Smoki Wolnych Stad

Przekazuję dla Okowy Przeszłości:

– bukiet suszonych kwiatów dla Sennah (darmowe błogosławieństwo dla 1 osoby na misję zwiadowczą) – L24, zużyj do końca '25
– czterolistna koniczyna (jednorazowy Szczęściarz) – L24, zużyj do końca '25
– atut dla kompana: regeneracja – L24, zużyj do końca '25
– możliwość zmiany 1 atutu – L24, zużyj do końca '25
– możliwość odmłodzenia lub postarzenia o maks 6 księżyców (wlicza się w limit odmłodzeń raz na 2 miesiące) – L24, zużyj do końca '25

Akt (Dla Okowów)

-Inkluzje... byli? -przekręcił głowę w zastanowieniu. -Przecież to samica. -dodał.
-A chętnie bym się przeszedł, chętnie. Zwłaszcza, że akurat planowałem wybrać się na łowy, nad morze. Zgaduję, że powinno to być po drodze. -posłał delikatny uśmiech w stronę samca. Zdziwił się jednak nieco, nikt wcześniej nie proponował mu spaceru. Zaczął się więc zastanawiać, o czym to można by pogawędzić w drodze.

// Rytm Słońca

-Ano tak, z Ziemi. Ty zgaduję, że ze Słońca? -przed wskazaniem stada zaciągnął nieco zapachu przez nozdrza.
-Było mi dane poznać już kilka osóbek z waszego stada i bardzooo przyjemnie się z nimi rozmawiało! Poznałem Inkluzje Ametrynu, Ślad Chmur i Blady Mrok. Dużo się od nich dowiedziałem w kwestii czarów, jak i polowań. -pochwalił się niedawno nabytymi znajomościami.

// Rytm Słońca

-Ano... prawda... było... ciekawie! -musiał brać głębokie oddechy z każdym wypowiadanym słowem, przez co trochę trwało, nim wypowiedział każde ze zdań.
-Bardzo... ciekawe... doświadczenie... -po kilku głębszych oddechach jego płuca uspokoiły się, a prędkość wymowy wróciła do normy.
-Pierwszy raz zdarzyło mi się coś takiego. Ale też pierwszy raz spotkałem przy kwarcach innego smoka. Zawsze łączą nauki smoków, które przybyły do nich w tym samym celu? -zapytał zaciekawiony.
-Mnie też miło Ciebie poznać, Khamsinie! -rzucił w jego stronę przyjaznym, ciepłym uśmiechem.

// Rytm Słońca

-Łooo, to było coś! -wykrzyknął, przerywając na chwile swe dyszenie. Mięśnie bolały go jak diabli, zwłaszcza że zazwyczaj unika wysiłku fizycznego. Maddara na co dzień wyręcza jego mięśnie w wykonywaniu sporej ilości czynności.
-Nigdy wcześniej nie zdarzyło mi się mieć wspólnego treningu u kwarców. To było ciekawe. Au. -podwinął ku sobie łapę, nie mógł zareagować inaczej, gdy złapał go tak ostry skurcz. Po chwili jednak grymas bólu z jego twarzy zniknął, a łapa ponownie pojawiła się na podłożu.
-O, właśnie, jestem Qhir! Albo Drzemiący Kolec, jak kto woli! -uśmiechnął się ciepło w stronę nieznajomego, po czym skwitował to lekkim ukłonem, zakończonym kolejnym wykręceniem pyska z bólu.

// Rytm Słońca

Drzemiący przybył na miejsce z kilkoma kamykami wsadzonymi w swą gęstą grzywę, o dziwo żaden z nich nie wypadł po drodze.
-O, dobry wieczór! -skinął łbem w stronę smoka, którego to dostrzegł po raz pierwszy. Po zapachu zorientował się jednak, ze to ktoś ze słonecznego stada.
Podszedł powoli do kwarcu siły, po czym gwałtownie pokręcił łbem na prawo i lewo, aż wszystkie kamienie posypały się z grzywy. Ułożył je w ładny, równy stosik tuż pod kwarcem, po czym posłał swą myśl w jego stronę.
~Chciałbym być nieco silniejszy.

// 5x perła, akwamaryn –> Siła 2

Qhir usłyszał o tym miejscu od ojca, planował wybrać się do kilku kryształów, żeby podnieść nieco swe umiejętności. Na trzecie miejsce obrał kryształy mocy i zręczności. Bardzo interesowały go oba z nich, w końcu będzie magicznym łowcą!
-Chciałbym być nieco bardziej zręczny i do tego lepiej posługiwać się maddarą! -ukłonił się przed kwarcami, po czym podsunął pod nie kamienie szlachetne i mięso.

// Zręczność 1 → 3 (8x cytryn, 5x perła)
// Moc 2 → 3 (28/4 mięsa)

Qhir usłyszał o tym miejscu od ojca, planował wybrać się do kilku kryształów, żeby podnieść kilka swych umiejętności. Jako drugi punkt wycieczki obrał kryształy siły i wytrzymałości. Tym razem udał się tylko do jednego z nich. Nie chciał przecież łatwo padać od napotkanych na polowaniu przeciwników.
-Chciałbym być nieco bardziej wytrzymały! -ukłonił się przed kwarcem, po czym podsunął pod niego kamienie szlachetne.

// Wytrzymałość 2 → 3 (7x cytryn)

Qhir usłyszał o tym miejscu od ojca, planował wybrać się do kilku kryształów, żeby podnieść kilka swych umiejętności. Pierwszy, w którym zawitał, to kryształ percepcji i aparycji. W końcu co to za łowca bez dobrego wzroku i umiejętności odstraszania drapieżników?
-Chciałbym ulepszyć swój wzrok i być nieco bardziej przekonujący! -ukłonił się przed kamykiem, po czym podsunął pod niego mięso.

// Percepcja 2 –> 3 (28/4 mięsa)
// Aparycja 3 –> 4 (32/4 mięsa)

Qhir nie miał żadnych oporów, aby spróbować drugiej wersji odstraszania drapieżnika. Ta wydawała mu się bardziej intuicyjna. Zamierzał jednak milczeć co do tego, jako że drugi smok miał już mocno wyrobione zdanie co do tego, która technika jest tą bardziej elegancką.

Kiwnął prędko łbem, po czym zabrał się za wykonywanie polecenia. Zgiął łapy, po czym delikatnie ułożył swe ciało na podłożu. Ułożony tak na prawym boku postanowił uspokoić nieco oddech. Podkulił też przednie oraz tylne łapy tak, aby znajdowały się jak najbliżej brzucha. Podobnie zrobił z ogonem, podciągnął go ku sobie i schował między podkulonymi już łapami. Następnie położył uszy tak, aby te przylgnęły do szyi.

Orli Kolec

-Yhm. -ponownie kiwnął głową w geście zrozumienia.
-O, to będę musiał dopytać na naukach maddary, bo temat oswajania brzmi ciekawie. -zgodził się ze stwierdzeniem nauczyciela, po czym ponownie zamienił się w słuch.

Ciarki przebiegły po ciele młodego smoka. Wykonał krok do tyłu, a jego ciało ponownie zadrżało, nigdy wcześniej nie widział czegoś tak... przerażającego. Jego oddech przyspieszył, a serce zaczęło mocniej bić. Przymknął oczy, trzepnął łbem na boki, próbując w ten sposób pozbyć się strachu. Nagle jego temperament uległ zmianie. Nabrał sporo powietrza do płuc, po chwili wypuszczając je melodyjnie i hucznie przez nozdrza. Uniósł obie przednie łapy przed siebie, sprawiając tym samym wrażenie dużo większego, niż był w rzeczywistości. Stojąc wciąż na tylnych łapach, uderzył żwawo przednimi w podłoże. Powtórzył to jeszcze dwukrotnie, a krótką chwilę później zaryczał donośnie. W trakcie ryku niedobory hałasu pomagał uzupełnić mu ogon cyklicznie stukający o glebę.

Orli Kolec

Ucieszył się, słysząc aż tak wielkie pochwały, jak posiadanie łowiectwa we krwi! Uśmiechnął się lekko pod nosem, po czym wsłuchał się w kolejne słowa nauczyciela.
-O, myślę, że odstraszanie drapieżników może być czymś nieco bardziej wartym przećwiczenia! Ale o przebiegu oswajania też chętnie bym posłuchał, jeśli można -odpowiedział zaciekawiony każdym tematem, aczkolwiek wybrał ten, według niego, bardziej użyteczny.

//Orli Kolec

Przytaknął przy pomocy łba, gdy Orli Kolec zalecił mu chwilkę poczekać. Przymknął na chwilę oczy, aby nie było mu zbyt łatwo znaleźć poszlak. Otworzył je dopiero wtedy gdy do jego uszu ponownie dobiegły słowa drugiego smoka.

Qhir zaczął rozglądać się po okolicy. Spacerował tu i ówdzie niuchając, czy może to jakiś zapach nie dotrze do jego nozdrzy. Nie zapomniał też włączyć do śledzenia swego wzroku. Podczas wyłapywania zapachu do nozdrzy rozglądał się po okolicy, wpierw patrzył pod swe łapy, śledząc czy nie zostały tam zostawione jakieś ślady. Niestety nic nie znalazł. Pospacerował chwilkę, spoglądając na przemian, to na podłoże, to nieco wyżej, na drzewa bądź krzaki. Po chwili dostrzegł kępek futra zahaczony o kawałek odstającej kory. Złapał futro w przednią, prawą łapę, podstawił pod nos, po czym przyswoił zapach, który to wciąż ostał się na futrze. Przez moment zerknął jeszcze na kępkę sierści, po czym zawiesił go z powrotem na kawałku kory i wrócił do rozglądania się. Futro było dobrym tropem, wskazującym na to, że północny smok znajduje się w pobliżu. Nieopodal dostrzegł także połamane gałązki. Pod takim naciskiem musiało złamać je większe zwierzę. Podążył więc za tropem, zapach w bardzo małym stopniu zaczął docierać w stronę ziemistego. Po chwili jednak rozpłynął się, niesiony przez powietrze. Kierując się chwilę w stronę zapachu zdobyczy, dostrzegł też ślady pozostawione w podłożu. Zbadał ślady. Był to kolejny dobry trop, ślady łap wyglądał na takie, które mogłyby należeć do smoka. Kierował się za nimi tak długo, aż na horyzoncie nie dostrzegł brązowego smoka. Zapach także w coraz większym stopniu zdradzał obecność drugiego osobnika. Qhir widząc Orlego Kolca, wykonał kilka susów, aby znaleźć się w pobliżu.

//Orli Kolec

-O, rozumiem. Tak, szkolę się na łowcę! -odpowiedział dumnie.
-Wspomniane wcześniej odchody, kępki futra zwierząt, ślady łap, bądź kopyt, pióra, zapach moczu -wymienił wszystko co przyszło mu do głowy, po czym spojrzał na nauczyciela.

//Orli Kolec

-Jako łowca ile takich koszów mógłbym zostawiać maksymalnie, aby nie przeszkadzać innym w łowieniu? -zapytał zaintrygowany częścią o łowcach.

Drzemiący zareagował lekkim zdziwieniem, słysząc pomruk aprobaty.
-Hmm, to może zaczniemy od śledzenia? -odpowiedział.

// Orli Kolec

-Hmm, takie kosze na ryby są jednorazowego użytku? Czy można ich użyć kilka razy? -zapytał zaciekawiony.
Po usłyszeniu polecenia Qhir zabrał się do roboty. Na początek nabrał nieco mułu w łapy. Następnie starannie wsmarował go w koszyk. Po chwili zanurzył łeb pod wodą, zgarnął z dna rzeki nieco wodorostów i wyciągnął je na powierzchnię. Prędko powtykał wodorosty w szpary znajdujące się w koszyku, a następnie twór ten umieścił w wodzie. Na koniec z dna rzeki zgarnął nieco kamieni, po czym podsypał nimi koszyk od dołu. Co prawda nie był zbytnio zadowolony z tego co zrobił. Wykonał dwa kroki w tył, kiwnął w stronę Orlego Kolca, oznajmiając, ze już skończył, po czym usiadł obok rzeczki.

// Orli Kolec

-Ooo, brzmi ciekawie! Tak, tak, mam ją w planach! -podekscytował się, po czym odpowiedział na zadane wcześniej pytanie.
-Coś mi się obiło o uszy, kopie się głęboką dziurę w ziemi, dno wykłada naostrzonymi gałęziami, a następnie przykrywa się to wszystko trawą i liśćmi, aby zwierzęta wpadały do środka. Są może jeszcze jakieś inne techniki tworzenia pułapek? Wydaje mi się, że tylko o takiej do tej pory słyszałem. -odpowiedział, a zaraz po tym kilka listków przyklejonych do jego ciała zleciało na podłogę.

// Orli Kolec

-Hmm, nie znam jeszcze techniki magicznej, ale bardzo chętnie też bym o niej posłuchał, jeśli można! -wyrzucił z siebie pełnym entuzjazmu głosem.

Ah, ale później będzie siedzenia w jeziorze, żeby to wszystko domyć – przeleciało mu przez myśl.
Wziął długi rozpęd, wskoczył do pobliskiej kałuży, a błoto rozbryznęło się po okolicy. Kilkukrotnie przetoczył się przez brązową maź, po czym wstał i nabrał błotka w przednie łapy. Dokładnie rozsmarował je po twarzy, tak, by tylko oczy wystawały. Oczywiście nie zapomniał też o rogu. Na koniec zanurzył w błocie końcówkę ogona i wysmarował nią fragmenty ciała, które wciąż nie były błotem tknięte. Nieopodal znalazł dosyć pokaźną stertę liści, wrzucił w nią swe ciało, a listki, które podskoczyły w powietrze, przykleiły się do jego oblepionego błotem ciała. Na koniec złapał winorośl i kilka patyków. Przyłożył patyki do rogu, po czym obwiązał je winoroślą.

// Orli Kolec

Qhir uśmiechnął się pod nosem, słysząc, że dobrze mu idzie.

-Hmm, to może... kamuflaż? Z tak jaskrawym ciałem jak moje ciężko jest nie rzucać się w oczy, warto by było coś na to poradzić. -odpowiedział na zadane wcześniej pytanie.

// Orli Kolec