Miejsce wymian

[Administrator]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Czasy były trudne. Mwanu akurat przybył do stada gdy zwierzyna była wychudzona, pogoda paskudna i nawet łowcy nie mieli czym nakarmić. Obiecał sobie, że na następną zimę dobrze się przygotuje. Ech, nie lubił tej pory roku. Rozumiał jej znaczenie w przyrodzie, ale nie zmieniało to faktu że po prostu była dla niego bardzo nieprzyjemna. Nie znosił zimna i śniegu.
Cicho podszedł do ołtarza, jakby obawiał się że naruszy pokój tego świętego miejsca.
– Pokój wam, bogowie. Przybyłem tu by wymienić ten oto kamień na jedzenie. Czy mogę prosić o porcję mięsa lub owoców, taką by zaspokoić głód? Ciężkie czasy nastały. – następnie położył na ołtarzu rubin. Żal mu było rozstawać się z tym kamieniem, ale bardziej cenił sobie zdrowie niż klejnoty. Cofnął się i przymknął oczy, oczekując silnego rozbłysku światła lub czegoś podobnego.

[Dzika Gwiazda]

Także i Zaranna przybyła w miejsce wymian. Na wspólnym polowaniu jej i Nefrytowej nie poszło najlepiej, znalazły jedynie kilka kamieni. Jeśli chciała trzymać odpowiedni poziom zapasów musiała ponownie skorzystać z boskiej pomocy. Ku swojemu zaskoczeniu spotkała tam kolejne dwa smoki. Jednym z nich był Mwanu, którego uczyła kiedyś mediacji, drugim zaś samiec z Ognia, którego kiedyś karmiła. Nie znała jego imienia, jednak pamiętała go dobrze, ponieważ niewiele było smoków takich jak on.
– Witaj Ogniku, czołem Mwanu. – odezwała się, zagadując przyjaźnie. – Ufam, że masz się dobrze. – powiedziała, kierując swoje słowa do Cienia. Podeszła do stołu i kładąc na nim perłę. Nie chciała jej oddawać, bo było to z jej pierwszych trofeów, ale jakiś czas temu oddała jeden z rubinów Azury. Teraz przyszła jej kolej, by poświęcić coś dla dobra stada. Składając kamień w ofierze przystanęła na chwilę, pochylając rogaty łeb i szastając:
– Dziękujemy ci Immanorze, za twe hojne dary, a Pani Lahae za bystre oczy, które pomagają nam wypatrywać te skarby ku twojej uciesze. – odsunęła się i usiadła obok białego samczyka, czekając aż cuda dokonają się na ich oczach.

[Administrator]

Niewiara nie była czymś, co pomagało smokom. Nic więc dziwnego, że Tnący Kolec po prostu został zignorowany przez bogów.

Tymczasem w świątyni pojawił się także Efemeryczny Kolec. Samczyk położył rubin, który już po chwili rozbłysnął czerwonym, intensywnym blaskiem, a na jego miejscu pojawiła się sterta ptactwa. Na pierwszy rzut oka były to czaple. Wodne ptaki o smakowitym mięsie.

Natomiast Zaranna Łuska, która byłą tutaj stałym bywalcem złożyła w ofierze perłę, która już po chwili zniknęła, a na jej miejscu pojawił się nietypowy stwór – był to delfin. A jego mięso spokojnie zaspokoi głód jednego, dorosłego smoka.

Efemeryczny Kolec:
– rubin
+ 4/4 mięsa (czaple)

Zaranna Łuska:
– perła
+ 4.4 mięsa (delfin)

[Dzika Gwiazda]

Jak zwykle co dwa księżyce Zaranna odwiedzała świątynne groty by oddać cześć bogom i zamienić część znalezionych kamieni na mięso. Nie lubiła oddawać zebranych przez siebie kamieni, na dodatek ten, który dziś przyniosła – krwistoczerwony rubin – był jednym z ulubionych kamienień Azury i gdy tylko kompanka zorientuje się, że zniknął na pewno da jej popalić. Niestety jednak czasy były trudne, a smocze brzuchy głodne. Jej nadrzędnym obowiązkiem było karmienie każdego kto tego potrzebował i nawet zakorzeniona w niej smocza chciwość każąca zbierać wszelkie błyskotki, nie mogła wgrać z poczuciem obowiązku. Potrzebowała każdego kawałka mięsa, który mogła odnaleźć, nie wahała się więc ani chwili przed kolejną wizytą przy Stole Wymian. Łowczyni położyła na chłodnym blacie krwistoczerwony kamień i odsunęła się kawałek, mrucząc pod nosem:
– Dzięki niech będą Immanorowi, którego blask łusek oświetla nam drogę ku jemu domowi wśród gwiazd. Bądź miłościw podążającym twoją ścieżką, jak i tym którzy zagubili się w mroku... – smoczyca skłoniła głowę, nie przerywając swojej litanii, chociaż mówiła już tak cicho, że dalsze podsłuchiwanie jej przez postronnych obserwatorów nie byłoby już możliwe.

//rubin za mięso

[Administrator]

Bogowie nie byli zaskoczeni, znów widząc w swej świątyni Zaranną proszącą o wymianę kamienia na mięso. Nie musiała też czekać długo. Kamień uniósł się w powietrze, zawirował wokół własnej osi i zniknął, rozpadając się na mnóstwo drobinek, które chwilę później uformowały się w duży stos świeżego mięsa z żubra.

Zaranna Łuska
– rubin
+ 4/4 mięsa (żubr)

[Pióro Krwi]

Przybyłam do miejsca o którym słyszałam już raz od jakiegoś smoka. Podobno można było tu oddać kamień w zamian za mięso. Dlaczego więc nie skorzystać? Położyłam malachit który miałam w swoich zapasach po czym dla bezpieczeństwa odsunęłam się trochę. Nie wiedziałam jak to się dzieje jednak wolałam nie zostać przypieczona piorunem. Moje futro wyglądałoby naprawdę fatalnie.

//Malachit za mięsko

[Zmierzch Gwiazd]

Minęło trochę czasu, nim smoczyca ostatnio była w Miejscu Wymian, czy też ogólnie w świątyni. Była już stara, nie potrafiła polować tak skutecznie jak kiedyś, dlatego też musiała ponownie skorzystać z dobrodziejstwa bogów, aby móc nakarmić siebie i swojego kompana.
Powoli zbliżyła się do ołtarza, po drodze pozdrawiając Ognistą smoczycę skinięciem łba. Podniosła łapę w górę, po czym położyła jaspis na wyznaczonym do tego miejscu, tuż obok kamyka Krwawej Żądzy. Cofnęła się o parę kroków przygotowując się na to, co miało nastąpić. O ile się nie myliła, w momencie dokonania cudu, pojawiał się rozbłysk światła. Zmrużyła delikatnie ślepia, nie chcąc podrażnić ich nagłym przypływem światła.

//Oddaję jaspis

[Administrator]

Przyszły tutaj dwie samice pragnące wymienić się z bogami. Jednak ci od dłuższego czasu byli mniej dostępni, bardziej oporni na wszelkiego kontaktu ze śmiertelnymi.
Mimo to, po dość długim oczekiwaniu na jakikolwiek ruch z ich strony, zarówno samica z Ognia, jak i Ziemi mogły dostrzec, jak kamienie roztapiają się na ich oczach, a na ich miejscu pojawia się odpowiednio: dziwne stworzenie wodne, które smoki zwykły nazywać kałamarnicą olbrzymią, a obok najzwyczajniejsza w świecie krowa. No i to by było na tyle.

Krwawa Żądza:
– malachit
+ 4/4 mięsa (kałamarnica)

Wieczorna Paproć:
– jaspis
+ 4/4 mięsa (krowa)

[Stłuczona Klepsydra]

To było dziwne uczucie, wejść do świątyni tutejszych bogów po raz pierwszy raz w życiu. Widziała na własne ślepia jak szarołuski samiec przywrócił życie Zmorze i Szyderczemu i słyszała wzmianki o innych, a jednak wciąż trzymała się swoich rodowitych wierzeń. Szanowała bogów Bariery ale nawet nie znała ich imion, a jeśli to prawda że można z nimi wejść w interakcje w tym przybytku to czemu by nie spróbować? Dir wydawała się być nimi zafascynowana...
Zacznijmy od czegoś prostego jak układ, wymiana. Dobrze rozumiała co tu miało się odbywać? Kamień za mięso? Dlatego przyszła trzymając w palcach skrzydła pojedynczy agat i położyła go na ołtarzu.

//agat z kapcia~

[Administrator]

Agat, który położyłaś zaświecił delikatnie, a z każdym kolejnym uderzeniem serca jaśniał coraz bardziej. Aż w końcu oślepił cię jego blask i jedyne co widziałaś to przejmująca biel otoczenia. W końcu światło przygasło, a twój wzrok powoli przyzwyczajał się do półmroku panującego w miejscu wymian. Jedno, co się zmieniło to to, że zamiast kamienia szlachetnego, widziałaś soczysty, kawał mięsa. Należało ono zdecydowanie do zwierzęcia leśnego – łosia. Smakowity kąsek dla każdego drapieżcy.

– agat
+ 4/4 mięsa (łoś)

[Blizny Wiatru]

Prędki Wszedł do świątyni w pysku niosąc Jaspis znaleziony na ostatnim polowaniu. Kolejne Polowanie zamierza poświęcić w 100% szukaniu kamieni na nauki u nauczyciela więc teraźniejsze znalezisko chce wymienić za porcję mięsa którą mógł by zachomikować w swojej kryształowej grocie żeby czekało spokojnie na dzień kiedy zaburczy mu w brzuchu.
Ułożył delikatnie Jaspis na ołtarzu i przysiadł.
– Bogowie Ofiaruję wam Jaspis W zamian za pożywienie. –

//Jaspis za 4/4 mięsa

[Administrator]

Jaspis położony na ołtarzu zamigotał i znikł. Zamiast niego pojawiło się świeże, krwiste mięso należące do jakiegoś kopytnego. Po zapachu i później zapewne po smaku przekonasz się, że jest to tur, dobre, syte mięso.

– jaspis
+ 4/4 mięsa (tur)

[Dzika Gwiazda]

Zaranna kolejny raz przybywała do świątyni. Przy stole wymian nie było jej jakiś czas. Powód był prozaiczny – śnieg, który przysypał niemal każdy skrawek ziemi pod barierą skutecznie utrudniał znalezienie kamieni szlachetnych. Jednak jej kompance jakimś cudem się to udało. Zaranna miała do siebie żale, że oddaje ulubiony kamień Azury, ale stado było ważniejsze niż jej zachcianki. Zrekompensuje jej to, gdy przyjdzie wiosna i śniegi stopnieją. Uzbiera wtedy własną kupkę, a cienistej pozwoli zatrzymać każdy rubin.

Zielonołuska smoczyca położyła na stole krwistoczerwony kamień, ukłoniła się i odeszła kawałek, przymykając oczy. "Dziękujemy ci za ostatnie polowanie, Panie Łowów. Nasze kroki były ciche, oczy bystre"

// rubin na mięsko

[Administrator]

Ołtarz był ostatnio dość często odwiedzany. Nie mnie, bogowie nie zamierzali zrywać danego słowa i jak zawsze wymieniali się ze śmiertelnymi. Kamień, krwistoczerwony rubin zamigotał i znikł. Po sobie pozostawiając cztery dzikie kaczki. Smoczyca miała więc sporą porcję mięsa ptactwa, by zaspokoić głód dorosłego smoka.

– rubin
+ 4/4 mięsa (dzika kaczka)

[Dzika Gwiazda]

Minęło trochę czasu odkąd ostatnio tu była. Powód był prosty, po tym jak została pokiereszowana przez dziki nie mogła polować, a więc i szukać kamieni. Jednak jej pierwsze po rehabilitacji wyprawa była całkiem owocna, a bystre oczy Azury wypatrzyły onyks ukryty w sroczym gnieździe. Łowczyni postanowiła złożyć ten kamień w ofierze, aby zgromadzić niewielką nadwyżkę zapasów mięsa. Zawsze mógł trafić się niespodziewany głodny smok, sporo gadów miało także kompanów, którym nie zawsze z kolei szło na polowaniach. Dlatego też Iskra ponownie odwiedzała Miejsce Wymian.

Zielona smoczyca położyła kamień delikatnie na powierzchni ołtarza i odsunęła się kawałek, mrucząc cichą modlitwę:
– Dzięki niech będą ci Uessasie za więź, którą łączysz kompana i jego smoka. Bez tych istot bylibyśmy o wiele słabsi i niech każdy opiekun takiej istoty każdego dnia docenia jej pomoc i wysiłki, niezależnie czy odnalazł swego towarzysza na polowaniu czy też w asyście nauczyciela. – smoczyca pochyliła głowę, przymykając ślepia, żeby nie oślepiało jej światło towarzyszące zwykle wymianie.

//onyks za 4/4 mienska

[Administrator]

W zasadzie bogowie tutaj niewiele mieli do roboty. Modły zapewne zostały wysłuchane, bowiem kamień położony przez Zaranną zniknął, a na jego miejscu pojawił się stosik ptactwa – głuszców. Ich ilość była wystarczająca, by wykarmić jednego, dorosłego smoka.

– onyks
+ 4/4 mięsa (głuszec)