Plac przed świątynią

[Gasnący Wiciokrzew]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Zmrużyła ślepia.
– Ciała tych smoków zostały właśnie złożone w świątyni, jakby omijając zabawę w odkupienie i od razu urządzając im najlepszy możliwy koniec, niezależnie od popełnionych z zbrodni. – może mają je zakopać na granicy ze światem, trójką morderców i porywaczy upiękrzyć wejście do Ziemi? Albo zjeść?
– Mamy za sobą długą misję, Strażniku, która... nie idzie pomyślnie. Pomijając nawet to, że przez tego z lewej zostałam prawie zabita, bo to nie była pierwsza porażka i jestem pewna, że nie będzie nawet ostatnią. Idziemy po zapłatę za wykonane zadanie, bo jak widzisz – nie mamy czym innym płacić, a najwyższa pora wyjaśnić to i owo z naszymi... – zetknęła na Błysk i Rozrabiakę, jakby chcąc obadać ich nastroje – przyjaciółmi.

[Strażnik]

Pozostał niewzruszony. Zirytowała go odrobinę ta uwaga na temat formy odkupienia, jakby Lepka zamierzała zamienić się z nim miejscami i dyktować co jest lepsze z proroczej perspektywy. Był być może żałosny na swoim stanowisku, ale to nie oznaczało, że zamierzał rezygnować ze swoich poglądów. Nie posiadał ich zresztą "tak sobie".
–Czy wysłuchałaś tego co powiedziałem?
Przykro mi ze względu na wasze trudności, lecz czy to porywacze, lub drapieżniki broniące swojego terytorium, nie ma znaczenia. Teraz są wyłącznie ciałami i tyczą się ich inne zasady. Takowe nie mogą ulec wypaczeniu tylko dlatego że towarzyszy wam pośpiech i zmęczenie– Tutaj oderwał wzrok od Lepkiej i spojrzał krótko na jej zastępcę. Chciałby wierzyć że Zefir po prostu nie pomyślał co robi, ale gdy zostało mu wytknięte, był w stanie poczuć że jest niewłaściwe. Proszę Zefirze, sięgnij po rozum do głowy.
Odezwał się surowo, na przekór własnym myślom –Aby poważnie traktować smocze życie, żeby naprawdę nie przestawać wątpić w jego wartość, należy z minimum szacunku traktować także jego pozostałości. Nie wam jest zaś dane dyktować co jest, a co nie jest przejawem szacunku, jeśli już zdefiniowałem charakter zapłaty. To NIE jest kwestia dyskusyjna– Nie krzyczał oczywiście, ale zaprzeczenie wymówił dosadniej. Nie chodziło nawet o to co myśli Sennah, a jakieś ogólne zasady, które powinny przyjąć smoki. Kto wie czy postacie bez stałej fizycznej formy byłyby w stanie to zrozumieć.
Choć może... Znów zapędzał się tam gdzie nie powinien. Przekonają się prędzej czy później.

[Gasnący Wiciokrzew]

Nie zamierzała się kłócić. Nie miała żadnych silnych przekonań do bronienia w tej sprawie – na misji, zapłacie, ciele smoka i opinii Strażnika nie zależało jej po równo tak samo. Nie to nie. Zefir i Mętny i tak doskonale radzili sobie w życiu sami.
– A więc Szczygieł nie legnie w świątynii. Szkoda, bo był to najlepszy koniec, jaki mógł dostać w tej sytuacji. – wzruszyła barkami, bez żadnej przekory czy cwaniactwa w głosie, ot, prosta prawda. Zabrała swoją porcję mięsa i owoców z pomocą maddary i ukłoniwszy się swoim i prorokowi, wróciła spokojnym krokiem do Ziemi.

/ zt

[Błysk Przeszłości]

Malstrom nie zmieniał swojej miny. Siedział cały czas tak samo, a gdy Strażnik skończył się na razie użerać, Błysk zamierzał się go zapytać o coś, co nasuwało mu się za każdym razem, gdy prosił przez jego pośrednictwo o coś bogów. Bo czy czasem błogosławieństwa nie udzielają bogowie, a prorok jest tylko ich pośrednikiem i nie powinien mieć nic do gadania?
– Ta kwestia to twoje zdanie, czy zdanie Sennah?
Ale nim zdążył to powiedzieć, przywódczyni... zaraz, co? Odchodziła? Jak to?
– Lepka, czekaj! – zawołał za nią lekko przestraszony. Czy właśnie przez "personalne widzi-misie" proroka drużyna Błysku uległa rozpadowi?

[Wyzwolony Rozrabiaka]

Zastępca tylko patrzył się zmęczonym wzrokiem na ojca, któremu władza już chyba całkowicie poprzewracała we łbie. Przez jego widzimisię, Lepka zrezygnowała z misji. Przecież miała tyle do zrobienia, co z odzyskaniem jej tytułu bogini światła. Strażnik po raz kolejny pokazywał jakim podłym jest smokiem. Myśli, że skoro jest prorokiem, to może sobie wybierać co jest dobrą zapłatą a co nie? Może niech zażąda jednego kamyka więcej za usługę. Rozrabiaka był zły, bardzo zły, lecz z drugiej strony miał absolutny brak chęci ponownego wstrzymania wojen z ojcem.
– Klasyczny Strażnik, prawdziwy przykład moralnego smoka. Te smoki nie zasługują nawet żeby nimi płacić w świątyni, gdyby nie moja niechęć do nich to bym ich wrzucił do rzeki i pozwolił rybą się nimi posilić. Dla tych morderców, złodziei i barbarzyńców taki los jest bardzo hojny, przynajmniej przysłużą się czymś za śmierci.– Powiedział obojętnie, nie czuł wobec tych smoków nic. Prawie zabili przywódczynię i zabrali Mętnego, to były tylko worki mięsa. Ale pewnie powód odmówienia im błogosławieństwa był inny, tu nie chodziło o smocze mięso.
– Udało ci się odstraszyć przywódczynię, gratulacje. Teraz skoro już zastępca i przywódczyni nie idą razem na misje, możesz nas błogosławić? Czy znowu szukasz sobie jakiegoś powodu na kłótnię. To prawie jakbyś specjalnie szukał powodów żeby się z nami nie lubić. Wystarczy powiedzieć, że nami gardzisz i nie chcesz nam dać błogosławieństwa, a nie wymyślać jakieś głupie powody. Cholera jasna, nie czekałem na tą wyprawę 2 księżyce, żebyś teraz ty stał mi na drodze!

[Gasnący Wiciokrzew]

Czy to Ziemia tak zobojętniała na słowa innych, nawet przez moment nie odbierając ich jako zarzut czy celową złośliwość, czy to po prostu inni okazywali się raz po raz być tak przesadnie emocjonalni? Strach w głosie Zamąconego ją zdziwił, przecież... nic się nie stało? Szczygieł opadł na ziemię, jego bezwładna szczęka rozwarła się, jęzor wypadł. Do pełni obrazu brakowałoby larwy wyślizgującej się z otwartego teraz gardła na światło dnia, aby popodgryzać dziąsła czy więzadło, ale Honi odeszła już, nie było więc komu opowiadać. Słowa drugiego samca zaniepokoiły ją jeszcze bardziej.
– Zefirze. – przystanęła u skraju trawnika miejsca zbiórki, odwracając się w stronę smoków.
– Przywódczyni nie jest odstraszona, tylko odeszła, żeby nie kłócić się o coś, o co nie warto. – i mimo kompletnie neutralnego wcześniej pyska, teraz na Zastępce patrzyła z pewnym rodzajem troski, może i nawet czule. Żal było patrzeć, jak bardzo sobie czasem... nie radzi, stając przed obliczem zmory przeszłości. Ale w pewien sposób rozumiała, dlaczego czuł potrzebę wybrania... walki. Jak dobrze, że ona była wolna od rodzinnych zawirowań.
– To mięso. Ma wiele innych użytecznych zalet. Nie polecałabym go zostawiać do jadłodajni dla Ziemistych, ale zawsze zostaje jako posiłek dla kompanów lub przedmiot na handel z obcymi żądnymi przygód. Możemy nawet je wziąć i poobrzucać obóz tych przeklętych niziołków jeśli skaven znowu coś kręcił i ze względu na nasz sentyment do jego i naszej siostry wykorzysta nas do kolejnych brudnych interesów. Naprawdę, opcji jest wiele. – wytłumaczyła. I nie odeszła, skoro atmosfera eskalowała do takiego czegoś. Jeju. Przecież Lepka nie była obowiązkowa do tej misji, a jeśli – czekanie ostudzi szczurze główki i może pomoże im przypomnieć sobie drogę do nagrody, żeby pokazać jej drużynie.
Spojrzała na Strażnika. Znów neutralnie i wręcz nijako.
– A tobie polecam wywiesić orędzie w widocznym dla wszystkich miejscu jaśniej precyzujące, jaką zapłatę bogowie przyjmują za czasowy patronat, a jaką nie. Oszczędzi to czasu i nerwów wszystkim.

[Sennah]

No nieźle.. Wyglądało na to iż którakolwiek ze stron ustąpi a Strażnik.. Oh Strażnik.
Chyba pierwszy raz zdarzyło się aby w czymś się nie zgadzali.
– Moralność nie ma jednej ceny i jednego imienia. Owszem, te "worki mięsa" kiedyś żyły i przeżywały swoje momenty, żyły jak każdy z nas. Również i wy mogliście się znaleźć w ich sytuacji ale nie byli bez winy a i wy nie złamaliście żadnych praw. Dlatego, jeżeli uważacie iż opłata smoczym mięsem nie zje waszego sumienia, Bogowie przyjmują taką zapłatę. – jej głos pozbawiony był tego blasku czy zwykłej radości. Sennah po prostu bardzo informacyjnym tonem.. Nie zgodziła się ze swoim Prorokiem.

[Strażnik]

Wcale nie czuł jakby istniał moment w przeszłości, w którym Sennah gotowa była się z nim zgodzić. Reprezentował ją bo musiał, nie dlatego że ją rozumiał albo że nadzwyczajnie cenił ją, jako postać. Oczywiście ufał jej na swój sposób i potrafił wyznaczyć odpowiednią przestrzeń na szacunek, dlatego jej wtrącenie nie wywołało w nim zdenerwowania, które gotów był skierować w stronę panteonu. Nie, nie, on wiedział że bogów nie obchodzi ziemska moralność. Gdyby tak było, boskie prawo mówiłoby o czymś więcej, niż tylko zabijaniu piskląt, czy niewyszkolonych smoków. Poczuł zawód i niesmak, ale większość była skierowana do stworzeń bliższych mu gatunkiem. Wpobec tych od których zrozumienia oczekiwał, bo nie byli bytami ktorzy nie rozmyślali nad śmiertelnością
–Jesteście tak roszczeniowi i krótkowzroczni – westchnął, ale słychać było ze zaczyna się denerwować, gdyż stał się wyraźnie bardziej spięty. Gruczoły kwasowe nie zaczęły jeszcze swojej pracy ale były prawdopodobnie na samej granicy. Powrót Honi na szczęście nieco załagodził sytuację, ze względu na jej chłodną ocenę. Szkoda, że błędną – Smoki które zabiliście to nie zapłata, tylko ciała – Powiedział chłodno, powoli artykułując każde słowo. Czy gdyby go lubili potrafiliby się z nim zgodzić? Naprawdę chodziło tylko o to, a nie o zasady, nie o rację? A co gdyby na jego miejscu była Lepka?
Czy gdyby wierzyła w to samo, także potraktowaliby ją w ten sposób? Po prostu się zamknij "proroku"?
Nie spodziewał się takiej zawiści po Zefirze, ale nie zamierzał jej adresować. Jego słowa były puste i nie trafione, skrytykowane zresztą przez samą Lepką.

Mimo wypowiedzi Sennah uniósł łeb nieco wyżej, z pogardliwą wyższością, której o ironio wcale nie odczuwał. Sądził że miał rację, jak każdy zresztą, ale cholernie bolała go ta konfrontacja, zwłaszcza że nie pierwszy raz zbyto go, jak niepotrzebną przeszkodę. Wtrącenie Lato ostudziło nieco jego nastrój, ale nie wybawiło go od żalu. No jasne, znowu jesteś dramatyczny, bu-hu ty stara kłodo.
– Obyście dobrze czuli się z każdą obrzydliwością której dokonacie, sądząc że krytyka, ktora wychodzi z moich warg, zawsze musi być błędna. To wygodne, proste podejście. Oby daleko zaprowadziła was wasza surowa bezwzględność ubrana w otoczkę asertywności, oby okazywanie brutalności wobec innych gatunków w ich własnych domach przyniosło wam jedynie szczęście. Obyście nigdy nie stanęli przed sytuacją w której pragniecie komuś coś udowodnić, ale to niemożliwe gdyż rozmówca wyżej ceni własną rację, komfort i pozór godności niż krótki namysł – wyrecytował gorzko, choć trudno powiedzieć jak gęsta to była warstwa sarkazmu. Nie życzył im źle, ale jak z takimi zasadami mieli uniknąć możliwych konsekwencji? –Sennah akceptuje waszą zapłatę, lecz to niczego nie zmienia. Bogowie nie mówią także żeby nie gwałcić dorosłych smoków, nie mówią żeby nie podrzynać gardeł swoim bliskim. Gratulacje że choć na co dzień nie myślicie o nich praktycznie w ogóle, w takiej sytuacji jesteście gotowi osłonić się ich prawem i opinią – pod koniec wypowiedzi warknął, ale nie wytracając przy tym dostojnej postawy. Bardzo rzadko pozwalał sobie na warczenie, bo był to zwierzęcy banalny odruch, ale tym razem wydawał się dobrze pasować. Krótki, stłumiony i gardłowy, bliższy ostrzeżeniom które okazywały zirytowane żbiki, chwilę przed syczeniem, niż zajadłe wilki.
W porządku Sennah. Dziękuję za twoją obecność..

Ruch łapą był w tym momencie już jedynie symboliczny, skoro Sennah znajdowała się na miejscu. Ciała i owoce zniknęły, a otoczenie wypełniło sie znajomym światłem błogosławieństwa. Razem z ognikami które wstąpily w ich piersi mogli wyruszyć na swoją wyprawę.
–Powodzenia na wyprawie – dodał lakonicznie, odwracając wzrok.

Błogosławieństwo Sennah 30.05.2020

Lepka Ziemia
-6/4 mięsa (smoczego) i 2/4 owoców

Wyzwolony Rozrabiaka
-6/4 mięsa (smoczego) i 2/4 owoców

Zamącony Błysk
-6/4 mięsa (smoczego) i 2/4 owoców

[Gasnący Wiciokrzew]

Sumienie było ciekawą sprawą. Jak i empatia czy poglądy na sprawy dotykające każdego, ale nie żyjących – czy martwym nie było wszystko jedno? Mieli już okazję wykazać się "lepsi" od Perkoza, Szczygła i Sowy, nie atakując ich z ukrycia, choć mogli, do ostatniej niemal chwili mogli – ale ustalone zasady potyczki zostały poszanowane. Niemal do końca. Może to był błąd, może głupota mediacyjna, a może właśnie słusznie podjęta decyzja, skoro sytuacja obróciła się niefortunnie – dobicie rozbójników z pewnością
przyniosło okolicznej wiosce spokojniejsze noce. A nie zakopanie ich ciał, tylko wzięcie na zapłatę dla bogów? Martwym wszystko jedno. Lepkiej, wydawało się, że jej drużynie także – nikt nie przyszedł tu urządzać pokazu siły i barbarzyństwa, robiąc przedstawienie, że o to pokonali wrogów i korowedem zjawili się na trawniku w miejscu zbiórki. Ot, dzień jak codzień, takie mięso czy inne, nikt nie pyta o pochodzenie sarniny. Czy to bolało Proroka? Obojętność? Czy ją wziął za ignorancję?
– Niepotrzebnie unosisz się, Strażniku. Przyszła do ciebie trójka smoków dorosłych, świadomych popełnionych czynów i tego, co niosą. Jeśli chcesz podarować prawdziwą krytykę, podeszłabym do niej z innej strony – póki co przypisujesz nam jedynie cechy, które sam wybierasz. Twoje obserwacje często bywały słuszne – jednak w tym przypadku się choćby i tylko po części, ale mijają. Ciężki temat, śmierć, jestem pewna, że na mniej moralizatorskim gruncie i bez wrogości z wszystkich trzech stron – spojrzała na wszystkich trzech samców – moglibyśmy przyjaźniej podyskutować. "Z wygody" i "pośpiechu" chyba można płytko uznać, że nasze sumienia muszą się trochę mijać – ale zdążyłam nauczyć się, że to często nie szkodzi. – wstała – Życzenia zaufam, że padły w jak najlepszej wierze i w takiej samej za nie podziękuję. – Lepka pozostała ponownie niewzruszona. Szkoda, że tak to się rozwiązało, w pewnym sensie i że sam Prorok jednak uległ – coś pięknego byłoby w spokojnej nauce i stanowczości, pomyślała, ale wina była rozrzucona – na rozprawki filozoficzne będzie miała jednak doskonałą okazję idąc w stronę mieszkań niziołków. Kłaniając się, wzrokiem zawędrowała do Sennah, skoro Strażnik odwrócił swój, po czym badawczo na swoich towarzyszy – czy są gotowi, by iść, ale czy i nie zamierzają skakać do gardeł.

[Błysk Przeszłości]

Oh, głos boginii chyba uratował tą sprawę. Choć uratował to niezbyt precyzyjne słowo, w całości oddające wynik tego całego zajścia.
Milczał przez całą resztę czasu, gdy prorokowi żyłki pękały a brat i przywódczyni w swoich stylach nadal próbowali przemówić mu do rozsądku, zapewne z efektywnością taką, jakby mówili do zwykłego drzewa.
Dopiero po tym, jak prorok się odwrócił i wszyscy skończyli mówić, Zamącony tyknął jego umysł mentalną wiadomością. Może taki sposób zadziała na niego nieco inaczej?
– Nadal nie rozumiem dlaczego z góry zakładasz, że – jak właśnie powiedziałeś – wszystko ogółem co mówisz traktujemy jako kłamstwo... I dlaczego nie potrafisz spojrzeć na świat nie ze swojej perspektywy. – Głosik był cichy, więc i pewnie prościej prorokowi będzie go zignorować. Chociaż w sumie... czy warto w ogóle cokolwiek jeszcze mówić...? Cóż, teraz na to już zbyt późno.

[Strażnik]

Skąd w Lepkiej takie zacietrzewienie? –Wybielasz się, ale nieskutecznie, przywódczyni. Mówię o słuszności gdy jestem jej pewien, a wiem z jaką lekkością smoki traktują życia innych, gdy na ich ciała patrzą wyłącznie, jak na gnijący przedmiot. Nie prosiłem was o nadzwyczajny szacunek czy pochówek, gdyż już on jest zależny od kultury, ale zapłata ciałami czyni z was interesantów śmierci i osoby wygodne.
Rzekłem właśnie o wygodzie i pośpiechu, bo i zmęczenie było twoim argumentem, jak gdyby słuszność zależała od tego jaki dystans przebyłaś. Upartość dowodzi jedynie, że nie ma w was nawet iskry wątpliwości. Może za bardzo boicie się mylić– Byłby szczęśliwszy gdyby Sennah nie przyzwoliła im na błogosławieństwo, lecz z zawodem musiał przyznać, że smoki nie potrafiły angażować się przy żadnym że scenariuszy. Gdyby nie wstrzymywał ich w ogóle, ale ofiarował krytykę, nie mieliby obowiązku go wysłuchać i tedy odeszliby czym prędzej, żeby nie ważyć swojego sumienia. Teraz, gdy wszystko już się dokonało wiedział, że jeśliby zupełnie odmówiono im dodatkowego przywileju byliby jeszcze mocniej zaślepieni. Lepka była gotowa zupełnie zrezygnować z wyprawy, gdyż brak nagrody byłby dla niej zbyt abstrakcyjny, niepojęty.
Czy dało się zmienić naturę smoków? Cóż, jedno po drugim zdarzeniu dowodziło, że to niemożliwe. Żer, Szyderca, Hojny, Krwawy, Rakta, Perła, a teraz Lepka. Jak to możliwe, że stale walczył z tym co było niezmienne? Czy zamierzał kiedyś przestać?
Na ich nieszczęście, prawdopodobnie prędzej umrze.

A wiadomość od morskiego? Strażnik odwrócił ku niemu wzrok. Dlaczego jesteś hipokrytą Malstrom? Dlaczego?
Zamiast intensywnie się w niego wpatrywać, przymknął ślepia i bardzo powoli nabrał powietrza, by potem jeszcze wolniej je z siebie uwolnić. Widać było że studził nerwy, dlatego do łba morskiego odpowiedział już nie z surowym gniewem, a rezygnacją. Nie wierzył że go wysłucha, bo w ogóle nie wierzył w smoki
~Nie chodzi o to z czym przyszliście, a o waszą intencję. Nie mam ochoty już tego tłumaczyć, jeśli nie raczycie włożyć choć minimum refleksji w to co powiedziałem. Nie dzieli nas jedynie perspektywa. Wy w ogóle nie chcecie pomyśleć nad tym co uczyniliście~ Stała, desperacka ucieczka od dyskomfortu, oto co sterowało smoczym życiem. Być może Strażnik musiał cierpieć tak bardzo, bo za obcych przyjmował winę, której oni nie potrafili. A może sam był sobie winien, ponieważ był zbyt słaby żeby przyjąć boską strategię "patrz i milcz".

[Nierozważny Duch]

Ledwo co Duch doczłapał się z powrotem z jednego zwiadu to już pchał się na kolejny. Cóż ma zrobić skoro to dość ciekawe spędzanie wolnego czasu. Zwłaszcza, że bardzo skutecznie odciągało myśli od faktu, że większość jego dzieci nie dożywało nawet ceremonii na adepta. Westchnął do siebie, przecierając pysk łapą i zbierając kamienie z schowka w grocie. Czując tknięcie czyjegoś pyska w bok, zwrócił wzrok w tamtą stronę i dostrzegł, że to Rey pokazuję swoją łagodniejszą stronę, wyczuwając, że coś jest nie tak. -Wszystko w porządku. Niedługo wrócę- zapewnił kocura, głaszcząc go po głowie, chwilę przed tym nim wyruszył do miejsca płatności za błogosławieństwo. Kompan nieprzekonany spoglądał jak ten wychodzi, ale nie powstrzymał go w żaden sposób i jedynie ułożył się w legowisku, czekając aż powróci.
Z grupy, z którą aktualnie miał wyruszać, przybył jako pierwszy. Rozejrzał się przelotnie dookoła, lecz nikogo prócz proroka nie dostrzegł, więc tylko wzruszył skrzydłami i ułożył dwa kamienie szlachetne przed sobą.
-Witaj ponownie Strażniku. Tym razem postaramy się wrócić na czas – zapewnił proroka swym normalnym tonem głosu i przysiadł w oczekiwaniu na resztę.

/2x diament za misje 06.06.2020 – zniżka za włóczykija

[Rój Nocy]

Luthien znowu pojawił się w tym oto miejscu. Znowu musiał opłacić haracz za możliwość bezpiecznego wyjścia poza granice wolnych stad. W sumie ciekawe czemu nie mogli dostać błogosławieństw za darmo... Może kamyki były swego rodzajou katalizatorem? Nie wiedział. Tak czy inaczej wszedł do groty i położył na ziemi agat i rubin i czekał na czarymary.



// misja 6 stego, agat, rubin

[Kres Pragnień]

Oh, to będzie jego pierwsza wycieczka za granice! Płomień był po prostu podekscytowany, zwłaszcza że zdążył się nasłuchać już tylu opowieści o tych wspaniałych misjach. Do tej pory przywódca troszeczkę zazdrościł im takich wspólnych wypraw (no, może poza ranami przyniesionymi z nich) więc w końcu postanowił wykorzystać korzyści wynikające z sojuszu by znaleźć chętnych z obu stad na wspólną.. wycieczkę.
Jedyną dobrze znanym mu smokiem był jego mistrz – Nierozważny Duch. Przywódca wciąż miał tendencje do nazywania go swoim mistrzem, nawet jeżeli ich umiejętności zaczynały schodzić na bardzo zbliżony poziom. Teraz jednak.. ten miał większe doświadczenie w misjach, więc co jak co, wciąż był mistrzem!
Potem drugi z towarzyszy należał już do strony sojuszniczej. Tego jegomościa kojarzył wyłącznie z wyglądu, z pewnością nie raz jego aparycja przewinęła mu się przez oczy, nawet gdy oboje byli znacznie młodsi!
Potem jeszcze dojść miała samica z Plagi. Tą znów znał wyłącznie z szczątkowych informacji, czyli praktycznie żadnych, niemniej oczywiście bardzo był ciekaw jej osobowości.
– Cieszę się że jesteście. – Skierował do dwójki na przywitanie, wchodząc międz nich i stając przed nimi. W pierwszym momencie swoją uwagę zwrócił do Plagijczyka.
– Zapewne mnie znasz, ale mimo wszystko – Płomień Wiary, przywódca Stada Ognia. – Odezwał się w jego stronę, ciekaw jego odpowiedzi. Nie zamierzał jednak teraz wnikać w długą konwersacje, wiedząc że najpierw powinien jeszcze uiszczyć opłatę za błogosławieństwo które sprawi że w razie małego "ups" wrócą ze wszystkimi kończynami na miejscu.. Chyba tak to działało, prawda?
Prorokowi wyłącznie skinął łbem, jako że Nierozważny Duch już i tak wyjawił powód ich przybycia. Wyciągnął ze swojego pojemnika trzy kamienie szlachetne, gotów wręczyć je Strażnikowi Gwiazd.

// stare błogosławieństwo za misje 06.06.2020
niewykorzystana opłata dowód otrzymania błogosławieństwa

[Wola Przeznaczenia]

Nesala też się zjawiła, przez jakiś czas błądziła dookoła nie wiedząc dokładnie w którym miejscu ma się pojawić. Pierwszy raz też młoda smoczyca miała spotkać smoki z stada ognia. Jedyne kontakty które miała, były z swoim stadem oraz dwoma smokami z stada wody. Westchnęła jednak, kiedy zobaczyła zbieraninę smoków. Te od siebie kojarzyła ale tamte pachnące siarką już nie. Dlatego też mimo że do nich szła, starała się zachować odległość minimum polowy ogona. Zaszła więc do tego dziwnego smoka który był prorokiem od strony plagusów. Podsunęła mu pod łapy duży kawał mięsa oraz dwa kamienie szlachetne, które miały stanowić zapłatę za błogosławieństwo od bogini a które pomoże im przemieszczać się spokojnie po terenach za wolnymi stadami.

///4/4 mięsa, turkus, jaspis za misję 6.06

[Ruda Ciocia]

//Inny czas bo jednak wy idziecie na misję wcześniej X'''D

Burdig miał plan. I to nie byle jaki plan, bowiem rozeznanie terenu poza granicami Wolnych było zbawienne. Piastun dowiedział się na ten przykład, gdzie może w łatwy sposób zdobyć ziółka relaksujące. Ale.. Nie stać go było na ciągły handel – Co odrobił sobie kolczyki które wydał, zaraz znów musiał je oddawać na rzecz ziółek. Trzeba było dorwać własną plantacje.
Przyszedł tutaj z torbą, kładąc grzecznie przed sobą kilka kamieni szlachetnych. Wraz z nim przyszli kompani, którzy swoją zapłatę nieśli bardzo grzecznie całą drogę (bo to z nimi Burek się wybrał na wycieczkę~!) i ułożyli trochę pożywienia oraz własne kamienie przy jego daninie. Ahhh trochę tego straci ale co to za różnica, skoro może przynieść ze sobą wiele zielska?
Pozostaje grzecznie czekać teraz na Proroka.

/// rubin, opal, ametyst za Błogo dla Burka
2x perła i 4/4 owoców za błogo dla Berlinki i Mortadelki – cała trójka za misje 07.06.

[Strażnik]

//w zasadzie to całkiem mądre żeby uznawać, że smoki z innych grup mają szansę spotkać się fabularnie tylko jeśli wyruszają tego samego dnia


Nie odbyło się przy kolejnej turze błogosławieństw nic specjalnego, bo i nikt nikogo nie zabił, ani nikomu nie ubliżył. Na szczęście Strażnik w swoim talencie do znajdywania sobie problemów pewnie wygrzebał jakieś dodatkowe negatywy do dzisiejszego dnia, lecz nie byłyby one aż tak warte wspomnienia. Odnotował kto przywitał go na głos, bo jak zwykle nie każdy miał ku temu ochotę i tej osobie odrzucił też krótkie "witaj", coby nie pozostać wobec niej dłużnym. Błogosławieństwo także nie było w żaden sposób nowe, ot oślepiający blask, który na parę uderzeń serca pochłonął smoki, kładąc ciepło na ich łuski, a następnie powstałe z niego świetliste ogniki, które znad łbów błogosławionych spłynęły w dół, a potem wniknęły jak duchy do ich piersi. Aż do końca swojego działania, czyli do wieczora, powinny wypełniać gady odczuwalnym, ale przyjemnym gorącem.
–Powodzenia na waszej misji– rzekł sucho, choć nie nieszczerze i odprawił mieszaną grupkę skinieniem łba. Jak byli w stanie zauważyć, ich dary zniknęły w tej samej chwili, w której stracili je z oczu.

Błogosławieństwo Sennah 06.06.2020

Nierozważny Duch
– 2x diament

Płomień Wiary
– zaliczone zaległe błogosławieństwo

Rój Nocy
– agat, rubin

Wola Przeznaczenia
– /4/4 mięsa, turkus, jaspis



Dodano: 2020-06-06, 06:57[/i] ]
//kolejny dzień

Od założenia więzi z sarną, Strażnik był nieco bardziej ciekaw wędrujących ze smokami kompanów, toteż kolejnego dnia, gdy po błogosławieństwo zjawił się Chochlik, mniejszą uwagę poświęcił jemu, niźli jego barwnemu towarzystwu. Wyraźnie, choć ze wstrętem pamiętał okres, gdy do zwierząt podchodził z dużym dystansem, zaniepokojony ich odmiennością intelektualną, tak samo jak faktem, że mogą żyć wśród smoków, jednocześnie w innych okolicznościach będąc ich wrogami. Nadal było w tym coś nienaturalnego i niepokojącego, choć poziom hipokryzji Strażnika nie był dziś na tyle swobodny, by mógł wytknąć Plagijczykowi swoje spostrzeżenie.
–Czy był jakiś powód, dla którego nawiązałeś kontakt właśnie z tą dwójką?– spytał, spoglądając na Chochlika, po tym jak pokaźnych rozmiarów zwierzęta otrzymały swoją chwilę na prorocze oględziny. Rzecz jasna nie było to żadne pytanie-test, bowiem niemal równocześnie z ostatnim słowem otoczenie wypełniło się światłem, oślepiając tak samo Burdiga, jak jego towarzyszy. Strażnik miał nadzieję, że w żaden sposób ich to nie sprowokuje, zwłaszcza że powodujący je obcy siedział niedaleko.
–Nie mieli żadnej rodziny, od której mogłeś ich zabrać?– Bies i hipogryf nie kojarzyli się ze stadnymi istotami, ale Strażnik był ciekaw, czy ucząc się ich języka, samcowi przeszło przez myśl, jak odmienna jest kultura smoków, od tej zwierzęcej.

Błogosławieństwo Sennah 07.06.2020

Chochlik Miłości
– 2x perła i 4/4 owoców

[Trzask Płomieni]

Aqen pojawił się w świątyni taszcząc spore zapasy mięsiwa. Były ciężkie, ale jako wyszkolony (prawie) wojownik nie odczuwał tego aż tak bardzo. Nie był pewien jak to działa, dowiedział się tylko tego od swojej nowej koleżanki. Ciekawe czy ją tu zastanie? Tak czy owak, położył na ziemi zapasy i czekał. Pierwszy raz miał do czynienia ze zwiadem, z wyruszaniem w nieznane, trochę się stresował. Nie wiedział czy ma kogoś zawołać, jednak przynajmniej był przygotowany na zapłatę. Tę część już poznał zawczasu.


/ 12/4 mięsa za misję 15.06

[Żałobna Pieśń]

Ha'ara natomiast pojawiła się przed świątynią z... Swoją uzdrowicielską torbą! Żadna nowość prawda? Słychać jednak z niej było brzdęk święcących w świetle słońca kamyczków. Wylądowała delikatnie dwa ogony za swoim ognistym kolegą i z uśmiechem na pyszczku podeszła do niego.
Gdy stanęła obok trąciła go nosem w prawą łapę trochę poniżej barku (bo wyżej nie mogła sięgnąć) i po wystawieniu języka niemowie wysypała kamyczki przed siebie. Powinno starczyć na magiczną tarczę do ochrony przed złymi złolami!

/onyks, diament, granat za misję 15.06

[Strażnik]

Regularnie zdarzało się by po błogosławieństwo przychodził ktoś nowy, wobec czego Strażnik zawsze czujnie notował jego pysk i okazjonalnie przypomniano przez Sennah imię, ale dzisiejszy dzień był nieco inny. Na stanowisku zjawił się gdy dwoje wędrowców już na niego czekało, mijając ich obojętnie i siadając sztywno przed ich pyskami.
Ruch prawą łapą, jako ustalony znak sprowokował błogosławieństwo, toteż do tego natychmiast przeszedł, uwalniając z przestrzeni jaskrawe światło, które objęło smoki, nagrzewając przyjemnie powierzchnię ich ciał. Wspomniany efekt ustąpił po chwili, gdy oślepiająca jasność dopuściła, przekształcając się w twory świetlistej energii, która znad smoczych łbów spłynęła na poziom ich piersi, a następnie w nie wniknęła. Puf. Pobłogoslawieni. Mogli tak cieszyć się ciepłem aż do wieczora.
Formalności w każdym razie stało się zadość, więc Strażnik został na miejscu już jedynie z grzeczności, by popatrzeć jak dawcy łupu odchodzą na swoją wycieczkę.

Błogosławieństwo Sennah 15.06.2020

Piaski Nerani
– 12/4 mięsa

Szarlatańska Obietnica
– onyks, diament, granat

[Ruda Ciocia]

Cóż, Chochlik miał dla swojej córki pewną niespodziankę. Po ostatnim powrocie, kiedy to dotarł nad klify i przyniósł torbę ziół niezbyt wdawał się w szczegóły lecz powiedział że chce coś swojej Ha'are fajnego pokazać. Umówili się oni na poranną wyprawę a Burdig ani myślał pisnąć o krewnym, jaki czeka za starą barierą. Z Ojcem już się umówił, to też spodziewał się odwiedzin. Jeżeli chodzi o Uzdrowicielkę żyła ona w słodkiej niewiedzy aż do dzisiaj..
Burdig przyszedł pierwszy i delikatnie ułożył kamyki oraz owoce w miejscu błogosławieństw a córkę obdarzył uśmiechem. Teraz tylko czekać na Proroka..

//szafir, agat + 4/4 owoców za błogosławieństwo – 19.06