Smoki Wolnych Stad

Jej planem było powolne przyzwyczajenie się do tego nowego uczucia, ale najwidoczniej samiec miał inne plany. Jedno pchnięcie biodrami nadziało ją wystarczająco, by niczego nie spodziewająca się samica jęknęła w ekstazie. Członek samca poczuł jak ścianki jej wnętrza zaciskając się i drgają gwałtownie, a samica mruczy z przyjemnością. Kolejna fala cieczy zaczęła kapać na brzuch partnera, a Erozja wzięła głęboki wdech i dała się dotykać i gryźć samcowi. Ciepło w jej środku było niesamowite, każdy nawet najmniejszy ruch sprawiał, że przez jej ciało przepływały wale przyjemności. Samiec nie musiał nic robić, a łowczyni wręcz rozpływała się z radości. Jej drgające łapy mocno zaparły się na ziemi, a jej biodra powoli lecz rytmicznie zaczęły poruszać się w przód i w tył. Zgrała się z ruchami samca i zacisnęła swoje łapy na barkach uzdrowiciela. Mruczała i jęczała co jakiś czas, czując się bardzo dobrze w tej pozycji zadowalając siebie i jego. Nie mogła się powstrzymać, czuła w powietrzu pożądanie jakie odczuwał teraz Hras. Nie zawiedzie go, chce by czuł się tak samo bosko jak ona. Przyśpieszyła, zachęcona jego uległością i dźwiękami przyjemności. Była cała rozgrzana, bardziej niż słońce w samo południe. Ich ciała ocierały się i zderzały w nieustannym tańcu, dając jej tak dużo satysfakcji, że już nigdy nie zapomni tego uczucia. Naparła mocniej, piszcząc gdy wchodził w nią głębiej. Dyszała coraz ciężej, nie spodziewając się, że będzie to takie męczące.

Miała go teraz cała dla siebie. Już się jej wydawało, że będzie ją drażnił przez wieki, i tak też się czuła. Jej łapa oparła się na piersi samca i zaczęła powoli zjeżdżać w dół. W końcu samiec poczuł jak jego człon zostaje pojmany agresywnym, ale delikatnym chwytem. Erozja zamruczała, a w jej głosie słychać było dziką ciekawość i ekscytacje. To wszystko jest dla niej takie obce, a za razem wydaje się być całkowicie normalne. Nie ma pojęcia co robić, ale ciało samo rusza się jak trzeba. Samica powoli i delikatnie badała narząd swojego partnera, traktując go jak niebezpieczny artefakt.
– Już niczym się nie martw, zajmę się tym.– Zamoczyła swoją łapę w wydzielinach jej samiczych regionów i położyła ją na członie uzdrowiciela. Jej ciepła i śliska łapa była niczym dotyk duszka, miękki i przyjemny. Docisnęła jego skarb do ciała i zaczęła pocierać, czując jak pulsuje i robi się twardy. Chciała go poczuć w pełni okazałości, zasłużyła po tych torturach.
-Teraz ty trochę pojęczysz, żeby było po równo- Nie zamierzała go torturować jak on ją, bo to by mogło się skończyć tragicznie. Dlatego więc uważnie pilnowała Hrasa, chcąc przygotować go do następnego etapu, nie przesadzając przy tym zbyt wcześnie. Czuła się niespodziewanie wygodnie w pozycji władzy, co było do niej dość niepodobne. Raczej ktoś tak cichy i nieśmiały nie nadaje się na lidera, a tu jednak. Może to doświadczenie nauczy ją czegoś o sobie.
Gdy czułą, że samiec już wystarczająco się podekscytował, nakierowała jego męskość na swe czułe okolice. Na początek otarła go tylko lekko po wargach, co wystarczyło by zrobiło się jej słabo w łapach. Zadrżała i warknęła z przyjemnością, wzdychając w objęciach partnera. Byli tak blisko, że czuła jego każdy oddech, każde uderzenie serca. Potem powoli nakierowała go do środka, samo zbliżenie się do tamtych obszarów biło falami ciepła i feromonów.
-Teraz cię mam...– Jej zad powoli opadł, nadziewając ją na człon partnera. Erozja wręcz krzyknęła z radości, ale jej roztrzęsienie i zadowolenie sprawiło, że pysk się jej nie otworzył.

Była jednocześnie taka szczęśliwa, a taka zirytowana. Mimo, że cały czas odczuwała rozkosz, jej ciało pragnęło więcej, jak picie wody, gdy patrzy się na pieczonego dzika. To było za mało, a on nie chciał pozwolić się jej wyżyć. Już myślała, że jej prowokacja z ogonem do czegoś doprowadzi, ale najwidoczniej będzie musiała wziąć sprawy w swoje łapy. Jeżeli sama nie weźmie tego czego chce, to samiec będzie się z nią droczył do końca dnia. Mruknęła i w końcu coś w jej łbie pękło. Spojrzała na Hrasa z dziką zachłannością, miała już dość tych podchodów. Maddara zawirowała a więzi które ją trzymały zabłysnęły. Stworzyła małe topory, które opadły na łańcuchy i rozbiły je szybkim ruchem. Samiec zapewne nie spodziewał się takiego obrotu sytuacji. Zanim zdążył się spostrzec i jakoś ponownie złapać pustynną, ta wybiła się na samca i przetoczyła się z nim po ziemi. Tylne łapy obstały jego brzuch, chwytając się go mocno. Teraz go ma i nie ma mowy żeby puściła dopóki tamten nie da jej tego co obiecał.
-Wystarczy gier.– Powiedziała drapieżnie i otarła się o człon swojego partnera. Czuła jaki pulsuje, jak twardy już się zrobił. Ciepło z jej samiczego organu tylko dodatkowo kusiło samca, który nie miał już jak uciec od pożądania smoczycy. Jej Ogon owinął się wokoło jego gdy ta leżała obok niego, jej pysk wrył się pod jego brodę i drgał lekko, mrucząc wręcz ze szczęścia. Było jej teraz tak dobrze, tak ciepło. Uzdrowiciel sadystycznie trzymał się z daleka od niej przez ten cały czas, aż się denerwowała jak o tym myślała.

Stawianie oporu było bezużyteczne, bo przez samice już dawno przepływała nieposkromiona żądza. Ciągnęła go za szyję z siłą która mogłaby zabić mniejsze zwierzęta, na szczęście górskie geny Kwiata pomagały my uniknąć urazów karku. Nie było słów by opisać jej radość gdy samiec w końcu zbliżył się do niej, obracając ją na bok. Jęknęła z pożądaniem i pozwoliła się znów związać. Zrobiłaby wszystko żeby ten w końcu przestał jej torturować, pozwolił się jej w końcu w pełni zadowolić. Jej tylne łapy drgały z niecierpliwością i pierwotnym instynktem. Czując jak samice ociera się i jej brzuch, mruczała i wierciła się niewygodnie.
-Na litość bogów… nie każ mi dłużej czekać. Nie wytrzymam…– Powiedziała między dyszeniem i skomleniem. Cieszyła się niesamowicie słysząc jak jego instynkty zaczynają przejmować kontrolę, nie pozwalając mu już dłużej się znęcać. Ogon znów pociągnął go do niej, a ona zaczęła ocierać się tylną częścią ciała o jego łapy. Była bardziej rozgrzana niż kiedykolwiek, gdyby teraz wyszli na zewnątrz to pewnie by się z niej dymiło. Mieszanka zapachów była tak potężna, że Erozja całkowicie zapomniała o wszystkim innym niż jej partner. Byli tylko oni i to niesamowite doświadczenie. Pocałowała go jak mogła ze swoim twardym pyskiem, starając się jakkolwiek znaleźć ukojenie w jego bliskości.
-Hras… daj mi raj, obiecałeś.– Powiedziała błagająco i niecierpliwie. Jej łapy były rozstawione szeroko, nie było wątpliwości co do jej pożądania. Cała wręcz ociekała, zmuszona tak długo czekać na ukojenie.

Samica cała trzęsła się z radości i pożądania, próbując za wszelką cenę wydostać się i dostać się na samca. Widok, jak z niej schodzi wypełnił ją strachem. Nie mógł teraz przestać, przecież było tak idealnie. Gdy usiadł i zwolnił jej łapy, Erozja spojrzała na niego i zaskomlała. Dobrze wiedziała, że je mu z łapy, grał z nią jak chciał. Dobrze wiedział co zrobić, żeby smoczyca błagała go o ciepło, o ten uzależniający zapach. Obróciła się na brzuch i wstała natychmiast, idąc żwawo do samca. Obroża ją zatrzymała, szarpiąc ją za szyję i nie pozwalając się jej zbliżyć. Był niedaleko, jej cel życia, tak blisko.

Stała tak, nie wiedząc co zrobić, trzymając łańcuch który trzymał jej szyję. Już miała coś powiedzieć, kiedy jedno machnięcie skrzydłami posłało w jej stronę ten oślepiający zapach. Natychmiast wzięła głębszy oddech, jęcząc przez zamknięty pysk. Prawie się zadławiła feromonami, potrzebowała tego tak bardzo. Palenie i napięcie znów się nasiliły, sprawiając że samica obróciła się do niego tyłem. Możliwe, że samiec zapomniał jak długi jest ogon pustynnych, albo właśnie na to liczył, gdyż długi ogon samicy uniósł się i owinął wokół szyi szyderczego samca. Chwycił go mocno, prawie odcinając mu dostęp do pełnego feromonów powietrza. Erozja zgięła przednie łapy, prezentując się Hrasowi. Była cała jego, czuć było, że tego chce. Przebiera łapami w niecierpliwości, ciągnąć do siebie samca swoim ogonem. Nie ucieknie jej tym razem, nie pozwoli mu.

Nie wiedziała już co ma robić, nic nie pomagało, a samiec miał na nią pełną władzę. Jedyne co mogła, to dalej go błagać, choć nawet to wydawało się bezużyteczne. Kwiat dobrze się bawił, słyszała to w jego głosie, ale też czuła w powietrzu. Lizana po szyi, sama odruchowo rozdziawiła pysk, dysząc ciężko. Mógł się z nią tak droczyć cały dzień, wyciągając z tego taką samą satysfakcję. Mruknęła gdy ten bawił się jej pyskiem. Mogła bez problemu mu je teraz odgryźć, ale wtedy nie miałaby szansy doznać samca. Wtedy obrócił się do niej tyłem, pokazując się jej w pełni napięcia. Jej ślepia były pełne pożądania, spoglądając na człon. Spróbowała unieść łeb by móc go chociaż poczuć, posmakować w jakimkolwiek stopniu. Poczuła niemożliwe gęsty zapach feromonów, chuchając na odsłonięty narząd ciepłym powietrzem. Chciała go, potrzebowała tego tak bardzo.
Nim jednak zdążyła się zastanowić jak go przekonać by się obniżył, samiec dotknął ją w czułe miejsce. Erozja od razu jęknęła, jej łapy szarpnęły za maddarowe więzi.
-Tak! Tam!– Aż dziwne było słyszeć ją z uniesionym głosem, tak nienaturalnie i obco., jakby to była inna smoczyca. Jego język zwiedzał jej kobiecość, a ona tylko jęczała i szarpała się w ekstazie i pożądaniu. Dobrze, że łańcuchy były dodatkowo uciśnione, bo zapewne rozkoszowanie się tamtymi obszarami byłoby niemożliwe. Jej uda napięły się nagle, a mięśnie podbrzusza zaczęły drgać, kiedy Erozja pisnęła i zawarczała. Samiec poczuł jak jego pysk pokrywają dodatkowe soki smoczycy, którą właśnie zadowolił. Korozja jęknęła i dyszała jakby przebiegła całe wolne stada.
-Tak… nie przestawaj…– Powiedziała trochę spokojniej, ale nie wydawała się być wyczerpana. Wręcz przeciwnie, dalej chciała samca, chciała go poczuć w całej jego samczej okazałości.

Samiec zdecydowanie nie chciał jej pozwolić się zaspokoić, odpychając ją i unieruchamiając maddarą. Pustynna jęknęła z mieszance zaskoczenia i podniecenia, czując jak jej kończyny zostają rozciągnięte, by całkowicie ją odsłonić i zniewolić. Spojrzała na lśniącego samca, widząc drapieżność w ślepiach. Jej skrzydła zadrżały w ekscytacji, nie wiedziała czego się spodziewać, ale nie miała zamiaru protestować. Z jakiegoś powodu, bycie w tej sytuacji tylko bardziej ją rozgrzało, jej drgania i dzikie zapędy tylko się nasiliły. Jej biodra zaczęły wiercić się niewygodnie, a łapy tylne łapy szarpały magiczne więzi. Nabierała powietrza łapczywie, chcąc czuć silnego samca który teraz znajdował się tuż nad nią. Warknęła na jego słowa, zawiedziona i zdesperowana. To ona miała igrać z nim, a nie na odwrót. Samiec jednak dobrze wyczuł moment, żeby uderzyć w momencie największej słabości. Korozja położyła łeb na ziemi, dysząc w ekstazie.
– Zapłacisz za to… – Zagroziła, ale podtekst wskazywał jakby była to bardziej obietnica niż przestroga. Wtedy Kwiat zaczął swoją sadystyczną grę, dręcząc ją językiem. Zacisnęła pazury na łapie, gdy poczuła na nich wilgotny nacisk. Nie mogła przestać myśleć o tym co czuła jak na nim leżała. Im bliżej jej lędźwi się znajdował, tym mocniej się szarpała i głośniej jęczała. Sam oddech w tamtych okolicach dosłownie odbierał jej świadomość. Przez moment dała się całkowicie kontrolować przez odruchy.
– Hras… błagam…– Brzmiała jakby ją torturował i tak też się czuła. Ta zabawa sprawiała, że aż paliła się z pasji. Pocałunki i uszczypnięcia były woda polewana na oparzenie. Dawało jej chwilową ulgę ale jedynie nasilało nawracający ból. Łańcuchy brzęczały, ledwo trzymając napaloną samicą przed rzuceniem się na samca.
Kwiat Uessasa

Zapomniała o wszystkim, całkowicie pochłonięta przyjemnością. Mruczała przy każdym oddechu, topiąc się w zapachach i doznaniach. Ledwo zrozumiała samca w obecnym stanie, który został dodatkowo podsycony ugryzieniem w szyję. Korozją jęknęła mimowolnie, co ciekawe równie płasko co zwykle. Jej tylne łapy całe się trzęsły, przebierając z lewej na prawą. Jej narządy ją wręcz paliły, nie mogła znaleźć ukojenia. Dyszała z tego ciepła, czując się zarazem niesamowicie i potwornie. Czuła się jakby zaraz miało ją rozerwać z pożądania. Kiedy samiec zaczął rosnąć, łowczyni wręcz instynktownie zaczęła unosić ogon. Czując jego człon na swoim brzuchu, zaczęła powoli poruszać się do przodu, żeby poczuć go niżej. Zwariuje zaraz, normalnie go zabije jak nie odczuje ukojenia. Mięśnie brzucha drgały jak szalone, szukając ucieczki od obecnego stanu.
Wtedy Kwiat przewrócił ją niespodziewanie, stając nad nią z pasją w ślepiach. Korozja zamruczała i westchnęła, przyciskając łapy do boków samca, nie pozwalając mu się oddalić. Na szarpnięcie zareagowała warknięciem, ale reszta ciała była zbyt zajęta rozpuszczaniem się w rozkoszy. Spojrzała na samca, pełna pożądania, jej wzrok wręcz błagał go o litość. Otwarła pysk i bez zastanowienia zakleszczyła swoje usta na ustach Hrasa. Smakował tak wybornie, tak uzależniająco. Jej łapy trzęsły się jak z zimna, a ogon skakał nerwowo. Ruchy bioder były oczywistym znakiem, że nie będzie dłużej czekać.

Gdy Hras jeździł po niej ogonem, poczuł że jej samicze okolice są cieplejsze i wilgotniejsze niż zwykle. Gdy przesunął się obok nich ogon, Korozja mruknęła przyjemnie, czując nieznane jej wcześniej uczucie. Zapach feromonów był teraz bardzo wyczuwalny, sprawiając, że łowczyni westchnęła ciężko i przebierała tylnymi łapami. Jej ogon w końcu znalazł się z ogonem Mglistego i owinął się wokół niego kurczliwie. Serce biło jej jak upadające drzewo, a słodki ziołowy zapach partnera wręcz ją obezwładniał.