Smoki Wolnych Stad

12/4 mięsa dla Kuszenia Diabła

Aktualizacja.

Takie warunki pogodowe nie były wcale takie najgorsze jednak latanie w środku "śnieżycy" było wyzwaniem. Mimo swojej krwi nie był aż tak przyzwyczajony do śniegu, wychował się przecież tutaj! To była jego pierwsza zimna pora. Robił przebieżkę ponad terenami mgieł oraz wspólnymi kiedy postanowił sobie chwilę odpocząć. Wylądował na wyspie na jeziorze, otrzepując się z śniegu który na nim osiadł podczas lotu. Rozejrzał się czy przypadkiem nie ma towarzystwa, nie dziwiło go czując zapach różnych stad więc nie zwrócił na to zbyt wiele uwagi. Po prostu usiadł sobie niedaleko jakiegoś drzewa, zakrywając się delikatnie skrzydłami.

Łakoma Łuska

3/4 mięsa oraz 1/4 mięsa na ZUS

Aktualizacja.

Proszę o odjęcie mi z kp Eliksir wspomagający moc, oddany Zachodzącej Łusce

Aktualizacja.

1x eliksir usprawniający moc dla Zachodzącej Łuski

Aktualizacja

8/4 roślin (po 4/4 z własnego oraz pożywienia po prostu) oraz opal do skarbca na spłatę częściowo długu


Aktualizacja.

To prawda ludzie byli dosyć brzydcy, nie mieli bardziej rozbudowanych mięśni ani rogów czy łusek które mogliby polerować by zwrócić uwagę na to jak o siebie dbają. Uśmiechnął się półgębkiem na słowa Rajskiego, wychodziło na to że chyba znaleźli wspólny język, było to miłe poznać kogoś tak przyjemnego dla oka poza stadem.
-Możesz na mnie wtedy liczyć- Wiśniowy cofnął się o krok by wykonać ukłon do samej ziemi z wpół rozpostartymi skrzydłami. Zerknął do góry z figlarnym uśmiechem na pysku oraz błyskiem rozbawienia w oczach.

Niebanalnie Kuszący

Zjawił się odrobinę później niż siostra ale także trzymał w łapach dosyć sporą kupę mięsa którą położył przed sobą. Uśmiechnął się do siostry zadziornie, tym razem weźmie na ich małą wyprawę zwierzęce skóry! Tym dwunogom nie może być aż tak zimno!


//12/4 mięsa za błogosławieństwo

Samiec musiał przygotować się do wojny, dlatego też wyruszył do kwarców ponownie mając zamiar prosić o pomoc. Ułożył wszystkie kamienie szlachetne przed kwarcem który odpowiadał za siłę. Musiał zbudować tężyznę fizyczną i to jak najszybciej, to była najlepsza możliwa opcja.
-Potrzebuję więcej siły- Tylko te słowa opuściły jego pysk gdy zasiadł przed kamieniem czekając na jakąkolwiek reakcje oraz zniknięcie darów.

//akwamaryn, bursztyn, cytryn, diament, granat, jaspis, koral, malachit, 2x nefryt, 2x onyks, opal za siłę 2 i 3

No i pojawił się ponownie przed świątynią. Oby tym razem to wyjście z siostrą nie wyszło tak źle jak poprzednie! Naprawdę wolałby pójść sam ale zakaz to zakaz. Co dwie pary oczu to jednak nie jedna, może uda im się znaleźć króliczego żywiołaka odrobinę szybciej? Naprawdę to stworzenie widział najbardziej na swojego kompana!



//2x bursztyn za błogosławieństwo (zaakceptowany tytuł włóczykija)

Czy mogę prosić o pożyczkę do walki na siłę 2 i 3? (równowartość 13 kamieni szlachetnych)

• Aktualizacja.

Kwarce ponownie miały się mu przydać, może się jakoś uda mu to wszystko ładnie ułożyć? Musiał do torby spakować wiele rzeczy! No ale czego się nie robi dla dobra stada? Im lepiej mu szło tym lepiej dla nich wszystkich prawda? Dlatego też stanął przed kamieniem ułożył kamienie szlachetne oraz mięso na podłożu.
-Chciałbym być bardziej spostrzegawczy- Powiedział tylko.


//2x topaz, 3x tygrysie oko, 4/4 mięsa i rubin za Percepcja 3

Czy to naprawdę było tak dziwne? On nie odczuwał jakiegoś zaskoczenia kiedy słyszał o smokach które coś tworzyły, zamiast tego cieszył się, były to możliwości do rozwinięcia jego pasji! Jego uśmiech ocieplił się gdy samczyk wydał się bardziej zainteresowany tym tworem.
-Matka mówiła że to szkło jest specjalne, tajemnica naszego ludu. Noszę tą bransoletę od dobrych parunastu księżyców i wydaje się rosnąć razem ze mną- Wyjaśnił, po podaniu łapy Rajskiemu, w ogóle miał ładne imię, pasujące do tego jak egzotycznie wyglądał! Takie rzeczy się docenia!
-Nie rozumiem czemu wstydzą się własnych ciał, przecież to nienaturalne- Skrzywił się, na samą myśl. Jeszcze nie spotkał smoka który wstydziłby się swojego wyglądu, każdy z nich wydawał się promieniować dumą z tego jak wygląda, dbając o to by łuski lśniły bądź futro było wyczesane i gładkie.
-Ja głównie tworzę w kamieniach bądź kościach ale na szyciu też się znam, stworzyłem może na razie jedną torbę oraz namalowałem na niej wzór ale wyszła całkiem dobrze- Pochwalił się pochylając nad samczykiem by ten w razie potrzeby nie musiał aż tak unosić głowy do góry, jednak różnica wysokości zdecydowanie w tym momencie wychodziła na wierzch.

Niebanalnie Kuszący

Pokiwał głową z zrozumieniem, on także nie chciałby zostać świadkiem czegoś okropnego w momencie wyjścia poza tereny swojego stada. Wolał spędzać czas spokojniej aniżeli na walce czy oglądaniu czegoś krwawego! Samczyk wydawał się bardzo rozgadany, chciał się spytać o ubrania? Nie lubił myśleć o tym że smok mógłby się w coś ubierać co mogłoby przypominać ludzkie rytuały. Uśmiechnął się z rozbawieniem kiedy samczyk wspomniał o ozdobach.
-Oh, noszę ozdoby a nawet tworzę, choć tę akurat stworzyła moja matka- W jego głosie było słychać delikatne rozbawienie oraz dumę z tego co była w stanie tworzyć jego rodzina. Uniósł swoją przednią lewą łapę by ukazała zieloną bransoletę z szkła która miała małe wypustki, zdobione dodatkowo różnego rodzaju runami. Będzie musiał w końcu spytać matkę czy nauczy go jak obchodzić się ze szkłem!
-Jeśli jednak chodzi o ubiór, nie jestem zbyt pozytywnie nastawiony do takiego sposobu ubioru jak ludzie, zamiast tego coś co mogłoby być bardziej praktyczne wydaje się dobre? Torby ze skór albo duże skóry zarzucone na grzbiet nawet może z czaszką dużego zwierzęcia którą można byłoby założyć? Obie te rzeczy można udekorować, czy to barwnikami czy też jakimiś ozdobami które sprawiłyby by to wyglądało wyjątkowo- Stwierdził, te wszystkie sukienki ludzi czy ich koszule albo buty do niego nie przemawiały, płaszcze ze skór były jednak czymś innym, czymś co mogło ułatwić polowanie bardziej jaskrawym smokom!
-I proszę o wybaczenie, nazywam się Wiśniowy Kolec. Niesamowicie miło mi cię poznać Rajski- Z tymi słowami zbliżył się teraz już na wyciągnięcie łapy z szelmowskim uśmiechem na pysk i po prostu sobie usiadł. Woda spływająca po łuskach odrobinę go łaskotała kiedy wchodziła w szczeliny między nimi ale nie będzie się przecież otrzepywał w towarzystwie i to obok kogoś kto miał futro!

Niebanalnie Kuszący

Vansatih na początku chciał zignorować odgłosy kroków, jednak ktosiek który podszedł do jeziorka najwyraźniej należał do tych bardziej empatycznych i chcących wiedzieć co się dzieje. Z cichym westchnieniem otworzył oczy i poruszył się nerwowo, składając powoli skrzydła i wstając na równe łapy. Zaczynało być zimno ale co tam? W górach też wiało, wielkie mu coś. Zdążył się też przyjrzeć samczykowi który do niego podszedł, był długi, jeszcze chyba nie widział tak długiego smoka! Wyglądał trochę kolorami ja niezbyt dojrzała truskawka co było dosyć urocze a do tego miał grzywę, szkoda że nie zieloną. Otrząsnął się z wody, wychodząc w jego kierunku z lekkim uśmiechem na pysku.
-Nic mi nie jest jeśli o to chodzi- Wymruczał z lekkim rozbawieniem.

Poproszę o bezzwrotną pożyczkę 5 kamieni szlachetnych ze skarbca

Aktualizacja

Bogowie dlaczego nikt nie powiedział mu o tych wszystkich tytułach? Podobno ci którzy chociaż raz wyszli poza tereny wolnych stąd też jeden dostają albo i więcej? Dlatego też przybył na to miejsce, lądując twardo na podłożu i patrząc za prorokiem tych śmiesznych bogów. Stanął niedaleko przybranego ojca który chyba też oczekiwał na nadanie jemu jakiegoś tytułu. Do marki uśmiechnął się delikatnie.

Strażnik Gwiazd

Nosz, oczywiście że ktoś akurat musiał przechodzić. Do tego z jego stada a nie jakiś anonim którego mógłby po prostu zignorować. Odetchnął głęboko, obracając łeb w kierunku Erkal, starając się uśmiechnąć.
-Nie, nie, spokojnie. Odrobinę się zirytowałem i postanowiłem to oznajmić światu, głupie prawda?– Bogowie, naprawdę powinien nauczyć się kłamać w mniej oczywisty sposób, albo chociaż panować nad reakcjami jego ciała na nerwy. Jeśli o to drugie chodzi, po prostu usiadł, ogon starając się owinąć dookoła jego ciała, tak by stanąć na nim delikatnie przednimi łapami by nie mógł się zbytnio poruszać.
-U ciebie wszystko dobrze?– Naprawdę starał się wykrzesać z siebie jak najwięcej entuzjazmu. Było to trudne jednak jego uśmiech stał się odrobinę szerszy i dosięgnął w końcu oczu. Przyjrzał się drzewu którego tak blisko był z zainteresowaniem, natura potrafiła uśmierzyć jego szalejące emocje a to drzewo wyglądało jakby oglądało już wiele takich przedstawień.

Biały Mak

Po smutku i żalu spowodowanym przez kulę przyszedł moment na gniew związany z losem który został mu pokazany. Samiec przybył do miejsca które było tak martwe jak jego obraz w tej przeklętej zabawce centaurzycy. Oddychał głęboko, lądując twardo na ziemi w którą praktycznie natychmiast wbił pazury. Nie chciał ranić drzewa które znajdowało się o skok od niego. Nie chciał znajdować się w tym stanie na terenie stada, zbyt wiele smoków które mogłyby zobaczyć jak się naprawdę czuję. Był przerażony, po prostu niesamowicie przerażony a to sprawiało że był zły. Zły na siebie że jeden obraz wywołał u niego taką reakcję i że jeszcze temu wierzył. Stado nadal musiało widzieć jego uśmiech, ciepłe spojrzenie oraz mowę ciała która mówiła że nie stanowi zagrożenia oraz słyszeć te wszystkie miłe słówka które opuszczały jego pysk gdy tylko z kimś rozmawiał. Nie chciał im pokazywać tak brzydkiej wersji siebie, niektórym to pasowało, jednak nie myślał by jemu tak. Miał ochotę ryknąć, po prostu ryknąć w przestrzeń i podzielić się całym gniewem z otoczeniem. Nerwowo otaczał drzewo, zostawiając w ziemi głębokie ślady pazurów oraz lekkie wgłębienia po uderzeniu w ziemię ogonem. W końcu nie wytrzymał, łapy uderzały w ziemię coraz mocniej aż w końcu z czystą nienawiścią spojrzał w kierunku w którym wyruszyli na przechadzkę z matką oraz siostrą a z jego gardła najpierw wydostał się głęboki warkot a potem potężny ryk który poniósł się echem po terenach wspólnych. Kiedy złapał w końcu normalnie oddech pomyślał jedynie o tym, że ma niesamowitą nadzieję że ta wiedźma go słyszała i upuściła tą kulę na jakiś ostry kamień.

Biały Mak

Musiał się w końcu przejść, ostatnia wyprawa poza granice stada zaczęła mieszać mu we łbie. To wszystko się przecież nie łączyło, te dziwne przepowiednie wydawały się kompletnie losowe i jeszcze miały się spełnić? Żart, nic innego tylko żart. Nie włóczył się często po terenach wspólnych, czuł się pewniej podczas przebywania wśród górskich szczytów niż w lasach. Nie tyle że nie umiał się po nich sprawnie poruszać, czuł się jednak trochę nie na miejscu. Cieszył się jednak że tutaj nie spotka żadnych drapieżników, tutaj przecież kręciło się zbyt wiele smoków by te czuły się tu pewnie.
Widząc polankę oraz jezioro, na jego pysku pojawił się delikatny uśmiech. Wieczór wydawał się naprawdę miły, może chociaż tutaj uda mu się chwilę odpocząć od tych natrętnych myśli? Wszedł ostrożnie do wody, która przyjemnie chłodziła jego łuski. Nie lubił takich temperatur, stawał się wtedy zdecydowanie zbyt ospały i szybciej się męczył. Woda to także nie było jego ulubione środowisko ale pomagało a on wcale nie musiał przecież pływać. Położył się głębiej w wodzie, łeb układając na jednym z wystających kamieni, lekko przymykając oczy. Skrzydła rozłożył rozluźniając ich mięśnie, naprawdę chciał się rozluźnić, wizja własnej śmierci nie napawała go radością ani chęcią tworzenia. Czuł się okropnie, nawet nie dla tego że może umrzeć! Najgorsze było to że matka oraz siostra widziały to co on i wiedziały co to oznacza. Oddałby wszystko co posiada by tylko te wspomnienie zostało wymazane z ich pamięci. Najlepiej też pamięć o nim jeśli zginie i ten cały Ateral nie zezwoli mu na powrót do ciała a wyśle do krainy przodków.

Rajski Kolec