Smoki Wolnych Stad

Imię: Axarus » Zatracony Kolec » Głos Mokradeł » Axarus » Mackonur » Głos Mokradeł » Mackonur
Stado: Woda » Księżyc » Słońce
Ranga: Pisklę » Adept » Łowca » Smok » Starszy » Łowca » Starszy
Wiek (w księżycach): 19
Rasa: Morski
Płeć: Samiec
Znak Losu: Kaltarel

Najważniejsze cechy wyglądu:
– Sylwetka pierwotna,
– Łuski,
– Błękitne oczy,
– Błoniaste skrzydła,
– Dwie pary łap,
– Skrzela
– Dominujący kolor: ciemna zieleń.

Znaki szczególne smoka:
Liczne "macki", naszyjnik, małe płetwy, złote kolce, błony między łapami, pokryty naroślami ogon, smukłe ciało.

Przeciętny wzrost:
1,5m


Wygląd: Z pewnością ma więcej cech Morskich, niż Drzewnych. Z wyglądu w końcu bliżej mu do bestii wyjętej z głębin, niż do typowego smoka. I tak można o nim mówić. Bestia. Pierwszą cechą, która przemawia za takim stwierdzeniem, są oczywiście macki. Czy raczej dziwnie wyglądające, smocze wąsy, znajdujące się w dwóch miejscach – z tyłu łba i na obu łukach brwiowych. Ta korona z macek czyni z niego istnego władcę głębin. A skoro o głębinach mowa – jakoś trzeba tam przetrwać. Dlatego też jego ciało jest do tego przystosowane.
Błony między palcami na których końcach znajdują się szare pazury, pomagają mu poruszać się zwinnie i zgrabnie pod wodą, a dziwaczny ogon ma specjalne zadanie. Otóż pokryty lepkimi naroślami z obu boków, jest idealny do wabienia i chwytania ryb. Z oddali wygląda jak jakaś zwyczajna, morska roślina. Ryby mogą się rozczarować.
No i jeszcze dwie, krótkie płetwy znajdujące się tuż za przednimi łapami. Są czymś na wzór... pozostałości po bardziej "rybich" przodkach. Mimo iż morska bestia nie potrafi nimi znacząco poruszać, to z pewnością są one jakąś pomocą w tym przerażającym świecie głębin. No i jak olśniewająco wyglądają!
Mimo iż większość ciała Axarusa pokrywają ciemno-zielone łuski, to znajdzie się tu również złoty kolor. Tuż przy grzebieniu, ciągnącym się od początku mackowej korony, aż do ogona, można dostrzec sporo plamek właśnie tego koloru. Z wiekiem jednak przybyło tego trochę więcej. Na tułowiu i początku ogona zaczęły wyrastać mu dosyć małe, złote kolce, które przebijały zielone łuski, wychodząc na powierzchnie. Przypominało to w procesie wyrzynanie się kłów. Jak można się domyślić – nie było to dla niego zbyt przyjemne.
Podobne, lecz nieco grubsze kolce znalazły się również przy wcięciu żuchwy. Dokładnie cztery. Kolejną cechą, którą odziedziczył po ojcu są oczywiście błękitne oczy, charakterystyczne dla rodu Cichego Potoku. Samice z rodzinnych stron Axarusa stwierdziły jednogłośnie, że czyni to Głębinowego jeszcze bardziej atrakcyjnym. (Tak naprawdę była to tylko jego matka)
No i skrzydła! Jak na bestię, spędzającą sporą część swojego życia pod wodą, to są całkiem sporych rozmiarów. Mamy tutaj do czynienia z błoną i tylko trzema palcami, zakończonymi ostrymi szponami, które jednak w zupełności wystarczają.
Ostatnią cechą wyglądu młodzika, jest naszyjnik, tradycja kontynuowana po ojcu. Póki co, zawieszoną na szyi ma jedynie zasuszoną mackę i złotą łuskę, ale z czasem przybędzie tego o wiele więcej.

Charakter: To, co najważniejszego i od czego trzeba zacząć – Morski jest niesamowicie chaotyczny i niestabilny. W sytuacjach stresowych, ciężko przewidzieć jego zachowanie. Można rzecz, że w takich chwilach powinno się po nim spodziewać wszystkiego, ale to oczywiście niemożliwe. Kto w końcu przewidzi każdą ewentualność? Czy w sytuacji zagrożenia popadnie w amok, czy może spanikuje i skryje się za skałą? Tego nie wie nikt.
W innych, bardziej spokojnych przypadkach jest nieco lepiej. Axarus odziedziczył wyjątkową ciekawość po swoim ojcu, ciekawość, która może zagłuszyć zarówno głos rozsądku jak i zdanie innych, które jest dla niego ważne, ale tylko w momencie, gdy zgadza się to z jego przekonaniami. Można powiedzieć, że jest dość egoistyczny. W swoich planach jest dość wytrwały.
Na jego charakter wpływ miało oczywiście miejsce, w którym się wychowywał. Stado głębinowych było dość... dzikie. Mało było tam miejsca na czułości i bliższe relacje. Dlatego też Młodzik ma z tym pewne problemy. Początkowo jest ostrożny w stosunkach z nowymi osobami, pełni rolę bardziej rolę obserwatora, bestii oglądającej swoją zdobycz, jednak gdy już się oswoi – staje się bardziej otwarty i wygadany. Często pozwala sobie na o wiele więcej.
Axarus z pewnością nie należy do smoków odważnych – wręcz przeciwnie. Jest bardzo strachliwy i boi się rzeczy, które dla innych smoków mogą się wydawać dość śmieszne. Chociażby ciemności. Nie wstydzi się jednak, dla niego inni są po prostu niezbyt ostrożni i to ich błąd. Ma masę fobii, które widać na każdym kroku. Nigdy nie kryje jednak swoich dziwactw i myśli, którymi często, bez zastanowienia dzieli się z innymi, jakkolwiek niedorzecznie by nie brzmiały.
Bestia działa dość spontanicznie, instynktownie wręcz. Nie myśli nad swoimi działaniami jakoś przesadnie. Zazwyczaj po prostu idzie na "żywioł".
Głębinowy jest więc dość dziwną mieszanką cech i ogólnie dość... nietypowym smokiem. Zapewne każdy w pierwszym kontakcie z nim to zauważy.

Historia: Syn Szlachetnego Nurtu i Graghess, smoczycy pochodzącej ze stada morskich smoków, zamieszkujących Wyspy Krwawe, znajdujące się daleko za barierą.
Wiedziony ostatnimi słowami matki i nienaturalnie realnymi, prześladującymi go koszmarami, w końcu dotarł na tereny Stada Wody. Miejmy nadzieję, że to dopiero początek jego historii.

Nie jest umarłym ten który spoczywa wiekami, nawet śmierć może umrzeć wraz z dziwnymi eonami.

---

Punkty Zwierzyny: 29 i 1/3 (30)
Punkty Fabuły: 16 (16)