Miejsce wymian

[Pasterz Kóz]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Świetnie, pyszny bażant! Znaczy, nigdy go nie jadł i tego też nie zje, ale komuś na pewno posmakuje. Z resztą, na pewno jest świeży i napełni brzuch na tyle by zaspokoić głód. Pokłonił się szybko przed ołtarzem w podziękowaniu za wymianę, po czym zgarnął swoje mięso i ruszył ku wyjściu. Nic tu po nim, może niedługo znów wróci, ale nigdy nie wiadomo.

[Spojrzenie Mroku]

Atramentowy skinął łbem na znak wdzięczności bogom i wziął swoją "zdobycz". Miał nadzieję że to ostatni raz gdy musiał prosić kogokolwiek o jedzenie. Nawet jeśli byli to sami bogowie. Samiec odciągnął żubra kawałek od ołtarza i pożarł go (4/4) szybko, nie zważając na obecność innych. Następnie z pełnym żołądkiem poleciał do swej groty

[Agresja]

Chłodny spojrzał niepewnie mięso, które leżało teraz na miejscu kamienia. Zmrużył ślepia, po czym skinął lekko łbem, jakby na znak podziękowania, zaraz niemal rzucając się na mięso. Chwycił je (4/4) w pysk i wyszedł ze świątyni, aby zjeść je przed nią, a nie w niej, nie chcąc... obrażać? bogów. Po skończonym posiłku wyczyścił swoje futro i rozłożył skrzydła, zaraz wzbijając się w powietrze i odlatując w stronę terenów Cienia.

[Spojrzenie Mroku]

Ten łowca przychodził tu zdecydowanie za często. Było to w zasadzie najlepszym dowodem jak bardzo nie radził sobie w życiu. Był łowcą, a mimo tona łowach radził sobie gorzej od innych. Prawdą jest żer miał wprost niespotykanego nigdzie indziej pecha, ale to inna sprawa. Przychodząc tutaj znów podszedł do ołtarza i położył na nim swój opal czekając na cud i pojawienie się czegoś co zapełni jego pusty żołądek

[Administrator]

Antrasmer nie musiał czekać długo. Bo oto już po chwili powiał wiatr, rozległo się ciche stukanie i oto z ołtarza stoczył się opal, znikając nim zetknął się z ziemią. A na ołtarzu pojawił się zapasik mięsa, po zapachu sądząc, żubrzego. Porcja była na tyle duża, by bez problemu nasycić głodnego smoka dorosłych rozmiarów.

Spojrzenie Mroku traci opal, otrzymuje 4/4 mięsa.

[Spojrzenie Mroku]

Atramentowy, podszedł ucieszony do swojej "zdobyczy". Tyle mięsa, wydawało mu się wprost nierealną ilością po tak długim czasie bez żadnego pożywienia. Rozejrzał się uważnie wokół upewniając się że nikt mu go nie zabierze. Bardzo prymitywny instynkt, budzący się w każdym, tak bardzo głodnym. Samiec szybko pochłonął całe (4/4) mięso.Następnie zadowolony z siebie, poleciał do swojej groty

Dodano: 2014-12-05, 19:35[/i] ]
Łowcy w ogóle nie powinni się tu pojawiać. Nigdy. Jednak ten samiec był właśnie łowcą i pojawiał się tutaj najczęściej ze wszystkich smoków wolnych stad. Trochę to żałosne. Niemniej tym razie nie zjawił się tutaj z jednym kamieniem szlachetnym, lecz aż z trzema. Nie zamierzał nakarmić samego siebie, lecz także innych. Ze swoim pechem i jadem w żyłach nie był w stanie zdziałać wiele na polowaniu, a więc żeby spełnić swoje obowiązki, zamierzał wymienić wszystkie kosztowności na mięso. Samiec wszwdł do znajomej mu świątyni, podszedł do ołtarza i położył na nim swój diament, opal i ametyst i zrobił krok w tył czekając na cud

[Administrator]

Przez chwilę nic się nie działo, ale naraz powiał delikatny, ciepły wiatr. Spośród trzech kamieni tylko diament drgnął, obrócił się raz, po czym w błysku zimnego, białego światła został zastąpiony kawałem mięsa jelenia (4/4 mięsa). Ani z opalem ani z ametystem nic się nie stało. Może więc powinieneś skorzystać z wymian oferowanych przez elfy?

Spojrzenie Mroku traci diament, a zyskuje 4/4 mięsa!

[Spojrzenie Mroku]

Samiec skrzywił się z niesmakiem widząc że tylko jeden z jego klejnotów został wymieniony na mięso. No cóż. Tak czy inaczej skinął magicznej sile łbem i podszedł do ołtarza bliżej, by móc się posilić "zdobytym" jeleniem (4/4). Szybko począł go konsumować, a gdy jedzenie się skończyło, skierował się w stronę wyjścia zabierając ze sobą pozostałe kamienie szlachetne, które nie zostały przyjęte. Kto wie? Może faktycznie wymieni je u tych całych elfów?

[Poszukiwacz Kości]

Usłyszawszy o tajemniczej świątyni oraz o cudach jakie tu mają miejsce, Marazm postanowił na własną łapę sprawdzić, ile prawdy w tym wszystkim jest. Głównym powodem jego przyjścia był jednak narastający głód, oraz brak zapasów którymi się mógł pożywić. Skoro jednak kamienie szlachetne stanowią pośród stad walutę, być może ktoś, czy coś – nie pogardzi takim darem? Onyks, który trzymał przez całą drogą swoim ogonem, zamierzał położyć na wielkim płaskim kamieniu. Miał teraz tylko nadzieje że coś faktycznie się stanie.

[Administrator]

Ledwo onyks dotknął kamienia, rozbłysło silne, białe światło. Zapachniało bzem z jakiegoś powodu, po czym pod swoją łapą Marazm poczuł coś miękkiego i zimnego – był to kawał tuszy jelenia. Mięso wyglądało bardzo apetycznie, bez wątpienia było bardzo świeże. A po onyksie nie pozostał nawet najmniejszy ślad!

+ 4/4 mięsa
– onyks

[Poszukiwacz Kości]

Zdumiony tym co właśnie się stało, Marazm wykonał skromny ukłon w geście podziękowania komukolwiek, kto był dla niego tak łaskawy. Następnie wziął się za skonsumowanie przysmaku które znalazło się przed jego łapami. Ze smakiem zaczął łapczywie wcinać mięso z jelenia, wypełniając swój żołądek pysznym pożywieniem. Teraz, gdy był już syty, spojrzał raz jeszcze na ołtarz. Faktycznie, onyks który wcześniej położył znikł jak kamfora. To też również i on powinien zniknąć, bo nic więcej go tu nie trzymało. Tak najedzony, postanowił wrócić by znaleźć sobie miejsce na drzemkę. Z jakiegoś powodu, zrobił się bardzo senny.

[Niebieski Kolec]

Kolejnym szczęśliwcem, który zawitał do tego... dość dziwnego miejsca byłem ja... Łowca od siedmiu boleści. W łapie trzymałem tygrysie oko, które zamierzałem oddać wzamian za mięso, które mogło zaspokoić mój głów. Kamień położyłem na tym swoistym ołtarzyku i czekałem co zrobią ci z góry...

[Administrator]

/nie ma to jak pisać minimalnego posta w miejscu gdzie odpisuję :P

Tygrysie oko zadrgało jak tylko dotknęło kamiennego ołtarza, ale coś się zmieniło dopiero jak Głos Zapomnienia cofnął swoją łapę. Ci z góry najwyraźniej czuwali nad tym miejscem pilniej niż nad Świątynią, gdzie odpowiedzi nie były tak częste i tak przewidywalne... W każdym razie. Tygrysie oko zamieniło się w rozbłysku pomarańczowego światła w spory kawał mięsa żubra, mogący nasycić dorosłego smoka (4/4 mięsa).

– tygrysie oko
+ 4/4 mięsa

[Niebieski Kolec]

Mięso... Ten widok wprawił mnie niemal w euforię. Gdy to pojawiło się na kamieniu spojrzałem w górę i się uśmiechnąłem. Jednak ktoś tam jeszcze o mnie pamiętał. Wziąłem mięso w zęby i wyciągnąłem ze świątyni po czym łapczywie się na nie rzuciłem pożerająć praktycznie wszystko co mogło zostać pożarte i po chwili już byłem najedzony i po wyczyszczeniu miejsca, w którym jadłem i ruszyłem do obozu.

[Fantazjotwórcza]

Do miejsca, gdzie smoki wymieniały swoje kamienie na mięso przybyła również Cicha Łuska. Nie odezwała się nawet jednym słowem. Podeszła jedynie do ołtarza i położyła na nim trzymany przez cały czas w pysku akwamaryn. Skinęła jedynie łbem i odeszła krok do tyłu. Jeżeli dobrze rozumiała... za pomocą magii bogów kamień ten zamieni się w dość sporą ilość mięsa, którym będzie mogła wykarmić swojego kompana. Erin nie przyleciał tu jednak z adeptką. Wolał pozostać w grocie i uciąć sobie drzemkę.

[Administrator]

W tym miejscu an efekty nie trzeba było długo czekać. Trzask prask, kamień ledwo znieruchomiał na ołtarzu, kiedy rozległ się cichy syk, błysnęło jasne światło, i nim się Cicha Łuska obejrzala, zamiast akwamarynu widziała spory kawał udźca jelenia. A może kilku udźców. Mięsa było na tyle dużo, że na pewno starczyłoby go na nakarmienie wyrośniętego smoka.
A po akwamarynie ani śladu.

– akwamaryn, + 4/4 mięsa