Plac przed świątynią

[Maros]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Jakiś czas po przybyciu Pasji, na plac przybyła również ona. Przysiadła obok smoczycy witając ja delikatnym uśmiechem, ten jednak szybko zamienił się w raczej obojętny wyraz pyska. Oczywiście nie było to spowodowane w żaden sposób obecnością łowczyni, a raczej kogoś kto miał tu dopiero dotrzeć.
Z torby która, od jakiegoś czasu nosiła zawsze przy sobie wyjęła jeden z ametystów oraz koral. Ułożyła je przed sobą, jeden obok drugiego i czekała.

// Ametyst i koral (odkrywca) za misję 11.12.2020 o 16:00

[Żabi Plusk]

A zaraz po siostrze, na miejsce przybył także wodny uzdrowiciel, witając się kiwnięciem łba ze zgromadzonymi już na placu członkami ekipy. Uśmiechnął się do obu samic i przysiadł tuż obok siostry, sięgając do zabranej ze sobą sakiewki, wyciągając z niej dwa błyszczące kamyczki – ametyst i malachit. Położył je przed sobą i czekał, podobnie jak reszta, w ciszy na przybycie proroka.

//Ametyst i malachit (jednorazowa zniżka za odkrywcę) za misję 11.12.2020 o 16

[Światokrążca]

Przed świątynią znów pojawił się nie kto inny jak słynny Światokrążca! Wraz z kolejnymi rekrutami do armii jego własnych wnuczków. Stanął na placyku i zrzucił z grzbietu gibiącą się ośmiornice, która pomachała w powietrzu swoimi martwymi mackami, a do tego dorzucił kilka małży.
– Pierwszy raz na zwiadzie, prawda? – zerknął na swoich podopiecznych. – Tutaj dajemy dary by otrzymać Błogosławieństwo Sennah, bogini lata by nas coś przypadkiem nie zeżarło za Barierą. Powtórzę przypadkiem. Bo śmierć jest całkowicie możliwa jak i prawdopodobna, jeśli będziecie odwalać głupoty. Jasne? – streścił krótko. – W Nawiedzonej Puszczy, jest jednak relatywnie bezpiecznie bo wiem co można tam spotkać i mam sporo kontaktów. – dodał błyskając zaczepnie kłami. Oh oby tylko nie okazało się, że jego kontakty zdążyły poumierać w międzyczasie.


// 8/4 mięsa za błogo 26.12.20

[Zapierający Dech]

  A więć przybył tu po kompana... jakiegoś kompana. Niósł ze sobą worek owoców jako opłatę za Błogosławieństwo, o którym wspomniał Starszy. Chociaż ono samo średnio mu leżało, bo chroniło przed przypadkową śmiercią... i w tyle? Nie kwestionował możliwego zgonu przez swoją głupotę, ale za tak wygórowaną opłatę liczył na więcej. Po prostu....


//12/4 owoców za misję 26.12.2020.

[Wrzawa Wierzb]

Zjawiła się przed świątynią z... niespodziewanym towarzystwem. Trzymała się z tyłu, słuchając pouczeń Światokrążcy tak, jakby wcale nie były skierowane do niej – w końcu miała już do czynienia z błogosławieństwami. I ciężko jej było wymyślić "głupoty", o których mówił starszy.
Równie milcząco jak i Upojny – ciekawe, wreszcie jakiś podobnie co ona małomówny smok – złożyła swoje podarki: solidną torbę mięsa i owoców.
Myśli o potencjalnym kompanie zaprzątąły jej łeb. Fascynowała ją magia i natura więzi, ale z drugiej strony... była tak przyzwyczajona do... bycia samej. W swojej głowie. I nie była pewna, czy chce z tego rezygnować.

//6/4 mięsa + 6/4 owoców, zwiad 26.12

[Despotyczny Ferwor]

Na plac niespodziewanie przybył Mułek, który to wyjątkowo nie przybył tutaj z czystych misyjnych pobudek. Szczerze to naprawdę nudziło się bagiennemu łowcy, który to od dawna myślał nad czymś śmiesznym do zrobienia. Oczywiście śmiesznym dla niego samego, bo nie widział powodu dla którego miałby to robić dla kogoś innego. Burza przemyśleń w jego mózgu spowodowała powstanie planu idealnego. Nowej idei w jego życiu, która to miała zapoczątkować kres nudzie i wszelkiemu znużeniu. Wszystko czego mógł potrzebować do zrealizowania tegoż pomysłu miał ze sobą, dlatego cała resztę musiał zostawić szczęściu i jego umiejętnością.
Wparował na plac ignorując wszystkich przybyłych. Nie liczyli się w jego planie, dlatego nie zamierzał zwracać na nich uwagę. Wyciągnął ze skrzydła czerwony barwnik domowej domowy, który to był niezbędny w jego planie. Zaczął więc nim pisać na ziemi napis. Dość duży, aby każdy mógł go bezproblemowo zobaczyć, lecz na tyle mały, żeby wyrobić się w czasie przed przybyciem proroka. Czas naglił, a łowca nakreślał kolejne litery.
''Prorok sika na siedząco'' oraz ''Tylko deszcz na niego leci'' Pojawiły się na ziemi, z której odgarnął śnieg. Ogłaszając jego emocje i wartości. Manifestacja przeciwko prorokowi była jedną z rzeczy, z których Mułek czuł największą dumę. Merytoryczna perfekcja, czyli to co Mułek potrafił najbardziej. Nie mógł się za bardzo napawać swoim poczynaniem bo musiał czym prędzej uciekać. Dlatego też szybko ulotnił się z tego miejsca, a ślad po nim następnie zaginął.

//zt

[Bogini Piękna]

Mango wpadł na plac ostatni, prawie gubiąc po drodze kamienie i potykając się o własne łapy.
-Ah wybaczcie, wybaczcie! Kompani i pisklaki to chaotyczne połączenie. Zwłaszcza jak ci co powinni pomagać rozrzucają twoje rzeczy w cały świat. Tak czy siak udało mi się zebrać kamyki, więc droogi proroku poproszę boskie wsparcie. Hmm, co to? – powiedział na jednym oddechu, wpierw zwracając się do reszty Ziemistych, następnie do proroka, a po zobaczeniu czerwonego napisu na ziemi do wszystkich razem. Nie było tego wcześniej tego był pewien, ale nie potrafił jeszcze czytać, więc nie miał pojęcia o co tu chodziło.

/różowy opal, bursztyn i jaspis za zwiad 26.12.2020 w formie zastępstwa za Purchawkę (rehab wykupiony w warsztacie)

[Strażnik]

// pamiętajcie o przychodzeniu 48h przed, nie 24 godziny, bo nie zawsze mam czas odpisać na drugi dzień

Strażnik przybył na miejsce niedługo po ostatniej osobie, a przy tym też chwilę po Despotycznym, który umknął gdzieś, na placu zostawiając jedynie swoją woń. Spojrzawszy na zostawiony przez niego napis nie poczuł nic konkretnego, to znaczy poza ukłuciem zirytowania, ale jego pojawienie się było raczej oczywiste. Wiatr wiał nie w tę stronę i już czuł, że świat wali mu się na głowę. Nie na co dzień, ale w pewne dni na pewno.
Westchnąwszy do samego siebie sprawdził czy zapłata zebranych się zgadza, a potem usiadł przed nimi, na powitanie kiwając łbem. Chwilę później, gdy poruszył łapą, wszystkich wędrowców pochłonęło jaskrawe światło, oślepiające, ale też przyjemnie grzejące łuskę. Gdy zelżało, ostały się po nim jedynie tańczące nad łbami świetliki, które spłynęły po kolei do smoczych piersi i wnikając w niej, napełniły je kolejną dawką gorąca. To miało utrzymać się już do końca błogosławieństwa.

Błogosławieństwo Sennah 26.12.2020

Światokrążca
– 8/4 mięsa

Upojny Kolec
– 12/4 owoców

Wątpliwości Ważek
– 6/4 mięsa + 6/4 owoców

Łupieżca Nektaru
– różowy opal, bursztyn i jaspis

[Narrator]

Tym razem, proces błogosławieństwa nie okazał się jedyną boską manifestacją. Choć Despotyczny Ferwor zdążył się już oddalić, moc Sennah nie była ograniczona wyłącznie do progów świątyni, czy też jej oficjalnego placu. W jej działaniu było zapewne coś na równi złośliwego i dziecinnego, jak i buchającego dumą, zależnie od interpretacji smoka, którego miała dosięgnąć jej światłość. Otóż z jednej strony nie popełnił żadnej zbrodni, bo i nie raz smoki wypowiadały się niepochlebnie o bogach, czy proroku, ale postąpił przy tym o jeden kroczek za daleko. W sposób dosłowny, bo wkroczył na plac, gdzie śmiertelnicy mieli doświadczać jej boskości, a nie ubarwiać grunt wierszykami, nawet jeśli daleko im było do wyniosłych wulgaryzmów.
Oddalający się Ferwor, niespodziewanie poczuł ból na swoim prawym tylnym udzie. Gdyby zdołał w porę się odwrócić, zobaczyłby rozbłysk oślepiającego światła, który go powoduje, zostawiając po sobie krzywo wykonane, krwawe kółko, o średnicy smoczej pięści.

Despotyczny Ferwor
+ rana lekka

[Mackonur]

Szedł za Szyszką i Fenkiem w celu odbycia stadnej modlitwy, ale najpierw chciał się trochę przejść po tym miejscu! Większość czasu w Świątyni o dziwo spędził bez oczu, już zapomniał całkowicie jak to miejsce wyglądało! Ze sobą wziął swojego kraba, Ctouklissa, który miał nową kryjówkę w torbie Axarusa! Torbę trzeba było stale powiększać, bo Ctoukliss coraz bardziej rósł! Stał się już prawdziwym KRABEM OLBRZYMIM! Blisko mu było do tych olbrzymich krabów, które krążą po dnach mórz, ale one były takie bardziej... szczupłe, chudziutkie i wysokie! Jego krab z kolei był zdecydowanie szerszy, ale dobrze dzięki temu wyglądał, jak krabi arystokrata! Łebek wystawał mu z torby, razem z jednym szczypcem, co jakiś czas wyglądał i uważnie przyglądał się otoczeniu. Jak tak czasami Mackonur na niego patrzył, to miał wrażenie, że rozumiał!
Szli więc tak sobie, robiąc malutki obchód po Świątyni, w końcu zahaczając o Plac Przed Świątynią, który to był ostatnim przystankiem przed powrotem do Szyszki i Fenka! Axarus nie spodziewał się tutaj zobaczyć Proroka, czy on musiał tu być cały dzień? Jak w ogóle wyglądało życie Proroka, czy musiał coś robić nie licząc wizyt na ceremoniach i odprawianiu smoków na misje? Pewnie nie starcza mu czasu! Mackonur chciał już przywitać się ze swoim ulubionym prorokiem (na równi z Wujkiem Hexarusem), ale spostrzegł tajemnicze, prastare runy na ziemi w świątyni! Pewnie są tutaj od zarania dziejów i głoszą jakąś mądrość życiową, ostatnim razem ich nie zauważył przez brak oczu! Już-nie-ślepiec podreptał do napisu, by bliżej mu się przyjrzeć i zdobyć jego wiedzę! "Prorok sika na siedząco", oraz "Tylko deszcz na niego leci". Hmm... to było bardzo ciekawe, ale nie do końca zrozumiał ten przekaz, o co też mogło chodzić tutaj? Może w tym jest jakaś głębsza metafora? Może prorokiem jesteśmy my i przez sikanie na siedząco można rozumieć, że nie robimy rzeczy tak, jak powinny być robione! Deszcz mógł być metaforą do ulotnego życia, które nic nam nie daje, tylko oblewa mokrą cieczą z nieba!
Spojrzał się na Strażnika, potem na podpis, a potem znowu na Strażnika. Ctoukliss też wyjrzał zza torby i zerknął to na Proroka, to na tajemniczy napis, a potem znów na Smocze Drzewo! Wzrok miał taki, jakby rozumiał tą całą sytuację, ale przecież był krabem! Axarus chciał jakoś poprawić humor prorokowi, ale ten pewnie znowu zablokowałby go polem siłowym! Dlatego Axarus wyciągnął łapę i poklepał nią powietrze, symbolizując klepnięcie po barku, a następnie wyjął z torby olbrzymią korę, na której to usadowiony w torbie był Ctoukliss, pozostałość po czasach ślepoty! Używał ich do komunikacji, gdy maddara nie działała. Usiadł sobie, a następnie pazurami wypisał wiadomość, którą to ostatecznie podał Strażnikowi, poprzez przesunięcie jej po ziemi! Wylądowała tuż przed jego łapami, teoretycznie Axarus mógł mówić, ale jakoś tak tabliczki mają większą moc! Następnie pomachał Prorokowi, Ctoukliss szczypnął swoimi szczypcami na pożegnanie, a potem udali się z powrotem do Szyszki i Fenka.

Na tabliczce z kory spoczął napis: "Nie przejmuj się Strażniku, będzie dobrze. Czasami trzeba sikać na siedząco, tak stworzone jest życie!" – Na samym dole chciał dopisać, że dla niego zawsze Strażnik będzie sikał na stojąco, ale ostatecznie się powstrzymał.

//Zt

[Strażnik]

Po odprawieniu smoków Strażnik został na miejscu nieco dłużej. Nie tylko, żeby podumać nad wartością życia, którą nie do końca dostrzegał, ale także by pozbyć się twórczości Despotycznego. Naprawdę preferowałby samca wręczającego samiec wręczającego mu w łapy jakiś manifest, choćby krytyczny i pełen bluzg, ale też z jakimś założeniem, nad którym mógłby się pochylić. W końcu takie wywody, jakie usłyszał od Aedala były intelektualnie stymulujące, bo znajdywał dodatkowe argumenty, by przemyśleć swoją strategię i podejście do życia. A teraz?
Nawet zdenerwowanie się byłoby jakieś takie... nie na miejscu. Stał więc w ciszy, przyglądając się napisowi, na tyle długo, że na miejsce zdołał dotrzeć Axarus. Drzewny łypnął na niego niechętnie, choć z jeszcze większym dystansem wolał potraktować to zwierzę, które przytargał ze sobą. Dawniej starał się nie zwracać na niego uwagi, ale to jak odmienny był od reszty stworzeń go irytowało, zwłaszcza jeśli miał z Wodnym jakąś więź. Nic w każdym razie nie powiedział, stojąc i dalej zastanawiając się jakiego tworu użyć, żeby oczyścić plac. Skrobanie samca ignorował aż do momentu, gdy przedstawiony mu został wynik tego wysiłku.
Spojrzał na tabliczkę, mrużąc ślepia podczas krótkiej lektury. Nie lubił Axarusa, lecz też nie był wobec niego zupełnie wrogi, gdyż zdawał sobie sprawę, że jego postawa jest nie tyle złośliwa, co wynikająca po prostu z jego trudnej do zdefiniowania, mentalnej przypadłości.
Poczekawszy aż Wodny odejdzie, skupił się na przestrzeni przed sobą, rozdrapując udeptany grunt magicznymi, rubinowymi pazurami, coby nie fatygować własnych. Potem ziemię zlał wodą, która nawet jeśli magiczna, zdołała rozmieszać wyorane grudki, a potem, wraz z zakończeniem się zaklęcia, pozwolić ziemi na powrócenie do bardziej sypkiego stanu. Wtedy też uklepał ją ogonem i po twórczości Despotycznego nie zostało już nic.
A tabliczkę spaliłby, gdyby nie była korą, więc po prostu zabrał ją ze sobą, żeby po drodze zakopać na jakichś bagnach. Ile niepotrzebnej roboty z tymi smokami.

[Kuszenie Diabła]

Na miejsce zbiórki przybyła Frar, dzierżąc ze sobą dwa truchła łosi. Mlasnęły o posadzkę, gdy wylądowała, a potem uniosły się łagodnie w ślad za nią, gdy ruszyła w stronę świątyni. Przystanęła blisko miejsca, gdzie ostatnio zastała Strażnika i zamarła, licząc na to, że zaraz dotrze do niej jej rodzina.

//8/4 mięsa za misję 10/01

[Mgliste Wody]

Nie musiała długo czekać. Niedługo po Frar przybył także Ilun. On jednak nie miał ze sobą pokaźnego dobytku. Postawił obok łosi dwa kamienie szlachetne: tygrysie oko i ametyst. Cóż, teraz trzeba poczekać na oślepiający błysk i przybycie Ydry.

//tygrysie oko, ametyst za misję 10.01

[Porwana Obłędem]

Najmłodsza uczestniczka wyprawy pojawiła się jako ostatnia – w końcu była tu pierwszy raz. Wybrała się tu śladem rodziców, po prostu podążając za nimi... i przybyła w chwilę później, bez oślepiającego błysku i głośnych owacji. Zrzuciła z grzbietu truchła lisów, mięsa mało pożywnego i ścięgnistego, wolała oddać je tutaj, żeby móc zjeść smaczniejsze kąski. Przywitała się z Frar i Ilunem skinieniem łba i krzywym uśmieszkiem.

/ 8/4 mięsa za misję 10.01

[Strażnik]

//Ydra powinna płacić 12/4 za misję, jeśli nie ma odkrywcy ani włóczykija, ale ma w KP, więc uznaje, że jest na miejscu

Strażnik dotarł na miejsce niespiesznie, ale wyrobił się na czas, więc nie towarzyszyło mu żadne zirytowanie. Był jak zwykle, trochę podminowany, ale smoki z Plagi potraktował jedynie obojętnym spojrzeniem i wyraźnym skinieniem łba, na powitanie. Przeliczywszy wzrokiem zgodność opłaty, wyprostował się dumnie, a następnie poruszył prawą łapą, co aktywowało przepływ błogosławieństwa. Zebranych pochłonęło oślepiające, ale grzejące łuski światło, które utrzymało się przez parę uderzeń serca. Jeśli w porę nie zamknęli ślepi, lub przynajmniej Oberwana, bo ona doświadczała tego po raz pierwszy, zaraz po zakończeniu się zjawiska, mogła zaobserwować ciemne kształty pląsające w zakresie jej wizji. Te oczywiście zniknęłyby z czasem.
Ze stworzonego światła, w następnej kolejności wyłoniły się ogniki, jasne lewitujące nad łbami smoków kule, które wpłynęły w stronę ich piersi, a następnie wniknęły weń, napełniając je przyjemnym gorącem.

Błogosławieństwo Sennah 10.01.2021

Kuszenie Diabła
– 8/4 mięsa

Czarnoskrzydły
– tygrysie oko, ametyst

Porwana Obłędem
– 12/4 mięsa

[Pasterz Kóz]

Niedługo znowu wyruszają na kolejną wyprawę po Iskrę. Czy komuś pomogli? Niewątpliwie. Czy mogli zrobić więcej? Z pewnością. Tak czy siak, pora iść z tym co mają i stawić czoło kapłance, żeby w blasku wiary dotrzeć do jej bogini i dostąpić łaski. Przynajmniej tak będą udawali.
Stanął na placu, kiwając głową Prorokowi na powitanie o ile był. Nadal był niemową, więc gadał rzadziej. Kiedyś całkiem zamilknie. Postawił przed sobą sporo mięsa ze zwierzyny jako haracz za błogosławieństwo. Ciekawe kiedy reszta drużyny przybędzie.

//8/4 mięsa za misję 22.01.2021, 17:00

[Wrzawa Wierzb]

Uzdrowicielka wylądowała miękko przed świątynią, srebrnymi ślepiami śledząc błyszczące drobinki śniegu, które sama rozgoniła podmuchami powietrza. Po chwili obserwowania białego puchu przeszła kilka kroków, by dołączyć do Poranka, a z sakwy wyciągnęła kilka kamieni, pozwalając im swobodnie spaść na ziemię i utknąć w śniegu.
Poruszyła niezręcznie szponami, chłonąc kłujące zimno. Myśl o niedługim opuszczeniu granic stad sprawiała, że żołądek jej się ściskał. Choć świeżo stworzona więź z Babi często wprawiała ją w dyskomfort, jeszcze dziwniej się czuła zostawiając lisiczkę samopas – nawet jeśli miała pewność, że sobie poradzi. W końcu była dzikim zwierzęciem. Drapieżnikiem, jak smoki.

//różowy opal, granat, nefryt za misję 22.01.2020, 17:00

[Pogoń Brzasku]

Pogoń spacerowym krokiem dotarła do świątyni, gdzie przywitała Astrala i Ważkę skinieniem łba i uprzejmym "cześć". Koło niej lewitowały dwa niewielkie kamienie, połyskujące raźno i kolorowo. Pogoń usiadła koło towarzyszy i pozwoliła kamieniom opaść lekko na ziemię, blisko Proroka.
– Dzień dobry, Proroku – przywitała się uprzejmie, kiwając i jemu łbem. Agat i perła, które przyniosła, czekały na pożarcie przez światłość, jak to zwykle się działo.

// agat, perła za misję 22.01.2021, 17:00, zniżka z włóczykija: https://smoki-wolnych-stad.pl/viewt ... 642#415642

[Błysk Przeszłości]

Błysk przyszedł do już zgromadzonej grupki szybszym tempem i z pokaźnym zapasem żywności na plecach. Po skinięciu lekko posępną głową z dość niepewną miną wszystkim tu zgromadzonym szybko położył je obok innych darów wcześniej zgromadzonych tu smoków. Później po prostu usiadł obok nich i czekał na bardzo dobrze znany mu już rytuał.


// 5/4 mięsa i 3/4 alg za misję 22.01.2021, 17:00

[Posępny Czerep]

Jak zwykle szła ramię w ramię i skrzydło w skrzydło z Orkanem, dziarsko zadzierając łeb i nie szczędząc kroku. Niedługo minie setny księżyc, odkąd stąpa po ziemi, a nadal nie wybierała się do Aterala. Wręcz miała wrażenie, że im bliżej, tym jej dalej. No ale nie czas był na to...
– No dalej, dalej, ociągacie się, a ja się tak stęskniłam za dzikim, nieokiełznanym światem! – Błysnęła wesoło zębami na goniące je dwie, wielobarwne smoczyce. Potrzebowała chwili by przyzwyczaić się do nowej formy wyglądu Mory, ale na razie nie była pewna, kiedy ją wypytać, co takiego właściwie się stało.
Kiedy zatrzymali się w miejscu zbiórki i gdy nawet stanie przed nimi Prorok – Posępna stała jedynie dzielnie, bez ruchu, mrugając nań ślepiami i szczerząc się w uśmiechu. Miała swoje tajemnice, a jedną z nich był powód, dla którego nie musiała tym razem płacić za swoje bezpieczeństwo.
Jak to się stało? Czy przysługiwał jej jakiś datek z racji starego wieku? A może opłaciła się, hm, inaczej? Może po prostu nie chciała boskiej ochrony i zamierzała wybrać się tak o, na gapę?
Tego prawdopodobnie od niej nie wyciągną, o ile boski posłanek sam się nie wygada.

// – Darmowy udział w misji zwiadowczej

[Zgubna Słodycz]

Zorza też przybyła na miejsce zbiórki. Ponownie szykowały się na wyprawę i ponownie trzeba było do świątyni przyjść z odrobiną skarbów. Samica zatrzymała się przy Aank i wyjęła z torby 4/4 mięsa oraz 4/4 owoców. Powinno wystarczyć na opłacenie błogosławieństwa. Samica uśmiechnęła się łagodnie do towarzyszki i usiadła czekając na resztę wesołej kompanii.

//Odkrywca – zniżka o 1 kamień i 4/4 mięsa + 4/4 owoców na opłatę.