Szmaragdowe ustronie

[Czarny Lis]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Ta wiadomość nie zadowoliła Kolca. Jednak nie za bardzo się tym martwił. Miał już dość smętnych części przynajmniej jak na jeden dzień. Zresztą miał przy sobie kochaną siostrę przy sobie, która zawsze go ucieszy choćby swym uśmiechem.
Miło by było szkoda, że nie nauczysz mnie innych rzeczy. Zupełnie jak z szukaniem sobie mentora mam problem. chciałbym chociaż być bliżej celu i znać już podstawy byśmy mogli przejść do zaawansowanych ćwiczeń. Chciałbym też... – w tym momencie się zakrztusił bo znowu złapał za dużo powietrza i jego gruczoły zareagowały gwałtownie wydalając parę i nawilżając trawę pod sobą. Dokończył swą wypowiedź choć nie tak jak chciał wcześniej.
Chciałbym chociaż wiedzieć jak kontrolować te durne wyziewy. Ten kto powiedział, że "dorastanie jest piękne" pewnie dawno już przeszedł ten koszmar związany z rozwijaniem się naszego ciała. Jak sądzisz czego powinien się nauczyć nim i o ile znajdę jakiegoś nauczyciela polowania? – powiedział wlepiając wzrok w Szmaragdową.

[Zmierzch Gwiazd]

Lekko się zdziwiła widząc niekontrolowany strumień lodu u brata. Jej nigdy się tak nie zdarzyło. No ale mimo to chciała mu pomóc w tym.
– Jeżeli chcesz zionąć lodem musisz wyczuć chłód w sobie , w swoich płucach i go uwolnić. Prawdopodobnie przy kichaniu bądź krztuszenu się przez przypadek to robisz.... Ale o to już musisz się zapytać kogoś z większą wiedzą na ten temat, bowiem moja wiedza jest dosyć szczupła....,– Powiedziała i uśmiechnęła się do Dyskretnego chcąc poprawić mu nastrój.– Znajdziesz nauczyciela na pewno.... Przede wszystkim do polowań są potrzebne umiejętności takie jak skradanie i zdolność zakamuflowania się jak i również śledzenia czyli wytropienia zwierzyny. Oprócz tego przyda ci się też atak żeby powalić i zabić zwierzę oraz obrona żebyś mógł się bronić przed ich ewentualnymi atakami – Wyjaśniła z uśmiechem i również wlepiła wzrok w brata.
Czekała na jego słowa.

[Czarny Lis]

Właściwie to się dzieje zawsze gdy biorę większy oddech. Czuje jakby to wlatywało do czegoś innego. A może nauczysz mnie wtedy kontrolować to. Jak mam ziać poprawnie? Zresztą w tych upalach – tu Dyskretny skierował wzrok w niebo obserwując bezchmurny bezkres błękitu – Przydałoby się tu nieco ochłody. – potem jego łeb się skierował s powrotem do Szmaragdowej, faktycznie potrafiła poprawić nastrój potem ją wysłuchała na temat czego musi się nauczyć
Sporo tego będzie... A co z tobą?, Do jakiej rangi ty zmierzasz i czego powinnaś się jeszcze nauczyć? – właściwie to cały czas mówią o nim,a przecież nie był jedynym smokiem z problemami, może dla odmiany zajmą się też ją. oczekiwał jej reakcji na jego spostrzeżenia.

[Zmierzch Gwiazd]

-Hmmm.... W takim razie nauczę cię jak siać poprawnie. – Powiedziała
Doczekała chwilę. Nauczy go, ale to gdy odpowie na jego kolejne pytanie. Do jakiej rangi zmierza i czego się jeszcze musi uczyć ?
– Chcę być Łowcą.... A do nauki mam już według mnie niewiele. Znalazłam sobie nauczycieli którzy uczą mnie nowych umiejętności. I to nie tylko z naszego stada. W sumie to pozostała mi już jedynie nauka obrony.... Ale wiadomo , nawet z pełną rangą nadal będę się uczyć nowych technik walki i będę rozwijać swoje umiejętności łowieckie.– Odpowiedziała na jego pytanie.
Teraz czas żeby nauczyć Dyskretnego jak panować nad swoim lodowym oddechem.
– Jeżeli chcesz zionąć lodem musisz poczuć swój wewnętrzny chłód. Nabrać dużo powietrza i wypuścić je przez pysk. Kiedy zioniesz pierwszy raz możesz myśleć też o czymś chłodnym to ci trochę ułatwi zadanie – Powiedziała i czekała.
Czy jej brat ię to uda ? Może na wszelki wypadek pokażę mu jak się to robi. Schyliła głowę i otworzyła pysk z którego po chwili wyleciała ciecz. Gdy tylko zetknęła się z trawą zamieniła się w lód. Trawa była oszroniona a na trawie były szpiczaste stożki z lodu. Spojrzała ma brata i czekała na niego. Miała nadzieję że uda mu się to.

[Czarny Lis]

No w końcu pozna nieco lepiej swoją rodzinę. Uniósł brwi w geście miłego zaskoczenia.
Oho też ma potrzebę niesienia pomocy stadu w ten sposób – miło było to usłyszeć, że nie jest sam. Dodatkowo usłyszał, że Szmaragdowa miała kilku nauczycieli. No fakt Dyskretny sam miał kilku nauczycieli Ojca, Szmaragdową i zamierza szukać innych. Ciekawe czy ci inni się zgodzą? Gdy skończyła powiedział
Może jak już zdobędziemy te nasze rangi to kiedyś razem zapolujemy na jakiegoś grubego zwierza
Dobra skoro to mają z głowy pora na naukę poprawnego ziania. Szczęśliwie wszyscy (chyba) w jego rodzinie zieją lodem. Wiec można łatwo wyćwiczyć tą umiejętność. Uważnie wysłuchał i kiwał ze zrozumieniem głową gdy mu tłumaczyła co ma robić. Potem zauważył jak on ma zrobić to poprawnie. Wydaje się dość proste gdy nabierał oddechu to czul już w to sobie. Teraz pora to skontrolować. Stanął kilka merów przy drzewie i ustawiło sobie za cel. Najpierw lekko odetchnął i się przygotował. Wziął głęboki oddech i poczuł chłód. Nie mróz w gardle. Czyli część pierwsza udana. Myślał o lodzie i szronie, który utworzyła jego siostra w trakcie ćwiczenia. Odchylił głowę i natychmiast prostując wypluł silny strumień lodu, który pokrył trawę, kwiaty i wszystko inne co mu stanęło na drodze warstwą przezroczysto niebieskiego lodu w tym i jak sądził korę drzewa. Czy e końcu opanował swe gruczołu i w końcu nie będzie miał złych wspomnień z dorastaniem? To się okaże z czasem i z oceną Siostry.

[Administrator]

Rzeczywiście, Barwny był całkiem niezłym magiem, na dodatek potrafił myśleć poza schematami. Ona nigdy nie czuła, że zadawanie bólu wychodzi jej lepiej niż rówieśnikom. Nie żeby czuła do tego jakikolwiek wstręt, w końcu zabijanie było częścią jej codziennego życia. Nie było w tym jednak nic godnego uwagi, a nawet specjalnie ważnego. Musimy zabijać, by żyć. Ale po co właściwie żyjemy?
– Jest chyba parę roślin, które dotknięte podobno mogą cię paskudnie poparzyć lub zranić. Jednak owinięcie przeciwnika takimi pnączami to genialny pomysł. – zauważyła – Jednak wyobraź sobie lodowy kolec, który nie topi się pod wpływem ciepła, ba, może przelecieć przez buchający ogień i będzie tą samą zabójczą bronią! Możesz oudpornić swój atak na jeden, góra dwa czynniki. Nie więcej, bo maddara zwariuje. Ale teraz... Spróbuj zniszczyć ten kamień za pomocą lodu!
Nad jej łapą zawisł lewitujący kamień rozgrzany do czerwoności, wielkości smoczej głowy. Dalej Barwny, pokaż co potrafisz.

[Zmierzch Gwiazd]

Uśmiechnęła się szeroko słysząc słowa swojego brata. Chciał wspólnie z nią zapolować ? To byłoby cudowne tak razem zapolować i wspólnie powalić na ziemię jakiegoś drapieżnika.
– Chętnie ! – Wykrzyknęła radośnie.
Lrzypaytywała się jak jej brat szykuje się do ziania lodem. Chyba wszyscy w ich rodzinie mieli chociać małe geny smoków północnych i chyba wszyscy ziali lodem. Uważnie analizowała co Dyskretny robi źle a co robi dobrze. Nie miała mu nic do zarzucenia wszystko zrobił perfekcyjnie tak jak perfekcyjnie latał podczas nauki.
– Nieźle ! Piękny lód ! Mam nadzieję że choć trochę ci pomogłam i teraz będziesz panował nad swoim smoczym oddechem – Uśmiechnęła się i podeszła do swojego brata.
Przymknęła oczy i trąciła go delikatnie noskiem.

[Czarny Lis]

To byłoby niesamowite przeżycie Szmaragdowa Łuska i Dyskretny Kolec ruszający na jedno wielkie polowanie przeciwko wielkiemu drapieżnikowi. To byłaby przepiękna walka.
No w końcu opanował swój oddech przynajmniej częściowo, bo ciągle musiał uważać przy braniu oddechu. I znowu dostał pochwale słowną i oczywiście okazanie czułości od siostry. Miało było. W podzięce dyskretny okrył ją skrzydłem. Skoro tą cześć nauki mają za sobą to może ot tak sobie pogadają. Może zapyta o coś co trapiło i jego i brata. Zaczął w te słowa
Wiesz to mnie i Finezyjnego zastanawiało... jego zdanie już znam a twojego jeszcze, nie. Jak zapewne wiesz mieliśmy kiedyś swoje tereny. Jak sądzisz jak one wyglądają? – postanowił najpierw zadać ot takie pytanie, od którego zaczął w rozmowie z bratem nim się tu dostał. Potem poruszy temat mgły. Nie chciał burzyć miłego nastroju jakimś zagrożeniem z którym postara się zmierzyć w przyszłości. Jednak teraz liczyło się tu i teraz.

[Zmierzch Gwiazd]

To by było piękne – zdobyć mięsko dla stada razem w rodzimym bratem ! Ale póki co to jest niemożliwe. Może kiedyś ?
– Jak wyglądają nasze tereny ? Również mnie trapi to pytanie. Jeżeli myślałeś że z powodu mojego wieku, wiem jak wyglądają nasze tereny to niestety muszę cię zawieść. Wyklułam się tak jak ty i Finezyjny na terenach stada wody. Ale jeżeli miałbym się domyślać jak wyglądały.... –'Tu na chwilę przerwała żeby się dobrze zastanowić nad odpowiedzią.
Jej ogon chodził nerwowo na prawo i lewo bo za każdym razem kiedy myślała o terenach stada, od razu przypominała jej się mgła. Ale starała się ukrywać tá nerwowość przed bratem żeby bo nie zaniepokoić swoim zachowaniem.
– Według mnie jest tam dużo lasów i puszcz. Rzeki, jeziora. Piękny słoneczny krajobraz. Wysokie pagórki i kwieciste łąki. Tak sobie wyobrażam nasz dom Dyskretny... I kiedy tylko będę mogła stanę w jego obronie bądź zaatakuje tą przebrzydłą mgłę ! – Odpowiedziała
Spojrzała na brata. W jej oczach zalśniło coś czego dotychczas jeszcze nigdy tam nie było. A raczej był lecz nie tak widoczne jak teraz, po tych słowach. To był zapał i determinacja doskonale widoczne w jej oczach. Była gotowa zginąć żeby tylko stadzie żyło się o wiele lepiej.

[Czarny Lis]

Domyślał się, że siostra nie zna ich rodzinnego terenu. Była starsza od niego tylko o kilka księżyców, a mgła już od dłuższego czasu się osadziła. O takie rzeczy mógł spytać tatę lub dziadka To byłby nawet dobry pomysł, powinien to zrobić, lecz wpierw wysłuchał siostry. Długo rozmyślała nad tym pytaniem. Młody dał jej czas do namysłu, przecież musiała to sobie wyobrazić. No i w końcu opowiedziała jak je sobie wyobraża. Pięknie je opisała sam miał podobne wyobrażenia. O dziwo poruszała temat, który chciał poruszyć później.
Skąd wiedziałaś, że chciałem zapytać o mgłę? – powiedział to oburzony, tylko tak, żeby przerobić komizm sytuacji, liczy, że zrozumie dowcip. Jednak nim to poruszy wpierw podzieli się swoją wizją domu stada.
Też wyobrażam go siebie jako teren pełen zielonego ternu, drzew polan i rzeki przecinającej doliny i pagórki. Pełne kwiatów i niesamowitych widoków, które rozświetla słońce. – wyszło nieco poetycko, cóż tak to jest jak masz brata poetę musiał zrzucić na niego nieco weny. Ciekawe czy Finezyjny dostał nieco filozoficznego pazura od Dyskretnego. Nim tym razem poruszył temat mgły ujrzał w oczach zapał i determinację w oczach Szmaragdowej.
Widzę, że nie muszę cię namawiać do walki o nasze terytorium gdy już zakończymy szkolenia, udało mi się powiedzieć to naszemu bratu sam chce wyzwolić nasz dom. – spodobał mu się zapał siostry sam tak miał, że mając cel w zasięgu nic nie stanie mu na przeszkodzie by go osiągnąć. – Jak sądzisz? Czym jest ta mgła? To jakaś magia? Czy może jakieś owady, które pożerają wszystko? – Postanowił zebrać rożne spostrzeżenia od każdego smoka, którego spotka, może dzięki temu wyciągnie jeden wniosek, który podpasuje pod sytuacje. Zamienił się w słuch czekając na jej tezę.

[Zmierzch Gwiazd]

Spojrzała na swojego brata. A czy to nie było oczywiste że gdy ktoś pyta o ich tereny zawsze chce rozmawiać o mgle ?
– Teraz gdy mgła zajęła nasze tereny, to chyba oczywiste że gdy ktoś pyta o nasze tereny zawsze chodzi o mgłę.
Uśmiechnęła się do brata. Rodzeństwo zawsze poprawiło jej humor. Nie słwa lecz sama ich obecność. Ciekawe co się dzieje z jej starszą siostrą Skałą ?
– Mgła ? Na pewno nie są to owady, pownieważ ta mgła ma macki. Według mnie to jest bardzo potężna magia .... Tylko pytanie brzmi kto stworzył tą mgłę ? Po co ? Kto aż tak nienawidzi naszego stada ?

[Czarny Lis]

To było raczej bardziej niż oczywiste, że poruszy temat mgły, gdy będzie mówił ich domowych terenach. Młody powinien to przewidzieć. Zadziwiła go teza siostry. Ta mgła ma jakieś macki. Albo jak sama stwierdziła jakaś potężna magia. Przy tych tezach jego pisklęca wizja rozwiania mgły wyglądała teraz na niemożliwą misją. Jednak nie martwił się za bardzo, miał przecież takie miłe towarzystwo i miło było poprowadzić z kimś bliskim takie konwersacje.
To są doskonałe pytania. Nasze stado musiało chyba naprawdę dać w kość tej osobie by z takiej nienawiści stworzyć coś tak okropnego. Kompletnie tego nie zrozumiem i nie wiem czy kiedykolwiek chcę. Kto mógłby się aż tak posunąć i czemu ktokolwiek mógłby się do czegoś takiego posunąć? – jakby powtórzył pytania siostry tylko w nieco rozbudowany sposób. Dodał do tego.
To musi być jakaś sterowana mgła, albo myśląca istota? Tylko po co ktoś miałby aż tak się trudzić. Sądzisz, że mamy jakieś szanse? I jakim sposobem możemy coś zaradzić – taki był Dyskretny lubił dumać nad takimi rzeczami, może faktycznie wpadną na coś genialnego i kto wie może ktoś wykorzysta ich patenty. Jednak to tylko gdybanie, ciekawe jak wyjdzie to w teorii.

[Zmierzch Gwiazd]

Po chwili zastanowienia w końcu odpowiedziała na jego pytania. To było jej zdanie z którym wiele smoków może się nie zgodzić, ale nie musi się zgadzać. Rozmowa o takich rzeczach jak ta podła mgła która zabrała im tereny i terroryzowała wolne stada , sprawiała Szmaragdowej Łusce wewnętrzny ból. Ból bezsilności wobec zagrożenia. Ale może to przejdzie gdy już będzie miała pełną rangę ?
– Nie wiem ... Nasz ojciec Chłód Życia nie mówił mi nigdy, że nasze stado miało jakichkolwiek wrogów w przeszłości. A może tu wcale nie chodzi o nasze stado lecz o smoki które do niego należą ? Może to ktoś z naszego stada czymś , komuś zawinił i ten ktoś mści się teraz na całym stadzie ? A może to po prostu nauczka dla nas że nie szanowaliśmy tego co mamy dopóki tego nie straciliśmy ? Ta mgła według mnie nie jest myślącą istotą. Jak już to coś się w tej mgle chowa. Ta mgła pije smoczą krew. Nie wiem czy to przestroga, popis że strony tego stworzenia czy też ta krew jest mu potrzebna do przeżycia lub do czegoś innego. – Odpowiedziała mu.
Każde słowo wypowiadała z wyraźnym bólem w głosie i bezradnością. Nie mogła nic zrobić wobec tego zagrożenia. Gorzej ! Była bezbronna, wobec zabójczej mgły ! A dla Veles nie ma niczego gorszego niż bezradność.
– Za niedługo będę miała już pełną rangę i wyruszę na mgłę... Moźe przy tym zginę ale zrobię wszystko żebyś ty nie musiał się narażać. Żebyś żył i prowadził spokojne życie. Zrobię wszystko żeby tak się stało. Nawet dam się zabić..... Mogę nawet wyruszyć samotnie na mgłę... Wiem że to samobójstwo i że wtedy poniosę śmierć nw pewno... Ale moje życie jest niczym, kiedy śmiercią mogę uratować innych. Przyszłość stada jest o wiele wiele ważniejsza od mojego życia....– Dodała ciszej

[Czarny Lis]

Dyskretny poczuł się winny, że poruszył ten temat. Wszak otrzymał satysfakcjonującą odpowiedź. Poznał zdanie siostry na temat mgły, którą otoczyły teren. Po części potwierdził jego zdanie na ten temat. Skoro ktoś czy też coś siedzi we mgle i nią kieruje to działa jak myśląca istota. Do tego już odpowiedziała, że zamierza z nią walczyć. To dlaczego naszego bohatera to zmartwiło? Otóż posmutniała gdy to wypowiadała i zamierzała nawet poświęcić się dla niego i dla stada. Nie spodobała mu się, że zmieniła swój nastrój i sposób jak powiedziała, że zamierza na nią ruszyć tylko by się poświęcać tylko by straciła życia. O nie zamierza pozwolić by tak biegła ta rozmowa. Teraz przyszła kolej na pocieszenie od młodszego brata. Wpierw przemówił jej do rozsądku
O co to to nie. Przede wszystkim nie poświęcaj się bez przemyślunku. Wpierw oceń czym jest mgła i nie rzucaj się bez powodu. Bo co wlecisz w mgłę i zginiesz nie przynosząc niczego. Obiecaj mi, że nie zrobisz takiego głupstwa – wtedy spojrzał w jej oczy. Chciał to usłyszeć i zobaczyć, że nie kręci. Nie można okłamać rodzeństwa, gdy patrzy się w oczy. Gdy to będzie mia z głowy to teraz pocieszenie – Jak już osiągniesz rangę to będziemy musieli to uczcić jakaś zwierzyną, którą upolujesz. Wiem, że sobie poradzisz z twoim nastawieniem – i wtedy zamierzał ścisnąć mocniej siostrę swym skrzydłem i oplótł nieco mocniej swoim ogonem. Może ta chwila bliskości i szczerości poprawi jej humor.

[Zmierzch Gwiazd]

Gdy tylko usłyszała jego słowa odwróciła głowę w jego stronę. Napotkała jego oczy i jego wzrok . Dyskretny już wiedział jak poprawić jej humor. Wiedział to jak chyba nikt inny z jej rodzeństwa. Nawet że Skałą nigdy nie była tak blisko jak z nim. Uśmiechnęła się mimowolnie. Musiała mu to wszystko wyjaśnić. Dyskretny chyba nie sądził że jego siostra chciała ginąć na marne. Sznowała swoje życie i nie była aż taka głupia żeby iść pod mgłę i poprosić ją o śmierć.
– Nie zamierzam się poświęcać jeżeli moja ofiarą nic nie przyniesie. Zrobię to jedynie wtedy gdy to coś da. Szykuje się walka bracie. Walka z mgłą. Nasz ojciec nie mówił tego ale ja wiem że to przybędzie. I to szybciej niż myślimy... – Odpowiedziała patrząc się w jego oczy.– Niestety nie mogę ci tego obiecać.... Jeżeli dzięki mojej śmierci ta mgła zostanie pokonana to poświęcę się bez nawet najmniejszego wachania. Jestem gotowa to zrobić żeby tobie i innym żyło się jak najlepiej.
Wbiła wzrok w ziemię. Nie chciała aby Dyskretny widział smutek w jej oczach. Jej ogon nerwowo chodził na boki.
– Prawda. Moja ranga już blisko. Wystarczy wyruszyć na polowanie i wypełnić zadanie powierzone mi przez naszą mistrzynie Dziki Agrest .– Powiedziała i wróciła wzrokiem do brata. – Przykro mi ale nasze marzenie że będziemy mieć wspólnie ceremonię chyba się nie spełni....

[Czarny Lis]

W trakcie wypowiedzi Szmaragdowej spoglądał głęboko w jej oczy. Patrzyła wprost w jego. Wiedział, że w takiej sytuacji nikt nie może kłamać, chyba, że się jąka, albo stara się omijać kontaktu wzrokowego. Nie zobaczył żadnego z powyższych zachowań co go wyraźnie zadowoliło i uspokoiło. Można to było ujrzeć z kąta oka Szmaragdowej. Przynajmniej tą pierwszą część wypowiedzi. Druga cześć o poświęceniu dodał jedynie wciąż nie spuszczając wzroku
Obiecaj mi tylko, że jak nie będziesz musiała to tego nie rób. Użyj tego pięknego daru jakim jest wolność wyboru – po coś dano nam wolną wolę i miał nadzieje, że siostra mądrze wykorzysta ten dar. I oczywiście musiał to powiedzieć w swój filozoficzny język. Raczej wiedział, że ją wykorzysta, ale chciał to od niej usłyszeć tylko w ten sposób będzie pewny.
Wiesz istnieje możliwość, że też będę musiał ruszyć na mgłę. Czułem, że to raczej nieuniknione i może nastąpić prędzej niż później. Choć strasznie wolałbym by to było później. lepsze to niż bezczynne czekanie jak to coś niszczy nasz dom i zabija smoki – spuentował tą wypowiedź Dyskretny
Znów spuściła wzrok, maił nadziej,że nie przez niego, ale szczęśliwe powiedziała o co jej chodzi. Chciał schylić łeb by ją ujrzeć, jednak nie zdążył.
... , ale to nie znaczy, że nie możemy mieć wspólnego polowania gdy ja w końcu zdobędę rangę. Nim ruszysz na tą misję – Szczerze spodziewał się, że istnieje taka możliwość, ze sam będzie przechodził przez Ceremonię. Tak było gdy w końcu został adeptem życia. Nie miał z tego powodu wewnętrznego konfliktu. liczył, że ta wypowiedzią wróci jej radość z życia którą miała nim wtrącił temat mgły. Może niepotrzebnie poruszał ten temat.

[Zmierzch Gwiazd]

Wbiła wzrok w tylko jej znany punkt na niebie. Co miała mu odpowiedzieć ? Miała mu przyrzec ? Przecież Veles sama nie była pewna tego co ma zrobić.
– Dobrze... Obiecuję. – Powiedziała po chwili milczenia.
W oczach Szmaragdowej pojawiło się współczucie. Miała mu powiedzieć prawdę i zniszczyć jego marzenia czy też kłamać ? Wolała powiedzieć mu prawdę. Veles od zawsze uważała źe gorzka prawda jest o wiele lepsza niż słodkie kłamstewka.
– Dyskretny nie ruszysz na mgłę .... Nie umiesz się bronić. Nasz ojciec już wybrał smoki które wyruszą na zwiad we mgłę. Tak, już się do tego szykujemy. Ty nie należysz do smoków które tam pójdą. Zostaniesz tutaj na terenach stada wody i będziesz czekał aż my wrócimy. – Powiedziała i dała mu chwilę na przemyślenie jej słów.– Tak, dobrze usłyszałeś. " My" bo ja i nasz brat Finezyjny będziemy w tym uczestniczyć. Ty natomiast masz zostać i nie zbliżać się do tej mgły . Rozumiesz ? I pod żadnym pozorem nie próbuj iść za nami na tą misję. Nie mów też nikomu o tym co teraz do ciebie Powiedziałam. I tak je powinnam ci tego mówić... – Uderzyła mocno ogonem o ziemię i nadal wpatrywała się w niebo.
Za dużo mu powiedziała. Nie powinna była mu tego mówić. Wiedziała że Dyskretny stara się pomóc lecz przecież nikt go nie pośle we mgłę gdy nie potrafi się przed nią obronić.
– Dyskretny... Ta misja blokuje mi drogę do ceremonii. Ty też będziesz musiał taką wypełnić żeby udowodnić że jesteś głodny pełnej ranki łowcy. Może kiedyś wyruszamy na to polowanie.... Ale dopiero na naszych własnych terenach i kiedy już nauczysz się bronić przed drapieżnikami. – Dodała i powróciła do niego wzrokiem.
Wpatrywała się w jego oczy i czekała na jego słowa.

[Czarny Lis]

Wiedział, że siostra zachowa się mądrze i miał pewność, że nie poświęci się bez powodu. Młody chciał po prostu to usłyszeć od niej. By mieć spokój, gdy dojdzie do tej konfrontacji. Przez chwila omijała jego wzrok. Oby pamiętała, że miała to powiedzieć patrząc mu w oczy by nie kręciła. W końcu usłyszał słowa, które chciał usłyszeć. To go pocieszyło na duchu.
Druga wypowiedź nie spodobała się Dyskretnemu. Przemyślał to wszystko i powiedział
Nienawidzę być najmłodszy w tej rodzinie. I nie znoszę gdy nauka mi idzie tak wolno. Na pewno bym wam pomógł i to byłoby niesamowite doświadczenie. – Głód na wiedze Dyskretnego nigdy nie malał wraz z wiekiem. Chciałby się nauczyć wszystkiego i to od razu. Niestety dowiedział się, że to nie jest mnożliwe by taka wiedze zebrać w tak krótkim czasie. A teraz tym bardziej nie dogoni rodzeństwa w tej kwestii. Opuścił łeb i ze zrezygnowaniem pokręcił łbem. Uniósł by spytać
My? – szybko uzyskał odpowiedź na to odpowedź. Nawet brat się załapał na to. Przyszła i jego kolej by obiecać, że się nie zbliży do mgły czy też ruszy za nimi na misję
Veles zapomniałaś z kim rozmawiasz. Ostrożność i Ciekawość to rzeczy, które mnie opisują. W tym przypadku przewodzi ostrożność – Ostatnimi czasu Kolec kierował się Ciekawością. Teraz jednak będzie musiał ustąpić pierwszeństwa ostrożności.
Ciężko westchnął słysząc te słowa. Miała tutaj absolutną rację. Przez dłuższą chwilę wpatrywał się to w szmaragdową to w ziemię próbując zebrać odpowiednie myśli. Po którymś razie wpatrywał się w Szmaragdową. To może być ostatni raz gdy są tak blisko. Nie nie może zaprzepaszczać nadziei... Jednak musiał powiedzieć
Racja, ale obawiam się, że to może być nasze ostatnie spotkanie? I naprawdę chciałbym móc wam jeszcze w jakiś sposób pomóc. Wiesz, że bardzo cenie rodzinę mimo, ze często przebywam w swej samotni, podziwiając widoki, ale myślami zawsze wracam do was. – wciąż wpatrywał się w siostrę licząc na jakieś pocieszenie lub odpowiedzi na nurtujące go pytania.

[Zmierzch Gwiazd]

– Wiek nie gra tu żadnej roli.... Jesteś po prostu nieśmiały i boisz się prosić smoki z innych stad o naukę. Możesz przecież prosić nawet smoki z cieniw i ognia. – Następnie spojrzała się na Dyskretnego Kolca zdziwiona.
Doświadczenie. ? Tylko to się dla niego liczyło ? A co z naszym stadem i terenami ? Co ze smokami które zostały ranne lub poniosły śmierć przez tą mgłę ? Veles jednak postanowiła przemilczeć tá kwestię, żeby nie zranić brata. Słuchała jego kolejnych słów uważnie. Miała nadzieję że jej posłucha i źe zostanie. Jego kolejne słowa jeszcze bardziej go zdziwiły. Wbiła wzrok w niebo.
– Wądpisz w moje umiejętności? Myślisz że dam się zabić po pierwszym ciosie ? Myślałam że we mnie wierzysz..... – Powiedziała półszeptem- Ty teź masz tutaj swoją rolę. Jeżeli nasza misja się jednak nie powiedzie to wtedy musisz się szkolić żeby nas pomścić.... Ale nie bój się. Ateral jest sprawiedliwy i zabiera tylko tych którzy na to zasługują.... – Dodała

[Czarny Lis]

Jestem ostrożny co do innych stad. Moge ich prosić pytanie czy chcieliby mi pomóc. – odparł na jej pierwsze słowa. Szczerze fascyowały go spotaknia z innymi stadami. Nie liczył młodego spotkania. To było jedno wielkie spotkanie i do tego każdy raczej trzymał się swoich. Sam tak robił. Póki co to spotkał osobiście tylko Smoka Wody. Zaciekawiło go gdzie ona jest.
Jak ona mogla pomyśleć, że on w nią wątpi
To nie jest tak! – zaprzeczył podnosząc swój coś co raczej nie było do niego podobne. Pierwszy raz poczuł sobie taką pasję i niepokój za jednym razem. Ale to po prostu oznaczało jak bardzo kochał swoją rodzinę i chciał dal nich ja najlepiej. Jak widać dom dla reszty stada jest jednym z nich. Szybko się jednak uspokoił i szybko dodał – Jesteś przecież niezwykle silna. A twoja postawa na pewno podniesie cala resztę uczestników na duchu. A morale to chyba najważniejsza cecha na polu walki, czyż nie? Dokonano dzięki niemu wielu wielkich czynów. Po prostu się martwię. – wu się chwilę zastanowił nad swoimi słowami i znów dodał – I właśnie sam sobie zaprzeczyłem, mówiąc się, że martwię i wymieniając wszystkie cechy, które wyeliminowały powody do martwienia się. jednak wciąż się obawiam o was. – ech ten jego analityczno – filozoficzny umysł.. Wielokrotnie mogły go wprowadzić na manowce. I wciąż to robi pierwszy raz czuł tyle zaprzeczeń. Umysł mu podpowiadał, że na pewno dadzą radę mają przecież największych wojowników i wiedział jak Rodzeństwo Dyskretnego jest mocne. Wytrzyma łby jakoś w tej swojej samotni tylko jak długo zawsze można być samotnym prawda?
Będę się szkolił, pomimo wyników nadchodzącej bitwy. Może jest jeszcze jakiś sposób bym wam w jakiś sposób pomógł? Chciałbym byśmy wszyscy mieli swoje tereny i swoje miejsca, które moglibyśmy prawdziwe nazwać domem. Musi coś być. – znów wpatrzał się w oczy Szmaragdowej w nadziei na odpowiedź.

[Zmierzch Gwiazd]

W dalszym ciągu unikała jego wzroku. Nie chciała żeby wyczytał z nich jej emocje, które targały ją wewnątrz. Nie chciała żeby widział w jej oczach strach i obawę. Ale nie przed nadchodzącą misją lecz z innego powodu. A ściślej mówiąc martwiła się o inne smoki które wezmą w tym udział. Nie chciała żeby komukolwiek stała się krzywda. Martwiła się też o tych którzy zostaną. Czy dadzą sobie radę bez nich ? Wiedziała że przywódcy zostają, ale co jeżeli wszyscy walczący pójdą we mgłę a pisklaki i inni adepci zostaną w tym czasie zaatakowani przez coś o wiele gorszego ? Co wtedy ? Przecież przywódcy i uzdrowiciele sami nie dadzą sobie rady.... Szmaragdowa mnie chciała nawet o tym myśleć. Odłożyła więc te myśli na bok.
Jej ogon nerwowo chodził na boki a całe ciało było spięte. Wysłuchała wszystkich słów Dyskretnego. Kryła swoje uczucia pod kamienną maską i nie dawała po sobie poznać napięcia.
– Samymi noralami nie da się wygrać wojny. Morale mają znaczenie kiedy walczy się z równym sobie lub silniejszym przeciwnikiem. Ale my ne będziemy tam walczyć, to tylko najzwyklejszy w świecie zwiad... A co ty możesz zrobić ? Tylko uczyć się. Nic więcej nie możesz zrobić – Rzekła i nareszcie spojrzała się na niego.
W sumie to mogła mu trochę pomóc w nauce. No bo czemu nie ? Veles umiała już chyba wszystko oprócz pływania i używania maddary.
– A może nauczyć cię czegoś jeszcze ? – Zapytała zmieniając wreszcie temat przez który się tak zestresowała.