Kwarce Ataku i Obrony

[Opiekun]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Plagijce dokuczało uciskanie w skroniach i fantomowy ból od przypieczonych łap, ale nie było to w stanie zburzyć jej determinacji. Po raz trzeci jej ślepia zapłakały pod nawałnicą światła... I świat zniknął.
Powitał ją znajomy, szyderczy – ha – głos. Nie tracił czasu na przyjemności, zamiast tego skupiając się na najważniejszych ruchach i technikach. Łowczynie obskoczyły nagle znane jej z polowań drapieżniki – każdy równie szybko i wytrwały jak ona sama. Szpony poszły w ruch, podobnie jak ogon i skrzydła. Nie szczędziła batów i sama je zbierała. Głos tylko co jakiś czas udzielał jej porad i korekt. Ta walka należała do niej. I ciągnęła się bez końca, bez końca... Dwóch przeciwników zastępowało powalonego, a ich szeregi zdawały się nie kończyć.
Ostatecznie jednak, Plagijka była jedyną na placu boju. Na szponach i futrze miała zaschniętą, brązową juchę. Dyszała ciężko. Bez wcześniej wizyty u Kwarcu Wytrzymałości, chyba nie dałaby rady.
Kwarc zgasł. Wróciła do Warsztatu – jeszcze bardziej zmęczona i obolała niż wcześniej, ale z czystym futrem. Teraz jej wiedza dorównywała innym mistrzom ataku.

// – 9/4 mięsa, 15/5 owoców
Raport z Ataku III.

[Wybebeszone Jelita]

Była bardzo ale to bardzo niezadowolona z marnowania tak dużej ilości mięsa. Nierozumiała dlaczego Przesilenie nie dał jej tych bezużytecznych kolorowych kamieni, które duszki tak lubiły zjadać. Nie rozumiała, zresztą wielu rzeczy wśród Wolnych Stad, ale musiało to być związane z dobrobytem tu panującym. Stanęła przed kwarcem ataku, zrzucając z grzbietu górę suszonego mięsa i warknęła na niewinną skałe, jakby chciała ja zastraszyć do oddania mocy.

// 24/4 mięsa za atak na 3

[Opiekun]

Kwarc nie dał się zastraszyć. Zamiast tego oślepił Wybebeszone Jelita jasnym błyskiem i kiedy smoczyca zamrugała... Znajdowała się na górzystej równinie wypełnionej potworami.
Rzuciła się w wir walki, a stwory nie pozostały w tyle. Wkrótce jej zmatowiałe łuski były pokryte krwią, kępkami wyrwanej sierści, flakami i... innymi płynami. Walka była zażarta, a sama Wodna zebrała też trochę ran. Nie liczyło się nic poza wybiciem ścierw co do łapy.
Wygrała. Wokół leżały same rozszarpane trupy. Chociaż podczas walki Wojowniczka słyszała niski, samczy głos, który próbował udzielać jej paru rad, to zwycięstwo należało do niej. Była najlepsza. A całe mięso było jej!
Czy też, chciałaby, żeby było. Kwarc zgasł, a ona znów stała w Warsztacie. Jej własne ofiara zniknęła, podobnie jak wszelki brud z łusek. Zostało tylko zmęczenie w rozgrzanych mięśniach i nowa wiedza.

// – 24/4 mięsa
Raport z Ataku III.

[Bogini Piękna]

Ostatnio przybył do magicznych kwarców po więcej siły. Dziś zjawił się tu po wiedzę, która pomoże mu lepiej walczyć. Mango dąrzący do zostania najlepszym wojownikiem jaki chodzil po ziemiach wolnych stad nie zamierzał się ograniczać i z chęcią przyniósł mięso oraz kamyki, aby szybko i sprawnie nauczyć się nowych rzeczy. A konkretniej jak się lepiej bronić. Atakowanie jest o wiele ciekawsze, ale nie tylko to się robi w czasie pojednyków.
Soczysty ułożył przed sobą stosik mięsa i kamyków, rozsiadając się wygodnie i czekając, aż przeleje się na niego wiedza starszych smoków.

//rubin, onyks i 8/4 mięsa za Obronę na II

[Opiekun]

Ziemny wiedział już, czego się spodziewać. Nie zaskoczył go więc biały blask Kwarcu ani ból w oczach. Jedyne co był dlań nowym był głos – samczy, zgrzytliwy. Przypominał tarcie kamienia o kamień. Na Soczystego Kolca zaczęły sypać się ataki że wszystkich stron. Z prawej strony atakował go demon, z lewej kelpie, z przodu mamuna, z tyłu chmurnik. Głos udzielał adeptowi burkliwych wskazówek jak się najlepiej ochronić, jednak reszta leżała po stronie samca. Niejeden raz oberwał czy poczuł ból w kończynie, którą się bronił. Drapieżniki były zaciekłe, ale Ziemnemu nie brakowało siły by parować i odbijać ich ciosy.
Walka zaczynała się robić coraz trudniejsza... I wtedy światło zgasło, a Soczysty siedział znów przed Kwarcem. Czuł zmęczenie i widział, jak lekko trzęsą mi się łapy. Przynajmniej nie miał na nich siniaków... I był już teraz lepszy w obronie.

// – rubin, onyks, 8/4 mięsa
Raport z Obrony II.

[Defekt Świadomości]

Nigdy nie pomyślała o tym, że trafi tutaj tak szybko... szczególnie, że dopiero co dowiedziała się o istnieniu tego miejsca. Dostała kamienie do łapy, wyraźne instrukcje i po kilku pytaniach i odrobinie niepewności znalazła się właśnie przed Kwarcem Obrony, przypatrując mu się z ciekawością. Jak to w ogóle miało działać? Teoretycznie powinna położyć przed tym kamienie i bum! Nagle potrafi się bronić...
Ale to nie miało najmniejszego sensu! Naprawdę, nikt inny ze smoków, które korzystały z Kwarców nie zastanawiał się jakim prawem w ogóle pozyskiwał umiejętności w taki sposób?
A może to oszustwo? Po zapłacie jedynie zdawało się, że jest się silniejszym, a umiejętności pozostawały takie jak na początku? Możliwe, możliwe... ale musiała się przekonać na własnej skórze, Aqen byłby zły gdyby wróciła z kamieniami skarżąc się, że Kwarce to na pewno jedno wielkie oszustwo.
Dlatego niechętnie rozłożyła kamienie szlachetne przed jednym z nich... i czekała, zastanawiając się czy przyniesie to jakikolwiek efekt.

//Opal i agat na Obronę I

[Opiekun]

Po raz kolejny Ogniści wysyłali swe pisklęta do Kwarców w celu nauki podstawowych umiejętności. Chociaż mieli w stadzie tylu Wojowników! Kwarc jednak nie miał w zwyczaju nikogo oceniać. Ognista przyniosła ofiarę, zatem nauka się jej należała.
Kwarc rozjarzył się gwałtownie, oślepiając Skołowaną Łuskę i zapewne dając jej jeszcze więcej powodów do bycia skołowaną. Do jej uszu doszedł samczy, zgrzytliwy głos przypominający tarcie kamienia o kamień. Zaczął on powoli wyjaśniać samiczce pozycję do walki oraz rodzaje uników, które mogła stosować. Potem przeszli do praktyki, która była powolna, jednak adeptka nie uniknęła paru siniaków. Mimo tego głos zdawał się dlań stosunkowo łagodny i bardzo dbał o to, by samiczka zrozumiała wszystkie podstawy.
Kwarc zgasł. Kamieni, które przyniosła ze sobą Ognista, już nie było. Ale jej nowe umiejętności zostały!

// – opal, agat
Raport z Obrony I.

[Zgubna Słodycz]

Zorza znów zawitała na kwarce. Tym razem interesował ją Kwarc Ataku, do którego podeszła po lądowaniu. Złożyła skrzydła i napięła błonę grzbietową, rozglądając się ukradkiem. Wyglądało na to, że była tutaj sama. Zatrzymała się przed kwarcem, otworzyła torbę i wyłożyła cztery kamienie jako zapłatę za jego moce. Usiadła przed nim i podniosła spojrzenie.
– Proszę o naukę Ataku. – Poprosiła ładnie, wpatrując się w kryształ. Owinęła ogonem łapy i wypuściła mocniej oddech nozdrzami. Wiedziała, że Wulkan miał mało czasu ostatnio, więc pozostał jej tylko kwarc.

// akwamaryn, onyks, agat, cytryn za Atak II

[Opiekun]

Poprosiła ładnie i wkrótce dostała. Kwarc zalśnił lekko, jakby zadowolony z tego, że przyszedł do niego taki uprzejmy klient. Cztery kamienie położone przez Słodycz zostały pochłonięte przez delikatną mgiełkę. Zamigotały jeszcze ostatni raz, jakby żegnając się ze smoczycą, która wkrótce poczuła, jak jej mięśnie się napinają, a oddech na chwilę przyspiesza. Spokojny głos w jej głowie tłumaczył jej, w jaki sposób się poruszać, jak ciąć szponami i szarpać kłami. Po chwili było po wszystkim, a Słodycz musiała przemęczyć się z lekką zadyszką. Niby nie zrobiła ani jednego ruchu, a jednak czuła się, jakby była po wyczerpującej nauce, albo ciężkiej walce.

ZGUBNA SŁODYCZ
– Akwamaryn, onyks, agat, cytryn

+ Atak II

[Wola Przeznaczenia]

Wola w końcu przybyła z kamieniami szlachetnymi do kwarców. Nie wiedziała jak bardzo te kwarce działają jednak nic nie szkodziło w tym by chociaż spróbowała. Rozłożyła po cztery kamienie szlachetne pod każdym z dwóch kwarców, oddalając się zaraz po tym trochę do tyłu. Obserwowała z lekkim zaciekawieniem swoje błyskotki, może zdarzy się coś ładnego i niezwykłego? Może będzie jakiś rozbłysk światła? Głos? Czy coś takiego.

//Szmaragd, rubin, koral, tygrysie oko, szafir, onyks, 2x rubin- na Atak 2 i Obronę 2

[Opiekun]

Rozbłysk światła? Nie, tego akurat nie było. No, chyba że Wola chciała zaliczyć do kategorii rozbłysków lekkie, dosłownie ledwo dostrzegalne migotanie kwarcu, który postanowiła tego pięknego dnia odwiedzić. Kwarc zalśnił nieznacznie, po czym jasnobłękitna mgiełka pochłonęła podarowane przez Plagijkę kamienie szlachetne. Minęła jedna krótka chwila, a w umyśle młodej pojawił się głos. Jeden z nich znała – należał bowiem do jej przywódcy, charakterystyczny, głęboki. Drugi był podobny, ale jednak zupełnie już obcy. Najważniejsze jednak było to, że zdobyte umiejętności warte były swojej ceny, o czym Wola zapewne wkrótce przekona się na arenie – czuła bowiem, jak w jej ciało wstąpiły nowe siły, zmieszane obecnie z dziwnym, nienaturalnym zmęczeniem. Zupełnie, jakby miała za sobą cały dzień ciężkiej walki!

WOLA PRZEZNACZENIA
– Szmaragd, rubin, koral, tygrysie oko, szafir, onyks, 2x rubin

+ Atak II
+ Obrona II

[Pasterz Kóz]

Kolejny raz przyszedł do warsztatu, aby nieco podszkolić swoje umiejętności. Tutaj jeszcze nie był, ale też raczej nie planował więcej przychodzić. W końcu kiedyś osiągnie maksimum swoich fizycznych możliwości i oby to było dzisiaj. Inaczej zbankrutuje przez te wydatki. Wiadomo, że nabywane doświadczenie było równie ważne, lecz każde ciało miało pewne granice, których nie dało się przekroczyć, a do nich Poranek chciał dotrzeć.
Stanął przed kwarcem, by następnie powyciągać spod swojego skrzydła swoje skarby, czyli dużo kamyków i parę wodorostów. Za sobą taszczył też ciało kelpie z areny Viliara, więc to pewnie samo w sobie powinno świadczyć o waleczności smoka. Ułożył wszystko w ładny stosik i usiadł, wiedząc, że musi poczekać, aż zadziała magia kwarców. Dodatkowo spod drugiego skrzydła wyciągnął całkiem ładny kryształ, który otrzymał na ceremonii jakiś czas temu i ścisnął go mocno w łapie. Miało to pomóc w przyswajaniu wiedzy, choć jak to właściwie Gwieździsty sam nie wiedział.

//Kryształ Pojętnego Ucznia
3/4 mięsa, 1/4 roślin, rubin, diament, onyks, szafir, turkus za Atak III

[Opiekun]

Zapach krwi zabitej kelpie szybko rozniósł się po Warsztacie – oby nie zainteresowało to potencjalnych padlinożerców, czy innych drapieżników... Chociaż, mało które zwierzę o zdrowych zmysłach rozważałoby próbę zaatakowania takiej bestii.
To i tak nie miało teraz znaczenia. Liczyło się to, że odwiedzony i wybrany przez Gwieździstego kwarc od razu przystąpił do pracy. Magiczna, blada mgła spowiła mięso, wodorosty oraz kamienie szlachetne, które zniknęły w jej objęciach, zaś pod czaszką samca rozbrzmiał głos prowadzący go przez naukę, pokazujący mu nowe sposoby atakowania – takie, które bazowały na sile oraz te, przy których liczyła się szybkość i precyzja. Nie zajęło to dużo czasu. Teraz Poranek będzie mógł przetestować swoją nową wiedzę w praktyce.

GWIEŹDZISTY PORANEK
– 3/4 mięsa
– 1/4 owoców
– Rubin, diament, onyks, szafir, turkus

+ Atak III

[Bandycka Groźba]

Bandycka po raz kolejny przybyła do Warsztatu, tym razem do kwarcu ataku i obrony. Chciała szybko podszkolić swoje umiejętności walki, bez potrzeby mozolnego ćwiczenia i narażania się na rany. Miała być doskonała tu i teraz, pronto! Niespiesznym krokiem stanęła przed kryształem, wypuszczając z łapy małą gromadkę kamieni, a następnie cofnęła się kawałek i usiadał czekając na efekty.

//granat, opal, onyks, rodonit za Atak II

[Opiekun]

Oh, ładne kamyczki to były, ładne... Zwłaszcza jeden z nich, czarno-różowy, zdecydowanie wyróżniający się na tle reszty. Rodonit był niezwykłą rzadkością. Aż dziwne, że smoczyca chciała się z nim rozstawać... No ale cóż, taką decyzję podjęła. Teraz kamyczkiem zajmą się kwarce. Do czegokolwiek by one tych błyskotek nie używały. Hmm, może po prostu rozsypują je potem z powrotem po ziemiach wolnych stad, by znajdowały je kolejne smoki?
Wracając jednak do tego, co istotne – kwarc, jak zwykle, nie zawiódł oczekiwań swojego klienta. Pod czaszką Groźby rozbrzmiał głos nikogo innego jak Uśmiechu Szydercy, który mówił jej w jaki sposób podnieść swoją taktykę atakowania na wyższy poziom. Sama Mimir poczuła zaś, jak w jej ciało wstępuje jakaś nowa siła. Czuła się po prostu... Lepiej. Żywiej.

BANDYCKA GROŹBA
– Granat, opal, onyks, rodonit

+ Atak II

[Bandycka Groźba]

Tap, tap, tap – czarne szpony Bandyckiej kolejny raz zastukały na progu Warsztatu. Wojowniczka weszła dziarsko do wewnątrz, trzymając w łapie garść kamieni szlachetnych, które to złożyła przed Najjaśniejszym Jego Obliczem Kwarcu Ataku i Obrony. Rozłożyła ładnie skarby, żeby było je dobrze widać i nie było żadnych wątpliwości co do ilości. Potrzebowała doszlifować swoje umiejętności ataku i to szybko. Drażnił ją niewykorzystany potencjał jaki w niej tkwił.

//2x nefryt, malachit, onyks, diament, granat za Atak III

//mam aktywny kryształ pojętnego ucznia.