Smoki Wolnych Stad

Pszyszła. Żeby się czegoś nauczyć. Było to jej pierwsze spotkanie, więc czuła się niepewnie. Raczej nikt nie zwruci na nią uwagi. Księżyc robił sie jaśniejszy, gdy usłyszała słowa boga.Nie wiedziała na początku o co chodzi. Łapy same ją prowadziły. Gdy dotarła, wokół Aterala było juź kilka smoków. Usiadła bliżej by dokładnie przyjrzeć się bogowi.– Dzień dobry, Ateralu – Skąd znała jego imię? Sama nie wiedziała, poprostu wydawało jej się że tak brzmiało jego imię. Ukłoniła się, a białamplama zrobiła się jaśniejsza niż zwykle. Smoczyca oczywiście o tym nie wiedziała. Owinęła sobie puszysty ogon wokół łapek, i patrzyła zielonymi oczyma na Boga Śmierci. Miała przeczucie że będzie zdobywać tu wiedzę. Więc siedziała cicho jak mysz pod miotłą. Gdy spojrzała w bok zobaczyła swojego "wujka". Uśmiechnęła się do niego. Ciekawe czy on ją zauważył, a najważnkejsze czy ją rozpoznał. Przeciesz się zmieniła i to bardzo.

Kiedy wujek wstał, czarna samiczka omal nie spadła. W ostatniej chwili chwyciła się jednego z rogów. Gdy ta karuzela się uspokoiła, a samiec zdjął wodną samiczke że swojej szyji i postawił Czar na ziemi. Ta zakręciła się i upadła za zadek. Śmiejąc ssię przy tym cichutko. Czy jej się to podobało? A no pewnie!–Tak!– Zapuszczała głośno.

Miała do niego podejść? No dobra. Czarna samiczka zrobiła ten sam manewr co przed chwilą, tylko że zatrzymała się przy ogonie. Spróbowała się wspiąć, na grzbiet. Gdy w konicu dopieła swego, ostrożnym krokiem podeszła do rogów, które ją zaciekawiły. Objeła jeden swoimi małymi łapkami. Po chwili puściła i położyła czarne łapy pomiędzy oczy wujka, śmiejąc się przy tym cichutko.

Słowo "wujek" przekonało w pewnym stopniu przekonało samiczke, a całkowicie przekonało ją słowa ojca. Podeszła truchtem do Cienistego smoka. Obeszła go do okoła, przeglądając się mu uważnie, ocierając się o jego łapy jak kot. Usiadła przed "wujkiem", uśmiechnęła się wesoło. Popatrzyła w jego oczy, jagdyby było coś tam napisane. –Wujek Kra?– Zapytała, spoglądając na tate.

Gdy Shiro wylądował, Czar widząc innego smoka, ześlizgnęła się po ogonie ojca. Chowała się za tylnią łapą Tygrysa, po chwili przemknęła do jego przedniej łapy. Słysząc swoje imię, niechętnie wyszła zza swojej kryjó. Na ugiętych łapkach wyszła zza łapy Shiro. Znów biała plamka zrobiła się jaśniejsza. –Dzeń Dobry– Przywitała się nieśmiało.