Świątynia

[Przedwieczna Siła]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Skinęła mu łbem na znak zgody co do kierunku ich poszukiwań, a w duchu odetchnęła z ulgą. Nie musiała szukać innego smoka do pary, a co więcej – w jednej "drużynie" znalazła się z tym, którego ceniła nie tylko za dobre stosunki, ale i umiejętności. Zdążyli poznać się już na tyle dobrze, by wiedzieć, że wspólnie mają szansę na wygraną, jak poprzednio. Sombre nie czuła też potrzeba poznawania kogoś więcej, póki co. Wystarczy jej Błysk, z którym się dogaduje.
– Owszem, zostałam już Łowczynią, chociaż walki przyjmuję z wielką chęcią. – jej ślepia na chwilę błysnęły groźnie. Jaka szkoda, że nie widziała tutaj Dynamiki! – Teraz jestem Przedwieczną Siłą. – dokończyła swoją odpowiedź. Po cichu miała jednak nadzieję, że nie będzie się zwracał do niej tak oficjalnie, nie było potrzeby.
– A kiedy Ty doczekasz się swojej ceremonii? – zapytała, szczerze zainteresowana. Nie wiedziała tak naprawdę, jakie są umiejętności Ognistego i czy pozwalają mu już na objęcie dorosłej rangi. A może ta chwila przedłużała się zupełnie tak jak w jej przypadku?
Przedwieczna ruszyła tymczasem w kierunku, w którym powinni rozpocząć poszukiwania. Wgłąb świątyni.

[Tejfe]

Wojowniczka nie bardzo rozumiała jak tłumaczyć to nagłe, niespodziewane najście ze strony Khledara. A raczej jego ducha, gdyż wiadomo było, że od dawna jest już martwy. Powiedział tylko, że są potrzebni w Świątyni. Nie wiedziała o co chodziła, ale chyba zjawa, by ich nie nabierała, prawda? Nie miała nic innego do roboty i tak czy siak poleciała do Świątyni. Bez Pożeracza. Ten wybrał się za Barierę, by spotkać się z Lewitacją i Rahvik. Wichura się tego trochę obawiała i zrezygnowała z wyprawy, choć bardzo pragnęła ujrzeć swoje dzieci. Może kiedy indziej. Załapała się akurat na moment w, którym Ateral tłumaczył po co ich tu wezwał. Wcześniej jeszcze obdarzyła go pełnym szacunku skinieniem głowy. Wysłuchała go i zaczęła się zastanawiać o jakie przestępstwo chodzi i kto je zrobił? Co skradziono i czy złodziej był wśród nich? Zmarszczyła czoło. Przecież tego właśnie będą mieli się dowiedzieć. Ale potrzebowała partnera w poszukiwaniach. Wojowniczka wysłała mentalny sygnał Dynamice Życia z nadzieją, że jej siostrzenica się zjawi i będzie razem z nią próbować rozwiązać zagadkę.

[Dynamika Ostrza]

Usłyszawszy sygnał od swej ciotki, jak zareagowałaby w przypadku każdego członka jej rodziny, przybyła czym prędzej. Zwłaszcza że wcześniej w jej grocie złożył wizytę jakiś duch, miała jedynie nadzieję że jej podopieczny, Ashnazg, nie przeraził się tym za bardzo.
–Co się tu dzieje? – Zapytała na wejściu, choć przyciszonym, podchodząc do Wichury w momencie, gdy Ateral był już w trakcie tłumaczenia. Coś skradziono, tyle usłyszała... mieli tego szukać. Czy to oznaczało że na ziemiach wolnych stad czaiło się jakieś niebezpieczeństwo? Czy to była rzecz która należała do bogów? Kim musiało być stworzenie, które mogło to ukraść?

[Ateral]

Czarne ślepia zmierzyły zebrane tu smoki smoki. Te nowo przybyłe i te, które nadal nie rozpoczęły swoich poszukiwań. Czas powtórzyć instrukcje. Jeszcze raz.
– Witajcie – powiedział cicho Ateral. – Witajcie na miejscu popełnienia przestępstwa. Wzywam was do tego, byście odnaleźli skradziony przedmiot, zidentyfikowali przestępcę i wymierzyli sprawiedliwość.
Nieznacznym ruchem pyska wskazał wejście w głąb Świątyni, tam, gdzie stały posągi wszystkich bogów i tam, gdzie smoki się do nich modliły.
– Znajdziecie tam wskazówki, które pozwolą wam rozpocząć poszukiwania. Nie będzie to proste, nie będzie to bezpieczne. Sugeruję więc, byście działali w parach. Nawet najlepszy tropiciel wśród smoków potrzebuje kogoś, kto będzie pilnował jego pleców, podczas gdy on sam skupi się na zadaniu przed nim.
Czarne ślepia spojrzały ponad zebrane dotychczas smoki na wejście na tereny rozpościerające się przed tym miejscem.
– Jeśli takie jest wasze życzenie, możecie rozpocząć. Możecie też poczekać na swoich partnerów, jeżeli nie widzicie nikogo odpowiedniego wśród obecnych tutaj. Ta para smoków, która jako pierwsza przyniesie odpowiedzi lub poszukiwane przedmioty, otrzyma stosowną nagrodę.
Ateral zamilkł, nadal patrząc beznamiętnie na ziemie przed Świątynią, zupełnie jakby smoki zgromadzone przed nim nagle przestały istnieć.


//informacje parafialne dotyczące eventu.

W evencie mogą wziąć udział JEDYNIE dorosłe smoki i tacy adepci, którzy samodzielnie polują. Smoki, które się kwalifikują, dostały od naszego rezydujacego na forum naczelnego ducha zaproszenie!

Uprzejmie proszę nie brać udziału multikontami – wybierzcie jedno swoje konto, którym chcecie tu działać!

Dobieracie się w pary. Każda para otrzyma wskazówki (czasami będą się one różniły pomiędzy parami, a czasami nie), które będzie musiała rozwikłać i wedle których podążać do celu. Wszelkie próby "wyprzedzenia" pozostałych (na przykład skoczenie do miejsca gdzie widzicie już inną parę) bez otrzymania prowadzących do tego miejsca wskazówek, będą z góry skazane na niepowodzenie.

Nie wykluczajcie możliwości stoczenia walk. Nie wykluczajcie konieczności wpuszczenia obcego na tereny swojego stada, jeśli dobierzecie się w grupy międzystadne. Nigdy nie wiadomo, dokąd zaprowadzi nas śledztwo!

Po dobraniu się w pary zapraszam tu: KLIK

Niech wygrają najlepsi!

May the odds be ever in your favor ;)

[Tejfe]

Dynamika szybko odpowiedziała na jej wezwanie, co Tehanu bardzo ucieszyło. Swój policzek musnęła o jej, w czułym geście powitania. Już chciała jej odpowiedzieć na zadane pytanie, ale wtedy na nowo odezwał się Ateral. Biedny. Ile to dzisiaj razy będzie musiał to powtarzać? Wichura dała jej cichy sygnał, by go słuchała, choć pewnie nie musiała. Kiedy ten już skończył, odezwała się. –Myślę, że możemy już iść szukać. Wiem tyle co i Ty.– uśmiechnęła się łagodnie i równie stonowanym ruchem popchnęła bliską jej smoczycę ku głębi świątyni.

[Złoty Bażant]

Szkwał również dostał to tajemnicze wezwanie od ducha i zjawił się tu tak szybko jak tylko mógł, mając nadzieję że nie jest już za późno. Przyszedł, rozejrzał się, nie był tu nigdy ale widział i wyczuwał że dziś było tu już wiele smoków ze wszystkich stad. Widział ze dobierają się w pary, ale czy on będzie miał parę, bo kto by chciał być w parze z tym dość odizolowanym od reszty gadem ?

[Zbierający Kolec]

Anubis skinął tylko łbem i ruszył tuż obok Oddechu, tak jak radziła za tymi Cienistymi. Był niepewny, ufał Pustyni bo bez tego współpraca się nie uda. Nie wiedział co miał robić, ruszyć za nimi i szukać... ale czego? Wskazówek? Nadal nie miał najlepszego humoru ani zapału na to. Zmusiła go do tego czynu obecność dwóch, ważnych smoków przed którymi nie chciał dać plamy. Tak więc podążając za Cienistymi wraz z pustynią, rozglądał się uważnie po okolicy.

[Wizja Zniszczenia]

Wizja z racji swojej masy nieco dłużej leciała do Świątyni, co nie znaczy, że tu nie dotarła! No pewnie, że tak! Wylądowała ciężko przed wejściem, po czym ruszyła za swoim partnerem do wnętrza miejsca, gdzie kiedyś z płaczem, jako pisklę wypytywała bogów o stan zdrowia Erycala, chcąc mu pomóc. Teraz jednak wiedziała, że śmiertelnicy nijak nie mogą pomóc w tym, aby ulżyć bogom. Mogą jedynie wykonywać ich prośby mając nadzieję na to, że to im pomoże. Podeszła do Poszukiwacza i otarła się o jego bok rozglądając się po tłumach.
– Co tu się wyrabia?
Zagadnęła partnera ciekawa, co mają robić.

[Niewinna Łuska]

Łup! Kaszmir uderzył o ziemię przed świątynią, cudem unikając zmiażdżenia podczas lądowania. Nie uniknął natomiast obolałych łap i skrzydeł, rozciągniętych do granic możliwości podczas dość ryzykownego zakończenia lotu. Potrząsnął grzywą, układając ją tym samym z tyłu łba, po mierzwiącym ją locie i raźnym krokiem ruszył do świątyni. Zwykle był tu w atmosferze spokoju i kontemplacji. Jednakże, z tego co usłyszał o obecnych wydarzeniach, to będzie to wyglądać dzisiaj zupełnie inaczej...
Wparował do środka. Mnóstwo smoków i przemawiający Ateral. Ateral? No to poważna sprawa! Nie usłyszał wstępu, ale po co mu on! Ważne, że wiedział czego szukać. Pogrążył się w morzu smoków, przelewających się wewnątrz obszernej groty, szukając kogoś, z kim mógłby jako pierwszy zdobyć przedmiot i zyskać chwałę i... bogactwo?

[Ateral]

Czarne ślepia zmierzyły zebrane tu smoki smoki. Te nowo przybyłe i te, które nadal nie rozpoczęły swoich poszukiwań. Czas powtórzyć instrukcje. Jeszcze raz.
– Witajcie – powiedział cicho Ateral. – Witajcie na miejscu popełnienia przestępstwa. Wzywam was do tego, byście odnaleźli skradziony przedmiot, zidentyfikowali przestępcę i wymierzyli sprawiedliwość.
Nieznacznym ruchem pyska wskazał wejście w głąb Świątyni, tam, gdzie stały posągi wszystkich bogów i tam, gdzie smoki się do nich modliły.
– Znajdziecie tam wskazówki, które pozwolą wam rozpocząć poszukiwania. Nie będzie to proste, nie będzie to bezpieczne. Sugeruję więc, byście działali w parach. Nawet najlepszy tropiciel wśród smoków potrzebuje kogoś, kto będzie pilnował jego pleców, podczas gdy on sam skupi się na zadaniu przed nim.
Czarne ślepia spojrzały ponad zebrane dotychczas smoki na wejście na tereny rozpościerające się przed tym miejscem.
– Jeśli takie jest wasze życzenie, możecie rozpocząć. Możecie też poczekać na swoich partnerów, jeżeli nie widzicie nikogo odpowiedniego wśród obecnych tutaj. Ta para smoków, która jako pierwsza przyniesie odpowiedzi lub poszukiwane przedmioty, otrzyma stosowną nagrodę.
Ateral zamilkł, nadal patrząc beznamiętnie na ziemie przed Świątynią, zupełnie jakby smoki zgromadzone przed nim nagle przestały istnieć.


//informacje parafialne dotyczące eventu.

W evencie mogą wziąć udział JEDYNIE dorosłe smoki i tacy adepci, którzy samodzielnie polują. Smoki, które się kwalifikują, dostały od naszego rezydujacego na forum naczelnego ducha zaproszenie!

Uprzejmie proszę nie brać udziału multikontami – wybierzcie jedno swoje konto, którym chcecie tu działać!

Dobieracie się w pary. Każda para otrzyma wskazówki (czasami będą się one różniły pomiędzy parami, a czasami nie), które będzie musiała rozwikłać i wedle których podążać do celu. Wszelkie próby "wyprzedzenia" pozostałych (na przykład skoczenie do miejsca gdzie widzicie już inną parę) bez otrzymania prowadzących do tego miejsca wskazówek, będą z góry skazane na niepowodzenie.

Nie wykluczajcie możliwości stoczenia walk. Nie wykluczajcie konieczności wpuszczenia obcego na tereny swojego stada, jeśli dobierzecie się w grupy międzystadne. Nigdy nie wiadomo, dokąd zaprowadzi nas śledztwo!

Po dobraniu się w pary zapraszam tu: KLIK

Niech wygrają najlepsi!

May the odds be ever in your favor ;)

[Poszukiwacz Kości]

Poszukiwacz przez ten czas rozglądał się po wnętrzu przedsionka. Dużo smoków tędy przechodziło. Część z nich dobrze znał, część kojarzył, a część pierwszy raz na oczy widział. Nie miało to jednak znaczenie, czarny smok wsłuchiwał się w to co mówią inni, próbując zrozumieć co się stało. W ten sposób dowiedział się po co tu zostali wezwani zanim Ateral postanowił wytłumaczyć sprawę nowo przybyłym.
Zmrużył oczy po wysłuchaniu dokładnie słów Boga Śmierci. Kradzież w świątyni? Ktoś musiał być wyjątkowo nierozważny decydując się na taki ruch, już nawet nie pytając po co. Jednak samo wytłumaczenie Aterala było równie skromne, co rozmowy pośród zebranych.
– Jak słyszałaś, zostaliśmy wezwani by pomóc w odnalezieniu sprawcy kradzieży. – Wyjaśnił, wzruszając barkami.
– Chodź, nie ma czasu do stracenia. – zawołał, po czym przeszedł do wnętrza świątyni by rozpocząć poszukiwania.

[Kruczy Śpiew]

Na miejscu pojawiła się jeszcze Uzdrowicielka Wody – Kruczy Śpiew. O wiele później niż Ciche Wody, choć stała tuż obok niego gdy odwiedził ich duch zapraszając do Świątyni. Tyle tylko, że samiec ruszył prosto tutaj, a Sroka zahaczyła jeszcze o kilka miejsc. Zdążyła? I co się właściwie działo?
Zatrzymała się w świątyni, rozglądając. Mieszał się wokół niej ogrom zapachów. Przewinęło się tu wiele smoków z każdego stada.
~ Ateralu? ~ Odezwała się patrząc na szarołuskiego boga. Miała wrażenie, że weszła akurat jak skończył coś tłumaczyć.

[Chłodny Obrońca]

Zaraz za Kruszą do Świątyni wpadł, dosłownie mówiąc Chłodny. Starał się ze wszystkich sił by zdążyć, ale zaraz po swojej ceremonii zwaliło mu się na łeb zaskakująco dużo spraw. Teraz wyglądało na to, że chyba wszystkie zebrane tu smoki już się rozeszły. Z ledwością wylądował obok Kruczej i o mały włos nie wpadł na nią.
-Wybacz.– jęknął próbując się pozbierać.
-Gdzie się wszyscy podziali?– zapytał zaraz potem jak Krucza zawołała Aterala. Rozejrzał się ale nikogo nie widział oprócz boga. Za to zapachy wielu smoków zniknęły w różnych zakątkach świątyni. Ciekawe o co chodziło tym razem. Szkoda, że się spóźnił.

[Kruczy Śpiew]

Smoczyca zamrugała kilka razy gdy o łuskę przed nią zahamował inny smok. Zauważyła go kilka uderzeń serca wcześniej, ale wydawało jej się, że zdąży wylądować bardziej miękko. Ufała też swojej zręczności i temu, że uskoczyła by odpowiednio szybko. Jednakże nie widziała w młodym samcu zagrożenia, więc nie próbowała. W głowie Trylu nie wszystko było po kolei i nie brała pod uwagę faktu, że ktoś może ją skrzywdzić – czy smok Życia czy Cienia.
~ Żaden problem. Uprzedzam jednak, że pomimo dosyć gęstego futra bywam koścista, więc nie ręczę za przyjemne lądowanie. ~ Wyszczerzyła bezczelnie białe kły do Wojownika. Trzeba przyznać, że akurat szatę miała niezwykle barwną i okazałą. ~ Nie mam pojęcia. Cichy mnie trochę wyprzedził i najwidoczniej już się z nimi minęliśmy. Ale przynajmniej nie jestem sama.
Posłała Zimowemu wesołe mrugnięcie lewego oka – czarnego, acz upstrzonego pojedynczą czerwoną plamką.
~ Kruczy Śpiew, Uzdrowicielka. ~ Dodała po chwili. Powoli przyzwyczajała się, że smoki znały ją, bo była medykiem. A przecież to nie reguła.

[Chłodny Obrońca]

Zaśmiał się słysząc słowa Uzdrowicielki. Fakt faktem, że mógłby nieco poćwiczyć lądowanie. Zawsze obniżał lot ze zbyt wielką prędkością i potem dostawał tego efekty po zetknięciu z ziemią. Musiał w końcu nauczyć się punktualności, inaczej kiedyś skręci sobie kark przez pośpiech.
-Moje futro, twoje futro, jakoś pójdzie. Wolałbym jednak cię nie połamać.. bo kto mnie wtedy poskłada?– uśmiechnął się do niej równie łobuzersko po czym otrzepał się z pyłu jaki zebrał się na jego ciele. Uniósł łeb i rozejrzał się po świątyni, kiedy Krucza wspomniała o tym, że musieli rozminąć się już w jego mistrzem. Westchnął ciężko i skierował wzrok z powrotem na samiczkę.
-Kruczy Śpiew? Ja.. ja cię chyba skądś pamiętam.– podrapał się po brodzie po czym klasnął przednimi łapami, siedząc jednocześnie na tylnych.
-Wiem! Podczas gry Aterala!– krzyknął po czym umilkł. Tak.. byli w świątyni, chyba nie powinien tu się tak wydzierać. Uśmiechnął się zakłopotany
-Wybaczcie bogowie.– szepnął i znów zerknął na Kruczą -A więc jesteś uzdrowicielką, super. Ja nazywałem się Zimowy Kolec kiedy pierwszy raz się widzieliśmy. Teraz jestem już czarodziejem.– uśmiechnął się ciepło i nieco dumnie. W końcu musiał przejść bardzo długą drogę by w końcu nim zostać. Mógł się delikatnie pochwalić.
-Chyba powinniśmy kogoś znaleźć..– rzucił mimochodem.

[Ateral]

// i niniejszym zamykam zgłoszenia do konkursu!


Czarne ślepia zmierzyły zebrane tu smoki smoki. Te nowo przybyłe i te, które nadal nie rozpoczęły swoich poszukiwań. Czas powtórzyć instrukcje. Jeszcze raz.
– Witajcie – powiedział cicho Ateral. – Witajcie na miejscu popełnienia przestępstwa. Wzywam was do tego, byście odnaleźli skradziony przedmiot, zidentyfikowali przestępcę i wymierzyli sprawiedliwość.
Nieznacznym ruchem pyska wskazał wejście w głąb Świątyni, tam, gdzie stały posągi wszystkich bogów i tam, gdzie smoki się do nich modliły.
– Znajdziecie tam wskazówki, które pozwolą wam rozpocząć poszukiwania. Nie będzie to proste, nie będzie to bezpieczne. Sugeruję więc, byście działali w parach. Nawet najlepszy tropiciel wśród smoków potrzebuje kogoś, kto będzie pilnował jego pleców, podczas gdy on sam skupi się na zadaniu przed nim.
Czarne ślepia spojrzały ponad zebrane dotychczas smoki na wejście na tereny rozpościerające się przed tym miejscem.
– Jeśli takie jest wasze życzenie, możecie rozpocząć. Możecie też poczekać na swoich partnerów, jeżeli nie widzicie nikogo odpowiedniego wśród obecnych tutaj. Ta para smoków, która jako pierwsza przyniesie odpowiedzi lub poszukiwane przedmioty, otrzyma stosowną nagrodę.
Ateral zamilkł. Przez chwilę siedział nieruchomo, a potem najzwyczajniej w świecie zniknął. Temperatura powietrza zaczęła stopniowo się podwyższać na znak jego nieobecności.


//informacje parafialne dotyczące eventu.

W evencie mogą wziąć udział JEDYNIE dorosłe smoki i tacy adepci, którzy samodzielnie polują. Smoki, które się kwalifikują, dostały od naszego rezydujacego na forum naczelnego ducha zaproszenie!

Uprzejmie proszę nie brać udziału multikontami – wybierzcie jedno swoje konto, którym chcecie tu działać!

Dobieracie się w pary. Każda para otrzyma wskazówki (czasami będą się one różniły pomiędzy parami, a czasami nie), które będzie musiała rozwikłać i wedle których podążać do celu. Wszelkie próby "wyprzedzenia" pozostałych (na przykład skoczenie do miejsca gdzie widzicie już inną parę) bez otrzymania prowadzących do tego miejsca wskazówek, będą z góry skazane na niepowodzenie.

Nie wykluczajcie możliwości stoczenia walk. Nie wykluczajcie konieczności wpuszczenia obcego na tereny swojego stada, jeśli dobierzecie się w grupy międzystadne. Nigdy nie wiadomo, dokąd zaprowadzi nas śledztwo!

Po dobraniu się w pary zapraszam tu: KLIK

Niech wygrają najlepsi!

May the odds be ever in your favor ;)

[Nocna Łuska]

Podczas swojego codziennego spaceru połączonego z poznawaniem nowych smoków i miejsc natrafiła na budowlę, której w Wolnych Stadach istnienie było dla niej sporym zaskoczeniem. Wchodząc do środka, onyksowa samica zachowywała ostrożność. Milczące posągi, rzeźbione magią precyzyjnie oddawały szczegóły smoczych postaci.
Nie ukłoniła się ani jednej z nich. To nie byli jej bogowie. Tak, bogowie. Nadeithscallieth wiedziała jakie przeznaczenie nosi ze sobą to miejsce. Świątynia była ogromna, ale jednocześnie mała, biorąc pod uwagę przytłaczające ją z góry martwe spojrzenia smoczych bogów.
Ciągnęła za sobą długi ogon wywołując szmer bardzo podobny do syku przesypywanego piasku. Za każdym razem, kiedy stawiała łapy na wyszlifowanej posadzce świadomie zwalniała, żeby przysłuchiwać się niosącym echem zastygłego w powietrzu czasu. Czas tutaj nie miał znaczenia, gdy tkwiąc w miejscu, nigdy nie odpowiedział jej na pytanie "dlaczego", a w odpowiedzi otrzymywała tylko drwiące z jej śmiertelności milczenie.
Zatrzymała się w miejscu, na samym środku wielkiej komnaty, otoczona ze wszystkich stron boskimi wcieleniami w centrum snop światła, który wpadał przez dziurę w sklepieniu. Jakże mała to była forma, którą przybrała. Na moment rozłożyła swoje skrzydła na całą ich rozpiętość. Niczym jakaś czarna zasłona pokryła ich rozpiętością większą część sali, rozlewając się na prawo i lewo, aż delikatna, ale mocna błona była w pełni naciągnięta.
Głowa, dumnie uniesiona do góry zaczęła opadać w dół, aż zatrzymała się tuż nad kamienną posadzką. Zamknęła oczy i przechyliła onyksowy łeb oddając pokłon boskim władcom. Ogon opuszczony za nią był lekko zgięty w łuk, cała sylwetka samicy zaś pochylona w przedniej części do ziemi.

[Sketch]

Assuremith jednak nie zamierzał w żaden sposób denerwować bogów, chociaż ani jednego jeszcze nie napotkał. Czuł wpływ ich na życie smoków. Szkoda tylko, że tak rzadko błogosławili, a częściej odwracali się zadem do swoich wyznawców. To praktycznie tak samo jak u Assura, którego niegdyś czcił smok pustyni.
Tak więc kiedy przyleciał, każdemu po kolei kiwnął łbem z szacunkiem, którego wymagali. Dopiero potem podszedł bardziej do centrum, aby przywitać się ze znajomą samicą.
–Witaj Nadeithscalleith...-Rzekł bez zająknięcia, tak bardzo przyzwyczajony do starych imion. Sam w końcu miał podobne zakończenie swojego imienia. Może to identyfikowało ich ze sobą? Kto wie...
–Przyszłaś się modlić?-Zapytał z ciepłym uśmiechem, kiedy usiadł obok niej. Spojrzał na figurę uzdrowiciela i cicho westchnął. Oby niedługo nie musiał przyjść do tego łapczywego boga i prosić o uleczenie jakiegoś kalectwa... Wymyślał straszne ceny za swoje dary, no ale smok chciał- to smok musiał płacić.

[Nocna Łuska]

Assuremith wszedł do Świątyni akurat w momencie, kiedy zwijała skrzydła. Głowę uniosła wysoko, przybierając na nowo postawę stojącą. Skręciła długą szyję żeby obrócić głowę i spojrzeć na przybysza. Zabarwienie jego łusek kojarzyło się jej z żywiołem, w którym zapewne samiec czuł się najlepiej. Jego ciało było stworzone do wysokich temperatur. Teraz musiał pewnie cierpieć z zimna. Nadeithscallieth za to była w siódmym niebie. Pogoda taka jak ta zachęcała ją do podróżowania. Dzięki temu poznawała położenie takich reliktów, takich jak to miejsce.
– Witaj, Assuremith – powitała czerwonego smoka miłym, ciepłym uśmiechem.
Kiedy się widzieli na polowaniu, zaszły pewne nieodwracalne zmiany w jej zachowaniu. Otóż stała się ostrożniejsza. Nigdy wcześniej nie poczuła się tak... dziwnie.
Przesunęła ogon na prawo, kiedy samiec przysiadł przy jej lewym boku. Z błyskiem w oku obserwowała jego spokojne ruchy. Jego zapach był taki sam jak poprzednio, nie zdradził jej nic więcej oprócz jego przynależności do grupy smoków Życia.
Przysiadła sobie na tylnych łapach robiąc pół kroku do przodu, aby zrównać się z czerwono-łuskim samcem.
– Modlić? – odwróciła wzrok od Assuremith i spojrzała na posągi. – Nie do nich. Mam jedną wiarę, ale nie ma w niej bogów. Są tylko zmarli, nasi przodkowie, bliscy – zatrzymała wzrok na posągu przedstawiającym jakąś samicę. – ...Są piękni – wyszeptała z zachwytem.

[Sketch]

Zaszły pewne zmiany i w nim. Niemniej nie zamierzał się nimi chwalić- To też pewna cecha, którą nabył. Niestety świat uświadomił go, że otwarte myśli mogą komuś bardzo przeszkadzać... Ah, jednak nie powinien tak nieczule podchodzić do Nade, która nie zawiniła mu niczym. To on wręcz ją uderzył- na wybudzenie z szoku, ale nadal było to uderzenie... To jednak było kawał czasu temu i nie zamierzał zarazem za tamto przepraszać... A może jednak...
–Nie miałem okazji. Przepraszam za tamto uderzenie. Po prostu nie chciałem, abyś w szoku zaszła za daleko...
Wytłumaczył od razu nieco opuszczając łeb. Może było to nieco zbyt impulsywne... Ale chyba znów aż tak to nie bolało... No ale wróćmy do tematu rozmowy.
–Tak samo myślałem jak Ty... aż w końcu ktoś mi otworzył ślepia... W coś trzeba wierzyć...– Zaczął nieco poważnie, jakby temat wiary był dla niego czymś ważnym, ale czar prysł wraz z jego szczerym uśmiechem i kolejną wypowiedzią-No... albo przynajmniej żeby było kogo winić za swoje porażki...
I tak często się zdarzało. Nie raz, nie dwa... ale wiele razy smoki przeklinały swój los, który przyszykowali im bogowie. On sam kiedyś wyklinał swojego boga za swoje niepowodzenia... Teraz miał znacznie większy repertuar do wyklinania! Ale to tylko żarty. Mimo wszystko dzięki bogom byli bezpieczni pod barierą.
–Z tego co słyszałem, oni kiedyś chodzili po tej ziemi co my... Byli jednak znacznie więksi i znacznie bardziej potężni... no skoro jednak wspierają nas...? Kiedy przyłączyłem się do stada Życia, poczułem dotyk ich błogosławieństwa. Powinnaś też spróbować... To nie boli.

[Nocna Łuska]

Jego wyznanie winy było jak ciepły dotyk na jej wrażliwym sercu. Nadeithscallieth nie była bez serca i umiała wybaczać. Jej szczery uśmiech, który mu posłała powinien mu wystarczyć i pocieszyć. Nieme "dziękuję" jakie potrafiło zmyć plamę przewinienia. Dotąd nikt nigdy ją nie uderzył. U siebie traktowana była zupełnie inaczej. Tutaj miała inne warunki i musiała po prostu bardziej na siebie uważać, żeby to się więcej nie powtórzyło.
– Złożyłam im pokłon w podziękowaniu za gościnę. Jeśli będą chcieli ze mną porozmawiać, to mi się objawią we właściwym czasie.
Złote ślepia samicy podążyły za jego wzrokiem. Dostrzegła pustkę. Tylko wygładzoną kamienną posadzkę.
– Cieszę się, że jesteś szczęśliwy w swoim nowym stadzie. Opowiesz mi jak tam jest?
Nie wiedziała czemu, ale lubiła rozmawiać z nim. Przez ich podobne pochodzenie, nie czuła się taka do końca samotna. Wiedziała, że miała w nim wsparcie.