Plac przed świątynią

[Mgliste Wody]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

A Ilun zwyczajowo pojawił się niedługo po siostrze. Był w towarzystwie swojego kompana – płaszczki. Zaraz po wylądowaniu, podszedł i położył odpowiednią zapłatę, by potem usiąść obok swojej siostry i zaśmiać się krótko.
– Wiesz...kto wie...W końcu bóg zimy też miał dużą słabość do świecidełek, może taka...przypadłość – mrugnął do niej wesoło, czekając aż znów zostaną oślepieni i napełnieni błogosławieństwem.

//turkus, perła, onyks, 2/4 mięsa

[Strażnik]

Pożegnanie Zamąconego było prędsze niż Strażnik by sobie tego życzył, ale nie poszedł za nim, zostając sam na placu ze swoim żalem, gniewem i wątpliwościami. Bogom obecność "Ira" wydawała się nie przeszkadzać, ale biorąc pod uwagę ich stopień moralnego zaangażowania, nie był tym pocieszony...
*** Na błogosławieństwo 09.07

Jako, że od Sennah wiedział o nadchodzących smokach, zjawił się na miejscu chwilę przed nimi, żeby nie musieli czekać, wpatrując się w wejście do świątyni albo własne łapy. Przywitał smoki jedynie wzrokiem, na moment ignorując ich komentarze, żeby spojrzeć na lewitujące nisko stworzenie. Nawet zdając sobie sprawę z gatunkowej różnorodności, zarówno cielesnych istot, jak i żywiołaków, zobaczenie tego beznożnego... czegoś, nieco go skonsternowało.
Odchrząknąwszy cicho, wrócił spojrzeniem do twórczyni pierwszej krytyki. Kuszenie także kiedyś o to pytała, a w nieco mniej ofensywny sposób – Gdy posiada się wielką moc, wiele rzeczy można, ale nie wszystko trzeba. Skoro korzystacie z boskiego błogosławieństwa, to uczciwe że oczekują czegoś w zamian, a skoro nie są im potrzebne kamienie ani mięso, kolekcjonują wartość którą im nadajecie przy ich pozyskiwaniu– Zresztą jaki walor poza nieistotną estetyką mogły mieć kamienie szlachetne, żeby smoki tak bardzo pragnęły je posiadać? Tylko bogom się należały, a bez tego gniłyby w ziemi albo czyjejś grocie.

Opłata została dostarczona na swoje miejsce, zatem nim wywerna otworzyła pysk (o ile w ogóle zamierzała), trójkę smoków otoczyło znajome im, nie mniej oślepiające i ciepłe światło, a potem powstałe z niego ogniki. Z żalem oddanego mięsa i kamieni nie było już ani śladu.
–Jak nazwałeś to stworzenie?– dopytał niespodziewanie, gdy jasność z błogosławieństwa rozpłynęła się już zupełnie i spojrzał na sojusznika wodnego żywiołaka. Ostatnimi czasy kompani interesowali go bardziej niż smoki, a ich imion Sennah mu nie zdradzała.

Błogosławieństwo Sennah 09.07.2020

Infamia Nieumarłych
– diament, bursztyn, akwamaryn, szafir, szmaragd, 6/4 mięsa

Czarnoskrzydły
– turkus, perła, onyks, 2/4 mięsa

[Mgliste Wody]

Ilun w zasadzie miał gdzieś, co z tymi rzeczami robią bogowie. Póki mógł ruszyć tam, gdzie chciał, nie ściągając na kark stada plagi czegoś, czego by nie chcieli, jemu to nie przeszkadzało. Już miał odchodzić, gdy ten dziwak się zapytał o jego kompankę. Spojrzał najpierw na nią, potem na Strażnika i uniósł lekko łuk brwiowy ku górze.
– A czemu chcesz wiedzieć, jak nazwałem swojego kompana? – odpowiedział pytaniem, bez krzty agresji, a realnego zdziwienia.
Wszak...serio, czemu chciał wiedzieć jak się nazywa jego kompan?

[Strażnik]

Czemu? Być może nie w każdym przypadku imiona były wiedzą publiczną, ze względu na wartość emocjonalną, którą miały materializować pomiędzy smokiem, a zwierzęciem. To wydawało mu się mądre uzasadnienie, no i nienachalne, bo przecież w naturze zwierzę nie posiadało imienia, bądź korzystało z innej, znacznie prostszej alternatywy. Nie wiedział zatem dlaczego chciał znać jego imię. Być może w jakiś sposób wywyższało to jego status? Fakt, że ktoś inny znał imię kompana czynił go mniej powszechnym i zbywalnym. Imię kreowało jego tożsamość – Nie musisz mówić, byłem po prostu ciekaw– Nie satysfakcjonowało go to na głos wypowiedziane wyjaśnienie, ale nie chciał zatrzymywać smoków, skoro spieszyły się na misję – Może to kwestia szacunku– dodał mimo wszystko, ze zmęczeniem patrząc w błękitne ślepia plagijczyka – Uczciwie jest patrzeć na zwierzę i wiedzieć jednocześnie kim jest – Nawet jeśli była to fałszywa, nadana przez smoka tożsamość, zawsze coś.

[Mgliste Wody]

Ilun nie rozumiał kompletnie tego starego grzyba, który teraz wyglądał na młodszego od niego. Zaraz potem jednak wzruszył barkami.
– Woda...w tłumaczeniu na nasze, jednak prawdziwe miano ma w języku elfów – odrzekł z lekkim uśmiechem.
Cóż, Strażnik raczej nie znał elfickiego. A on zaczerpnął pomysł na imię od swoich przyjaciół i samej...Banyu. W końcu żywiołak wody nie chciał się oddzielać od tożsamości swego jestestwa – wody.
Zaraz potem Ilun skinął łbem samcowi i wraz ze swoją płaszczką poszli za Mah tam, gdzie musieli iść.

[Córa Mitu]

Wybierając jak najbardziej zacienioną drogę, by nie narażać się natarczywości letniego światła, do którego była tak nieprzyzwyczajona i nieprzychylna się przyzwyczaić, zjawiła się i pod świątynią – instynktownie chcąc i wślizgnąć do środka, by skryć przed parnym światem. Ciekawe, że misje w tropikach tak jej nie doskwierały, a czyste nieba nad Stadami z każdym dniem coraz bardziej. Bleh. Ale będzie potem odsypiać w jakiejś zatęchłej dziurze.
Stanęła na placu, w trochę topornie, ale jednak wystarczająco solidnie zrobionej torbie, szukając zapłaty. Aż wpadła w łapy – dwa kamienie, garść losowych owoców, które ze względu na warunki, w jakich były trzymane, mocno pachniały glebą. Ale to można obrać.

/ 4/4 owoców, cytryn, rubin na misję 11.07

[Mgliste Wody]

//Diablica ma nb, oficjalnego posta napisze jutro, ale żeby było klepnięte, to piszę za nią

Ilun także przybył dosłownie chwilę po tym, jak wrócił z jednej misji. Teraz jednak zamiast Banyu towarzyszył mu ktoś inny. Ktoś...wyjątkowy. A była to Diablica. Zaczepiał ją co jakiś czas, niczym pisklę proszące o atencję. Był szczęśliwy, że znów pójdą na wyprawę. Brakowało mu...ich wspólnych chwil beztroski. Obowiązki ich pochłaniały. Gdy dotarli na miejsce Ilun położył cztery kamienie szlachetne za siebie i za nią. Przywitał się z Symą. Teraz czekali już tylko na jedną smoczycę.

//tygrysie oko, opal, diament, turkus

[Żałobna Pieśń]

Niewielka uzdrowicielka tylko czekała na znak od Iluna by ruszyć na kolejną wyprawę ku nieznanemu. Wylądowała miękko przed świątynią kawałek od brata, cioci Frar i Symy. Każdego z osobna powitała wesołym uśmiechem. Widać było, że za granicami wolnych młoda samiczka odżyła i wróciło jej wesołe usposobienie do świata. Wcześniej może i wyglądała tak samo jak teraz, ale nie czuła się najlepiej i wakacje z tatkami u dziadzia Liadana dobrze jej zrobiły. No i urosło jej się trochę. Już jako dorosła i może dla niektórych piękna samicy zakołysała ogonem zbliżając się do miejsca gdzie zwykle pojawiał się ten brązowy prorok. Ciekawe czy i dzisiaj będzie wyglądał jakby mu dzięcioł w łeb stukał od księżyca.

// 2x akwamaryn (zebranie z Strażnikiem w trakcie, tam jest włóczykij do nadania, jeśli nie mogę tak to dorzucam do akwamarynów jeden jaspis) za misję 11.07

[Kuszenie Diabła]

Frar cieszyła się na dzisiejszą wyprawę. Nie spodziewałaby się tego po sobie, ale wręcz przebierała nóżkami na samą jej myśl. Podśmiewała się z zaczepek Iluna i odwzajemniała pieszczoty liźnięciami ciepłego jęzora w poliki, potem nieco spoważniała, gdy docierali już do świątyni. Otaczały ją już smoki z innych stad, a nie jej bracia i siostry.
Ilun położyła kamienie za nią, za co podziękowała mu trąceniem nosa w szyję, a potem przywitała się z Symą, posyłając jej szeroki, czarny uśmiech. Miło było ją znów widzieć. Także Ha'arkę przywitała uśmiechem, a jej uwadze nie umknęła drobna zmiana w jej zachowaniu. Wyglądała na spokojną i wypoczętą, a więc w sam raz na ich podróż w tropiki.

[Strażnik]

Kolejna grupka była cicha więc Strażnik obszedł się z nią bez żadnych rewelacji, magią odbierając wyłożoną zapłatę i układając ją obok siebie. Jak zwykle robił to niepotrzebnie, bo Sennah nie potrzebowała ładnie ułożonych kamyczków, czy mięsa, ale gdy prorok nie zabierał głosu, czuł czasami potrzebę na zaznaczenie swojej prostej, smoczej obecności. Mały był w tym świecie i nieznaczący, więc nawet we własnej głowie bywało że istniał tak, jakby go nie było. Bez sensu. Sam siebie nie rozumiał.
Przygnębiony machnął łapą i światło bogini Lata objęło zgromadzonych, oślepiając, grzejąc, a potem napełniając błogosławieństwem po które się fatygowali.

Błogosławieństwo Sennah 11.07.2020

Czarnoskrzydły (opłaca siebie i Kuszenie)
– tygrysie oko, opal, diament, turkus

Szarlatańska Obietnica
– 2x akwamaryn, jaspis

Córa Mitu
– 4/4 owoców, cytryn, rubin

[Infamia Nieumarłych]

Po kolejnym księżycu znów zawitała u progu świątyni. Tym razem jednak w bardziej skąpym towarzystwie, bowiem towarzyszył jej jedynie uformowany z kory drzewa, paproci, mchu i trawy wilczur. Morkvarg stał kawałek za smoczycą, też niechętny do badania wnętrza tego miejsca. A że błogosławieństw i tak, na szczęście, udzielano na zewnątrz, to nie istniała nawet potrzeba wchodzenia do środka. Wiedźma bez słowa położyła przed sobą typową zapłatę, składającą się z odrobiny mięsa i kilku kamieni szlachetnych, po czym czekała na przybycie boskiego posłańca.

[Mgliste Wody]

I już tradycyjnie zaraz po siostrze pojawił się jej brat wraz ze swoją kompanką – płaszczką. Ilun położył odpowiednią ilość darów za ich dwójkę, po czym westchnął ciężko. W takim tempie to nie będzie miał za co wychodzić za tereny Wolnych Stad. Ale jakoś sobie poradzą. Zawsze radzili, prawda? Prawda. Uśmiechnął się zaczepnie do Mah, a potem usiadł obok niej, podczas gdy Banyu, jak to Banyu miała w zwyczaju – zaczęła zaczepiać kompana wywerny, by ten się z nią pobawił.


//bursztyn, nefryt, koral, 2/4 mięsa

[Strażnik]

//mea culpa, zapamiętałam 17.07 for some reason

Wyjątkowo Strażnik nie siedział przed świątynią i smoki musiały odrobinę na niego poczekać. Nie ze złośliwości z jego strony oczywiście, tym bardziej że zwyzywał się w myślach za opieszałość, a w wyniku odległości dzielącej obóz Ziemi od terenów wspólnych. Przybywszy w końcu na miejsce wyminął smoki, ledwie na nie spoglądając i nim zdołał usiąść, boskie światło wykonało już swoją robotę. Ah tak. Zatem wystarczyło zwyczajnie przejść, wskazać mocy kierunek i dalej już nie był potrzebny. Nie siadał w takim razie i skoro smoki otrzymały to po co przyszły, od razu ruszył dalej.

Błogosławieństwo Sennah 16.07.2020

Infamia Nieumarłych
– Topaz, perła, turkus, 2/4 mięsa

Czarnoskrzydły
– bursztyn, nefryt, koral, 2/4 mięsa

[Sugestia Grzechu]

I tak przed placem znowu zawitała Noir. Szykowała się kolejna misja zwiadowcza, której to nie mogła przegapić. Zwłaszcza że miała iść z zupełnie nowymi pyskami! I Titie oczywiście. Noir uściła stosowną opłatę i przysiadła na zadzie czekając na resztę swoich towarzyszek... ciekawe jacy będą jej nowi znajomi? To musiało się dopiero okazać!

//misja za 18.07: perła, nefryt oraz 4/4 mięsa

[Pasja Uczuć]

Tuż za dawną znajomą z Ognia, na placu pojawiła się też Pasja. Czy podobna kolorystycznie samica pamięta ją jeszcze? W końcu, kiedy ostatnio się widziały, Paqui miała ledwie kilka księżyców. Teraz była już z niej rosła dama, oczywiście w drzewnych standardach.
Położyła kamyczki tuż obok tych pozostawionych przez Noir, witając się początkowo jedynie uśmiechem. Była ciekawa, co powie na to spotkanie.

//opłata za misję 18.04: Perła, Szafir. (Odkrywca) + Tygrysie oko za Sugestię.

[Świetlista Laguna]

Przybyła jako ostatnia ciągnąc za sobą za pomocą maddarowego sznura, mięso na zapłatę. Szybko podeszła do reszty ekipy, witając się z nimi i układając przed sobą zapłatę. Przywitała też Strażnika z uśmiechem. Już wkrótce nauczy się eliksirów. Z uśmiechem więc czekała na błogosławieństwo.

/ 8/4 mięsa – misja 18.07

[Strażnik]

//wyjątkowo, ze względu na wasz brak porozumienia z MFem//

A skoro Strażnik siedział sobie już na miejscu, podzielenie się błogosławieństwem nie zajęło mu dużo czasu. Smoki pierw przyjął skinieniem łba, obojętnie reagując na ich łagodną sympatię, jakby coś przygnębiającego chodziło mu po głowie (czyli jak zawsze?), a potem przeszedł do rzeczy. Światło które powstało w przestrzeni za ruchem jego łapy objęło wszystkie cztery postacie i rozgrzało ich łuski, rekompensując chwilowe oślepienie. Nim się zorientowali byli już napełnieni boskim duchem, który gorącem odznaczał się także w ich piersiach, jakby dar Sennah był uwięzionym w nich płomykiem.
Gdy światło zniknęło, po zapłacie nie było już śladu, a to znak ze wszystko przebiegło zgodnie z planem

Błogosławieństwo Sennah 18.07.2020

Świetlista Laguna
– 8/4 mięsa

Pasja Uczuć
– Perła, Szafir (odkrywca)
– tygrysie oko (za Sugestie Grzechu)

Sugestia Grzechu
– perła, nefryt

[Despotyczny Ferwor]

I tak przed placem zjawił się ponownie plamisty łowca. Kamuflażowe łuski lekko błyszczały pod wpływem wody, która to spadała na jego łuski w formie lekkiego deszczyku. Subtelny deszcz, który wątpliwie zniechęcałby smoki na spacery, dlatego też Despoty nie miał żadnych obiekcji do tego, że musiał czekać na pseudo mądrale zwanego potocznie Strażnikiem Głupoty. Od ich spotkania na granicy ognia minęło sporo czasu, jednak głupota jaką przejawiał w tym momencie wryła się bardzo głęboko w jego umyśle. Jednak mimo wszystko trzeba było mu przyznać, że pomimo docinek i swojej pokręconej logiki był jednym z najmądrzejszych smoków jakie poznał w swoim życiu. Wiadomo brzmi to jak paradoks, ale tak było. Ich spotkanie zaczęło się od nieprzyjemnych słów i na nich się skończyło. Żaden nie warczał, ani nie wykazywał nawet najmniejszej agresji. Nawet jeżeli chciał, to nie mógł go nazwać mianem kompletnego debila, ponieważ nim nie był. Był głupi, ale nadal mądrzejszy niż większość. Można wręcz powiedzieć, że jest profesjonalistą w tym co robi zupełnie jak sam Despot. Profesjonaliści tacy jak on mają standardy i zasady. Oznaki czystej inteligencji, bo sama umiejętność mowy to za mało żeby nazwać kogoś inteligentną istotą. Niby wysokie ego też, ale to na tle jego zalety to tak się wyrównuje.
Wraz z plamistym przybył również i jego kompan Nivis, bo tym razem wyruszał sam w towarzystwie tylko swojego kompana. Tereny zabarierowe były niebezpieczne, a przynajmniej za takie uchodziły. Mułek jednak miał w kompletnym zadzie takie ostrzeżenia i wolał przekonać się o tym na własnej skórze. Dlatego też złożył odpowiednią opłatę oraz cierpliwie zaczął czekać na swojego ukochanego smoka.

//ametyst, koral, diament – za Mułka oraz 8/4 mięsa i 2/4 alg oraz 2/4 owoce za Nivis za 25.07

[Pasja Uczuć]

Jakiś czas później przybyła Pasja. Aż dziw, że to już kolejny raz, gdy spotyka Wodnego łowcę poza terenami ich stada. Nie miała jednak czasu się bardziej nad tym zastanawiać – była zbyt uradowana perspektywą wspólnego wyjścia w podróż poza granice z ukochaną. Od ich pamiętnego spotkania – brakowało jej z każdą chwilą coraz bardziej. Z uśmiechem, który nie schodził jej z pyska, złożyła w odpowiednim miejscu kamienie szlachetne i odrobinę mięsa, mające zapewnić im bezpieczeństwo. Zamiast poświęcić więcej uwagi Mułkowi, poza krótkim przywitaniem, co chwila wyglądała w kierunku, z którego przyszła, wypatrując nadejścia puchatego diabełka.

//akwamaryn, tygrysie oko i 4/4 mięsa za misję 26.04.2020.

[Strażnik]

Strażnik jakoś nie spieszył się z przybyciem przed świątynię, lecz na szczęście nie był na tyle nierozważny, by spóźnić się z błogosławieństwem i zabrać Despotycznemu cenny czas, jego dziennego wpływu. Oczekiwanie było w głównej mierze symboliczne, jakby niemy wyraz tego że Strażnik nie lubił Wodnego i nawet w tak krótkiej konfrontacji nie chciał mieć z nim wiele do czynienia. Tylko tyle jednak, bowiem wiedział jaką ma pracę i że jego antypatia nie ma w niej nic do rzeczy.
Przybywając w końcu na miejsce skinął łbem Pasji Uczuć, która czekała jeszcze na towarzyszkę, a następnie usiadł naprzeciw Despoty, który chciał się wybrać na prawie-samotną wycieczkę. Biedny żywiołak musiał chodzić wszędzie tam, gdzie nakazał mu smok i jeżeli po drodze spotkałaby go krzywda, najpewniej zostałby zastąpiony bez namysłu. Jak przedmiot.
– Wyprawa w towarzystwie ma tę zaletę, że zawsze jest smok, który dogląda twojego grzbietu. Mam nadzieję, że powrócisz bezpiecznie – rzekł do samca, bez gniewu ani sarkazmu w głosie. Był zdenerwowany, ale i zmęczony, a nauczył się już jak pokazywać tylko jeden z tych stanów, o ile się go nie prowokowało. W każdym razie mogło wybrzmieć to nieco dziwnie, biorąc pod uwagę ich relację, bo potraktował go poniekąd jak zwyczajnego smoka, któremu sztywno, ale nie nieszczerze życzył powodzenia. Zaraz po jego słowach trójkę zebranych otoczyło znajome światło i Wodny mógł odejść ze swoim błogosławieństwem.

Błogosławieństwo Sennah 25.07.2020

Despotyczny Ferwor
– ametyst, koral, diament, 6/4 mięsa

[Żałobna Pieśń]

Paqui nie musiała długo na swojego diabełka czekać. Ha'ara wylądowała miękko kawałek za miejscem gdzie zwykle dokonywali wymiany z prorokiem i widząc brąz łuseczek Paqui... Mimowolnie zachichotała. Jej słodka Paqui równie piękna jak wtedy. Samica pogładziła delikatnie wisiorek jaki dostała od partnerki przy jej pierwszym spotkaniu. Sama dostrzegła również swoje pióro zawieszone na kolczyku jaki sprezentowała Pasji.
Wyjątkowo szczęśliwa podeszła do wodnej kołysząc biodrami by przy zetknięciu się z nią... Otrzeć się całą prawą stroną swojego ciała o jej bok i przy okazji obdarować niewielkim liźnięciem jej warg. Szarlatance przez te kilka dni bardzo brakowało towarzystwa Paqusi i... wycieczka równie ją cieszyła co podniecała.
Wpierw jednak należało zapłacić! O tak właśnie! Samica zdjęła zawieszone na skrzydłach torby, z których wysypane zostały przeróżne świeże owoce. Było ich tyle, że dwa dorosłe smoki spokojnie mogłyby się najeść. Ciekawe tylko czy brązowołuski je przyjmie.

// 8/4 owoców (włóczykij) za misję 26.07