Smoki Wolnych Stad

Nigdy nie przeszkadzały mu nielotne umiejętności brata więc na pomysł wspólnej wyprawy był jak najbardziej chętny!
– A wiesz co? A ja lubię z tobą spacer! – Przyznał mu podczas podróży do świątyni. Pochwalił go też za siłę, czy chęci noszenia takiej ilości pożywienia...
Gdy przybyli już na miejscu, Ultori wysypał się z zawartości przygotowanej do zapłaty. Iangakuki był pod wrażeniem takim jak gdyby zobaczył silnego zapaśnika zrzucającego obciążniki z siebie by przygotować się do prawdziwej walki.
No, coś w tym stylu.

Po otrzymaniu błogosławieństwa i odejściu w swoim kierunku, Odważny zbliżył się do swojego brata, szepcząc do niego.
– Ale następny raz daj mi też nosić.. Bo tak łyso wyglądałem.. – Przyznał trochę zawstydzony.

Przybył jako ostatni i również samotnie, na swoich skrzydełkach. W oddali zobaczył swojego brata, oraz jakieś inne smoki. W sumie je znał!
– O, cześć Ultori!! – Zawołał do niego i przysiadł nieopodal.
Czemu tu było tylko smoków? A no tak, jakieś zebranie młodych! On na pewno był cały czas młody! Gdyby był duży, to miałby dorosłą rangę, et co.

O rany, świątynia! Jak ona fascynująco wyglądała! To właściwie pierwsza konstrukcja którą widział na oczy. Czy miał wierzyć że to smoki ją stworzyły? A może świątynie zrobili sami bogowie? A może.. bogowie kazali smokom zrobić świątynie, i wyszła właśnie taka o.
W sumie, dobry pytanie. Kiedy to zbudowano?
Odważny Kolec był też bardzo ciekawskim kolcem, wnikliwie obserwował otoczenie, a podczas drogi nie bał się pytać swoich rodziców o różne rzeczy. Świątynia więc nie była wyjątkiem w kwestii jego uwagi. Najpierw oczywiście zainteresował go całokształt, a zaraz bardzo duża tablica z wielką ilością literek. Zaczął czytać wstęp, o jakie to wspaniałe dary daje błogosławieństwo, by dopiero po chwili zauważyć że w sumie jest tu też przecież sam prorok.
Turkusowe ślepia samca zatrzymały się więc właśnie na nim. Poważnie wyglądającym brązowym smoku.
– O! Dzień dobry! MY PRZYJŚĆ.. – Spojrzenie adepta umknęło na moment w stronę matki – Znaczy, my przyszliśmy.. po błogosławieństwo..! Ja, moja mama i tata, w podróż za granicę! Mam ze sobą dary dla bogini! – Wyjaśnił żywiołowo, zrzucając z grzbietu część upolowanej zwierzyny. Pożywienie wydawało mu się cenniejsze od kamieni, w końcu mięsko zawsze można zjeść! A skoro to jest dobra zapłata, to Iangakuki cieszył się że w ten sposób może zadba o brzuszek Sennah.. albo proroka..

//12/4 mięsa za zwiad 06.06.2024

Proszę o odblokowanie mi:

• Wiedza I
  Bieganie I
  Pływanie I
  Latanie I
  Skradanie I
  Perswazja I

Ze względu na wiek 8 księżyców i starą duszę

• aktualizacja

Iangakuki uśmiechnął się w stronę Celeste gdy ten się im przedstawił, a po chwili jego uwagę zwróciły czarodziejskie sztuczki, których świadom oczywiście nie był. Te obce, ale fantastyczne wonie natychmiast zwróciły jego uwagę, a gdy tylko w fascynujący sposób śnieg został poderwany przez wicher, samczyk zaraz zajął miejsce na zmęczonej zimową porą trawie.
Spojrzał wówczas na swojego brata, szukając i u niego tego podziwu względem dziejących się tu rzeczy.
I czekając na odpowiedzi względem ich obecności tu i tego wszystkiego, po wysłuchaniu starszej smoczycy z swojego stada miał tylko więcej pytań!
– Kto Katamuu? Kto Dadu? – Zapytał niedługo po zakończonej mowie, ignorując prośbę o wybranie jednej z ścieżek. Iangakuki nie ukrywał wyraźnego zaciekawienia.
Dopiero po chwili jak ocknął się i zobaczył że Ultori już zaangażował się do zabawy, zwrócił uwagę ku różnym opcjom. W tym samym czasie zresztą, Ultori podjął już decyzję.
– Vajb, vem mio nek kofa szopa! – Powiedział za nim, ostatecznie decydując się również na jego wybór, albowiem on i jego brat byli nieomylni w swych wyborach.
Plus, właściwie to nawet nie wiedział co to szop, i co związanego z nim ma włochaty pająk.

Po jakimś czasie zjawiły się dwa kolejne smoki, a raczej smoczątka-pisklątka, Iangakuki i Ultori!
Razem z pozostałymi smokami Słońca, Iangakuki zatrzymał się gdzieś na boku, spoglądając na brata.
Nie wydawał się skory do interakcji. Czy może to przez śnieg który grudami oblepił jego futro?
– IMMOKA, ne kee...ecate vem mi-mi mior horen!DOBRA, nie chc.. chcesz to ja-ja nas przywitać! – Powiedział, to odważnie, to oceniająco – w stronę swojego brata. Słowa nieco mu się łamały z zimna i tremy. W końcu ostatni raz kiedy widział smoka ziemi, to po spotkaniu z tatą!
Wybiegł więc w stronę zgromadzenia, zostawiając dwójkę z tyłu, wpadając w większą zaspę śniegu zaczął podskakiwać jak zając, tylko taki kaleki, bez finezji.
– Cześć..! Ja jest Iaaaang.g.g.. Iangakak.. kuki! A tam mój brat Ul-to-ri. My zabawa! – Przemówił, zatrzymując wzrok dłużej na Celeste, jako najbardziej im podobnemu we wzroście.
Po chwili zaś, przysiadł bliżej zgrai smoków Ziemi. Ten duży niebieski przypominał trochę tatę.
..trooooochę..

dowolny kompan typu 1-2 – użyj do końca '23
+ ode mnie dla Rubinowej Łuski

Rubinowa Łuska

akt.

darmowe błogosławieństwo (misja zwiadowcza) dla 1 osoby – użyj do końca '23
+ ode mnie dla Rytmu Wydm

Rytm Wydm
Aktualizacja