Plac przed świątynią

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Chyba pierwszy raz stawiła się na placu świątynnym zupełnie sama – bez żadnego spodziewanego towarzystwa. Było to na swój sposób, hm... krępujące? Wypady za barierę kojarzyły jej się raczej jako forma spędzania czasu z bliższymi i dalszymi znajomymi, a nie... samej. Z drugiej strony jednak myśl, że będzie mogła robić wszystko w swoim tempie, sprawiałą jej pewną przyjemność.
Skinęła łbem Strażnikowi z lekkim uśmiechem i ułożyła na ziemi wianek z jesiennych kwiatów i traw jako podarunek dla bogini.

//jednorazowy boski ulubieniec za 24.09 o 18:00

Do tej pory nie korzystał z możliwości dłuższych przechadzek, bo i różnie z tym było. Teraz jednak mógł sobie na to pozwolił, więc z samego rana wyszedł w stronę świątyni, gdzie zamierzał skorzystać z błogosławieństwa. Zapłatę miał w swoim mniemaniu mizerną, ale na dobry początek lepsza taka, aniżeli żadna. Położył więc drewnianą figurkę i czekał.

// 1x jednorazowy boski ulubieniec za misje 9 października

Dziwnie się czuła z myślą, że to jej pierwsza wyprawa od... cóż, dawna. Ostatnio była za granicą podczas walki o Rathen. Czas płynął zbyt szybko, aby mogły za nim nadążyć jej myśli.

Miała ze Świstem spotkać się o świcie na placu. Nie mieszkała w obozie, więc tak było wygodniej. Jednak kiedy przybyła, jeszcze nikogo tu nie było poza prorokiem, którego powitała i złożyła mu zwyczajową zapłatę.

Ostentacyjnie przeczesywała futro palcami tam, gdzie sięgała, z jakiegoś powodu chcąc dobrze się prezentować...

// turkus i topaz za 15.10

Uśmiechnął się szeroko do Bealyn, przybywając na miejsce niedługo potem. I Świst zdawał się prezentować jakoś lepiej, ale nawet bardziej niż wygląd świadczył o tym jego nadzwyczaj dobry humor. Nie żeby na co dzień smok był ponurakiem, szeroko wyszczerzone w uśmiechu kły jednak rozjaśniały jego oblicze, które promieniowało wręcz wesołością.

– Witaj, Bealyn! Miło cię dziś zobaczyć! – rzucił do samicy, skinąwszy pogodnie łbem na powitanie. Od razu odwrócił się w stronę proroka, wyciągając przed siebie łapę z zapłatą.
– Znów przyniosłem kamienie dla Sennah. Mam nadzieje, że jak zawsze, będzie stała na naszej straży. – powiedział, położywszy przed sobą dobytek. Nie były to kamienie szlachetne, ale nie były to też zwyczajne kamienie – wielobarwne, wybrane specjalnie z tych, które Trzeci Szlak napotkał na swej drodze, najładniejsze, jakie znalazł. Z jakiegoś powodu Sennah nigdy nie obrażała się o taki datek.

Widać było, iż co i rusz zerkał w stronę Bealyn, niecierpliwiąc się, nim wreszcie będą mogli wyruszyć w drogę!

// boski ulubieniec za misję 15.10

Miał potrzebne rzeczy, w zasadzie to niemal całe swoje obecne zapasy i nieco pożyczonego mięsa. Czuł się z tym wyjątkowo nieswojo, ale jakoś nie miał szczęścia na ostatnim polowaniu. Najwidoczniej kiepsko dobrał miejsce, następnym razem na pewno będzie lepiej.
Wyszedł z samego rana, samo dotarcie tutaj na piechotę swoje zajmowało. Tym razem nie był sam, więc skinął obecnej tu dwójce pyskiem i przywitał z lekkim uśmiechem. O ile starsza uzdrowicielkę już znał, tak jej towarzysza jedynie kojarzył z widzenia. Po raz kolejny jako zapłatę przyniósł drewniane figurki, tym razem była to bezskrzydły smok i goblin.

//2x jednorazowy boski ulubieniec za misję 15 października + kolejny termin (data jeszcze nie dogadana)

Dopóki smoki nie całowały się przed nim albo przynajmniej o siebie nie ocierały, nie zakładał jeszcze niczego nietypowego. Świst z Baelyn odprawił zatem normalnie, podobnie jak Rozkosznego, czy Gorzki Miód. Brakowało mu śledzenia jakichś smoczych perypetii, ale nie wiedział jak się w nie wkręcić. Zresztą gdy już był ich częścią, miał wrażenie że nie potrafił im sprostać.

Przed każdym błogosławieństwem dokładnie przykładał się każdej zapłacie. Tym razem do mniej typowych należały figurki, co dało się odczytać z iskierki zainteresowania w jego ślepiach.
Sama moc Sennah zadziałała jak zwykle. Pierw plac wypełnił się światłem, a potem, uformowane z niego ogniki, wypełniły piersi zwiadowców. Moc Lata od teraz spoczywała z nimi aż do końca dnia.

Gorzki Miód 24.09
– jednorazowy boski ulubieniec

Rozkoszny Kolec 09.10
– jednorazowy boski ulubieniec

Cisza po Lawinie 15.10
– turkus, topaz

Trzeci Szlak 15.10
(Boski – październik)

Rozkoszny Kolec 15.10 i [termin do ustalenia]
– 2x jednorazowy boski ulubieniec

Nie spodziewała się wyruszenia na jakąś przygodę, ale wcale nie miała nic przeciwko!! Natknęła się na spacerze ze swoim kompanem na Rozkosznego, który zdawał się wybierać na przygodę, a Barwna bardzo chętnie się go uczepiła. Przed wyruszeniem jednak należało ładnie poprosić bogów o błogosławieństwo, więc z pomocą Mikei zebrała pokaźny bukiet kwiatów, które jeszcze nie uległy dotykowi jesieni. Gdy była już zadowolona z wyglądu podarunku, udała się do świątyni, gdzie ładnie poprosiła o wsparcie i pokierowanie. No, teraz to można ruszać!!

◇ Boska Ulubienica za wyprawę 22.10 – Barwna & kompan ◇

Nie był negatywnie nastawiony do tak przypadkowych spotkań oraz początków znajomości, więc i tym razem przyjął to z uśmiechem. W końcu podróż w towarzystwie bywała lepsza, niżeli taka samotna. Zwłaszcza, że Sumadra nie była zbyt skora to długiego spaceru. Chimera póki co trzymała się głownie morza, nawet zrobiła sobie tam norę. Dał jej czas na przywyknięcie do nowej sytuacji.
Jako zapłatę ponownie ułożył drewnianą figurkę, tym razem psa. Nie była idealna, jednak każda kolejna zdawała się lepsza.

//1x jednorazowy boski ulubieniec za misję 22 października

Wczoraj poinformowała dzieci, a dziś mogła ruszyć w świat.

O świcie zjawiła się na placu, witając proroka tak, jak zawsze. Jej zapach i głos nie uległy zmianie, więc nietrudno było zrozumieć z kim się miało do czynienia. Nawet jeżeli ze Strażnikiem Gwiazd nie rozmówiła się nigdy bezpośrednio, ich drogi krzyżowały się wystarczająco często na tymże właśnie placu.

Złożyła zapłatę w postaci odrobiny mięsa i czekała na typowe dla Sennah ciepło. Zerknęła w górę, nadal zafrapowana faktem, że na początku jesieni zaczął prószyć śnieg.

// 8/4 mięsa za 23.10

Rytm przyszedł na plac, aby złożyć zapłatę za swoją następną misję zwiadowczą. Nie czekając na przybycie przyjaciół, położył swoją zapłatę w mięsie w miejscu składania ofiar ku czci błogosławieństwa boginii lata i czekał cierpliwie na swoich współtowarzyszy wyprawy.

// 8/4 mięsa za misję 24/10/24

Na miejsce przyszedł też Moran. Podszedł do wuja i tracił pyskiem jego bark na powitanie a następnie podszedł do stosu i położył dwa kamienie oraz porcję mięsa.
Usiadł obok wuja i okrył go swoim dużym skrzydłem czekając na resztę.

//koral, turkus. 4/4 mięsa za 24.10

Przybyłem i ja, z posążkiem Sennah i kamieniami, jakby mieli nie przyjąć tego drewnianego daru. Skinąłem głową zebranym i położyłem obie rzeczy. Wyjaśniłem reszcie co i jak, gdzie zaczniemy nasze przygody. Miałem tylko nadzieję, że dalej tam będzie...

//2x opal za misję 24.10

On też również przyszedł na plac, po to by dać trochę kamieni w ramach za błogosławieństwo w nadchodzącej misji. Jak przyszedł, poczuł zapach wujka i swojego brata, jak i Śladu Chmur który przyszedł tuż przed chwilą. Od razu uśmiech pojawił mu się na pysku. Przywitał się z nimi i pozostawił na ziemi mały woreczek z przedmiotami na zwiad.

// 4/4 rośliny, koral i agat za 24.10

Minęło już całkiem sporo księżyców od jego ostatniej wizyty na Placu, ale mijający czas zdecydowanie nie mógł zatrzeć w pamięci tak dobrze znanej mu drogi. Był tu wszak już niejednokrotnie i zdecydowanie cieszył się, że znów miał ku temu okazję! Zwłaszcza że to akurat na dziś przypadało umówione z Khamsinem spotkanie. Barwy uśmiechnął się więc szeroko, prędko układając przyniesione ze sobą mięso w schludny stosik. Potem też przywitał się z prorokiem i zmówił w myślach krótką modlitwę do Sennah z prośbą o bezpieczną przygodę dla siebie i słonecznego przywódcy. A że tego wciąż nie było, to wysłał ku niemu krótką mentalną wiadomość, dając mu w ten sposób znać, że już czeka na niego w Świątyni, będąc w pełni gotowym na ich wspólną wyprawę! A na tej naprawdę mu zależało, bo była to świetna okazja na lepsze poznanie się z Rytmem, z którym przecież chciałby w przyszłości współpracować.

//8/4 mięsa za 28.10

Był zmęczony, ale to nie nowość. Myślami także siedział gdzie indziej. Tym razem jednak z innych powodów niż zazwyczaj.
Sarna z hydrą zostały przy drzewie, pilnując młodych. Zastanawiał się co zrobi gdy do nich wróci. Co im powie, żeby nie być złym ojcem.
Uh.
Mechanicznie przyjmował zapłaty. Kiwał zwiadowcom głową, na dzień dobry i na do widzenia, gdy energia Sennah już wypełniła plac, a także ich piersi. Podarunki, lepsze i gorsze, nie ściągały proroczej uwagi. Jedynie Lawina na moment go ocuciła. Nie zareagowałby, gdyby nie fakt, że zapach do wyglądu zupełnie nie pasował. Zmiana szaty miała czasem miejsce u północnych, ale tutaj wiele rzeczy wyglądało inaczej, z rogami włącznie.
Uniósł łuki brwiowe. Wyglądał jakby oceniał ją krytycznie albo miał o jej decyzji (czy wypadku) jakąś niepochlebną opinię.
Ale nie miał. Nic właściwie nie przeszło mu przez myśl, poza tym że dziwne były te wszystkie zmiany. Obsłużył ją tak jak każdego.

Barwna Łuska 22.10
(Boski ulubieniec – październik)

Rozkoszny Kolec 22.10
– jednorazowy boski ulubieniec

Cisza po Lawinie 23.10
– 8/4 mięsa

Rytm Słońca 24.10
– 8/4 mięsa

Zaraźliwy Optymizm 24.10
– koral, turkus, 4/4 mięsa

Ślad Chmur 24.10
– 2x opal

Zarys Aspektów 24.10
– 4/4 roślin, koral, agat

Barwy Ziemi 28.10
– 8/4 mięsa

Troszeczkę późno przyszedł, ale ważne, że zdążył, prawda! Podreptał szybko do barwnego rangowego rówieśnika i przywitał się z nim miłym pomachaniem skrzydełkiem. Oczywiście odpowiedział mu na jego mentalną wiadomość, że już leci, tylko wiatry trochę były niesprzyjające i go to troszkę to spowolni. Udało się jednak przylecieć jeszcze na czas, a opłata za bezpieczną podróż w postaci tłuściutkiego mięska wielbłądów została ładnie przedstawiona prorokowi.

//8/4 mięsa za 28.10

To trochę zabawne, że próbowała tym razem udawać, jakoby nic się nie wydarzyło. Tym razem również przyszła sama, zamiast od razu ze Świstem. Nie była pewna, czy ją rozpozna – ale w razie gdyby jego reakcja była podobnie bolesna co jej dzieci, może uda się jej cichem wymknąć.

Powitała w międzyczasie proroka, dając mu odpowiednio wyliczoną ilość mięsa.

// 8/4 mięsa za 29.10

Niedługo po Bealyn na miejsce przyszedł Świst. Uśmiechnięty jak zawsze, kolorowy smok wkroczył na dziedziniec, rozglądając się. Od razu jego uwagę przykuła smoczyca; czyżby dzisiaj ktoś inny także ruszał na wyprawę...? Kiedy jednak podszedł bliżej... poczuł zapach...

– Bealyn...? – zapytał cicho, rozwierając szeroko paszczę. Leżące na jego grzbiecie mięso na ofiarę przechyliło się i spadło na ziemię z głośnym klapnięciem, kiedy wojownik stał jak wryty, nie mogąc wydusić z siebie słowa. Czyżby naprawdę...? – Wyglądasz... zjawiskowo... – wydukał, nie mogąc wyjść z podziwu. W ogóle nie potrafił teraz myśleć o powitaniu i oddaniu honoru prorokowi, ale smok chyba sam się domyśli, po co Świst przywlókł to mięso. Sennah też. Zaraz je zresztą podrzuci cicho na ołtarz.

Jeżeli tak wyglądała Bealyn na zimę, to Świst zupełnie nie rozumiał, dlaczego miałaby być wyśmiewana.

// 8/4 mięsa za misję 29.10

Cisza po Lawinie

Zamieniła się w posąg, kiedy usłyszała głos Śwista, do tego wymawiający jej imię. Zwiesiła po sobie uszy, niemal w zwolnionym tempie obracając głowę w jego stronę.
– Eee, cześć. Ładna pogoda praw- – ... da.

Do tej pory spotykała się z nieco innymi komentarzami, zazwyczaj sugerującymi linienie, siwiznę czy chorobę, więc reakcja wojownika wyraźnie ją zaskoczyła. Serce zabiło szybciej, a uzdrowicielka przełknęła ślinę.
– Dz-dzięki. Projekt Uessasa, ja miałam niewielki wkład... – przyznała, bo o ile przekazała bogu swoje preferencje, to on utkał swoją magią nową aparycję smoczycy. – Ciekawi mnie, jak to będzie na zimę z tą nową szatą.. – powoli się chyba ta pora roku zbliżała, jakby nie patrzeć. Dowód spadł jej na nos w postaci roztapiającego się płatka śniegu.

Próbowała ukryć wkradający się na pysk uśmiech, chowając brodę w puchatej sierści na piersi.

Projekt Uessasa...? Ach... Ach, tak. Czasami bogowie robili podobne sztuczki, sam pamiętał, jak zupełnie inaczej wyglądała kiedyś Sekcja. Czy to jednak ważne...?

– Bez wątpienia obydwoje mieliście wspaniały gust – odpowiedział, uśmiechając się. Potem podszedł bliżej do smoczycy, lekko opierając się szyją o jej szyję i delikatnie obejmując ją na powitanie. – Jak na zimę masz się stać jeszcze bielsza, to chyba powinniśmy poczekać z wyprawą. Bo będziesz miała futro tak jasne, że samo rozświetli wnętrze jaskini – odpowiedział żartobliwie, mrugnąwszy porozumiewawczo ślepiem.

– Momencik! – poprosił ją o zaczekanie, odsunąwszy się. Szybko wziął mięso i przeniósł je przede proroka. – To za opiekę Sennah podczas naszej wyprawy. Mam nadzieję, że będzie o nas dbać jak zawsze – stwierdził bardzo pogodnym tonem. I po tej niezbędnej chwili uwagi dla Straznika znów skupił całą uwagę na Bealyn. – Chyba więc czas ruszać?

Cisza po Lawinie

Już w odruchu nerwowym chciała przeczesać pazurami futro na policzku, ale już go tam nie było. A przynajmniej nie o takiej długości. Pomerdała więc palcami w powietrzu, powoli cofając łapę z powrotem na ziemię.

Zachichotała na jego komplement, wtulając się policzkiem w zimną pierś wojownika.
– Myślę, że nie będę świecić się bardziej od twojego ojca – spostrzegła.

Dała mu zapłacić za wycieczkę, a kiedy wrócił zrobiła coś niespodziewanego dla siebie samej – tyknęła go nosem w nos. Chyba chciała dać mu całusa, jednak speszyła się na tyle, że to wszystko obróciła w żart, bo celowo wysunęła przednią łapę przed siebie, udając potknięcie.
– Ups, niezdara ze mnie – wymamrotała całkiem wiarygodnie jak na pięć punktów zręczności. – Tak, chodźmy. Ruiny, dobrze pamiętam...?

/zt

Smoki Wolnych Stad