Kwarce Zręczności i Mocy

[Jarzębinowa Łuska]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Już po raz drugi zjawiła się w warsztacie, tym razem jednak nie po wiedzę. Ją potrafiła na swój sposób zbierać sama. Potrzebowała treningu w używaniu własnej magii. Jej wyobraźnia działała bez zarzutów, po prostu czasem jej moc nie potrafiła wypełnić wszystkich szczegółów wyobrażenia. Może po prostu problem tkwił w samych jej tworach, każdy z nich był przecież w jakiś sposób rośliną? Lub w źródle, które przypominało małe słońce?
Stanęła przed odpowiednim magicznym kwarcem i pochyliła łeb w pewnego rodzaju pozdrowieniu. Nadal nie była pewna czy w kamieniach jest jakaś świadomość, czy to po prostu twory magiczne spełniające swoje zadanie. Ze swojej torby wyjęła potrzebne kamienie szlachetne i ułożyła je jako zapłatę.

//jaspis, 2x perła, turkus, koral, nefryt i onyks za moc III

[Opiekun]

Kamienie szlachetne, położone przed kwarcem, znikały jeden po drugim, napełniając kryształ delikatnym blaskiem. Umysł Jarzębinowej Łuski został wtedy tknięty przez jakąś magiczną energię, pogrążając ją w głębokiej medytacji. W jej trakcie, smoczy głos tłumaczył smoczycy jak poprawnie trenować swoje źródło.

Bowiem, moc smoka to nie było coś, czego się dało nauczyć, jak latania, tworzenia magicznych tworów, lub też wiedzy o świecie. Moc była ściśle związana z ciałem smoka i jego fizycznością. Tak jak samo jak tężyznę fizyczną, gibkość, bystry wzrok, czy też piękno, trzeba było pielęgnować treningiem, a nie nauką, tak samo moc wymagała od smoka ciągłego testowania maddary i sięgania wyobraźnią po coraz bardziej skomplikowane i nienaturalne rzeczy.

Wracając do przytomności, smoczyca mogła się poczuć nieco pewniej, gdyż powiększył się jej naturalny potencjał magiczny. Wystarczył prosty test by zauważyć, że jej twory miały w sobie więcej mocy.

Jarzębinowa Łuska
– jaspis, 2x perła, turkus, koral, nefryt, onyks
+ Moc II

[Grad Skał]

Następnie feniks przyleciał do kwarcu magii. Zaciągnął worek z trudnością co wyglądało bardzo pokracznie. Trochę jakby leciał i walczył z pakunkiem ciągniętym po ziemi. Nie mógł jednak liczyć na pomoc Aohy, z resztą nie chciał jej. Lhatark był dumnym ptakiem!
Wysypał kamyki przy kwarcu mocy i czekał pragnąć być silniejszym.

// cytryn, 2x tygrysie oko, szafir za Moc II dla feniksa

[Opiekun]

Po chwili oczekiwania kamienie szlachetne podniosły się w górę, a następnie rozpłynęły się w powietrzu. Kwarc pochłonął zawartą w nich energię, wypełniając się delikatnym blaskiem. Wraz ze stuknięciem niewidocznego pazura o kryształ, po warsztacie rozbiegł się głośny rezonujący dźwięk, przenikający przez wszystko. Łeb feniksa ogarnął pulsujący ból, który nie ustępował, podczas gdy smoczy głos zaczął tłumaczyć mu jak wykorzystać w pełni swoje źródło mocy. Nawet po zakończeniu nauki, ból jeszcze przez dłuższy czas utrzymywał się we łbie Lhatarka, ale po jakimś czasie ustał. Tak samo też ustał dziwny rezonujący dźwięk kwarcu, który stopniowo słabł, aż całkowicie ucichł.

// – cytryn, szafir, 2x tygrysie oko
Lhatark – Raport z Mocy II

[Aromat Kawy]

Podróż trochę im zajęła, a po drodze zobaczyli całkiem sporą połać terenów nowego stada, jak i tych nienależących do nikogo. Nira lekko się zmartwiła surowością panujących tu zasad. Odruchowo szła bliżej Astrala, jak gdyby spodziewała się nagłego ataku ze strony nieznajomych. Z tego co powiedział to jeszcze nie należała oficjalnie do Ziemi i mogła, teoretycznie, uchodzić za samotnika.

Stanęła nieco zaskoczona hojnością samca. Znał ich tak krótko, a już w ich inwestował? Samica chciała pomóc Akiemu znaleźć rodzinę ze względu na ich wspólną podróż, ale nie była taka pewna czy chciałaby dalej wieść życie samotnika po tym wszystkim, co Pasterz dla niej zrobił. Uśmiechnęła się w odpowiedzi, ale zatrzymała w pół kroku kiedy usłyszała coś o...
– Kozy...? – zerknęła po zwierzyńcu. Faktycznie, była tu jakaś. – Może... Danarei? – powiedziała pierwsze co jej przyszło do głowy. Tak nazywało się jedno miasteczko, które spłonęło. Może kompana spotka lepszy los.

W międzyczasie podeszła bliżej kwarców i zaciągnęła do nich trochę mięsa. Równą ilość. Była ciekawa czy zadziałają tak, jak opisywał to przywódca stada. Miała stać się nieco zwinniejsza w łapach i lepiej operować maddarą, aby pomagać mu w leczeniach.

[Opiekun]

Położone przed kwarcem mięso zaczęło powoli skwierczeć i bulgotać, wydzielając charakterystycznie pachnące opary, które były pochłaniane przez kwarce. Kamienie zaczęły delikatnie się mienić, a ich blask stawał się coraz widoczniejszy. Opary dotarły również do nozdrzy smoczycy, wdzierając się do jej płuc i przyprawiając o zawroty głowy. Poczuła we łbie silne ukłucie, a jej łapy opadły z sił, aż musiała się na chwilę położyć. Mimo, że z perspektywy Astrala, Niravell przymknęła ślepia tylko na chwilę, dla niej wydawało się jakby mijały dziesiątki oddechów, gdy jakieś obce smocze głosy tłumaczyły jej, jak być zwinniejszą i jak efektywniej korzystać ze swojej wrodzonej mocy magicznej. Niemoc objęła całe jej ciało i umysł, a jedynym co mogła zrobić było słuchać i przyjmować otrzymywaną naukę. Dopiero gdy owa nauka się zakończyła, smoczyca odzyskała czucie w łapach i mogła otworzyć ślepia. Dym rozpłynął się, kwarce pociemniały, a warsztat powrócił do stanu sprzed kilku chwil.

// – 48/4 mięsa
Niravell – Raporty ze Zręczności II i Mocy II.

[Aromat Kawy]

Wróciła tym razem z własnymi zapasami, chociaż przetransportowanie ich było mordęgą. Może powinna była poprosić kogoś o pomoc, ale nie lubiła być ciężarem. Choć teraz, stojąc przed warsztatem z całym arsenałem mięsnym, zastanawiała się czy lepiej nie było przełknąć swoją niechęć. Ach, no cóż! Potrząsnęła szyją, odpoczęła, i podeszła w końcu bliżej kwarcu.
– Upmfh! Ale ciężkie. Jak ty to robisz, kamyczku? – spojrzała współczująco na kwarc, nie mając pojęcia jaka siła stoi za jego mocami. – Chciałabym dziś poprosić o wyostrzenie mojej maddary. Ostatnio leczenia idą dobrze, ale ataki już mniej, zwłaszcza w biegu. Nie lubię być bezsilna, a to chyba kłopoty z koncentracją. – Zmarszczyła nos. Może jednak faktycznie oszalała, skoro próbowała rozmawiać z przedmiotem?

/ 28/4 mięsa za Moc 3

[Opiekun]

Gdy smoczyca zastanowiła się nad działaniem kwarcu, w jej umyśle zagościł na chwilę obraz surowej zimy, której nigdy nie mogła widzieć. A mimo to, w jakiś sposób ją sobie wyobraziła, co było dość dziwne. Może to jakaś wskazówka, kogo się pytać o warsztat?

Przyniesione mięso odparowało powoli ze skwierczeniem i otoczyło Sowią Łuskę intensywnym zapachem smażonego mięsa. Przez dym przebijał się blask kwarcu, który pogrążył smoczycę w krótkim transie. Podczas niego, usłyszała we łbie głos obcego smoka, który metodycznie wytłumaczył jej w jaki sposób lepiej wykorzystywać swoją moc. Prócz samej techniki, wskazał też różne ćwiczenia, które pozwoliłyby smoczycy utrzymać ostrość źródła i nie pozwolić mu osłabnąć z czasem. Gdy dym się rozwiał, a kwarc pociemniał, smoczyca poczuła lekki ból głowy w skroniach i ogólne znużenie, jak po długim i bardzo intensywnym myśleniu. Objawy zelżały po jakimś czasie, a potem całkowicie zniknęły, zaś źródło smoczycy stało się silniejsze niż przedtem.

// – 28/4 mięsa
Sowia Łuska – Raport z Mocy III.

[Wafelkowy Kolec]

Więc to jest to legendarne, magiczne miejsce. Warsztat i wszelakiego rodzaju Kwarce, od których wydawało się Wafelkowi, że emanują niezrozumiałą dla niego energią. Ciekawe czy brało ją z tej dosłownej TONY żywności, którą musiał na sobie dźwigać i przekazać, aby uzyskać pożądany dla siebie efekt. A może przywódca go oszukał i "pozwolił" mu się tu przejść z tym całym ciężarem, żeby wyuczył się umiejętności bez pośrednictwa żadnego magicznego kryształu? Albo właśnie w tym tkwiła cała ta magia tej nauki.
– Mm, dzień... dobry...? – Przywitał się aksamitnym, lecz niepewnym głosem, jakby... nawet i trochę się bał szlachetnego bytu. Albo bał tego, że Pasterz zaraz wyjdzie zza krzaków i zacznie się śmiać z tego, że Noxturn gada do kamienia. Rety, cóż to byłoby za upokorzenie! Choć z przybranej pozycji wyglądał na poważnego i pewnego siebie.
Przykucnął i ściągnął ze swoich barków wyliczoną ilość pożywienia, które w najbliższej przyszłości będzie musiał odrobić. Rozglądnął się po okolicy trochę się wstydząc możliwego monologu.
– Czy... dobrze słyszałem, że smoki mogą tu, za opłatą, wyszlifować swe umiejętności w nienaturalnie szybkim tempie? Na przykład to, że będę... szybszy, żwawszy i bardziej nieuchwytny w jeden księżyc? – Zapytał się cicho, ale z nutą podekscytowania w głosie.

// 52/4 mięsa za Zręczność 2 i 3

[Opiekun]

Z początku nie wydarzyło się nic. Potem jednak, niewielka smużka dymu zaczęła wylatywać z góry mięsa, wypełniając powietrze soczystym zapachem smażonego mięsa. Darów coraz bardziej ubywało i ubywało, aż pozostała po nich jedynie tłusta i lekko okrwawiona plama. Potem nagle kwarc zabłysnął oślepiającym blaskiem, pogrążając smoka w wszechobecnej bieli. Wafelkowy Kolec usłyszał w swoich myślach nieznajomy smoczy głos, który wytłumaczył mu dokładnie, jak ćwiczyć swoje ciało, żeby było zręczniejsze, oraz dawał wskazówki odnośnie ćwiczeń, które pozwalały zachować nowo nabytą zwinność. Gdy światło kryształu zgasło, Noxturn potrzebował chwili czasu, żeby przyzwyczaić oczy do normalnego światła dnia. Przy okazji zauważył, że jego łapy były jakieś takie zręczniejsze.

// - 52/4 mięsa
Wafelkowy Kolec – Raport ze Zręczności II i III.

[Wafelkowy Kolec]

O rety... Ale... To... Było... Magiczne! Na samym początku nie mógł się skupić na tym, co próbował mu tłumaczyć nieznajomy smok w głowie z zachwytu nad tym wszystkim, co się tu właśnie wydarzyło, lecz potem był grzecznym uczniem i uważnie zapamiętywał wszystkie zalecone mu ćwiczenia.
– Dziękuję, kryształku! Mam nadzieję, że... umm... jedzonko było dobre. – Jakby potrafił uczyć inne smoki zdolności tak szybko też by pewnie tyle musiał jeść. I był głodny. Baardzo głodny. Ciekawe, czy kryształowym nauczycielom-smokom też by smakowały wafelki?

//zt

[Światła Północy]

Podróż do kwarców była długa, zwłaszcza że dzierżony w smoczych łapach oraz na barkach kompanów balast skutecznie spowalniał tempo, jakim każdy przeciętny smok poruszał się naturalnie.

Osiadłszy na skrytym wśród drzew uroczysku, westchnął ciężko, lodowatym spojrzeniem lustrując znajdujące się dookoła kwarce – całkiem sporych rozmiarów kryształy, które wyrastały z ziemi i... nie tylko. Specyficzne miejsce. Jedyne w swoim rodzaju. Nic dziwnego, że smoki mogły czerpać z niego coś... niemalże nadprzyrodzonego.

Topniejący Kolec nie musiał jednak szczególnie długo zastanawiać się nad celem. Potrząsnął łbem, coby odrzucić kasztanową grzywę do tyłu, a pozostałe kosmyki zaczesał szczupłymi, białymi palcami. Zapłatę za naukę pozostawił przy kwarcu zręczności oraz mocy, które znajdowały się niedaleko siebie.

Cofnął się o krok, a na Truflę oraz Dixiego syknął cicho - nakazując, aby cofnęli się jeszcze dalej. Nie chciał, by nieznane mu moce uznały kompanów matki za tych, których należy pobłogosławić.

• → 60/4 mięsa za zręczność III oraz IV.
  → 34/4 mięsa, 5/4 roślin, 1/4 inne, 3x akwamaryn za moc II oraz III.

[Opiekun]

Minęło całkiem sporo czasu, nim cały datek, przyniesiony przez smoka przed kwarce, całkowicie rozpłynął się w powietrzu i obdarował swą energią te magiczne kryształy. Powierzchnie kwarców rozjaśniały nagle, oślepiając smoka jaskrawym bladym blaskiem, w którym niknął cały okoliczny świat. W swoim łbie Topniejący usłyszał dwa nieznajome smocze głosy, które wytłumaczyły mu jak dobrze dbać o swoje fizyczne cechy. Jeden opowiadał o prawidłowych technikach ćwiczeń zręcznościowych oraz o ogólnym stylu życia potrzebnym do bycia zwinnym. Drugi zaś opowiadał o wewnętrznej mocy magicznej, która, jak każda inna fizyczna cecha, wymagała stałego treningu, żeby stać się wydatniejsza i lepsza. Gdy oba głosy zakończyły swoje nauki, światło kryształów zgasło, zostawiając po sobie smoka o znacznie większym potencjale niż przed wejściem do Warsztatu.

// – 94/4 mięsa, 5/4 roślin, 1/4 inne, 3x akwamaryn
Topniejący Kolec – Raporty ze Zręczności III i IV oraz z Mocy II i III.

[Ostatnie Mrozy]

Su słyszał o kwarcach znajdujących się w okolicy terenów świątyni. Długo zbierał zasoby by móc się w końcu do nich udać by szybko ulepszyć swój potencjał magiczny. Obrał sobie trudną ścieżkę, bo żadne z jego rodziców nie było szczególnie silne mocą, musiał więc popracować nieco więcej niż jego skupiające się głównie na drodze kłów i pazurów rodzeństwo.

Zajęło mu moment odnalezienie Warsztatu, a następnie odpowiedniego kwarcu. Adept nie omieszkał zbadać dokładnie kamienia przyglądając mu się, a nawet dotykając łapą jego powierzchnię. Gdy zaspokoił swoją ciekawość, położył przed sobą mały stosik kamieni szlachetnych i czekał na efekty.

// 2x ametyst, diament, koral, onyks, rubin, szmaragd, jaspis za moc IV

[Rozwiany Dmuchawiec]

Trahearne przybył do warsztatu sam. Przyniósł ze sobą cztery błyszczące, smacznie wyglądające kamienie szlachetne. Czas było się nieco podszkolić jeśli miał dalej pomagać Rozwianej na polowaniach. Oczywiście ona odganiała co się dało, ale nigdy nie wiadomo... Lepiej żeby potrafił unieść łapę i rzucić jakimś słowem żeby coś stanęło w płomieniach. Czyż nie? Stanął przed kwarcem i położył na ziemi topaz, 2 ametysty i nefryt.
– Mocy nieco więcej proszę.
Mruknął robiąc użytek ze swoich strun głosowych i zaczekał.

// topaz, 2x ametyst, nefryt za Moc 2 dla Trahearne (leszy)

[Opiekun]

Przyniesione przez smoki kamienie szlachetne zniknęły jeden po drugim, a kwarc mocy rozbłysnął silnym bladym blaskiem oślepiając wszystkich obecnych. Zarówno Kwietny Kolec, jak i Trahearne usłyszeli w swoich głowach obcy smoczy głos, który wziął sobie na cel rozwinięcie ich źródła mocy. Przeprowadził ich przez różnorakie treningi wyobraźni i wszelakiego formowania maddary, oraz fizycznie wzmocnił ich naturalne źródła. Gdy ćwiczenia się zakończyły, zarówno Kwietny jak i leszy, mogli poczuć, że ich umysł otworzył się na nowe potencjalnie silniejsze twory, które kiedyś zdawały się dla nich poza zasięgiem.

// – 2x ametyst, diament, koral, onyks, rubin, szmaragd, jaspis
Kwietny Kolec – Raport z Mocy IV

// – topaz, 2x ametyst, nefryt
Trahearne – Raport z Mocy II.

[Znamię Bestii]

Ostatnim razem zadziałało, czemu by nie teraz? Wlekła za sobą stertę wprost mięsa. Tury, dziki, żbiki, brać wybierać. Gdyby nie jej siła, pewnie nawet nie podołałaby tego tutaj przynieść.
Przystanęła przy kwarcu by nabrać oddechu. W polowaniach czasem szło różnie, czas był wyrównać szanse. Rzuciła na trawę mięsem i skłoniła długą szyję z gracją.
– Poproszę zrobić mnie zręczniejszą. – oznajmiła śpiewnie i czekała.

// 24/4 mięsa na Zręczność 2

[Rozwiane Myśli]

 Chodzenie wszędzie pieszo było nieco upierdliwe i bardzo czasochłonne, ale Ilo nie mógł nic na to poradzić. Ot, uroki posiadania karłowatych, niezdolnych do lotu skrzydeł. Trudno jednak było tęsknić za czymś, czego się nigdy nie posiadało, dlatego nie przejmował się nadmiernie swoją niepełnosprawnością. Do łapania zwierzyny skrzydła nie były potrzebne, ba, przeszkadzałyby nawet, bo musiałby uważać, by o nic nimi nie zahaczać przy podchodzeniu ofiar.

 Wreszcie dotarł na miejsce i stanął przed Kwarcem Zręczności, uśmiechając się odrobinę niepewnie, lecz mimo to przyjaźnie. Nie był pewien świadomości kwarców, ale wiedział już, że naprawdę działały. Kto wie, może zamieszkiwane były przez faktyczne dusze smoków? Chciałby kiedyś móc zamienić z nimi słowo.
 – Dzień dobry, Kwarcu. Przyszedłem z podarkiem, w zamian chcę być bardziej zwinny – powiedział, odrobinę niechlujnie kładąc stertę przedmiotów na ziemię przed dziwnym kamieniem.

onyks, ametyst, agat, rubin, 12/4 mięsa, 4/4 roślin › zręczność IV

[Opiekun]

Kwarce nie działały być może tak szybko jak kiedyś, jednak nie można było odmówić im sprawności. Co do skrytych w nich dusz, tego nie wiedział nikt, poza Kaltarelem. Ale... Odrobina uprzejmości, zaprezentowana przez młodych adeptów, na pewno nie zaszkodziła. Kwarc zajarzył się ciepłym blaskiem, otaczając Wyklętą i Opalizującą. Oboje usłyszeli łagodny i spokojny głos smoczycy, który poprowadził ich przez różnorakie ćwiczenia. Nie były łatwe – wymagały wspinaczki, przeciskania się przez wąskie szczeliny, używania refleksu do uniknięcia przed szyszkami. Trening był męczący, a jednak trwał mgnienie oka – kiedy światło kwarcu zgasło, na niebie widać było nadal te same chmury. Tylko zmęczone mięśnie, brak zapłaty i nowa wiedza świadczyły o tym, że naprawdę coś się tu zadziało.

//- 24/4 mięsa
Wyklęta Łuska – Raport ze Zręczności II.

- onyks, ametyst, agat, rubin, 12/4 mięsa, 4/4 roślin
Opalizująca Łuska – Raport ze Zręczności IV.

[Wybory Serca]

Tata i mama przyprowadzili ją do warsztatu, a razem z nią cały wóz skarbów. Śnieżka nie dowierzała własnym oczom – skąd oni posiadali tyle jedzenia? I kamieni szlachetnych? To wszystko miało być na jej nauki w warsztacie? Wyglądali na odrobinę przejętych, ale to zapewne sprawy dorosłych. Nie dopytywała.

Zeskoczyła z grzbietu Astrala i ustawiła się przed pierwszym z kwarców, tym od zręczności (przynajmniej według taty).
– Dzień dobry, kamyczku! Chciaabym być trochę zwinniejsza. Jak mama. – Uśmiechnęła się ciepło i pacnęła łapką zapłatę, którą odliczyli dla niej rodzice.

___

Zręczność 3: 28/4 mięsa
Zręczność 4: 8x malachit

[Mała Mogiła]

Mała wybrała się ponownie do kwarców. Moc? To już wynikało chyba tylko z kaprysu. Można mówić, że dobry piastun uczy tak samo, jak broni, ale żadna z tych rzeczy nie zaprzątała teraz głowy smoczycy. Tylko jakiś dziwny niepokój.
Dojrzałszy Śnieżkę po drugiej stronie, kiwnęła jej łbem. I całą uwagę przeniosła już na kwarc – jej modlitwa przebiegła bez słowa, ale z widocznym skupieniem i żarliwością w ślepiach.

/ 20/4 pożywienia i perła za moc II