Smoki Wolnych Stad

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Przybył do świątyni, milcząc. Zawsze rozgadany Świst tym razem nie mógł się odezwać, gdyż uraz, który mu doskwierał, uniemożliwiał mu mowę. Wiedział jednak, ze taki wypadek mógł mu sie rpzytrafic podczas walki z ludźmi. Wojna była krwawa, przynosiła ofiary...

Na szczęście ofiarami byli łowcy smoków, nie on. Świstowi doskwierał tylko chwilowy dyskomfort.

Smok skinął lekko łbem, okazując szacunek bogu uzdrowień, a następnie wzniósł łub ku górze. Nie wiedział, jak bogowie odbierają przekazy mentalne... ale chyba potrafili to robić, skoro taką zdolność posiadały nawet niektóre duszki?
"Witaj, Erycalu" przekazał myśl. "Przybyłem, gdyż potrzebuję twojej pomocy. Chciałbym zapytać cię, czego oczekujesz w zamian za przywrócenie mi mowy."

// kalectwo: niezdolność do mówienia, +1 ST do ziania

Sea spod posągu Sennah, wraz ze swym piskleciem, które trzymała dalej na grzbiecie, owinięte w skóry, aby nie marzło za bardzo, oraz w towarzystwie swojego wiernego zwierzyńca, podreptała ku ołtarzowi , gdzie swój patronat rozciągnął Erycal. Chyba nigdy, tak naprawdę, nie sądziła, że kiedyś tu przyjdzie.
Spłoszyła się, widząc tyle smoków.
Podkulila pozostałości swoich palców, jednocześnie unosząc głowę i przemknęła w miarę z godnością w kierunku siostry i Sida.
Przystanęła koło ołtarza, drżąc lekko z wysiłku.
Erycalu, blizny mogą pozostać, niech będą świadectwem mojej naiwności i braku rozwagi, pomóż jednak odzyskać mi władzę nad mocą i ciałem, bym mogła dalej godnie kroczyć droga Uzdrowicielki.

/Poderżnięte gardło: +1st do wytrzymałości i +1st do magii oraz brak zionięcia i mowy
Odmrożenia (postać straciła po dwa place u każdej z łap oraz część ogona, na skutek martwicy) +2st do akcji fizycznych

Chyba jak się obudził to dostał w łeb, bo nie pamiętał jak się skończyła jego rozmowa z Goździk, gdy walka została zakończona i został wyleczony. No ale tak czy siak, miał zająć się swoimi dolegliwościami, toteż zjawił się przed ołta... Chwila, a co tutaj tyle smoków? Erycal się opierdzielał, że taka kolejka czy po prostu nie było jeszcze nowej dostawy leczenia kalectw? Zaraz na kartki będą dostawać te uzdrowienia... No nic. Przywitał uśmiechem Ostrą Jazdę, Siderusa, Ukojenie, Syna i Malachit. W sumie u każdego wiedział co im dolegało, bo albo ich wcześniej leczył, albo odbijał z rąk wieśniaków.
– Siemka wszystkim, miło Was widzieć – powiedział jeszcze, a potem dopiero stanął przed ołtarzem. Ukłonił się i przemówił już do samego boga uzdrowień.
– Witaj Erycalu, przybyłem zapytać o cenę za wyleczenie mojej dolegliwości.

// Kalectwo: +1st do wytrzymałości

Po raz kolejny przed pustym Ołtarzem znalazło się mnóstwo smoków – niektórzy po raz kolejni, inni zaś nie zaglądali tu do tej pory. Zazwyczaj werbalny bóg uzdrowień znów zdecydował się na pokazanie rodzaju i ilości kamieni szlachetnych, zamiast o nich po prostu powiedzieć. Pewne smoki ujrzały aż dwa rodzaje, będąc bardziej rannymi niż pozostałe.

Akwamaryny zebrane przez łowczynię Ziemi zniknęły z Ołtarza. Chwilę później poczuła bolesne kłucie w częściowo bezwładnej łapie, jak gdyby mięśnie zostały usuwane i odtwarzane od nowa. Katorga trwała kilkanaście oddechów serca, ale opłaciła się – po wszystkim jej kończyna była ponownie w pełni sprawna.

–

Ostra Jazda (może przyjść z zapłatą najwcześniej 18 grudnia):
gardło: sześć diamentów
odmrożenia: sześć topazów

Pielgrzym Światła (może przyjść z zapłatą najwcześniej 18 grudnia):
gardło: sześć agatów
odmrożenia: sześć onyksów

Ukojenie Sennah:
-6x awkamaryn
– kalectwo +1 ST do akcji fizycznych

Syn Przygody (może przyjść z zapłatą najwcześniej 19 grudnia):
sześć jaspisów

Malachitowa Noc:
gardło: sześć tygrysich ok
odmrożenia: sześć bursztynów

Pasterz Ziemi (może przyjść z zapłatą najwcześniej 10 stycznia):
sześć granatów

Pielgrzym Światła przyszedł przed pomnik i tam złożył czci Erycalowi. Odmówił przy tym modlitwę, na której zakończenie poprosił o pełne wyleczenie swojego ciała. Szczególnie zależało mu na brakującej gwieździe przy ogonie, którą przyniósł ze sobą i położył na ołtarzu. Oprócz tego, dał również po sześć sztuk kamieni szlachetnych, w ramach daru za leczenie każdego z kalectw.

// sześć onyksów za leczenie odmrożenia
// nagroda z żetonów za leczenie gardła (viewtopic.php?p=609651#p609651)

Jak tylko na ołtarzu pojawiły się kamienie, zabrał je mroźny podmuch wiatru. Zaraz po tym przez ciało Pielgrzyma przeszła nieprzyjemna wiązka ciepła, jakby ktoś wstrzykiwał mu w żyły płynną lawę. Ciągnęła się od łokci i kolan w dół, regenerując ucięte palce oraz martwe tkanki. Na samym końcu pojawił się uwielbiana przez niego końcówka ogona, która uprzednio zniknęła z ołtarza podobnie jak kamienie.

Pielgrzym Światła
-odmrożenia
-poderżnięte gardło: +1st do wytrzymałości i +1st do magii oraz brak zionięcia i mowy
-jednorazowe leczenie kalectwa
-6x onyks

Podeszła do ołtarza z drobnym wahaniem. Być może nie było to bardzo wyraźne, ale poruszała się bardzo powoli, zastanawiając się czy nie powinna jeszcze odejść... A jednak chciała być jak najbardziej skuteczna w obronie stada, więc nie miała wyboru
Stanęła przed ołtarzem.
– Mam nadzieję, że nie uznasz tak szybkiego powrotu za nadużywanie twojego uzdrowicielskiego daru. – Stwierdziła, nisko schylając łeb w uniżonym ukłonie.
– Proszę daj znak jak powinnam ci zapłacić za powrót do pełni zdrowia.

//kalectwo: +1ST do wytrzymałości

Przybyła do Świątyni gdzieś w środku nocy, gdyż nie chciała pokazywać się tutaj za dnia. Nadal nie przecierpiała swojej druzgoczącej porażki podczas ataku na ludzki statek. Czuła, że w łatwy sposób jej z siebie nie zmyje, musiała użyć do tego krwi. Przegrywała wiele razy, ale nigdy tak mocno. Ludzki mag prawie ją rozpołowił.
Może... może nie powinna przestawać praktykować brutalnych tradycji z Horgifell? Może idea Procesji Pokuty nie była taka zła? Szlak oczyszczenia z grzechów i porażki przez własny ból?
Musiała się nad tym porządnie zastanowić. Ostatnio szło jej w walkach bardzo kiepsko, może coś w tym wszystkim było, a może po prostu wiara w niej nie była już taka silna jak kiedyś. Teorii miała mnóstwo, równie dobrze mogła poczuć się zbyt pewna siebie i najlepiej szło jej, gdy w ogóle tej pewności nie czuła. Wtedy przeszła całą Arenę Viliara.
– Wskaż cenę za moje kalectwo. – Powiedziała, pogrążona we własnych myślach. Czy Ognvar patrzył na nią tak dobrze jak wcześniej? Może stała się... niegodna jego wzroku. Nie była pewna tego wszystkiego, tyle teorii w głowie, a tak mało konkretów. Procesja Pokuty... jedyne, co liczyło się to ból, zero myśli. Oczyszczenie z grzechów, akt łaski. W bólu wszyscy jesteśmy równi...

//Kalectwo: + 1 ST do Wytrzymałości

Powrócił po jakimś czasie, niosąc zapłatę. Wojownik podszedł do ołtarza, niosąc w łapie sześć jaspisów, jak zawsze ukłonił się nisko w geście szacunku, po czym położył przed sobą kamienie szlachetne.

"Witaj znów, Erycalu" wysłał wiadomość w eter. Choć zaczął powoli przyzwyczajać się do tej formy komunikacji, zaczął też tęsknić za potężnym głosem wojownika. "Przybyłem z żądaną przez ciebie zapłatą, prosząc cię o odzyskanie zdrowia. Wiedz też, iż cieszę się, że jesteś z nami; praca, którą wykonujesz, pozwalając smokom wracać do zdrowia, jest nieoceniona. Postaram się przysparzać ci jej mniej w przyszłości, choć wiem, że ludzie nie będą mi tego ułatwiać."

Po tym słowach przymknął ślepia, cierpliwie czekając na boską interwencję.

// 6 x jaspis za wyleczenie: niezdolność mowy, +1ST do ziania

uzbierawszy potrzebne mi kamienie na wyleczenie ciążących mi kalectw, ruszyła w kierunku świątyni.
Nie czułam się najlepiej, pomijając już sam fakt nieprzyjemnych konsekwencji uniknięcia śmierci, nie wiodło nam się najlepiej. Niestety, ale głód dawał nam się we znaki, zwierzyny było nie wiele, a do tego okrutnie chuda, a wszystko przez przeklęty pakt z Błędem.
Nie rozumiałam, dlaczego Horus nie zmienił zapłaty za ten... układ. A może nie mógł? Tak więc udawało mi się jedynie wykarmić pisklę oraz kompanów, sama zaś przedstawiałam raczej marny... wygląd.
Dotarłam, sapiąc głośno, przed ołtarz, a widząc siostrę, rozluźniłam się. Martwiłam się o nią przez ten czas. Potarłam nosem jej polik, zerkając na nią pytająco.
~Jak się czujesz, siostrzyczko? ~zagadnęłam cicho w jej głowie.
Położyłam przed sobą stosik kamieni, bolało mnie serce, że się go pozbywałam, ale... cóż.


//6x tygrysie oko, 6x bursztyn za wyleczenie:
– Poderżnięte gardło: +1st do wytrzymałości i +1st do magii oraz brak zionięcia i mowy
– Odmrożenia (postać straciła po dwa place u każdej z łap oraz część ogona, na skutek martwicy) +2st do akcji fizycznych

W myślach wojowniczki Ziemi i czarodziejki Mgieł pojawiła się krótka wizja przedstawiająca skupisko konkretnych kamieni szlachetnych, jakich Ołtarz od nich wymagał.

Tymczasem przez ciało Syna Przygody, Ostrej Jazdy i Malachitowej Nocy przeszły wyjątkowo bolesne wiązki energii, zupełnie jakby ktoś kopnął całą trójkę prądem. Wielokrotnie. Gruczoły były ponownie sprawne, podobnie jak struny głosowe. W przypadku smoczyc, w miejscu odmrożeń pojawiły się brakujące palce i końcówka ogona. Martwica zniknęła.

Kamienie również wyparowały.

–

Gwiezdna Egzekucja: sześć nefrytów
Wrota Dziejów: sześć granatów

Syn Przygody:
-6x jaspis
-kalectwo: niezdolność mowy, +1ST do ziania

Ostra Jazda:
-6x topaz, 6x diament
– oba kalectwa

Malachitowa Noca
-6x tygrysie oko, 6x bursztyn
– oba kalectwa

Samiec przybył z mieszkiem do świątyni. Kolejna ciężka walka była dopiero przed nim, nawet się zastanawiał przez chwilę, czy jest sens płacić za pełne wyleczenie skoro najpewniej, może nie wyjść cało z potyczki.
Ułożył zapłatę przed swoimi przednimi łapami i czekał, pogrążony w gonitwie myśli.

// 6 jaspisów za wyleczenie rany szyi +1st do wytrzymałości

Spoglądała na ołtarz kontemplacyjnie.
Rzadko bywała w świątyni, a tym bardziej nigdy nie zwracała uwagi na ten płaski, wzniesiony kamień – bo jej to nie dotyczyło. Uśmiechnęła się pod nosem, ironicznie. Nie czuła się... najlepiej ze stawianiem się przed bogiem uzdrowień. Czy istniał konkretny powód, dla którego Ateral zostawiał pamiątki po zetknięciu ze śmiercią? Czy było to niedbalstwo, złośliwość, granica jego mocy, czy lekcja – nie miała pojęcia. I to ją frustrowało. Jakby miała mu ubliżyć faktem, że szukała ulgi zanim rozwikłała tę zagadkę.
Ale wystarczyło jej kilka dni męk i wymiotów, by doszła do wniosku, że nie potrafi tego znieść. Zawstydzające.
– Erycalu – podjęła, kierując się ku ołtarzowi w zamyślonym zaciekawieniu. – Wiem, że trochę się śpieszę, ale... czy mogę prosić, byś zaradził na moje bóle głowy? Tylko tyle. – Skłoniła łeb przed ołtarzem. Nie przyszło jej do głowy, że ta prośba może się wydać bogu nietypowa.

//Nawracające migreny [+3 ST do magii], aka połowa powskrzeszeniowego kalectwa, żetonami

Erycal nie wychodził z wprawy, podobnie jak nie zmieniał się jego styl oferowania smokom uzdrowień.
Duszenie Cierni, jako iż był raniony w szyję, doświadczył w tym przypadku prawdziwego znaczenia swego imienia. Przez jego gardło przemknęła nagle seria bolesnych igiełek, sam smok na chwilę zaś stracił dech. Wszystko przed jego oczyma zrobiło się niewyraźne, a nogi wiotkie.
Okropne doświadczenie, choć mimo swej intensywności, nie trwało dłużej niż parę oddechów. Gdy w końcu minęło, samiec był w pełni sprawy, a cały ból pozostał w głowie jedynie jako niewyraźne wspomnienie. Jego zapłata zniknęła gdzieś niepostrzeżenie.

Kolejny smok nie doczekał się podobnie zdecydowanej odpowiedzi.
Powietrze wokół Powrotów zrobiło się mroźne do tego stopnia, iż każdy wdech zdawał się kłuć ją w gardło i nozdrza. Czyżby bóg uzdrowień miał w związku z jej prośbą jakąś konkretną opinię?
Jego obecność przez jakiś czas nie została wyrażona przez cokolwiek więcej, niż ogromny spadek temperatury, lecz jeśli Słoneczna była dość cierpliwa, w końcu jej się to opłaciło. Chyba.
– Dlaczego? – apatyczny szept rozbrzmiał bezpośrednio przy lewym, białym poliku smoczycy. Miała też nieprzyjemne wrażenie, jakby ktoś przytknął jej nos bezpośrednio do ucha i chuchnął weń łaskoczącym, ale zimnym powietrzem. Żadna forma nie zamanifestowała się jednak obok niej.
– Dlaczego tylko tyle – kolejne słowa, wypowiedziane jeszcze niżej, sycząco, zaszumiły w pobliżu prawego ucha.

Duszenie Cierni
– 6x jaspisów
– [+1st do wytrzymałości]

Pasterz stawił się przed ołtarzem, niosąc ze sobą torbę z kamieniami szlachetnymi. Nie było tak ciężko pozbierać je, jedynie musiał swoje odczekać. Podszedł spokojnym krokiem przed ołtarz Erycala, wyjął sześć granatów i położył je przed sobą jako zapłatę.
– Dobry. Przyszedłem po leczenie – pokłonił się przed ołtarzem i czekał.

// 6x granat za +1st do wytrzymałości