Szumiąca polana

[Gra]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Pisklę ponownie udało się na tereny wspólne, tym razem w poszukiwaniu kogoś, kto mógłby ją czegoś nauczyć. Na szczęście zgodziła się na to pewna smoczyca z Ognia, więc nie było z tym żadnych problemów... Ale czy uczenie się od kogoś z innego stada napewno jest dobre? Nie miała pojęcia, ale skoro z Cienia nie mogła znaleźć nikogo chętnego to musiała sobie jakoś poradzić. Tym bardziej, że nie ma nawet po co próbować nauczyć się czegoś sama. Już zbyt dużo prób miała za sobą, więc z tego zrezygnowała.
Udała się na polanę, która wydawała jej się ładnym i przyjemnym miejscem w którym nie będą raczej miały żadnych problemów z samą nauką. Usiadła sobie na trawie, po czym przy pomocy pazura zaczęła sobie rysować w ziemi, oczekując na przybycie Ognistej. Miała nadzieję, że nie będzie musiała długo na nią czekać.

[Echo Odwetu]

Faktycznie pisklę długo nie musiało czekać, gdyż Zmiana się nie obijała, odkąd znów mogła latać. Nie chodziło o naukę magii, więc mogła spokojnie poprowadzić parę nauk Cienistej. Wylądowała niedaleko samiczki, przyglądając jej się badawczo.
– Więc, od czego chciałabyś zacząć? – spytała siadając wygodnie na ziemi i owijając ogonem łapy. Wolała przejść od razu do sedna, bez zbędnych chwil na zapoznawanie się. W końcu chodziło jedynie o naukę.

[Gra]

Pisklę cały czas siedziało nie przerywając swojego zajęcia, dopóki nie usłyszało dość głośnego trzepotu skrzydeł. Podniosło łeb, spoglądając na smoczycę, po czym wyprostowało się i owinęło łapy ogonem, gotowe na naukę. Jeszcze raz obejrzało Ognistą. Jej brak przednich łap odrobinę ją zaciekawił, dokładnie tak samo jak porastające ją futro i pióra. Ostatnio spotykała coraz więcej takich smoków, będzie musiała w końcu się czegoś o tym wszystkim dowiedzieć.
– Od mediacji – odpowiedziała.
Skoro starsza się nie przywitała ani nie przedstawiła to Gra nie odczuwała żadnej potrzeby żeby sama miała to zrobić. Skoro druga nie chce nawiązywać jakiejś znajomości to nie zamierzała narzucać się na siłę, w końcu chodziło jej w tym momencie tylko o naukę.

[Echo Odwetu]

Zmiana powoli pokiwała głową. Mediacja była prosta, dla nauczyciela. Uczeń musiał odrobinę się wysilić, wymyślając kolejne rozwiązania, ale najpierw teoria. Czyli znienawidzona część każdej nauki przez czarodziejkę.
– Na początek powiedz mi co to jest mediacja, do czego możesz ją wykorzystać. – Mruknęła poprawiają ułożenie skrzydeł i przyjrzała się uważnie pisklęciu. Przypominało jej inną Cienistą, którą spotkała dawno temu. Może należały do tego samego rodzaju? Jeśli tak, to by znaczyło, że pisklę jest smokiem morskim. Zresztą, nie przyszła tu żeby zgadywać takie rzeczy, więc skupiła się na odpowiedzi samicy.

[Gra]

Na szczęście od razu, bez zbędnych rzeczy przeszły do nauki co małej się spodobało. Nie lubiła tracić czasu na niepotrzebne rzeczy. Może i teoria też jakoś strasznie potrzebna nie była bo nawet i bez niej mogłaby się nauczyć umiejętności, ale skoro musi to nie ma zamiaru się kłócić. Zastanowiła się moment na odpowiedzią.
– Mediacja służy głównie do rozwiązywania różnych problemów czy konfliktów przy pomocy rozmowy, ale można jej też używać do przekonywania innych do swojego zdania... – przerwała na chwilkę – Mówiąc prawdę, kłamiąc, czy stosując szantaż... ważne żeby zadziałało.
Właśnie tym według niej była ta umiejętność. Jeśli mówi coś źle to najwyżej Ognista ją poprawi, sama nie miała już nic do dodania.

[Echo Odwetu]

– Dobrze. Będę przedstawiała ci różne problemy, a ty musisz je rozwiązać. Oto przykład: jedyny wyszkolony uzdrowiciel jest smokiem z Ognia. Raz został wezwany jednocześnie przez smoka ze swojego stada, jak i z Cienia. Poleciał do smoka z Ognia, wiedząc, że smok z Cienia jest ciężej ranny, gdyż dostał przekaz za pomocą maddary. Smok z Cienia umarł, ale ten z Ognia przeżył i teraz stado zmarłego żąda ukarania uzdrowiciela. Jak byś to rozwiązała? – Smoczyca przekrzywiła delikatnie głowę, czekając na odpowiedź Cienistej.

[Gra]

Przechyliła delikatnie głowę, wpatrując się w futrzastą smoczycę. Wysłuchała do końca to, co ta miała do powiedzenia. Z teorią nie było żadnych problemów, za to pytanie było niezwykle proste.
– Uzdrowiciel nie powinien dostać żadnej kary – odpowiedziała natychmiast, po czym na moment przerwała, zastanawiając się jak ułożyć dalszą część wypowiedzi – Został wezwany do obu smoków jednocześnie. Wprawdzie ten z Cienia był bardziej ranny, ale ten z Ognia też prawdopodobnie mógł trochę oberwać, więc czekanie w jego przypadku też mogłoby przynieść nieprzyjemne skutki. Uzdrowiciel musiał wybrać jednego z nich i wybrał Ognistego, ponieważ był z jego stada, a to właśnie ono powinno być stawiane na pierwszym miejscu. Na dodatek wcześniej składał przysięgę, podczas której zobowiązywał się do pomagania członkom swojego stada, dlatego nie chcąc jej złamać nie mógł dopuścić do tego, żeby jednemu z jego sojuszników coś się stało, gdy leczył kogoś innego.
I tyle powinno wystarczyć. Nie miała z tym najmniejszych problemów i nauka jak na razie szła dość łatwo. Ale jednak jeszcze nie wie, jak mogą wyglądać kolejne pytania, więc nie wiadomo jak to dalej się potoczy.

[Echo Odwetu]

No, na razie bardzo dobrze. Cienista poradziła sobie doskonale z pierwszym problemem, więc pora teraz na kolejne sytuacje. Smoczyca zastanowiła się chwilę, postanowiła podać taki sam problem, jaki podała innemu pisklęciu z Cienia.
– Smok z Życia był na polowaniu i walczył z niedźwiedziem, podczas walki został ranny, musiał więc wezwać na pomoc innego Łowce. Na wezwanie odpowiedział Cienisty. Wspólnie zabili niedźwiedzia, ale... nie mogą się dogadać, do kogo należy mięso. Cienisty sądzi, że jemu należy się większa część, bo inaczej Łowca Życia by zginął, ale smok z Życia uważa, że on powinien dostać niedźwiedzia, bo jego życie było na szali i to on znalazł bestię. Nie zgadzają się brać po połowie... jak to rozwiązać?

[Gra]

Tu było już odrobinę trudniej, ale nie wydawało jej się, żeby miała z tym jakieś większe problemy.
– Według mnie najlepszą opcją byłoby rozdzielenia mięsa po połowie, ale skoro to odpada... – pomyślała chwilkę – Łowca Cienia nie mógłby odejść bez niczego, wcześniej ratując smoka z Życia, bo byłoby to niesprawiedliwe. Może i ten drugi znalazł niedźwiedzia, ale co mu z tego, skoro bez pomocy mógłby zginąć? Dlatego skoro nie chce oddać mięsa może wynagrodzić mu to w inny sposób, dając mu pewną ilość kamieni szlachetnych, lub jeśli jest lepiej wyszkolony od niego, mógłby odwdzięczyć się nauką.
Innej opcji nie widziała. Zostawianie niedźwiedzia czy oddawanie mięsa komu innemu byłoby całkowicie bez sensu. Nikt inny raczej też nie powinien podejmować nad tym decyzji, a mięso jak już to w całości powinno być zabrane przez Cienistego, ale w ten sposób na pewno nie doszłoby do porozumienia.

[Echo Odwetu]

– Smoki mają tendencję do ufania prorokom... tak więc przywódcy powinni do niego skierować skłóconych, albo poprosić przywódcę stada Ognia o rozwiązanie problemu, w każdym razie kogoś obiektywnego. Kamienie nie są równowartością mięsa, mogłoby być jednak tak, że smok z Życia oddałby niedźwiedzia, ale smok z Cienia dałby mu parę sztuk mięsa z własnych zapasów, lub dzieliłby się z nim przez pewien czas. Ale pomysł z nauką jest dobry. – Powiedziała smoczyca, biorąc głębszy oddech. Bogowie, ile gadania! Ale teraz pora aby to Cienista się wysiliła. – Trening mediacji polega też na wymyślaniu problemów do rozwiązania, podaj więc jakiś przykład. – Czarodziejka wydawała się być znużona, mimo iż tak naprawdę mogła siedzieć tak i uczyć samicę z Cienia przez dłuższy czas. Może chodzi tu o jej wyraz pyska? A może nastawienie? Kto to tam wie.

[Gra]

Pokiwała powoli głową, lecz nie za bardzo pasowała jej wersja smoczycy.
– Nie wydaje mi się żeby ta sprawa była aż tak ważna żeby prosić o pomoc proroków. Tak samo przywódcę innego stada, nie mającego z tym żadnego związku. Chyba, że byłoby to naprawdę problematyczne i smoki nie mogłyby się dogadać w żaden sposób... A kamienie nie byłyby zapłatą tylko za mięso, ale i za uratowanie życia, w końcu to też się liczy.
Nie chciała jednak dalej kontynuować tematu, więc natychmiast zastanowiła się nad odpowiedzią na kolejne pytanie, w końcu nie chciała przeciągać nauki.
– W stadzie są uzdrowiciel i kleryk, a także adept, które chciałoby się szkolić na tę rangę. Od razu widać, że niezwykle dobrze wychodzi mu posługiwanie się maddarą, a także zna się na ziołach. Niestety nie może zostać klerykiem, gdyż to miejsce jest zajęte przez innego smoka, który nie dość, że się leni i zalega z umiejętnościami to jeszcze nie za dobrze mu to wszystko wychodzi. Co w takim wypadku powinien zrobić adept który chciałby się szkolić na uzdrowiciela?
Skończyła mówić. Według niej wszystko było wymyślone raczej dobrze, tak jak Zmiana prosiła, więc będą mogły bez problemu przejść dalej.

[Echo Odwetu]

No i zaległa cisza. W końcu Zmiana westchnęła głośno, wymownie patrząc na Cienistą.
– Na co czekasz, rozwiąż swój problem, to twoja nauka mediacji. – Chyba nawet podobnie zwrócił się do Zmiany jej ojciec, gdy się uczyła tej samej umiejętności. A może po prostu pamięć jej szwankuje? Nie była w stanie stwierdzić. Problem Cienista wzięła dobry, pytanie czy umie go rozwiązać. Czarodziejka miała już kilka pomysłów, ale podzieli się nimi dopiero jak ucząca się smoczyca nie będzie w stanie sobie poradzić. Owinęła ogonem tylne łapy, czekając na odpowiedź Cienistej.

[Gra]

Smoczyca kazała jej podać jedynie przykład, ale skoro ma wymyślić też rozwiązanie to nie ma z tym większych problemów. W końcu sama wymyśliła to zadanie.
– Na samym początku powinien porozmawiać z klerykiem. Powiedzieć mu o wszystkim i w jakiś sposób spróbować namówić do zmiany rangi. Gdyby to nie zadziałało, kolejną osobą do której mógłby się zwrócić byłby uzdrowiciel. Raczej powinien interesować się tym kto ma zostać jego uczniem, więc może spróbować coś zdziałać, a przynajmniej mieć jakiś wpływ na tą sytuację. A jeśli rozmowa z nim też niewiele by dała, ostatnią osobą z którą może porozmawiać jest przywódca. Powinien się tym wszystkim zainteresować, szczególnie, że ranga uzdrowiciela jest bardzo ważna i nie może nim zostać ktoś, kto się po prostu do tego nie nadaje.
Któreś z tych przykładów powinno rozwiązać problem, więc nie męczyła się myśląc nad kolejnymi. Miała nadzieję, że to wystarczy.

[Echo Odwetu]

Właściwie Zmiana nie miała nic do dodania. Cienista sobie dobrze poradziła, a i czarodziejka żadnych błędów w jej toku rozumowania nie widziała. Pokiwała jedynie głową, pokazując, że jest jak na razie dobrze. Teraz tylko musiała wymyślić kolejny przykład, jaki młoda samica miała rozwiązać.
– No dobrze, to teraz coś innego. Niedawno do stada Cienia dołączył młody samiec, został klerykiem, a później szybko osiągnął rangę Uzdrowiciela. Po kilku księżycach na granicy pojawia się horda smoków, które chcą by go wydać, jako, że to jest zabójca ich przywódcy. Zbiegł on rzekomo tuż przed tym, jak mieli go skazać. Uzdrowiciel wypiera się wszystkiego, ale jest osamotniony. Co powinien zrobić przywódca Cienia?

[Gra]

Tym razem pomyślała odrobinę dłużej, gdyż pytanie było trudniejsze, ale mimo to nie powinno jej sprawić zbyt dużych problemów. Zastanowiła się, ułożyła odpowiedź w myślach i zaczęła mówić.
– Gdy uzdrowiciel dołączył do ich stada był młodym i zapewnie słabo wyszkolonym smokiem. Dlatego Cieniści najpierw powinni domagać się jakichś dowodów na to, że to właśnie on dokonał zabójstwa, gdyż nie wydaje mi się, żeby zrobienie czegoś takiego przez młodego kleryka było możliwe, tym bardziej w stosunku do przywódcy. Prawdopodobne jest, że po prostu kłamią lub są w błędzie, a młody Cienisty próbuje się tylko bronić – powiedziała, po czym pomyślała jeszcze chwilę – Jeśli jednak okazałoby się to prawdą, na miejscu przywódcy nie oddałabym uzdrowiciela tak łatwo, a próbowała go bronić i spytała się o powód dlaczego to zrobił, może udałoby się to jakoś wyjaśnić. Jednak cały czas miałabym go na oku, żeby taka sytuacja się nie powtórzyła.
Jak na razie nie miała nic więcej do powiedzenia. Jeśli będzie czegoś brakowało to Zmiana powinna jej o tym powiedzieć, więc nie było z tym problemu.

[Echo Odwetu]

– Przede wszystkim Uzdrowiciel zrobił sporo dobrego, musiał sumiennie się uczyć i na pewno pomógł wielu Cienistym. Przywódca nie musi nic robić, nawet jeśli by to była prawda, w końcu teraz ten smok jest członkiem ich stada i utrata Uzdrowiciela mogłaby być tragiczna w skutkach. Smoki może odesłać z kwitkiem, a Uzdrowiciela zwyczajnie mieć na oku. – Powiedziała spokojnie smoczyca, obrzucając młodą samiczkę uważnym spojrzeniem. Jej odpowiedź nie była zła, była dobra. Po prostu Zmiana podała możliwe rozwiązanie problemu, które jej wydawało się najlepsze. No dobrze, to teraz kolejny konflikt.
– Stado Cienia wyzwało Życie do bitwy o tereny. Dzień przed Życie zrezygnowało, więc Cień uważa, że ziemie, o jakie miała toczyć się walka im się należą. Życie nie ma zamiaru oddać swoich terenów Cienistym, ale nie mają też zamiaru brać udziału w bitwie, jak to rozwiązać?