Buczyna

[Jaskiniowy Kolec]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

"Zabawne jest to, że o tym mówisz...Istotnie mój język znajduje się gdzieś na terenach wspólnych..."
Odpowiedział niby żartobliwie, ale próżno szukać uśmiechu, albo jakiejkolwiek reakcji z jego strony. On jedynie czujnie się przyglądał Naznaczonemu.
"Sam go sobie odgryzłem, kiedy śmierć kołysała mnie w swoich zimnych, kochających objęciach. Myślę, że wtedy zbliżyłem się bliżej Bogów, niż Twoje ciało mogłoby sobie to wymarzyć... Już w ogóle nie zasypiam, myślę ciągle o tym... Przemijanie nas dotyka, poczułem już ten dotyk i myślę o tych, w których życie nigdy już nie błyśnie: O tych, którzy tkają niczym pająk nić tęsknoty..."
Przerwał na chwilę, po czym odwrócił wreszcie wzrok, ukazując znów, że nie jest posągiem...
"Widzę świata piękno...Widzę też świata piekło. Widzę sprzeczność i odczuwam wielką wściekłość..."
Sumienny znów spojrzał na Naznaczonego. Czy on postradał zmysły? Czy może Naznaczony zrozumie jego słowa...?
"Wiesz co? Im więcej wiem, tym więcej nie wiem, im więcej nie wiem, tym bardziej poznaje siebie, bo zdaję sobie sprawę z trudu tej życia misji, nie potrafię czynić cudów, ale mam spryt lisi... Taki mały... I śmiały..."
Pewnie to tylko bełkot obłąkańca... Tak powiedziałby każdy normalny smok. Ale Naznaczony... Był w końcu Bogiem wojny...

[Znamię Chaosu]

Smok wysluchal mentalnej mowy Sumiennego ze spokojem. Jego oblicze pozostawalo bez zmian, bez emocji. Po prostu uprzejmie wysluchiwal tego, co mowi ten smok. Ten smok, ktory niegdys butny i pelen energii stracil wszystko w oczach Naznaczonego. Stal sie...nudny. Stal sie kims, kim jest kazdy tutejszy smok....bogobojny, wierny glupiec. Pokrecil rozczarowny lbem, jednak nic nie odpowiedzial przez pierwszy moment.
-Czym sie kierowales, ze znalazles sie na az takim skraju rozpaczy?
Zapytal beznamietnym tonem. Nie byl zadziorny, tak jak wczesniej, po prostu ten smok stracil juz w jego oczach tyle, ze zaczal go traktowac jak kazdego innego. Z lekka doza ciekawosci, jednak zdecydowanie nie z sympatia. Nawet nie odpowiedzial na to, co stwierdzil. Blizej bogow, niz on? Zasmial sie w duchu na glupote, jaka ogarnela tego smoka. Bredzil, choc w jego slowach byla tez czastka prawdy swiata, jaka nim rzadzi.

[Jaskiniowy Kolec]

"Popadłem w obłęd. Nie widziałem, nie słyszałem. Czułem jedynie, że ucieka ze mnie życie... Czuję się nieżywy i nie wierzę już w nic. Jeśli jakiś głupiec powie mi, że po śmierci będziemy żyli w zaświatach, to chętnie go zabiję, aby się przekonał, że tam nic nie ma..."
Czy aby na pewno Naznaczony mógł ustawić Sumiennego w grupę tych nudnych? Chyba, że jego margines błędu był tak wielki, że żaden smok temu nie sprosta...
"Liczy się tylko TU i TERAZ. Kiedy odejdziesz, albo umrzesz, powspominają Cie chwilę, a potem znikniesz z pamięci wszystkich. Rodzisz się nikim i umierasz nikim. Od nas zależy jednak czy zmienimy myślenie niektórych, czy całe życie pozostaniemy nic nie warci..."
Ten spokój na jego pysku tak bardzo przypominał Aterala...
"Nadal oczekuję od Ciebie, że wywołasz jakąś wojnę, Bożku z Północy..."

[Znamię Chaosu]

Naznaczony wciaz sluchal ze spokojem slow Zmierzchu, jednakze tak jak przypuszczal, smok ten nie byl juz tym, jakim go poznal. Przechylil jednak deliaktnie leb na bok, po tym jak smok skonczyl.
-Nie o to pytalem.
Oznajmil tym swoim glebokim, przyjemnym dla ucha glosem, jednakze nie byl on naznaczony zadna emocja.
-Pytalem o to, co spowodowalo u Ciebie taki stan.
Wyjasnil uprzejmie, po czym poslal mu lekki usmiech.
-Wy, smiertelni jestescie tacy niecierpliwi....
Skwitowal wszystko, co powiedzial Sumienny, bowiem to, co przed chwila powiedzial bylo nieprawda. To, czy Cie zapamietaja, czy nie....i jak Cie zapamietaja zalezy tylko i wylacznie od niego samego. Choc fakt faktem, smiertelni mieli w rzyci historie i tych, ktorzy nieraz nadstawiali karku, by ich przyszlosc byla spokojna...pamietajac jedynie bogow. A to byl blad. Bo bogowie jedynie wskazywali droge, ale to smiertelni obierali ta, ktora chcieli podazac. Tutejsi bogowie jednakze zaczynali coraz bardziej wplywac na smiertelnych, bawiac sie nimi, niczym marionetkami i Naznaczonemu to sie wlasnie nie podobalo, dlatego tez chodzil i glosil to, co glosil.

[Jaskiniowy Kolec]

"Pytania, pytania. Dużo pytasz, a mało dajesz od siebie. A potem zwalasz na to, że jesteśmy niecierpliwi. To bardzo wygodne, nie sądzisz?"
Wreszcie jakaś reakcja. Sumienny przymrużył lekko ślepia. Tak dawno tego już nikt nie widział...
"Nie przyszedłem tutaj, aby się Tobie żalić. Jedyne co musisz wiedzieć to zasada: "Nie pożałuj rózgi i nie popsuj pisklaka...""
Jego wyraz pyska wrócił do normy. Obrócił nawet łeb i spojrzał gdzieś za Naznaczonego.
"Głosisz coś, co dla nas jest śmieszne... Jesteś bożkiem, a wcale nie chcesz osiągnąć swojego celu... Słowa to tylko słowa. Jeśli zadziałasz, to od ręki będziesz miał zwolenników..."
Znów puste ślepia spojrzały na smoka przed nim. Sumienny się zmienił, a Naznaczony ani trochę. Nadal chciał, a nic nie robił w kierunku tego, aby zmienić podejście innych smoków. Może nie był bogiem wojny, a bogiem cierpliwości? Może sam siebie oszukiwał...?

[Znamię Chaosu]

Zasmial sie chrapliwie na slowa Sumiennego.
-Bardzo wygodne i jakze praktyczne.
Odparl, bo sam Wojownik zmienil zaraz temat, zapominajac juz o tym, o co pytal, albo inaczej...nie zapomnial, a zaniechal.
-Jednak to jest prawda, jestescie niecierpliwi, zawsze chcecie wszystko juz i teraz.
Dopowiedzial, a jego pysk na powrot zastygl w bezemocjonalnej masce, choc oczy blyszczaly zimnem sniegu, ktory nie pojawi sie przez jakis czas na tychze terenach. A szkoda.
-Nie wiesz tego.
Powiedzila juz tak powaznie, ze jego slowa wrecz wbijaly sie zimnym ostrzem w umysl. Glos boga wojny stal sie po prostu oschly. Sumienny malo wiedzial, sam niewiele robil, a Naznaczony wciaz dazyl do tego, po co tu przybyl i mimo tego, ze Sumienny zadal od niego wojny, polnocny bog wojny nie zamierzal spelniac jego zachcianek od reki. Wywola to, czego chce, jak bedzie mu to na lape, a poki co, strategia i taktyka...bez tego fundamentu wojna nie ma sensu, jak widac ten mlody, niedoswiadczony smok tego nie wiedzial, gdyz byl po prostu zbyt malo obeznany ze swiatem, by wiedziec, ze za pstryknieciem palcow, nic sie nie dzieje.

[Jaskiniowy Kolec]

Nie? Wywołanie wojny było tak proste. jak zabicie pisklęcia z przeciwnego stada. I to dosłownie. Adept też nadawałby się.
Niemniej jednak kiedyś Naznaczony ukazał mu obraz wojny na którą beznamiętnie patrzył. Do czego on się chce przygotować, skoro w walce nie brał udziału? Chciał znaleźć wygodne miejsce do obserwowania zdarzeń, czy może chciał sobie zrobić zapasy jedzenia, aby jego śmiertelne ciało nie padło z głodu w czasie walk...?
Wojny wypowiadają Ci, którzy nie mają nic do stracenia, a wszystko do zyskania. Naznaczony nic by nie stracił, a po wojnie jednak uznano by jego obecność za zwiastun wojny. Zyskałby to czego chciał.
Chyba, że nadal zależało mu na głupim poznawaniu smoków.
"Pewność to stan absurdalny... Niemniej nie spróbujesz to się nie dowiesz..."
Odpowiedź nie przyszła szybko. Widocznie smok kalkulował sobie coś w w myślach.
"Jestem z krwi i kości. Jestem żywy, ale moje... Nasze smocze życie jest krótkie wobec wieczności Bogów. Dlatego właśnie chcemy mieć wszystko szybciej. Jeśli tego nie rozumiesz to jeszcze kompletnie nic nie wiesz o śmiertelnych."

[Znamię Chaosu]

Poslal nieodgadnione spojrzenie Sumiennemu. Jakby czytal w jego myslach odrzekl z delikatnym usmiechem na pysku.
-Zrobienie czegos glupiego przez jednostke nie wywola wojny. Zbyt bardzo cenicie sobie pokoj. Predzej zostana wyciagniete konsekwencje na tej jednostce, a nie na calym stadzie.
Odpowiedzial w zasadzie na to, co myslal Sumienny. Wiedzial? Albo moze tylko sie domyslal? Tego nie mozna orzec, jednak zaraz potem Naznaczony dodal.
-Tak, to logiczne, ze wy, smiertelni, lubicie wykorzystac wszystko, poki mozecie...pozniej juz nie bedzie Wam to dane, to racja. Ja jednak sie nieco roznie, fakt faktem nie pamietam wszystiego z mojego boskiego zycia, wiem jednak intuicyjnie, co powinienem robic i jak.
To bylo szczere wyznanie, ktore ukazywalo jego slabosc, jednakze zrozumienie smiertelnego nie bylo mu potrzebne, jednak jesli zrozumie i zaakceptuje, coz..bedzie to kolejna ciekawostka, jaka zapamieta o smiertelnych polnocny bog wojny.

[Jaskiniowy Kolec]

Nie było co się spierać. Naznaczony miał rację, że za bardzo ceniono pokój, aby się od niego odwrócić. Znał ból pojedynczych występków. W końcu właśnie za to został zdegradowany...
"Masz rację..."
Było dużo hipokryzji w Sumiennym. Chciał wojny, ale zarazem chciał zabić Białego, który tą wojnę chciał rozpętać. Naznaczony jednak nie musiał o tym wiedzieć. Sumienny chciał walki. Chciał krwi i chciał wysłać kilka smoków do Aterala, pochłaniając ich ciała jako nagrodę. Był zdolny do tego? Był zdolny zjeść innego smoka? Oczywiście. Mięso to mięso, a Aterala nie obchodzi w końcu ciało zabitego...
"To niepisane prawa natury. Im istota krócej żyje tym więcej i szybciej chce mieć coś dla siebie. Skoro jesteś Bogiem to nie zrozumiesz tego, że krótki żywot zmusza nas do ciągłego uczenia się, aby zostawić jakąś spuściznę naszym pisklakom, a oni przekażą tą wiedzę następnym, wraz z dodaniem kilku zdań od siebie..."

[Znamię Chaosu]

Skinal krotko lbem.
-Dlatego wraz z moimi bracmi i siostra zstapilismy na ziemie w smiertelnych cialach...zasiedlajac swiezo narodzone piskleta naszymi duszami.
Oznajmil ze spokojem, jakby zabicie nowonarodzonej istoty i powtorne skierowanie jej w zaswiaty bylo czyms zwyczajnym. Zaraz potem dodal.
-Dlatego poki co obserwuje, mam jeszcze dlugie zycie, by rozpetac niejedna wojne, jesli bede chcial, ale ja chce zrozumiec.
Oznajmil z czyms na ksztalt melancholii, tak Sumienny mial racje mowiac o tym, ze nie wie, nie zna natury smiertelnych. Przygladal im sie nie jeden raz, jednakze nigdy nie zyl w smiertelnym ciele, wiec nigdy nie poznal co do bol, glod, milosc, czy rozpacz. Chcial tego doznac i wiedzial, ze w ciagu dosc dlugiego smoczego istnienia pozna to wszystko i bedzie mogl dzialac po swojemu, gdy przyjdzie na to pora.

[Jaskiniowy Kolec]

"Nikt nie będzie Ci mówił co masz robić. Przynajmniej w to wierzę..." I tyle miał na ten temat do powiedzenia, bo cóż więcej było do dodania...
"Ja jednak siedzieć nie będę na zadzie i patrzeć na to co się dzieje. Przygotuje się na każdą ewentualność wojny. Zanim się obejrzysz, będę stał gdzieś w Cieniu i będę się o nich uczył...
Co kombinował? Jeśli chce poznać prawdę, to będzie zmuszony o to zapytać.
Ten smok nigdy się nie nudził. Ciągle za czymś gonił, ciągle wyznaczał sobie jakieś cele, aby nie zgubić swojego powołania w życiu. Taka nauka płynęła ze Sumiennego. Dopóki masz cel w życiu to jesteś w stanie przeżyć. Bez celu nie ma sensu nawet żyć...

[Znamię Chaosu]

Pokiwal lbem.
-Tak, nikt nie bedzie mowil, co masz robic, a jednak...postepujesz zgonie z wola ojca, Zludzenie Zycia, czyz nie?
Zapytal rozbawiony tym faktem. Polaczenie miedzy tymi smokami odkryl dopiero, gdy Prorokini wezwala go na Skaly Pokoju, gdzie obecny byl rowniez ojciec jego rozmowcy. Ludzaco podobni, pachnacy niemal identycznie. Jednakze roznili sie, przynajmniej poki co i to bardzo i Naznaczony mial nadzieje, ze tak pozostanie. Z tego co zdazyl zauwazyc, Zycie byl nudnym przedstawicielem gatunku, nak ktorym studiowal.
-Rozsadnie.
Skinal lbem, wyrokujac to, co powiedzial Sumienny za sluszne nastawienie, bowiem caly czas nalezy byc czujnym. Inaczej to krotkie zycie, moze okazac sie jeszcze krotsze.

[Jaskiniowy Kolec]

"Mylisz się. Myślisz, że ojciec pozwoliłby mi na zakładanie się z przywódcą Ognia o pojedynek? Jeśli wygram to będę miał swobodne wejście do Ognia na czas trzech księżyców. Poznam ich od środka. To samo być może zaproponuje przywódcy Cienia... Będę miał wiedzę na temat każdego stada...
W głosie pobrzmiewała duma z jego planu. Niemniej znów nie było widać żadnej zmiany na jego pysku.
"Tajemnice stad to wiedza. Wiedza to potęga. Zdobędziesz tajemnice, a pozyskasz również potęgę... "
Niemniej nie wspomniał o tym co się stanie, jeśli przegra pojedynek. W ślepiach Zmierzchu, i tak wygra wszystko...
"Tak więc szykuj się. Być może za kilka księżyców stanę przed Twoim leżem. Być może i z Tobą o coś się założę...?"

[Znamię Chaosu]

Usmiechnal sie poblazliwie na wzmianke o zakladach. Ktos tu po kims papuguje. No ale on mial juz na koncie dwoch przywodcow, zostal jeden, ale jakos nie za bardzo mial ochote walczyc z Zyciem, jakos...nie trawil tego smoka, po prostu.
-Wpierw musisz wygrac walke.
Odparl bez emocji, po prostu stwierdzal fakty, po czym przechyli leb na bok.
-A co, jak ty pregrasz bedziesz musial zrobic?
Zagadnal szczerze zaciekawiony, on mial wykonac drobna robote dla Oceanu, jednakze wygral, wiec nie bylo o niczym mowy i niedlugo wlasnie zawita na tereny Ognia, ponownie.
-Hmmm....nie widze sensu. Nie masz mi nic do zaoferowania.
Naznaczony zarejestrowal, ze kolejny smok chce z nim walczyc, czy to dla rewanzu, czy po prostu. Co tez sie tu dzieje? Pokonal dwojke Przywodcow i juz....nagle wszyscy chca z nim walczyc.

[Jaskiniowy Kolec]

"Mylisz się. Przy przegranej i tak pójdę na tereny Ognia, tylko że jako pełnoprawny członek stada. Jeśli wygram to po prostu ułatwi mi wszystko... Jeśli przegram. Cóż. Wydłuży się mój czas pobytu u Ognia i tyle. Nie wątpię, że kiedyś wrócę na tereny Życia..."
I to była właśnie najlepsza część tej całej 'umowy'. Wygra czy przegra. I tak zyska to co zechce...
"Czyżby? Myślałem bardziej o tym, że to Ty nie masz nic do zaoferowania... Ja oczywiście mogę dostarczyć Ci szansę rewanżu, bo w końcu przegrałeś ze mną... Niezależnie od tego jak dużo stoczysz walk i z kim. Jeśli nie pokonasz mnie, nadal będziemy mieli niewyrównane rachunki..."
Chciał walki. Chciał krwi tego Bożka. Chciał mu się odpłacić za ten ostatni atak, który o mało nie zabił go, gdy był jeszcze nieco większy od pisklęcia...
Poza tym Naznaczony taki pewny nie mógł być... Przywódca Ognia się zmienił. Umowy z Oceanem już nie obowiązywały...

[Znamię Chaosu]

To, co wiedzial Sumienny, a to co wiedzial Naznaczony roznilo sie i to bardzo. Wiek jaki ich roznil tez bylo widac. Naznaczony mial przed soba porywczego, jeszcze nie znajacego swiata malolata. On byl doswiadczony. Widzial juz nie raz na czym swiat stoi i nie wytlumaczy temu piskleciu o co chodzi w jego rozgrywce. W koncu mlodych zawsze wicher gna...tam gdzie ich slepia niosa.
-Coz, wiec zycze udanej walki.
Oznajmil slyszac, jaka stawke postawil na szali Sumienny. Ryzykownie, ale skoro tak chcial, moze juz niedlugo Naznaczony bedzie go ogladac jako Ognistego Wojownika, a nie tego z Zycia? Kto wie. Na wzmianke o przegranej poslal mlodemu poblazliwe westchniecie. Z jego wytrzymaloscia wciaz nie bylo najlepiej i zawsze mial pecha z tym dosc watlym cialem. Ale coz poradzic? Przynajmniej po ranach wiadomo, kto jest lepszy.
-Och, jakze szlachetne z twojej strony, ze zezwalasz mi z Toba walczyc.
Zakpil z rozbawieniem bog wojny. Ale nie odebral to jako uraze, a po prostu dobry zart.