Plac przed świątynią

[Administrator]

Zanim smoczy zwiadowcy opuszczą tereny Wolnych Stad, zbierają się całą grupą przed Świątynią. To właśnie tam prorok dzieli się z nimi błogosławieństwem bogini Sennah.
Niedaleko przed samym wejściem do Świątyni, które dobrze widoczne jest z uklepanego smoczymi łapami Placu, znajduje się kamienna tablica. Wysoka na piętnaście szponów i szeroka na pięć, jest nie tylko bardzo ciężka, a także stabilnie umocowana poprzez zakopanie jej w ziemi, prawdopodobnie na kolejne parę szponów. Na płaskiej, wyszlifowanej magią przestrzeni znajduje się następujący, runiczny zapis spod proroczej magii:

"Cel Błogosławieństwa
1. Błogosławienie kierunku, aby zwiadowca trafił na to, czego najbardziej potrzebuje.
2. Doglądanie zwiadowcy, aby miejsce jego pobytu nie było tajemnicą.
3. Opieka nad zdrowiem zwiadowcy i względna stabilizacja jego sił życiowych.
4. Zabezpieczenie grzbietu zwiadowcy, aby powracając, nie sprowadził za sobą zagrożenia.

Dlaczego bogowie oczekują zapłaty?
Smoki nie są zdolne ofiarować bogom żadnej materialnej wartości, dlatego zapłata jaką składają jest symbolem i manifestacją wysiłku jaki oni, bądź ich stado włożyło w pozyskanie ów dóbr.
Jest to najbliższa równości wymiana, między bogiem ofiarującym śmiertelnikowi swój czas i uwagę. "


Mechaniczna perspektywa błogosławieństw – klik

[Gasnący Wiciokrzew]

Dołączyć miała jakby na doczepkę, to i przyszła sama, bez reszty grupy, aby jak najszybciej rozprawić się z zapłatą. Weszła do świątyni, spokojnym krokiem, lekko kiwającym się na boki, w rytm cichutkiego nucenia – a trzy kamyki w sakiewce u boku wesoło pobrzękiwały, trochę z rytmu wypadając.
– Hop-hop – przerwała muzykę, rozglądając się po miejscu, szukając duszy gotowej przyjąć zapłatę. Który z bogów tym razem postanowi ją pobłogosławić? A może znów Strażnik? Chyba za mało chodziła na misję, aby mieć stuprocentową pewność, jako to działa. Przysiadła więc i nic, tylko... poczekać.

/ 2x koral, turkus za misję 25.04 z Mętnym i Rozrabiaką

[Despotyczny Ferwor]

Mułek również przybył do świątyni. Tutaj mieli się zebrać na ich misje eksploracyjną i tutaj mieli dać stosowną opłatę. Wchodząc zauważył bagienną smoczyce. musiała przybyć tutaj w tym samym celu. Dlatego też.... kompletnie ją olał, przechodząc obok niej tka jakby była powietrzem. usiadł gdzieś z boku, czekając na pozostałych. W końcu muszą kiedyś tu przybyć.
= Tasu rusz swój zad!!! = Przesłał jej mentalnie. Ten etap chciał załatwić w miarę szybko, bo świątynia wciąż przyprawiała go o zły nastrój i mdłości.



//topaz i granat – zniżka dzięki osiągnięciu

[Ruda Ciocia]

Oczywiście jakim to prawem Burdig miałby odmówić wspólnej przygody z tak intersujacymi towarzyszami? Idzie o zakład że pewnie skończą na jakiejś posiadowie z Gnomami albo na jakimś Elfim przedstawieniu huh!
Zjawił się w miejscu zbiórki, póki co nie widząc swoich towarzyszy wyprawy a Wodnych, którym kiwnął łbem na powitanie a potem ułożył trzy granaty i czekał na rozwój wydarzeń.

// 3x granat za błogosławieństwo

[Żelazna Strzała]

Przyskoczylam najszybciej jak potrafiłam. Wpadłam do światyni z zadrapanym pyskiem bo ha! Nie uwierzycie ale na śmierć zapomniała. O umowie z Mułkiem i naszych planach. Biegnąc potknęłam się o jakies pnącza dzikiej róży i upadłam pyskiem prosto e jerzyny. Lto by się tego spodziewał po znakomitej łowczyni stada wody!
Może i nie znakomitej ale na pewno łowczyni i na pewno stada wody.
Weszłam do środka i powitałam jakąś nieznaną mi smoczycę serdecznym uśmiechem.
Położyłamcmoje dary obok mułka delikatnie położyłam blyszczący kamień i dwa kolejne obok niego.
Potem usiadłam obok mułka z wyraźnym poczuciem winy.
-wybacz, zasiedziałam się z noir i po drodze karmiłam smoka...– szepnęłam i otarłam swój pysk o jego szyję na powitanie


// 3x kamień szlachetny

[Przesilenie Północne]

Termin zostały ustalony, a przedstawiciele wszystkich stad udali się po odpowiednie błogosławieństwo. Wiele się wydarzyło, odkąd widział się z nimi po raz ostatni – ale wizja spędzenia tej chwili w takim towarzystwie mimo to sprawiała, że na jego pysk wypełzał słaby, krzywy uśmieszek.
Na miejscu przybył niedługo po Piastunie, na grzbiecie niosąc cielsko harpii, gryfa i resztki łosia, a także czterech upolowanych niedawno chochlików. Pozdrowił stado uśmiechem, a sam przysiadł w pobliżu Plagijczyka, zwalając z grzbietu cielska upolowanych stworzeń. Ciała chochlików rozsypały się po podłodze, z roztwartych mord wystawały zakrzywione zęby, a wyłupiaste oczy spoglądały martwo w pustą przestrzeń.
– Zadziwia mnie, że nazwałeś się po czymś takim – Uniósł brew.
Oprócz mięsa, na posadzce złożył również jaspis, cielsko gryfa i odrobinę borowików , które wyciągnął z torby.

// 8/4 mięsa za błogosławieństwo pierwsze; jaspis, 1/4 owoców i 3/4 mięsa za błogosławieństwo drugie

[Lisia Mistyfikacja]

Dołączyła również i Nivis. Oczekiwana przez osobników, którzy w ogóle pamiętali, że nie mogło zabraknąć rudego głupca na misji eksploracyjnej. Dumnym i jakże pozytywnym krokiem weszła do jaskini bezskrzydła samica, z pyskiem radośnie kiwającym się na boki, kiedy w darowiźnie rzuciła dwa kamienie szlachetne i parę owoców. Była niezwykle zadowolona z siebie i nawet nie starała się tego ukrywać. Spojrzała na swój dar ze zdziwieniem. Nic się nie działo. Przechyliła pysk na bok dając bogini jeszcze chwilę czasu. Kiedy cisza trwała nadal, przysunęła pyskiem swoje podarunki jeszcze bliżej.
– Hej hej hej, czemu ich nie bierzesz? – Burknęła oburzonym tonem. Jak ktoś mógł nie chcieć jej dorodnych kamieni i owoców? Sama chętnie by je zjadła! Wyglądały bardzo kusząco, więc bogini powinna docenić poświęcenie Filigranowej.
– Weź żeż to i chodź tu do mnie! – Zaśmiała się sama do siebie na myśl, że prawdopodobnie mówi do siebie. No i nic, inni chyba też czekają, to poczeka i ona.

// rubin, szafir, owoców za błogosławieństwo

[Świetlista Laguna]

Na wyprawę została zaproszona dosyć nieoczekiwanie i dosyć późno. Ale bardzo się cieszyła z tego powodu. Więc zadowolona z uśmiechem i troszkę spóźniona weszła do świątyni. Zebrało się tu całkiem sporo smoków. Nawet Fen tu był, ale chyba przybył tu z inną grupą. Kiwnęła jedynie łebkiem w jego kierunku i szybko podbiegła do Mułka, i reszty drużyny. Przysiadła przy nich.
-Witajcie- uśmiechnęła się miło do każdego. Może uda jej się na tej misji lepiej zapoznać z Filigranową i Żelazną?
Ale to nie teraz. Sięgnęła do woreczka i szybciutko wyciągnęła z niego rubin i perłę, którą w sumie dostała od Mułka. A do tego jeszcze trochę mięsa i grzybów, w nadziei, że taka zapałka będzie wystarczająca. Jeśli dalej będzie tak często wyruszać na misje, będzie musiała chyba znaleźć jakąś kopalnie... Ale to nie teraz. Ułożyła równo podarki i przez chwilę, z zamkniętymi ślepiami, skierowała swe myśli ku bóstwu, prosząc o błogosławieństwo, pomyślność wyprawy i być może szczęście w szukaniu kamieni szlachetnych.
Przez chwilę trwała w ciszy. Zaraz jednak odtworzyła znów fioletowe ślepia i trochę zaskoczona obserwowała rudą smoczycę, która chyba próbowała zawołać boginie...

//1 rubin, 1 perła, 2/4 mięsa, 2/4 grzybów

[Grabieżca Fal]

– A mnie nie – powiedziała, podchodząc bliżej Przesilenia i Chochlika. Do obu wyszczerzyła szerzej kły i zerknęła na truchło chochlika.
– Ten urok osobisty i ogłada... A także bycie wrzodem na zadzie, mimo bycia mikrym i niepozornym, oraz zaskakująca złośliwość? To doskonale pasuje do... Miłości. Zgodzisz się, Burdigu? – parsknęła. Rozchyliła jedno ze złożonych skrzydeł, pozwalając by skryte w błonie kamienie wypadły na posadzkę.
Nie siadała, zamiast tego podrygując w miejscu. Nie mogła się doczekać. Wyprawa z Ognistymi była równie ekscytująca, ale jednak znacznie preferowała towarzystwo Fena, Burdiga czy Żeru niż Endrika. Bez Ciapka krasnolud tracił część uroku.

//– akwamaryn i rubin, korzystam ze zniżki!
ametyst, nefryt, szafir na misje Ogniową

[Nierozważny Duch]

Niedługo po Morien na miejsce zbiórki dotarł i Duch. Podchodząc do znajomej Ognistej rozejrzał się po obecnych z nikłym zaskoczeniem.
-Sporo się nas tu zebrało. – powiedział trochę do siebie, trochę do wszystkich -Widać wyprawy za barierę są ostatnio popularne... – to już dodał ciszej, więc ewidentnie nie zwracał się do nikogo konkretnego i jedynie ci co skupili się na nim mogli wyłapać te słowa.
Wyciągnął z pod skrzydła agat i szafir, układając je przed sobą i jedynie kiwnął głową na powitanie znajomym Wodnistym, którzy akurat też czekali na przyjęcie zapłaty.
Nie był w nastroju na dołączanie się do rozmów, ale też nie był bardzo przybity. Ostatnim razem niewiele zdziałał i skończyło się na tym, że został porwany i reszta grupy musiała go ratować. Nie był jednak tak skory do poświęceń, żeby powiedzieć, że lepiej gdyby go zostawili i ruszyli dalej. Może teraz uda im się przebyć choć część drogi do tego całego miasta.

/-agat, szafir, stała zniżka za tytuł

[Światokrążca]

Sprężystym krokiem wszedł do Świątyni w jakże zacnym towrzystwie
– Ahhhh moi mili! – zawołał uradowany – Nie ma nic zabawniejszego niż bycie irytującym wrzodem na zadku nie sądzicie? – rozbawiony dołączył się do wypowiedzi Morien i machnął żwawo płetwą, chamsko wpychając się między trójkę zgromadzonych. Następnie energicznym gestem dorzucił dwa kamienie na stertę kosztowności.
– Mam nadzieje, że spotkamy jakieś rasy rozumne, może wreszcie się dowiem do czego służą te metalowe krążki. Driady na pewno takowych nie używają – parsknął dzwoniąc woreczkiem uwieszonym przy szyi i z pomocą maddary wysypując całą jego zawartość na otwartą dłoń. Zawartością były oczywiście złote monety oraz... skamieniały palec? Och tego nie miał wysypywać, a jego ślepia intrygująco zabłysły na ten widok. Schował więc swoje kosztowności z powrotem do skórzanego woreczka. Zastrzygł uchem gdy zorientował się, że przed świątynie zawitał także nie kto inny jak Nierozważny Duch. Morski odwrócił w jego kierunku łeb.
– Oko przeżył, jak Sztorm? – zapytał. W jego głosie nie było słychać troski lecz coś na pograniczu ciekawości a uprzejmości.


// tygrysie oko, agat +zniżka

[Strażnik]

//bardzo proszę pisać datę przy zapłacie, ponieważ niektórzy chodzą na kilka i nie mogę się połapać
//+ podrzucam błogosławieństwa póki co tym, którzy już mają całą drużynę w komplecie

Strażnik nie siedział na miejscu od razu, więc nie był świadkiem zbierania się smoków, ale gdy już odwiedził tę część świątyni, trudno aby nie poczuł dyskomfortu na taką ilość zapachów i kolorów ściśniętych w jednym miejscu. Oczywiście przywykł do tego zarówno jako istota udzielająca się społecznie, przywódca, no i prorok, aczkolwiek nigdy nie na tyle, aby darzył tłum jakąkolwiek sympatią. Starając się nie zetknąć z nikim nawet krawędzią skrzydła przemknął obok interesantów i usiadł im sztywno naprzeciw, omiatając wszystkich nieco zmęczonym, ale wciąż czujnym spojrzeniem. Czuł się trochę jak Kaltarel, któremu smoki znosiły dary, choć w żaden sposób ich nie wykorzystywał i nawet jeśli była to nieco egoistyczna myśl, bo to nie po "jego" błogosławieństwo tu przychodzili, raczej nie było szkody w drobnym, pozornym samouwielbieniu. Okazjonalna odmiana od mieszania z błotem samego siebie była wyjątkowo odświeżająca.
Ułożone przez smoki kamienie oraz pożywienie dzięki magii Strażnika powędrowały na dwie oddzielne kupki, ostrożnie ułożone jedno na drugie, jakby estetyzm miał obecnie jakiekolwiek znaczenie. Oczywiście nie miał, bo Sennah porywała wszystko niezależnie od kompozycji.
–Cieszę się, że macie w sobie tyle zapału na wyprawy– Sennah też się cieszyła oczywiście, ale to było jasne z błogosławieństwa, które mieli otrzymać, prawda? Nim ktokolwiek zdołał coś dopowiedzieć, drzewny uniósł prawą łapę i w ruch weszła moc moginki.
Część smoków już dobrze znała ten efekt, ale być może niektórych gwałtowna eksplozja światła mogłaby zaskoczyć, wypływając z każdego zakątka świątyni i pochłaniając ciała smoków, tak że całościowo utonęli w jasności. Dla ślepi był to efekt bardzo niekomfortowy, przynajmniej jeśli w porę nie zamknęło się powiek, lecz łuski rozgrzały się przyjemnie, na czas trwania światła. Były to zaledwie dwa oddechy, choć to i tak dłużej niż zwykle, ze względu na ilość smoków. Gdy minął ten czas, moc zaczęła słabnąć, a pomieszczenie ponownie ściemniało, choć pozostałość boskiej magii skumulowała się nad łbami błogosławionych, w postaci migoczących kul, przypominających trochę zbitą formę żywego cienia, tyle że czerpiące z zupełnie przeciwnego żywiołu. Kierowane wolą Sennah ogniki szybko spłynęły z przestrzeni, a następnie wbiły się w smocze piersi, napełniając je rozgrzewającym żarem, który miał utrzymać się tak długo, jak w ciele przebywała moc. Co do darów, wszystkie zniknęły, jeszcze przed tym jak smoki odzyskały wzrok.

Błogosławieństwo Sennah

Lepka Ziemia
– 2x koral, turkus

Błogosławieństwo Sennah

Despotyczny Ferwor
– topaz i granat

Żelazna Strzała
– szmaragd, tygrysie oko, diament

Filigranowa Łuska
– rubin, szafir, owoców

Świetlista Laguna
– 1 rubin, 1 perła, 2/4 mięsa, 2/4 grzybów

Błogosławieństwo Sennah

Chochlik Miłości
– 3x granat

Światokrążca
– tygrysie oko, agat

Grabieżca Fal (odkrywca)
– akwamaryn i rubin

Przesilenie Północne
– 8/4 mięsa

[Światłość Wspomnień]

Urzara przybiegła na miejsce zbiórki, zmachana jak nigdy dotąd. Jednakże, jest na miejscu i to chyba się liczy? Tak czy owak, podeszła nieopodal Ducha i Grabieży, którzy właśnie dostali w tym momencie swoje błogosławieństwa. Czyli się jednak spóźniła? Uh, nie za dobrze. Jednakże, Urzara wyciągnęła z swojej przenośnej torby dwa kamienie, diament i rubin, kładąc je przed siebie -Uhh, przepraszam za spóźnienie, ale mam nadzieję że się jeszcze załapię? -powiedziała. Trochę dziwnie jej było, no ale cóż. Takie życie.

/ -diament i rubin +zniżka włóczykija

[Czerwony Świt]

No, chyba jeszcze zdąży. Czerwony wparował do świątyni niedługo po Urzarze i przystanął zaraz obok niej. – Ja również proszę o wybaczenie spóźnienia i błogosławieństwo. – To mówiąc, położył przed sobą kamienie szlachetne i z pokorą odsunął się nieco do tyłu. Trochę było mu wstyd, że w ciągu tych dni tyle się spóźniał, a nawet dla samego siebie nie miał na to wytłumaczenia.

/ szafir, 2x koral

[Sosnowy Pocisk]

Przybyła na miejsce i rozejrzała się, ale nie zauważyła żadnego znajomego pyska. Cóż, w takim razie będzie musiała jeszcze chwilę zaczekać na pozostałe smoki ze stada.
Ostatni raz była tutaj wiele księżyców temu. Nieco niepewna, ale podekscytowana perspektywą nowej przygody, która ostatecznie nie doszła do skutku. Szkoda, bo może wtedy wyjście poza barierę kojarzyłoby się jej z czymś pozytywnym.
Sięgnęła do torby po kamienie szlachetne – malachit i jaspis, które były opłatą za błogosławieństwo bogini. Oby ich wspomogla, bo cel misji nie wydawał się ani bezpieczny ani łatwy do osiągnięcia.


/malachit, jaspis – zniżka za odkrywcę, misja 1/05

[Strażnik]

Po kolejne błogosławieństwo parę smoków przybyło w pośpiechu, więc Strażnik spojrzał na nich z flegmatycznym namysłem, jakby chciał spytać o co chodzi, ale ostatecznie wyłącznie skinął łbem. Oczywiście rozumiał że gady miały swój termin, którego chciały się trzymać, dlatego materią jego namysłu musiało być prawdopodobnie coś innego. Może wyłącznie fakt że zdecydowali się zabrać w tej sprawie głos? Czyżby aż tak odwykł od podstawowej grzeczności okazywanie przez smoki? W każdym razie cierpliwie siedząc i patrząc aż ostatnia osoba z danego składu zjawia się na miejscu, raz jeszcze uniósł łapę i pozwolił błogosławoeństwu popłynąć. No, nie musiał mu "pozwalać", ale lubił sobie wyobrażać, że właśnie tak było.
Sosnowa mogła być świadkiem podświetlenia pomieszczenia i przesłanych do smoczy piersi ogników, choć jeszcze nie była ich odbiorcą.

Błogosławieństwo Sennah

Nierozważny Duch
– agat, szafir

Grabieżca Fal
– ametyst, nefryt, szafir

Przebłysk Wspomnień
– diament i rubin

Czerwony Świt
– szafir, 2x koral

[Sztorm]

Przyszła prosto od Warsztatu i stanęła na miejscu, gdzie ponoć smoki zbierały się do wyruszenia. Przednią łapę zastępowała jej drewniana proteza – poskręcane magią suche gałęzie, splecione i wzmocnione maddarą w kształt trójszponiastej łapy. Luźne witki zakręcały wokół łokcia, by zamiennik nie poluzował się i odpadł przy gwałtownym ruchu.
Stanęła tak przed Prorokiem, który dopiero co pobłogosławił innym i zmrużyła ślepia.
– Strażniku. – zaczęła, skłaniając łeb w krótkim powitaniu – Miałam wizję, kiedy Twoja partnerka przywlekła mnie z powrotem z bram śmierci ku światłu, broczącą krwią z urwanej kończyny. Łapy z metalu, twardej i wytrzymałej, równie zabójczej co prawdziwa. Pięknej, kunsztownej, godnej prawdziwego Wojownika. Moją straciłam w walce wytyczonej przez Viliara i błogosławionej przez Sennah... – spuściła wzrok na zdrową łapę i powoli zacisnęła, po czym rozprostowała szpony, zamyślona – Czy bogowie skierowaliby mnie i mojego towarzysza na właściwą ścieżkę?
Obejrzała się na moment sprawdzając, czy Krwawy wchodzi do sali. Jednocześnie przysunęła opłatę pod łapy Proroka. Oskórowane i wypatroszone dwa żubry – przysmak godny boga polowań. Może starczy i dla Sennah?

// 8/4 mięsa + używam Odkrywcy

// 2/4 mięsa na błogosławieństwo Krwawego

[Berius]

Chwile po wypowiedzi Sztorm do sali wszedł Krwawy. W odróżnieniu od swojej nauczycielki on nie miał protezy albo przynajmniej nie była widoczna na pierwszy rzut oka. Jednak mimo wszystko wyjątkowo sprawnie sobie radził. Widać dobrze spożytkował czas jaki miał przed przyjściem po błogosławieństwo. Stanął obok samicy kładąc dary obok jej i równie nisko się pokłonił.
Będę jej towarzyszył. Wierzę w jej wizje i chcę jej pomóc przygotować się do następnego starcia z Mrokiem.
Nie mówiąc więcej trzymał głowę pochyloną i czekał na decyzję Proroka.


// 6/4 mięsa + Odkrywca

[Kuszenie Diabła]

Tym razem nie musiały wchodzić do Świątyni. Smoki tłoczyły się przy Strażniku, który już na dobre zdawał się zastąpić Kaltarela w rozdawaniu błogosławieństw. Nawet nie musiała patrzeć na Raktę, żeby widzieć jej minę. Postanowiła, że ułatwi jej sprawę i odezwie się pierwsza.
– Witaj, Strażniku. Potrzebujemy z Raktą błogosławieństwa. – Chociaż było to do bólu oczywiste to musiała jakoś zwrócić na siebie uwagę w tym tłumie. Wyprawy za barierę widać zyskiwały na popularności, nawet jeśli kosztowały.
Przesunęła do przodu swoje kamienie, a także te Rakty, jeśli ta nie zdecyduje się na wejście do świątyni.

//koral, topaz

[Spuścizna Krwi]

Weszła za Frar, z miną, której Czarodziejka Plagi bardzo rozsądnie się spodziewała. Obrzuciła Strażnika chłodnym spojrzeniem, kładąc na ziemi dwa granaty. Nie skłaniała się przed nim, nawet nie skinęła mu głową.
– Tak jak mówiła Frar. Miło widzieć, że wziąłeś się wreszcie za swoją robotę – skwitowała wyjątkowo neutralnym tonem. Ktoś, kto jej nie znał mógłby wziąć to nawet za komplement. Ale przecież Świadek twierdził, że ją znał, prawda? Wyszczerzyłaby złośliwie kły, ale nawet stojąc przed obliczem TEGO byli w końcu w Świątyni, a tu musiała zachowywać się względnie dobrze.


//2x granat