Kwarce Percepcji i Aparycji

[Lawina Obłoków]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Pogłoski o magicznym miejscu dotarły i do Zachmurzonej Łuski. Plotki głosiły, iż istniały kryształy o niesamowitych właściwościach. Kimże byłaby czarnołuska, gdyby nie postanowiła tego sprawdzić? Na pewno nie sobą. Jej ciekawskość pchała ją do przodu, a kwarc percepcji z niewiadomego powodu, przyciągał ją do siebie jak światło ćmę. To musiał być dobry wybór. Zgodnie z tym, co słyszała, usiadła, ułożyła sześć kamieni niedaleko kwarcu i… czekała, wpatrując się w kryształ. Całe jej ciało drżało od środka z niecierpliwości, w oczekiwaniu na to, co miało nadejść.

//onyks, rubin, 2x diament, nefryt, topaz za Percepcję II

[Opiekun]

Wodna Adeptka złożyła swoją ofiarę i grzecznie usiadła, nie myśląc nawet o macaniu Kwarcu. I bardzo dobrze! Wreszcie jakiś szacunek.
Kryształ rozjarzył się ostrym, białym światłem. Oślepiona Wodna poczuła tylko lekkie ukłucie w ślepiach. Dyskomfort jednak szybko zniknął, za to usłyszała nieznajomy, samczy głos – zdradzający jej techniki lepszej obserwacji. Udzielał też wskazówek, w prosty i bardzo cierpliwy sposób. Zachmurzona Łuska od razu poczuła się pewniejsza swoich zmysłów, poznawszy sposoby na polepszenie ich.
Światło zgasło, zostawiając Wodną nieco zmęczoną i w potrzebie drzemki. Oczy lekko ją piekły... Ale świat wokół wydawał się ostrzejszy, żywszy, bardziej kolorowy. Chyba było warto!

// – 2x diament, onyks, rubin, nefryt, topaz
Raport z Percepcji II.

[Szara Rzeczywistość]

Godny przybył do kwarcu, aby ponownie odnaleźć to czego potrzebował, aby stać się najlepszym łowcą w wolnych stadach. Pozostało mu właśnie odnaleźć ostatni element, ostatnie ogniwo.
Percepcja. Ściągnął tobołek i powoli wyciągnął wszystkie kamienie szlachetne. Całe osiem sztuk, które położył przy kwarcu i cofnął się oczekując, że dostanie to czego szukał...

//diament, opal, akwamaryn, rubin, malachit, szmaragd, topaz, cytryn Za Percepcja IV

[Opiekun]

Godny Uczynek przyniósł pokaźną ofiarę. Kwarc wyczuwał napięcie i oczekiwanie Łowcy, będącego tak blisko celu.
Białe światło rozbłysło nagle, zalewając ślepia Ziemnego blaskiem. Przez ciało przeszedł mu dreszcz – wszystko wydawało się nagle wyraźniejsze. Ziemia pod łapami była twardsza, śnieg zimniejszy, powietrze świeższe, zapachy wyraźniejsze, dźwięki głośniejsze. Przez chwilę wszystkie te odczucia tworzyły kakofonię trudną do zniesienia. A potem pojawił się wśród nich niski i spokojny głos Poszeptu Nocy, który z nieskończoną cierpliwością zdradził Łowcy użyteczne techniki i informacje na temat bycia lepszym, bardziej obecnym obserwatorem. Jednocześnie Uczynek czuł się tak, jakby kazano mu nurkować i wśród brudnej, mulistej wody szukać korali i ryb – niełatwe zadanie, kiedy woda wdziera ci się do ślepi i pyska, kiedy nie możesz pozwolić sobie na rozproszenie.
W końcu mu się udało – znalazł idealny koral. Wynurzył się na powierzchnię, a światło zgasło, zostawiając po w jego własnym ciele, przed Kwarcem. Teraz był już tak blisko łowczego ideału, jak się dało.

// – diament, opal, akwamaryn, rubin, malachit, szmaragd, topaz, cytryn
Raport z Percpecji Iv.

[Śnieżna Zadyma]

Nadszedł wiekopomny dzień, kiedy skromne progi tej filii świątyni odwiedził wielki i potężny arcymag! Och tak. Kroczyłem dumnie, niczym prawie-bóg! Rozświetlałem srebrzystymi łuskami przygnębiające cienie, idąc do przodu z wysoko uniesionym łbem – i prawie przywaliłem nim w nadproże!
Zaśmiałem się sam z siebie poprawiając grzywę, która opadła mi na oczy, kiedy wykonałem unik. Zarzuciłem srebrzyste włosie do tyłu i podszedłem do kwarcu. Najpierw musiałem się mu przyjrzeć. Potem musiałem spróbować go... ukraść. No nic. Ani drgnął. Może powinienem najpierw odwiedzić kwarc krzepy, a potem...? Otarłem łezkę żalu.
No to położyłem przed "Kwarciem" te siedem kamieni. Pięknych kamieni, z którymi nie tak łatwo mi było się rozstać, ale czego się nie robi dla dobrej inwestycji w przyszłość?


//rubin, 2x diament, 2x akwamaryn, ametyst, jaspis za pkt Percepcji

[Wyzwolony Rozrabiaka]

Rozrabiaka wszedł do świątyni i zbadał okolicę wzrokiem. Nie zauważył wiele, dlatego tu był. Podszedł do kryształu, który wskazali mu łowcy z jego stada, by poprawić jego percepcje. Wyzwolony sięgnął do torby i wyciągał z niej po kolei kryształki, układając je w ładną linię. Uśmiechał się pod nosem, gdy kładł ostatniego, szóstego kamyka. Tyle powinno starczyć, co teraz? Nie czuł się jakoś specjalnie bardziej spostrzegawczy, może tego nie widać. Może musi powiedzieć jakieś specjalne zaklęcie.
-Proszę?– Powiedział piskliwym głosem, nie wiedząc czy nie ośmiesza się przed jakimś bogiem. Nawet jeżeli, to czyj durny pomysł to był, żeby dawać kamienie w zamian za atrybuty. To nie jest jakaś gra, żeby takie rzeczy działały… A co jeżeli jakiś bóg to wymyślił? Nagle łowca zaczął popadać w lekką paranoję, będąc przekonanym, że czytało mu w myślach i teraz nie dopełni swojej części tej dziwnej wymiany. Profilaktycznie przeprosił w myślach bliżej nieokreślona istotę i dodał, że jest tylko smokiem, który nie wie, co mów… myśli. Pod koniec jeszcze dotknął kryształ, który znajdował się na ołtarzu. Był trochę przekrzywiony, trzeba go poprawić. Lecz kamień szlachetny ani drgnął, może tak ma być. No trudno, brązowy smok zrobił co mógł, nie jego wina, jeżeli się przewróci i roztrzaska.

// 2 nefryt, 2 cytryn, 1 diament, jaspis za Percepcje 2

[Infamia Nieumarłych]

Kolejną wizytę na swoje konto mogła dopisać Infamia – mniej lub bardziej. Nie przyszła osobiście, zamiast tego do Warsztatu przybył niematerialny, czarny niczym bezgwiezdna noc cień o bladołososiowych ślepiach. W postaci wywernowego smoka stanął nad tym z kryształów, który wzmacniał siłę zmysłów i ułatwiał postrzeganie świata w wielu perspektywach jednocześnie. U stóp kryształu legły cztery kamienie szlachetne, dwa ametysty, topaz oraz szafir, a towarzysz wiedźmy cofnął się o krok w tył, czekając na to co się wydarzy... Bo Infamia wieloma szczegółami dotyczącymi tego procesu go nie obdarzyła.

[Horyzont Świata]

Musiał naprawdę długo tłumaczyć Se'ze, dlaczeog zabiera ze sobą tyle kamieni szlachetnych. Nie podobało jej się to ale uległa, zostawiając go w spokoju. Tweed wywrócił tylko oczami i rzucając najlepszymi argumentami, że dzięki temu będzie bardziej spostrzegawczy i szybciej pomoże znajdywać jej więcej kamieni. Przytargał więc tutaj znaleziska oraz trochę jedzenia, kładąc je pod kwarc i czekając na...coś. Nigdy tutaj nie był. Jakie będzie to uczucie?

// 2x diament, onyks, cytryn, ametyst, 2/4 owoców i 2/4 mięsa za percepcję II

[Opiekun]

//Warsztat znajduje się obok Świątyni, na świeżym powietrzu.

Widział to kto! Na każdego grzecznego trafiał się jakiś bezczelny, który nie dość, że kładł brudne łapska na Kwarcu, to jeszcze próbował go zabrać. Niedoczekanie! Przez łapy Plagijczyka przeskoczyła elektryczna iskra, nie czyniąc mu krzywdy ale ostrzegając.
Podobna iskra przeszła po łapie Łowcy Ziemi, chociaż ten miał szlachetniejsze intencje.
Najgrzeczniejszy był, co było do przewidzenia, kompan Stałej Bywalczyni. Jak prawdziwie dobrze wychowany cień odłożył swoje ofiary i czekał.
Ach, świeżutki smok, który jeszcze nie doświadczył magii Warsztatu! Kwarc rozjarzył się delikatnie na widok Ziemnego, zadowolony z odwiedzin. Poczekał wszyscy wygodnie się usadowią... I wtedy zaczął porządnie świecić. Światło rosło, stając się oślepiającym, ale zebrani nie mógł oderwać wzroku.
Wizja świata zniknęła, za to uszy odebrały nowy dźwięk. Głos. Spokojny, przyjemny, samczy. Cząstka Poszeptu Nocy zaczęła udzielać każdemu z samców wskazówek na temat bycia dobrym obserwatorem, co przydawało się nie tylko na polowaniach. Jednocześnie czuli się tak, jakby kazano im szukać kamieni pod wodą – żmudna i ciężka praca. Ostatecznie jednak jego wysiłki się opłaciły – łapy zacisnęły się na perłach, głos zabrzmiał na zadowolony...
A smoki znów siedziały przed Kwarcem. Ślepia go piekły, w uszach cicho dzwoniło. Jego kamienie zniknęły, jednak lekcja była ich warta – czuł, że świat wokół jest nagle o wiele bogatszy w szczegóły.

Dla cienia proces ten wyglądał nieco inaczej. Od Kwarcu oderwały się dwa światełka, które wleciały mu do ślepi. Wyglądały niewinnie, jednak piekły jak sto rozżarzonych węgli, co jakimś cudem czuł niematerialny cień. Było to bliskie agonii. Żadnych głosów, żadnych zadań – po prostu światło wsączające się w ślepia, jakby budowało je na nowo. Na szczęście dla Nidhorgga, nie trwało to długo. Za to było równie skuteczne, co u smoków – świat był teraz wyraźniejszy.

//Wędrowny Kolec:
– 2x diament, 2x akwamaryn, rubin, ametyst, jaspis
Raport z Percepcji II.

Wyzwolony Rozrabiaka:
– 2x nefryt, 2x cytryn, diament, jaspis
Raport z Percepcji II.

Nidhorgg:
– 2x ametyst, topaz, szafir
Raport z Percepcji II.

Teza Obłędu:
– 2x diament, onyks, cytryn, ametyst, 2/4 owoców, 2/4 mięsa
Raport z Percepcji II.

[Nierozważny Duch]

Duch ponownie przybył pod jeden z kwarców, niosąc ze sobą sporą cześć swojego dobytku. Najwyraźniej po paru razach przekonał się, iż otrzymywanie mocy czy wiedzy z tych magicznych miejsc jest opłacalne, więc postanowił spróbować znowu. Ułożył mięso, owoce oraz kamienie w trzy nierówne górki, zastanawiając się czy wybrał dobre miejsce na wydanie zbiorów. Zawsze jeszcze mógł zmienić zdanie, ale ostatecznie postanowił pozostać już tutaj i nie kombinować z niczym innym.

/aparycja na 3 za malachit, diament, cytryn, 10/4 mięsa i 6/4 owoców

[Opiekun]

Ognisty Czarodziej nie należał do brzydkich. Jego pysk odbił się zgrabnie w lśniącym Kwarcu, który zamigotał w powitaniu.
Kiedy Nierozważny Duch wygodnie się usadowił, jego kamienie, mięso i podarki zniknęły. Kwarc za to rozbłysnął wielobarwnie, rzucając na łuski Ognika kolorowe plamki. Dobiegł go głos, nieco znajomy – należący ongiś do Milknącego Szeptu. Wspomnienie smoczycy przekazywało mu przydatne informacje; jak dbać o łuski; jak mówić w sposób, który zjedna mu więcej smoków; jak poprawić swoją postawę. Instrukcje były jasne, ton Szeptu przyjemny... Taka lekcja mogłaby trwać i trwać.
Skończyła się jednak. Kiedyś musiała. Duch zdecydowanie był teraz bogatszy o nową wiedzę... Ale i widział, że jego łuski wydają się silniej błyszczeć. I jakby... ładniej pachniał? Cóż, to na pewno zweryfikuje dla niego partnerka.

//Raport z Aparycji III.
– malachit, diament, cytryn, 10/4 mięsa, 6/4 owoców

[Horyzont Świata]

Teza znowu tutaj przybył bo czuł, że jego wzrok nadal nie jest wystarczająco dobry. A potrzebował aby był dobry, żeby móc lepiej znajdować kamienie szlachetne, zwierzynę oraz wrogów podczas patroli. Przyniósł ze sobą znowu dużo kamieni szlachetnych oraz porcję mięsa, postawił je przed kwarcem i czekał. Czy znowu będzie to samo uczucie co ostatnio?

// perła, rubin, 2x cytryn, tygrysie oko, topaz i 4/4 mięsa za Percepcję III

[Opiekun]

Wojownik dobrze się domyślał, że Kwarc zadziała podobnie. Rozbłysło jasne światło, w uszach znów zabrzmiał głos Poszeptu Nocy. Tym razem jednak zadanie dla Ziemnego było inne – musiał wyróżnić zapach żubra spośród dziesiątek zapachów, które atakowały jego nozdrza. Powietrze było tak wonne, że aż przyprawiało o ból głowy. Wszystkie wonie nakładały się na siebie, jednak ze wskazówkami udzielanymi przez nie było to niemożliwe zadanie. Więc Teza Obłędu węszył i szukał, potem wypatrując śladów w leśnym poszyciu, aż wreszcie spostrzegł żubry.
I znów siedział przed Kwarcem, który powoli gasł. Świat wydawał się bogatszy, bo Wojownik mógł lepiej rozróżnić otaczające go zapachy i barwy.

// – 2x cytryn, perła, rubin, tygrysie oko, topaz, 4/4 mięsa
Raport z Percepcji III.

[Sztorm]

Wlekąc za sobą zdobycze z pomocą swojego kompana, Sztorm pojawiła się przed Kwarcem Percepcji. Warknęła krótko i chwilę jeszcze łapała oddech, zanim w końcu otworzyła paszczę, by wyrazić swoją prośbę.
– Przyniosłam kamienie, mięso i owoce, aby wymienić je na ostrzejsze zmysły... Bogowie, ześlijcie swoją łaskę.
Tylko i aż tyle, zanim znowu zabrakło jej oddechu. Może powinna iść do Kwarcu Siły?

// 9/4 owoców oraz 15/4 mięsa na wymianę za Percepcję II

// akwamaryn, bursztyn, jaspis, nefryt, opal, turkus, tygrysie oko na wymianę za Percepcję III

[Zwyczaje Zamieci]

Ich drogi się rozwiodły, gdy dostojnym krokiem Rebhfrua ze swoim dorobkiem podszedł do innego kwarcu, a ona z mieszka wyciągnęła swoją własną zapłatę, chyląc się do "nauczyciela". Sapnęła, puszczając z objęć truchła. Katamu nad nią czuwał, toteż wszystko zgadzało się co do joty. Borsuk, dwa gobliny, sześć kamieni oraz ona, tu, tak spokojnie siedząca przed kwarcem, którego tak bardzo nie mogła tykać, bo kwarcowi się to niesamowicie nie podobało. Ułożyła porządnie skupisko swoich łowów przed kamyczkiem, otrzepała suche łapy i rozsiadła się wygodnie w oczekiwaniu na rozwój. Swój własny rozwój.
Kątem oka widziała jak harpia, maniakalnie przeczesując swoje włosie, usiadła przed kwarcem nieopodal, dając spore kawały mięsa w wymianie.

//-4/4 mięsa; – diament, 2x onyks, koral, topaz, turkus za Percepcję III dla Srogiej
//-16/4 mięsa za Aparycję II dla Rebh

[Opiekun]

Obie smoczyce zachowały się prawidłowo, grzecznie siadając przed Kwarcem i składając mu ofiarę. Ich kompanom również nie można było nic zarzucić.
Kwarc Percepcji wybuchł światłem, oślepiając Ognistą i Plagijkę. Obie usłyszały niski, samczy głos przepełniony spokojem. Wojowniczka rozpoznała go od razu, zaś dla Plagijki pozostał obcy. Cząstka Poszeptu Nocy zaczęła udzielać im swoich nauk i dzielić się radami, a smoczyce w tym czasie szukały pereł w mulistej wodzie. Było to żmudne i męczące zadanie, które wymagało zaangażowania, jednak wskazówki od głosu były bardzo pomocne.

W tym samym czasie Kwarc Aparycji zajaśniał bielą, a z jego wnętrza wydostała się pojedyncza kropla światła. Dryfując w powietrzu niczym puszek z mlecza, wylądowała na piórach harpii i zniknęła, przechodząc przez pierze i skórę do wnętrza. Nie było to przyjemne uczucie – nieznośne ciepło wypełniło go od środka, koncentrując się w gardle. Doszedł do tego ból, przypominający wbijanie tysiąca kolców. Aby być pięknym trzeba cierpieć, prawda?

Oba Kwarce zgasły w tym samym czasie. Smoczyce oglądały teraz świat pewniejszym, bystrzejszym okiem. Za to sylwetka harpii zyskała na elegancji, pióra miały więcej połysku. Niezmienioną pozostała tylko jedna postać – kelpie towarzysząca Ognistej.

//Sztorm Stulecia:
– 9/4 owoców, 15/4 mięsa, akwamaryn, bursztyn, jaspis, nefryt, opal, turkus, tygrysie oko
Raport z Percepcji II i III.

Sroga Łuska:
– 20/4 mięsa, 2x onyks, diament, koral, topaz, turkus
Raport z Percepcji III.

Rebhfrua:
Raport z Aparycji II

[Dorodny Odyniec]

Chyżo wparował do świątyni, a następnie ku kwarcom. Tylko chwilę gubił się przy kwarcu siły, tykając go szponem i dopiero po dłuższej chwili zdając sobie sprawę (z niemałym rumieńcem), że to chyba nie tu, toteż po tym krótkim błądzeniu natrafił nareszcie na miejsce. Tu, gdzie zamierzał przyjść już od... jakiegoś czasu, w sumie. Czuł, jak przez jego ciało przechodzi podekscytowany dreszcz. Ojejku, ojej!
– Ekhm, przybyłem, by wyostrzyć swoje zmysły, drodzy bogowie! – zawołał tylko, spodziewając się, że raczej nie zamierzali mu odpowiadać. Niczym pies potrząsnął łbem, tym samym zmuszając szyję i delikatnie ją oblepiający tłuszczyk do poruszenia się gwałtownie. Już po chwili o podłogę zastukały kamienie, a dokładniej – sześć. Wszystkie, jakie posiadał. Pogładził jeszcze cieplutko agat, po czym pozbył się swoich adoptowanych dzieci, kładąc je na wyznaczone miejsce i czekając ze splecionymi ze sobą palcami ze ślepiami wbitymi w kwarc, czekając, aż ten użyczy mu swojej wiedzy.

//rubin, agat, 2x turkus, onyks, diament za percepcję II

[Mgliste Wody]

Ilun przybył ponownie do kwarców. Tym razem jednak nie szukając bardzo przydatnych nauk. Raczej chciał poprawić swój wygląd. Swoje umiejętności zjednywania sobie innych. Nie szło mu teraz to najlepiej, dlatego przybył do kwarcu Aparycji, by zaczerpnąć jego mocy. Położył odpowiednią zapłatę, a następnie chwycił przedmiot, by wpoić sobie wiedzę, przekazaną przez nieznaną mu samicę. Słuchał uważnie i uczył się. Aż w końcu miał zamiar wyjść z tego miejsca...piękniejszy na ciele i duchu.

//szafir, 3x opal, onyks i rubin za Aparycję na II
cztery kamienie nie są jeszcze wpisane do KP (może już będą do czasu zatwierdzenia, ale na wszelki wypadek zostawiam link do raportu: https://smoki-wolnych-stad.pl/viewt ... 7&start=90

[Opiekun]

//Kwarce znajdują się na polance obok Świątyni c:

Kwarce zamigotały, kiedy przechodził koło nich młody Ziemisty. Nowy! Ktoś, kto jeszcze nie doświadczył potęgi Warsztatu! Napięcie było wręcz wyczuwalne. Kogo wybierze?
Przyszły Piastun usadowił się przed Kwarcem Percepcji, który błysnął światłem w triumfie. Białe światło na dobre zapaliło się we wnętrzu kryształu, rosnąc i powoli oślepiając Pyzatego Kolca. Uczucie nie należało do zbyt przyjemnych, jednak kiedy biel zalała już jego ślepia, ból zniknął. Pojawił się za to głos – samczy, wyważony i przyjazny. Cząstka Poszeptu Nocy zaczęła udzielać adeptowi wskazówek i porad jak lepiej zwracać uwagę na swoje otoczenie i jak skuteczniej korzystać ze swoich zmysłów. Nauka była ciekawa i warta. Mogłaby trwać i trwać, a nie nudziłaby adepta. Jednak Kwarc w końcu zgasł – zostawiając Ziemnego z nową wiedzą, niedosytem i bez swoich adoptowanych dzieci-kamieni.

Z kolei Plagijczyk skierował się do znajdującego się nieopodal Kwarcu Aparycji. Ale... Co on robił! Co to za macanie najpiękniejszego kryształu brudnymi łapami! Widział to kto. Przecież Czarnoskrzydły był tu już nie raz, powinien wiedzieć lepiej. Iskra elektryczności przeszła po łapach Wojownika, dając mu znak, że powinien opuścił łapy. A potem kryształ zamigotał barwami przyniesionych przez samca kamieni szlachetnych. Do uszu dobiegł głos – samiczy, miękki i przyjemny. Mówił mu o tym, jak lepiej stać i zachowywać przy innych odpowiednią postawę. Jak dbać o swoje łuski, by były zdrowe i bardziej błyszczące. Jak modulować głos, by lepiej radzić sobie w komunikacji z innymi.
Nauka nie trwała długo. Kwarc zgasł, a Czarnoskrzydły... Cóż, wydawało mu się, że jego łuski lśnią trochę bardziej, niż przed chwilą.

//Pyzaty Kolec:
– 2x turkus, rubin, agat, onyks, diament
Raport z Percepcji II.

Czarnoskrzydły:
– 3x opal, szafir, onyks, rubin
Raport z Aparycji II.

[Zwyczaje Zamieci]

Nie minęło długo, a wróciła u boku towarzysza ponownie – polowania na terenach Plagi były stosunkowo owocne, choć na żadnym owocu nie pokładła jeszcze łapy. Jednak wiosna brzmiała w krzakach, buzowała namolnie we wschodzącym słońcu i rośliny już kwitły, macane przez pszczółki... i inne perypetie, które sprawiały, że duet się bogacił z każdym rankiem. Uśmiechnęła się sama do siebie, pokładając niezliczoną ilość tuszy, od borsuków począwszy, skończywszy na potężnych żubrach, jakie już lekko capiły. Bo nie były przeznaczone do jedzenia, ino do zapłaty i odzienia. Do wyróżniania się. Pokrzywdzone tylko dla samorozwoju, a później ich pobratymce – zapewne dla dobra ogółu. Musiała przyznać, że wieczorne paplaniny Rebhfruy o hierarchii oraz poczuciu wartości i indywidualności w stadzie, jakkolwiek nużące, działały już jej na łeb. Spojrzała pokątnie na harpię, jaka usiadła ciężko przy jednym z kwarców. Całe dnie spędzone na terenach, historie związane z każdą z tych rzeczy... szczególnie z rubinem wytworzonym z jej krwi.
Zdjęła maskę z chrobotem drewna, wyjęła pysk spod kaskady futra białej alpaki, jaka także leżała na stosie i wreszcie westchnęła głęboko, czekając na rozpoczęcie wywodu.

//-24mięsa; – rubin, koral za Percepcję IV

[Opiekun]

Plagijka wiedziała, czego się spodziewać i się nie rozczarowała. Przyjemny głos Poszeptu Nocy wypełnił jej uszy. Tym razem opowiedział jej o poprawnym filtrowaniu zapachów i sposobach na lepsze znajdowanie ich w trudnych warunkach. Smoczyca mogła od razu testować jego nauki w praktyce – Kwarc zafundował jej wycieczkę do egzotycznego lasu, gdzie zapachy nakładały się na siebie i oszałamiały. Miała wyśledzić ryjówkę, która zostawiła ze sobą jedynie drobny ślad zapachowy i nic więcej. Było to żmudne szukanie, pełne postojów, zawracania się, i węszenia tak intensywnego, że pod koniec Sroga Łuska czuła aż przesyt wszelkich woni.
Udało się jej znaleźć zdobycz, a głos ciepło jej pogratulował. Światło Kwarcu zgasło, zostwiając smoczycę z migotkami w oczach i nową wiedzą.

// – 24/4 mięsa, rubin, koral
Raport z Percepcji IV.