Kamień Manci'ego

[Yngwe]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

....Ten nagły i dziwny rozwój wydarzeń był nie tym, czego się spodziewałem. Zmiana środka transportu z pyska na grzbiet, za kwitowałem weselszym pisknięciem. Wycieczka, a raczej ucieczka przed mamcią! Ona tylko by chowała pod kamieniem, ze ktoś mnie zje, porwie i zamorduje. Jestem dużym pisklakiem i umiem o siebie zadbać. Niestety ten los był, jaki był i mój transport się zepsuł. Zamiast uciekać przed mamcia, kichając, wpadł na nią. Westchnąłem smutno, że to tak się skończy. Wstałem na cztery łapy, gdy tylko się ustabilizował bezskrzydły samiec. Niechętnym człapaniem dotarłem do jego pyska, na którym stanąłem. Popatrzyłem na niego z radosnym wyrazem w oczach. Polizałem po grzbiecie nosa i wskoczyłem na pysk Zarannej. Odwróciłem się do niego i zapiszczałem radośnie, jak do przyjaciela. Może kiedyś się znowu pobawimy. Nie ważne co powie mamcia, czuję, że poznałem naprawdę intrygującego, szalonego i dziwnie znajomego towarzysza.

Przeświadczenie Dobrobytu
Mancimilian
Zaranna Łuska

[Przeświadczenie Dobrobytu]

W końcu przybył i ustał na granicy lasu z nisko trawiastym terenem wokół Kurhanów. Objął spojrzeniem zbiorowisko. Widząc złość Zarannej miał ochotę chrząknąć, ale się powstrzymal widząc pisklę. Yngwe niechętnie odchodzi od tego nieznajomego? Jak to się stało? Zawęszył w powietrzu z zaintrygowaniem czując woń samotnika. Niczyj. Podejrzliwie obrzucił go spojrzeniem, a potem wrócił na Yngwe i Zaranną, oczywiście kątem oka obserwując Samotnika.
– Co tu zaszło? – zapytał. Domyślał się, lecz nie mógł nic robić na ich podstawie. Nie wiedział, gdzie stanąć, więc stał z boku. Ale jego maddara wibrowała wokół.

[Mancimilian]

• Dla chcącego nic trudnego. • można było powiedzieć, że odpyskował. Nie zrobił tego co mu kazała. Natomiast na potwierdzenie jego słów pisklę wskoczyło mu na pysk. W nosie bardziej mu zakręciło. Miał chęć znów kichnąć, ale powstrzymał się. Nazbyt skupił się na pisklęciu, aby myśleć o alergii.
Poruszył nosem na dotknięcie go. A potem okrągłymi ślepiami patrzył jak przechodzi do łap matki. "No tak. Dziecię doczepione do matki. Cóż..." Uśmiech mu zszedł i wciąż patrzył. Położył po sobie uszy i nadal na niego patrzył. Tyle z tego, że katar mu przeszedł, gdy pisklę z niego zeszło. Klatka piersiowa pracowała równomiernie, ale...co z tego? Pokłonił się prawie jak okrzyczany pies chyląc łeb. Poruszył uchem na nowo przybyłego. Nie zwrócił jednak na niego uwagi więcej niż to. Poruszył ogonem i lekko się uśmiechnął na gest pożegnalny. Po chwili milczenia, w końcu rzekł.
• Powiem ci coś. • Zwrócił się do Zarannej tym razem. • Ptak w klatce ginie. • I tyle. Niech sama się domyśli, jeśli chce widzieć, co to znaczyło. Po tych słowach uniósł głowę nieco wyżej. Przechylił łeb patrząc na młodego i się uśmiechnął. Po prostu. Tyle. Potem obrócił się na pięcie i odszedł raźnym krokiem, a w pierwszych chwilach dało się słyszeć nucone przezeń piosenkę po drodze:
• Tam dokąd chciałem już nie dojdę szkoda zdzierać nóg.
Już wędrówki naszej wspólnej nadchodzi kres.
Wy pójdziecie inną drogą, zostawicie mnie.
Odejdziecie, sam zostanę na rozstaju dróg... • //ZT o ile znów nic go nie zatrzymuje

@Zaranna Łuska @Yngwe @Przeświadczenie Dobrobytu

[Zaranna Łuska]

-Każde młode musi poznać co mu wolno, a co nie...Nie było by tego gdyby nie uciekł, a wy byście mogli się razem bawić...Nigdy nie miał zabronione by gdzieś chodzić jednak ucieczki na ten moment będą karane zwłaszcza że nic nie zasygnalizował tak jak to robił zazwyczaj.
//zt dla Mancimilian
Powiedziała spokojnie na komentarz samotnika i pozwoliła mu odejść. Zrozumiała o co mu chodzi i było jej źle że tak szorstko go potraktowała za wywinięcia pisklęcia jednak nie mogła pozwolić by coś złego się stało młodemu, ani pokazać mu że może robić wszystko bez karnie. Spojrzała na Przeświadczenie
-Prawie nam pisklę było porwane ponieważ nasz mały pierzasty stwierdził sobie że jest na tyle dorosły by chodzić sobie samemu.
Mówiąc to postawiła pisklę na ziemi w taki sposób by przytrzymać jego pióra na ogonach skrzydło-łapką. Wszelkie próby ucieczki przez malca mogą skończyć się bólem lub łysymi ogonami.
Przeświadczenie Dobrobytu Yngwe

[Yngwe]

....Patrzyłem jak smok odchodzi ze smutkiem na pyszczku. Szkoda mi go było. Wydawał się samotny. Zaś ta zawsze bolała. Niestety ten, co miał nadejść był gorszy. Trzymano mnie za ogony. Za moje prześliczne piórka. Puszczaj je... Ty brutalko jedna. Ja chcę wolności! Popiskiwałem wiercąc się w jej łapce. Patrzyłem na mamcię z wyrzutem w oczach i niezbyt miłym grysem i sykiem. Po paru oddechach, odwróciłęm się i wbiłem kły w jej błonę przy łapie. To powinno ją zaboleć i mnie puścić. Chcę czuć wiatr w futerku i wolność w piórach. Ale z takimi ogonami to co ja mogę zrobić?

Przeświadczenie Dobrobytu Zaranna Łuska

[Przeświadczenie Dobrobytu]

– Już wszystko rozumiem. – stwierdził po słowach Zarannej, odwracając spojrzenie od odchodzącego samotnika i kierując ję od razu na pisklę. Odezwało się w nim współczucie widząc gorycz, która zapanowała nad pisklęciem, lecz Zaranna miała rację – pisklę nie było gotowe, aby chodzić samemu.
– Yngwe. – rzekł stanowczo, ale łagodnie, pragnąc zwrócić uwagę pisklęcia. – Nie możesz nigdzie sam chodzić, do puki nie nauczysz się przynajmniej uciekać. Nic nie sugeruje, ale co gdyby ktoś chciał cię skrzywdzić a nas, by nie było w pobliżu? Nie chciałbyś do nas wrócić? – przechylił łeb lekko – Jeśli naprawdę nie chcesz chodzić z nami mogę cię poznać z moją kompanką. Masz wybór.

@Yngwe @Zaranna Łuska

[Zaranna Łuska]

Nie było to miłe odczucie kiedy pisklę ugryzło skrajną w skrzydło-łapke. Niestety dla pisklęcia wiwerna nie miała zamiaru dać sobie wejść na głowę co skończyło się tym że chwyciła w pysk ogony pisklęcia z zamiarem by sobie trochę po wisiał i uspokoił swoje zapędy. Po bujała nim trochę by nie było to dla pisklęcia przyjemne. Nic się nie odezwała bo zgadzała się z drugim opiekunem.
Przeświadczenie Dobrobytu Yngwe

[Yngwe]

....No to chyba jakiś nieśmieszny żart. Gdy tylko ugryzłem, poleciałem w górę za ogon. To bolało i to bardzo. Piszczałem głośno, z całych sił jakby ktoś chciał mnie oskórować. Czułem jak jej łapa wyrywa mi futro i pióra na ogonie. Bolało, tak mocno... Piszczałem i płakałem, dławiąc się swoimi smarkami. W pewnym momencie między szkolchem i piskiem, zawartość mego żołądka pełna flegmy i śniadania, wyleciała wprost na wcześniej pogryzioną łapkę. Bałem się... Chciałem stąd jakoś uciec... Niech mi ktoś pomoże...

Przeświadczenie Dobrobytu
Zaranna Łuska

[Przeświadczenie Dobrobytu]

– Zaranna! Yngwe to nie mysz! Odstaw go! – rozkazał patrząc po raz pierwszy gniewnie na adeptkę. Choć w ślepiach odbiła się swoista dla niego łagodność i troska. Jak młody miał go słychać, skoro dynda z ogona jak wędzona ryba? Prawda, że pisklak nie powinien jej gryźć, sam gdyby zrobił coś takiego ojcu skończył by z piraniami w najgłębszej rzece... – Yngwe. Szanuj Zaranną, bo ci dobra. – Albo do puki ci dobra. – Nie będziesz sam chodził i basta. – brzmiał spokojnie, lecz nieustępliwie. W końcu chodziło tu o jego bezpieczeństwo. – Jeśli to tyle możemy chyba wracać. – w tym momencie popatrzył na Zaranną pytająco.

@Yngwe @Zaranna Łuska

[Zaranna Łuska]

Spojrzała na łowcę łagodnie i spokojnie, gdzie po niekąd rozumiejąc jego gniew odstawiła piskle. Uświadomiła sobie, że mogłam mu najpierw wytłumaczyć. Wróciła wzrokiem do starszego samca
– Wiem że to nie mysz spokojnie. Mój ojciec też tak mi robił kiedy byłam niesforna niestety nie możemy pozwolić sobie wejść na głowę. Musi zrozumieć że w ten sposób do niczego nie dojdzie a zadziała to tylko na jego nie korzyść. Jak bardzo bym nie tęskniła za jego ojcem, tak nie chcę by stało się z nim to samo.
Obejrzała się wokół i w miejsce gdzie odszedł samotnik z zastanowieniem po czym powoli zaczęła iść.
– Co ty na to że jeśli Yngwe będzie grzeczny i nie będzie uciekał przyjść tu do tego smoka z małym prezentem i by pobawił się z naszym piskleciem w kontrolowanych warunkach?
Przeświadczenie Dobrobytu Yngwe

[Yngwe]

....Gdy tylko zostałem położony na ziemi, z popiskiwaniem uciekłem pod łapy samca. Ukryłęm się za nią chlipiąc cicho z bólu i strachu. Trzęsłem się, chcąc znikać w tej łapie. Bałem się jej, że ponownie mnie skrzywdzi. Chyba powoli było to dla mnie za dużo jak naraz. Padłem na pysk, w cieniu akwamarynowego olbrzyma. Oby tylko mnie obronił przed brutalną mamcią... Dla postronnego przypominałęm zbyt duzego, trzęsącego się królika. Naprawdę niczym jeszcze dychający obiad, czekający na ścięcie

Przeświadczenie Dobrobytu Zaranna Łuska

[Przeświadczenie Dobrobytu]

– Też nie chce. – odparł tylko nieco przygnębiony odwracając wzrok, by karcąco powlec spojrzeniem za Yngwe. Uniósł głowę wyżej, lecz pysk opuścił zerkając nań z góry. Nic więcej jak po prostu zmrużył na niego powieki. – Powinieneś przeprosić Zaranną. Nie wkurzyła się na ciebie bez powodu. – rzekł. Czy pisklę e ogóle rozumiało za co są na niego źli? Zastanowił się, by zaraz znów popatrzeć na Zaranną.
– Z tym samotnikiem? Dlaczego, skoro mówisz, że chciał nam porwać Yngwe? – dociekał powodu, ale nie stał w miejscu, a zaraz pochylił się by bez ostrzeżenia powoli pochwycić pisklę za kark i ruszyć za adeptką.

@Zaranna Łuska @Yngwe