Kwarce Siły i Wytrzymałości

[Arachran]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Kwarce, kwarce i jeszcze raz kwarce. To już chyba drugi raz jak do nich przyszedł, po długim i ciężkim poszukiwaniu kamieni. Musiał też nimi karmić Zigu, jeszcze też jedzenie dla siebie... Ogólnie to w końcu mógł znowu użyć tej magii, żeby być silniejszym. Położył więc to co miał i zapytał
– Karü? Czy tyle błyskotek owoce to dobrze by ty podzielić się swoja magia z Arachran?

// wytrz II i III za 12/4 owoców, 2x perła, rubin, 2x opal, diament, 3x nefryt, granat

[Jadowita Opoka]

Jadowita została przyprowadzona do kwarców przez ojca. Ich umiejętności mogły się jej przydać więc czemu miałaby nie skorzystać? Uśmiechnęła się lekko do siebie, podchodząc do kwarca który miał odpowiadać sile i wytrzymałości, z pomocą maddary niosąc przed sobą sporą grupkę kamieni szlachetnych. Błyskotki ułożyła przed kwarcem, patrząc niepewnie najpierw na ojca a potem na to co miało niby podzielić się z nią swoimi umiejętnościami.
-Tata mówi że to wystarczy byś podzielił się ze mną swoją mocą. Chciałabym stać się silniejsza jeśli jest to możliwe- Dziwnie czuła się mówiąc do kwarcu, jednak nie było to dziwniejsze uczucie od rozmowy z Bogiem. Tu chociaż dzięki rodzicowi miała pewność że to działa bo sam pewnie też z nich korzystał.

/// Siła 4 za 2x jaspis, ametyst, szmaragd, 2x malachit, topaz, granat

[Przejaw Anomalii]

Chabrowy o świątyni i kwarcach usłyszał od Kwintesencji. Nie wydawało się to być skomplikowaną kwestią, kiedy powiedziała mu o tym, jak powinno to wszystko wyglądać... Podszedł więc do tego kwarcu, który odpowiedzialny był za Wytrzymałość oraz Siłę. Przyjrzał mu się i westchnął cicho, kładąc przed nim kamienie szlachetne i pożywienie, jakie ze sobą zabrał. Przez moment milczał, nie do końca będąc pewnym, co jeszcze powinien był zrobić. Wkrótce jednak postanowił się odezwać.
– Powiedzieli mi, że dzięki Tobie mogę stać się silniejszy. – rzekł cicho, jakby nie chciał, by jakikolwiek smok był w stanie go usłyszeć, jeżeli jakiś znalazł się w pobliżu. – Chciałbym Cię o to prosić. Więc proszę, to mięso i kamyki... Chyba te najładniejsze.
Z każdym słowem czuł się mniej dziwacznie. Teraz wystarczyło więc czekać. Pochylił łeb przed kwarcem z szacunkiem i znów wypuścił głośniej oddech, który wstrzymywał jakąś chwilę.

~ Siła II i Siła III za 2x granat, agat, onyks, turkus, cytryn, jaspis, malachit, perła, bursztyn, 12/4 mięsa

[Opiekun]

Siła i wytrzymałość — dwie cechy bardzo ważne dla smoków, a już w szczególności dla wojowników i tych, którzy chcieli się wprawić w walce. Nic dziwnego, że kwarc, mogący pomóc w zdobywaniu tych atrybutów, był wręcz oblegany przez młodych adeptów różnorakich sztuk, tak jak i dorosłe smoki, niezależnie od ich głównego nurtu zainteresowań… sęk jednak w tym, że przed kryształem zebrała się już całkiem spora grupa, a ofiary mu złożone, zaczynały piętrzyć podejrzliwie wysoko… zupełnie tak, jakby kwarc postanowił przetestować nie tyle wytrzymałość, co wytrwałość smoków, które odwiedziły go w poszukiwaniu nauki.
W końcu przyszedł jednak moment, w którym kwarc przyjął zapłatę — jasnego światła nie sposób było pomylić z czymś innym. Zresztą, gdyby ktoś miał jeszcze jakiekolwiek wątpliwości, wkrótce w jego głowie rozległ się głos, prowadzący przez szereg różnych wizji, które wzmacniały tak umysł, jak i ciało, umożliwiając rozwój nowych umiejętności.

Sekret Lasu
– 12/4 owoców;
– 2x perła;
– rubin
– 2x opal;
– diament;
– 3x nefryt;
– granat
+ Wytrzymałość II, III

Jadowita Łuska
– 2x jaspis;
– ametyst;
– szmaragd;
– 2x malachit;
– topaz;
– granat;
+ Siła IV

Chabrowy Kolec
– 2x granat;
– agat;
– onyks;
– turkus;
– cytryn;
– jaspis;
– malachit;
– perła;
– bursztyn;
– 12/4 mięsa;
+ Siła II, III

[Przejaw Anomalii]

Przejaw Anomalii przybył do kwarcu już jako dorosły samiec. Nie zaglądał tutaj dość często, choć zdecydowanie to miejsce wydawało mu się mieć swój urok. Aura tajemniczości i magii zdecydowanie była obecna wokół kwarców, które w jedynie sobie znany sposób potrafiły wysłuchać proszących o polepszenie różnych aspektów ciała czy umysłu smoków. Mogły dać im to, czego chciały, za odpowiednią opłatą oczywiście, a tę Wojownik przyniósł ze sobą.
– Uczyń mnie proszę wytrzymalszym. – odezwał się ciszej do kwarcu, wlepiając w niego wzrok. Następnie oczekiwał rozwoju wydarzeń, tuż po tym, jak przyniesioną ofiarę przysunął jednym ze skrzydeł tuż pod kwarc.

~ Wytrzymałość II za akwamaryn, 2x topaz, 2/4 grzybów, 3/4 warzyw, 7/4 mięsa

[Opiekun]

Na nic się zdały siła i zwinność, jeśli smok nie potrafił wytrzymać bólu spowodowanego przez kilka banalnych obrażeń! Ofiara, którą Chaber złożył przed kwarcem w zupełności wystarczyła, by ten w odpowiedzi zesłał nań wyjątkowo nieprzyjemną, choć niewątpliwie konieczną wizję.
Choć młody wojownik nie koniecznie o tym wiedział, wycofać mógł się w każdej chwili bez większych konsekwencji; nie mniej, nieznoszący sprzeciwu głos przodków, który rozbrzmiał w jego głowie, wyraźnie kazał mu wytrzymać. A znosił dużo, bowiem trening, zaserwowany Księżycowemu przez kwarce obejmował próby utrzymania się na łapach, podczas gdy jego umysł bombardowany był wieloma bodźcami bólowymi.
Zaczęło się od wyimaginowanych uderzeń, lecz im dłużej trwał trening, tym było gorzej, a ktoś, kto go zaprojektował, ewidentnie był niespełnionym sadystom, bowiem na koniec, Przejaw Anomalii dyszał ciężko i potrzebował chwili, by ochłonąć. Ale wystał! Zniósł torturę zaserwowaną mu mniej lub bardziej wspaniałomyślnie przez kwarc, a tym samym udowodnił sobie, że jest w stanie znieść o wiele więcej, niż początkowo przypuszczał.
Po wizycie przy kwarcu pozostanie mu więc nie tylko stres przed kolejną, ale i umiejętność wytrzymywania bólu i kontynuowania walki pomimo odniesionych ran.
Przejaw Anomalii
+ Wytrzymałość II;
– akwamaryn, 2x topaz;
– 2/4 grzybów, 3/4 warzyw, 7/4 mięsa;

[Gwar Traw]

Erja miał dzisiaj niezły zakup do zrobienia, a to wszystko za porozumieniem z Sekcją i jej zielnikiem. Zerknął sobie przez bark na swoje hydry, które niechętnie przyszły tak daleko od obozu. Zaśmiał się w duchu, ale nic nie powiedział. Wyciągnął po kolei zioła z torby, całkiem sporo musiał ich dziś wydać. Wyłożył odpowiednią ilość przed kwarc odpowiedzialny za kondycję oraz siłę i odsunął się, żeby ich moc wpłynęła na hydry – nie na niego.

// Hjala – Wytrzymałość 2 za 20x lulek czarny, 20x mięta
Bifask – Wytrzymałość 2 za 30x morszczyn pęcherzykowaty i 10x chmiel zwyczajny

Hjala – Siła 3 za 3x malachit, perła, rubin, granat
Bifask – Siła 3 za 4x szafir, turkus, akwamaryn

[Opiekun]

Dbałość o prawidłowe wyszkolenie kompanów była bardzo ważna, dlatego nawet gdyby mogły, kwarce nie byłyby specjalnie zaskoczone prośbą Gwaru Traw. Kiedy postawiono przed nimi odpowiednią zapłatę, od razu rozbłysły jasnym światłem, gotowe przelać wiedzę i umiejętności na dwie hydry. Nie wiadomo, czy te ostatnie miały być zadowolone z powodu chwilowego oślepienia i dziwacznej, nieznanej im dotychczas wizji, ale akurat to, jak je obłaskawić, było problemem dla Erjy, a nie kwarców. Im zależało tylko na wykonaniu swojej roboty, za którą zgarnęły odpowiednią nagrodę i tylko na tym się skoncentrowały. Gdy zaś kwarcowa magia ucichła, pozostawiając za sobą jedynie wspomnienie i ewidentnie wzmocnionych kompanów, hydry przestały mieć dla swoich nauczycieli znaczenie.
Hjala
+ Wytrzymałość II;
+ Siła III;

Bifask
+ Wytrzymałość II;
+ Siła III;

Gwar Traw
– 20x lulek czarny, 20x mięta, 30x morszczyn pęcherzykowaty, 10x chmiel zwyczajny;
– 4x szafir, 3x malachit, perła, rubin, granat, turkus, akwamaryn;

[Jesienny Liść]

A więc to było to mistyczne miejsce o którym kiedyś opowiadał jej ojciec. Jesmera wylądowała przed świątynią i weszła do środka już na piechotę, kierując się do kwarcu wytrzymałości. Była tu pierwszy raz i przybyła nie bez powodu. Usiadła, kładąc zbiór kamieni przed... Kamieniem. Kwarc to też kamień. I co, teraz coś powinno się stać? Może powinna się pomodlić, ale w takim razie, do kogo? Póki co, zdecydowała się po prostu zaczekać. Sama obecność i dar może zadziała.

turkus, perła, jaspis, nefryt, ametyst, szmaragd za wytrzymałość II

[Opiekun]

/ Kwarce znajdują się na zewnątrz świątyni, tak na przyszłość c: / Polanka przyozdobiona wielorakimi kwarcami zdawała się wręcz czekać na Jasną Łuskę, która w okolicy nie dostrzegła nikogo, ani niczego innego. Nawet dzikie zwierzęta nie zakłócały spokoju tego miejsca… można byłoby zastanawiać się, kto w takim razie obsługiwał kwarce lub udzielał nauk, lecz i na to smoczyca nie mogła znaleźć odpowiedzi: przyniesiona ofiara zniknęła, a ułamek oddechu po tym, kwarc rozbłysnął jasnym światłem, oślepiając (z pewnością) nieprzygotowaną na to adeptkę. Kiedy odzyskała wzrok, Ognistej mogło wydawać się, że została przeniesiona gdzieś indziej, gdzie jakiś niewidzialny smok, którego głos zdawał się dochodzić zewsząd, uczył ją, w jaki sposób przystosować ciało do znoszenia większych obciążeń czy trudności.
Wraz z końcem nauki, końca dobiegła też wizja i Jasna mogła zauważyć, że tak naprawdę wcale się nie ruszyła sprzed kwarcu, a wszystko rozegrało się we wnętrzu jej łba… tylko dlaczego bolały ją mięśnie?
Jasna Łuska
– turkus, perła, jaspis, nefryt, ametyst, szmaragd;
+ Wytrzymałość II

[Najlepszy Wojownik]

Najlepsza Wojowniczka jak obiecywała, tak zrobiła. Jej pierwszym celem po uzyskaniu rangi było stanie się faktycznie najlepszą. I otrzymała niezbędny zastrzyk finansowy, by do kwarców przyjść! Zresztą, nie było trudno, pft.
Szła o tyle specyficznie, że starała się ociekać dumą i gracją, podczas gdy rzeczywistość stawiała ją w postaci barczystej ulicznicy, która prędzej pobije się na gołe pięści niż faktycznie w pełnej fajerwerków efektywnej walce. Cóż, treningi z Yan dawały swoje! Tak więc przybyła, przystając obok kwarcu, by ogrzać dłonie oddechem. Miała na tyle zaspojlerowane spotkanie w warsztacie, że wiedziała mniej więcej, co i jak. Tak więc nie tracąc werwy zrzuciła niegarbowaną skórę z grzbietu, a w śnieg poleciał stosik kamieni. W pospiechu, jak gdyby ktoś miałby je ukraść, czym prędzej zgarnęła je z powrotem na skórę, przysuwając cały tobołek bliżej kwarców. Podobno żyła tam jej babcia, Grabieżca Fal. Czy to możliwe? Ściągnęła łuki brwiowe, chrząkając.
– Ahoj babcia, jestem Najlepsza Łuska Kokolo i jestem jusz najlepszym wojownikiem, ale podobno mogę być naj-najlepszym, więc dam ci te kololowe, a ty mi dasz mięśnie, okej? – zawołała w przestrzeń, wpatrując się w kwarc siły.

//sztuczny agat, 2 x sztuczny tygrysie oko, sztuczny ametyst, 2 x sztuczny diament za siłę II a tak naprawdę to tylko fabularnie ; )

[Opiekun]

Kilkadziesiąt księżyców temu smoki przekazały swą wiedzę do kwarców, by te mogły dalej nauczać kolejne pokolenia. Nie oznaczało to jednak, że zmarły odpowie tutaj w jakikolwiek sposób.
Sama odpowiedź padła od kogoś innego, jednego z wielu sprawujących pieczę nad kwarcami. Najpierw jednak jeden ze sztucznych kamieni poruszył się na rozłożonej skórze, jak by ktoś delikatnie przepchnął go jakiś szpon w bok. Potem kolejny i następny.
– Fałszywe? I to wszystkie?! – oburzony głosik zdawał się dobiegać z lewej, po chwili z prawej.
– Nie dam, przyjdź z prawdziwymi, fałszywych nie przyjmę. – nie było tu mowy na negocjacje, czy próby zmiany zdania duszka. Ten zresztą umknął gdzieś, na co wskazywała cisza i brak poczucia czyjejś obecności obok.

[Najlepszy Wojownik]

Kokoro wygięła pysk w smutną podkówkę, słysząc, jak stwierdziła, opinię babci na temat jej prezentu. Czemu Grabieżca miała do niej jakieś pretensje? Nie rozumiała tego. Szybko jednak górę nad nią wzięła czysta, nieskrępowana złość. A więc to tak. Skoro jej kamienie są tu niemile widziane, to zupełnie tak, jakby ona sama była niemile widziana. Prychnęła, wpatrując się intensywnie w kwarc.
– Babcia sama jest fałszywa! Moje kamienie są PLAWDZIWE i szadna babcia nie będzie mi mówiła inaczej! Do widzenia! – zawołała wściekle, zbierając z ziemi swoje drogocenne przedmioty. Zgarnęła je z powrotem do skóry i zarzuciła na grzbiet. Obejrzała się jeszcze przed odejściem.
– Aha! I wcale nie masz takich duszych mięśni! Mama ma znacznie większe! Nie potszebuję tych twoich głupich fałszywych czalów bo jusz jestem supelsilna! Do widzenia! – Czy pożegnała się po raz ostatni czy nie zależało tak naprawdę od samego duszka. O ile nie miał nic do powiedzenia wyniosła się stąd od razu, nawet nie patrząc za siebie.

[Huragan Popiołów]

Sproszkowany przydreptał pod Kwarce i położył kamienie.
– Dzień dobry. Tym razem się przywitam, bo mi sporo pomagacie. W sumie na początku zakładałem, że nie będziecie tak miłe, tak jak bogowie z którymi mam na pieńku... Ale jestem miło zaskoczony. Dlatego zamiotłem jeden z Kwarców. Mogę zamieść też tutaj, następnym razem jak przyjdę, jeżeli chcecie. Nie muszę tego robić za żadną nagrodę, bo po prostu uważam, że na to zasługujecie. Jesteście miłe pomimo komentarzy jakie rzucaliśmy – ja czy Retwarh. Jak będę przychodził, będę zamiatał. To dla mnie żaden problem. Polubiłem was – usiadł przez Kwarcami i uśmiechnął się. – A tak z oficjalnych spraw to chciałbym zwiększyć swoją wytrzymałość.

// 2x perła, 2x koral, 2x cytryn, nefryt za Wytrzymałość III

[Opiekun]

Z początku Sproszkowanego przywitała cisza, jednak wypowiedziane słowa nie przepadły w eterze.
– A co takiego Ci zrobili? – Ciężko powiedzieć, z której strony padło pytanie, jego właściciel wydawać by się mogło, krążył między kwarcami, czasem rzucając cień, czasem nie.
– Będziemy bardzo wdzięczni, za twoją pracę jaką tutaj włożysz –ciężko było jednak mówić tutaj o nagrodzie, chociaż kto wie, może kiedyś.
Podobnie jak ostatnio, kwarc rozbłysk, a zapłata została zabrana. Tym razem w wizji adept biegł przed siebie, utrzymywał równe tempo, a przed nim zarysowała się sylwetka ściganego jelenia. Pokonali tak spory dystans, zwierzak w końcu opadł sił i wtedy nadszedł koniec, przed ślepiami na nowo pojawił się kwart, teraz powoli blednacy. Ciało smoka z pewnością potrafiło teraz znieść więcej, niż przed przyjściem tutaj.

Sproszkowany Kolec
– 2x perła, 2x koral, 2x cytryn, nefryt
+Wytrzymałość III

[Mroczna Nowina]

Treningi to jedno, ale była jeszcze bardzo ważna sprawa przy jego lukach w pamięci, a także ułomność pokrzywdzonego niegdyś ciała. Naturalnie mógłby nadwyrężać swoje ciało bez przerwy, jednak pamięć mu przy tym nie wróci. Khart więc postanowił zebrać nieco ze swojego dobytku, a następnie zebrać go całego przed kwarcem, który ponoć mógł pomóc w częściowym odzyskaniu sprawności jak niegdyś. Cóż, zaraz mógł się przekonać czy tak faktycznie było. Zapłata wylądowała przed kwarcem, a samiec skupił się na przekazaniu swojej woli, aby kwarc przekazał mu wspomnienia odnośnie tego jak powinien dbać o swoją wytrzymałość.

//jaspis, onyks, malachit i 12/4 mięsa za Wytrzymałość II/

[Opiekun]

Pamięci raczej mu nie przywrócą, cokolwiek z niej umknęło, za to poprawienie wytrzymałości jego ciała to co innego. Samo przyniesienie tak dużej ilości mięsa było delikatnym wstępem do nauki, jaką łowca miał otrzymać od kwarcu. Ciężar męczył mięśnie, które z czasem zaczynały wręcz piec, oddech przyspieszył, a wraz z nim bicie serca. Potrzebna do tego była siła, ale również wytrzymałość, dzięki której smok nie zatrzymał się w połowie drogi.
W końcu jednak zapłata spoczęła na swoim miejscu, a umysł samca pochłonęła wizja. Ktoś podpowiadał mu, jak powinien postępować. Na początek coś prostego, bieg. Mowa była o równym oddechu, braku nagłych zrywów podczas pogoni i cierpliwości. Przy dostatecznie dużej wytrzymałości, to ofiara szybciej opadnie z sił, co pozwoli na dopadnięcie jej. Nie wiadomo ile czasu minęło, jednak gdy Mroczna Nowina powrócił do swojego świata był wymęczony, a po zapłacie nie było śladu.

Mroczna Nowina
– jaspis, onyks, malachit i 12/4 mięsa
+ Wytrzymałość II

[Odłamek Raju]

Erlyn przybyła wraz ze swoim humorzastym potworkiem. Czarny jak noc demon stanął niechętnie przed kwarcem, kiedy to jego smoczyca wykładała zapłatę w postaci czterech kamieni szlachetnych. Bardzo chciała poprawić jego kondycję, w końcu był jej obrońcą. Przekuła myśli w intencje wobec kwarcu, a później się cofnęła w oczekiwaniu na efekty. Lepiej by niechcący to nie ją miotnęła boska moc.

// rubin, turkus, agat, szafir za Wytrzymałość II dla Eiserna.

[Tonące Słońce]

» Inny czas.
Noc była późna, jak zwykle zresztą, kiedy para czarcich skrzydeł Hadesa osiadła na gruncie, tuż u stóp charakterystycznie wyglądających kwarców, które od ostatniej jego wizyty zgoła się skurczyły, czym nieszczególnie się przejął, albowiem nigdy nie uznawał boskiej magii oraz ingerencji w smocze ciała. Była to dla niego niezbędna konieczność – był samotnikiem i nigdy nie polegał na stadzie, w związku z czym nie mógł tracić czasu na powolne treningi oraz budowanie masy mięśniowej. Dzisiejszej pięknej nocy nie przybył tu jednak wyłącznie dla siebie, lecz także dla syna.
Ugiął skrzydło tak, aby Hermes mógł bez problemu zejść z kolczastego grzbietu, po czym pchnął jego zad knykciami, ponaglając do zbliżenia się ku Wytrzymałości. Sam natomiast upewnił się, że byli w tym miejscu sami.
– Przywitaj się, Hermesie. Duchy na Ciebie patrzą – rzekł, pomagając synowi z przetaszczeniem wszystkich tych darów pod wybrany kamień. Istoty były tu zawsze, nawet jeśli niewidzialne i milczące, a im szybciej jego syn nauczy się wykazywać szacunek do sił, którym nie dorównuje, tym lepiej – prawda była taka, że powinien w nich szukać sojuszników, a nie wrogów.
– To one opiekują się boskimi kwarcami, które wzmacniają nasze ciała i umysły, ale nie za darmo. Bogowie zawsze będą łaknąć od Ciebie bogactw – są zachłanni. – Nigdy nie wchodziła w grę polemika i nigdy nie można było wykazać się w inny sposób, jak tylko obsypać bogactwem. Hades szanował tutejsze siły wyższe, lecz w żadnym wypadku ich nie uznawał. Nie czuł ich boskiego wpływu, nie czuł tej ekstazyjnej ingerencji, tylko nieustanną bierność i brak zainteresowania. Miał nadzieję, że wkrótce niebiosa poruszą się do działania i pokażą, czy jakkolwiek im na smokach zależy, czy jednak nie.
– No, śmiało. Powiedz im co chcesz w zamian.

Sam natomiast skierował się ku innemu kwarcowi, zamierzając wykorzystać podarek od Pocałunku Śmierci.

[Sięgający do Nieba]

Hermes gładko zsunal się z grzbietu ojca i wylądował na ziemi z kocią zwinnością. Uwielbiam latać i przez całą drogę chłonąc widoki z zapartym tchem, wyobrażając sobie, że frunie o własnych siłach. Nie odważył się rozwinąć skrzydeł, w obawie, że podmuch wiatru mógłby go porwać i jego marzenia zostałyby ucięte bardzo prędko. I brutalnie.
– Czy jest tu też duch mojej mamy? – spytał naiwnie. Wyprostował się, szybko przejechał językiem po piersi, czyszcząc niesforne błony, po czym uniósł łeb z całą godnością, na jaką było go stać.
– Dobrej nocy, duchy! Nie widzę Was, ale nie wątpię, że tu jesteście. – Kłamstwo. Nie potrafił uwierzyć w coś, czego nie widział. Zaś pierwszy zwrot był w jego wykonaniu odpowiednikiem "dzień dobry". Gwiazdka funkcjonował w nocy, dlatego też przyjął bardziej odpowiednie zwroty. – Pragnę stać się wytrzymały. Chcę być twardy jak skała, tak jak mój tata – przedstawił swoje życzenie i wskazał pazurkiem na górę skarbów większą od niego samego – zapłatę przyniesioną przez ojca.

/ 3x ametyst, 5x rubin, 3x szafir, 2x jaspis za wytrzymałość II, III

[Opiekun]

Tym razem, dla odmiany po ostatnich raczej spokojnych dniach, wśród kwarców w końcu pojawiło się więcej smoków, a to oznaczało więcej pracy dla ich opiekunów. Tylko czy przeszkadzało to im? Raczej nie, skoro ochoczo odzywały się do przybyłych.
Pierwsza pojawiła się smoczyca wraz z demonem, jasno wyrażając swoje życzenie, wycofała się odrobinę.
– Oh, o to bym się na twoim miejscu nie martwiła. – Oznajmił przelotnie wesoły głosik, by zgarnąć ułożone kamienie i umknąć gdzieś na bok. Sam Eisern mógł odczuć jak coś powoli wdziera mu się do łba wraz z rosnącym blaskiem. Wizja delikatnie przejęła jego umysł, a w niej cichy głos Spękanego. Wytrzymałość wymagała treningów, zarówno prostego biegu, jak i zapoznawania naszego ciała z bodźcami, takimi jak ból. Z czasem, efekty stawały się widoczne. Właśnie tego doświadczył demon, tylko, że w dużym przyśpieszeniu. Gdy głos zamilkł, wszystko wróciło do normy, zmęczenie jednak pozostało.
Samiec z młodym musieli nieco poczekać i dopiero gdy starszy odszedł, jeden z szafirów poruszył się.
– Mamy dzisiaj piękne, rozgwieżdżone niebo. – Dotarło do młodzika, a oddech później zapłata zaczęła turlać się na prawo. Gdyby pisklęciu przyszło do głowy ją zatrzymać, nie udało by się, kilka sprawnych łapek potrafiło o to zadbać. Kwarc rozbłysł delikatnie, nie tak jak kiedyś, jednak światło nadal było zauważalne. Podobnie jak poprzednio, tu również pojawił się głos spokojnie tłumaczący co trzeba, by następnie zrzucić na grzbiet młodego smoka odczuwalny ciężar. Zadanie było proste, iść i nie upaść pod nim. Pierwsze kroki były najtrudniejsze, stawy uginały się bardziej niż powinny, a w kilku momentach brzuch niemal dotknął ziemi. Z czasem ciało zdołało stawiać kolejne kroki znacznie sprawniej, mięśnie nie piekły tak bardzo. Ile to trwało? Ciężko powiedzieć, jednak gdy Gwiazdka na nowo zobaczył kwarc, łapki strasznie bolały.

Eisern
+ Wytrzymałość II

Odłamek Raju
– rubin, turkus, agat, szafir

Gwiazdka
– 3x ametyst, 5x rubin, 3x szafir, 2x jaspis
+ Wytrzymałość II, III