Smoki Wolnych Stad

Smoczyca przybyła ponownie do legowiska samca. Udało jej się znaleźć dziwny kryształ. Słyszała o nich mgliście i wiedziała, że można je wykorzystać, naładować mocą, a ta aktywuje ich właściwości. Była ciekawa, co to za rodzaj kryształu, a także jaką może mieć moc.
Weszła ostrożenie do środka i rozejrzała się.
– Nauczycielu... czy zechcesz mi pomóc? Znalazłam pewien kryształ, nie jestem jednak pewna jego mocy. Zapłacę za jego naładowanie i może zechciałbyś mi powiedzieć, z jakim rodzajem mam do czynienia? – zamruczała, kładąc przed sobą kryształ, a także błyszczący rubin.

/Naładowanie kryształu Mentora

Przeniosl zmeczony glos z Czerwieni Kaliny na krysztal, po czym rzekl. Choc po dluzszej chwili.
– Ten Krysztal pozwoli Ci przez jakis czas chronic sie przed chorobami. Ale jako, ze nic nie trwa wiecznie to po 4 ksiezycach znowu bedziesz musiala go naladowac. Oczywiscie za zaplata
Objasnil, a po chwili siegnal lapa po krysztal. Kiedy go oddal smoczycy emanowal on juz magiczna aura.
– Mozesz wracac do obozu
Po tych slowach, odebral zaplate za naladowanie ow krysztalu. Rubin Uzdrowicieli zasilil jego zapasu.

//Pierwsze ladowanie: 30.12.15 ;)

Smoczyca przybyła ponownie do Nauczyciela. Zauwazyła, że jej kryształ przestał świecić, nie wyczuwała też już jego mocy, co oznaczało, że już ją użył. Nie chciała chorować, bo nie mogła sobie na to pozwolić, dlatego wszedłszy do środka położyła przed sobą Kryształ Mentora i jeden bursztyn, mając nadzieję, że samiec naładuje go.
– Chyba stracił już swą moc – zaszemrała gwoli wyjaśnienia.

– Chyba, chyba – burczał czarnołuski, ale kamień smoczycy chętnie przygarnął. Potem, chwilkę później, sięgnął po kryształ smoczycy. Kiedy już go jej zwrócił, kryształ po kolejny został naładowany. – Wróć za 4 księżyce – odparł krótko.
(data naładowania: 29.01)

– Nauczycielu? – W legowisku rozległo się ciche nawoływanie. Minęło kilka księżyców od ostatniej odwiedziny uzdrowicielki; teraz jednak, zamiast prosić o naukę, a w łapach dzierżyć kamienie szlachetne, niosła ze sobą Kryształ.
Przysiadłszy przed starszym smokiem, wyciągnęła łapę, w której lśnił błękitny, migoczący pod wpływem światła kamień.
– Powiedziano mi, iż w zamian za okazanie ci tego Kryształu, obdarzysz mnie pękiem ziół. Mam nadzieję, iż nie padłam ofiarą żartu Oprawcy Gwiazd? – Uśmiechnęła się, obracając Kryształ w palcach i przez chwilę zawieszając na nim wzrok. – Byłabym wdzięczna za odrobinę korzeni tasznika pospolitego.
Dziwnie się czuła, prosząc Nauczyciela o zioła – ale czyż mogła przepuścić taką okazję? Przez ostatnie księżyce nie znajdowała zbyt wiele czasu dla wypraw; a uparte marzenie, by wypełnić składzik po brzegi, oddalało się regularnie, gdy zioła ubywały jedynie, wykorzystywane podczas leczeń. Słysząc zaś słowa Proroka, ucieszyła się znacznie, powoli odnajdując nadzieję na jego spełnienie – któż wie, być może jeszcze zdąży osiągnąć to, co w jej głowie tkwi od wielu księżyców?
Gdy zaś Nauczyciel jej odpowiedział, a ona dostała – albo i nie – upragnione zioła, skinęła z wdzięcznością łbem i oddaliła się, wkrótce znikając z zasięgu wzroku starszego smoka.

Przewroci slepiami ale spelnil oczekiwania smoczycy. I to, o dziwo, nawet bez slowa. Zostawiwszy smoczyce na chwile, wraz z zabranym Krysztalem, udal sie po wybrane ziola. Kiedy wrocil, mial juz ze soba i odliczona ilosc korzeni tasznika (15x) oraz naladowany krysztal.
– Wroc za 4 ksiezyce
rzucil markotnie.

//Tj. 13.05. Jak sie nie pomylilam w rachunkach xD

Odczuwała żal, wiedząc, iż nie wykorzystywała kryształu w takim stopniu, w jakim robić to powinna. Bo czy nie minęło wystarczająco wiele czasu, by odwiedzić Nauczyciela nawet dwukrotnie? Dopiero teraz, powracając powoli do uzdrowicielskiego światka, pomyślała o tej niewielkiej nagrodzie za trud, który zadała sobie, lecząc swych podopiecznych.
– Nauczycielu? – Podniosła głos, wychylając się zza progu. Przesunęła wzrokiem po sali, szukając ciemnej sylwetki nauczyciela; znalazłszy ją, skinęła delikatnie łbem, a u jej boku zamigotał lewitujący w powietrzu Kryształ. – Przyszłam prosić się o wiązkę korzeni żywokostu – Uśmiechnęła się. – Zdaje się, iż Życie cierpi na ich niedobór.
Gdy zaś odrobina ziół została jej przekazana, po raz kolejny ukłoniła się dyskretnie, po czym wycofała się, wkrótce potem znikając z pola widzenia Nauczyciela. Miała nadzieję, iż następnym razem odwiedzi go właśnie za cztery księżyce.

Tym razem nie przewrócił ślepiami. Zabrał szybko Kryształ smoczycy, po czym zniknął w czeluści swojej groty. Po jego powrocie, Azyl Zabłąkanych mogła się cieszyć i z naładowanego Kryształu i z ziół o które prosiła. – 4 Księżyce – przypomniał Uzdrowicielce. Po tym terminie Kryształ straci swoją moc.

//+ 15 korzeni żywokostu
//Następna wizytacja: 1 lipca.
(chyba xD)

Cichy po otrzymaniu pewnych tytułów dostał dwa kryształy. Stwierdził, że warto by je naładować. Dlatego przybył do miejsca, gdzie podobno się je ładuje. Nauczyciel już tu był. Interesujące. Skinął więc łbem czarnemu smokowi, po czym położył przed nim dwa kryształy i 10/4 sztuk mięsa. – Nauczycielu, przybyłem naładować te oto kryształy. Czy powiesz mi o nich coś więcej? – zapytał zainteresowany mocą owych kryształów.

//kryształy za tytuł Mentor i Kolekcjoner

Nauczyciel zmierzył nieprzychylnym wzrokiem byłego Przywódcę Wody. Najchętniej wygoniłby
go stąd, zwłaszcza, że zawraca mu głowę takimi ... hm ... głupotami? I to jeszcze za darmo! – Ten Kryształ – wskazał na Kryształ Mentora – Pozwoli Ci ochronić się przed chorobami. O ile będziesz go ładował. Raz na 4 księżyce – objaśnił krótko. – Ten zaś – wskazał na drugi Kryształ, Kryształ Kolekcjonera – będzie Cię chronił przed przed omdleniem w wyniku ran przez dwie tury. Tylko przez dwie. Aby go ponownie naładować będziesz musiał odczekać księżyc – obie wypowiedzi zostały wypowiedziane mechanicznym tonem. Na koniec, zebrał oba Kryształy i udał się w głąb swojego legowiska. Kiedy wrócił, oba Kryształy świeciły intensywnym blaskiem. To oznaczało, że zostały naładowane. – Możesz wracać do obozu

//Kolejne ładowanie:
Kryształ Mentora: 16.09
Kryształ Kolekcjonera: 7 dni od użycia.

Smoczyca przybyła do jaskini. Dawno jej tutaj nie było, tym razem jednak chciała skorzystać z kryształu, o który kompletnie zapomniała!
Nie wiedziała, jak mogła do tego dopuścić, ale po prostu zapodział się pomiędzy skórami. Gdy robiąc porządki go odnalazła, postanowiła skorzystać z jego możliwości.
Weszła do środka i rozejrzała się, a gdy dostrzegła samca, skłoniła mu się z szacunkiem. Następnie okazała piękny, zielonkawy kryształ Szamana.
– Witaj, Mistrzu, chciałabym prosić o liście babki lancetowatej. To niezwykły dar, a bardzo pomoże mym smokom – wyrzekła.

//Przypominaj się xD To nie jest oblegany temat :mrgreen:

– A Zapłata to gdzie? – burknął, mierząc smoczycę poirytowanym spojrzeniem. Pewnie. Za darmo to by się chciało jakieś korzyści, prawda? Tak jest łatwiej i prościej. A z ładowaniem to on się musi męczyć!!

/Oke XD

Smoczyca spojrzała na samca, jakby zaskoczona, mrugając powiekami, a nastepnie spojrzała na delikatnie pulsujący kryształ.
Kąciki warg drgnęły nieco z rozbawieniem, nieco kpiąco, gdy zakołysała lekko ogonem.
– Nie przyszłam go ładować, jest to chyba jeden z nie wielu kryształów, który nie potrzebuje twej mocy, Mistrzu – odparła spokojnie.
Wiedziała, że kryształ Szamana nie potrzebuje ładowania, tak jak ten Mentora, który posiada.

– No co ty nie powiesz?
Mruknal ponuro. Czyzby sprawdzal twoja wiedze? A moze dopadla go demencja starcza i zapomnial? A moze po prostu chcial odebrac zaplate za cos co mu sie prawnie nie nalezalo? Raczej mozna bylo stawiac na to ostatnie. Smoki to przeciez chciwe bestie, czyz nie?
– Wroc za 4 ksiezyce
Burknal, oddawszy cienistej i Krysztal i wybrane przez nia ziola.

//Nastepne ladowanie: 01.02 ;)
///Przekazanie: 15x babka lacentowana
Ps: Krysztal Mentora normalnie sie laduje xD