Dolina płaczących wierzb

[Krwiożerczy Obłęd]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Choć nie lubił nigdy ten formy komunikacji, tym razem z niej skorzystać. Wydzierać się nie zamierzał. ~ Czy ty, na Immanor'a, nie czujesz, że wiatr wieje od siebie w kierunku sarny? I co to za stanie na wprost ofiary? Myślisz, że ona Cię nie zobaczy? W skradaniu, najczęściej atakuje się od tyłu – użycie jednego z imienia tutejszych bóstw, nie mogła czymś zwyczajny. A zwłaszcza wtedy, kiedy się w nich nie wierzy! Zabawa w bogów i ich wyznawców, była dla Obłędu żałosno-śmieszna, ale co kraj to obyczaj. On, przynajmniej nie zamierzał się dostosowywać.
Sarna powoli zaczynała się wycofywać, cały czas nie spuszczając spojrzenie ze smoczycy.

[Cicha Łuska.]

Smoczyca w milczeniu powoli obróciła ciało, pilnując, aby ogon nie zahaczył o żaden krzew. Pierwszy krok. Łapa spokojnie i bez pośpiechu uniosła się w górę, na moment stojąc w powietrzu. Następnie cicho schodziła na ziemię. Adeptka musiała przyznać, że nauka z Obłędem była ciężka i surowa, ale przynajmniej przynosiła efekty. Był kimś takim jak Nauczyciel. No, może nawet nie.
Cicha powoli zmieniała kierunek, by zajść sarnę od tyłu. Wyciszyła oddech, czasem nawet go wstrzymywała.

[Krwiożerczy Obłęd]

//Wiesz, że w ten sposób zamiast jednego, długiego postu będziesz miała kilka? I to rozłożonych na czynniki pierwsze! :mrgreen: xD

Manewr Cichej spowodował, że sarna przestała się cofać. Drapieżnik znikł jej z pola widzenia, ale to wcale nie oznaczało, że zagrożenie minęło. Bo nie minęło, ono gdzieś tam było i roślinożerca o tym wiedział. Czemu? Bo dalej był czujny. Strzygł uszami, poruszał łbem, i tak dalej, i tak dalej.
Obejście zwierzyny spowodowało, że ściółka leśna obfitowała w przeróżne przedmioty, które po nastąpieniu, wywołany by hałas. Nie można było zapomnieć o licznych drzewach, krzakach, które stały się pewnym utrudnieniem.

[Cicha Łuska.]

A adeptka nie zapominała o owych przeszkodach. Powoli, uważając na wszystko, co mogłoby zdradzić jej obecność okrążała sarnę. Nie było to łatwe. Jednak samica pilnowała uważnie ruchów swojego ciała. Ogon był wyprostowany, ale Cicha nie zapominała, aby o nic nim nie zahaczyć. Głowa pochylona, uważnie obserwowała cel. Łapy ugięte, cicho i powoli przemieszczały się po ziemi. Skrzydła przy ciele. Samica cierpliwie podkradała się coraz bliżej. Spokojnie, po cichu. Jeden fałszywy ruch i wszystko na nic. Każdy, nawet najmniejszy szelest spłoszy sarnę. A i tak jej czujność była wzmożona. Smoczyca uważnie patrzyła na łapy, starając się ominąć kamienie i gałązki.

// Brak weny = powód krótkich postów :/ //

[Krwiożerczy Obłęd]

//Jeśli w swoich postach uwzględnisz to co mówił Nauczyciel, to będzie post idealny. I będzie znacznie dłuższy od tego, gdzie umieścisz tylko 2 lub 3 rzeczy ^^

I kolejna wiadomość mentalna. Niestety. ~ Pamiętaj, o maskowaniu się. I o dostosowaniu swoich ruch do ruchów sarny. Zatrzymywanie się – kiedy okazuje oznaki zaniepokojenia – i wznowieniu marszu – jego głos (nawet ten mentalny) nie był przyjemny dla ucha, na pewno, ale do była jedyna możliwość, aby to i owo poprawić.
Cicha miała do przejścia jeszcze z kilka metrów, ale stopniowo, stopniowo zaczęła się zbliżać do sarny. Wiatr, na szczęście, nie zmieniał kierunku. W otoczeniu również nic się nie zmieniło. Dalej wszędobylskie drzewa, krzaki, liście, kamienie, gałązki ....

[Cicha Łuska.]

Samica spokojnie okrążała sarnę, gdy do jej uszu dobiegła kolejna wiadomość mentalna. Maskowanie? W porze Gorejącego Słońca było to z pewnością łatwiejsze niż tak, jak było w rzeczywistości. Ach, czego się nie zrobi za pomocą tej maddary...
Adeptka pilnowała więc jednocześnie i otoczenia, tego co ma pod łapami, a także ruchów sarny. Ogon spokojnie balansował, łapy cicho i spokojnie przemieszczały ciało smoczycy. Skrzydła leżały przy ciele. Gdyby o coś się nimi zahaczyło, nie było by ciekawie. Trening byłby niezakończony, ponieważ sarna zwyczajnie by się spłoszyła.

[Krwiożerczy Obłęd]

Maskowanie, czyli – jak w tym przypadku – chowanie się za tworami natury. Kamieniami, drzewami, kłodami. ~ Podejdź jak najbliżej, ale tak, aby sarna Cię ani nie zobaczyła, ani nie wywęszyła ani także nie usłyszała. Jeśli Ci się uda, to będzie koniec twoje nauki ...Do przejścia Cicha nie miała wiele. Może ogon, może nieco więcej. Nieco się także uspokoiła, ale tylko nieco, bo choć zabrała się – w końcu – do skubania trawy – to, od czasu do czasu, strzygła uszami i podnosiła łeb – rozglądając się uważnie.

[Cicha Łuska.]

I zgodnie z radą Obłędu, smoczyca wykorzystywała krzaki i resztę otoczenia na swoją korzyść. Szła powoli, nie śpiesząc się. Jak wiadomo, pośpiech nie służy podczas skradania się. Do niego potrzebna jest wprawa i najważniejsze – cierpliwość. Adeptka zdawała sobie z tego sprawę. Dlatego też spokojnie się skradała, okrążając sarnę i uważając na łapy. Ogon był wyprostowany i służył do utrzymania równowagi. Gdy sarna podnosiła łeb, samica wzmagała także swoją czujność i przystawała, dopóki zwierzę nie powracało do skubania zielonej trawy.

[Krwiożerczy Obłęd]

I tak, krok po kroku, choć troszkę to trwało, Cicha w końcu dotarła do miejsca, skąd mogła wykonać skok na ofiarę. Sam atak nie był elementem skradania, więc zgodnie z wcześniejszym zapewnieniem, to był koniec całej nauki. – Z podstaw to tyle – od pewnego momentu cienisty podążał za smoczycą, jak cień, dlatego też swoją wypowiedź powiedział normalnie. Bez użycia maddary. Otoczenie, jak i sarna, rozpłynęły się w powietrzu.
//raport

[Niezdecydowana Łuska]

Ćmiąca, podobno była nowa w stadzie ognia a mimo to umiała całkiem sporo. Idealna okazja by ją wykorzystać to poprosić o naukę i to też miała zamiar zrobić, tak jak poprzednio zrobiła to jej siostra Runka. Chociaż niewątpliwie nawet mimo tego iż Zwiastun zaczęła nad sobą pracować to jednak wątpiła by ta nauka była szczególnie przyjemna i łatwa.
Warto jednak spróbować, dlatego też posadziła swoje szanowne kilka liter na ziemi, przeciągając się lekko i poprawiając skrzydełka na grzbiecie.
Gdzie ta Ćmiąca była? Czemu jeszcze jej nie było? Czy ona sobie nie zdaje sprawy jak bardzo śpieszyło się krwistookiej samiczce? Runka już umiała się skradać była więc lepsza od Zwiastunki. Tak nie mogło być! Nie mogła usiedzieć spokojnie z myślą że jest gorsza, co zresztą było widać po niespokojnie ruszającej się końcówkę jej szarego ogonka.
Wzięła jednak głębszy oddech, uspokajając się i swoją niecierpliwość. Miała zachowywać się jak na samicę przystało. Jak tego nie będzie robiła znów ją pomylą z samcem...

[Ćmienie Maddary]

Runa powiedziała jej, że jej siostra chciałby się od niej nauczyć skradania. Myślała, że owa Zwiastunka będzie starsza od Runy lub podobna, a kiedy przyszła na miejsce okazało się coś innego. Nie miała najlepszego humoru, tej nocy nie spała dobrze. – Witaj! Jestem Nekto. Szukałaś mnie? – Rzuciła do niej z odległości paru ogonów. Przyśpieszyła do lekkiego truchtu i zbliżyła się szybko do pisklaka. Czemu tak daleko od obozu? Nie będzie się zastanawiała. – Chcesz nauczyć się śledzić? A wiesz czym jest śledzenie i do czego służy oraz jakiego typu ślady można znaleźć? – Mruknęła uprzejmie do małej nie przedłużając. Może wymagała dość dużo na początek, no, zobaczy się jak mała wypadnie.

[Niezdecydowana Łuska]

Przyjrzała się przez chwilę Ćmiącej. No dobra. Nauka to nauka więc trzeba się będzie przyłożyć, zresztą tak jak zawsze.
– Jestem Zwiastun – Po co się przedstawiać obecnym imieniem skoro minie jej ono szybko? Nie było sensu.
– Śledzenie to po prostu szukanie śladów zwierzyny lub innych istot i podążanie za nim. Może to być ślad zapachowy, dźwiękowy czy odcisk łap lub kopyt, kępki futra. Trzeba zwracać uwagę na wszystko co nie jest naturalne jak na przykład połamane gałązki. Wszystko co jest pochodzenia zwierzęcego i co może świadczyć o obecności zwierzyny. Warto jednak zauważyć że niektóre tropy mogą być stare jak na przykład odciski łap. – Taka odpowiedź chyba powinna starczyć. W końcu najważniejsze w tym pytaniu było chyba sprawdzenie czy Zwiastun ma w ogóle pojęcie co to jest a wymienienie wszystkich możliwych tropów było po prostu zbyt... długie. W końcu chyba każdy wie co może być tropem zwierzyny.

[Ćmienie Maddary]

Widziała Zwiastun na ceremonii niedawno. Skojarzyła ją z imieniem Niezdecydowanej. W sumie sama też wolała używać własnego imienia, była do niego przywiązana. Skinęła na słowa Zwiastunki, kiedy dokończyła swoją kwestię, jednak o czymś zapomniała lub nie wiedziała, więc samica delikatnie uniosła kąciki warg w górę,
– Dobrze powiedziałaś, jednak ślady możemy podzielić na trzy grupy. Wymieniłaś jedną, które zależne są od wzroku. Ponadto one dzielą się na tropy, czyli odciski łap lub kopyt i ślady, taki jak wspominałaś, połamane gałązki, futro czy odchody. Kolejną grupą są ślady zapachowe, czyli po prostu zapach obiektu, jakiego szukamy oraz trzecią – ślady, które wyrażane są dźwiękiem, jak świergot ptaków czy skowyt wilka. – Wyjaśniła spokojnym, nieco mentorskim tonem. Cóż, jak wszystko to wszystko. Niby to się wie, ale często zapomina się w praktyce i takie rzeczy najlepiej sobie układać, by dobrze później zareagować. – Pójdź między drzewa i staraj się coś znaleźć. – Poprosiła spokojnie, sama wstała i przeszła kilka kroków ku wierzbom wskazując kierunek, o jaki prosiła adeptka.

[Niezdecydowana Łuska]

Podejdź między drzewa. Ćmiąca nie musiała jej mówić gdzie dokładnie ma szukać śladów. W końcu Zwiastun sama chyba powinna domyślać się gdzie i jak odnajdować drogi udeptane przez zwierzęta na których zdecydowanie łatwiej znaleźć ślady, jednak nie komentowała tego, w końcu to było niegrzeczne i mogło urazić samicę.
Powoli podeszła między drzewa czujnie obserwując poszycie w poszukiwaniu jakichś śladów łap bądź innych oznak obecności zwierzyny tutaj. Skoro miała poszukać między drzewami to pewnie był to trop do zauważenia, możliwe że będzie też na drzewach, dlatego też i je sprawdziła, poszukując nań kępek futra czy zadrapań w korze. Czegokolwiek co mogłoby ją naprowadzić na trop. Mimo to jednak nie ignorowała pozostałych zmysłów, cały czas nasłuchiwała i węszyła w razie gdyby jej domysły nie były do końca poprawne i gdyby to jednak był któryś z pozostałych tropów.

[Ćmienie Maddary]

Zwiastunka jednak nie myślała o wszystkim. Nie myślała o tym, o czym może myśleć Ćmiąca, bo ta wcale nie wskazała jej miejsca gdzie łatwiej o ślady, bowiem ślady można było znaleźć wszędzie. Za to pytania były mile widziane, kiedy młode nie mogło czegoś po prostu zrozumieć, kiedy nie rozumiało słów lub wyboru nauczyciela.
Ćmiąca wybrała lasek jako zwykły przykład, jako zamknięty obszar poszukiwań Zwiastuna, cóż, był najbliżej, po prostu. Chyba lepiej pozostawać w jednym miejscu. No dobrze. Ćmiąca poruszała się powoli za Niezdecydowaną bacznie obserwując. Śnieg lśnił delikatnie w słońcu, górna jego warstwa była dziś delikatnie zlodowaciała i skrzypiała nieco bardziej niż zwykle. Drzewa i krzewy również pokrywał śnieg. W okolicy dominował brąz i biel. Na razie Zwiastunka nie znalazła niczego, jednak nic dziwnego w takich okolicznościach. Zdało się jednak, że coś pod jednym z drzew, parę ogonów dalej błyszczy bardziej niż śnieg. Kamień szlachetny? A może to jednak śnieg? Warto to sprawdzać?

[Niezdecydowana Łuska]

/wyrobimy się z tą nauką w jeszcze 3-4 postach?

Niestety Zwiastunka, jak i żaden inny smok nie mieli możliwości czytania w myślach, dlatego nie miała pojęcia o czym sobie myśli Ćmiąca.
Mimo to nie przerywała sobie, żadnych uwag ani nic? No dobrze. Dalej rozglądała się i nasłuchiwała chcąc wyłapać choćby najmniejszy znak, gdy jednak dostrzegła niedaleko jasny błysk. Powoli zbliżyła się do niego, ciekawa co to w ogóle może być. Raczej nic wielkiego ani ważnego. W końcu byli na terenach wspólnych, tutaj gdyby były jakieś kamienie to prawie na pewno byłyby nazbierane, tak samo z zwierzyną.
Może to dlatego nieco ją to zdziwiło? Tak czy siak gdy zbliżała się do tego błyszczącego czegoś, cały czas nasłuchiwała i węszyła z cichą nadzieją że może znajdzie jakiś trop? Ślady łap królika, pióra jakiegoś ptaka, cokolwiek za czym mogłaby podążyć, to byłoby na pewno bardziej pouczające niż takie tropienie na ślepo nawet nie wiadomo czego.

/Czemu to wygląda jak polowanie? :( Ciężko napisać coś nowego, wnoszącego do nauki w takiej sytuacji, tak by różnił się obecny post chociaż trochę od poprzedniego :(