Plac przed świątynią

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Wkrótce po Mimir na miejscu zjawiła się również stara wiedźma zamknięta w wiecznie młodym ciele. Wylądowała gładko na placu przed tą paskudną świątynią, krzywiąc się lekko jak to miała w zwyczaju. Po pewnym czasie zza zarośli wyszedł powoli Morkvarg; uformowany z kory drzewa, mchu, paproci i liści wilk był ledwo widoczny na tle naturalnej roślinności.
Samica szturchnęła siostrzenicę pyskiem w bark w ramach cichego powitania i położyła przed sobą zapłatę. Przywykła już do tego, że za takie wypady za barierę trzeba z jakiegoś powodu płacić, ale niechęć – czy też czysta nienawiść – do tego zwyczaju pozostawała. Idiotyczny wymysł.

To... to musiało być tu. Miejsce, gdzie się płaciło za... właściwie za co? Błogosławieństwo, jakkolwiek miałoby to być rozumiane. Pomyślała, że skoro płaciło się błyskotkami, to musiało być to w jakiś sposób analogiczne co do kryształów, które również brały taką opłatę. Ale... zobaczymy. Pogoń szczerze nie wiedziała, jak to będzie wyglądać.
Więc z pewnym wahaniem weszła na plac, z pewnym wahaniem zauważając, że była pierwsza spośród swojej grupy. Ah, mogła nie iść tak szybko! No cóż. Głupio by było się zawrócić. Ostrożnie podeszła bliżej, pod skrzydłem trzymając błyskotki.
– Witam. I proszę, tu są kamienie, Strażniku Gwiazd – powiedziała niepewnie, prezentując jaspis, granat i malachit przed brązowym samcem. – Reszta na pewno zaraz przyjdzie, proszę się nie niecierpliwić – zapewniła szybko, nie mając pojęcia, czy i jak bardzo Prorok ceni swój czas. Przysiadła, podrygując co jakiś czas ogonem.

// jaspir, granat i malachit za 30.10

'Krążca znów przyszedł na placyk przed świątynią by wydawać wszystkie swoje kosztowności na misje zwiadowcze. Bo i tak na co innego by miał je wydawać? Tym razem na grzbiecie niósł ususzone owoce, które zgrabnie wepchnął między płyty grzebienia. A teraz zrzucił je na glebę i stanął koło Pogoni.

//8/4 owoców

Na miejsce zjawił się w końcu i Mułek, który to przybył prawie na styk. Nie śpieszyło mu się jakoś specjalnie, ale grunt w tym, że wreszcie dotarł na miejsce. Od razu zauważył znajomy z dzieciństwa pysk, jednak nie miało to dla niego większego znaczenia. Tak więc kamienie położył zapłatę w postaci kamienni szlachetnych zaraz przed łapy Strażnika(oczywiście tak, żeby ten musiał specjalnie używać maddary, albo swoim już za pewne podstarzałych kości, aby się schylić.)
– Tylko nie wydaj na głupoty seksiaku. – Na koniec mrugnął mu jeszcze na odchodne i zaraz podszedł do swojej grupy wypadowej i pomachał lewą lapą każdemu z osoba w geście przywitania.
– Ciekawe czy uda nam się coś wypić z tymi dwunogami. – Rzekł pokazując swoją świeżą butelkę rumu schowaną pod skrzydłem. Zawsze chciał to zrobić z czymś innym niż smok.

//nerfyt, opal, diament za 30.10

Jak zwykle spóźnił się i przybył na końcu, po drodze martwiąc się czy zdąży na czas, czy też będzie musiał wysłuchiwać jakiejś tyrady na temat nieszanowania cudzego czasu. Na szczęście wpadł na plac zanim cokolwiek się zadziało, toteż szybkim krokiem podszedł do reszty grupy, po czym położył swoją opłatę za błogosławieństwo. Śmieszna sprawa, że musieli płacić, coby nie przyciągać niebezpieczeństwa, nie powinno to być za darmo?
– Witajcie, jestem już – rzucił krótko na przywitanie i skinął głową też Strażnikowi, którego praktycznie nie znał, ale wypadało zrobić chociaż to.

//opal, nefryt, 4/4 mięsa za błogosławieństwo 30.10

Plagijczycy byli bardzo grzeczni, zatem bez słów przywitał ich ruchem głowy i pozwolił aby błogosławieństwo tak jak zwykle wypełniło ich ciała. Być może sama zapłata była czymś więcej z boskiej perspektywy, niż tylko łagodnym zabezpieczeniem, gdy powracali do domu. Fakt, że uznawali taki układ, mógł budzić wiarę bogów w smoki, a nie na odwrót.
Gdy tak się zamyślał, światłość Sennah uczyniła swoje, zabierając zostawioną opłatę.

Błogosławieństwo Sennah 31.10.2020

Infamia Nieumarłych
– Granat i diament za Infamię;
– jaspis i 2/4 owoców

Bandycka Groźba
– koral, jaspis, topaz
– malachit, 2/4 pożywienia

——–

Innego dnia smoków było nieco więcej. Grupa w przewadze Ziemista, przewodzona przez podenerwowaną Pogoń.
Strażnik spojrzał na smoczycę nieco zaskoczony, nie przypominając sobie aby ktoś dotąd przepraszał za swoje towarzystwo. Na swój sposób miła odmiana, nawet jeśli nie spodziewał się utrzymania uprzejmości przy przyszłych wypadach. W każdym razie zabrał głos – Witaj. Smokom zdarza się zbierać bardzo długo, więc mam wprawę w czekaniu na was – Nie chciał brzmieć z przekąsem, ale głos raczej zawsze miał surowy, więc raczej nie poszło po jego myśli.
Na szczęście kolejni zjawili się dość prędko, gdzie wszyscy poza Despotycznym otrzymali od niego krótkie powitanie skinieniem łba. Wodny był interesującą personą, lecz dla Strażnika zapewne zbyt ambitną, żeby miał ochotę zniżać się do jego poziomu.
– Opłatę odbiera bogini, Ferworze, nie staje się moją własnością – wyjaśnił sucho, aby Pogoń nie miała względem jego funkcji błędnego wyobrażenia.
Błogosławieństwo wyglądało tak, że z ruchem łapy proroka otoczenie wypełniło się jaskrawym, oślepiającym wręcz światłem, które pochłonęło zgromadzonych na kilka uderzeń serca. Ci którzy nie zdołali w porę przymknąć ślepi, nawet po zniknięciu jasności musieliby poświęcić chwilę na dojście do siebie. Nic groźnego, ale do przyjemnych również nie należało.
Gdy minąl pierwszy etap, aktywowana moc skumulowała się w lewitujących nad smoczymi łbami płomykach. Magiczne stworzenia zleciałyby następnie, niczym ciekawskie duszki, tuż przed piersi swoich smoków, a potem wniknęły w nie, wypełniając ciało przyjemnym ciepłem. Miało ono trwać aż do końca błogosławieństwa, a to jest do wschodu albo zachodu słońca, zależnie od momentu wyruszenia.
Powiedziałby "powodzenia", ale Ferwor wyraźnie zepsuł mu humor, więc po prostu doczekał w milczeniu aż odejdą. Opłata którą zostawili zniknęła samoistnie, podczas wybuchu światła, więc nie musiał jej nawet ruszyć.

Błogosławieństwo Sennah 30.10.2020

Pogoń Brzasku
– jaspir, granat i malachit

Despotyczny Ferwowr
– nerfyt, opal, diament

Gwieździsty Poranek
– opal, nefryt, 4/4 mięsa

Światokrążca
– 8/4 owoców

Sztorm pojawiła się z niewielkim tobołkiem przy boku. Niepewnie rozejrzała się po placu, wzrokiem szukając syna i obracając w metalowej łapie granat i cytryn. W końcu zatrzymała się na środku placu, położyła przed sobą klejnoty, z torby wyjmując dodatkowo nefryt. Łeb skłoniła nisko, w myślach odmawiając krótką modlitwę.
~ Kammanorze, Panie Siły, Patronie Ognia. Wesprzyj nas w godzinie próby, kiedy wyruszamy za barierę, w ramiona niespodziewanych niebezpieczeństw. Valanyanie kieruj nasze kroki na progi Mistrzów przez Ciebie błogosławionych. Pomóż nam znaleźć rzemieślnika, który już raz przekuł moje kalectwo w moją potęgę. Sennah, letnie dziecię, opiekunko Słońca. Ześlij nam swojego bezużytecznego proroka, by pokazał nam drogę w Twoim imieniu. ~
Metalowe szpony zgrzytnęły o ziemię, przesuwając szlachetne kamienie po skalnym podłożu.

// cytryn, granat, nefryt opłata za misję

I syn pojawił się na placu, odziany w ludzką szatę w kolorze bieli, pozłacaną niezliczonymi wzorami i floresami na nierównej płaszczyźnie materiału. Poruszał się leniwie, tak jak zawsze, i niemrawym uśmiechem jak i wtuleniem przywitał matkę. Uszy zabrzęczały, dygocząc niezliczonymi kolczykami. Złotymi, srebrnymi i tymi po przodkach, po babce, matce i dziadku, a na nadgarstku błyskał niepokaźnie obsydian.
Odwalony jak szczur na otwarcie... czego?
Czemu nie było z nim hydry?
Sam, widząc kamienie na ziemi, przysunął swój agat i dwa arbuzy. Splótł niedługo po tym łapy, kłaniając się wyższym. Mówił cicho, zaś głos dudnił echem:
– Alaleyo, coś udostępniła mi darów natury, składam podziękę za wszystko, coś uczyniła. Twe dziecię plonu ofiarowuję bogini lata, a w porze jesiennej błagam ją o dobroć promiennego serca. Pisklę Złotej Twarzy, pragnę twojego wstawiennictwa za czyny nasze i za myśli wszelakiej wartości podczas wędrówki w niepoznane objęcia. Odstrasz zbłąkanie, iskro dnia! Odstrasz to, co niepotrzebne, a ciszą okalaj umysły, jeśli taka wola twa! Niech twoje błogosławieństwo oświetla nam drogę, a cel mi nieznany niech świeci jaśniej niż wiosenne przebudzenia. Kammanorze, Ojcze mój, racz oceniać mnie na każdym kroku, bowiem gdzie nie pójdę, niosę cię ze sobą i ziemie niczyje palę siłą twego istnienia. Nie pozwól mi na splugawienie twego mienia; otaczając obroną Ognistą zgraję, nie zapominaj o nas – płomieniach zabłąkanych w dolinach nietkniętych. Viliarze, przypomnij nam o szponach i kłach w momencie zatracenia! Uessasie, chroń nas przed zbędnym gniewem i miłość zaklnij w trzewiach! Bowiem cokolwiek robimy, robimy w imię ogólnego dobra i zguby nieprawej nie szukamy. Trzymajcie nas, wiernych, opiekujcie się nami i chrońcie ode złego póki żyjemy.
Cmoknął Oko Kammanora, unosząc łeb, i dumnie spojrzał przed siebie. Wyczekiwał Strażnika Gwiazd.

//-6/4 owoców, agat

//inny czas? xd

Hebog po raz pierwszy zjawił się na placu. Podobne misje są takie ekscytujące, nieprawdaż? Na szczęście, nie idzie sam, bo z Burkiem i Rojem. Wyrósł i już nabrał się większego szacunku do proroka, choć nadal uważał, że ten tytuł mu nie bardzo pasuje.
– Dzień dobrhy! – przywitał się dla grzeczności, po czym wyłożył przed Strażnikiem swoje kamienie, a Dieanid przesunął bliżej mięso. Teraz pozostało tylko poczekać na resztę i będzie można ruszać w drogę!
Bardzo był ciekaw, co go tam spotka i czy może zaprzyjaźni się nawet z jednym równinnym? Plan ambitny, ale to nigdy nie powstrzymywało Heboga, bo strasznie lubił ryzyko.

//błogosławieństwo 04.11
Hebog – granat, diament, onyks
Dieanid – bursztyn, 2/4 mięsa

// osobny czas, dla Plagijczyków odpisze później, Strażnik jest już na miejscu (za to grzeczne dzień dobry którego nie mogę pominąć qwq

Strażnik nie zawsze przybywał na plac przed wędrowcami, ale sygnał Sennah docierał do niego przynajmniej na tyle wcześniej, żeby nie musiano na niego czekać do zmroku. Zatem nie od razu, lecz zgodnie ze swoim obowiązkiem stawił się na miejscu, załapując przy tym na końcówkę modlitwy Oblubieńca. Dorastał do wymagań swojego imienia, przynajmniej jeśli spojrzeć na pierwszy człon. Czy jednak ład był dla niego istotnym zagadnieniem musiał się jeszcze przekonać.
Jako że przybył ostatni pozdrowił ich nieco apatycznym "witajcie", a następnie usadowił przed nimi, w rozsądnej odległości. Z bliska nowa proteza Sztormu była imponująca, choć podobnie jak każdy inny rodzaj cielesnej ozdoby, estetyczny czy wspierający funkcje ruchowe, irytował jego naturalistyczne podejście. Nic nie mówił, nie przyglądał się szczególnie, ani nawet nie chrząkał, bo wiedział że bez wątpienia zwróciłby tym uwagę na siebie i złotą obrożę.
Z drugiej strony czy okrycie Aedala nie było już pewną przesadą?
Po kamienie i pokarm nie sięgał, oceniając tylko czy zapłacili tyle ile powinni, a następnie ruchem łapy przyzwolił na boskie błogosławieństwo. Tak jak zawsze zaczynało się od oślepienia, którego nigdy nie zapowiadał, zamykając ślepia zaledwie chwilę przed jego nadejściem. Intensywna, rozświetlająca otoczenie do białości moc pochłonęła całą grupkę i nim się zorientowali, ogniki powstałe nad łbami dwójki z nich zdążyły już wyniknąć w ich piersi. Ciepło przez nie dane miało dodawać im motywacji i zniknąć dopiero pod koniec dnia. Jako że wprost nie zadali żadnych pytań, a Lato nie miała humoru do dzielenia się mądrościami nic takiego nie otrzymali. Byli za to ubożsi o przyniesione zdobycze, które po prostu zniknęły.
– Pamiętajcie o powrocie przed zmrokiem – odchrząknął. Może jednak... Może mógłby... – Po co ci to okrycie Oblubieńcu? – zapytał, spoglądając prosto w jego ślepia. Pytał poważnie, więc liczył że samiec nie zbędzie go jakąś odpowiedzią o grze kolorów. Nie było w tym być może oskarżenia, czy obrzydzenia ale wyraźne niezrozumienie, jakby smok użył właśnie obcego języka.

Błogosławieństwo Sennah 03.11.2020

Oblubieniec Ładu
-6/4 owoców, agat

Sztorm Stulecia
– cytryn, granat, nefryt

Sztorm nie podobało się takie oślepianie bez ostrzeżenia. W końcu słowo przestrogi nic nie kosztowało, poza mlaśnięciem ozorem, a mogło zaoszczędzić niedogodności. Obnażając kły i mrużąc ślepia zastanawiała się, czy Prorok czerpie jakąś perwersyjną przyjemność z tych drobnych nieprzyjemności, jakie sprawiał wiernym. Ciepło jednak płynęło od samej bogini i Wojowniczka poczuła, jak mięśnie rozluźniają jej się, a umysł ogarnia spokój.
Wzrok powrócił jej w czas, by zauważyła minę Strażnika, zaraz po komentarzu, jaki rzucił do jej syna.
– Nie Twój interes. – warknęła krótko, gardłowo i nieprzyjemnie ucinając zalążek kolejnej głupawej dyskusji Proroka. Skinęła łbem na pożegnanie bardziej dla siebie, niż z szacunku, po czym obróciła się i wyraz jej pyska złagodniał, jak lód topnieje pod smoczym oddechem. Lekki uśmiech uniósł kąciki, gdy zagruchała – Bardzo elegancko wyglądasz, kochanie. Gnomy będą Tobą zachwycone. Skąd masz takie różnorodne kolczyki?
Prawie mruczący ton, wyraźnie pochwalny towarzyszył odchodzącej Sztorm, która nawet jeśli tylko częściowo wierzyła we własne słowa, to nie pozwoliłaby Ładowi zwątpić w siebie nawet na moment.

// zt

Zaraz za Hebogiem do świątyni wkroczył Burek który już doooosc dawno nie był na wycieczce i trzeba przyznać że trochę się za tymi wyprawami. Ponieważ był jeszcze trochę zaspany, kiwnął łbem na przywitanie jedynie, ściągając elegancką sakiewke w której było kilka kamieni oraz jedna wiewiórka, jako ładna zapłata za jego oraz Mortadele która przyszla zaraz po nim i przysiadła na zadku obok jego prawego boku.

//2x koral – Burek, zniżka Włóczykija
Szafir, opal- Mortadela, kompan

Luthien przybył zapłacić haracz by bóg kompletnie z dobroci własnego serca, anie za opłatą pozwolił mu opuścić bezpieczne granice wolnych stad. Samiec wkroczył na plac i położył na ziemi dwa jaspisy i cofnął się o ktrok. Czekał z zaparetym tchem na dobroć i bezinteresowność bóstw.

// 2x jaspis na misję, zniżka z włóczykija

W błogosławieństwa mogą, choć nie muszą wliczać się wskazówki zasugerowane przez MFa, a dzięki spotkaniu z wyprzedzeniem – w razie braku odpowiednich przedmiotów w KP jest czas, żeby to naprawić. Proszę przychodzić 48 godzin przed misją zwiadowczą, zgodnie z zasadami.

Raz zdarzało się tak, że smoki czekały na niego, innym siedział już na miejscu i odliczał czas do zebrania się grupy. Dziś nie było mu nigdzie spieszno, więc akurat dumał sobie przed świątynią, gdy przywitał go Pikujący. Biorąc pod uwagę ich interakcję na Spotkaniu Młodych nie spodziewał się z jego strony uprzejmości (choćby sztucznej), więc nie zamierzał zmarnować okazji na krótkie – Witaj –
Cóż za krasomówcze poświęcenie z jego strony. Nie wiedział co więcej dodać, bo choć uznawał wymianę zdań za pozytywną nie przepadał za bezwartościowymi rozmówkami będącymi niezręczną próbą do złapania kontaktu. Po krótkim, chłodnym choć spokojnym przywitaniu zamierzał po prostu poczekać na pozostałych.
Choć z drugiej strony... Rzucił ślepiem w stronę kompana. Nie ukrywał, że był... uh... nie w jego guście estetycznym. Jakby zupełnie nie pasował do smoczego świata – Jak ma na imię twój towarzysz? – skierował się do młodszego gada. W przeciwieństwie do imion smoków, które znał dzięki Sennah, miana kompanów wolał poznawać sam, zainteresowany uwagą jaką lokalni poświęcały innym gatunkom.
Pozostałym samcom, przybyłym w międzyczasie, jedynie skinął łbem. Każdy z nich zapłacił dostatecznie, więc niezależnie od odpowiedzi plagijczyka, dostali swoje błogosławieństwo. Gdy tylko Strażnik ruszył lewą łapą, wszystkich zebranych otoczyło oślepiające światło, które utrzymało się w przestrzeni przez parę uderzeń serca. Osoby, które nie zamknęły ślepi nieco wcześniej musiały przez chwilę zmagać się z lekko podrażnionym wzrokiem. O ile irytujące, chwilę potem ich piersi zostały napełnione kojącą i równie przenośnie co dosłownie rozgrzewającą mocą Sennah, która trwać w nich miała aż do wieczora. Co ciekawe po tym jak z niknęła zapłata, przed Chochlikiem pojawił się kawał mięsa. Najpewniej za opłaconą nadwyżkę. Czyżby bogowie byli aż tak dokładni? I skąd brali to mięso?

Błogosławieństwo Sennah 04.11.2020

Pikujący Upiór
– granat, diament, onyks
– bursztyn, 2/4 mięsa

Chochlik Miłości
– 2x koral
– Szafir, opal
+ 2/4 mięsa

Rój Nocy
– 2x jaspis

Oj tak, wiek i nowe doświadczenie potrafią zmienić smoka nie do poznania! Hebog uśmiechnął się nieznacznie, gdy prorok zainteresował się kompanem. A już myślał, że nie zauważy! Sam kompan był jeszcze bardziej niezadowolony z obecności jakiegoś drzewnego z błyskotkami i nie ukrywał tego, dając o tym znać swoim wiecznym powarkiwaniem.
– Dieanid – odpowiedział uzdrowiciel – Może nie cieszy wygladem, ale ma potencjał!
Kiedy pozostali przybyli, skinął im na powitanie łbem i ponownie zerknął na proroka. Następnie robłysnęło jasne światło, i to na tyle, że musiał przymknąć ślepia. Otrząsnął się, kiedy to dość nietypowe zjawisko dobiegło końca, po czym zauważył, że Burek dostał też i mięso.
– Uu... Smacznego! – rzekł żartobliwie – To co, idziemy?

Ostatnie użycie: 01.07.2021

W świątyni kiedy to już Plagijczycy sobie poszli, pojawiła się z marszu kolejna grupa. Pierwszym który wszedł wszedł na plac okazał się być największym rozczarowaniem rodzi-– To znaczy był to Basior, syn Strażnika. Kulturalnie zgasił papierosa przed wejściem na teren błogosławieństw jednak jego zapach dalej unosił się w powietrzu. Oj no, trzeba mu wybaczyć!
– Dobry, dobry.. Nie nudzi Ci się siedzenie tutaj cały czas? – zagaił, wyjmując z Uzdrowicielskiej torby trzy kamienie szlachetne które bardzo ładnie ułożył przed Ojcem a potem popatrzył na niego z lekkim rozbawieniem, nie mogąc ukryć dość.. Dobrego humoru. Ciekawe co się stało..

//jaspis, turkus, tygrysie oko za błogo na misję 6.11

Za Basiorem wszedł Kwiecisty. Na tekst samca uśmiechnął się lekko, ale niczego nie komentował. Przywitał się ze Strażnikiem prostym maddarowym "dzień dobry" i odłożył na ziemię dwa kamienie.

// Odkrywca. Ametyst i nefryt za misję 6.11

I tak o to znów przybył Krążca wraz z towarzyszami przed świątynie aby dostać błogosławieństwo kochanego przez wszystkich proroka. Ustawił się koło Rapsoda i Basiora i jednym trzepnięciem grzbietu zrzucił na ziemie trochę owoców i mięsa potrzebnych jako opata za misje. Gdy już jedzonko padlo na ziemie, grubym ogonem przesunął je bliżej proroka

//5/4 owoców, 3/4 mięsa

//Nie wyrobię z tytułami, ale fabularnie jest już po ich nadaniu bo czekacie tylko na mój post

Strażnik nie zbierał się jeszcze do odejścia, więc grupa trafiła na niego, jak dumał na placu, jedynie częściowo usatysfakcjonowany otrzymanym od plagijczyka imieniem. Oczywiście dobrze, że je dostał i z pomocą Sennah zamierzał je zapamiętać, ale nie zdołał się dowiedzieć skąd smok wydobył takie fikuśne miano. Czy demon rzeczywiście czuł że było jego?
Słysząc przywitanie Kwiecisteto oraz zachętę do interakcji ze strony Hebzena oprzytomniał nieco.
– Witajcie – zaczął grzecznie, choć sztywno, wzrokiem omijając jedynie Światokrążce, który nawet nie raczył skinąć mu łbem. Szkoda, bo Strażnik lubił trzymać pozory normalności.
– Na wyprawy wyrusza się jedynie z samego rana, bądź wieczorem, więc wiem kiedy na was czekać – To oraz subtelny sygnał od Sennah. Miał tendencję do odpowiadania na pytania, nawet gdy były proste albo retoryczne, ale dopiero potem zorientował się, że dziwny nastrój Hebzena może coś skrywać. Poczuł się nieswojo z jego uśmiechem, ale nie odwrócił wzroku – To dobry moment na medytacje – dopowiedział, specjalnie zaraz potem pozwalając błogosławieństwu na otoczenie ich ciał. Krótkie oślepienie, coś co znali już wszyscy, a potem ciepło wypełniające pierś. Nic nowego, podobnie jak motyw znikającej z pozadzki zapłaty.

Błogosławieństwo Sennah 06.11.2020

Basior Lancetowaty
– jaspis, turkus, tygrysie oko

Kwiecisty Rapsod
– Ametyst i nefryt

Światokrążca
– 5/4 owoców, 3/4 mięsa

Wiele księżyców minęło, odkąd Wiciokrzew ostatni raz podróżowała poza granicę, szukając przy-– właściwie to nie; czuwając, aż ktoś, kto poprosił ją o pomoc tej pomocy potrzebować będzie. I chyba dlatego stawiła się w miejscu zbiórki, mimo niedomogącej łapy, naprawdę żwawym krokiem i przyjemnym, choć delikatnym uśmiechem. Może uda jej się nie być tak pasywną, skoro nie dostała takiej roli. Czas na p r z y g o d y. Oby synowie zjedli porządne śniadania, zanim się stawią!
Wyjęła z torby dwa kamyki na zapłatę, patrząc w stronę wejścia, czy reszta drużyny też już dochodzi.

/ nefryt, cytryn za misję 08.11

Młody był podekscytowany, jeszcze nigdy nie był ma misji zwiadowczej! Jak zwykle znalezienie mu właściwego miejsca zbiórki zajęło mu trochę czasu, nieco pobłądził gamoń jeden. W końcu, po dość długich poszukiwaniach. W końcu zauważył swoją mame, co znaczyło, że poszukiwania zostały zakończone.
–Cześć mamuś, jak się masz? – zagadnął Hobi.
Przyniósł ze sobą trzy kamienie na zapłatę, tak jak należało. Nie dużo jak za taką fajną przygodę. Ciekawe co im się fajnego przydarzy, może natrafia na jakiegoś fajnego zwierzaka, którego będzie można pooglądać, albo oswoić? Znajda jakiś ukryty skarb? Wiele przychodziło mi scenariuszy do głowy, a ogon latał to na lewo to na prawo z ekscytacji.

/2x Perła i Bursztyn za misje 08.11

Smoki Wolnych Stad

Plac przed świątynią

Chcesz dołączyć do gry?

Rejestracja

Logowanie

Kto jest online

Link:
BBcode:
	Ukryj linki do postu

Link:
BBcode:
	Ukryj linki do postu

Link:
BBcode:
	Ukryj linki do postu

Link:
BBcode:
	Ukryj linki do postu