Kwarce Wiedzy i Perswazja

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Dostała od mamy kamienie do łapy i została wysłana do świątyni. Jako że już trochę podróżowała po okolicy, orientowała się gdzie powinna pójść. Wyleciała nad ranem, bo wtedy powietrze było rześkie i przyjemne, tak jak lubiła. Podróż przebiegła bezproblemowo, z powietrza bardzo łatwo dostrzegła cel podróży.

Zaczęła kołować niespiesznie nad świątynią, aż wylądowała przed nią. Znalezienie Kwarców zajęło jej tylko chwilę. Spojrzała na ten, który powinien być Kwarcem Perswazji. Uśmiechnęła się szeroko, choć trochę niezręcznie było mówić do przedmiotu, ale z drugiej strony może to było coś podobnego jak modlenie się do Kammanora.

Cześć, Kwarcu! Moja nauczycielka trochę nie ma czasu w tej chwili, więc mógłbyś mnie nauczyć Perswazji? Oczywiście, nie za darmo! Przyniosłam ci podarki, mam nadzieję, że ci się spodobają, powiedziała w myślach, wyjmując z małego woreczka dwa piękne agaty i kładąc je przed Kwarcem.

2x agat → perswazja I

Czy kamień był w stanie dać otuchę towarzystwa Wodnistej samicy? Pewnie nie szczególnie. Zamierzał jednak nieco spróbować. Rozjaśniał więc imponująco, gdy zatrzymała się przed nim, reprezentując w pełnej okazałości swoje przebudzenie. Wiedza, która dla niej miał, była niedoceniana w swej niezbędności. Perswazja nie była bowiem jedynie umiejętnością uspokajania drapieżników i przekonywania ich do siebie, ale nawet zdolnością manipulacji, czy podbijania serc, tak smoczych, jak i na przykład elfich.
Zapłata prędko zniknęła, zmieniając się w strumień świadomości. Czarcią otoczył głos, odpowiadając być może na wszystkie jej pytania.
Wkrótce zrobiło się ciemno i cicho.

Czarci Pomiot
– nefryt, onyks
+ Perswazja I

Innego dnia przed ten sam Kwarc przybył przeciwny żywioł – Ogień. Jeszcze Adept, ale już nie pisklę – wybrało się, by poszerzyć zakres usług, jakie będzie mogła świadczyć jako Piastun. Kamień wpierw rozświetlił się w ramach przywitania, by następnie reagować na jej słowa zmianą światła. Czy był to jakiś tajemniczy język, w którym odpowiadał? Prawdopodobnie raczej chciał jej dać do zrozumienia, że słucha i rozumie. Nie miał tu nic do powiedzenia. Nie on! To bowiem głos dawnego smoczego mistrza miał przezeń przemówić.
Piorunująca straciła swoje dwa piękne kamienie, by zdobyć nie tylko wiedzę, ale i potężną umiejętność – perswazje. Z pewnością przyda jej się sama z siebie, kiedy będzie chciała nauczyć jakiegoś młodzika dobrych manier...

Piorunujący Kolec
– 2x agat
+ Perswazja I

Ostatnim przystankiem była perswazja. Malec musiał umieć przekonywać do swojej racji, by mieć swojego upragnionego kompana! Nie bardzo wiedział kogo by chciał oswoić, ale jak sam mówił "Każda para łap czy płetw się przyda!". Maluch ułożył starannie dwa kamyczki przed kwarcem i przysunął je bliżej ów kaamienia, czekając na rozwój wydarzeń.

Perswazja I – agat, jaspis

Różowy kwarc leżał sobie spokojnie po środku "czekając" na kolejnego ucznia. Obolały zapewne po kontakcie z pozostałymi kwarcami, maluch pozbył się ostatnich kamieni od matki. Czy tym razem nauka będzie mniej bolesna? Zależy jakie postrzeganie na empatię miał Popiół. Dla jednych będzie to chwila relaksu, dla innych... być może wyrywanie zębów z paszczy.
Kamyczki zaczęły rozsuwać się w kąty warsztatu, a zapach róż wypełnił pomieszczenie. Iskrząca różem zorza owinęła malucha i ułożyła do snu.
Cisza, spokój i... nagły krzyk dwóch piskląt. Ujadały na siebie jak dwa zaciekle gryzonie, a Popiół pewnie nie miał pojęcia o co chodziło. Nagle spokojny głos Milknącego Szeptu nakazał mu poznać oba pisklaki. Oddzielnie. Poznaj kim są i czemu mówią co mówią.
Spokój, analiza... za każdym razem gdy myśli Popiołu kierowały się ku racji którejś ze stron, Szept kręciła głowa. Musisz być niezależny. Nie daj się wkręcić w kłótnię, bo jej nie rozstrzygniesz.
Zadanie było trudne i co gorsza... nie miało nic wspólnego z kompanami. Czy na pewno? Nauka cierpliwości, empatii, wysnuwania wniosków. Wszystko to w końcu miało pomóc maluchowi opanować sytuację. Chociażby taką jaką było nakładanie więzi czemuś co niekoniecznie chciało więzi.
Po długim czasie w końcu sen się skończył. Zmierzchało. Ileż czasu pisklę tu spędziło? Stanowczo za dużo, ale mogło poczuć się... wyedukowane.

~Popiół~
– agat, jaspis
+ Perswazja I

Słyszała kiedyś o tych magicznych kamieniach, mogących nauczyć smoki różnych rzeczy. Jako, że jej zostało kilka nauk, a nie bardzo lubiła tej konkretnej, przybyła tutaj wraz z zapłatą w postaci mięsa. Ułożyła je przed kwarcem i cofnęła się o krok.
-Nauczysz mnie perswazji?– była to całkiem przydatna umiejętność, zwłaszcza gdy chciało się mieć dwóch kompanów, tak jak ona.

// 8/4 mięsa za perswazje I

Różowe iskierki zatańczyły nad kwarcem kiedy tylko młódka weszła do warsztatu. Zadziwiające skąd te magiczne kamienie wiedziały kto czego potrzebował, czyż nie?
Mięsiwo wylądowało na ziemi i nagle Kwitnąca mogła zobaczyć odgniatające się w miękkich mięśniach drobne łapki. Tak jakby niewidzialne myszy napierały na wszystkie te przysmaki. Napierały na nie i rozpychały w różne części warsztatu.
Iskry zawirowały wokół kwarcu i ułożyły się w tętniącą, różową smugę światła. Smuga ta owinęła się wokół samiczki niczym szal.
Adepta usłyszała ujadanie dwóch piskląt. Kłóciły się nie na żarty! Co prawda nie byli to kompani, ale młódka miała zrozumieć na czym polegała perswazja dzięki pisklętom.
Czarny samczyk i biała samiczka kłócili się o jabłko leżące w środku. Ich mowa była chaotyczna.
Wsłuchaj się i nie daj się wciągnąć w ich walkę, inaczej przegrasz.
Rozległ się mruczący głos w głowie adeptki.
W końcu Kwitnąca zaczęła dostrzegać o co poszło, zaczęła łączyć fakty. Rozwiązanie było tam, jak na łapie! Wystarczyło powiedzieć czarnemu, że jeśli chciał być taki jakim sobie wymarzył to odda jabłko samiczce którą... lubił!
Wizja zniknęła.
Kwitnąca wiedziała już jak używać perswazji.

~Kwitnąca Łuska~
– 8/4 mięsa
+ Perswazja I

Po złożeniu ofiary dla kwarcu Skradania i śledzenia podjął decyzję że zamierza poprosić o dar jeszcze kwarc mediacji. Podszedł więc do niego ułożył dwa kamienie (agat i perłę) a następnie zrobił krok do tyłu i przymknął ślepia. – Wielki i potężny kwarcu proszę cię o dar mediacji bym mógł się dogadać kiedy walka będzie niepotrzebna ~ poprosił w myślach i czekał... czekał aż poczuje znajome mu już zawirowanie mocy i dozna wizji.

// -Perła, Agat za Mediacja I

Niewidzialne łapki po raz kolejki zakasały rękawy, jeśli tylko je miały i zabrały przyniesiony agat oraz perłę. Adept mógł dostrzec, spod przymkniętych ślepi, jak po kwarcu tańczą różowe iskierki. Światełka zareagowały nagle jakby niesione wiatrem i uderzyły bezboleśnie w pierś Szlachetnego Kolca. Oczekiwana wizja pojawiła się chwilkę później.
Samczyk zobaczył dwa bardzo rozkrzyczane pisklaki. Usłyszał też łagodny głos w głowie. Mówił mu o byciu bezstronnym i jak bardzo było to konieczne podczas rozwiązywania konfliktów. Oczywiście z perswazji można też było skorzystać po to by uniknąć walki jak tego chciał samczyk. Odpowiednie argumenty i już dwa pisklaki nieco się uspokoiły, jednak nie na długo...
Wizja skończyła się, a Szlachetny Kolec wiedział już jak władać nie tylko magią i mięśniami, ale i umysłem.

~Szlachetny Kolec~
– perła, agat
+ Perswazja I

Łapki zaniosły go do kolejnego kwarcu, zapewne innego niż ten pierwszy którego widział. Rozejrzał się na boki i gdy obejrzał sobie wszystko, podszedł kilka kroczków bliżej. Dotknął łapą sporego kryształu, zastanawiając się gdzie chowa się ta cała jego magia. W środku? A może przychodzi inny smok i robi czary mary? Pamiętając, że w życiu nic nie jest za darmo, sięgnął do swojej niewielkiej torby i wysypał z niej kamyczki niedawno otrzymane od Mamy.
– To.... które być chciał... chciała?– to był samczyk, czy samiczka?
Kolejno unosił błyskotki do góry, jak by pokazując je tej tajemniczej istocie magicznej, bo może chciała by sobie wybrać? Tak oto kolejno onyks, rubin, ametyst, nefryt, opal, diament oraz turkus zostały ładnie zaprezentowane. Tylko co by za nie chciał? Może tę umiejętność, z której Papa były dumny? Tak, możliwość załatwienia czegoś bez kłótni było dobrym wyborem.

// Perswazje I
-opal, turkus

Niewidzialne duszki siedzące wszędzie wokół przypatrywały się pisklęciu. Miało tyle kamieni! Z chęcią capnęłyby je wszystko – bo czemu nie? Wiedziały jednak, że im nie wolno więc cierpliwie czekały aż Kane dobrowolnie odda minerały jednemu z kwarców. Nie to, żeby sam kwarc ich potrzebował... był to wszakże tylko zimny kamień z wiedzą przodków w środku.
Niewidzialne duszki rzuciły się na opal i turkus. Przepychały się, walczyły nawet między sobą! Ktoś kogoś kopnął w nibykostkę. Dobrze, że smoki nie widziały tych cyrków. W końcu minerały malucha zniknęły w cieniu, a sam kwarc błysnął różowymi iskierkami. Zatańczyły w powietrzy po czym obsypały też Kane'a.
Wizja zaczęła się! Maluch Plagi siedział wśród olbrzymich drzew przypominających sekwoje.
Przydatnym jest wiedzieć czego oczekuje od nas rozmówca, w zależności od funkcji jaką sprawuje czy wieku będziesz musiał inaczej się do niego zwracać. Mówienie "bądź sobą" nie jest najlepszym wyjściem zwłaszcza jeśli lubisz żartować czy krzyczeć. Krzyk może wystraszyć rozmówcę, sprawić, że nie powie ci wszystkiego. Żarty sprawią, że ktoś może nie chcieć wyjawić ci tego co leży mu na sercu czując, że nie traktujesz go poważnie. Dostosuj się do sytuacji. Staraj się wyczuć nastawienie rozmówcy. To już połowa sukcesu! Nie martw się jednak, możesz być "sobą" wśród smoków które cię znają, którym ufasz, które kochasz.
Ciepły głos przemówił, a następnie Kane'a mógł zacząć trenować przemawianie do iluzji. Miał przed sobą złe smoki, smutne smoki, rozbawione, zmartwione... oczywiście wszystkie interakcje były dostosowane do jego wieku.
Wizja skończyła się nagle.

Kane
– opal, turkus
+ Perswazja I

Atmosfera w obozie Ognia była...dość dziwna w ostatnim czasie. Starsi przedstawiciele stada wydawali się albo cały czas czymś zajęci, albo tajemniczo praktycznie wyparowali. Młodsi zaś nie do końca wiedzieli co ze sobą zrobić, gdzie się podziać.
Któregoś z tych dni Fazma obserwował Zigu, żywiołaka który towarzyszył zawsze Sekretowi Lasu. To skłoniło go do zastanowień i ciekawości. Jak się oswaja takie zwierzęta? Wizja pozosiadania chociaż jednego wiernego towarzysza, w przypadku którego wiedziałby że może mu ufać, była niezwykle obiecująca. Kwestia że nie był pewny w jaki sposób czegoś takiego dokonać. Niestety wiele smoków wydawało się zbyt zajętych by dobrze wytłumaczyć Faźmie czym właściwie była perswazja. W związku z tym różowy królik ponownie skierował się do świątyni, poszukując pomocy kwarców. Podobno nie tylko mogły one zwiększyć siłę smoka, ale także przekazać mu umiejętności których potrzebował.
W związku z zaistniałą sytuacją, Fazma pojawił się w miejscu gdzie znajdowały się kwarce, szukając odpowiedniego. Gdy w końcu znalazł właściwy, młody smok położył przed kwarcem całkiem sporą na niego ilość mięsa.
– Pokaż mi jak się oswaja zwierzęta. – Powiedział jasno czego oczekiwał. Co dokładnie zobaczy? Czego doświadczy? Ciężko w sumie przewidzieć, ale pewnie coś co pozwoli mu lepiej zrozumieć inne stworzenia. Na tą chwilę mógł jedynie czekać na reakcję.

/8/4 mięsa – I Perswazja/

Czekać długo nie musiał, ledwo mięso spoczęło przed kwarcem, a coś cichutko przemknęło przy prawym boku przybyłego. Postawił sprawę jasno, zapłacił odpowiednio, a więc nie było sensu przedłużać. Kwarc rozbłysł, a umysłem Fazmy zawładnęła wizja. Właśnie wtedy, niewidzialny towarzysz zaczął przeciągać mięso w cień, kawałek po kawałku, starając się przy tym zbytnio nie hałasować.
Perswazja przydaje się w smoczym życiu niezliczoną ilość razy, czy to przy drobnych sporach, czy tych większych, na końcu zaś był proces oswojenia zwierzęcia, by ten stał się kompanem. Wszystkie te rzeczy miały ze sobą wiele wspólnego, przede wszystkim podejście do drugiej strony. Stojąc naprzeciwko skłóconych smoków nie będziesz skakać z miejsca na miejsce, krzyczeć i wymachiwać łapami, to samo dotyczyło istoty gotowej do ataku bądź ucieczki. Liczył się spokój, opanowanie, obserwacja i wysłuchanie. Dzięki konkretnemu życzeniu Ognistego, samo ćwiczenie dotyczyło kwestii, której tak bardzo był ciekaw. Stanął więc naprzeciwko rosłego leszego, drapieżnik wpatrywał się w niego, swoją postawą pokazując obawę oraz czujność. Cichy głosik podpowiadał mu jak powinien się zachować. Nie poruszaj się gwałtownie, postaraj się, by twoja postawa nie wyrażała agresji. Twój głos powinien być spokojny, nie za głośny. Niektórzy zamiast mówić, nucą lub po prostu milczą. Możesz spróbować przekonać do siebie zwierzę karmiąc je, daj mu to czym się żywi, kamień, kawałek mięsa, owoce. Zaraz po tym mogłeś spróbować swoich sił, udało się za którymś razem. Teraz mogłeś próbować w rzeczywistości.
Blask zanikł, na nowo widziałeś kwarc.

Fazma
-8/4 mięsa
+ Perswazja I

Do świątyni przybyła Hesshe. Chociaż była smokiem zainteresowanym posągami, to jednak chwilowo jej celem były kwarce znajdujące się przed wejściem. Biała samica podeszła do jednego z kwarców, który zajmował się perswazją. Młódka przyszła przewalić mamine pieniądze, więc ułożyła agat i akwamaryn przed kamyczkiem.
– Bardzo proszę mnie pouczyć Perswazji! Pan Gwar zaczął, ale nie mógł skończyć, a ja bym chciała umieć. Jak się oswaja kompanów? – Odezwała się donośnie, spoglądając z uśmiechem na kwarc i czekając na jego reakcje.

Niewiele po przystanięciu przed kwarcem, młoda smoczyca odniosła wrażenie, jakby podmuch wiatru musnął jej lewe ucho. Coś tam przeleciało? Możliwe.
– Ciii... Ciiiszej.... Nie tak głośno. – ktoś mruknął niezadowolony, chociaż sam głos nie miał wydźwięku, jaki można przypisać pod ten negatywny, czy też wrogi.
Duszek zabrał kamienie, może nawet obejrzał czy na pewno są prawdziwe? W końcu mieli już tu przypadek podróbek, do tego tak marnej jakości!
Zapadła cisza, zapłata została zabrana, zaś sam kwarc rozbłysnął delikatnie. Smoki coraz częściej nie wyobrażały sobie życia bez znalezienia oraz nałożenia więzi wybranemu stworzeniu. Miało to swoje oczywiste powody, dodatkowa para ślepi do poszukiwań na polowaniu, czy też kolejna para łap mogąca wspomóc w walce. Wiązało się to również z pewna odpowiedzialnością, w końcu należało o to stworzenie zadbać.
Smoczyca znalazła się na niewielkiej polance, przed nią stał leszy. Drapieżnik wpatrywał się w ciebie, jednocześnie przyjmując pozycję gotowego do walki. Musiałaś go uspokoić, zupełnie jak na polowaniu. Cichy głosik tłumaczył spokojnie, jak powinnaś się zachowywać. Nie wykonuj gwałtownych ruchów, uzna to za próbę ataku. Nie bądź głośna, spłoszysz go, a i wtedy zaatakuje. Twoja pozycja powinna być jak najbardziej wyzbyta agresji. Nie patrz mu w oczy, odbierze to jako wyzwanie. Nie podchodź bliżej, niż to konieczne. Możesz do niego mówić, spokojnym łagodnym głosem, inni cicho nucą coś, cisza również nie jest zła.
Prób jak zawsze było wiele, a samo ćwiczenie nie było jedynym, jakiego smoczyca podjęła się w trakcie tej nauki. Zdradzały ją szczegóły, szybki ruch ogona powodujący złość leszego. Coś trzasnęło pod jej łapą. Omyłkowe spojrzenie w puste oczodoły czaski, będącej łbem leśnego drapieżnika. Wraz z ilością prób, był również postęp. Błędy stopniowo zanikały, wyplenione przez Opalową, by finalnie otrzymać oczekiwany efekt.
Wraz z uspokojeniem istoty stojącej naprzeciwko, wizja umknęła z umysłu pozostawiając po sobie nabytą wiedzę. Kwarc zgasł, naokoło panowała cisza.

Opalowa Łuska
– agat, akwamaryn
+ Perswazja I

Hades dał jej wskazówki, instrukcję i zapłatę by na czymś prostym nauczyła się, jak działają tajemnicze kwarce.
Tak więc znalazła się w warsztacie, przy kwarcu, który rzekomo miał dać jej wiedzę, której pożądała. Delikatnie ułożyła przy nim dwa kamienie szlachetne.
Jej wiedza ograniczała się do tego, czego nauczyła się w Inavie i w podróży z Inavy oraz strzępków wiedzy wolnych stad, które do tej pory udało jej się wyłapać w zwykłych rozmowach lub pojedynczych pytaniach. Miała zacząć tutaj swoje nowe prawdziwe życie, a żeby to zrobić, potrzebowała, choć podstawowej wiedzy i ciekawiła ją historia stada, do którego miała ten zaszczyt dołączyć.
Nie miała pojęcia, jak dokładnie działały kwarce, jaki byt lub byty za nie odpowiadały, więc zdecydowała się odezwać, raczej nikt by się za to nie obraził
– Proszę, chciałabym wiedzieć więcej.

// labradoryt i heliodor za wiedzę I

Gdy smoczyca położyła kamienie przed kwarcem, zniknęły one jeden po drugim, a skała nieco rozjaśniała. Dionavea usiadła na ziemi tracąc kontakt z otaczającym ją światem, gdy w jej łbie zaczął mówić neutralny smoczy głos wiedzy. Opowiedział jej o Alalei – magicznym duchu pilnującym by smoki nie zrywały owoców z drzew. Opowiedział jej też o historii Plagi i Cienia. O tym jak Cień upadł, rozdarty przez inne stada. O tym jak powrócił jako Plaga, a także jak od swego wskrzeszenia, toczył odwieczne boje ze stadem Wody, a potem Księżyca. Teraz z Plagą sąsiadowały jedynie trzy stada: Ziemia i Słońce. Pierwsze nie było przychylne poczynaniom Plagi. Drugie zaś powstało niedawno z pokonanego Księżyca i nieprzyjaznego Ognia.

Wiele było do nauki i wiele do poznania. Smoczyca zaś otrzymała odpowiedzi na swoje pytania i wskazówki w formie wiedzy, która okaże się jej niezbędna. Gdy pisklę otworzyło oczy, kamień wyglądał tak jak przed przybyciem, a Dio poczuła się jakby wiedziała nieco więcej niż wcześniej.

Dionavea
– labradoryt i heliodor
+ Wiedza I

Przybył do kwarców po raz kolejny w swoim życiu - i na pewno nie był to raz ostatni, jako że wiedza z kamieni przychodziła szybko i lekko, a on nie musiał marnować wielu księżyców na odnalezienie nauczyciela. Wylądował daleko przed skrytą wśród drzew polaną, do której dotarł pieszo, wijąc się między pniami.
Milczał. Jak zawsze. Niemo złożył zapłatę pod kwarcem perswazji, mając nadzieję, że nauczy go on nieco więcej, niż zwykły oferować smoki, które częściej obłudnie mydliły mu oczy, niż chciały wskazać drogę.

→ 8/4 mięsa za perswazję 1

Cóż, gdyby Kwarc był mniej... kwarcowy... mógłby kazać świeżo upieczonemu Uzdrowicielowi się przekonać do tej nauki. Ale że był tylko kamieniem, to równie milcząco przyjął zapłatę samca i rozbłysnął jasno. Głos nieznajomej samicy wypełnił czaszkę Światła Północy. Najpierw dowiedział się, czym była perswazja, a potem głos przeprowadził go przez serię ćwiczeń, na które sam musiał odpowiedzieć, wymyślić odpowiedź lub... Spróbować przekonać nauczycielkę do swojej racji. Czas minął w mgnieniu oka – faktycznie, zwykły smok nie mógł się równać z prędkością kwarcu. Teraz Ziemny mógł opuścić Warsztat z nową umiejętnością i wiedzą, nawet jeśli stał się nieco biedniejszy.

// - 8/4 mięsa
Światło Północy – Raport z Perswazji I.

◂Jormungand▸ Żywiołak Ziemi (wąż)		◂Haefnir▸ Niedźwiedź Polarny
S: 1\| W: 1\| Z: 1\| M: 1\| P: 3\| A: 1		S: 2\| W: 1\| Z: 1\| M:1\| P: 2\| A: 1
A, O, Skr, Śl: 1		B, Pł, Skr, Śl, A, O: 1

Smoki Wolnych Stad