Kwarce Zręczności i Mocy

[Opiekun]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Ah, kolejna dwójka odwiedzających. Samiec z Ziemi i samica z Wody, oboje pragnący lepiej panować nad drzemiąca w ich ciałach magią. Tak, to była ciężka sztuka do opanowania, ale nic nie było niemożliwe – wystarczyło mieć zapał, cierpliwość, dużo ćwiczyć...
Albo przyjść do kwarców, wydać fortunę i dostać to wszystko w kilka minut. Tsa. Tak też można.
Skarabeusz i Ametystowa byli skazani na patrzenie, jak ich skarby znikają, by już nigdy więcej nie zaszczycić ich swoją obecnością. Za to zmiana w ich ciałach nadeszła niemalże natychmiastowo. Magia w obu młodych smokach wręcz zabuzowała, odbiła się od żeber, mięśni, niczym ptak więziony w klatce. Trwało to kilka dłuższych chwil, ale w końcu wszystko się znów uspokoiło.

SKARABEUSZ
– Szmaragd, 2x topaz, turkus, 2x tygrysie oko, onyks, opal, nefryt, 2x rubin, 2x szafir

+ Moc II, III


AMETYSTOWA ŁUSKA
– Ametyst, 4x perła, onyks

+ Moc II

[Pasterz Kóz]

Czasami trzeba było gonić, rzucać się w pościg albo ewentualnie taktycznie wycofywać, jeśli tego wymagała sytuacja. Gwieździsty chciał dla Łuskacza wszystkiego co najlepszego, dlatego nie szczędził kamieni na nim, a wręcz pragnął uwolnić pełen potencjał żywiołaka. W tym celu oboje podeszli pod kwarc Zręczności. Legwan usiadł tuż przed nim, Poranek zaś położył przed sobą parę kamyków. Cóż, niech zadzieje się magia!

//cytryn, topaz, 2x rubin za Zręczność II dla Łuskacza

[Opiekun]

Niech zadzieje się magia? A proszę bardzo! Kwarc nie zamierzał kazać na siebie czekać – a raczej na swoje magiczne pokazy. Nie były one może spektakularne, ale zdecydowanie skuteczne – kosztem czterech kamieni szlachetnych Łuskacz mógł poczuć, jak ponownie coś wnika w jego ciało, jak przy poprzedniej wizycie, docierając do każdego zakamarka jego niematerialnego jestestwa, pozwalając mu poruszać się zwinniej, szybciej, a więc potencjalnie skuteczniej rzucać się w szaleńcze pościgi za zwierzyną.

ŁUSKACZ
– Cytryn, topaz, 2x rubin

+ Zręczność II

[Bandycka Groźba]

Aveli dostała od Khardaha małą wyprawkę, więc Mimir postanowiła pokazać jej co można zrobić z kamieniami szlachetnymi. Zapakowała małą do skórzanego wora, wyściełanego miękkimi kawałkami kolorowego materiału i mniejszymi skórkami, jak zwykle zostawiając niewielką szparę przez którą jej pociecha mogła oglądać świat. Gdy wylądowały przed warsztatem, Bandycka położyła zawiniątko na ziemi, pozwalając samiczce wyjść.
– Jesteśmy na miejscu. – oznajmiła. – To jest Warsztat. Kamieni nie zgubiłaś? – dodała, spoglądając na małe zawiniątko obok Aveli. – Dobra. Bierz swoje skarby i idziemy do środka. – powiedziała, wychodząc przed samiczkę, która mogła wyraźnie słyszeć dźwięk szponów matki, szurających po podłożu oraz czuć jej zapach. Dodatkowo, żeby nauczyć córkę poruszania się po różnych terenach, obwiązała sobie końcówkę ogona kolorowym materiałem, zabezpieczając znajdujące się na jego końcu ostre łuski. Aveli mogła bez obaw iść za nią i w razie czego się tego ogona bezpiecznie złapać lub z nim zderzyć jeśli miała wątpliwości. – Tutaj znajdują się ołtarze różnych kwarców. To kamienie, w których zamknięta jest wiedza smoków, które były najlepsze w swoich dziedzinach. Pomagają w rozwijaniu ciała, można stać się silniejszym, zwinniejszym lub zwiększyć swoją moc magiczną, a także poprawić swoje umiejętności lub nauczyć nowych. Ja sama szlifowałam zdolności walki właśnie tutaj. – opowiadała, powoli prowadząc córkę do kwarcu Zręczności. – Jesteśmy przed ołtarzem. Wystarczy, że złożysz na nim kamienie i kwarc zadziała sam, przelewając wspomnienia wprost do twojej głowy. Może to być na początku nieprzyjemne, ale nic się nie bój. – dodała, siadając przed ołtarzem i obserwując córkę. Będzie chciała zbadać bliżej to miejsce czy od razu przejdzie do rzeczy?

[Fioletowa Werbena]

Zapakowana Aveli nie wyściubiała nosa z wora, nie chcąc wystawiać uszu na wiatr uderzający w nią w czasie lotu. Zamiast tego siedziała grzecznie w oczekiwaniu aż wylądują i znajdzie się z powrotem na ziemi. Nie wiedziała jak daleko są te całe kwarce, ale gdy wyczuła, że mama kładzie torbę to bez wahania wygramoliła się na zewnątrz i pacając wokół łapą, namierzyła zawiniątko z kamykami.
-Mam. – odpowiedziała, przysuwając skarby bliżej siebie, aby móc bez problemu chwycić je w pysk i pomaszerować w ślad za mamą.
W miejscu tym wyczuwała zapachy wielu smoków, które musiały wcześniej odwiedzać magiczne kwarce. Było to nieco dezorientujące, ale obecność Mimir pomagała w orientowaniu się, gdzie powinna się kierować. Stukot pazurów i mocniejsza woń od tych już niknących dawały jasne sygnały, więc choć czasem tykała też zawinięty ogon nosem to nie był on mocno potrzebny.
W środku ułożyła kamyki przed sobą i z nastawionymi uszami wsłuchała się w opis ołtarza, z którego niedługo otrzyma nową wiedzę. Ciekawe jakie to uczucie uczyć się, ale bez robienia ćwiczeń i lekcji. Wkrótce sama się przekona.

/ tygrysie oko, bursztyn, ametyst, rubin, 2x akwamaryn za Zręczność na 2

[Opiekun]

Ci wizytatorzy byli mniej typowi, co od razu obudziło czujność Kwarcow. Czy przez to, że pewnie wkraczającą i w pełni świadomą celu istotą tym razem nie była ta, która opłacała Kwarce i przybywała po kształcenie? Tak, Kwarce znały Bandycką, za to tą małą istotę spotykały po raz pierwszy. Co było ciekawe, na widok starszej Plagijki zamigotały regularnym blaskiem, zaś po chwili poruszenia, na "widok" nieco niekompletnego pisklęcia – przygasły i... Ten jeden przeznaczony dla właściwego atrybuty – przeszedł w lekkie wibracje. Wrażenie, łaskoczące opuszki łap, pojawiało się kilkukrotnie, nawołując Aveli jak całkiem sporego nietoperza. Miało też zdecydowany kierunek, jakby odczucie rozchodziło się koncentrycznie, niby fale na powierzchni jeziora.
Trwało to jednak jedynie moment, a kiedy Kwarce były zadowolone zarówno ze swojego rytuału powitania, jak i sowitej zapłaty za oferowaną smokom moc – kamienie szlachetne zniknęły, a umysł pisklęcia zalało światło. Jeśli można było tak rzec.
Łagodny, cichy głos Wiecznej Perły podsycał Zręczność młodej samiczki, kierując jej umysł i ciało w stronę wzrostu we właściwym kierunku. Taka lekcja mogła wydawać się nieco odrealniająca, w porównaniu do tych zwyczajnych, prowadzonych przez inne smoki i z pewnością każda z nich zyska własnych fanów.

Aveli
– tygrysie oko, bursztyn, ametyst, rubin, 2x akwamaryn

+ Zręczność II

[Gadzi Szał.]

Pierwsza i pewnie nie ostatnia wizyta tutaj, był naprawdę ciekawy jak to działa. Dorwał z jaskini matki jakąś skórę, owinął nią swój zbiór błyskotek i tak przygotowany przyszedł tutaj. Przypatrzył się chwilę temu niezwykłemu obiektowi, po czym otworzył "paczkę" i ułożył kamienie szlachetne na kupce tak, żeby stykały się z kwarcem
– Chcę być lepszy w zręczności, chyba tyle wystarczy żebyś zadziałał??


//4x szmaragd, onyks, malachit, nefryt na zręczność III

[Opiekun]

Choć w pierwszej chwili pobłyski Kwarcu były w pełni przyjazne i ciekawskie – w końcu tego gada widział po raz pierwszy, jego radosne zainteresowanie po zakończonym pytaniu smoka szybko przemieniło się w wyładowanie, przypominające miniaturową burzę. Zero kultury! Czego uczą tych młodych?!
Dał mu znacznie dłuższą, niż innym, chwilę na przemyślanie swojego tonu. Oczywistym było jednak, że konstrukt jedynie się droczył, lub zwyczajnie ociągał. Po pewnej chwili wszystkie kamienie zniknęły, zostawiając jedynie skórkę, w której Plagijczyk przyniósł swoje dary, a zaledwie uderzenie serca później Kolec poczuł, jak objawia mu się wizja. Słyszał głos i widział oblicze swego nauczyciela, zdradzającego mu tajniki perfekcyjnej Zręczności. Co więcej jednak czerwonooki mógł poczuć, jak jego działo nabiera jakiejś takiej gibkości.
Po wszystkim nastała dzwoniąca cisza, a Kwarce pozostały blade i spokojne, jak żbik, który ułożył się do snu.

Zawadiacki Kolec
– 4x szmaragd, onyks, malachit, nefryt
+ Zręczność III

[Jaśniejąca Konstelacja]

Ponownie wróciła do kwarcu, który ostatnim razem niewiele jej pomógł. Nadal nic jej nie wychodziło. Jak na tak młode pisklę miała wyjątkowo ponure myśli, w tym takie zawierające próby odebrania sobie beznadziejnego życia. Oczy zmęczone i przekrwione od płaczu spojrzały na kwarc. Nie było dla niej nadziei. Po co marnowała kamienie? Równie dobrze mogłaby je wyrzucić do wody. Dałoby to taki sam efekt.
W milczeniu położyła jednak zapłatę przed kwarcem, oczekując... czegoś. Przymknęła oczy. Najchętniej poszłaby spać i już nigdy się nie obudziła.


// diament, nefryt, ametyst, szafir, 2x topaz, koral za Moc 3.

[Opiekun]

Przybywające tu smoki dzierżyły w sobie różną energię. I gdyby należało wytypować najczęstsze, byłaby to radość, pewność siebie, ewentualnie niepokój.
Stan z jakim przyszła do nich Ametystowa, był jednak dla nich niemal obcy. Ich wewnętrzny blask stał się więc tak słaby, jak jej własny, dopóki nie podeszła na tyle blisko, by Kwarc Mocy miał pewność, że skierowała się właśnie do niego.
Sekretny klejnot rozbłysnął wielobarwnie, wesoło. Sama wyglądała nieco jak kryształ! Jej widok więc radował, nawet, gdy sama była przygnieciona do gleby swoją nade wielką ambicją.
Nie zamierzając naciągać wątłego spokoju Wodnistej, Kwarc przyjął zapłatę i nie zwlekał w wypełnieniu jej swoją mocą. Zarówno jej umysł miał doznać olśnienia, podlać ją słońcem jak młode źdźbło, przedwcześnie wymagające od siebie wzrośnięcia między podmuchami Zimnej Pory, jak i ogrzać jej zmarznięte depresyjnym płaszczem ciało, przypominając jej, ile jest w niej wigoru, życia i sprawności odpowiedniego dla kogoś w jej księżycach. Kwarc spróbował więc nie tylko dodać jej więcej magicznej Mocy, budząc jej maddarę do ze snu i ucząc korzystania z niej z większą śmiałością, ale i zwyczajnie chcąc ją nieco pocieszyć.
Nie zawsze było jasno i łatwo, ale widział dość wiele smoków, by wiedzieć, że takie dni są jeszcze przed nią. Zainwestowanie w swoją Moc z pewnością jej w tym pomoże!


Ametystowa Łuska:
– diament, nefryt, ametyst, szafir, 2x topaz, koral
+ Moc III

[Aria Ciszy]

A no wypadałoby w końcu zacząć nie o walczyć.. aby oczywiście bronić stada, a nie krzywdzić! Będzie ciężko, ale jakoś damy rady? Przyszła chyba we właściwe miejsce, do kwarcu, który uznała ze ten eee, od mocy? Podeszła, położyła dary 28/4 mięsa.
-Witaj, kamyku. Jestem słaba, chce być silna, tak jak mama! Zwiększ moją moc, abym mogła obronić stado przed zagrożeniem, przed czyhającym niebezpieczeństwem. – zaśpiewała niepewnie. Może to coś da? Nie chce być kulą u nogi.. Swoją droga jej rodzice dalej spali.. trochę jej smutno z tego powodu.

/28/4 mięsa za moc na poziom III

[Opiekun]

Biedna mała kruszynka z pewnością rozmiękczyłaby serce Kwarcu, gdyby tylko je posiadał. Zamiast tego twór jedynie "odśpiewał" swym blaskiem powitanie, wysłuchując uważnie prośby, jakby nie wiedział, po co smoki do niego przychodzą. Wielgachny stos mięsa, który niewielka adeptka przyniosła na miejsce, wskazywał, że wcale nie była tak słaba, za jaką się uważała! Może powinien jej to jakoś podsunąć, by uwierzyła bardziej w siebie? Nie był pewien jak, nie potrafiąc rozmawiać. Temu też jedynie prędko przyjął zapłatę i zabrał się za usprawnianie Mocy Lazurowej. Poczuła delikatny, magiczny dotyk, który jedynie jakby... Wyciągnął z niej maddarowy potencjał. Smacznego!

Lazurowa Łuska
– 28/4
+ Moc III

[Aria Ciszy]

Przyszła znów. Tym razem do kwarcu zręczności. Musi nieco ją poprawić, żeby lepiej leczyć! Stado będzie liczyć na jej umiejętności, nie może zawieść.
-Kamyczku, spraw, abym była bardziej zręczna, żebym mogła lepiej leczyć! – zaśpiewała, po czym wysypała dary, które miały stanowić zapłatę dla mądrego kamienia! Oby jej pomógł.. Chyba nie odmówi? Otworzy to przed nią nowe możliwości.

//3/4 mięsa, 1/4 owoców, bursztyn, 2x onyks, 2x ametyst za Zręczność II

[Opiekun]

Oh, ten chyba jeszcze jej nie poznał! Kwarc Zręczności rozbłysnął tęsknie, witając się z błękitnołuską. Umiała się ładnie witać i melodyjnie brzmiał jej głos. Czego mógł oczekiwać więcej?
Zapłata sprawnie została sprzątnięta jej sprzed nosa, a chwilę później zaczęły dziać się czary. Moc Kwarcu wniknęła nie tylko do mysłu młodej kleryczki, ucząc ją jak rzeczywiście posługiwać się zręcznością i jak ją wzmacniać, ale też przysposabiając do tego jej organizm. Wiele oczywiście pozostawało w samej niej, ale praca tworu została wykonana. Miłego dnia!

Lazurowa Łuska
– 3/4 mięsa, 1/4 owoców, bursztyn, 2x onyks, 2x ametyst
+ Zręczność II

[Spojrzenie Widma]

Świeżo upieczona czarodziejka chciała być jeszcze lepsza. Choć nikomu by się do tego nie przyznała, pragnęła dorównać Mahvran, która była jej mistrzynią, oraz Frar, którą podziwiała. Chciała stać się równie potężna jak one.
A kwarc mógłby jej w tym pomóc.
Skierowała się do jednego z kamieni, trochę na ślepo, bo nie wiedziała, który z nich jest tym właściwym. Miała jedynie nadzieję, że wybrała dobrze.
Położyła przed kwarcem zapłatę i znieruchomiała, czekając.

//2x onyks, 2x perła, 2x opal za moc 3

[Narrator]

Czy na pewno Vicjra dokonała dobrego wyboru kwarcu? Ten sprawił, że nabrała energii, a w jej głowie rozbrzmiał głos zmarłego uzdrowiciela Ognia. Tak, to była właściwa błyskotka – w sam raz dla młodej czarodziejki! Ciekawe było to, że w normalnych okolicznościach duszki raczej odmówiłyby jej pomocy, bo przyniosła za mało kamieni szlachetnych. Dzisiaj jednak były wyjątkowo łaskawe, a kwarc zalśnił pięknie, gdy Vicjra korzystała z jego mądrości.

Spojrzenie Widma:
Moc +1
– 2x onyks, 2x perła, 2x opal

[Aria Ciszy]

Znowu tu przyszła.. nie była wystarczająco zręczna, trochę pierdołowatości z dzieciństwa zostało. Chciała być lepsza.. z każdym dniem, najlepsza w tym, co robi! Podeszła do zręcznego kwarcu, zastanawiając się co powiedzieć. Szło jej to coraz ciężej.
-Kamyczku, zrób mnie jeszcze bardziej... popraw moją zręczność. Chce być najlepsza w tym co robię, ale tak dla siebie, a nie, że innym zazdroszczę. – powiedziała, nie zaśpiewała tym razem. Wyłożyła dary na powierzchnie kwarcu, po czym przysiadła przed nim, czekając na efekt.

/8/4 mięsa, nefryt, perła, turkus, bursztyn, koral za zręczność III.

[Opiekun]

Część darów zsunęła się z kwarcu i wylądowała w piachu. Minerał nie był aż tak wielki by utrzymać na sobie na raz kamienie i wiele kawałów mięsa. Lazurowa bardzo skrzętnie zakryła minerał który miał jej ofiarować wiedzę. Nie było się jednak czym przejmować. Spomiędzy kawałów sarniny zaczęło wydobywać się delikatne złote światło. Kamienie i samo mięso zaczęły się nagle rozsuwać, spadać na ziemię i sunąć po piasku w różne strony warsztatu. Samiczka jednak nie była w stanie dostrzec gdzie znikają. Z resztą nie to było najważniejsze, czyż nie? Złote światło roziskrzyło się, a złoto-biała zorza nagle opadła na ziemię i objęła sobą smoczycę aż do łokci. Istna rzeka przyniosła ze sobą wizje które Lazurowa mogła czuć, widzieć, rozumieć pod czaszką. Układanie na sobie chybotliwych kamieni, uskakiwanie przed lecącymi strzałami, stawianie łapy tak by nawet gałązka w lesie nie chrupnęła. Robiła to wszystko jak we śnie.
Sen jednak nagle się urwał, zanim pojęła wiedzę w stopniu większym niż powinna.
Złoto-biała zorza zniknęła.

~Lazurowa Łuska~
– 8/4 mięsa
– nefryt, perła, turkus, bursztyn, koral
+ Zręczność III

[Obietnica Mroku]

Obietnica po raz pierwszy przybyła do Kwarcu Mocy. Chciała polepszyć swe umiejętności, ponieważ były one niemalże zerowe. Wyciągnęła kilka kamyków ze swej sakwy, po czym poprosiła jej gryfa – Apogeum, aby ta dorzuciła dwie porcje mięsa, które to niosła w pysku na życzenie Obietnicy Mroku.
-O, wielki, wszechmocny Kwarcu. Niezwykle małą mam kontrolę nad swą maddarą. Mam nadzieję, że ten niewielki datek pomoże w usprawnieniu mego połączenia ze żródłem. -rzekła, po czym ukłoniła się i ułożyła przedmioty w jednej, prostej lini

// 2x topaz, nefryt, cytryn i 8/4 mięsa za Moc II //

[Opiekun]

Opłata pojawiła się na miejscu, ułożona równo zgodnie z zamysłem Obietnicy Mroku. Taki stan rzeczy nie utrzymał się jednak długo. Nagle przygotowane dary zaczęły rozsuwać się w różne kierunki! Wyglądało to tak jakby niewidzialne istotki w pocie teoretycznego czoła pchały kamienie i mięso w sobie tylko znanych kierunkach.
Kwarc nie odpowiedział na piękne powitanie, po prostu roziskrzył się kolorami tęczy. Deszcze bezbolesnych, kolorowych iskier opadł na ciało łowczyni. Zdawać się mogło, że nic poza tym się nie działo.
Wizja zrodziła się w głowie Obietnicy Mroku uderzenie serca później. Doświadczenie było o tyle ciekawe, że widziała samą siebie! Tym razem jednak mogła podziwiać jak energia wędruje po całym jej ciele. Maddara.
W końcu jej ciało utworzyło magiczną włócznię, mogła zobaczyć w jaki sposób maddara poruszała się po jej ciele. Zanim jednak mogła pojąć więcej... wizja skończyła się.

~Obietnica Mroku~
– 2x topaz, nefryt, cytryn
– 8/4 mięsa
+ Moc II

[Nów Księżyca]

Słyszał o tym miejscu, lecz nigdy wcześniej tutaj nie był. Był ciekaw w jaki sposób działają kwarce. Co powodują, dlaczego w ten, a nie inny sposób.
Stanął przed jednym z nich, wlepiając wzrok swoimi wielkimi brązowymi ślepiami. Powinien coś powiedzieć? Coś zrobić?
– Dzień dobry Kwarcu. – Rozpoczął, nie czując się zbyt komfortowo z myślą o rozmawianiu do kamienia.
– Chciałbym podarować Ci oto te kamiennie szlachetne za poprawienie mojej zręczności. – Dokończył swoje wcześniejsze zdanie, a następnie położył kamienie przed kwarcem, czekając na rezultat.

/ametyst, granat, kwarc różowy, 2x bursztyn, 2x koral za Zręczność III