Smoki Wolnych Stad

-Wykluło się. Nim dostałam tym czasowy zakaz zajmowania się pisklęciem starałam się przekazać mu wszystko co było dla niego ważne. Dzięki temu rośnie i grzecznie stara się współpracować z resztą stada. Boli trochę to ze nie mogłam go uczyć jednak lepsza czasowa strata niż stracić pisklę na zawsze. Aktualnie ma już 12 księżyców.
Odpowiedziała niemal od razu po usłyszeniu słów samca. Uradowało ją trochę, że ktoś podziela jej zdanie ale co poradzić każde stado ma troszkę inaczej.
-Nie wiem czy jej uwierzyli czy po prostu tak bardzo nienawidzili zdrajcy że stanęli po stronie jego biologicznej córki która ponoć chciała go zabić. Ile w tym prawdy nie mam pojęcia...
Dodała po chwili patrząc w dal zamyślona.
Błotnik ostrożnie by nie przestraszyć żywiołaka zaczepiał go do wspólnej zabawy. Nie był agresywny lecz starał się być koleżeński jak tylko potrafi ze swojej błotnikowej natury.
Ślad Chmur

Samiczka była całkiem urocza i bardzo interesująca. Wsłuchała się w odpowiedź i miło było słyszeć że mają wspólne zainteresowanie. Może kiedyś będą wstanie pomóc sobie nawzajem chociażby radą. Uśmiechnęła się do niej szczerze a kiedy wypadła jej kolej na odpowiedź nie miała problemu z odpowiedzią ponieważ nie wchodziło to w szczegóły.
-Mój smutek wynika z innej sytuacji niżeli z profesji. Czarodziejką chciałam być odkąd poznałam maddare. Aspekty fizyczne to nie moja droga.
Zaśmiała się po czym odrzuciła piłkę ze swoim zapytaniem.
-Masz jakieś plany czy wolisz zostać samotną?
Fabia

-Kiedyś ktoś mnie poprosił o zajęcie się jego jajkiem. Owy smok dostał miano zdrajcy. Głupio wyniósł jajo poza teren stada. Z jednej strony rozumiem bo miał dużo nie przychylnych smoków z drugiej strony zaoszczędziło by to kłopotu. Ja wychowywałam jajo na terenach wspólnych dbając by miał wszystko i chcąc je uchronić przed jego siostrą która najpierw powiedziała, że nie można dopuścić do wyklucia, po czym zaczęła nastawiać stado przeciwko mnie twierdząc, że ukradłam jajo. To właśnie było uznane za na tyle karygodny czyn, że został im niesmak. Może kiedyś opowiem ze szczegółami ale na ten moment powinno wystarczyć.
Odpowiedziała szczerze pomijając szczegóły. Była raczej otwarta i uważała że jeśli ma ktoś ją zaakceptować to niezależnie jaką ma przeszłość. Obserwowała towarzysza dotrzymując mu kroku jak i czekała na jego reakcję. Liczyła że zaspokoiła ciekawość.

Słysząc zgodę na ponowne spotkanie uśmiechnęła się ze szczerą radością. Pomogła zebrać kostki które robiła starsza samiczka by o żadnej nie zapomniała. W końcu się nad nimi napracowała strasznie. Może zrobi u siebie kilka podobnych... Będzie miała powód do kolejnego spotkania. Rozejrzała się jeszcze czy na pewno wszystkie po czym spojrzała na samiczkę.

-To raczej wszystkie. Ja cie w takim razie nie zatrzymuję. Bądź w zdrowiu i uważaj na siebie.

Powiedziała chcąc szczerze jak najlepiej dla czarnej. Co raz bardziej zastanawiała się dlaczego tak ma złą opinie skoro jest tak dobra. Może miały więcej wspólnego jednak to nie czas by pytać o takie rzeczy.

//zt?
Czarna Łuska

Białą zaintrygowała reakcja kiedy Fabia przestała mówić. Przyglądała jej się uważnie chcąc wyczytać więcej z jej mowy ciała. Nie chciała zadawać zbędnych pytań które mogą być bolesne. Odetchnęła z ulgą widząc uśmiech jednak czuła że coś się pod nim kryje. Złapała piłkę i spojrzała na koleżankę spojrzenie o swoim stadzie nie było czymś do końca przyjemnym jednak czasy dla niej się zmieniły troszkę na lepsze.
-Jestem czarodziejką.
Starała się brzmieć pewnie choć można było wyczuć nutkę jakiejś negatywnej emocji w jej wypowiedzi. nie była ukierunkowana bo samiczki, a bardziej do stada w którym żyła.
-Należysz do jakiegoś stada? Nie czuję od ciebie zapachu innych więc możesz być ogólnie nowa na tych terenach i jeszcze nie przesiąkłaś zapachem.
Zapytała po chwili przyglądając się samiczce. Może będzie bratnią duszą do rozmów.
Fabia

Skinęła głową na potwierdzenie uśmiechając się przy tym szczerze.
-W takim razie... Moje imię to Niesmak Poranka.
Odpowiedziała szczerze po czym odrzuciła piłkę ze swoim zapytaniem.
– Skoro zaczynamy od podstaw toooo... Jakie jest twoje imię? No i od razu powiem, że nie zależnie od niego to miło cię poznać.
Fabia

Spojrzała na nią i chciała nawiązać kontakt wzrokowy mimo tego że była niedowidząca. Nazwanie jej ślepą źle się kojarzyło wywernie. Po za tym sama powiedziała, że ma swoje sposoby by widzieć. Czyli nie jest ślepa, a po prostu niedowidzi. Zaśmiała się w sobie po czym odpowiedziała.

-No chciałam zapytać czy mogę do ciebie czasem się odezwać maddarą po radę czy też wiedzę oraz czy może chciała byś się co jakiś czas spotkać?

Zapytała gdzie cierpliwie czekała na odpowiedź. Czasem lepiej się zapytać niż odezwać się i być może w czymś przeszkodzić.

Czarna Łuska

Spojrzała na towarzysza z wdzięcznością za jego słowa.
Dziękuję ale tak jak powiedziałam ma to dwa znaczenia. Jedno dla stada, drugie dla ukochanego. Po za tym to że ja uważam to za coś co nie jest poważne nie znaczy, że oni podzielają moje zdanie. Punkt widzenia zależy od punktu startu...czy jakoś tak... Jak na razie nie wygląda żeby chcieli zapomnieć ale wyśle ci podziękowania jeśli będziesz miał racje.
Odpowiedziała z uśmiechem przez co mogła sprawiać wrażenie pogodnej samiczki. Liczyła że mu to nakreśli sytuacje trochę bardziej.
Ślad Chmur

Trudy ostatnich dni odcisnęły na niej piętno i gdyby nie smocza natura którą jest łuska to zapewne by miała sińce pod oczami. Leciała za lubym jakby była prowadzona magiczną nitką gdzie podczas lotu kilka razy przymknęła oko. W ich grocie niby była w stanie spać i coś tam spała jednak każda głośniej spadająca kropla czy tez poprawiający się podczas snu Epitaf wyprowadzali ją z możliwości snu. Była przewrażliwiona na punkcie upragnionych jaj jak i piskląt w nich będących. Kiedy dolecieli na miejsce wyhamowała tylko dzięki samcowi kiedy przytulił do niej pysk. Mimo sporych rozmiarów starała się być delikatna w tym co robi. Słowa samca wywołały u niej uśmiech po czym zwinęła się na przyjemnie chłodnym śniegu który przynosił jej ulgę na zmęczone ciało. Mimo wszystko zerkała za pomocą Apolla na jajka. Na teraz nie była wstanie nic powiedzieć choć widać po niej że jej lżej.
Epitaf Zatraconych

Odpowiedziała samiczce o śliwkowym zabarwieniu szczerym uśmiechem kiedy ta wyszczerzyła ząbki. Słysząc jej wypowiedź przez chwile zaczęła się zastanawiać czy jej w jakiś sposób nie uraziła choć wątpliwość minęła równie szybko po usłyszeniu propozycji. Mogło być ciekawie zwłaszcza, że żadna się jeszcze sobie nie przedstawiła więc pierwsze pytania będą dość proste. Lubiła gry i dość nietypowe spędzanie czasu to był dobry pomysł.
-Sama propozycja jest dość ciekawa muszę przyznać jednak trzeba coś ustalić. Jeśli pytanie będzie zbyt dotkliwe bądź zbyt..em..niezręczne to jak to rozwiążemy? Raczej żadna nie chce drugiej sprawić przykrości.
Zapytała w szczerej intencji dobrej zabawy. Zaśmiała się kiedy została ochlapana jednak nie miała zamiary być dłużna i odpowiedziała tym samym. Babski wieczór z nieznajomą... Heh! Moze wyjdzie z tego coś dobrego?
Fabia

Szła obok niego jednak zachowując swobodną odległość by mogli iść bez większych problemów. Wywerna zwracała na to uwagę przez swoje dość obszerne ruchy zwłaszcza że była całkiem spora. Słysząc słowa nowego towarzysza widać było, że kamień spadł jej z serca i odetchnęła z ulgą. Może i przesadzała z przepraszaniem ale wolała nie robić sobie wrogów w stadzie słońca zwłaszcza, że miała tam bliskiego sobie przyjaciela. Kiedy padło zapytanie o jej imię zastanowiła się chwilkę by mądrze na to odpowiedzieć gdzie po kilku uderzeniach serca spojrzała na pierzastego samca, gdzie otworzyła pysk, a w raz z jego ruchem płynęły też słowa.
– Kiedyś popełniłam błąd. Mimo że nie był on jakiś duży to zapadł w pamięć wielu smokom i patrzą na mnie mało przychylnie czy też z owym "niesmakiem". Zaś połączenie tego z porankiem jest dla drobnej złośliwości względem mojego partnera.
Odpowiedziała szczerze pomijając zbędne szczegóły swojej historii. Być może w dalekiej przyszłości będą na tyle w przyjaznych relacjach że opowie mu całość. Na ten moment uważała że tyle powinno usatysfakcjonować rozmówcę.
Ślad Chmur

Zastanowiła się chwile układając sobie w głowie to czego się dziś nauczyła. Analizowała słowa kilku krotnie by utwierdzić się jeśli coś było niezrozumiałe. Po dokładnym przemyśleniu tej lekcji spojrzała na nauczycielkę z uśmiechem w którym wyszczerzyła ząbki.

-Wszystko jasne jak twoje oczka i kropeczka na czole.

Wypowiedziała swoje słowa w formie szczerego komplementu. Aparycja samicy była naprawdę niespotykana przez co biała chciała to wyrazić w swój szczery i bezpośredni sposób.

-Będę to jeszcze ćwiczyć by mieć możliwość zaskoczenia ciebie być może przy następnym spotkaniu. Mam jednak jedno pytanie nie związane z lekcją.

Obserwowała starszą czekając na słowa zezwolenia by móc zadać owe pytnie.
Czarna Łuska

Uśmiechnęła się słysząc zgodę na przyniesienie ozdób, zaś kiedy padło swego rodzaju zapytanie o wygląd zabawek to biała zastanowiła się chwilę po czym otworzyła pysk chcąc zaproponować rozwiązanie.
-Zwiąż może kilka kamyczków w taki sposób by grzechotały. To pisklęta więc same znajdą zastosowanie takiej zabawki. Byle by się w to nie zaplątały.
Powiedziała ze szczerą chęcią pomocy wyobrażając cobie zabawę takich maluchów.
Przeświadczenie Dobrobytu

Nagle ją olśniło przez co przejechała skrzydło-łapką sobie po pysku kręcąc głową z dezaprobatą na samą siebie. Spojrzała na nowo poznanego smoka z przepraszającym spojrzeniem gdzie otworzyła pysk z którego popłynęły słowa.
-Najmocniej cię przepraszam... Widocznie me myśli szybsze niż słowa...w głowie przedstawiłam nas ale chyba nie zdążyło to wypłynąć. Jeszcze raz najmocniej przepraszam. Jestem Niesmak Poranka, a to jest mój kompan Apollo.
Widać było że białej zrobiło się dość głupio z zaistniałej sytuacji. Miała dość pokręcony dzień i chyba odpijało to swoje piętno. Widząc że chmurkowe stworzenie do niej podleciało uśmiechnęła się ciepło dając się oglądać chcąc dać zaspokoić ciekawość obcego kompana.
Ślad Chmur

Po usłyszeniu odpowiedzi zaczęła wchodzić do wody zgodnie z założeniem ciemniejszej samicy. Weszła ostrożnie gdyż była dość sporych rozmiarów i nie chciała jak kolwiek zrobić jej krzywdy. Skoro miały razem spędzić trochę czasu sięgnęła do źródła gdzie chciała zrobić kryształową kulę jednak miała byś sprężysta oraz bardzo lekka. Biała nie miała zamiaru jej kontrolować poza faktem utrzymania samego przedmiotu jako zabawki. Chwyciła kule w skrzydło-łapki patrząc na samiczkę pytająco dodatkowo usadawiając się naprzeciwko niej.
-Może zagramy by nie siedzieć cicho? Nie chcę zadawać zbędnych pytań które mogą cię peszyć bądź stresować.
Powiedziała wręcz z matczyną czułością. Nie panowała nad tym zachowaniem i robiła to nie świadomie może taka po prostu była jej cecha charakteru.
Fabia