Młode Spotkanie XI

[Tropikalna Łuska]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Ile maluchów tyle wypowiedzi. Miała na oku fakt, ze zapewne nie była tu najstarsza. Chociażby ta granatowołuska wyglądała na starszą.
Słuchała jak każdy z zebranych się wypowiada. Najbardziej zaintrygowała ją wypowiedź jak to ognisty ją nazwał... "Małej?". Może i imię miała, ale jakoś nie wsłuchiwała się na tyle, by wyłapać, że to o nią chodziło. O ile ktoś w ogóle jej wypowiadał. Nie rozumiała jak "mała"(Melodia) może twierdzić, że nie ma stada. Każdy prócz samotników raczej miał stado. Młódka do tego rzeczywiście pachniała jak wodniści, więc z tamtego stada pewnie pochodzi. Czemu jednak uznała, że nie należy do stada? Czemu uznała, że chce je "dostać"? Czyżby w Wodzie idea "stadna" jako jedności, rodziny, przyjaciół, zbioru osób, które się wspierają nie istniała? Albo nie była tak wpajana młodym jak było to w Cieniu? Czy w innych stadach też jest taka sytuacja? Tak, wypowiedź tej małej trochę nie spodobała się Lilith. Ale przecież nie będzie dla nią zła. Po pierwsze to wina rodziców, a po drugie co ma ją obchodzić inne stado, nie-Cień? Niech se tam żyją jak chcą.
Była za to bardzo zadowolona z wypowiedzi siostry, Dirlilth oraz Feridy. Cieniści wiedzą co to stado! Sama dodała by kilka słów, ale zaraz zaczęły wypowiadać się kolejne smoki.
Tyle różnych określeń na stado, tyle nazewnictw. Tyle synonimów do jednego wyrazu, a jednak jak wiele trafnych! Niesamowite. Astralna uznała, że nie będzie się nadal wypowiadać. Nie tylko dlatego, że zostało w niej coś z tego nieśmiałego, cichego pisklaka. Wolała więc odzywać się mało, najmniej jak mogła. Teraz nie widziała potrzeby wypowiadania się. Do tego te pisklęta i ci adepci powiedzieli już tak wiele. Nie chciała dodawać nic od siebie, bo może jeszcze ktoś będzie chciał dodać coś od siebie.
Siedziała więc w ciszy, słuchała i czekała na dalszą część spotkania, w której to może już coś powie? Kto wie...

[Brzytwoskrzydły]

Wiedza. Tak bardzo Lorem jej łaknął, że aż prawie sie ucieszył jak Ateral. Czyli to jest ten cały bóg? Lorem nie miał zdania, dla niego to był po prostu mądry smok i tyle. Wywrócił połowicznie ślepiami, a już w ogóle to zrobił słysząc odpowiedzi innych smoków. Wszystkie wydawały mu się jakieś takieś....Nieodpowiednie? Hm nie, to raczej nie to słowo. Wymuszone. Powiedziane tylko po to by próbować udawać, że pochodzą one z głębi serca i są prawdą. A smoki były w stadzie "dla zasady"
– Stado jest po to by przetrwać, a stado nie przetrwa jeżeli smoki nie będą dawały czegokolwiek od siebie by go utrzymać co doprowadzi do zagłady. Stado to po prostu grupa smoków która toleruje swoje istnienie, może nawet i sie przyjaźni. Trzymamy się razem by być dominującymi pod barierą. Pojedynczego smoka nawet silnego, łatwo da się zabić a chyba żaden z nas nie chce abyśmy zniknęli na zawsze z tego świata
Odpowiedział po chwili ciszy Lorem. W sumie to nie miał zamiarów odpowiadać, jednak nie będzie przecież gorszy! Akurat Lorem mówił to co myślał, co uważał a nie "stado to rodzina, która otacza się miłością" bla, bla, bla. Samiec nastroszył swoje kolce na głowie, zdając sobie sprawę z obecności swojej matki. Ona zaliczała się do młodych smoków? Raczej miał ją za dorosłego smoka. Lorem znalazł sobie jeszcze trochę przestrzeni, skoro i tak dobrze słychać Aterala to nie musi siedzieć w ciasnej kupie. A jego wiecznie obrażony ton głosu słychać było równie dobrze.

[Wieczorna Aura]

Po tym jak przybyła doszło jeszcze kilka smoków, ale Spokojna nie zwracała na to większej uwagi. Przyszła tu zdobywać wiedzę i choć wizja nowych znajomości jest kusząca to jednak wiedziała, że to nie najlepszy czas ani miejsce. W końcu przemówił bóg i zadał im parę pytań. Tym razem odbywało się trochę inaczej niż ostatnio. Wtedy to oni zasypywali prowadzącego wątpliwościami. Znaczy mieli wybrać temat spotkania, ale ona zaczęła ten pociąg niezrozumienia pierwszym pytaniem. Skrzywiła się lekko na to wspomnienie i przyswajała wypowiedzi innych. Zaskakujące ile różnych rzeczy można powiedzieć do jednego słowa. Wreszcie zdecydowała się sama zabrać głos.
-Stado dla smoka jest rodziną. Nie wszyscy się lubią, ale jak to w rodzinie zawsze staną za sobą murem. Smoki tworzą stado i tym właśnie jesteśmy. Czymś ważnym bez czego takie zgrupowanie nie mogłoby istnieć. Stado smokowi daje poczucie bezpieczeństwa i przynależności. Wiemy, że nie jesteśmy sami i jeśli będziemy mieli kłopoty to ktoś na pewno przyjdzie nam na pomoc. Smok też nie powinien pozostawać bierny. Każdy członek jest zobowiązany wykonywać swoje obowiązki jak i pomagać słabszym. Łowca poluje, uzdrowiciel leczy, wojowniczy i czarodzieje bronią. Wszyscy mamy jakieś funkcje.– mówiła spokojnym i wystarczająco głośnym tonem. Nie krzyczała, lecz wypowiadała się tak by każdy mógł ją usłyszeć. Mimochodem zerknęła na pisklaka z Wody, który oświadczył, że nie ma stada. Na szczęście już jej ktoś wytłumaczył, że tak nie jest. Ukradkiem też spojrzała na Cienistego, który przybył zaraz po niej. Lekko zirytowała ją jego wypowiedź. Przedszkole? Powiedziała to tak jakby był tu najstarszy i najmądrzejszy. Z powrotem zwróciła wzrok na boga i wypuściła przez nos chmurkę chłodnego powietrza. Przecież od razu widać, że są tu osoby większe od niego. Potrząsnęła głową i skupiła się na zgromadzeniu.

[Administrator]

Uwaga! Ograniczenia obowiązujące na Młodych Spotkaniach zostały zmienione! Od dziś udział mogą w nich brać wszystkie smoki do 20. księżyca życia bez względu na rangę!

Wszyscy chętni spełniający ten warunek, a niebędący jeszcze uczestnikami spotkania, mają 24h na dołączenie do tematu (jako spóźnialscy ;)). Smoki, które biorą już udział w spotkaniu, ale mają powyżej 20 księżyców, mogą oczywiście zostać!

[Księżycowa Łuna]

Chyba nikt nie zdawał sobie sprawy, jak bardzo była zdumiona Gwiazdka, kiedy usłyszała cichy, zimny głos gdzieś nad swym uchem, chociaż nigdzie nikogo nie widziała!
Przez chwilę myślała, że zmęczenie sprawia, że wariuje, ale ten głos pokazał jej miejsce, którego jeszcze nigdy nie widziała, ani o nim nie słyszała.
Nie wiedziała, czym jest, ale...
Bardzo chciała to sprawdzić, dlategop też wyszła z groty matki i wzbiła się w powietrze, machając gwałtownie skrzydłami. Uwielbiała latać, tylko wtedy było w niej coś z gracji, jednak gdy dotarła na miejsce, zobaczyła wiele młodych smoków! Pachnieli śmiesznie, jakby pochodzili ze wszystkich Stad, nigdy nie widziała takiej zbieraniny!
Ze zgromadzenia znała tylko Atralną Łuskę oraz Krwistego, więc gdy wylądowała z impetem na ziemi, pazurami ryjąc ziemię, podeszła do nich, usiadła jednak koło KRwistego, posyłając ciepły uśmiech swej ciotce Astralnej.
Nachyliła się ku Ziemnemu, szepcząc do jego długiego ucha.
– Kim jest ten smok? I po co tu nas wezwano? Też słyszałeś głos? O czym mówicie? – głos samiczki był na tyle cichy, aby tylko on mógł ją usłyszeć.
Potem uniosła łebek, strzygąc uszami, aby rozejrzeć się z zaciekawieniem dookoła, próbując zrozumieć, o czym rozmawiają, a potem wlepiła dwukolorowe ślepka w szarego smoka przed nimi.
Wydawał się być... nie z tej ziemi. Miał przepiękne czarne ślepia ze srebrnymi plamkami, niczym nocne niebo.
Aż westchnęła z zachwytu.

[Masochistyczny Kolec]

Na miejsce zaczęło przybywać więcej smoków, najróżniejszych, choć to nie znaczyło że w jakikolwiek sposób zmieni swoje zachowanie. On nadal uważał, że wszystkie smoki z tych terenów cierpią na upośledzenie wiary, zastępują prawdziwego Boga jakimiś pomniejszymi, którzy z prawdziwym Panem mają niewiele wspólnego. Po prostu traktował ich jako jakieś upośledzone gady, głupsze od niego. I na takie traktowanie w pełni zasługiwały.
Nie da sobie wmówić, że niby ten smok przed nim to istota boska, ot, zwykły smok, nieco zgrzybiały, udający że ma jakąkolwiek władzę. A tak naprawdę był nikim.
– Ty niby jesteś bogiem śmierci? – zapytał rozbawiony – Może nam jakoś udowodnisz? Pokaż nam swoją o wielką, nieskończoną moc. – dodał kpiąco.
Może i jest stary i może dużo wiedzieć o tych dziwnych terenach, ale do Boga raczej mu daleko. On się nie da nabrać na takie głupoty. Ani śnił odpowiadać na pytanie szarołuskiego. Niech się Ateral najpierw wytłumaczy, kim tak naprawdę jest.

[Wirtuoz Szeptów]

Kolejne smoki pojawiały się na zebraniu, a ja powoli zacząłem stwierdzać, że jestem tu najstarszy. No poza Brutalną oczywiście. Swoją drogą zdziwiła mnie jej obecność. Na zebrania stadne jakoś się jej nie śpieszyło, a tu? Odrazu... Spojrzałem na cienistego gdy ten postanowił się odezwać. Przedszkole? Nie wiem jak dla innych, ale dla mnie on sam wygląda jakby dopiero wczoraj wyszedł poza granicę matczynego ogona, ale cóż... Wolałem zostawić to bez komentarza i tylko szyderczo się do niego uśmiechnąć. Ale skończmy już z tymi "przyjemnościami" międzystadnymi i posłuchajmy co do powiedzenia ma bóg. Zadał pytanie, a za nim ja nawet zdążyłem się zastanowić już odpowiedzi padały niczym deszcz podczas ulewy.~ Stado jest czymś co odróżnia nas od większości mniej inteligentnych stworzeń. Nieważne gdzie smoki żyją i jakim językiem mówią stado zawsze powstanie. Konieczność przynależności do stada to coś co smoki mają w podświadomości... Stado powinno dawać smokom dom, miejsce do życia, polowania. Powinno dbać o tych co do niego przynależą i dawać im możliwość na lepszą przyszłość, a w zamian smoki powinny chronić wartości jakie reprezentuje stado, do którego należą i dbać o to by przedłużać jego historię. ~ Powiedziałem spokojnie spoglądając na, niektórych zebranych. Ogonem co jakiś czas stukałem Iraz starając się ją trochę uspokoić. Kiedyś ktoś go szacunku nauczy... I być może zrobi to w najlepszy- bolesny sposób.

[Ateral]

Ateral wbił swoje martwe, zimne spojrzenie w Masochistycznego Kolca. Kącik jego pyska uniósł się lekko w cierpkim uśmiechu, choć oczy nadal nie wyrażały kompletnie nic. Masochistyczny poczuł nagle, jak jego język oraz pysk zostaje skutym lodem, choć Ateral nie użył magii. Maddara nie była wyczuwalna w powietrzu. Samiec stracił możliwość mowy, a zimno z pewnością było bolesne, lecz nie powinno mu to przeszkadzać, patrząc na jego imię.
– Nie muszę nic nikomu udowadniać i nie to jest celem tego spotkania. Jeśli chcesz podyskutować, przyjdź po spotkaniu do świątyni. Tymczasem zostań lub odejdź, ale nie marnuj więcej czasu zebranych tu smoków – rzekł zimno i stracił zainteresowanie młodym pisklaczkiem, który jako jedyny z wszystkich zebranych nie zabłysnął wiedzą i nie popisał się.
Skupił uwagę na odpowiedziach na swe pytania. Słuchał każdego z uczestników spotkania. Przenosił zimny, martwy wzrok na każdego mówiącego i patrzył na niego beznamiętnie, nie mrugając. Spojrzenie to mogło odebrać im śmiałość, odwagę. Gdy na kogoś patrzył, smoka ogarniało nieprzyjemne, przejmujące zimno. Było to niestety nieodłączną częścią boga śmierci.
Skinął powoli łbem. Nie odpowiedział Melodii – zrobił to Gryzący Kolec.
– Każdy z was ma rację, choć każdy powiedział ją innymi słowami – oznajmił na koniec. – Zbierzmy więc wszystko, co zostało tu powiedziane. Smok to członek stada. Stado zapewnia smokowi poczucie bezpieczeństwa oraz ochronę, gdy ten jest w jakikolwiek sposób niezdolny do walki – czy to przez rany, czy to przez młodość lub starość. Stado powinno zapewnić takiemu smokowi pożywienie oraz naukę i możliwość rozwoju. Smok jest dla stada cenny, a każda śmierć to dla stada ogromna strata. Stado jest dla smoka rodziną, mimo iż nie z wszystkimi łączą was więzy krwi. Stado jest domem. Smok powinien być wierny swemu stadu. Powinien poświęcić swe umiejętności, by je wzmocnić. Każdy ranga ma inne obowiązki, lecz wszystkie równie ważne. Dobro stada powinno być dla każdego członka najważniejsze. To główny obowiązek każdego członka. Stado to smoki. Nie niematerialna organizacja czy spis zasad. Stado to tylko i wyłącznie smoki, którym należny jest szacunek. Bo gdyby ich nie było, nie byłoby stada. Stado to wy. Dlatego musicie dbać o siebie nawzajem – zakończył podsumowanie.
– Kolejny zestaw pytań. Czym różnią się od siebie stada? Jakie są różnice, które występują pomiędzy stadami zawsze? Jakie są różnice, które występują pomiędzy danymi stadami na tych terenach? Co sprawia, że stado wyróżnia się na danej płaszczyźnie?



//
Masochistyczny Kolec:
+ rana średnia – odmrożenie języka oraz przedniej części pyska uniemożliwiające mowę, zsinienie, ból, obrzęk

[Ostatnie Ogniwo]

Tyle osób się do mnie przysiadło, fajnie przynajmniej wiem, że mnie lubią. Spojrzałem na spóźnioną Gwiazdkę.
– Rozmawiamy z bogiem Ateralem, który uczy nas tego i owego, zadajemy pytania i odpowiadamy na jego – zobaczyłem jak Masochistycznemu zamraża pysk. HA! Dobrze mu tak niech się nauczy szacunku. Kiedy rozmawiałem z Ateralem czułem strach nie wiem czemu nie bałem się go, ale mimo tego czułem strach i zimno, gdy nagle padło kolejne pytanie.
– Stada różnią się od siebie terenami, zapachem, obyczajami i charakterem. Nie każde stado jest takie samo są przyjazne i wrogo nastawione to zależy częściowo od przywódcy. Różnice, które występują zawsze? Na pewno przywódcy, zapach, charakter, sposób zachowania no i nazwa. Na tych terenach różnice są takie, że każdy jest sobie obcy, no może nie każdy, ale pewnie większość z nas się nawet nie widziała, ani nie słyszała, ta różnica sprawia, że stada różnią się na tych terenach – wziąłem wdech i zastanawiłem się chwilkę po czym spojrzałem na Aterala. – Na płaszczyźnie natomiast to zależy od smoka, bo niektóre stads znają bardzo dobrze swoje tereny i ziemiści na przykład pewnie odkąd się urodzili i przyzwyczaili do takich terenów wolą mieszkać w lasach i w innych terenach gdzie jest dużo roślin. Ogniści mogą wolić te całe wulkany, a wodniści wodę to wszystko zależy od smoków.
Wuem, że część może być bez sensu albo się powtarzać, ale wolę cokolwiek powiedzieć niż siedzieć cicho. Spojrzałem z powrotem na Masochistycznego, a potem odwróciłem się do boga i wziąłem wdech.
– Ej Ateralu! Nie sądzisz, że trochę przesadziłeś zamrażając mu pysk? Wydaję mi się, że zrozumiał swoje zachowanie, weź sam fakt, że tu przyszedł, więc pewnie zależy mu, żeby posłuchać – patrzyłem cały czas w jego ślepia, przerażający chłód zżerał mnie od środka, a ja siedziałem nie wzruszony, z obojętną miną.

[Aria Negacji]

Kiedy wzrok kilku rówieśników spoczął na mnie poczułam dziwne ukłucie zawstydzenia. Było to chwilowe bowiem nie znałam jeszcze czegoś w rodzaju upokorzenia, dopiero gdy Ateral skarcił cienistego smoka.. jakby zaczęłam mu współczuć. Przypatrywałam się ów niedowiarkowi, który swój brak pokory przypłacił.. no właśnie, czym? Chyba coś mu się z mordką stało..
Nie ważne.. Skupiłam się na jakimś samczyku co zbliżył się do mnie (Gryzący). Odpowiedział za Pana Boga na moje pytanie i wątpliwości, aczkolwiek zrodził kolejne. Przybrałam minę która świadczyła o ogromnym skupieniu.. Wiedziałam, że nie odpowiem na pytania z tego zakresu bo po prostu nie miałam większej wiedzy na ten temat (a raczej była na równoległej fabule i userka nie wie jak to rozwiązać..).
– A jeżeli wolę inne stado? – zapytałam nagle. – Można je zmienidź, czy czeba się tszymać tego gdzie się ułodziło? – dopytywałam. – Cemu psypadek ma decydowadź o mojej psysłości?
Podrapałam się po głowie. Podsumowanie Aterala mnie nie ruszało bo nie doświadczyłam (w swojej ocenie) ów zalet płynących z przynależności do stada. Nie miałam żadnego wyboru? Ale jak to?!
Tak czy owak ewidentnie było widać, że nie miałam pojęcia o czym mówię i że wierność, lojalność oraz więzy krwi były dla mnie czymś tak odległym, co tylko potęgowało uczucie tego jak mało moja osoba wiedziała o życiu. Stąd te dziwne, dla niektórych, pytania.

[Pióro Krwi]

Słysząc słowa Aterala zwróciła swój wzrok na cienistego którego pysk został właśnie jakby zamrożony. Wzruszyłam barkami ponownie patrząc na boga. Pewnie mu się należało więc po co mam się sprzeczać o zranienie pisklaka z samym bogiem sprawiedliwości? Słysząc jego pytania zastanowiłam się.
-Stada różnią się od siebie smokami jakie można w nich spotkać, wiarą w bogów i tym jakie mają poglądy. Smoki należące do innych stad są lepsi w czymś innym. Stado ognia ma smoki z natury silne, smoki z cienia są spostrzegawcze, te z ziemi są wytrzymałe więc trzeba się czasami postarać żeby padły nieprzytomne w czasie walki a te z wody są zręczniejsze. Tutaj nie różnimy się chyba prawie niczym no może po za zachowaniem w stosunku do innych w niektórych przypadkach- Stwierdziłam. Możliwe że nie zrozumiałam pytania jednak zawsze warto odpowiedzieć na nie tak jak się umie. Zasłyszałam jeszcze pytanie skierowane do boga śmierci przez Krwistego. Podeszłam do ziemistego z lekkim uśmiechem.
-Roślinko to jest bóg sprawiedliwości więc raczej wie lepiej kto na co zasłużył a tamten cienisty można powiedzieć że obraził godność boga za co poniósł karę. Rany da się przecież wyleczyć u uzdrowicieli a każde stado ma chociaż jednego więc nie trzeba się tym martwić- Powiedziałam do niego lekkim tonem. Nie chciałam żeby wdawał się w kłótnie z bogiem tylko dlatego że jeden smok popełnił błąd.

[Ukryta Intencja]

Wiele smoków zawitało na spotkanie z bogiem co dało młodej Dirlilth sposobność do obejrzenia sobie wszystkich. Smoki małe, smukłe, wysokie, bez przednich łap, z szerokimi łuskami jak i futrem. Choć to Ateral przyciągał jej uwagę najbardziej, zwłaszcza jego chłodna aura to inne smoki ciekawiły ją nie mniej mocno. Słysząc głos Hidana samiczka zmarszczyła pysk. Matka jej mówiła o szacunku, zarówno wobec starszych, a zwłaszcza wobec bogów. O czym on sobie myślał?! Choć była od niego młodsza miała ochotę podejść do niego i zdzielić go łapą przez łeb. Kto inny jak nie Cienista powinna zareagować na jego niestosowne zachowanie. Ubiegł ją jednak sam bóg! Stanęła w połowie drogi do samczyka i zamrugała ślepiami. Ta potężna moc! Zacisnęła lekko zęby nie wiedząc czy powinna się odzywać. Jak postąpiłaby na jej miejscu matka?
Mimo wszystko podeszła do Hidana i posadziła swój dostojny młody zadek obok uparciucha.
-Bądź grzeczny to Starsi nie dowiedzą się o całej prawdzie tego zdarzenia.– syknęła do niego tak by tylko on usłyszał. I tak nie mógł jej odpowiedzieć więc skupiła teraz uwagę na bóstwie.
Kolejne pytania były nieco bardziej skomplikowane... samiczka zmarszczyła łuskowate brwi zastanawiając się nad stosowną odpowiedzią.
-Stada różnią się... tym jak myślą.– zaczęła starając się sama pojąć różnicę
-Cień nie toleruje słabych umysłów, ale inne stado nie widzi przeszkód by takiego smoka do siebie przyjąć.– czyżby Dirlilth pierwszy raz w życiu użyła dyplomacji?!
-A na przykład taka Ziemia pomaga nawet tym co są uważani za "złych".– miała tu oczywiście na myśli swoje stado. Matka opowiedziała jej jak Cień pomógł Ziemi i odwrotnie.
-Smoki są do siebie czasem podobne dlatego ciężko powiedzieć kto jest z jakiego stada jak się go widzi.– dodała już nieco bardziej skonfundowana. Słyszała o zdradzieckim Ogniu, ale i miłościwym Cieniu... to tak jakby wychodziły poza ramy ogólnego opisu.
-Smoki też pachną jak stado i tym się różnią od siebie stada.– powiedziała sądząc na swój pisklaczy łeb, że pewnie o to też musiało chodzić!
Kolejne sprawy jakich dotykał Ateral już nieco ciężej było jej przeanalizować. Była jeszcze zbyt młoda by widzieć głębsze i subtelniejsze różnice i czemu są takie a nie inne. Cień zmartwienia wystąpił na moment na jej pysku.
-Stado żyje według tego co mówili nam przodkowie. Przodkowie są bardzo ważni i postępujemy jak oni, a przynajmniej staramy się.– powiedziała zgodnie z tym co widziała w Cieniu. Mieli pamiętać, że nie pochodzą z Wolnych Stad i tyle.
-Różnica polega więc na tym, że mieliśmy różnych przodków i oni przekazywali nam inne... ważne rzeczy jakie trzeba robić w stadzie.

[Dzika Gwiazda]

Gdy odezwała się i Ateral zwrócił na nią swoje martwe spojrzenie poczuła dreszcz przechodzący od głowy do czubka ogona. Nie czuła jednak strachu, tylko właśnie ten dziwny, chłodny spokój. Jakby nie było już rzeczy za którymi warto gonić, przejmować się, martwić. Liczył się tylko ten spokój, nagle przerwany przez młodego Cienia, który domagał się od szarołuskiego dowodów boskości i dowody boskości dostał. Zaranna, patrząc na Cienia uśmiechnęła się drapieżnie, wyszczerzając zębiska. Lubiła kiedy ucierano nosa takim pyszałkom jak ten tutaj. Jakby nie wystarczało jedno spojrzenie, żeby stwierdzić, że szarołuski to nie jest pierwszy, lepszy zgrzybiały smok. Czy ten matołek tego nie czuł?
Gdy Ateral ponownie zaczął mówić, przeniosła na niego swój wzrok. Podsumował ich wypowiedzi oraz zadał kolejne pytania. Drugie pytanie nie sprawiło jej problemu.
– Stada, niezależnie od tego gdzie się znajdują, zawsze różnią się historią i wynikającymi z niej obyczajami i wartościami. Historie mogą być podobne, ale zawsze czymś się różnią: powitaniami, stadnymi powiadaniami, rytuałami i ceremoniami, a także tym co uważane jest za przewinienie, a co za powód do dumy. – powiedziała. Ale drugie pytanie? To było już trudniejsze. Czym na tle innych smoczych siół, wyróżniały się Smoki Wolnych Stad? Nie wiedziała czy za barierą istnieją jakieś inne, smocze stada. Ale wiedziała co wyjątkowego jest tutaj, bo sama tego doświadczyła.
– Wolne Stada mogą cieszyć się różnymi błogosławieństwami twoich braci i sióstr, Ateralu. To nas wyróżnia spośród innych smoczych grup, jeśli jakieś poza barierą istnieją. My, ziemiści możemy znieść więcej, bo Immanor patrzy na nas łaskawie, co sprzyja naszym wojownikom i łowcom. Każde stado ma innego patrona, który na nie wpływa, nawet na niedowiarków. – odpowiedziała. To wydało jej się słuszne. Usłyszała za sobą głosik młodziutkiej, wodnej smoczycy, która pytała czy można zmienić stado. Uśmiechnęła się lekko, przyjaźnie.
– Jesteś pewna, że to przypadek? – zapytała, chichotając cicho. – Twoja mama lub tato byli w stadzie wody, dlatego jesteś w nim i ty. Możesz je w przyszłości zmienić, ale musisz mieć zgodę tego co rządzi twoim klanem i tego co rządzi klanem do którego chcesz przejść. Inaczej wszyscy będą bardzo, bardzo na ciebie źli, bo brzydko zmieniać stado bez pytania. To tak jakbyś coś komuś obiecała, a potem zrobiła co innego. – odparła.
Potem dotarła do jej uszu wypowiedź młodej Cienistej, która mówiła o tym, że jej stado pomaga tym złym, czyli Cieniom. Nie powiedziała nic, przez chwilę przyglądając się smoczycy. Pierwszy raz ktoś nie z jej stada wspomniał sojusz łączący Ziemię i Cień, a będący efektem ostatniej wojny. Ciekawie było usłyszeć o tym z pyska kogoś zupełnie dla niej obcego.

[Brzytwoskrzydły]

Lorem cicho zaśmiał się nieco szyderczo, widząc jak został ukarany dziwny smok z Cienia. Lorem położył po chwili swoje kolce, nie będąc zadowolony z jego zachowania. Chociaż samczyk równie chętnie by się przekonał, czy naprawdę istnieje coś takiego jak bogowie, to nie był na tyle... pyskaty, by mówić to na głos. Na razie.
W sumie dobre pytanie zadał Ateral, samczyk musiał się chwilę zastanowić czy cokolwiek odpowiedzieć. Nie słuchał a raczej nie skupiał się na tym, co mówią inne smoki. Poszperał trochę w pamięci po czym odpowiedział
– Stada różnią się głównie własnym zapachem oraz terenami. Czasami też smoki z niektórych stad mogą mieć wspólne cechy charakteru lub...W jednym stadzie jest więcej magów a w drugim więcej wojowników

[Wybrana Łuska]

Jej uwagę przykuła wypowiedź jednego ze smoków, przepełniona kpiną, szyderczym tonem i zwątpieniem. Wątpił w to, iż Ateral, jak się przedstawił, był bogiem. Wypowiedział na głos to, co i jej przemknęło przez głowę, lecz zrobił w to sposób, który mógł spotkać się tylko i wyłącznie z potępieniem. Mogli wątpić. Mogli nie wierzyć. Nie mogli szydzić i traktować starszych bez szacunku; to wpajano jej od dzieciństwa, to właśnie wyznawała. Pierwszy raz od początku spotkania, jej wzrok zatrzymał się na dłużej na kimś innym, niż bogu śmierci i sprawiedliwości. Na Masochistycznym Kolcu, choć nie znała jego imienia. Spiorunowała go krytycznym spojrzeniem, krzywiąc się ze zniesmaczeniem. Poruszyła delikatnie końcówką ogona, mierząc go spojrzeniem, kiedy... Zobaczyła, jak lód skuwa jego pysk, jego wnętrze, a wraz z nim usłyszała słowa Aterala. Szybko ponownie stał się celem jej oczu, pomimo przejmującego zimna, które odczuwała, przyglądając się jego sylwetce. Nie wyczuła Ling mknącego w stronę Masochistycznego Kolca, co... W pewnym stopniu dawało jej wierzyć w to, iż rzeczywiście był bogiem. Przymknęła lekko oczy. Sposób, w jaki ukarał wątpiącego, kpiącego i zwyczajnie, w jej mniemaniu, niewychowanego smoka, przypominał jej sposób, w jaki karał jej ojciec. Zawsze używając Ling, by sprawić ból tym, którzy łamali zasady, którzy się sprzeciwiali. Czasem zabijał, czasem pozbawiał możliwości mówienia. Metod miał wiele. Zadrżała.
Potem usłyszała, jak niektórzy, dokładniej jedna osoba, podważa decyzje boga. Jej powieki momentalnie się rozszerzyły, a ona szybko namierzyła tego, który te słowa wypowiadał. Zmrużyła oczy. Znała go. Był z Ziemi, czuła to wyraźnie, pamiętała. Nie spodobał jej się sposób, w jaki to wszystko wymówił. Był taki... Zbyt lekki. Pozbawiony szacunku. Ej? Czy to była tutaj norma? W jej stadzie... Byłym stadzie, takie coś było niedopuszczalne. Nie, do osób starszych. Nie, do osób ważniejszych.
– Dostał to, czego chciał – wyrzuciła z siebie nagle, obojętnym i nieco chłodnym tonem, pełnym karcącej nuty. – Zważ na to, smoku Ziemi, iż sam prosił, by Ateral udowodnił mu swoją moc. Zrobił to, na jego własne życzenie. Zrobił to, bo wykazał się brakiem szacunku, który należy się każdemu starszemu smokowi. – Chwila przerwy. Wciągnęła powietrze do płuc, by zaraz wypuścić je ze świstem. – Zasłużył sobie, nie powinieneś tego podważać.
Jeśli nie chcesz skończyć tak samo. Ona zrobiłaby to samo na miejscu boga. Może... Może nawet zrobiłaby coś gorszego, skoro w żyłach miała krew jej ojca. Westchnęła jednak. Nie chciała sobie strzępić języka i nerwów, skoro stało się to, co stać się miało. Ponownie spojrzała na boga, by jej ciało znowu ogarnął chłód. Zadrżała lekko, lecz nie spuszczała wzroku. Właściwie to... Nawet jej się to podobało. Była w tym nuta czegoś niewytłumaczalnego, czegoś intrygującego. Czuła jego wyższość nad sobą. To tylko dodawało jej powodów, by mogła wierzyć w to, że ma do czynienia z bogiem.
Kolejne pytania. Czuła pewnego rodzaju dyskomfort, związany z tym, iż większość pytań dotyczyła tych ziem, tych smoków, tych stad. Nie znała ich, wciąż były dla niej obce. Jednak po to tutaj była, o czym się przekonała. By się uczyć. By chłonąć wiedzę, poznawać tutejszy świat. Westchnęła ciężko. Mimo to mogła odpowiedzieć. We własnym zakresie.
– Nie znam tutejszych stad, nie wiem, czym się od siebie różnią, ani co je charakteryzuje – zaczęła, unosząc nieznacznie łeb. – Jednak postaram się odpowiedzieć na podstawie własnego doświadczenia. Stada różnią się zasadami, do jakich się stosują. Zasady wiążą się z tym, jakie wartości były przekazywane z pokolenia na pokolenie. W zależności od tego, jakie charaktery górują w danym zgrupowaniu, taki charakter przyjmuje ono samo. To, jak żyli ich przodkowie, również ma wpływ na późniejsze pokolenia; chłoną ich poglądy, zasady, moralność. Przywódcy mają również najwięcej do powiedzenia. Mają prawo zmieniać zasady, mają prawo dawać więcej swobody, jak i ukrócać smoki poprzez karanie tych, którzy nie stosują się do norm w stadzie. – Umilkła. Co mogła dalej powiedzieć? – Każde... Stado ma również inne święta, innych, bardzo często, bogów. Ceremonie również przeprowadzane są na swój sposób. Przekonałam się również, iż wiele stad posiada inną hierarchię, inne rangi. Nie wiem jednak, jak to się odnosi do tutejszych mieszkańców... – westchnęła ciężko, pod koniec mówiąc już nieco ciszej, mniej pewnie. Nie lubiła braków w wiedzy, a to tutaj takowym właśnie było. Co jednak miała zrobić, skoro nie żyła, w porównaniu do niektórych, tutaj od początku? Pochodziła z daleka. Bardzo, bardzo daleka.

[Obnażony Kieł]

Uważnie obserwowałem i słuchałem wszystkiego co działo się na tym spotkaniu, dlatego nie umknęła mi pewna pouczająca rzecz. Zresztą nie tylko mi. Teraz już chyba wszyscy wiedzieliśmy i poznaliśmy przesłanie. Z bogiem nie zadzieraj. Z krzywym uśmieszkiem obserwowałem cienistego któremu zachciało się wątpić w prawdomówność Aterala. Nie znałem tego samca, ale to nie przeszkadzało mi w patrzeniu na to jak nie wiadomo skąd na jego pysku pojawia się dość niebezpieczna i z pewnością boląca rana. Może i nie byłem uzdrowicielem jak mój ojciec, ale z łatwością rozpoznałem, że było to odmrożenie. I w sumie nie zdziwiłbym się jakby niosło za sobą jakieś konsekwencje. Przejechałem jęzorem po zębach w międzyczasie przenosząc wzrok ponownie na boga śmierci. Z uśmiechem wysłuchałem jego słów, które zgadzały się z moimi wcześniejszymi myślami, a potem kątem oka zerkałem na każdego ze smoków, który zdecydował się zabrać głos i odpowiedzieć na pytania. Z niezadowoleniem stwierdziłem, że większości z nich nawet nie znam. Kojarzyłem jedynie niektórych ognistych, których udało mi się dojrzeć na ceremoniach i Grzmota z którym wiele księżyców temu dane mi było się spotkać. Od tamtej chwili bardzo się zmienił, zresztą podobnie było ze mną. Kiedy nastała dłuższa cisza postanowiłem się odezwać. Starałem się przy tym nie powtórzyć czyichś słów, ale odezwało się już tyle smoków, że trudno mi było stwierdzić czy ostatecznie czegoś po kimś nie powtórzyłem.
– Tak jak już było powiedziane stada różnią się między sobą zapachem. To właśnie po tym rozpoznajemy podczas przypadkowego spotkania z członkiem którego z nich mamy do czynienia. Dzięki temu wiemy czy możemy zostać i porozmawiać, czy uciekać, bo akurat mamy z tym stadem złe stosunki. Każde ze stad na pewno różni się też smokami które wchodzą w jego skład. No bo przecież to niemożliwe, żeby jeden smok należał do dwóch różnych stad. No i na pewno różnimy się skrywanymi tajemnicami. Czymś co wiedzą tylko członkowie danego stada i czym nie podzielą się z nikim innym – powiedziałem ponownie spoglądając na małą wodną. Ona naprawdę miała dużo pytań. Po chwili wahania postanowiłem dodać do odpowiedzi na jej słowa jeszcze kilka swoich zdań.
– Nic nie dzieje się przypadkiem. Tak jak powiedziała zielonołuska należysz do stada swojej mamusi. A pewnie kochasz swoją mamę, więc dlaczego miałabyś ją opuszczać i wychowywać się gdzieś indziej? Zarówno tobie jak i jej byłoby smutno – dodałem mając nadzieję, że nie popełniam błędu mówiąc o jej matce. Ale wszystko wskazywało na to, że jej ojcem jest i mój tata, a on jest z Ognia, więc raczej się nie pomyliłem.