Komnaty z posągami

[Pieśń Słowika]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

//Azyl Zabłąkanych

Zawołany podszedł do białej smoczycy. Po drodze naprawdę musiał uważać jak stawia łapy. Łatwo było komuś nadepnąć na ogon.
– Co tam masz? – zapytał zatrzymując się przy niej. Zobaczył unoszący się w powietrzu szpon. Smoczy pazur. Czarny. Zbliżył nos, żeby go obwąchać i skrzywił się lekko. Spojrzał na Azyl.
– Masz rację. Pachnie jeziorem. Dobrze myślisz. Ale tam sporo smoków się kręci.... – wysłał jej mentalną odpowiedź. – Ale możemy to sprawdzić – powiedział już na głos.
Kiedy doszli do porozumienia, ruszyli razem ku wyjściu ze świątyni. Kierowali się nad Zimne Jezioro, a konkretniej w stronę Wypalonej Plaży.

[Cichy Potok]

Cichy położył łapę na barku Kaszmira, jakby chcąc go uspokoić i powstrzymać od zwracania na siebie uwagi, mimo to podzielał jego odczucia. Obrzydzenie okropnym czynem, jakim była kradzież posągu głównego boga. Cichy nie zamierzał przepychać się przez tłum smoków, pozwalając Kaszmirowemu podejść bliżej. Sam Cichy zaś skupił się i wyciszył, czerpiąc ze swojego źródła maddarę. Wytworzył jeden, acz silny i stabilny impuls maddary, który to miał przeskanować piedestał i najbliższe jego otoczenie, ignorując tłumy smoków. Maddara miała wskazać wszelkie nieprawidłowości, wszelkie elementy, które mogłyby nakierować go na jakikolwiek trop, który pozwoliłby mu domyśleć się, gdzie teraz jest posąg boga i kto dopuścił się tejże kradzieży. Cichy dokładnie więc skupił swoją uwagę na otoczeniu posągu i tchnął maddarę, aby impuls wydobył się z niego i wskazał mu właściwą drogę i tylko jemu...

[Wizja Zniszczenia]

Wizja szła przy swoim partnerze. Nie była ślepia, więc od razu rzucił się jej tłum smoków przy czymś...hmmm....chyba czegoś tu brakowało? Z zainteresowaniem czarna smoczyca przechyliła łeb, po czym uśmiechając się drapieżnie wskazała łbem zbiorowisko gadów Poszukiwaczowi.
– A teraz pokażę ci sztuczkę...idź za mną...
Powiedziała lekko mrukliwym głosem, aczkolwiek na jej pysku błąkał się ten zadziorny uśmieszek. W końcu...czy któreś z tych chucherkowatych smoków dorównywało tej górze mięśni i kolców, jaką była Wizja? No właśnie. Dlatego bez cienia lęku czarna samica zaczęła brutalnie przepychać się przez drobne sylwetki smoków, nie bacząc na to, czy któreś z nich zostanie nadziane na jej pokrywające całe ciało kolce. Była zainteresowana tym, czemu też się przypatrują te gadziny i nie ukrywajmy, także chciała popatrzeć. Dlatego przepchnęła się do pierwszego rzędu, torując drogę sobie i swojemu partnerowi, po czym...no właśnie. Rozejrzała się uważnie po tym, co widziała. Przypatrując się wszelkim śladom, jakie mogłyby ją nakierować na dalsze kroki postępowania.

[Oddech Pustyni]

Zapewne mogłoby jej to jakoś pomóc, ale kompletnie nie zwracała uwagi na inne smoki, ani ich spostrzeżenia. Za dużo było tutaj ich zapachów, głosów i kolorów, więc Pustyni coraz ciężej było się odnaleźć. Kiedy przecisnęła się do pomnika... o zgrozo jej barki paliły, cóż za dyskomfort, kiedy w końcu się przecisnęła, dostrzegła, że po prostu go nie ma. Przyglądała się przez chwilę zniszczonemu piedestałowi i dumała nad powodem dla którego wygląda, jak wygląda. To skupienie pomogło jej zapomnieć o całym otoczeniu, nawet o Zbieraczu, więc mogła próbować do czegoś dojść. Pierw obeszła podstawę posągu, dokładnie przyglądając się, czy sprawca nie pozostawił żadnych charakterystycznych śladów, czegoś co mogłoby go zdradzić. Dlaczego piedestał był taki pokiereszowany? Ktoś zrobił to od tak, żeby doniszczyć rzeźbę ku czci Immanora, czy może był to efekt uboczny, przykładowo przesuwania posągu. Czyżby został pocięty i przetransportowany na grzbietach, może nie jednego, a kilku istot? A może był to jeden smok i po prostu przeniósł rzeźbę za pomocą maddary? Oddech widziała jak smoki przenoszą mięso, swoją drogą nadal tego nie rozumiała, więc może i taki pomnik dałoby się gdzieś przerzucić?
Albo nawet, co jeszcze bardziej absurdalne, nikt nie zabrał pomnika, jak sugerował Ateral, tylko coś wylazło z jego wnętrza! Chociaż... nie... w takim razie odłamków wokół piedestału byłoby nieco więcej.
Oddech spojrzała wyżej, ponad pomnik, na sufit. Może tam było coś ciekawego? Może ktoś otworzył sklepienie, wyrwał posąg, a miał wielkie szpony to zahaczył też o przytwierdziną do ziemi podstawę, i z powrotem je zamknął? Ale co to za abstrakcyjne myślenie? Czyż nie jest tu za gorąco, żeby myśleć?
Przeleciała wzrokiem po suficie, żeby potem przyjrzeć się przeciwległej ścianie. Może nie jedynie pomnik Immanora był... niepełny.

[Ostatni Rozbłysk]

Błysk mimo swych intensywnych i, jak mu się zdawało, kierowanych zdrowym rozsądkiem, oględzinach zniszczeń nie odkrył absolutnie żadnego śladu pozostałości po kimś, kto te krzywdy mógł wyrządzić. Pokręcił łbem.
Jakie stworzenie byłoby w stanie wyrwać w ten sposób boski pomnik (który swoje rozmiary przecież miał) nie zostawiając przy tym śladów?
Poszukiwania "czegoś niezwykłego" też skończyły się absolutną porażką. Najczęstszym bywalcem świątyni to on w końcu nie był...
Wtedy dotarła do niego wiadomość od Sombre.
Z mojej strony nic. Zupełna pustka. Jakim cudem cokolwiek było w stanie zrobić coś takiego nie zostawiając śladów? Nieważne, będziemy się zastanawiać w drodze. Nie znajdziemy tu, tym bardziej w tym tłumie, nic więcej. A skoro znajduje się tu elfi włos to znaczy że elf tu był. To jest już wystarczający powód. Zastanawiam się tylko czy elfy będą w stanie rozpoznać zapach elfa...?
Nie zmieniając zupełnie wyrazu pyska ruszył za cienistą. Niestety on sam nie znał nawet dokładnego położenia obozu elfów na terenach Wolnych Stad, tu więc musieli zdać się zupełnie na Przedwieczną Siłę. Przynajmniej na razie.

→ Obóz Elfów

[Administrator]

Czerwień Kaliny, Jeździec Apokalipsy
Pióro drgnęło niechętnie na początku, zupełnie jakby nie chciało dać się wyciągnąć ze swojego obecnie bezpiecznego schronienia. Ale po chwili maddara wypełniła swoje zadanie i pióro płynnym ruchem wyskoczyło ze szczeliny, by opaść pod łapy Czerwieni Kaliny. Sukces. Teraz tylko ów sukces trzeba było zbadać, by wyciagnąć zeń wszystkie możliwe informacje!
Tymczasem Jeździec Apokalipsy obserwowała resztę Komnaty. Widziała, jak niektóre smoki wychodziły, jak przychodziły nowe. Wszyscy zdawali się być skoncentrowani na jednym zadaniu, czyli na tym, co im zlecił Ateral. Jak dotąd Cienista nie zauważyła, by którakolwiek para uznała, iż ktoś ukradł inną rzecz a nie posąg Immanora. To chyba dobry znak. Znak, że byłyście na dobrym tropie.


Wizja Zniszczenia, Poszukiwacz Kości
Zgromadzenie smoków skupiło się wokół środkowego posągu, tam też skierowała się Wizja. Parę kroków i mocnych szturchnięć zabrało smoczycy zbliżenie się wystarczająco, by poznać, o co chodziło.
Otóż ze swojego zwyczajowego piedestału zniknął posąg Immanora. Sam piedestał był nadkruszony, miał też kilka pęknięć, zupełnie jakby jego też ktoś pragnął usunąć, tylko znudził się przed dokończeniem zadania.
Wydarzenie to na pewno wywołało sporo zdziwienia, być może przestrachu, a czasem wręcz rozbawienia. Stąd obecny tu tłumek smoków. Czy uda się wam odkryć prawdę przed resztą?
A złodziej na pewno nie dbał o to, by brak posągu nie został zauważony. Pod łapami Poszukiwacza Kości zachrzęścił kawałek marmuru, najwyraźniej odprysk z piedestału pomnika.


Ciche Wody, Kaszmirowy Dotyk
Po przepchnięciu się pomiędzy stłoczonymi smokami Kaszmirowy Dotyk mógł obejrzeć zniszczenia w całej ich okazałości. Nie wyglądało to ładnie. Wydać by się mogło, że sprawca postawił na dokonanie jak największych zniszczeń, aby zwrócić na siebie uwagę tym i nieporządkiem w całej komnacie. Być może to było wiadomością dla smoków samą w sobie.
Tymczasem impuls Cichych Wód, chociaż być może nie równający się ze smoczymi zmysłami skutecznością, to jednak poinformował czarodzieja Wody, iż w niszy za zniszczonym piedestałem, leży coś, co mogliby sprawdzić. Zdaje się, że przywódca nie uniknie przepchania się przez tłumek.

[Poszukiwacz Kości]

A to co? Ktoś odgryzł kamień z ołtarza? Być może to właśnie stąd się bierze mięso na wymianę? To byłaby na prawdę ciekawa teoria, ale może na inną sprawę. Mieli szukać sprawcy kradzieży, więc na tym się skupił.
Przyglądał się wraz z partnerką dość porządnie naruszonemu piedestałowi na którym stał wizerunek Immanora.
Po dokładnych oględzinach Poszukiwacz cofnął Wizję do siebie, tak by mogli porozmawiać w cztery oczy.
– Zdaje się że Immanor gdzieś zwiał. Niewykluczone że mogła być to grubsza sprawa. – Powiedział, mrużąc poważnie oczy i nie mogąc powstrzymać głupiego uśmiechu.
– A wszystkie poszlaki jakie mamy to ten nadgryziony kamień.. – Stwierdził, smętnie oglądając się ponownie na miejsce w którym zgrupowały się smoki oraz na pojedynczy kawałek marmuru który przez przypadek nadepnął. – Co teraz? – Zapytał jak gdyby nigdy nic, kompletnie nie mając pomysłu. Złodziej mógł zostawić zapach – dobrze. A oprócz tego? Nic mu nie przychodziło do głowy. Dlatego na początek zaczął od porządnego węszenia w celu odnalezienia śladu zapachowego... co pewnie graniczyło z cudem po tym jak już przed nim zostało wszystko wymacane. Dlatego pomimo że rozglądał się i węszył w pobliżu miejsca zbrodni, to największą swoją uwagę skupił tam gdzie było mniej sprawdzane. Wojownik zaczął oględziny od ścian świątyni..

[Słodki Kolec]

Nic nie znalazłem. Usłyszałem jak coś sie dzieje od strony pomnika Immanora. Ruszyłem w tamtą stronę dużej grupy smoków. W drodze usłyszałem co inne smoki widziały. Coś sie stało z pomnikiem.
–Bracie chodź. Tu jest coś ciekawego. -zawołałem do brata, który został z tyłu.
Wszedlem miedzy smoki. Bardzo chciałem zobaczyć ci sie tam wydarzyło. Jak wrzaski typu 'Świętokradztwo' itp.

[Chłodny Obrońca]

Wszedł powoli do pełnej posągów. Chyba o to miejsce chodziło bogowi śmierci. Skoro potrzebował ich pomocy, jak mógłby odmówić. Poza tym.. mógł lepiej poznać kolejnego smoka ze stada Wody. Dobrze też, że była uzdrowicielką. Być może nie mieli ze sobą łowcy, ale żadna walka nie powinna im być straszna w takim składzie. Obejrzał się za siebie czy Krucza jest na tyle blisko by do niej szepnąć.
-Może powinniśmy rozejrzeć się za posągami? Jeśli coś znajdziesz, daj mi znać mentalnie. Nie chcę żeby inne uszy usłyszały naszą rozmowę.– po czym uniósł łeb przy przyjrzeć się dziwacznemu mchowi. A to ciekawe, nie widział jeszcze nigdy czegoś podobnego.. Znów spojrzał na samicę i uśmiechnął się lekko.
-Zaczęliśmy poszukiwania chyba jako ostatni, ale to nie znaczy, że jesteśmy na straconej pozycji.– zapewnił zarówno siebie jak i ją, kończąc swoją wypowiedź mrugnięciem oka. Nie tracąc już więcej czasu ruszył ku posągom. Musiał sprawdzić czy wokół łap bóstw nic nie ma. Potem sprawdzi czy nie ma żadnych śladów za samymi posągami.
~Krucza ty może zacznij szukać od wejścia, ja pójdę w głąb. Ok?~ zapytał się ją mentalnie.

[Cichy Potok]

Cichy westchnął i podniósł się ze swojego zadu. Czas więc na działanie. Jeszcze chwilę postał tak, po czym stwierdził, że i jemu przyda się lekko poocierać się o inne smoki. No i tak też zrobił, ruszył do przodu, przez masę sylwetek, korzystając z faktu, że Wojowniczka Ognia akurat torowała sobie drogę. W ostatnim momencie wybił się z łap i skoczył w górę, by przeskoczyć nad nią, aby wylądować z boku piedestału, na którym stał niegdyś posąg Immanora. Rozejrzał się za Kaszmirowym i gdy go namierzył uśmiechnął się do niego lekko. ~ Znalazłem coś, chodź. – posłał mu po mentalnej wiadomości, po czym Cichy ruszył za piedestał, gdzie magia nakierowała go, aby właśnie tam podążyć. Jego ślepia wypatrywały niszy, a gdy ją znalazł, zamierzał ją przeszukać, dokładnie i ostrożnie, aby przypadkiem nie zatrzeć śladów.

[Niewinna Łuska]

Był bardzo zajęty wlepianiem swojego niezbyt bystrego wzroku w piedestał, kiedy nagle coś ciężkiego i raczej nieprzyjemnego dotyku ukuło go porządnie w bok. Poczuł, jak jego skóra została przebita w jednym miejscu, gdy gwałtownie odskoczył w prawo (najpewniej pakując się na jakiegoś pobliskiego gada), unikając nabicia na kolce Wizji. Spojrzał na nią spode łba. Co ona sobie wyobraża? Od tego ma pysk, żeby mówić gdzie się pakuje, z tym całą zaostrzoną menażerią zamiast łusek. Kaszmir już chciał używać swo0jego jeżyka, żeby delikatnie wyjaśnić tą niedogodność, przez którą miał nieprzyjemne wrażenie czegoś wilgotnego cieknącego bardzo leniwie po jego boku... Ale nagle, jak grom z jasnego nieba, nieopodal wylądował przywódca Wody. Znalazł coś? Kaszmir skinął mu łbem i podążył jego śladem wgłąb niszy. Poszukiwania trwają! Zapomniał nawet o nakłuciu wywołanym przez niezbyt finezyjną wojowniczkę.
Rozejrzał się za to po miejscu wskazanym mu przez Cichego. Hmm... Może jego magiczne zmysły go zawiodły? Na pierwszy rzut oka nic ciekawego. Wytężył wzrok i pociągnął kilka razy nosem, próbując wychwycić coś odstającego od normy. Zmasakrowany piedestał wydawał się znacznie bardziej zajmujący!

[Wizja Zniszczenia]

Wizja dała się odciągnąć partnerowi, po czym go wysłuchała, tylko delikatnie skinąwszy łbem na znak, że go słucha. Zaśmiała się lekko.
– Sam nie nawiał, choć kto wie? Po tym, co pokazały Wolne Stada w sprawach naruszania praw piskląt to bym się nie zdziwiła, jakby i pozostali bogowie nawali.
Odparła z rozbawieniem w srebrnych ślepiach, po czym przechyliła łeb.
– No jak to co? Szukamy czegoś...
Tutaj Wizja spojrzała wymownie na odłamek piedestału pod łapą Poszukiwacza. A następnie podeszła bezceremonialnie do piedestału, węsząc po nim, żeby wyłapać jakiekolwiek wskazówki zapachowe, ale także uważnie obserwowała go, a zwłaszcza te rysy i odkruszone odłamki. Po prostu poszukiwała wszelkich śladów, jakie mogłyby ją naprowadzić na jakikolwiek trop. W końcu widziała już niektóre smoki, które wychodziły gdzieś. Może warto by było je śledzić? Ale czy nie lepiej polegać na własnych spostrzeżeniach? Dlatego Wojowniczka po prostu dokładnie oglądała pozostawiony kawałek kamienia.

[Jeździec Apokalipsy]

Gdy tylko Apokalipsa zauważyła, że Czerwieni udało się wyciągnąć pióro, powoli do niego podeszła, aby go czasem nie zdmuchnąć. Zmrużyła ślepia i uważnie przyjrzała się owej rzeczy.
~ Ciekawa jestem do kogo należy. ~ Mruknęła, zastanawiając się intensywnie, któż odważył się zrobić coś tak głupiego. Co jednak boga śmierci to wszystko obchodziło? Martwił się tym, że zniknął posąg Immanora? Serio?
Cienista zmarszczyła pysk i pokiwała powoli łbem, aby w pewnej chwili aby przypomnieć sobie wszystkie smoki jakie spotkała, które posiadają takie pióra. Kątem oka zauważyła, że jak wiele smoków wychodzi i pojawia się nowych. Może mieli już trop, który gdzieś prowadził? Jak na razie ona i Kalina stały w miejscu co niekoniecznie podobało się młodej wojowniczce. Ta jednak nie wykazywała żadnych oznak zdenerwowania. Po prostu czekała i szukała w myśli kogoś, kto mógłby mieć właśnie takie pióra.

[Złoty Bażant]

Przekrzywił łeb w zdumieniu, ciekawe o co mogło chodzić tamtym smokom, bo póki co ani Ukojenie ani on nie zdołali znaleźć żadnej jasnej poszlaki. Powędrował również w tamtą stronę, starając się dostrzec cokolwiek co by nie pasowało do wystroju tej jaskini. Nie wiedział co też ciekawego lub strasznego znaleźli pozostali więc musiał sam wraz z bratem do tego dojść. Co tu się tak właściwie działo ?

[Administrator]

/Jeździec Apokalipsy/


Smoczyca z zadowoleniem obserwowała, jak piórko najpierw niepewnie drgnęło, a następne wysunęło się ze szczeliny, upadając pod jej łapy. Zneutralizowała błonkę, a następnie uniosła ostrożnie pióro, chwytając ją za twardą część. Podniosła je na wysokość oczu, aby móc się mu dobrze przypatrzyć. Wciągnęła jednocześnie jego zapach przez nozdrza, chcąc zrozumieć, do kogo mogło należeć. Była to ważna wskazówka, czuła to.
Kiedy Kiara podeszła do niej, podsunęła ku niej pióro, aby i ona mogła się z nim zapoznać. Spojrzała na nią lazurowymi ślepiami.
– Nie mam pojęcia. W ogóle to wszystko wydaje się dziwne, nie sądzisz? Ktoś kradnie posąg Immanora, najwyższego Boga Wolnych Stad, ale nie jestem pewna, czy to to tak wzburzyło Bogów. Co można było im skraść, że zależy im na odzyskaniu tego i angażują w to wszystkie Stada? – wymrucząła w odpowiedzi w umyśle smoczycy, czekając, aż zapozna się z piórem.
Jednocześnie rozejrzała się dyskretnie, chcąc sprawdzić, jak radzą sobie inne smoki. Widziała, że kilka par wyszło, kilka innych dołączyło do komnaty.
Dziwne to wszystko.

[Administrator]

Błękitny Szkwał, Wieczne Ukojenie
Przepchnęliście się między zgromadzonymi smokami by stwierdzić, że owszem, zgromadziły się one wokół posągu Immanora z prostego i prozaicznego powodu. Posągu tam nie było. Można by było stwierdzić, iż zniknął, gdyby nie to iż ktoś bardzo się wysilił by zniszczyć piedestał, na którym podobizna Immanora stała. Fakt, że piedestał był nadniszczony widzieliście nawet nie przyglądając się całemu miejscu zbyt uważnie.


Wizja Zniszczenia, Poszukiwacz Kości
Dokładne oględziny piedestału opłaciły się. Może nie dały wam jednoznacznej odpowiedzi, ale dały wskazówkę. U podstawy piedestału, zaklinowany między sam piedestał a kamienną podłogę, tkwił ułamany i ubłocony ciemny pazur. Aby się mu dokładniej przyjrzeć, będziecie musieli go wyjąć z tego niefortunnego miejsca. Ale już teraz mogliście stwierdzić, iż pazur nie pachniał wam żadnym znajomym smokiem – ani żadnym konkretnym stadem. To by dopiero było. Gdyby na terenach Wolnych Stad znajdował się smok niezrzeszony, o którego istnieniu nikt nie wiedział.
Co ciekawe, nadniszczony piedestał nie pachniał swoim oprawcą. Może poprzednicy umyślnie zamazali ślady, a może od początku niszczyciel nie zostawił po sobie śladu zapachu. Tak bezpośrednio go raczej nie znajdziecie.


Ciche Wody, Kaszmirowy Dotyk
Magia Cichych Wód zawiodła go do celu bezbłędnie. Oto, w skrytej w cieniu naturalnej wnęce w skale, przywódca Wody znalazł łuskę. Będzie ją musiał wyjąć z cienia by określić jej kolor, a także by ją dokłądnie obwąchać i obejrzeć, niemniej na pierwszy rzut oka łuska była dość jasna. I nadłamana.
Kaszmirowy Dotyk podążał za swoim partnerem, osłaniając jego plecy. Nos wojownika nie wykrył niczego interesującego, odstającego od normy w Świątyni odwiedzanej o każdej porze dnia i nocy przez całą gamę smoków. To dość utrudniało wyłapanie tego jednego, kluczowego zapachu, prawda?


Czerwień Kaliny, Jeździec Apokalipsy
Piórko było stosunkowo długie, białe niczym śnieg, ale niestety nie było traktowane dobrze. Miało postrzępione brzegi. Może nawet nie należało do tego, kto zniszczył pomnik. Była to jednak równie dobra wskazówka jak każda inna.
Ciekawa rzecz. Pióro pachniało Nauczycielem. A Nauczyciel, przynajmniej dotąd, piór na sobie nie hodował. Niemniej zapachu żadnego innego smoka nie dało się wyczuć na znalezionym przedmiocie. Nawet zapachu stada... Czy ptaka, z którego pochodziła ta sterówka. Gęś, kaczka, a może drapieżnik?

[Złoty Bażant]

Błękitny zerknął ukradkiem na Ukojenie po czym zrobił krok do przodu i zaczął uważniej przypatrywać się zniszczonemu posągowi, albo raczej piedestałowi który po nim pozostał. Wszystkie inne figury wyglądały na nienaruszone przynajmniej na pierwszy rzut ślepia, a więc dlaczego Immanor.
– Słuchaj Wieczny, sądzę że nie przypadkiem zniknęła właśnie figura Immanora, on jest w końcu najwyższym z bogów, zastanawiam się tylko kto mógłby być zdolny do zrobienia czegoś takiego – powiedział wciaż przypatrując się miejscu zbrodni i powoli je okrążając, szukając jakiś śladów mogących wskazywać na to gdzie uciekł zbrodniarz i czym był. Przez moment we łbie Łowcy zaświtało jeszcze wspomnienie niedawnych, dziwnych zjawisk mających miejsce na terenach Wody, ale czy tamta dziwna mgła mogła mieć coś z tym wspólnego ? Chyba raczej nie, a może tak...no bo jakie stworzenie dałoby radę zniszczyć tak wielką figurę, a może istot było więcej.

[Cichy Potok]

Cichy przy użyciu magii zamierzał unieść łuskę, aby nie zatrzeć jej zapachu. Skupiając się dokładnie, aby magia otuliła łuskę i uniosła ją w sposób bezpieczny, aby nigdzie się nie zaklinowała, ani też nie uszkodziła po drodze do niego, manipulował więc maddarą ostrożnie i precyzyjnie. A gdy łuska była już na zewnątrz, odwrócił się do Kaszmirowego pokazując mu ją, samemu także uważnie przyglądając się ów łusce. Próbując wyłapać jej zapach, a także ewentualnie skojarzyć ją z którymkolwiek ze smoków Wolnych Stad. Może jest charakterystyczna? Tak czy inaczej utrzymywał tą poszlakę między sobą, a Kaszmirem, aby żadem obcy zapach nie zanieczyścił poszlaki, no i zasłonił znalezisko własnym ciałem tak, aby żadne inne, ciekawskie spojrzenie nie dostrzegło ich wskazówki. Przypatrywał się z uwagą tej łusce, po czym na chwilę przeniósł wzrok na Kaszmira. – Czy rozpoznajesz tą łuskę? Wyczuwasz jakiś zapach? – zagadnął swojego partnera w poszukiwaniach sprawcy świętokradztwa.

[Słodki Kolec]

Wycofałem się z tego tłumu i szukałem kawałków, a raczej odłamków marmuru. Ten kto sobie pożyczył pomnik musiał zostawić ślady. To musiało ważyć trochę, bardzo trochę dużo.
Rozglądałem się też po ścianach, czy przypadkiem tam nie znajdują się elementy układanki. Pomnik do najmniejszych nie należy, a co do sprawcy to podejrzewam. Pff.. Raczej przeczuwam, kto lub co mogło do tego doprowadzić.

[Kruczy Śpiew]

Krucza wkroczyła do komnaty zaraz za Obrońcą. Natychmiast zaczęła się nieznacznie rozglądać. Bywała w świątyni. W prawdzie jako pisklę, ale powinna pamiętać szczegóły. Choć nie należał do nich oczywiście wszechobecny zapach tabunu smoków.
Zanim zdążyła cokolwiek powiedzieć, Wojownik zdążył się rozkręcić. Uśmiechnęła się mimowolnie – a podobno to ona była tą gadatliwą, wszędobylską i wtykającą wszędzie nos. Skinęła mu więc tylko lekko łbem i skupiła się na przedniej części komnaty.
~ Jeśli coś zginęło, ktoś musiał to zabrać. Poszukaj odcisków łap, może jakaś łuska albo kłębek futra. Nie wiemy, czy to sprawka smoka... ~ Podrapała się łapą po głowie. Wtedy ślady mogą być różne.
Czarne ślepia Uzdrowicielki dokładnie oglądały otoczenie. Szukała tropów, nawet najmniejszego odcisku niepasującego do reszty. Choć pewnie nie będzie to łatwe, skoro przeszło tędy wiele szukających. Węszyła, w nadziei że wyłapie zapach różniący się od tego należącego do smoków Stad.

[Niewinna Łuska]

Z zaciekawieniem zwrócił się w kierunku wodnego. Przysunął łeb do łuski, obwąchując ją dokładnie i przerzucając w myślach bazę danych zatytułowaną "wszystkie znajome smoki". Ciekawe, bardzo ciekawe! Czyżby tak szybko dotarli do sprawcy? Czyżby tak szybko wszystko miało wyjść na jaw? W końcu nic dziwnego! Jak taki haniebny czyn miałby ujść niezauważonym? Jak sprawca miałby zamaskować tak rozległe ślady? Ha! Nie było takiej opcji. Oddał się dedukcji na temat ewentualnego pochodzenia smoczej pozostałości.
– To mi przypomina... – zaczął powoli, przyrównując znalezisko do kogoś znajomego.