Pisklęca równina

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

//Podciąć Czy Rozciąć xD Poza tym. Fajnie wszystko, ale nie napisałeś na którą łapę ten atak. I co oznacza już obok niego. Postaraj się odpisać bardziej szczegółowo gdzie się znajdujesz ;)//
Przy wielkości adepta... No cóż. Nie był to najgorszy ruch. Niemniej powinien starać się zaatakować wyżej. Nie był w końcu już pisklęciem...
Sumienny siedział nadal na zadzie i po prostu obrócił łeb w stronę atakującego. Był taki powolny, przynajmniej dla zdegradowanego wojownika...
Uniósł jedynie łapę i zaraz potem położył ją znów na ziemię. I tyle z uniku tego ataku... Nic nie powiedział. Żadna myśl, ani żadne zachowanie nie zdradzało jego opinii o tym ataku. Niemniej nie powiedział, aby adept przestał atakować.

Tak jak się spodziewałem Sumienny zrobił unik. Tylko jak zaatakować teraz. Przez chwilę myślałem o skoku na niego. Jednak po chwili zauważyłem, że byłby to głupi pomysł. Jeden ruch łapą i leżałbym obolały na ziemi. Powoli zacząłem okrążać Sumiennego tak by być poza zasięgiem jego ogona i łap. Gdy już byłem przed nim zacząłem biec w jego stronę najszybciej jak mogłem. Chciałem zaatakować jego lewy bok przez pojedyncze ugryzienie. Gdy znalazłem się w okolicy jego przednich łap wystawiłem lekko otwarty pysk tak by móc go ugryźć. Ciekawe czy i tym razem zrobi unik...

//Stałeś przede mną, a atakowałeś lewy bok? i do tego ugryzieniem? XD//
Sumienny spokojnie stał, aż Zapomniany nagle nie skręcił w lewo, jakby będąc obok niego postanowił zaatakować jednak na bok, a nie na szyję, albo bark.
Wojownik nie pozwolił się jednak nawet wyminąć. Jego lewa łapa wystrzeliła w pysk Zapomnianego, powalając go na ziemię po uderzeniu w jego pysk. Uderzenie nie było tak mocne, tylko po prostu Zapomniany sam się nań nadział. Wszakże uderzenie było wykonane od dołu. W szczękę. To zamknęło pysk adeptowi i ogłuszyło na chwilę.
"Nie wiem co kombinowałeś, ale biegnąc prosto od strony pyska, nie jesteś w stanie atakować czegokolwiek co znajduje się za przednimi łapami..."
Był zły? Nie. Rozbawiony. Tak. Zapomniany przez chwilę był taki bezbronny...
"Jeśli chcesz atakować na bok to możesz rozpocząć bieg w moją stronę, ale potem doskoczyć do mojego boku. Ryzykujesz oberwaniem od moich łap, ale możesz również pobiec o łuku na przednią łapę. Wtedy pod koniec wybrać swój cel... Szyja, albo bok...
Nie kombinuj za dużo... Atakuj dalej..."
Wojownik odskoczył do tyłu czekając na kolejny atak. No i oczywiście na to, aż Zapomniany się podniesie z mokrej trawy.

Gdy zauważyłem jak Sumienny wyciąga łapę wiedziałem, że mi się oberwie. Po mniej niż chwili nie wiedziałem gdzie jestem. Czy w powietrzu, czy na ziemi. Gdy już ogarniałem rzeczywistość okazało się, że byłem na ziemi. Gdy poczułem wilgoć wzdrygnąłem się i od razu byłem na równych nogach. Myślałem, że leżę na swojej krwi, ale po chwili pomyślałem, że to tylko mokra trawa. Popatrzałem się prosto w oczy Sumiennego. Po chwili już biegłem prosto na niego. Gdy byłem już ogon przed nim naglę się zatrzymałem. Zacząłem go powoli obchodzić od lewej strony by po chwili wyskoczyć w stronę jego szyi z wyciągniętymi przed siebie obiema łapami. Nie chowałem pazurów. Jak sam on mówił, atakujemy po ty by zabić.

Zabijać można drapieżniki, nieczęsto zdarzało się zabicie drugiego smoka.
Sumienny uskoczył w bok i pacnął adepta w bok i ten znów nie utrzymał się na łapach, a na boku.
"Nie zatrzymuj się tak gwałtownie. Jeśli biegniesz to biegnij już do końca. Szarżuj. Zachwiałeś się przy zatrzymywaniu się, a potem skoczyłeś na mnie. W powietrzu nie można liczyć na żadną stabilną pozycję. Wystarczy Cie lekko odepchnąć, abyś poleciał. Doskakuj do przeciwnika. A gdy masz stabilną pozycję, wtedy atakuj pazurami. Tnij, a nie próbuj się nimi wbić w grubą skórę smoka... Zaatakuj chodź raz prościej... Po prostu dobiegnij, doskocz i spróbuj mnie zranić czy to zębami, czy to łapami, czy wyzioń coś...

//Nauka miesięczna... Napisz poprawny atak, a po Twoim poście będzie raport. Jeśli nie ... będziesz powtarzać atak, aż w końcu uznam go za w miarę normalny...//

Kolejny raz wylądowałem na ziemii. Za bardzo kombinowałem, a może najlepszym rozwiązaniem było to najprostsze... Popatrzyłem jeszcze raz na Sumiennego. Co zrobić teraz? Powoli kończyły mi się pomysły. Mówił coś o rozcięciu gardła. Ale to raczej nie wypali. Nie wiem może szarża. Albo atak o, którym nie mówiliśmy czyli atak z powietrza. Meh... Znów kombinuje. Doskoczyłem do jego prawego boku i spróbowałem go rozciąć od pyska do ogona. Może w końcu mi się uda...

// Powiedz, że jestem wymagającym nauczycielem, ale taki atak nie przejdzie... Atak to opisanie wszystkiego. Co, gdzie, czym, jak... Najpierw doskok do postaci(zrobiony), określenie czym atakujesz(którą łapą, pod jakim kątem... nie zawadzi również zapisać na czym opierasz swoje ataki-zręczności czy sile), w co atakujesz i sama spójność... Nie jesteś u krawcowej, aby kogoś przeciąć od łba do ogona(przesadyzm niewskazany)//

Sumienny odskoczył tylko nieco w tył. Nie za bardzo wyszedł ten atak...
Dlatego też postanowił po prostu pokazać młodzikowi jak to wszystko powinno wyglądać.
"Jesteś mało doświadczony z postawą. Musisz przechodzić w nią płynnie..."
Sumienny pokazał swoją pozycję gotowości z obniżonym łbem, ugiętymi łapami, ogonem nieco uniesionym i skrzydłami przy bokach. Następnie zrobił krótki doskok do mniejszego adepta. Znalazł się na wysokości prawego barku Zapomnianego, a następnie wyciągnął łapę i bez pazurów przeciągnął po barku kierując swój atak w dół kończyny adepta, przez co łapa przeciągnęła się od ramienia do zgięcia łapy...
"To proste... jeszcze raz spróbuj..."
Po czym wojownik odskoczył do tyłu i oczekiwał na odpowiedni atak...

Po kolejnym nie udanym ataku i ataku Sumiennego na mnie zrozumiałem już jak to ma wyglądać. Wstałem i powtórzyłem pozycje gotowości, jaką mi pokazał starszy adept. Obniżyłem się to znaczy ugiąłem łapy, zniżyłem łeb skrzydła dałem do boków. Wyglądałem wtedy jak lustrzane odbicie Sumiennego. Chciałem powtórzyć jego atak, ale czy on się właśnie tego nie spodziewał. Pomyślałem, że lekko zmienię jego atak. Doskoczyłem do niego od lewej strony, ale zamiast w bark celowałem mu w pysk. Uderzałem lewą łapą, zrobiłem duży zamach opierając swój atak głównie na sile. Może tym razem mi się uda...

Sumienny nie miał większych problemów z obroną. Wystarczyło podnieść swoją lewą łapę i złapać w nią łapę Zapomnianego...
Przez chwilę siłował się, ale z powodu tego, iż był starszy, to on dysponował większa siłą i po chwili odepchnął łapę w ziemię.
"No nareszcie coś sensowego... To tyle z podstaw ataku... Czyli teraz mam Cie uczyć obrony?"
Zapytał nieco znudzony. W końcu Zapomniany tak na prawdę nie był w stanie go w jakikolwiek sposób zaskoczyć przy ataku. Przynajmniej na chwilę obecną.
//Świętujemy. Raport Atak I//[

Włożyłem całą swoją siłę w ten atak, ale to chyba było za mało. Sumienny odepchnął moją łapę, ale widziałem, że też w to włożył siłę. Ucieszony, że po tylu nieudanych próbach wreszcie zrobiłem coś na rzeczy stanąłem przed Sumiennym. – Tak jeśli się zgadzasz.– Trochę mnie zaczęło denerwować to, że nie odzywa się do mnie jakoś normalnie. Cóż... Każdy ma prawo mieć swoje tajemnicę, ja mam swoje i on pewnie też ma swoje... Nie zamierzałem w to wnikać, tylko czekałem.

"A więc do czego nam obrona, jakimi sposobami się bronimy?
Pytanie proste jak zwykle. Niemniej należy je zadać każdemu kto uczył się tego pierwszy raz. Co innego jeśli ktoś potrzebuje po prostu pomocy przy szlifowaniu swoich umiejętności, prawda?
Tajemnice Sumiennego należało odłożyć na później. Przecież teraz trwała nauka i nie było co poruszać tych tematów.
Sumienny przygotował się zarazem do ataku, a przynajmniej tak się mogło wydawać.
Ciekaw reakcji Zapomnianego, po prostu stał w pozycji gotowości, rozważając czy już powinien zacząć praktyki...

Teoria... jak zawsze zresztą. Chwilę pomyślałem nad odpowiedzią drapiąc się po łbie. Miałem łatwiej bo dopiero co Sumienny się bronił. – Możemy się bronić na przykład uskakując w bok, podnosząc łapę, lub bronić się atakując.– Wtedy popatrzyłem się na Sumiennego i zauważyłem, że jest w postawie do ataku. Nie wystraszyłem się. Albo uda mi się obronić, albo dostanę w łeb. Byłem gotowy na ten ból, po ataku. Uśmiechnąłem się w stronę starszego adepta. Jak atakuje to niech to zrobi teraz.

Odpowiedź taka świetna... Tak rozwinięta...
Sumienny podniósł się i usiadł normalnie. Zrezygnowanie westchnął.
–Opieramy się na zręczności i sile, tak jak przy ataku. Mamy obronę siłową taką jak... Co? I mamy też obronę zręcznościową taką jak...-Przy każdym z przerywników czekał na jakąś odpowiedź... dobrą i rozwiniętą.
Po co był ruch jakby miał zaatakować? Sprawdzał reakcję adepta. A w jego reakcji nie było nic. Po prostu stał i czekał. Żadnego przygotowania... Zero instynktu, próby dobrej postawy... nic... Dlatego też westchnął między innymi.

Pomyślałem chwilę. Dostrzegłem westchnięcie Sumiennego, czy zrobiłem coś źle... Chyba tak. Mogłem pomyśleć bardziej, a gdy zauważyłem, że siada normalnie, wiedziałem, że miałem się jakoś przygotować na jego atak, przyjąć jakąś postawę. Spuściłem łeb w wyrazie skruchy. – Ja... Ja przepraszam...– Pomyślałem nad kolejnymi pytaniami. – Siłowa obrona to na przykład kontratak lub blok na przykład złapanie łapy ta jak ty to zrobiłeś wcześniej. Obron a zręcznościowa to głównie uniki, odskoki, przeturlania się, schylenie się lub cofnięcie się.– Miałem nadzieję, że teraz odpowiedziałem lepiej niż wcześniej. Teraz nie mam zamiaru powtarzać błędów. Przyjąłem pozycje uginając łapy, zniżając łeb i unosząc ogon tak by wszystko tworzyło równą linię. Złożyłem jeszcze skrzydła i patrząc na Sumiennego czekałem na dalszy rozwój wydarzeń.

Sumienny kiwnął głową. Dostał to czego oczekiwał...
–I takich właśnie odpowiedzi się spodziewam. Dobrze...
Podniósł zad z ziemi i podszedł do mniejszego adepta.
–Będziesz opierał swoją obronę na zręczności, sile... czy będziesz starał się mieszać style obrony do potrzeb walki?-Luźne pytanie. Nie było sensu uczyć wszystkiego adepta na samym początku obrony. Jeśli nie jest silny to i tak nie będzie się bronił za pomocą siły. Jeśli nie jest zręczny... to odwrotnie... W każdym razie wybór był jego, a Sumienny po prostu czekał na odpowiedź.

Hmm... Kolejne pytanie, ale to było takie podchwytliwe. Na chwilę się zamyśliłem. Jeśli powiem, że na zręczności to ktoś może zaatakować tak, że można się wybronić tylko siłowo i vice versa. – To zależy od ataku, przed którym przyjdzie się nam bronić. Broniący się nigdy do końca nie wie jak zaatakuje napastnik i sposób obrony jest nie do przewidzenia co daje przewagę napastnikowi.– Odpowiedziałem Sumiennemu na bezdechu. Nam nadzieję, że taka odpowiedź go zadowoli. Myślałem tylko cały czas kiedy zaatakuje. Byłem gotowy na atak i czujny by niczego nie przeoczyć, żaden ruch "przeciwnika" nie mógł ujść mojej uwadze. Teraz tylko czekam na praktykę.

–Cenna uwaga. Niemniej nadal pytam... Na czym będziesz opierał swoją obronę przede wszystkim...
Sumienny potrafił często zadać podchwytliwe pytania... Ale na logikę idąc- po co miałby uczyć smoka podstaw obrony z dziedziny, której nie będzie stosował? Przecież to nie miałoby sensu.
Uczyli się podstaw, a więc nie było sensu nauczać go drugiego stylu, kiedy nie potrafi jeszcze podstaw pierwszego?
–Jako łowca będziesz się opierał przede wszystkim na ataku... Dobry łowca nie wda się nawet w walkę z drapieżnikiem tylko po cichu go zabije. Pamiętaj o tym... Niemniej jednak przed każdym,powtarzam, każdym atakiem da się uciec w dwa sposoby. Nawet magię można nagiąć do siły mięśni...
Sumienny szybkim ruchem wyciągnął łapę i pstryknął w nos Zapomnianego tak dla pokazania mu, że jeszcze nic nie wie o obronie.
–A więc jak będzie...? Siła, zręczność... Czy oba?

Słuchałem uważnie słów starszego adepta. Pochwalił mnie, a to już coś oznacza. Pomyślałem chwilę. Zręcznośc czy siłą. Chyba raczej ta pierwsza opcja będzie dla mnie lepsza. Tak myślałem nad tym gdy nagle poczułem, że boli mnie nos. Nawet nie zauważyłem jak Sumienny mnie " atakuje". To była też pewnie część nauki. Zacząłem wnioskować jak mogłem się przed tym obronić. Siłowo po prostu złapałbym jego łapę, a polegając na zręczności zabrałbym łeb z tamtego miejsca. Trzymając się łapą za nos oznajmiłem Sumiennemu – Chcem opierać swoją obronę na zręczności.– i stałem nadal w gotowości.

Sumienny więc przez chwilę siedział w ciszy, ale długo to trwać nie mogło.
–A więc pozycja gotowości to nasza pierwsza faza. Dobrze, żeś załapał. Teraz tak. Osobiście nie raz zauważyłem, że przed atakami magicznymi najlepiej jest się bronić za pomocą samych odskoków. Turlanie się nie jest skuteczne, ponieważ potrzebujesz czasu, aby wstać na łapy. Nawet ja nie potrafiłbym zrobić trzech obrotów i wylądować na wyprostowanych łapach od razu po przewrocie. To zawsze trwa. Niemniej pokażę Ci jak powinieneś postępować przy odskoku i obrocie...
Sumienny przeszedł płynnie do pozycji gotowości zarazem wreszcie podnosząc zad...
Ugięte łapy nieco mocniej się wygięły i lewe łapy odbiły się jako pierwsze i mocniej od tych prawych, które dołączyły niedługo po lewych. Uderzenie serca później Sumienny stał pół ogona bardziej na prawo od swojej stałej pozycji.
Tak samo uczynił w lewo...
–Powtórz to... To nic innego jak uskoczenie w bok.

Chwilę stałem w ciszy i słuchałem słów Sumiennęgo. Gdy ten wstał bacznie go obserwowałem analizując każdy jego ruch czekając na ewentualny atak jednak on tylko mi tłumaczył jak robić odskok od ataku. Kazał powtórzyć, jasne, spróbuje. Ugiąłem prawe łapy mocniej niż były tigete dotychczas i wyskoczyłem w prawo. Po chwili powtórzyłem tą samą czynność w lewo i po chwili stałem wpatrując się w wojownika.

//Nie żebym się czepiał, ale pisz dokładniej, a nie tylko, że uginasz łapy i odskakujesz. Trochę więcej szczegółów prosimy ;3//

–Niżej na łapach przy wylądowaniu. Ogon nie tak sztywno. Postawa bardziej stabilna. Jeśłi nie możesz się zatrzymać po skoku, po prosu wbił pazury w podłoże, a nawet na śliskim podłożu utrzymasz równowagę... Teraz przewrót. Skuteczny przy atakach zionięcia i atakach ogonem... W tym przypadku odbijamy się przeciwnymi łapami niż zamierzamy się przewrócić... Patrz...
Sumienny był cierpliwym nauczycielem, ale nie znosił nieposłusznych. To był właśnie problem. Problemem też było to, iż większość z jego uczniów nie przykładała się do wykonywanego polecenia... Zapomniany przeważnie się starał, ale trzeba było czegoś więcej...
Oko znów miał zamiar przeturlać się w prawo. Najpierw prawe łapy bardzo mocno się ugięły, a lewymi z całej siły się odepchnął. Podczas upadania, starał się ułożyć ciało tak, aby zyskało jak najrówniejszy kształt. Potem przyciśnięcie wszystkich łap do siebie i szybkie uniesienie się do góry.
Oczywiście wojownik potrafił wykonać bardziej skomplikowane turlania się, ale przecież to nauka podstaw...

Smoki Wolnych Stad

Pisklęca równina

Chcesz dołączyć do gry?

Rejestracja

Logowanie

Kto jest online

Link:
BBcode:
	Ukryj linki do postu

Link:
BBcode:
	Ukryj linki do postu

Link:
BBcode:
	Ukryj linki do postu

Link:
BBcode:
	Ukryj linki do postu