Plac przed świątynią

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Cóż, Chochlik miał dla swojej córki pewną niespodziankę. Po ostatnim powrocie, kiedy to dotarł nad klify i przyniósł torbę ziół niezbyt wdawał się w szczegóły lecz powiedział że chce coś swojej Ha'are fajnego pokazać. Umówili się oni na poranną wyprawę a Burdig ani myślał pisnąć o krewnym, jaki czeka za starą barierą. Z Ojcem już się umówił, to też spodziewał się odwiedzin. Jeżeli chodzi o Uzdrowicielkę żyła ona w słodkiej niewiedzy aż do dzisiaj..
Burdig przyszedł pierwszy i delikatnie ułożył kamyki oraz owoce w miejscu błogosławieństw a córkę obdarzył uśmiechem. Teraz tylko czekać na Proroka..

//szafir, agat + 4/4 owoców za błogosławieństwo – 19.06

Ha'ara z uwagi na to, że wycieczki bardzo lubiła bez namysłu zgodziła się na wyprawę z ojcem. Może znalazł jakieś ładne źródełko kilka lotów od bariery... Albo czytał jej w myślach i odnalazł grotę w jakiej chciałaby spędzać czas z Paqui i...
Samiczka pojawiła się chwilę po ojcu lądując miękko przed świątynią. Otarła się o bok piastuna rzucając mu przelotny uśmiech po czym wysypała kamyczki niesione w torbie tuż obok tych ojcowskich. To teraz tamten brązowy musi się pojawić tak?

// jaspis, 2x akwamaryn za błogosławieństwo – 19.06

W świątyni zjawił się Mułek, a konkretnie zjawił się na placu, przed świątynią, bo tutaj jak mu się zdawało miał się zjawić. Zlustrował okolice swoimi żółtymi oczami, zastanawiając się, co wydarzy się tym razem na jego kolejnej misji. Zaraz potem złożył stosowną zapłatę za błogosławieństwo oraz przysiadł gdzieś z tyłu, czekając na swoją towarzyszkę. Szu powinna tutaj zaraz być.

//nefryt, bursztyn, koral za 21.06

Powinna to bardzo dobre słowo! Oczywiście, że po drodze zgubiła się z pięć razy. Najpierw trafiła na granicę z Plagą, potem na tereny Ziemi potem znów szła Wodnymi ziemiami aż trafiła na tereny wspólne. Odetchnęła ciężko wchodząc na plac przed świątynią.
– Jankuryjsko ta świątynia daleko, wiysz?
odetchnęła i rozpłaszczyła się na ziemi przed Mułkiem. Oddychała głośno jakby zeszła pół ziem Wolnych Stad. W sumie nie było to dalekie od prawdy. Przewróciła się na plecy i otwarła łapę w której miała agat, rubin, diament. Magią położyła Wilsona obok siebie tak żeby się nie od-turlał.
– Dziynkuje za kamolki. Znalazłam je pod Wilsonem, czułach twoja wōń wiysz?
wyszczerzyła ząbki nadal leżąc na plecach i zezując na Mułka.
Teraz czekać na... boga, duszka, coś? To sobie poleży!

//agat, rubin, diament za 21.06

Na dzień 19.06

Był akurat niedaleko zatem niedługo po przybyciu znajomych, choć obojętnych mu smoków, zjawił się przed świątynią. Tym razem nie czekał aż Sennah zabierze kamienie swoją mocą, a wymijając smoki z lewej strony zebrał je im sprzed łap. Magiczne banki capnęły kosztownosci (owoce także), szybko lecąc przed nos Strażnika, a potem podążając za nim, aż do jego miejsca spoczynku.
Kolejny raz bez rad, pytań, ani sugestii, po prostu ruszył łapą pozwalając im na błogosławieństwo. Bez sensu.

Nowa data do ustalenia

Szarlatańska Obietnica
– jaspis, 2x akwamaryn

Chochlik Miłości
– szafir, agat + 4/4 owoców

Dodano: 2020-06-21, 07:27[/i] ]
Na widok Despotycznego w towarzystwie wylegującego się na grzbiecie "Kolca", Strażnikowi od razu odjęło wszelkie siły. Przyszedł niedługo po nich, choć musieli nieco poczekać, ale gdy już zajął swoje miejsce, mogli mieć pewność że to właśnie jego tu brakowało. Nikt lepiej nie motywował do wypraw niż sztywny, smętny drzewny!
– Doceniam, że przy swojej rewolucyjnej niezależności nadal jesteś w stanie grzecznie przyjść pod świątynię i dokonać zapłaty– rzekł surowo, głosem zdzieranej kory i bez cienia rozbawienia spojrzał na obwieszającego się śmieciami Wodnego, by w tym samym momencie magią zebrać pozostawione kamienie. Nie musiał tego robić, ale okazjonalnie, odkąd porzucił pogląd, że nadużywanie mocy do prostych czynności było jakąś obrazą dla rzeczywistości, lubił się nią pobawić. Złapanie w bańkę kamyki ułożył zaraz obok siebie, niczym własną zdobycz, a potem ruchem łapy dał sygnał do aktywowania blogosławieństwa. Tym razem już rzeczywiście pokryte łuskami smoki mogły doświadczyć przyjemnego ciepła, które zaczyna ich zewsząd otaczać, choć kosztem wzroku, na moment odebranego przez niesamowitą światłość. Trwało to zaledwie parę uderzeń serca, by w kolejnym etapie jasność zmalała, kumulując się z przestrzeni w niewielkie, latające nad smoczymi łbami obiekty. Niczym małe złote twarze, powstałe z mocy Sennah ogniki sfrunęły tak jak im przykazano, aż do smoczych piersi, w które wniknęły gwałtownie, napełniając ich piersi boskim żarem. Błogosławieństwo wykonane.

Błogosławieństwo Sennah 21.06

Despotyczny Ferwor
– nefryt, bursztyn, koral

Chrobry Kolec
-agat, rubin, diament

Mułek uśmiechnął się szeroko do Szu, która to najwidoczniej musiała przemierzyć większość wolnych stad, a tak wskazywało na to jej wyczerpanie.
– Wiem wiem, sam dość długo tutaj szedłem. – Odrzekł, lekko się rozciągając. Zaraz Potem Chrobra wspomniała o kamieniach, które to podłożył do jej groty kilka nocy przed misją. Wiedział, że u niej się nie przelewało, więc po prostu się do niej zakradł, kiedy ta spała... cóż może spędził w jej grocie troszeczkę za długo, niż powinien, bo wpatrywał się przez jakiś czas jak śpi, aczkolwiek nie widział w tym nic złego.... ale do tego się nie przyzna...
– Pewnie została po mojej ostatniej wizycie. – Rzekł lekko zawstydzony, próbując ukryć ten dość wstydliwy fakt... czuł się dobrze w jej towarzystwie, zwłaszcza, kiedy ta na niego zezowała... ale jak zwykle dobrą atmosferę musiał przerwać ten wyjątkowy kwiatek w śród proroków... Czyli nie kto inny, jak Strażnik Głupoty i pospulstwa.
Parsknął śmiechem na jego ,,surową'' postawę, która powodowała u niego rozbawienie zupełnie kiedy Axarus przytulał się do łapy Dymiącego. Jak widać, ciężko było mu znosić porażki, a że jego intelekt posiadał problemy z przetwarzaniem informacji, zaczął po prostu mu docinać... ah.... słodko~
– Słuchaj ty mój słodziaku, bo widzę u ciebie niezwykły przypadek wręcz ogromnego bólu brązowego i zapewne niemytego zada. Rozumiem, że zraniłem twoje jakże wrażliwe uczucia i podważyłem wszystkie twoje niuanse, ale musisz się o wiele bardziej postarać jeżeli chodzi o jakiekolwiek formy obrazy mojej osoby, bo jak na razie średnio ci to wychodzi. – Ton miał wciąż rozbawiony, a po jego oczach było widać, że po prostu ciśnie beke z jego postawy. Despot przeżył w swoim życiu więcej niż nie jeden smok, dlatego takie odzywki mogły go jedynie rozbawić.
– Ale powiem ci, że doceniłbym twoje starania, jeżeli użyłbyś choć trochę rozumu i zaczął walić tekstami które są wstanie zrobić na mnie wrażenie. Brązowy podludziu. –

Przyjrzała mu się podejrzliwie jak rozciera sobie nadgarstki łap. Nie wyglądał na bardzo zmęczonego! Nie zamierzała jednak drążyć tematu bo skoro tak mówił to pewnie tak było. Uśmiechnęła się następnie i zajęta sapaniem pozwoliła by Mułek mówił dalej. Zaczęła się nawet wachlować swoim pierzastym ogonem. Na Matkę Niebo jak dobrze że miała tyle piór.
– Ôstały tam same z siebie?
zachichotała na jego odpowiedź i zerwała się na równe łapy słysząc jakiegoś gościa. Gość miał bardzo ponury głos i w ogóle wyglądał też dość ponuro, a szkoda bo miał ładne złote coś na szyi.
Otrzepała się z pyłu od czubka nosa aż bo końcówkę piórka na ogonie. Przyjrzała się jak kamyki unosząc się w powietrze i musiała się mocno pilnować by za nimi nie skoczyć niczym kot. Szuwarek wskoczyła na Mułka kiedy on zaczął mówić i zawisła mu nad głową. Ogonem i resztą ciałka oplotła się wokół niego dla stabilności! Mając pewność, że nie spadnie położyła obie łapy na policzkach Mułka i zaczęła mówić oburzona.
– Proszã niy być niy miyłym! Mułek je miłym, smokiem i je galantny i dbŏ ô wszyjskich. Pōn nawet niy pedzioł dziyń dobry.
wyrzuciła prorokowi, a wtedy zleciało na nią dziwne ciepełko. Jakby zignorowało to co mówiła! Nie była jednak bardzo zła. Ciepło było dobre, miłe i zabawne. Zsunęła się z Mułka i łupnęła o ziemię gdy na chwilę oślepła od jasności.
– Auć...
masując zadek rozejrzała się za brązowym smokiem. Gdzież on?!

Spodziewałby się, że tyrada zielonołuskiego będzie dostatecznie kontrastowa, by zachęcić towarzyszącą mu samicę do opowiedzenia się za prorokiem, lecz głupota miała tendencję do rozprzestrzeniania się niczym grzyb, a na to nie było już ratunku.
Znudzony przyjął pierw jedno, potem drugie oskarżenie. Te od młodszej było zdecydowanie mniej wyraźne, ale możliwe do rozszyfrowania. Papuziej urody Wodna pochodziła z daleka, więc nie zamierzał boczyć się na jej przyzwyczajenia językowe, nawet jeśli ona uważała uwagę o "dzień dobry" za zasadne. Rolą proroka było ignorować kpiny, obelgi i brak szacunku, a potem żale związane z tym, że nie ma ochoty na tryskanie promyczkami radości.
– Dokonałem jedynie obserwacji. Nie błędnej, ani kpiącej, gdyby na spokojnie przeanalizować każde ze słów. Nie mogę tego samego powiedzieć o was– westchnął do samego siebie. Mówił powoli, wyraźnie akcentując każde słowo, ale o ile nie interpretowało się jego szorstkiego, chrypiącego głosu jako celowego warkotu, to nie było w nim wrogości. Dodałby być może coś jeszcze, ale wiedział, że zielony był typem który słuchał jedynie co drugie słowo, nie będąc w stanie wyjrzeć poza kraniec własnego nosa, więc nie było warto. Jak myślisz, co zrobi teraz? Parsknie złośliwym komentarzem, że jaśnie prorok nie powinien obrażać się za stwierdzanie faktów, czy zwyczajnie odwróci się na piętach i odmaszeruje? – myślał do samego siebie, choć trochę i do Sennah, nawet jeśli nie oczekiwał od niej żadnej odpowiedzi. Borze postawa Despotycznego była tak skrajnie zła, że na swój sposób go rozluźniała. Ciekaw był co Przesilenie sądzi o tym rozwodnieniu intelektualnym własnych smoków. Kolorowa, ruchliwa samica nie wyglądała jeszcze na zupełnie wypaczoną, jednak zadając się z Despotycznym na pewno była już na straconej ścieżce.

Przytaszczyła siebie po raz kolejny, oczywiście z trójką żywiołaków niezbędnych do całej operacji. Minęło kilka księżyców odkąd po raz ostatni widziała się z mrocznymi elfami i brakowało jej ich towarzystwa. Ale przede wszystkim – zbliżał się czas dokonania przewrotu w ich kaście. Im szybciej, tym lepiej. Chociażby dla dobra ogólnego.
Był późny wieczór gdy stanęła przed progiem, otoczona kompanami, nie mając jak zwykle zamiaru wchodzić do środka. Zamiast tego użyła magii by przenieść znaczący okup pod dobrze sobie już znany, ale nielubiany ołtarz. Bez słowa wyjaśnienia. Nie były potrzebne.

Cóż, Ilun także przybył w kompanii Banyu, wraz z całym tym okupem, który zamierzał wydać na wyprawę do mrocznych. Też już mu było za nimi tęskno, no i za siostrą. Ostatnio zaszył się z Frar i nie mieli okazji podokazywać. A teraz to nadrobią. Wyszczerzył kły w uśmiechu, gdy zobaczył ją i jej świtę, po czym sam dorzucił do kupki darów dwa kamienie szlachetne i małą porcję mięsa. Teraz wystarczyło poczekać na oślepienie i już...mogli ruszać.

//2x tygrysie oko, koral, 2/4 mięsa

Tym razem przyszedł sam, z nijakim wyrazem na pysku. Niósł pod skrzydłem dwa kamyki i w milczeniu podszedł do proroka, gdy tylko był wolny, czyli po tym jak smoki Plagi uiściły swoje zapłaty. Nie chciał im przeszkadzać.
Gdy nadszedł na niego czas, rozprostował prawe skrzydło i maddarą delikatnie odstawił dwa kamienie pod łapy Strażnika. Stał tak po prostu na trzech łapach, bo tyloma dysponował, i czekał.

// 2x malachit za misję 30.06.2020

Przyszli do świątyni we czwórkę, dźwigając w torbach i na grzbietach zapłatę za kolejną wyprawę. Rana na ślepiu i na podbrzuszu goiła się brzydko, ale nie narzekał, niosąc ze sobą kilkanaście ciał zwierząt, unosząc je za pomocą maddary, gdy nie mieściły się już na grzbiecie. Bazyliszek , koboldy i ryś były zapłatą za ochronę, a pozostałe – za możliwość wrócenia do pełni sił i odnowienia mocy kryształów.
Rzucił mięso na podłogę świątyni, oglądając się na smoczyce, które przyszły razem z nim.

8/4 mięsa – 28 / 06

Kolejna misja, kolejne błogosławieństwo, kolejne dary. Czarodziejka przybyła na miejsce zbiórki razem z najbliższymi jej smokami, niosąc ze sobą całkiem sporo jedzenia – mięso hipogryfa, lisów, małże. Nie lubiła płacić pożywieniem, wolała razem z Wysłanniczką zmieniać je w przepyszne dania i karmić innych, ale skoro była taka potrzeba, to nie zamierzała marudzić. Poza barierą przecież przyda im się każde wsparcie.

/ 7/4 mięsa i 1/4 małży za misję 28.06

Aderyn podeszła pod świątynię razem z resztą i złożyła swoją zapłatę na ziemi – najmniej przydatne zioło świata oraz perła, którą kiedyś Szyszka dała jej w zamian za jedzenie. Tyle powinno wystarczyć – Strażnik Gwiazd pewnie niedługo się pokaże. Achh, Lekkość nie mogła się doczekać wyjścia poza tereny Wody! Stęskniła za takimi wyprawami.

// 10x imbir, perla

Przyszła również Jelitko. Najcudowniejsza, najukochańsza, najpiękniesza i najbardziej przyjazna smoczyca Wody!!! Fakt w stu procentach prawdziwy i potwierdzony przez drzewnego proroka! Typowo i bez ogłady zrzuciła porcje mięcha z grzbietu, które z plaskiem padło na ziemie przed świątynią. Szkoda, że partnerka z nimi nie szła, a co gorsza zrobiła Jelicie wykład na temat dobrego zachowania za barierą i nie sprawiania kłopotów Fenowi. Ah niedoczekanie! Może się posłucha. Ale żreć co popdanie i tak będzie. Była głodna a tu włąśnie marnowała mięso. Tfu.

/8/4 miecha 28.06

Pamiętajcie że błogosławieństwa są przed świątynią a nie wewnątrz (opis tematu)

05.06.2020 i 30.06 (bo Mal uwzględnił Plage w odpisie)

Wahanie przy nadaniu błogosławieństwa Malstromowi mialo nieco inny charakter teraz, niż gdy chodziło o zapłatę smoczym mięsem. Jako prorok nie mógł jednak dać się ponieść, zwłaszcza że nie jeden raz już na tym ucierpiał. Nie chciał być idiotą nie uczącym się na błędach.
Przybyła też Plaga, właściwie zdecydowanie wczesniej, ale jej członkowie nie robili żadnych problemów, dlatego Strażnik odezwał się do Infamii w bardziej przyziemnej sprawie
–Nie musisz wnosić zapłaty do wnętrza świątyni, pozostawienie jej przed nią wystarczy– nie mówił sarkastycznie, po prostu sucho (a więc w jego wydaniu łagodnie) zwrócił uwagę, zwłaszcza że wszystko mogło odbywać się przed budowlą. Ciekawe skąd ona i Czarnoskrzydły mieli kompanów i czy byli z nimi szczęśliwi. Być może zapytałby, gdyby na horyzoncie nie pojawił się Zamącony.

~Co ci się stało? Dlaczego wyruszasz sam?~ spytał mentalnie, po tym jak on i Plaga otrzymali swoje błogosławieństwa, a ich haracz zniknął. Nie było w jego mentalnej wiadomości żadnej troski, prędzej chłodny wymóg na otrzymanie informacji, choć definitywnie zaistniała w niej nuta obcej determinacji. Prawdopodobnie nic znaczącego dla Malstroma. To nie Mrok go tak urządził prawda?

Błogosławieństwo 26.06.2020

Infamia Nieumarłych
– 2x jaspis, nefryt, koral, agat i 6/4 mięsa

Czarnoskrzydły
– 2x tygrysie oko, koral, 2/4 mięsa

Błogosławieństwo Sennah na 30.06.2020

Zamącony Błysk
– 2x malachit

Dobrze wiedział, że szanse na pytanie od proroka dotyczące "samotnej" wyprawy były bardzo duże. Nie zdziwiło go więc to. Zdziwiłoby go dopiero usłyszenie jakiejkolwiek przyjaznej tonacji dla swojego umysłu. Takowa oczywiście, nie miała miejsca.
~ Nie idę sam, ale dziękuję, że się o mnie martwisz. ~ Wiedział, że na pewno się o niego nie martwi, ale... może jednak... Nie, na pewno nie.

Dlaczego Malstrom nie mógł po prostu współpracować? Strażnik poczuł wzrastający niepokój, nie tyle z powodu okaleczenia Ziemistego, a potencjalnej, wrogiej dyskusji na jaką zamierzał się narazić. Smoki z Plagi oddaliły się w międzyczasie na swoją misję, więc prorok mógł podejść bliżej samca.
– Nikt inny nie przyszedł po błogosławieństwo, więc wyruszasz sam– zauważył stanowczo, ale starając się nie zawierać w słowach żadnej krytyki – Mogę dowiedzieć się od Sennah, co ci się przytrafiło, ale wolałbym usłyszeć to od ciebie– Czy to już podchodziło pod szantaż? Czy był dla morskiego smokiem tak dalekim, że nie miał prawa nawet zmartwić się jego okropnym stanem?

Na 28.06

Strażnik przybył niedługo po oczekujących go postaciach, jak zwykle maszerując przed nie, w pasującym do siebie charakterze. Zawsze wyglądał jakby był na skraju akceptacji innych stworzeń poza samym sobą, choć dziś na jego pysku spoczywało wyłącznie zmęczenie. Tak, nawet wobec najmilszej w Wodzie smoczycy. Oceniwszy pożywienie, jakby dla Sennah mogło mieć to jakiekolwiek znaczenie, prędzej czy później zarządził błogosławieństwo, które zalało niewinne ciała i ślepia płacących jaskrawym, choć zapewniającym ciepło światłem. Jeden ruch i interes mieli załatwiony.

Błogosławieństwo Sennah 28.06.2020

Przesilenie Północne
– 8/4 mięsa

Sosnowy Pocisk
– 7/4 mięsa i 1/4 małży

Lekkość Wiatru
– 10x imbir, perla

Wybebeszoje Jelita
– 8/4 mięsa

– To następnym razem przyjdę więc z Irem. – Stwierdził zwyczajnie, jakby dobrze wiedział, że prorok wiedział z kim tak na prawdę wybiera się Zamącony.
W końcu odpowiedział na pytanie informatywnym tonem.
– Straciłem łapę na poprzedniej misji. Nie miałem czym zapłacić za leczenie ukąszenia jakiegoś granicznego insekta, więc mogłem albo wygrać w grę w tabliczki dla uzdrowicielki, albo przegrać i stracić łapę. Do gry nawet nie doszło, bo uratowałem władcę, które w tamtym momencie akurat grał, przed zamachem na nim. Uciekając stamtąd na drodze natrafiliśmy na demona, którego zabiłem, ale padłem potem nieprzytomny. Gdy się obudziłem, nie miałem już łapy, a przy mnie stała Lepka i ta uzdrowicielka, wyciągająca z mojej odciętej nogi mięso i kości i wkładająca ją sobie na rękę. – Wytłumaczył pokrótce, na spokojnie, jakby nic złego się nie stało. Bo przecież tak było, tylko jemu działa się tym razem krzywda.
– A teraz muszę iść, miłego dnia. – Pożegnał proroka, nie dając mu czasu na odpowiedź i odchodząc na północ.

/zt

Po raz kolejny przybyła, a jakże. Ponieważ ich wspólna kampania z mrocznymi elfami stawała się coraz gorętsza, Mahvran nie chciała zostawiać przyjaciół na zbyt długo samym sobie. Zwłaszcza teraz, gdy leśne elfy zaczynały podejrzewać obecność kogoś nieproszonego na swoim terenie. Im szybciej mroczni się stamtąd usuną, tym lepiej.
Wylądowała znów na skraju świątyni, z trójką żywiołaków, czekając na Iluna. W międzyczasie położyła obok siebie pokaźną stertę pożywienia i kamieni szlachetnych.
– Te kretyńskie zapłaty to typowe zdzierstwo bez przesłania. Duszkowie i bogowie i tak nie korzystają z tego, przecież nie mają "śmiertelnych zachcianek". – Mruknęła do proroka, nawet nie oczekując specjalnie odpowiedzi. Chciała się po prostu wyjęczeć, jak to każdy. Zwłaszcza, że męczyło ją ciągłe płacenie za coś tak idiotycznego, jak wyjście poza barierę. Jak to jest, że za misje trzeba płacić, a jeżeli ktoś sobie wyjdzie ot tak po prostu, na kilka księżyców, to wraca bez problemu?

A Ilun zwyczajowo pojawił się niedługo po siostrze. Był w towarzystwie swojego kompana – płaszczki. Zaraz po wylądowaniu, podszedł i położył odpowiednią zapłatę, by potem usiąść obok swojej siostry i zaśmiać się krótko.
– Wiesz...kto wie...W końcu bóg zimy też miał dużą słabość do świecidełek, może taka...przypadłość – mrugnął do niej wesoło, czekając aż znów zostaną oślepieni i napełnieni błogosławieństwem.

//turkus, perła, onyks, 2/4 mięsa

Smoki Wolnych Stad

Plac przed świątynią

Chcesz dołączyć do gry?

Rejestracja

Logowanie

Kto jest online

Link:
BBcode:
	Ukryj linki do postu

Link:
BBcode:
	Ukryj linki do postu

Link:
BBcode:
	Ukryj linki do postu

Link:
BBcode:
	Ukryj linki do postu