Młode Spotkanie VIII

[Znamię Burzy]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Wysłuchał najpierw słów Oprawcy dotyczących historii Wolnych Stad oraz bogów. Ciekawiła go historia Wiatru oraz Życia przed odłączeniem się od niego Wody, ale o to pewnie mógł się zapytać swojego ojca. A Kropla miał przecież tylko jedno pytanie! Nie był w sumie pewien, czego chciałby się dowiedzieć. Najpierw posłuchał tego, co mówią inne smoki, ponieważ nie chciał przez przypadek powtórzyć pytania. Liczył zresztą na to, że Prorok nie będzie skąpił odpowiedzi i warto go spytać o coś innego niż cała reszta... w porządku, szansa była niewielka, ale jednak. Problem polegał na tym, że smok nie miał żadnego ciekawego pomysłu. Maddara? Mgła? Bariera? Równinni? Nie, to już było, bez sensu. O, może na coś wpadł...
-Mówiliśmy o tym, czy ma sens tworzenie jednego wielkiego stada. A czy była kiedyś próba stworzenia takiego lub ktoś zdobył władzę nad wszystkimi stadami jednocześnie? – zastanawiał się jeszcze, czy nie spytać o walki Jadu na arenie, ale to było dużo bardziej interesujące.

[Czarny Lis]

Młody Kolec nieco się pogubi w tym całym słowotoku w tej grupie. Przez co naprawdę mało się udzielał. Zauważył teraz wady spotkań w takich dużych grupach. Fakt naprawdę wiele dowiadywał się o tym świecie, dowiadywał się o innych smokach i ich myślach. Tu nie było żadnych wątpliwości. Jednak tego był ciut za dużo, nie miał pytań, bo te pytania, które chciał zadać, zadał ktoś szybszy od niego. By coś odpowiedział, ale już ktoś pierwszy się odezwał. Mógłby szybciej odpowiadać. Jednak Dyskretny był z tych co kilkukrotnie zastanawiał się nim coś powie lub zrobi. Więc naprawdę rzadko miał okazje się wyrażać. Jak już to chętniej odpowiadał bratu, w tym przypadku o jego wybrance serca
Twoja luba chce już zakładać nowe stado z tobą – wyszeptał gdy usłyszał pytanie smoczycy.
Dyskretny się smucił, że to już koniec, naprawdę chciał się bardziej udzielić niż zazwyczaj, ale trudno nie cofnie tego. A gdyby mógł zmieniłby to. Jednak wciąż ma wpływ na przynajmniej końcówkę spotkania. Ostatnie pytanie, tym razem musiał wrzucić szybszy bieg jeżeli miałby zdążyć. Szybko coś sklecił z wcześniejszych wypowiedzi oprawcy i miał pewną wątpliwość, którą nie wyjaśnił więc by je rozwiać zadał takie pytanie:
Wcześniej powiedziałeś, że bóg Życia i Śmierci walczyli ze sobą. To znaczy, że bogów można zabić. A skoro tak to co by się stało gdyby jeden zn ich wygrał? Jak by to wpłynęło by na nasze życia? Czy jak zabraknie jednego boga to wtedy wybiera się innego czy może tracimy jedną z naturalnych rzeczy w tym świecie? – może to nie było jedno pytanie, ale było rozłożone na kilka czynników. Czemu akurat to pytanie, takie trochę gdybanie filozoficzne słabość adepta. Chociaż jeszcze coś wyciągnie z tego spotkania i jakoś się jeszcze udzieli.

[Mroźny Kolec]

Ciąg dalszy opowieści tak go zaciekawił i dał do myślenia, że przegapił poprzednią okazję na zadanie jakiegoś pytania. Kłapnął zębami, przetrawiając natłok informacji, które dziś otrzymał. Zamyślił się, lekcja historii przeprowadzona przez Proroka biła na głowę wszystko, czego dowiedział się od swojej przybranej matki wiele księżyców temu. Spojrzał pod swoje łapy na pierzasto-łuskowego malucha. Okazał się bardziej bystry i gadatliwy niż wygląda na pierwszy rzut oka, będzie musiał to wziąć pod uwagę przy następnych rozmowach. Końcówka ogona lekko pacnęła o ziemię, pazurki lewej łapy zabębniły i glebę, gdy adept usłyszał przyzwolenie na ostatnie pytanie, zanim spotkanie się skończy. Długo się nie zastanawiał.
– Skąd wzięła się tradycja zmagań o tytuł Czempiona Viliara i kto jest obecnym posiadaczem tytułu? – miał jeszcze wiele pytań, ale skoro czas jest bardzo ograniczony, poprzestanie tylko na tym jednym. Westchnął cicho, zły na siebie że zagapił się podczas poprzedniej kolejki.

[Aroganckie Piękno]

Westchnęła. Przecież w momencie, jak już zadawała pytania, to wiedziała, że mówił o tym bogu. Ale i tak kilka pytań pozostało bez odpowiedzi, jej poprzednich pytań. Gdyby nie fakt, że podświadomie czuła szacunek do tego smoka, bo w końcu zechciał poświęcić im wszystkim czas i odpowiadał cierpliwie na pytania...to i tak czuła się czasem traktowana z góry. I po co te dziwne hierarchie? Tyle było niewyjaśnionych informacji. Tyle niedopowiedzeń. Tyle rzeczy, o których można snuć tylko domysły. Aileen pokręciła łebkiem.
–Jak mogą być naszymi wrogami, skoro nawet ich nie znamy...Skoro zostaliśmy oddzieleni tą barierą od nich, a oni od nas...czy nie staliśmy się sobie sami wrogami? Pozbawieni tego naturalnego wroga, widocznie szukamy wrogów zastępczych. – powiedziała.
Prorok mówił o wielu rzeczach. Ale te rzeczy były przeszłością. Znajomość przeszłości może im się przyda. Ale przeszłość nie rozwiąże problemów teraźniejszości. Tak jej się wydawało. Na wzmiankę o jej stadzie pokiwała powoli łbem.
–Czyli istnieją stada poza barierą, prócz Równin. I im jakoś udaje się przetrwać...poniekąd. – powiedziała, jednakże zaraz potem szybko zmieniła swój obiekt zainteresowań.
–Czemu Woda się rozpadła, potem znów powstała? – zapytała, bo faktycznie to było dziwne. Czemu stada znikały i pojawiały się?

[Jad Duszy]

Czas na odpowiedzi. Tak jak się spodziewał pytań wcale nie było niemało. Spojrzał na Keezheekoni.
– W miejscu wulkanu istniał kiedyś dawny obóz Ognia – powiedział smoczycy Cienia.
– Wiele pokoleń temu doszło do erupcji, w wyniku czego cały obóz ognia został zniszczony. Zginęła wtedy jedna z dawnych Przywódczyni Ognia, która jednak wtedy należała już do Starszyzny, Iskra Gniewu. Smoki Ognia odnalazły schronienie w obozie Wiatru, który wspomógł Ogień w potrzebie. Oba stada łączyła więź przyjaźni, jeśli wolicie, sojusz. Żyli tam do czasu założenie nowego obozu Ognia – powiedział, przenosząc spojrzenie na Zgniłą Łuskę.
– A smoki ufają elfom? Jakoś uleciało to mojej uwadze. Większość smoków nie ufa elfom, a większość elfów nie ufa ludziom. Jesteśmy jednak sprzymierzeńcami, mamy wspólnych wrogów i wspólne korzyści. Czemu elfy a nie inne rasy? Cóż... Powodem może być po prostu to, ze inne rasy rzadko są spotykane, natomiast elfy "mieszkają razem z nami", na tych samych terenach. Gdyby to na przykład ludzie lub krasnoludy przynieśli Drzewo Odnowy i osiedlili się tutaj, to oni byliby na miejscu elfów – odpowiedział wodnej, patrząc potem na Spłoszoną Łuskę.
– Przede wszystkim stado potrzebuje smoków, które je tworzą. Zarówno Wiatr, jak i Cień przybyli tu z pewną ilością członków. Muszą oni chcieć stworzyć nowe stado, zachować własna odrębność, zamiast przyłączyć się do jednego z istniejących stad. Jak powiedziałaś muszą mieć do tego własne tereny, czy to otrzymane od pozostałych stad, czy to zdobyte dla siebie siłą lub sprytem. Muszą również zostać przyjęci i uznani przez pozostałe stada. A przynajmniej muszą otrzymać zgodę na osiedlenie się tutaj jako odrębne stado, bo z ta akceptacja bywa różnie. Niemniej jednak to tylko ogólnie przyjęte, logiczne wnioski. nie istnieje coś takiego jak z góry ustalone wymagania do założenia nowego stada – odpowiedział smoczycy.
– Nie, Tarram jest pozbawiony jakiejkolwiek mocy i uwięziony, więc nie ma wpływu na świat śmiertelnych. Równinni również nie potrafiliby sami stworzyć mgły – odpowiedział na pytanie Szmaragdowej Łuski. Potem zwrócił spojrzenie na Leszczynową. To prawda, ze nie odpowiedział na jej pytanie, jednak nie znaczyło to, ze go nie słyszał. Podobnie z innymi uwagami smoczycy – on po prostu nie mógł odpowiedzieć na wszystko, nie był bogiem.
– Z tego, co wiem, Hebanowy Oprawca zgodził się oddać swoje ciało Tarramowi. Być może podzielał jego wizje świata, może chciał tylko zniszczenia lub uznawał to za zaszczyt. nie sadze jednak, aby bez zgody "dawcy", Tarram mógł przejąc jego ciało. Czy by mógł zrobić to jakikolwiek inny bóg. Nie wiem, na jakiej podstawie Tarram wybrał hebanowego – być może na podobieństwo charakterów lub mógł wyczuć, że Hebanowy zgodzi się na oddanie mu ciała. Innymi słowy ryzyko raczej wam nie grozi, a już na pewno bez waszej zgody... Którą możecie dać nawet tego nie wiedząc – ostrzegł jednak.
– Nikt nie zmuszą Wody do przyłączenia się do Ziemi. Ich stado było osłabione po śmierci Nieokiełznanych Wód Oceanu. Nie mieli przywódcy, który mógłby poprowadzić stado, nawet jeśli jakieś wybory miały miejsce. Po prostu opadli z sił, stali na granicy zniszczenia. Prędzej czy później, przy takim stanie rzeczy Woda przestałaby istnieć. Bez smoków stado nie istnieje, a smoki Wody znikały. Uznano zatem, że smoki powinny wybrać inne stado, by przetrwać, a większość wybrała Ziemię, z którą mieli sojusz. twierdzono, że nie została wchłonięta jak Wiatr, ale istniała nadal, płynąc żyłami Ziemi... Dlatego zmieniono nazwę na Życie – by pokazać, że nie zostali zniszczeni, a połączeni. Za swój stan obwiniali jakiś czas Ogień i Cień, ale nie wiem, jak z tym teraz – odpowiedział Finezyjnemu. Zatrzymał wzrok na młodym pisklęciu ognia.
– Smocze Życie nie ma ceny – powiedział do Ksihenku.
– Na to pytanie każdy musi odpowiedzieć sobie sam. To kwestia moralności. niektórzy uważają, że nikt nie ma prawa odbierać życia innemu smokowi. Inni, że mogą zabijać kogo tylko chcą. jeszcze inni, że zabicie innego smoka musi być uzasadnione na przykład tym, ze smok złamał prawo. Przykładem może być efekt złamania jednego z naszych praw. Jeśli smok zdradzi stado, Przywódca może wydać na niego wyrok śmierci. Jeśli smok zabije pisklę grozi mu śmierć, jeśli bogowie lub prorok zgodzą się na jego egzekucję. Innymi słowy prawo pozwala na kare śmierci, ale... no właśnie, jest to kara. Pamiętaj jednak, ze wszyscy kiedyś umrą, a smoki to jednak drapieżniki. Śmierć w naturze nie jest niczym nowym, czy zatem wybór, kto powinien umrzeć jest dobry czy może nie ma prawa bytu? – Odpowiedział pytaniem. kwestie moralności każdy pojmował inaczej. niech sobie młodzi sami wymyślą własne odpowiedzi na to pytanie, nie muszą zgadzać się ze sobą we wszystkim.
– Do obozu elfów może wejść ten, kto otrzyma od nich pozwolenie. Gdy ich obóz nie jest zamknięty każdy smok może spróbować tam wejść. Obóz jest strzeżony przez Strażników. Gdy przedstawi się im sprawę, z którą chce się wejść, można otrzymać pozwolenie i swobodnie wchodzić i wychodzić z ich obozu, dożywotnio lub do czasu, aż nie cofną pozwolenia. A mogą je cofnąć, jeśli uznają cie za zagrożenie. Po co tam wchodzić? Mają Uzdrowicieli, zapasy ziół i mięsa. Można uzyskać zatem u nich leczenie, jak u Uzdrowiciela, można wymienić jedne zapasy na inne lub zwyczajnie porozmawiać i wymienić się informacjami, jeśli zechcą to zrobić – powiedział do Zbuntowanego Kolca.
Ikelos zakrztusił się, a dźwięk ten wyjątkowo przypominał tłumiony śmiech. Antares również zatrzepotał skrzydłami z rozbawieniem. Wielbiony? Jad? Tego to jeszcze nie widzieli! Oprawca również. Spojrzał na Rycerskiego, jakby zobaczył go dopiero po raz pierwszy. Serio? Ha, a to by się co poniektórzy zdziwili!
– Sam decydujesz o swoim losie i o tym, co możesz zrobić. Szkolisz się jednak na Łowcę, więc zadanie masz w pewnym sensie ułatwione. Możesz po prostu zbierać kamienie i mięso i rozdawać je smokom z własnego stada. Nie w ramach obowiązków, a prezentów. Nie tylko wspomożesz ich wysiłki w nauce, ale również sam zyskasz uznanie w ich oczach oraz ich wdzięczność. Możesz również starać się zapełnić skarbiec swojego stada, by następne pokolenia mogły z niego korzystać, pamiętając o tobie, nawet gdy ciebie już zabraknie. Możesz próbować zyskać miano najlepszego Łowcy Wolnych Stad, stawać w szranki z drapieżnikami, by przetrzebić ich populacje i zmniejszyć zagrożenie dla innych polujących smoków z twojego stada. Masz przed sobą więcej możliwości niż tylko karmienie głodnych smoków i szkolenie młodych – powiedział. Cóż, każdy mógł sam pomyśleć, co mógłby zrobić dla stada. nie zawsze była to jednak prosta droga, nie zawsze również korzystna dla samego zainteresowanego. na przykład Oprawca nigdy by taka nie podążył... Chociaż te drapieżniki to i on trzebił.
Spojrzał na Czujna Łuskę.
– Przeżyłem całą rodzinę żyjącą tu, pod barierą, wśród Wolnych Stad – uściślił pytanie smoczycy. – Mam jeszcze potomków poza barierą, którzy nigdy tu nie zawitali. A jak żyć z tą świadomością? Cóż... To zależy od tego, jak ktoś rozumie więzy. Przeżyłem śmierć wszystkich z mojego pokolenia, pokolenia, które urodziło się przede mną a także chyba tych, z pokolenia po mnie – powiedział z namysłem. Czujna nie była pierwsza, która o to pytała.
– Strata niektórych z nich była... Hm... Cóż, czasem nawet z na nimi tęsknie. Strata innych była natomiast niezauważalna i to ci drudzy są w większości. Ja po prostu nie przywiązuję się do innych, a śmierć jest dla mnie rzeczą naturalną. Wszyscy kiedyś umrą, a po nich nadejdą kolejni... I tak w kółko. Dla niektórych może być to straszna perspektywa, strata bliskich, przyjaciół, rodziny... A dla mnie to naturalna rzecz. Chociaż jak mówiłem za niektórymi tęsknię. Sprawiali, że życie było ciekawsze i takie smoki pozostają w mojej pamięci – stwierdził. Byli to nieliczni. Strapiony, Envy, Szyderca, a nawet Nieokiełznany, chociaż ten ostatni w mniej pozytywny sposób.
– Prób było kilka, ale żadna się nie powiodła. W ciągu księżyców wybudzało wiele wojen, niektóre dyktowane właśnie chęcią podbicia innego stada czy sprawienia, by tylko jedno, jedyne stado pozostało na tych ziemiach. Nie były one liczne, większość wojen było raczej sporami terytorialnymi. Żyły jednak smoki, które marzyły o takim połączeniu, chociaż nie było żadnych wojen. Ostatnio próbował tego dokonać Słowo Prawdy, który chciał zjednoczyć wszystkie stad w jedno. jak widać dzisiaj, nic mu z tego nie wyszło. Mało tego, gdy próbował to zrobić istniały tylko Ogień, Cień i Zycie. W wyniku swoich prób połączenia stad zraził do siebie kilka smoków Życia, do którego to stada należał. Gdy został wybrany na Przywódce, smoki te pod przywództwem Leśnego Szeptu, znanego może lepiej jako Ciche Wody, odłączyło się od Życia i ponownie stworzyło stado Wody – odpowiedział Kropli.
– Tarram pokonał kiedyś Immanora, jednak ten powrócił do życia. Nie jest łatwo zabić boga... O ile w ogóle możliwe jest całkowite zabicie boga, a nie jedynie jego uwięzienie i pozbawienie mocy. Czy w razie takiego przypadku ich miejsce zostanie zajęte? Wydaje mi się, że to zależy. Miejsce Tarrama jako boga Śmierci nie pozostało puste, narodził się Ateral. To może sugerować, że w miejsce jednych bogów mogą pojawić się nowi... Ale nie muszą. Nie było takiego przypadku i tu możemy jedynie spekulować – odpowiedział Dyskretnemu Kolcowi. Cóż, Bogowie nie mówili mu, czy można ich zabić, jak to zrobić ani co się stanie w takim przypadku.
– Arena Viliara została utworzona przez samego pana Wojny, całkiem niedawno, więc "tradycja" to na razie duże słowo. Po prostu pewnego dnia arena się pojawiła, a pierwszy smok wszedł na nią, by stanąć do walki z drapieżnikiem zesłanym przez Viliara i wzmocnionym przez niego w porównaniu dzikimi drapieżnikami. Ja jestem pierwszym i obecnie jedynym smokiem, który pokonał wszystkie drapieżniki, zatem na razie to ja jestem Czempionem Viliara – od długiego czasu się to nie zmieniło – nie dostał nawet jednego, jedynego wyzwania. Szkoda.
– Częściowo odpowiedziałem na twoje pytanie, jeśli chodzi o ponowne powstanie Wody – powiedział do Aileen, bo w końcu mówił o tym, gdy odpowiadał na pytanie Kropli.
– Stado Wody nie rozpadło się w dosłownym znaczeniu tego słowa. Za czasów Nieśmiertelnego Ognia i Nieokiełznanych Wód doszło do wojny pomiędzy Wodą a połączonymi siłami Ognia i Cienia. Ogień i Cień wyszły z tego starcia zwycięsko, chociaż niewiele brakowało, by stało się inaczej. W wyniku wojny Nieokiełznany odniósł spore rany, jednak odmówił leczenia i żądał dobicia go. Nieśmiertelna odmówiła, jednak jego była partnerka użyła maddary, by spełnić jego "życzenie". Nieokiełznany zginał zatem w czasie wojny, a jego następcy doprowadzili Wodę do znacznego osłabienia. O tym również zdążyłem jednak opowiedzieć – powiedział do cienistej, dzięki niej uzupełniając odpowiedź dla Finezyjnego Kolca.
– Nasze spotkanie dobiegło końca. Nie zapomnijcie, czego się dowiedzieliście i nie zaprzepaśćcie nowo nabytej umiejętności samodzielnego myślenia. A jakby ktoś chciał, to może mnie znaleźć na wyspie na jeziorze – dodał z kpiącym uśmiechem. Po chwili Ikelos skoczył na jego grzbiet, a Jad rozłożył skrzydła, odlatując do swojej jaskini. Antares został przez chwile, świdrując zebranych czerwonymi oczami.
– Koniec, koniec – zakrakał ochryple, podrywając się w powietrze i odlatując za prorokiem.



Za aktywny udział w spotkaniu następujące nagrody otrzymują:
Keezheekoni – 1 poziom Wiedzy (do poziomu III), 2 PU do rozdania w raportach, 12/4 mięsa
Spłoszona Łuska – 3 PU do rozdania w raportach LUB Wiedza poziom IV i 2 PU do rozdania w raportach, 12/4 mięsa
Czujna Łuska – 3 PU do rozdania w raportach LUB Wiedza poziom IV i 2 PU do rozdania w raportach, 12/4 mięsa
Leszczynowa Łuska – 3 poziomy Wiedzy (do poziomu III), 2 PU do rozdania w raportach, 10/4 mięsa
Szmaragdowa Łuska – 1 poziom Wiedzy (do poziomu III), 2 PU do rozdania w raportach, 10/4 mięsa
Aileen – 1 poziom Wiedzy (do poziomu III), 2 PU do rozdania w raportach, 10/4 mięsa
Finezyjny Kolec – 1 poziom Wiedzy (do poziomu III), 2 PU do rozdania w raportach, 9/4 mięsa
Ksihenku – 3 poziomy Wiedzy (do poziomu III), 2 PU do rozdania w raportach, 8/4 mięsa
Zgniła Łuska – 1 poziom Wiedzy (do poziomu III), 2 PU do rozdania w raportach, 8/4 mięsa
Zbuntowany Kolec – 3 poziomy Wiedzy (do poziomu III), 2 PU do rozdania w raportach, 7/4 mięsa
Dyskretny Kolec – 1 poziom Wiedzy (do poziomu III), 2 PU do rozdania w raportach, 6/4 mięsa
Mroźny Kolec – 1 poziom Wiedzy (do poziomu III), 2 PU do rozdania w raportach, 6/4 mięsa
Rycerski Kolec – 1 poziom Wiedzy (do poziomu III), 1 PU do rozdania w raportach, 6/4 mięsa
Kropla – 2 poziomy Wiedzy (do poziomu III), 1 PU do rozdania w raportach, 5/4 mięsa
Mgła – 3 poziomy Wiedzy (do poziomu III), 1 PU do rozdania w raportach, 5/4 mięsa
Koral – 3 poziomy Wiedzy (do poziomu III), 1 PU do rozdania w raportach, 5/4 mięsa
Srebrny Kolec – 4/4 mięsa
Młody – 3/4 mięsa
Soneul – 3/4 mięsa
Porywisty Kolec – 3/4 mięsa
Niewidoczny Kolec – 3/4 mięsa

Gratulacje.


Przyznane PU mogą posłużyć do zdobycia maksymalnie III poziomu wybranej umiejętności!