Plac przed świątynią

[Zapierający Dech]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

  Po dość długim czasie przybył i on, z woreczkiem kamieni. Postawił go na ziemi, otworzył i wysypał delikatnie zawartość, żeby została na stercie. Skinął jednocześnie zebranym łbem, czekając na magię Proroka.

//Szmaragd, bursztyn, turkus na misję 02.09 o godz 17:00.

[Strażnik]

Z pewnym opóźnieniem, ale zjawił się na miejscu, witając trójkę zebranych skinieniem łba. Spieszyli się, więc nie zdążył zamienić z nimi słowa, które planował, lecz obiecał sobie, że zrobi to następnym razem. Bez żadnych przeszkód, błogosławieństwo zstąpiło na smoki w postaci oślepiającego światła, które następnie zbiło się w formę trzech ognistych kul i powędrowało do wnętrza każdego zwiadowcy. Przez całość wyprawy, obecność Sennah objawiała się przyjaznym ciepłem w piersi, które stopniowo słabło, wraz z nadchodzącym zachodem słońca.
Odprawiwszy smoki uprzejmym skinieniem łba, po tym jak przyjrzał się im i przeliczył zapłatę, Strażnik mógł wrócić do własnych zajęć.

Błogosławieństwo Sennah 02.09.22
Waleczny Kolec
-granat, turkus i tygrysie oko

Pasterz Ziemi
–/2x topaz

Zapierający Dech
– Szmaragd, bursztyn, turkus

[Zszargane Zaufanie]

Nie był do końca pewien tego na ile bogowie chcieli im pomagać, a na ile było to tylko jakieś dziwne przedstawienie. W końcu, po co im były te wszystkie kamienie. Czy to tylko po to, że by dać jakiś włożonej pracy, oddawanej bóstwu? Nie wiedział.

Przyszedł pod świątynię, w miejsce zbiórki, jak to robili wszyscy. Przyniósł ze sobą trochę kamieni, które wyciągnął pyskiem z torby i położył przed sobą.

- To za ochronę bogów, żeby nic nam się nie stało za granicami stada - sprecyzował. - To do ciebie wszystko trzeba dawać tak? Czy można wybrać, którego boga chce się błogosławieństwo?

// szafir, jaspis, agat za misję 13.09

[Słodkie Wspomnienie]

Nieco spóźniona Gerna przybyła na plac razem z Brasomem. Przyszła za późno, aby usłyszeć jego pytanie, więc jedynie przycupnęła obok i wyjęła z torby nieco mięsa. Dużo, jak na nią, chociaż na nieszczęście nie należało za bardzo do niej. Ułożyła je na kupce, czekając, aż Strażnik ich pobłogosławi.

//3 x 4/4 mięsa na 13/09

[Trzeci Szlak]

Jak zazwyczaj, kiedy ruszał na misję, postanowił odwiedzić proroka. Uśmiechnięty smok przybył na miejsce, dzierżąc w łapach dwa kamienie, skłonił się na powitanie i rzekł:
– Witaj znów! Przybyłem, aby po raz kolejny prosić o boską opiekę podczas podróży.

Smok położył dwa skarby przed sobą i wyprostował się, w jego wzroku, jak zwykle, dało sie dostrzec ekscytację. Uwielbiał podróże, zwłaszcza takie, na których mógł ujrzec coś nowego. i miał nadzieje na przeżycie nowej, wspaniałej przygody!

// akwamaryn, topaz za misję 14.09 (wykorzystanie jednorazowej zniżki za Odkrywcę)

[Pasterz Kóz]

Przybył i Astral, roztaczając wokół siebie ciepłą, przyjemną aurę. Jakby się świecił, ale nie jak słońce, tylko bardziej jak... Ognisko w wieczorową, zimną noc, ogrzewające zmarźnięte kości. Przyjemną jak ulubiony posiłek serwowany przez matkę, gdy było się jeszcze pisklakiem. Coś w tym stylu. Nie była to jednak żadna magia, a po prostu boski dar.
Wkroczył chwilę po Synu. Położył przed sobą dwa tygrysie oka i kiwnął Prorokowi głową z miłym uśmiechem. Syna lekko szturchnął w bok na przywitanie.

//2x tygrysie oko za misję 14.09

[Strażnik]

Plagijczyków odprawił tak jak zawsze, przyglądając się zapłacie, a potem ruchem łapy dając sygnał mocy bogini, by zalała ich swoim światłem. Nie było to przyjemne zjawisko dla oczu, ale przyzwyczajona do błogosławieństw jednostka, skupiała się zazwyczaj na samym ciepłe obecnym potem w piersi.
Jedynie Zszargany wprowadził do odprawy dodatkową świeżość. Strażnik przyjrzał się mu uważnie, nim odpowiedział.
– Inni bogowie mogą błogosławić smoki, jeśli tak zadecydują. Z waszej strony ów pragnienie musiałoby być dobrze uzasadnione i nie lekceważące wobec Sennah, żeby zostało uwzględnione jako warte rozpatrzenia. W końcu to rola bogini Lata żeby nad wami czuwać. – wyjaśnił cierpliwie, a gdy mieli tę kwestię za sobą, pożegnał zwiadowców skinieniem łba.

Przychodzący innego dnia Pasterz nawet bez żadnego komentarza, wyraźnie ściągnął jego uwagę. Żarzył się dziwnie, a jednak nie otaczały go żadne znajome wibracje maddary, które mogłyby wyjaśnić co właśnie obserwował. Czyżby boskie błogosławieństwo? Cóż jednak przychodziło z dawania Ziemistemu takiej aury?
Spotkanie przebiegło tak jak zawsze, lecz gdy światło Sennah wniknęło w ich piersi, zaciekawiony prorok zabrał głos.
– Czemu służy twoje światło? – pytanie nie było prześmiewcze, a jego techniczny wydźwięk sugerował jedynie, że Strażnik próbuje jakoś nadać sensu obserwowanymi zjawisku.

Błogosławieństwo Sennah 13.09.22
Zszargane Zaufanie
– szafir, jaspis, agat

Ostatnia Kołysanka
– 12/4 mięsa

Błogosławieństwo Sennah 14.09.22
Syn Przygody
– akwamaryn, topaz (Odkrywca)

Pasterz Ziemi
– 2x tygrysie oko

[Pasterz Kóz]

Bądź co bądź, spodziewał się tego pytania, więc był nieco gotowy na to.
– Chciałem być trochę jak Immanor. Inspirujący, sprawiający, że sama jego obecność dawała poczucie bezpieczeństwa i ciepła. Poza tym, to było też takie oznaczenie, jeśli tak to mogę nazwać. Immanor jest patronem Ziemi, sprowadziłem jego iskrę oraz jest moim... Prywatnym patronem, o. Nie znaczy to jednak, że chcę być bogiem albo coś w tym stylu, aż tak pełen pychy nie jestem – odpowiedział z miłym, ciepłym uśmiechem Strażnikowi. Miał nadzieję, że nie zostanie źle odebrany, bo mówił prawdę. Nie chodziło o zbliżenie się do boskości, a o dbanie o innych, by w jego obecności czuli się tak jak Astral w obecności boga. Cholera, to dalej źle brzmi... Wiadomo o co chodzi!

[Róg Otchłani]

Sama myśl o tym co niedługo ją czeka była dziwna. Trzymanie ekscytacji w ryzach szło jej bardzo dobrze, bowiem wkraczając do świątyni chciała zachować jak największy szacunek do tego miejsca. Jedynie więc w duchu cieszyła się na myśl na to co nadejdzie następne. Krótka audiencja z prorokiem, błogosławieństwo bogini i w końcu jej pierwsza heroiczna wyprawa! No dobra, może nie pierwsza, ale pierwsza z smokiem z Wolnych Stad!
Zamierzała wkroczyć do środka, ale po chwili dopiero zauważyła pewne miejsce do którego smoki częściej przychodzą i które nie było kwarcami. Cóż, to ułatwiało dużo rzeczy, bowiem nie czuła się godna wchodzić bez powodu do świątyni, a właśnie teraz już nie miała żadnego powodu!
Spokojnie więc stanęła na placu, razem ze swoją małą maddarową chmurką.
– Proroku, przybyłam prosić cię o błogosławieństwo. – Wyjaśniła krótko, nie była pewna czy powód tego był istotny, czy raczej odpuścić było niepotrzebne przeciąganie.
Oh, przeciąganie. To właśnie Suprema uczyniła by przesunąć magiczną chmurkę między nią a prorokiem. Wtedy w połowie straciła swoją objętość i ukazała trzy kolorowe kamienie szlachetne.

//agat, opal, turkus za misje 23.09.22

[Trzeci Szlak]

Niedługo po Walecznej na miejsce przybył Syn Przygody. Smok uśmiechnął się i skinął przyszłej wojowniczce na powitanie, następnie zaś skierował swoje kroki w stronę proroka, i jemu się skłaniając.

– Witaj znowu, Strażniku Gwiazd! – rzucił wesoło, po czym wyciągnął przed siebie łapę, w której tkwiła garść kamieni. – Jak zazwyczaj, przybyłem cię poprosić o boską opiekę podczas wyprawy – stwierdził, a choć zdecydowanie nie była to jego pierwsza misja – zdawał się dokładnie tak samo podekscytowany, jak za każdym razem. Ułożył więc kamienie przed Strażnikiem, czekając na jego słowa.

Wyprawy za barierę nigdy mu się nie znudzą.

// granat, 2 x perła za misję 23.09

Dodano: 2022-09-27, 19:14[/i] ]
I znów Syn Przygody ruszał za barierę, tym razem na dłuższą podroż. I spacer do świątyni zajął mu więcej czasu niż zazwyczaj – musiał bowiem dociągnąć ze sobą potężną górę mięsa z owocami. Tym razem czekała ich nieco dłuższa wyprawa, zaś jak na złość, akurat skończyły mu się kamienie szlachetne.

Mimo wszystko był pierwszy – całkowicie zgodnie z zasadą, że im dłuższa droga, tym większy zapas się bierze.

– Witaj, Strażniku Gwiazd! – rzucił na powitanie, z ulgą zrzucając liczne truchła z ciała. Miał nadzieję, ze lekkie zmęczenie nie wpływanie na jego postawę podczas wyprawy. – Przybyłem, aby prosić o kolejne błogosławieństwo bogów podczas podróży! Niech sprzyjają mi, gdy będę pojedynkował się z wodzem orków!

// 8/4 owoców + 8/4 mięsa za misję 28.09

[Huragan Popiołów]

Przyszedł i on, już dojrzały z wyglądu Rejwach. Niósł ze sobą kamienie i mięso, nie do końca wiedząc, co powinien tutaj zrobić. Położył na wejściu przed świątynią przyniesione skarby, a następnie usiadł i rozejrzał się.
– Halo? Dzień dobry? Chciałbym zapłacić za błogosławieństwo... – podrapał się nerwowo pazurem pod jednym z pomarańczowych rogów.

//16/4 mięsa i tygrysie oko, agat za misję 28.09

[Pasterz Kóz]

Zjawił się i Astral, taszcząc ze sobą mięso ze stadka żubrów. Kompani nieco pomogli mu z transportem przez większość drogi, a potem już tylko magia. Duże i ciężkie były to żubry, nawet jeśli było to samo mięso z nich, bez kości czy całej reszty.
Położył to wszystko przed sobą, przywitał Strażnika uśmiechem i skinięciem głowy, resztę zaś tylko kiwnięciem. Ot, zbędne to słowa, skoro czeka ich przygoda!

// 16/4 mięsa za 2x błogo na 28.09

[Strażnik]

Odpowiedź Pasterza nie usatysfakcjonowała go zbytnio, lecz nie chciał rozbierać na części pierwsze jego intencji i potencjalnego ich odbioru, jeśli powierzchownie zdawał się nie mieć nic złego na myśli. Skinął mu zatem łbem, wyciszając najbardziej natrętne myśli.

Kilka dni potem na spokojnie odprawił grupę Ziemistych i samicę Słońca, której dary umieszczone w magicznej chmurze, rozpłynęły się w powietrzu, wraz z eksplozją ciepłego, boskiego światła. Niepokoił Strażnika jedynie entuzjazm Świstu, przy konfrontowaniu się z orkowym przywódcą, lecz jedynie kiwnął do niego w ramach dodatkowej otuchy. Nie czuł, że ma teraz jakąkolwiek moc sprawczą, a najwyżej dowie się o wszystkim później. Być może gdyby smok wędrował sam, czułby większą potrzebę przepytania go o wszystko już teraz, lecz obecność Pasterza powinna może nie łagodzić, lecz przynajmniej stabilizować sytuację.

Błogosławieństwo Sennah 23.09.22
Waleczna Łuska
– agat, opal, turkus za misje

Syn Przygody
– granat, 2x perła

Błogosławieństwo Sennah 28.09.22
Syn Przygody
– 16/4 mięsa

Rejwach Pyłu
– 16/4 mięsa i tygrysie oko, agat

Pasterz Ziemi
– 16/4 mięsa

[Wrzawa Wierzb]

Spóźniła się? Ups. Pośpiesznie wylądowała na placu świątynnym i szybkim krokiem dołączyła do reszty. Przed prorokiem złożyła swoje kamienie.
– To samo co oni – mruknęła, choć nigdy nie trzeba było wyjaśnień.

//2x opal, 2x ametyst za 28.09

[Trzeci Szlak]

Syn Przygody po raz kolejny przybył na plac, aby prosić o boskie wsparcie. Smok niósł w łapach dwa kamienie szlachetne, a kroki skierował od razu ku Strażnikowi, którego powitał skinieniem łba.

– Witaj znów! – rzucił na powitanie. – jak zawsze, przybyłem prosić o wsparcie bogów podczas wyprawy. Mam andzieję, ze znów okażą mi się przychylni – podkreślił, mrugnąwszy porozumiewawczo. A potem położył przed prorokiem dwa skarby. – Ach... I jeszcze...

Ociągał się, wyglądał na nieco naburmuszonego; z oddali ku dwójce zbliżał się amemait. Szedł powoli, ostentacyjnie głośno tupiąc, a na grzbiecie niósł dwa truchła wilków. Warknął nieprzyjemnie, nawet nie spojrzawszy na Syna – po porostu rzucił niedbale ofiarę przed proroka.
– Dziś będzie mi towarzyszył Szczęk. I on prosi o boskie błogosławieństwo – powiedział Świst, zerkając na towarzysza. – Wybacz mu nie najlepsze maniery; jeszcze uczy się obycia wśród smoków. Mimo wszystko w naturze to drapieżnik – podkreślił, przyglądając się amemaitowi. Ten, jakby na złość, w ogóle nie patrzył na opiekuna.

// szmaragd, akwamaryn, 4/4 mięsa za Syna + kompana (zniżka za włóczykija awansem znów pliz xP) za błogosławieństwo na misję 7.10

[Róg Otchłani]

Do placu przed świątynią przybyła czarodziejka Ognia. Gdy tylko udało się jej wypatrzeć proroka natychmiast do niego podeszła.
– Witaj proroku, przychodzę raz jeszcze prosić o błogosławieństwo. Mam przy sobie takie dary. – Odezwała się do niego, po czym ułożyła ostrożnie na ziemi dwa kamienie szlachetne oraz solidną porcję jadalnych roślin.

// topaz, akwamaryn i 4/4 roślin za błogosławieństwo dla Supremy na 7.10

[Władca Przeznaczenia]

Po raz kolejny Aventus pojawił się na placu przed świątynią. Mimo, że jego ostatnia wyprawa nie skończyła się zbyt dobrze, nadal pozostawił za granicami wolnych niedokończone sprawy. Nie mógł się poddać, dopóki nie zakończy tego, co rozpoczął.
– Ponownie chciałbym otrzymać błogosławieństwo na czas wyprawy poza granice Wolnych Stad.
Przywitał pokrótce proroka, po czym z pomocą swojej maddary przywołał trochę swoich ostatnich zdobyczy, a dokładniej ametyst, który znalazł na polowaniu oraz winogrona, które przyniosły mu mewy. Odłożył je na ziemi, po czym ponownie podniósł wzrok na starszego smoka, czekając.

// ametyst i 4/4 roślin za błogosławieństwo na 12.10 (zniżka z tytułu Odkrywcy)

[Strażnik]

Jako że lubił pytać o imiona kompanów, jeśli jakkolwiek zwrócili jego uwagę, był wdzięczny że Świst wyprzedził go w tej kwestii, uwzględniając amemaita jako prawowitego towarzysza wyprawy. Choć Strażnik słyszał o nich, tak nigdy nie widział tych stworzeń z bliska. Wyglądały, coby się nie rozgadywać – dziwnie, lecz to nie pierwszy raz, gdy był w jakiś sposób zaskoczony formą żywego stworzenia. Obojgu skinął łbem, niespecjalnie przejmując się nerwowością zwierzęcia.
– Rozumiem. Najważniejsze, żeby współpraca między wami przebiegała sprawnie i naturalnie – odparł do Syna, a następnie pozwolił by zmanifestowało się ich błogosławieństwo.

Innym razem przyszło mu odprawić dwa smoki Światła. Lubił normę w której witają się z nim grzecznie, za każdym razem słownie wyjaśniając swój cel, nawet jeśli nie musieli. Być może mógłby wyciągnąć z nich trochę więcej, jeśli przynajmniej powierzchownie darzyli go szacunkiem?
O ile Supremę odprawił uprzejmym skinieniem łba, tak w końcu przemógł się przy Aventusie, zaczepiając go jeszcze nim odszedł, wykąpany w świetle Sennah.
– Władco Przeznaczenia – Cholera, co za pysznie brzmiące imię. Nie wahał się z jego wypowiadaniem, zachowując oficjalny, uprzejmy ton, choć w środku poczuł lekki dyskomfort.
– Jeśli nie dostrzegałbyś w tym problemu, bardzo doceniam gdy zwiadowcy spędzają chwilę by przybliżyć mi swoje doświadczenia z wypraw. O ile ceremonia również byłaby na to znakomitą okolicznością, tak na obecną chwilę pojedynczy raport mógłby okazać się bardziej optymalną formą. Jeśli rozważyłbyś moją sugestię pozytywnie, mógłbyś zjawić się na placu następnego dnia, w ramach dokonania samego streszczenia – Mimo iż stanowisko którym się z nim dzielił było zaledwie luźną propozycją, wypowiadał je z dużą, stanowczą łatwością, jakby oczywistym było iż Aventus nie może mu odmówić.

Błogosławieństwo Sennah 28.09.22 (zaległe)
Wrzawa Wierzb
– 2x opal, 2x ametyst

Błogosławieństwo Sennah 07.10.22
Syn Przygody
– szmaragd, akwamaryn, 4/4 mięsa

Róg Otchłani
– topaz, akwamaryn i 4/4 roślin

Błogosławieństwo Sennah 12.10.22
Władca Przeznaczenia
– ametyst i 4/4 roślin

[Infamia Nieumarłych]

Przyszła późnym wieczorem, a co za tym szło – o tej porze roku było już całkiem ciemno. Jej ślepia lśniły w mroku, zdając się odbijać światło gwiazd, ale i tak nie można było tego porównać do jasnego światła bijącego z pięciu par oczu ognistej hydry, która, razem z ziemnym wilkiem, przybyła towarzyszyć samicy na najbliższej wyprawie. Biedna hiena była wykluczona z tej grupy uderzeniowej, głównie ze względu na konieczność opiekowania się wciąż młodym i nieporadnym Y'Envarthem.
Mahvran stanęła na wyznaczonej do zbiórek polance przed świątynią, czekając na Horusa, i przygotowała już zapłatę w postaci dwóch błyskotek i sterty pożywienia, gładząc czule białołuski kark hydry ciemnymi opuszkami palców.

;
Tygrysie oko za Ulfhedinna;
Turkus za Mörkvarga;

Misja zwiadowcza 19.10 o 19:00.]

[Strażnik]

Wieczorem i rankiem dość rutynowo odwiedzał plac świątynny, ze względu na ofiarowane tam błogosławieństwa. Nie nadzwyczajnym dla niego było także stoczyć ze smokami krótką rozmowę, nim wyruszyły, jeśli zaistniał ku temu dobry powód.
Na przykład teraz, choć bardzo się ów powodu nie spodziewał.
Spojrzał krótko po kompanach, w potem sztywny zasiadł przed smoczycą.
– Czy właśnie widzę cię fizycznie przed sobą, mimo że jesteś tak splątana pracą i obowiązkami, iż nie możesz nawet zbliżyć się do granicy, by stanąć ze mną pysk w pysk? – zapytał, z wyraźną iskrą zirytowana w tonie, mimo zachowania ogólnie oficjalnego, grzecznego wydźwięku. Powstrzymał się od wysnuwania wniosków. Był to cholernie ogromny, nadsmoczy wręcz wysiłek, lecz dokonał go, żeby pierw dać jej szansę na logiczną odpowiedź.

[Infamia Nieumarłych]

No tak. Przeczuwała, że zjawienie się tutaj będzie miało swoje konsekwencje, chociaż sposób, w jaki Strażnik poruszył temat prawie-że ją rozbawił przez to, jak dziecinny się jej wydawał. Prawie-że, bowiem obecnie zadziałał na nią w sposób bardziej irytujący, niż bawiący.

Uniosła minimalnie łuk brwiowy, widząc, jak siada przed nią. Naprawdę sądził, że zabawi tutaj aż tak długo? Mimo, że jego uwaga była po części słuszna sama w sobie, tak wiedźma nie zamierzała w żaden sposób przyznawać mu racji. Bo według niej jej nie miał.
– Nie siadaj, proroku, tylko zrób co do ciebie należy, bo mi się spieszy. Cholernie wręcz. – Powiedziała lodowato, wpijając w niego czarne ślepia. – Zły czas wybrałeś na czepianie się zasad układu. Bardzo zły. Gdyby ktokolwiek inny spróbował dzisiaj w jakikolwiek sposób podważyć moje słowo, po prostu dałabym mu w pysk. Więc nie drażnij mnie.
Czy było to prawdą? Nie do końca, ale z jej słów biła aura słabo skrywanej agresji. Jeżeli życie ją czegoś nauczyło, to zdecydowanie manipulowania faktami. Liczyła, że ukazując się jako wyraźnie czymś zdenerwowana, speszy samca na tyle, by porzucił własne, nieistotne dla niej problemy.
– Szybko, samcze. Nie mam czasu. Mądrze będzie z twojej strony nie okazywać mi braku szacunku i czepiać się szczegółów, których nie rozumiesz, niczym rozwydrzone pisklę, któremu odmówiono kawałka patyka. – Dodała na zakończenie, kołysząc niespokojnie ogonem. – Oddawanie ci tej śmiesznej iskry zajmie więcej czasu, niż myślisz. Dlatego nie rzucam ci jej przechodząc tutaj przelotnie.
Wykrzywiła kącik pyska w niezadowolonym grymasie. Hydra i wilk stojący za nią mieli różne reakcje; żywiołak ognia syczał i kołysał nerwowo szyjami, podczas gdy ziemny po prostu wpijał w proroka pełen zimnej niechęci wzrok jadowicie zielonych oczu. Nic personalnego. On po prostu z całego serca nie trawił smoków.