżanki. Smoczyca aż stanęła na placu i rozejrzała się w koło niepewna, czy nie pomyliła dni, albo miejsc. A może reszta postanowiła z niej zażartować i w ostatniej chwili zmienić termin wyprawy?
Samiczka kiwnęła głową czekającemu na środku Strażnikowi i wyplątała się z pasów od wozu. Podeszła do niego i wyciągnęła z ukrytej w jego wnętrzu torby dwa kamienie: rubin i agat. Podeszła do Proroka i popatrzyła mu w oczy.
– Jakbyś znalazł chwilę, to po powrocie chciałabym z tobą porozmawiać, Proroku – powiedziała. Cień uśmiechu przemknął przez jej usta, kiedy kładła kamienie przed smokiem. Następnie wycofała się do tyłu i podeszła do wozu. Upewniła się, że ma wszystko, to znaczy 4/4 mięsa, szmaragd, włócznię i... no i czy sam wóz jest sprawny. Nie znała się na tym totalnie, ale kółka były na miejscu i ruszały się we właściwą stronę, więc chyba wszystko grało. Zaprzęgła się z powrotem i przysiadła na ziemi w oczekiwaniu na resztę wyborowej kompanii.

// rubin i agat za misję 1.06

[Zgubna Słodycz]

Zorza zjawiła się spóźniona. Jak zwykle już chyba. Wielce zdziwiona była, że na miejscu zastała swoją zastępczynię, która była pierwszym smokiem. Zorza zaś nie wyglądała najlepiej. Poszarzałe łuski, zmęczone ślepia i nieco sflaczały krok nie świadczył najlepiej o stanie. Samica wyciągnęła z torby cytryn i bursztyn, które położyła na ziemi. Czekała na błogosławieństwo.

[Posępny Czerep]

Może i pośpieszyłaby się bardziej, gdyby nie fakt, że zewsząd wyglądała swej ukochanej przyjaciółki. Odkąd usłyszała, że Sztorm żyje, wstała i zamierza wybrać się z nimi w stanie całkiem rzeczywistym – w archaiczną już smoczycę wstąpił iście dawny, radosny duch!
Fakt jednak, że nadal nie widziała jej na oczy, nie pozwalał nacieszyć się w pełni sytuacją. W końcu poddała się w poszukiwaniach, wiedząc, że nie ma na to całego dnia – a co więcej – Orkan mogła już dawno być na miejscu! Ciężko było ukryć lekkie rozczarowanie, gdy poszukująco rozejrzała się po miejscu. To nie tak, że Nie cieszył ją widok Żagwi czy Łąki, po prostu nic nie dorównywało blasku tej specyficznej relacji, zwłaszcza, gdy jej drugą połowę niemal zakopałeś już mentalnie do piachu.
Na powrót kompletna Aank przybliżyła się do nich z wypiętą piersią. Poprzeczną, szeroką i prostokątną torbę miała ewidentnie nowiutką! Jednak nie uszytą najlepiej. Oba te fakty, wraz z obiema przednimi łapami – jasno niosły zwiastun powracającej do łask pracowni kaletnickiej spod znaku oposa. W środku nie miała wiele – głównie trzy flakoniki pełne podejrzanych cieczy. W innych torbach miała kilka pierdół, w najważniejszej – ich sztylet – zaś na grzbiecie niosła truchło jakiegoś zwierza.
– Witajcie moje miłe! Mili. – Spojrzała na Strażnika, a jej uśmiech z dzikiego stał się łagodny, acz zupełnie szczery i prosty. Nigdy nie rozumiała poziomu emocji, jakie wzbudzał we wszystkich ten dostojny, zdystansowany samiec. W gruncie rzeczy sam nie wydawał jej się szczególnie emocjonalny, więc wszelkie uniesienia w jego kierunku całkiem szczerze ją rozbawiały i zastanawiały. A to ją próbował kiedyś zeżreć! Hehe. Może jej nieintensywna sympatia wynikała z ostatnich dni w radości, jakie dał Perle? Wszak Aank nie znała prawdziwej natury ich relacji, mogła się więc cieszyć swoją uproszczoną, naiwną wersją, słodkiej, niezwykle starej pary.
– Proszę i cóż, poproszę. – Powiedziała grzecznie, kładąc zapłatę w postaci całej tuszy mięsa oraz pojedynczego diamentu.
Oddaliła się potem, wciskając oba boki między nie i pochylając szyję, by nieco bardziej poufnie pokazać swoje nerwowe spojrzenie.
– Widziałyście Orkan? Powiedzcie, że tak...

// 4/4 mięsa i diament za opłatę na misję

[Sztorm]

Nietypowy dźwięk dobiegł zebranych od strony Świątyni. Wysokie sklepienie i stosunkowo puste ściany potęgowały echo, tak charakterystycznie zwiastujące przybycie byłej Wojowniczki.
Zgrzyt, stuk, zgrzyt, stuk...
Tym razem jednak było w tym dźwięku jakieś zaniedbanie, brakowało tej zwykłej lekkości łap i drapieżnego chodu. Płacz nieoliwionej stali niósł się w takcie ze skrobaniem szponów, a wszystko to w kroku i rytmie dużo cięższym niż zwykłe zmęczenie czy stare lata.
Kammanor jeden wiedział, czemu Orkan nadeszła od strony jaskini, a nie Terenów Ognia, ale w końcu jasna grzywa błysnęła w słońcu u samego wejścia. Futro nigdy nie było śnieżnej bieli, zawsze kolorem przypominało piasek. Teraz jednak lśniła w promieniach poranka szczerym srebrem, podobnie metalicznym co ramię, ogon i przednia łapa. Kiedy kolejne kroki przyniosły masywną błękitną sylwetkę do reszty kompanii, widać było jak piętno ostatnich dni postarzyło samicę nie do poznania. Ślepia zapadły się głębiej w czaszce. Stare blizny jak białe pręgi zdobiły ciało dużo widoczniej niż wcześniej. Boki zapadły się nieco, miejscami ukazując rysujące się żebra – szok wobec raczej puszystej smoczycy, która zasnęła te długie księżyce temu.
Wieki mijając strażnika zrzuciła z grzbietu tura. Prorok w pysku zwierzęcia znalazłby pokaźny onyks, druga część zapłaty. Nie patrząc w ślepia zebranych, wiodąc po placu nieobecnym wzrokiem, spóźniona i milcząca Łowczyni stanęła obok Zorzy i czekała na błogosławieństwo.


// Włóczykij – 1x onyks i 4/4 mięsa za misję 01.06 – przepraszam za spóźnienie, świeżo z NB

[Strażnik]

Uśmiech, który na moment objawił się na obliczu Diamentowej uznał za bardzo podejrzany, lecz znając siebie i swoje paranoiczne podejście do innych smoków, nie zamierzał z tej racji odrzucać perspektywy na rozmowę. Zresztą na tym poniekąd opierała się jego ranga. Jeśli znudziłoby mu się gawędzenie z innymi smokami, równie dobrze mógł odrzucić dar Sennah i zdechnąć.
– Nie widzę przeciwwskazań – odpowiedział jej, oczywiście wcześniej witając się ze smoczycą skinieniem łba. Mimo niechęci jaką obdarzył ją w wyniku jednego z jej wybuchów, nie zamierzał powierzchownie traktować jej gorzej, niż kogokolwiek innego.
Następnie na miejscu zjawiła się Żagiew, którą również przyjął na placu skinieniem łba. Miał swoje do powiedzenia w związku z wyprawą Ognistych, ale chcąc aby pouczenie dotarło do wszystkich, postanowił zaczekać aż do przybycia ostatniego smoka. Kolejny przyjazny uśmiech od Czerepu przyjął ze względnie mniejszym niepokojem, gdyż nie spodziewał się otrzymać od niej żadnej złośliwości. Zwyczajnie nie wiedział jak powinien na ten rodzaj ekspresji reagować.
Ostatecznie, gdy na miejscu zjawiła się zmarniała Orkan, Strażnik spojrzał na nią łagodnie, ostatni raz dzisiaj dzieląc się z kimś krótkim skinieniem łba.
Odchrząknął krótko – Jeżeli macie wrażenie błądzenia – wychrypiał poważnie, ale bez krytyki – Powinniście skupić się na Aji i jej instrukcjach – Czy było to oczywiste? Może, ale Sennah zechciała aby im o tym przypomniał, więc to postanowił zrobić.
Błogosławieństwo wyglądało tak jak zawsze, jaskrawe światło, ciepło, ogniki i byli gotowi do drogi.

Błogosławieństwo Sennah 01.06.21

Orkan Wieków
– onyks i 4/4 mięsa

Posępny Czerep
– 4/4 mięsa i diament

Żagiew Ognia
– cytryn i bursztyn

Kwieciste Łąki
– rubin i agat

[Ostoja Zimy]

Smoczyca przybyła jako pierwsza, nie była pewna co Pełnia wymyślił, jednak czuła delikatne podekscytowanie. Lubiła wyprawy poza barierę, były one miłą odmianą. Co prawda smoczyca ostatnio nie mogła narzekać na nudę, zajmowanie się pisklętami Przywódcy Wody dawały jej poczucie spełnienia. Teraz jednak mięli oboje wyjść na wyprawę całkiem sami, przypadek?
Smoczyca kiwnęła łbem do Strażnika Gwiazd i upuściła mu przed łapy zapłątę za przekle... znaczy Błogosławieństwo Sennah!

// Zapłata za misję 4.06.2021 godzina 15:00 5/4 mięsa, 1/4 ślimaków, 2/4 owoców, agat

[Wspomnienie Nocy]

Szczerze... to przypadek. Okraszony nieco wyrzutami sumienia, że uda się na zwiad w celach raczej rozrywkowych, zostawiając maluchy pod opieką starszej siostry, ale hej, wszystkim należy się rozrywka, prawda? Przyleciał na miejsce chwilę po Ostoi i zerknął na nim z cieniem uśmiechu na zębatej paszczy. Po tym co się ostatnio wydarzyło nie był pewien jej dokładnych intencji i nie był pewien, czy ta sie aby do niego nie zraziła; miał nadzieję, że ich wspólna wycieczka rozjaśni niektóre sprawy.

/malachit, 2x bursztyn, turkus, zwiadówka 4.06.2021 godzina 15:00

[Strażnik]

Biorąc pod uwagę niebezpieczeństwa jakie mogły czychać na smoki poza granicami, dziwił się że gady lubiły zacieśniać więzi właśnie tam, ale nie zamierzał się wtrącać. Jednego dnia odprawił Ziemistą parę, innego Sahidę oraz przewodnika Wody. Interesujące.
Na każde powitanie odpowiedział uprzejmym skinienien łba, a potem dał znać Sennah aby przelała swoje błogosławieństwo.

Błogosławieństwo Sennah

Gwieździsty Poranek
– 8/4 mięsa

Cynamonowe Zauroczenie
– 12/4 mięsa

Ostoja Zimy
-5/4 mięsa, 1/4 ślimaków, 2/4 owoców, agat

Wspomnienie Nocy
– malachit, 2x bursztyn

[Kuszenie Diabła]

Frar zjawiła się na miejscu zbiórki jako pierwsza ze swojej drużyny. Zanim wylądowała, na ziemię chlapnęło truchło łosia, nie pierwszej już świeżości i połyskliwy opal. Po złożeniu skrzydeł przetruchtała kilka kroków, aby wytracić pęd i zatrzymała się przed swoją zapłatą, smagając ogonem w powietrze. Brakowało jeszcze jej stadnych Sióstr, ale powiadomiła je już o potrzebie odwiedzenia proroka i liczyła na to, że wykażą się punktualnością.

//4/4 mięsa i opal za wyprawę 8.06

[Fioletowa Werbena]

Niedługo po Frar na miejsce zbiórki przybyła Aveli. Trzy kamyki szlachetne trzymała schowane pod prawym skrzydłem, a w pysku jak zwykle można było dostrzec przydługi kij. Za uchem natomiast pojawił się nowy dodatek w postaci pachnącego fiołka pasującego do adepckiego imienia samiczki.
Młódka bez większego problemu trafiła do boku starszej smoczycy i ostrożnie wyciągnęła zapłatę, układając ją przed sobą. Co prawda nie była w stanie określić czy rzeczywiście były to te wyjątkowe kamienie, które podobno tak bardzo różnią się od zwykłych otoczaków, ale wierzyła, że udało jej się przynieść te właściwe.
-Hej Frar po co tak właściwie bogom te krągłe skarby? Jedzenie jeszcze mogą zjeść, ale nie widzę za dużo zastosowań w kamykach – zapytała, uprzednio wyciągając patyk z pyska, aby móc swobodnie mówić.

//nefryt, opal, jaspis za misję 8.06

[Spojrzenie Widma]

I Vicjra się zjawiła, lądując z łopotem skrzydeł na ziemi i składając je z szelestem. Na miejscu były już Frar i Aveli. Białołuskiej czarodziejce skinęła łbem na powitanie, a siostrę powitała niskim pomrukiem.
Podeszła do nich i stanęła nieruchomo, czekając na przybycie Veir. Pierwszy raz wybierała się na misję, zastanawiała się, co ją czeka.

//Darmowy udział w misji zwiadowczej

[Ołtarz Wyniesionych]

Zjawiła się jako ostatnia, szybko za to kładąc przed sobą zapłatę. Było to tygrysie oko, bursztyn i granat. Było to dużo, czy mało? Jak na możliwość eksploracji i zyskania błogosławieństwa – całkiem tanio. Teoretycznie wolną drogę do pójścia za tereny Wolnych mieli cały czas, ale szczerze mówiąc... Veir nie wiedziała, co stałoby się bez zapłaty, może rychła śmierć, a może nie byłoby żadnej różnicy. Zapewne nigdy nie dowie się, jak to wygląda w praktyce – była raczej jedną z tych, które wierzą. Potrzebna jest zapłata? Dobrze, uzbiera się.
Horgifellijka zajęła miejsce obok reszty samic, a następnie wyczekiwała momentu wyruszania na wyprawę. To będzie pierwsza taka ekspedycja od czasu przybycia do Wolnych. Odczuwała lekki niepokój, przyzwyczajona była raczej do siedzenia w jednym miejscu, do poczucia, że wyjście za granice jest zakazane. Spędziła w Pladze już połowę swojego życia, ale pewne przekonania, odczucia – nigdy z niej nie wyjdą. Zostały zakorzenione tak głęboko, że wyrwanie ich było niemożliwe.

//tygrysie oko, bursztyn i granat za misję 8.06

[Pasja Uczuć]

Pasja o dziwo, choć było już trochę późno – zjawiła się jako pierwsza przedstawicielka swojej drużyny. Rozejrzała się niepewnie, ale tak... była tylko ona. I zgraja smoków, pachnąca i wyglądająca jak z Plagi. Trzymając się na dystans i nie zwracając na siebie zbytnio uwagi, po prostu odłożyła swoją opłatę we właściwe miejsce i odsunęła się na bok, czekając na resztę.

/ granat i opal za misję 08.06

[Szarża Rekina]

Zaraz po Pasji, przyszła różowa. Już wiedziała gdzie się kierować, więc oszczędziło czasu jej na włóczenie się. Yay! Usiadła sobie obok brązowołuskiej, grzecznie się z nią witając. Tym razem, wiedziała że trzeba mieć tu zapłatę, więc zaraz otworzyła swoje łapsko z trzema kamieniami. Ametyst, Onyks oraz Bursztyn, miały być przeznaczone na błogosławieństwo, czy co tu się dostaje. Grzecznie sobie usiadła i czekała na resztę

/Ametyst, Onyks oraz Bursztyn za misję 08.06

[Maros]

Długo wahała się, czy powinna tu w ogóle przychodzić. Nie uniknie jednak styczności ze Strażnikiem, głównie przez obowiązki jakie pełnił, a przecież nie mogła narażać reszty brakiem ukrycia jej śladu poza terenami. Tak więc, nieco później ale i ona dołączyła do wodnych samic, przedtem układając trzy kamienie szlachetne w odpowiednim miejscu. Z obiema przywitała się drobnym uśmiechem i przysiadła zaraz obok Pasji, nie za blisko by ta nie poczuła się niekomfortowo.

//Akwamaryn, bursztyn oraz opal za misje 08.06

[Żabi Plusk]

Tym razem stawił się na miejscu ostatni, mając nadzieję, że nie spóźnił się jakoś szczególnie mocno. Na całe szczęście na to nie wyglądało. Wylądował na placu dość niezgrabnie, wpośpiechu, chcąc jak najszybciej dołączyć do reszty grupy.
– Cześć – rzucił krótko na przywitanie, po czym zajął od razu miejsce obok siostry. Gdy chwilę odsapnął, wyciągnął z torby dwa kamienie i ułożył je we właściwym miejscu jako zapłatę za boskie błogosławieństwo. I... czekał w milczeniu na zjawienie się proroka.

//onyks, akwamaryn za misję 8.06 o 18

[Zgubna Słodycz]

Na miejsce stawiła się też ognista smoczyca. Widziała, że był spory tłum na placu, więc stanęła gdzieś na uboczu, aby nie pomyliły jej pozostałe Ogniki. Usiadła, wyjęła z torby kamienie i czekała na pozostałych oraz na błogosławieństwo.

//opal i rubin

[Posępny Czerep]

Niemal deptała Zorzy po ogonie, docierając wkrótce za nią. Całe poszukiwania zrobiły się równie gorące, co nieprzyjemnie duszne od emocji. Pozostawało jej się cieszyć, że jest tak stara, że mało co mogło ja jeszcze ruszyć.
Jednak czy aż tak stara?
Kolejny raz przybyła na miejsce spotkania pełna boskiej wręcz energii. Kroczyła giętkim krokiem, jakby posadę Łowcy oddała ledwo parę księżyców temu, a pod samą Świątynie odprowadził ją wilk grzywiasty, ciekawsko łypiąc na Żagiew że stosownej odległości.
Posępna usiadła blisko smoczycy i lekko otarła się piórami na wierzchu skrzydeł o jej własne skrzydło, witając się ciepło i cicho. Na pysku miała dziwny spokój, a przed sobą ułożyła dwa klejnoty. Była gotowa. No wszystko.

//nefryt i ametryn za misje z Ognistymi (Włóczykij)