Smoki Wolnych Stad

Pisklę faktycznie się odsunęło, ale tylko dlatego, że Mancimilian zaczął się podnosić. A to nie wróżyło niczego pewnego. Wycofała się za Rubinową. Ona zdecydowanie wyglądała na bardziej obronnego smoka niż ta miękka klucha północna mianująca się Przywódczynią. Zwinka spojrzała na kałużę krwi na ziemi i doszła do wniosku, że Północna Klucha nie ma za grosz szacunku do życia swoich smoków. Że nigdy jej nie obroni. W końcu puściła płazem próbę zabójstwa swojej Uzdrowicielki. Wstyd. Została tylko po to by wiedzieć, czy Mancimilian nie poniesie żadnej odpowiedzialności.

Trzymała się mocno, trochę wgryzając ząbkami w kark Starszego. Już z góry zobaczyła pewnego rodzaju pobojowisko. Mnóstwo, mnóstwo krwi, kleryczkę i łataną Uzdrowicielkę jej Stada. Wszystko wyglądało już jednak na opanowane. Zeskoczyła z grzbietu starego pryka, żeby go nieco odciążyć w tym jego ostatnim wysiłku. Bo wyglądało na to, że faktycznie jest ostatni. Spojrzała w prawo, gdzie miała szukać, ale zrezygnowała z tego pomysłu. Jakaś część jej podświadomości mówiła jej, że może nie warto oddalać się od dorosłych nie umiejąc się porządnie bić. Mackonur odpłynął, a ona została przy nim, pacając go ogonem po pysku, żeby go ocucić. Nie za mocno, tak o... Uzdrowicielka zrobiła swoje, przyszła gupia Pirzywódczyni, a Axarus wstał na łapy.
Przypatrzyła się jak robi jeść rannej. Nie była pewna czy ranna w szyję chciałaby teraz coś jest, ale kim ona tam jest by oceniać? Już chciała zagaić Szczęście, żeby skończyły udawać wilka, ale sobie poszły. No i została... z kim tu została? Rozejrzała się. Została z wielką plamą krwi, Powrotami Słońca, Mackonurem i Rubinową... i śpiochem. Podeszła do niego. Blisko jego pyska...

/Nie wiem kogo tu pingać, ale ja tak... dla zabawy tu.

Nagle Axarus zaczął dziwnie się zachowywać, co zdziwiło Zwinkę. Zainteresowała się tym. Podeszła do niego gdy upadł. Nie zrozumiała, że coś poczuł. Zainteresowała się skarbami... a nie, krabami... i... eech, nie ważne. A była taka ciekawa. Pobiegła za Axarusem, po czym, kiedy zobaczyła że ten chce wzbić się w powietrze, skorzystała ze swoich minimalnych rozmiarów i wpakowała mu się na barki. Nie będzie jej uciekał! Docierając na miejsce dostrzegła...