Smoki Wolnych Stad

Porządek nie podzielała entuzjazmu samca, a można było nawet wyczuć, że targają ją wewnętrzne emocje. Jakby jednak nie spojrzeć, to i tak była spokojniejsza niż zazwyczaj. Nie zdarzało się to zbyt często, ale jednak tak czasami było. – Wiesz co? Jajco. – Rzekła pokazując na wspomniane jajko. – A to czy tęskniłam, czy nie to nie twoja k**wa sprawa. Ciesz się, że mam lepszy humor. – Powiedziała widząc wykluwającego się pisklaka. Nie czekała. Jak tylko mogła to od razu na chama chwyciła syna za ogon i podniosła go ku górze. – Co zimno? Gówno nie zimno. Lepiej nie będzie. Hartuj się, hartuj. – Powiedziała zaraz przenosząc wzrok na partnera. – A ty co się gapisz? Rozpalaj ognisko. Jak się spiszesz to pozwolę ci go nazwać. – I niech to zrobi w miarę sprawnie. Pisklak trochę się pomęczy, ale nie chciała niepotrzebnie tego przedłużać. Ważne było dawkowanie negatywnych emocji, żeby potem zrodziła się z nich czysta perfekcja. Zamierzała rodzić i wychowywać elity tego stada. A do tego potrzeba było stanowczości.
Jeżeli Trans rozpaliłby ognisko Kaynya posadziłaby się z pisklakiem zaraz obok. Tym razem już faktycznie go przytulając i ogrzewając. Niech młody już kojarzy co jest dobre, a co nie.

Szkielet Trans Bitewny

Los najwyraźniej sprzyjał rodowi Kokoro, którego to należycie Nowy Porządek zdecydowała się nie tylko podtrzymywać, ale i także poszerzać. Otóż zauważyła jak jedno z jajec powoli najwyraźniej przymierza się do wykluwania. Jak to zauważyła? To proste. Pomogła jej w tym matczyna intuicja! Dlatego też od razu wysłała Transowi żeby zjawił się w to umówione miejsce. Z Piran została Zeya oraz panda. Nawet jeżeli uciekłby z wzroku córki, to nie ucieknie on przed gniewem pandy. Poo spisywała się w tym znakomicie! Wracając, to zjawił się na samym miejscu w miarę prędko. Zrobiła z przyniesionych futer prowizoryczne posłanie oraz niecierpliwie czekała na swojego samca. Może i był swój chłop.... ha! Dobre żarty. Był jej chłopem, dlatego nie miała dla niego żadnej litości. Miał być tutaj jak najszybciej.

Szkielet Trans Bitewny

używam: – dowolny kompan mechaniczny typu 1-2 (gatunek spoza terenów Wolnych Stad do omówienia z administracją) – L23, zużyj do końca '24

^^

Przekazuje dla Piranhaelli 35/4 mięsa oraz kolejne 35/4 mięsa dla Płowej Łuski

Akt.

Kiedy Trans przyciągnął ją do siebie ta zaskoczona odruchowo ugryzła go w udo! O ile oczywiście sięgała. Ugryzienie miało być wyczuwalne oraz oczywiście boleć. Nie miało jednak nieść za sobą żadnych rany czy innych tego typu rzeczy. Zamierzała po prostu uwolnić się z tego nietypowego uścisku... którego nie wzięła pod uwagę. O bogowie. Kto wie do czego to może doprowadzić. W każdym razie nie zamierzała się poddać bez walki! Ot co! Śmierć albo hańba!

Trans Bitewny

– Trening. – Odpowiedziała z wyczuwalną ironią. Jeżeli chciał praktykować taki trening, to nie miała tutaj żadnych przeciwskazań. Byleby nadążał. A nie zamierzała przestawać. Kiedy jeszcze leżał, zamierzała zastosować taką samą taktykę jak on. Czyli po prostu rzuciła się na niego tak, aby przygnieść go całym swoim cielskiem! Nie dbała o nic! Liczyło się zwycięstwo! Nieważne pod jaką postacią!
Szybko wstała na równe łapy i aby nadać sobie pędu przebiegła ten kawałek, który dzielił ją od samca i z pełną premedytacją zamierzała przygnieść go zatem! Przednie łapy miały natomiast wylądować na jego brzuchu, aby dodatkowo spotęgować ból. Tego z pewnością się nie spodziewa. Atak z zaskoczenia. Geniusz Taktyczny.

Trans Bitewny

Kaynya nie zamierzała dać się Transowi tak łatwo porobić! Dlatego też padła na plecy i korzystając ze siły wszystkich czterech łap zamierzała po prostu odepchnąć samca za siebie! Chciała nim po prostu wręcz rzucić! Może i była mniejsza, ale to nadrabiała determinacją i mięśniami! A to oznaczało wiele. Niech sobie nie myśli, że pójdzie mu tak łatwo. W końcu to ona była tutaj wyzwaniem. Ona była bossem tej gry! Przynajmniej w wypadku, kiedy się jej faktycznie uda... a nie zostanie przygnieciona przez grubasa... nie nie! To nie wchodziło w grę!
W między czasie sama samica przybrała zadziorny uśmiech. Drapieżny wręcz! – Będzie to ostra zabawa. – Niebezpieczna. Mrożąca krew w żyłach. Krwawa! No może to ostatnie nie, ponieważ doprowadzenie do wojny było ostatnim co by chciała, jednak na pewno nie bała się nieco ubrudzić rączek.

// Trans Bitewny
Kaynya robi coś takiego xD

Nowy Porządek była smokiem, którego z pewnością nie trudno było zdenerwować. Ba! Było to bardzo łatwe. Czasami nawet wystarczało samo to, że pochodziło się z innych strony niż było to właściwe. Tutaj jednak były przekroczone pewne granice! Granice! Momentalnie spięła wszystkie mięśnie obracając się wciągu sekundy frontem do Transa. Zmierzyła go morderczym wzrokiem. Pełnym śmierci. Ziemna jednak nie zaatakowała. O nie. Wiedziała, że oderwanie mu teraz łba sprawiłoby, że ziemia miałaby problemy. Dlatego nie mogła iść na łatwiznę.
– Zbliż łeb. – Zagaiła uroczo, samej wyglądając jakby jak jej matka przy jazdach. A gdyby Trans zbliżyłby swoją głowę jak kazała, to ta przywaliłaby mu z dyni! Tak! Z dyni! Nie na tyle mocno, aby mu coś zrobić, a jedynie tyle, aby poczuł ból. Tak się uczyło psy.

Trans Bitewny

Samica nie podzielała jego entuzjazmu. Szczerze mówiąc, to za już swoje uśmiechanie powinien dostać nieco ciosów na ryj, które to łagodnie mówiąc naprostowałyby jego temperament. Oczywiście w przypadku, jakby ten miał faktycznie jeszcze jakieś pozostałości po oleju w głowie, który pod wpływem drgań mógłby przywrócić mu godność i rozum smoka.
– Od pompek. – Odezwała się chłodno i z wyczuwalną dominacją. Dobry trening to ten z dobrym przygotowaniem się. Każdy jełop mógł odwalać jakieś nic nieznaczące wigibasy, ale ona nie tolerowała takiego marnotrawstwa. Liczyła się efektywność i jej efekty. – I lepiej żebyś ruszył zad. – Po czym sama zaczęła robić pompki. Takie na jakie smok mógł się zdać. Miała nadzieje, że Kęsek i w tym nic nie nawali.

Trans Bitewny

Kaynya przybyła do świątyni. Według wskazówek udała się w to miejsce, aby nauczyć się tworzenia run. Brzmiało to pragmatycznie ze względu na ich przydatne zastosowanie. Dodatkowo mogły przydać się na ich przyszłym napadzie, dlatego tym bardziej opłacało się tutaj przyjść. Rzuciła kamieniami w miejsce w jej mniemaniu odpowiednie. Przysiadła zaraz obok czekając. Oczywiście rzuciła również szybkie – Cześć. – do Nyan. Żeby nie było i tak dalej.

//2 akwamaryny i 2 tygrysie oka na runy ataku

Jej spokojny relaks musiał zostać przerwany przez bardzo nieproszonego oraz niespodziewanego gościa. Szczerze mówiąc, to spodziewała się go najmniej ze wszystkich potencjalnym osób, a to jedynie utwierdziło ją w przekonaniu, że tereny wspólne musiały należeć do ziemi, bowiem kręciły się tutaj bardzo... nietypowe osoby. Pod tym negatywnym kątek oczywiście. Nieokiełzany ogier, który to za nic miał obyczaje oraz generalny przykład kultury osobistej. Szczerze to mogła powiedzieć, że był smokiem, którego już raczej ciężko było naprawić. Mogła mu jedynie przyznać, że z pewnością był pewny siebie. Czy słusznie, czy nie to nie miało większego znaczenia. Ważne było to, że musiała jakoś go znieść.
Przyjrzała się doniczce, która to była nietypowym prezentem. Oczywiście o jej praktyczności. Czy generalnym zastosowaniu można było dywagować, tak jej mała podobizna była nawet w pewien sposób zabawna. Grunt, że rozumiał, że jej nerwy trzymają się na bardzo cienkiej lince....
– Mógłbyś przeznaczyć ten czas na treningi robaku. – Odburknęła przyglądając się doniczce z bliska. – Ale dzięki. Lubie patrzeć na nowe rzeczy w grocie. To przypomina o moim statucie. O Elitaryzmie. – Bo przecież właśnie najlepsi dostawali bezinteresownie prezenciki... czyż nie? Oczywiście, że tak. Cieszyła się, że wreszcie któryś mglisty o tym pomyślał. Raczej błędem byłoby spodziewać się po nich jakiejkolwiek wartości, począwszy od ich samych, dlatego samiec można by tak powiedzieć.... przeskoczył skokiem w dal zapewne tuzin pokoleń tych degeneratów.
Spojrzała ponownie na Transa przenikając tym swoim zabójczym i pełnym pogardy wzrokiem. Pysk był obojętny, jakby nawet jej najmniejszy mięsień nie zamierzał reagować na jego obecność.... po chwili ciszy jednak się odezwała. – Cóż. Dałeś mi w zasadzie najlepsze co możesz zaoferować. To niewiele. Acz. To wciąż najlepsza rzecz. – Tutaj się zatrzymała kładąc donice na bok. – Najlepszymi rzeczami trzeba się dzielić. Zwłaszcza ze mną . – Tutaj zaznaczyła, aby wszystko było jasne. Na tym polegała harmonia i spójność rzeczy. – Najlepszym co możesz dostać to ja. Dlatego powiedzmy, że w miarę odwdzięczenia się możesz wybrać coś, co chcesz ode mnie. Nie wiem, co twój mały móźdżek może sobie pomyśleć, ale wysil łeb. A jak nic ci nie przychodzi, to zwykły trening może wystarczyć. To, że jesteś duży nie znaczy, że twoje mięśnie się do czegokolwiek nadają, A zaznaczę, że uczył mnie najlepszy wojownik, a to już coś znaczy. Ale wybór należy do ciebie. Co chcesz? – Oczywiście chodziło jej wyłącznie o czysto normalne rzeczy, bądź na przykład jakiś wykład o prawach rządzących tym światem. Bogowie mogli jednak wiedzieć, co sobie ten Trans wymyśli.

Trans Bitewny

Generalnie Kaynya nie zapuszczała się na wolne tereny, bowiem śmierdziały one ubóstwem oraz zgnilizną, która jechała z gorszych przedstawicieli wolnych stad. Były to tereny bardzo niekomfortowe, bowiem można było po dłuższym czasie odnieść wrażenie, że smok samoistnie się umniejsza i ewoluuje do tyłu... były jednak miejsca pozbawione takiego stanu rzeczy. Zazwyczaj spowodowane było to urokiem danego miejsca, bądź jego wyjątkowością. Była to wyjątkowość widziana jedynie przez jej wspaniały, nieomylny, elitarny oraz wszechwiedzący umysł. Trzeba było mieć to coś, żeby ujrzeć to co ona... a sama ona przesiadywała sobie w płytszej wodzie przy źródle, ciesząc się chwilowym chłodem, który to był miłą odskocznią od ciągłych upałów... dlaczego ktoś musiał podpalić te słońce?

Trans Bitewny

Poczuła triumf kiedy to nagły "atak" z zaskoczenia okazał się stu procentowym sukcesem! Nie rozumiała jednak dlaczego mglak tak słabo radził sobie z.... z... no k*urwa wszystkim. Ani jej nie słuchał, co czyniło już stanowczo błąd kardynalny. To przypominało jej pewną opowieść, którą to dane było jej kiedyś przeczytać na jakiejś tabliczce. Smok o imieniu Smokulski zakochał się w smoczycy o imieniu Smęcka, która to wykorzystywała go na każdym kroku! Gdyby była ziemną to sprawy miałby się dobrze, jednak przynależność stadna nie była tam określona. To właśnie jakby stwierdzić, że mieli ze sobą dobre relacje! Błąd i jeszcze raz błąd!
Nie zamierzała się jednak pozwolić mu utopić, bo jeszcze skończyłaby jak Proszek, dlatego też w miarę szybko zlazła z niego. Ona była morska! Półmorska... jednak wciąż najbardziej krystalicznej krwi. Mogła oddychać pod wodą. Co do tego gorszego to nie mogła tego jeszcze określić, ale ryzykować nie zamierzała. Ponownie wyszła na brzeg, odczekała aż ten się ogarnie i nabierze z powrotem powietrza. – Zakład?! – Wybuchła śmiechem. Co za irracjonalne! Co za brawurowe stwierdzenie! – Samym sobą wywołujesz odruchy wymiotne, ale nich ci będzie. – Uśmiechnęła się do niego groźnie! – Jeżeli sprawisz, że ci kiedykolwiek pozwolę, to powiedzmy, że spełnię jedna twoją prośbę. – Oczywiście szanse powodzenia takiego czegoś były minimalne, dlatego nie obawiała się niczego.

Duży Kolec najwyraźniej prosił się o śmierć bardziej niż Nowy Porządek mogłaby o tym pomyśleć. Momentalnie wyszła z wody, aby skierować w stronę Kęska wręcz szatańskie spojrzenie. – Gruba?! – Krzyknęła obracając głowę w stronę swojego zada. – To jest majestatyczna dupa, ty mały gnoju. – Rzuciła w niego z całą nienawiścią. – Taki podsmok jak ty w życiu nie będzie miał okazji chociażby dotknąć takiego majestatu! – Co on sobie myślał?! Oczywiście, nie myślała jeszcze co prawda o żadnym związku oraz potencjalnej sposobności dostępu do tak cennej rzeczy, jednak na pewno to niebieskie g*wno nie miało do niego najmniejszego prawda!
– Rządzę się bo jestem lepsza do ciebie jakbyś nie zauważył. Każdy pojedynczy cal mojego ciała ma większe potencjał od ciebie. – Mocno ją wnerwił... nawet bardziej niż by przypuszczała. Cholerny mglak! Co on sobie myślał!? Czy on myślał?1 Nie rozumiała za grosz jego zachowania. Był nielogiczny. Chaotyczny. Nieokrzesany! I dodatkowo ją ignorował! Jak mógł?! – Ja ci pokaże starą prukwę.... – Rzekła i zamierzała wskoczyć do wody jeszcze raz... ale tym razem prosto na niego! Tak! chciała go przygnieść swoim cielskiem i nauczyć, że to woda była jej terytorium, a nie jego.

Duży Kolec

Najwyraźniej dobrze trafiła z ogólną oceną samicy ze słońca. Szczerze to bardzo ucieszyła się z takiego obrotu spraw, dlatego, że to dowodziło, że była wybitną jednostką pośród innych ziemnych. Sami ziemni byli oczywiście lepsi od innych, jednak ona najwyraźniej była jeszcze lepsza.
– Nowy Porządek. Twoja córka. Kokoro opowiadała mi o tobie. – Stwierdziła, że pójdzie po prostu prosto z mostu było najlepszym rozwiązaniem, ponieważ po co miała kombinować? Chciała postawić sprawę jasno i klarowanie.
– Ciszę się, że dostrzegasz miejsce mojego serca. – Mówiła to przez ten cały czas z śmiertelną powagą. Oczywiście w głosie można było wyczuć, że zwraca się teraz trochę bardziej życzliwie, jednak nie była przyzwyczajona do innego sposobu mówienia, niż ten pełny powagi. Musiała reprezentować sobą odpowiednie rzeczy przecie.