Kwarce Skradania i Śledzenia

[Legenda Samotnika]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

A oto i Kwarc wypełniony wiedzą jego babci. Delavir uśmiechnął się lekko, czując dziwne podekscytowanie, ale i podenerwowanie tym, że za chwilę przejmie wiedzę legendarnej dla niego Łowczyni. Zawsze z chęcią słuchał opowieści ojca o tym, jaka Pacyfikacja Pamięci była silna i mądra. Nawet, gdy spotkał jej ducha, który stwierdził, że nie była aż taka legendarna, jak mu się wydawało, nigdy nie przestał widzieć w niej najwspanialszej Łowczyni. Była jego idolką, a teraz miał usłyszeć jej nauki... To jak najwyższy zaszczyt, jakiego mógł kiedykolwiek dostąpić. Dawno już dorósł, jednak zbliżając się do Kwarcu serce mu łomotało jak pisklęciu na widok kogoś epickiego. Odetchnął nerwowo i złożył swoją ofiarę, lekko drżącym głosem prosząc:
– Obdarz mnie siłą w zamian za te kamienie, abym zgodnie z głosem przodków pozyskał wiedzę, potrzebną mi do bezszelestnego ruchu.
Nie zapomniał także złożyć kamienie przed Kwarcem Śledzenia, a choć w tym działaniu również było wiele szacunku i fascynacji, nie mogły się one równać z poprzednią prośbą.
– Proszę także o uzupełnienie mojej wiedzy o tropieniu zwierzyny bym sprawniej wyłapywał bodźce wokół mnie. – zamknął oczy po tych słowach, z podekscytowaną niecierpliwością czekał na przypływ mądrości.

//2x szafir, 2x koral, cytryn i 3x turkus za Skr 2 i Śl 2

[Opiekun]

Jaki dobrze wychowany! A to ci rzadkość w obecnych czasach. Trzeba to docenić... Tylko jak? Nie można oferować usług za mniejszą cenę tylko dlatego, że ktoś jest kulturalny.
Można za to ładnie zamigotać. Tak, to akurat kwarce mogły zrobić. Wykonały prosty, krótki popis kolorowych światełek, po czym jakże bezczelnie odebrały przyniesione im kamienie szlachetne. Hmm, jakby się nad tym zastanowić, może właśnie dlatego kwarce wymagały smoczej waluty? By mieć siłę na takie kolorowe popisy?
Cóż, można raczej tylko spekulować. Delavir został zaszczycony dwoma głosami, jeden po drugim, mogąc po raz kolejny w swoim życiu skosztować tego niezwykłego rodzaju nauki, które odbywają się głównie w jego umyśle, a jednak efekty są całkowicie namacalne.

DELAVIR
– 2x Szafir, 2x koral, cytryn, 3x turkus

+ Skradanie II
+ Śledzenie II

[Legenda Samotnika]

Nim zdążył zamknąć oczy, jego uwagę przykuło jedno mignięcie. Skupił wzrok na Kwarcach... A one zaczęły przepięknie migotać, niosąc oczom radość. Delavir zamarł w zachwycie, chłonąc wzrokiem cudowny pokaz świateł i kolorów. Gdy migotanie ucichło, a w głowie rozbrzmiały głosy mądrości, smok niechętnie przymknął oczy martwiąc się, że przegapi jeszcze jakieś piękne świecenie. Jednakże gdy wypełniły go nowo przejęte siły, odetchnął z lekkim zmęczeniem po wewnętrznej nauce i uniósł powieki, przyglądając się uważnie Kwarcom. Te jednak zdawały się więcej nie ukazywać niesamowitych świateł. Nim smok ruszył do kolejnego Kwarcu, pochylił lekko głowę i podziękował grzecznie za pokaz i nauki.

[Agnar]

A więc tu stały te słynne kwarce. Agnar Potrzebował bardziej się przydać stadu ale nie mógł choćby wyjść na polowanie nie przez fakt że nie był on łowcą co przez fakt że nie potrafił żadnego zwierzęcia wyprzedzić. Dlatego właśnie przyszedł w to miejsce. Słyszał że za opłatą smoki wychodziły z tego miejsca bogatsze o nowe umiejętności. Tak więc oto stał właśnie przy Kwarcu odpowiedzialnym za skradanie. Nie za bardzo wiedział co zrobić dlatego położył po prostu kamienie przed sobą. Okrył się swoją peleryną i czekał. Kto wie może zaraz przyjdzie tu jakiś kilkusetletni smok i rozpoczną naukę? Cóż zaraz się wszystko okaże.

//opal + ametyst = Śledzenie 1

[Diamentowe Serce]

Mora znowu odwiedziła świątynie. Tym razem udała się do zupełnie innego kwarcu niż kilka księżyców temu. Czas mijał i samiczka dojrzewała. Zmieniła się także jej perspektywa na przyszłość. Polowania przynosiły jej wiele zabawy i satysfakcji, lecz chciała się w tej profesji tak jakby... "ulepszyć". Wolała jednak nie iść do bardziej wyszkolonych smoków, bo nie chciała nikomu zabierać czasu. Choć pewnie Orkan Wieków bardzo chętnie wzięła ją pod swe skrzydła, to wolała, żeby błękitnołuska najpierw zajęła się podratowaniem swojego zdrowia.
Smoczyca stanęła przed płaskim kamieniem ponad którym widniał odpowiedni kwarc. Emanowała od niego bliżej nieokreślona moc i Mora miała wrażenie, że jest obserwowana. Straszne wrażenie.
Położyła na blacie sześć kamieni szlachetnych. Poukładała je łapą według odcieni i wielkości. Cofnęła łapę, przypatrzyła się daninie. Eh. Jeszcze raz poprawiła ułożenie kamyków.
Dopiero po tym zabiegu cofnęła się do tyłu o parę kroków.


// szafir, granat, jaspis, cytryn za Śledzenie II

[Opiekun]

Kolejni dwaj goście, tym razem oboje Ogniści. Kwarce miały ostatnio ręce pełne roboty. Czy też raczej... Magię pełną roboty. Nie dysponowały żadnymi chwytnymi kończynami. Nie-chwytnymi w sumie też nie, jakby się przez moment zastanowić.
Ale ich przydatność nie zależała od tego. Łącznie sześć kamieni szlachetnych zostało odebranych członkom stada płomieni, w zamian za ofiarowanie cząstek swojej kwarcowej mocy. Głosy rozbrzmiały w głowach dwójki smoków, pozwalając im odbyć nietypową, acz bezsprzecznie skuteczną, mentalną naukę.

OBRONNY KOLEC
– Opal, ametyst

+ Śledzenie I


DIAMENTOWE SERCE
– Szafir, granat, jaspis, cytryn

+ Śledzenie II

[Mackonur]

Przybył kolejny raz do Świątyni ze swoją wilczycą, Teigan. Kwarce nauczyły ją już lepszego postrzegania świata, to była kolosalna różnica! Teigan potrafiła czasami znajdować na polowaniach o wiele więcej, niż sam Axarus, a to było świadectwo wielkich umiejętności! Kompanka miała jednak nadal problemy z podążaniem za znalezionymi tropami, czyli za śledzeniem. Mackonur uznał więc, że powinni odwiedzić magiczne kwarce, a Teigan niedługo sama będzie przynosiła do Przystani prawdziwe GÓRY mięsa. Dwójka łowców, chociaż w przypadku Axarusa było to już stwierdzenie przestarzałe, udała się do komnaty zwanej "Warsztatem". Chwilę zajęło im odnalezienie właściwego kwarcu, ale w końcu znaleźli TEN JEDYNY. Skradanie i śledzenie, to pierwsze powinno wystarczyć. Mackonur dysponował budżetem w wysokości jednego kamienia szlachetnego, czy to wystarczy? Miał nadzieję! Zostały mu jeszcze dwa nefryty, ale to akurat chciał wykorzystać do wyleczenia własnego kalectwa.
~ To tutaj, Teigan! Chwila... napisane jest pod nimi: "Sztorm Stulecia". Czy to znaczy, że to ona przelewała magię w te kwarce? To znaczy, że będziesz znakomita w tym śledzeniu! Ahhh, tęsknię za Sztorm, wymknąłbym się kiedyś na granicę z Ogniem, ale Szyszka byłaby zła. – Rzucił do swej wilczycy za pomocą maddary, a następnie wyciągnął rubin z torby, kładąc go ostatecznie tuż przed magicznym kamieniem nauki. Jego wilczyca położyła łapkę na tajemniczym obiekcie, a oboje czekali na rozwinięcie sytuacji. Czy wystarczy? A może zabraknie i będziesz musiał dołożyć mięsa? Ciężko powiedzieć! Axarus cały drżał, ale to nie z niecierpliwości i obawy przed większą ceną, kusił go ten kwarc! Chciałby go polizać i sprawdzić smak, ale ostatnim razem nie skończyło się to za dobrze i Aderyn leczyła go ziołami stadnymi, które to przecież mogłyby być wykorzystane na prawdziwe rany. Postanowił wyciągnąć kolejny przedmiot ze swojego worka: czerwoną opaskę. Towarzyszyła mu wtedy, gdy nic nie widział i teraz właśnie się przyda. Nałożył ją na swoje oczy i tymczasowo uwolnił się od poczucia, że MUSI polizać ten kwarc.

//Rubin za Śledzenie I dla Teigan

[Opiekun]

Gdy tylko kwarce zobaczyły znajomą sylwetkę Axarusa, zamigotały jakby nerwowo – pewnie by się zatrzęsły, gdyby to że nie miały w sumie jak. Och, na szczęście tym razem ich nie lizał, przyszedł tylko z białą wilczycą. Dobrze, wilkowi mogą pomóc, wilk niczym im nie zawinił... Oby tylko tak zostało.
Rubin zniknął, a w zamian wiedza kwarcu spłynęła na towarzyszkę samca ze stada Wody, otwierając przed nią nowe możliwości.

TEJGAN
– Rubin

+ Śledzenie I

[Oblubienica Mroku]

Smoczyca jeszcze raz wybrała się na wycieczkę do kwarców. Powoli stawało się to jej ulubione miejsce, było nie dość że ładne to jeszcze niedaleko, no a jakie użyteczne! I jeszcze mogła tu przewalać swoją fortunę!
Standardowo podeszła w odpowiednie miejsce, kładąc dwa świecidełka w odpowiednim miejscu wyczekując na odpowiedź kwarcu.

//2x Diament za śledzenie I

[Opiekun]

Kwarc wyczuł obecność smoczycy wcześnie, jakby wiedział, że ta wybiera się właśnie do niego. Ciekawe skąd, może wykorzystał wiedzę w sobie zawartą, by ją wyśledzić, ha?! Bez względu na to, znaczenie miał tylko fakt, że wszystko się zgadzało. Może i smoczyca nie przywitała się z nim grzecznie, ale właściwie nie miała takiego obowiązku. Wpłynęło to tylko na brak dodatkowych interakcji z jego strony, ale Kwarc Śledzenia był raczej prostym konstruktem. Kiedy dwa diamenty spoczęły przed jego postumentem, twór przelał do głowy stworzenia wizję przekazującą bardzo dokładne instrukcje co do tego, czego należało szukać w dziczy. Być może dzięki temu i Łowczej tradycji w jej rodzinie smoczyca lada dzień postawi swą łapę na pierwszym polowaniu?

Destrukcyjna Łuska
– 2x diament
+ śledzenie I

[Milczenie Maków]

Błyskotka jeszcze nie czuła się zbyt pewnie z oddalaniem się od towarzysza i przemierzaniem dużych odległości w samotności, dlatego Yarhra postanowił osobiście zaprowadzić ją do świątyni. Szli obok siebie i każdy z nich niósł mały pakunek w pysku, choć ten łowcy był trochę większy. Wreszcie dotarli do kwarców. Smok skinął głową swojej kompance, gestem wskazując na kwarc śledzenia. Wilczyca nieśmiało podeszła do kwarcu i zamiotła ogonem, po czym położyła swój malutki pakunek na ziemi. Znajdował się w nim różowy opal. Gdy zainteresowanie wygrało, wyciągnęła nosek ku zimnej powierzchni, węsząc.

Błyskotka(kompan) → różowy opal za śledzenie I

[Opiekun]

Co ciekawe Kwarc nie zareagował na smoka, a dopiero na wilczycę, kiedy doń podeszła. Jakby czując płochość zwierzęcia odpuścił sobie zaskakiwanie go powitaniem, a jedynie baaardzo stopniowo rozjaśniał, od całkowitej pustki w swym przeźroczym wnętrzu, po lekki blask, niby zamknięty w środku Księżyc.
Kiedy(jeśli) Błyskotka cofnęła nos, różowy opal zniknął z materiału, z którego wypadł, by po daniu kompanowi chwili – wniknąć mocną w jego umysł, przesiąkając doń łagodnie i bez pośpiechu. W języku, który wilk miał większą szansę zrozumieć – wyjawił mu tajniki śledzenia zwierzyny, którą może i pojąłby od swej watahy, gdyby dano mu taką szansę. Kwarc nie oceniał jednak, czy oswajanie innych drapieżników było słuszne, wykonywał jedynie powierzone mu zadanie.

Milczenie Maków
– różowy opal

Błyskotka, kompan Milczenia
+ śledzenie I

[Wspomnienie Nocy]

Z Tatakai łowca był jak ze Wspomnienia uzdrowiciel, ale Buruu to inna sprawa. Smok wreszcie postanowił coś z tym zrobić, pomoc w polowaniach mogła mu się przydać, dlatego któregoś dnia przywołał swojego gryfa i wraz z nim poleciał do świątyni. Na miejscu zaoferował kwarcowi skromne, acz wystarczające dary w zamian za możliwość śledzenia.

/ 4/4 mięsa za śledzenie I dla Buruu

[Opiekun]

Kwarc leżał sobie niepozornie w piachu czekając aż kolejny smok przyjdzie i skorzysta z wiedzy weń skrytej. Smok, tudzież smoczy kompan miało się rozumieć. Minerał nie zareagował kiedy samiec wraz z pięknym, pręgowanym, biało-złotym gryfem przybyli po jego moc. Za wiedzę trzeba było odpowiednio zapłacić.
Mięso okazało się być idealnym wyborem. Kwarc zamigotał czerwono-zielonym światłem z kolei jedzenie zaczynało powoli sunąć po ziemi w głąb jaskini. Jakby jakaś siła ciągnęła je w nieznane nikomu miejsce.
Migoczące światła nagle zmieniły się w pasma zorzy, która niczym węże sunęła po ziemi, aż nie trafiła na szpony gryfa. Wspięła się po nich – nie była ani ciepła ani zimna. Świetliste łuny znikały mniej więcej w okolicach dziobatego łba. Wsączały się przez pióra, nozdrza, oczy.
Buruu poczuł zapach koniczyn, wody, saren. Zupełnie jakby to on był Sztormem Stulecia wtedy na plaży. Część jej wiedzy właśnie odkrywała się przez drapieżnikiem, lecz tylko do czasu. Wszakże bycie mistrzem śledzenia należało się tylko smokom.
Zapachy zniknęły, zorza również.
Smok i gryf znów stali w pustej, szarej przestrzeni.

~Wspomnienie Nocy~
– 4/4 mięsa
+ Śledzenie I dla kompana ~Buruu~

[Rozerwane Niebo]

Przyleciała znów do Kwarców, chcąc uzyskać pomoc jednego z nich. W pysku niosła malutki pakunek, czyli jej ostatnie oszczędności. Wiedziała, że musiała je mądrze wydać. Potrzebowała prawdopodobnie jeszcze tylko jednej umiejętności, by mama puściła ją na polowanie. Wtedy będzie mogła uzbierać więcej kamieni, a może nawet pomóc zasilić skarbiec!

Wylądowała przed świątynią i weszła do środka, kierując się w dobrze już jej znane miejsce. Dość szybko odnalazła Kwarc Śledzenia, przed którym to położyła swój mały podarek, ujawniając dwa ładne kamienie. Uśmiechnęła się pogodnie.

– Cześć, przyszłam tu znowu. Tym razem chciałabym otrzymać wiedzę o tym jak śledzić zwierzynę. Z góry dziękuję! – Ledwo zwróciła uwagę na to, że tym razem odezwała się na głos.

diament, tęczowy akwamaryn → śledzenie I

[Opiekun]

Kwarc "czekał" na swoją uczennicę, posłusznie i cierpliwie. Raczej nie miał w planach innych aktywności. Kiedy tylko samiczka zbliżyła się do odpowiedniego minerału ten pojaśniał. Migoczące iskierki zieleni i czerwieni tańczyły po jego prześwitującej powierzchni.
Zapłata adeptki po wylądowaniu na ziemi niemal od razu zaczęła się rozsuwać po warsztacie. Wyglądało to tak jakby coś niewidzialnego pchało kamienie szlachetne w nieznane nikomu miejsce.
Zielono-czerwone iskierki zawirowały i zmieniły się w liście która opadły nagle w całym pomieszczeniu. Iskrzący się pokaz zabrał młodą smoczycę nad wodę. Czuła zapach tataraku, błota, a przede wszystkim saren. Usłyszała w głowie mruczący, leniwy głos innej samicy. Mówił wiele o węchu, nieco mniej o wzroku i śladach w ziemi.
Piorunujący mogła poczuć roślinożerców, chciałaby dowiedzieć się o nich więcej, ale reszta wiedzy tajemniczej smoczycy zasnuta była mgłą. Być może to jeszcze nie czas by zostać mistrzem śledzenia.
Podstawy jednak zostały Ognistej wpojone.

~Piorunujący Kolec~
– diament, tęczowy akwamaryn
+ Śledzenie I

[Popiół Poległych]

Ach! Znowu on! Samczyk tym razem postanowił wydać swoje kieszonkowe na jedną z umiejętności łowieckich, które mogły mu się przydać w adepckim życiu. Ułożył zapłatę przed kwarcem uczącego śledzenia i czekał na rozwój wydarzeń.

// Szmaragd i opal za śledzenie I

[Opiekun]

Zielono czerwone iskry obsypały ziemię wesoło, kiedy kolejny smok zdecydował się nauczyć śledzenia. Tak, kwarc "wyczuł" myśli małego Popiołu i kiedy tylko zapłata wylądowała na ziemi, klasycznie została zagarnięta w bok warsztatu.
Iskry zawirowały zmieniając się w świetliste liście które opadły na pisklę.
Zapach saren, wody i mokrej ziemi zdominował zmysły. Leniwy głos dorosłej smoczycy rozgościł się w głowie malucha.
Nos, to najlepsze co mogło cię spotkać. Wąchaj!
Niezbyt rozbudowane polecenie, ale im dłużej samczyk wąchał tym więcej mógł powiedzieć o sarnach. Tak więc szukało się jedzenia! Zanim lekcja na dobre się zaczęła, już była zakończona. Niestety po więcej szczegółów będzie musiał przyjść kiedy inadziej.

~Popiół~
– szmaragd, opal
+ Śledzenie I

[Ostoja Zimy]

Tym razem do Kwarców przybyła Zima w towarzystwie jednego ze swych piskląt, Amaurota. Gdy dotarli na miejsce, smoczyca popatrzyła czułym okiem na pisklę, które tak bardzo ładnie wyrosło.
– To jest kwarc, który nauczy Cię skradania. Poproś go ładnie i daj mu zapłatę, a wtedy na pewno będziesz mógł upolować niejedno zwierzę na polowaniach ! – powiedziała z małym entuzjazmem i trąciła malca pyskiem w pupke, by go zachęcić do ruszenia się nieco w przód.

[Szlachetny Kolec.]

Riot, a raczej już szlachetny kolec... przybył do kwarcu z podarkiem który otrzymał od swojego ojca. Echo dbał o niego i o jego szkolenie. To drugi raz kiedy Mag podarował synowi kamienie by ten mógł poprosić kwarc o nauczenie go kolejnych umiejętności. Westchnął kiedy znalazł odpowiednie miejsce. Podszedł do niego z szerokim uśmiechem na pysku co wyglądało komicznie bo trzymał w nim dwa diamenty i dwie perły. Kiedy dotarł do kwarcu ułożył kamienie przy nim. Spojrzał na dwa smoki które przy nim siedziały. Zapewne Matka i córka. Pachniało od nich wodą oraz bryzą, z całą pewnością smoki stada wody. – Dzień Dobry..– Powiedział z szerokim uśmiechem z szacunkiem kiwając głową starszemu smokowi. – A tobie cześć malutki- – Powiedział wesoło a następnie skupił się już na kamieniu. Przymknął oczy i w myślach poprosił potężny Kwarc o dar. – Potężny kwarcu, Proszę cię byś przyjął be dary i byś w zamian podarował mi umiejętności Skradania się oraz Śledzenia.
Lego myśli rozmyły się w jego głowie. Czekał.


// – 2x perła – 2x diament za Śledzenie I, Skradanie I

[Opiekun]

Choć przy kwarcu faktycznie zrobiła się już kolejka to ten nie reagował na dwójkę powitaną przez Szlachetnego Kolca. Czyżby coś tam się stało? Adept nie powinien się jednak tym głowić bowiem on sprezentował kwarcowi dar. Niewidzialne łapki już zaczęły odturliwać obślinione perły i diamenty w sobie tylko znanym kierunku. Nie brzydziły się? Samczyk nie był w stanie tego stwierdzić. Zielono-czerwone iskierki były pierwszymi jakie ujrzał Ziemisty młodzik. Obsypały go niczym śnieg na porę białej ziemi.
Pierwsza wizja miała w sobie wiele zapachów. Och tak, ten kto chciał by smoki pojęły czym jest śledzenie – bardzo skupił się na węchu. Tak więc Szlachetny Kolec czuł sarny. Wiedział gdzie na rzeką są, ale nie potrafił stwierdzić wiele więcej. Czyżby musiał zapłacić więcej za możliwość pozyskania większej ilości wiedzy? Nie widział tego ale w grocie rozjaśniał również drugi kwarc. Był on prześwitujący więc nie towarzyszyły mu żadne dodatkowe efekty, tylko błysk.
W każdym razie młodzik jakby kontynuował naukę. Wyczuł sarny nad jeziorem i co dalej? Zobaczył je! Dobrze, teraz musiał zacząć się skradać. Nie była to łatwa sztuka.
Bądź zwierzęciem. Zobacz to co one, usłysz to co one.
Adept słyszał głos w swojej własnej głowie. Jeśli zrobił to o co prosił pojął co miał na myśli. Jeśli będzie szedł pośpiesznie, nie zważając na grunt pod łapami, sarny go usłyszą. Jeśli będzie szedł wyprostowany, sarny go zobaczą. Jeśli pójdzie z wiatrem... cóż poczują go.
Wizja skończyła się w momencie gdy skoczył na zad jednej z saren.
Szlachetny Kolec poznał podstawy polowania!

~Szlachetny Kolec~
– 2x perła, 2x diament
+ Skradanie I
+ Śledzenie I