Smoki Wolnych Stad

Z mojego KP 4/4 mięsa:
2/4 dla Culliego i
2/4 dla Devesi
(z miejsca: spotkanie Dadu na discordzie)

Aktualizacja.

Z mojego KP 2/4 mięsa dla Culliego (z miejsca: spotkanie Dadu na discordzie)

viewtopic.php?p=639790#p639790

Akt.

Nie zdziwił się, że Ziemisty go ignorował. Gdyby miał policzyć ile razy ignorowała jego pyskówki Mahvran pewni łap by mu zabrakło. Tak, tak... jestem ważniejszy niż wy. Aoha zacisnął zęby zastanawiając się jakby to było przywalić mu w pysk. Stare dobre czasy.
Uniósł brew słysząc, że Strażnik jak zwykle wypowiedź jednego Mglistego podpina pod całe stado. Na zady wszystkich bogów. Co to za farsa się tu odstawiała. Jeszcze chwila i serio komuś przywali tylko po to żeby sobie ulżyć.
Wtem odezwała się Veir mówiąc, że to pierdzący w ziemię Ziemisty fanatyk zniszczył kaplicę. Jak się okazało później zrobiłby to jeszcze raz, a Strażnik mu tylko przyklasnął. Nie dosłownie ale kto by się bawił w semantykę. Na pewno nie Aoha który z kolei westchnął ciężko słysząc rzucane wzywania, a potem kolejne zasady od Strażnika. Miał nadzieję na mordobicie ale póki co było strasznie nudno.
~ Pojawię się tam z tobą. Jeśli typ zwycięży jakimś cudem to się nim zajmę. Nudno mi.
przekazał Veir wiedząc, że na pewno ktoś w tej chwili podsłuchiwał jego myśli i weźmie ze sobą pół stada do obrony.

Nie miał żadnych pytań co do zasad bo rangę Starszego miał w dupie. Nie był starszy, a uznanie stada odebrał sobie w zrujnowanej psychice.

Ołtarz Wyniesionych

Przywitał dość licznie pojawiające się Mglaki skinieniem głowy.
– Nie mogę tak po prostu umrzeć sobie w grocie ze starości. Ty, nasza wiedźma i Kuszenie trzymacie się lepiej niż ja. Uznałem, że może to dzięki temu, że częściej wychodzicie.
rzucił uśmiechając się pod nosem do Veir.

Punkt o kompanach sprawił, że niemal parsknął. Lhatark przez wiele księżyców był jego narzędziem i niczym więcej. Nie zamierzał zmieniać swojego podejścia tylko dlatego, że nagle bogowie sobie przypomnieli, że o kompanów trzeba się było troszczyć jak o jajko. Swoją drogą Aoha miał szczęście. Nie potrzebując pomocy feniksa, ten mógł sobie szybować nad Mgłami ile chciał. Wracał tylko na posiłki i by się przespać. Kiedyś... byłoby gorzej.

Zamknął ślepia czekając na kolejne prawa kiedy głos zabrał jakiś goguś z Ziemi. Pierdzielił coś o bogach i tym, że byli ważniejsi od przywódców i innych pomniejszych bożków i duszków. Hah, niech no tylko mieszkałby w Mgłach i walił takie głupoty. Stolica wielu wiar, wielu charakterów z którą Aoha już dawno się pogodził. Odchrząknął i uniósł nieznacznie powieki
– Niech ktoś mu przekaże, że nie mieszkamy w świątyni żeby na każdym kroku lizać zady bogów.
warknął i skierował wzrok na Strażnika
– Wszyscy wiemy, że ile smoków tyle wierzeń. Jasne wszyscy mają z tyłu głowy, że panującymi na Wolnych bóstwami są Immanor i reszta ekipy, ale może nie popadajmy w fanatyzm, hm?

Przyszedł czy raczej przyleciał i on bo czemu nie. Szukał powodu w głowie ale poza "jestem wyjątkowo zajęty patrzeniem jak rośnie trawa" nie znalazł niczego innego. Szybowanie wśród chmur i chłodnego powietrza nieco łagodziło bóle mięśni które ostatnio przyczepiły się do niego niczym rzep do tyłka północniaka.

Wylądował z dala od zgromadzenia jak zwykle ciężko i uderzając ogonem o ziemię. Skrzywił się nieco nie widząc ani jednego smoka Mgieł. Cóż, nie powinno go to dziwić. Wszyscy wierzyli w jakieś gówna byleby nie wierzyć w bogów Wolnych. W co z kolei wierzył Aoha? Nie zastanawiał się nad tym bo poza połączeniem z Mahvran, bogowie nie specjalnie pełnili w jego życiu jakąkolwiek funkcję.

Przybył bo miał nadzieję na jakieś obrzucanie Strażnika wyzwiskami co zdarzało się niezwykle często. Niby tyle bogobojnych smoków, pomyślałby kto. Był stary i znudzony należała mu się jakaś rozrywka. Prawa wolnych być może przekaże Mgłom o ile nie zapomni. Ruszył bliżej ciągnąc za sobą ciężki ogon aż nie znalazł się z przodu. Tak, nie będzie siedział gdzieś z tyłu czy na uboczu, co on jakiś cichociemny rozemocjonowany adept? Z resztą z przodu lepiej będzie wszystko słyszał. Posadził zad na ziemi, a pokryty bliznami pysk skierował na Strażnika.

Przewrócił ślepiami na podobny tekst. To głównie Jaah miał przesrane nie Ilun. To on był w oczach stada ojcem Aohy, Ilun był... cóż, Aoha dość perfidnie wykorzystywał go by zranić Jaaha. Czemu? Bo był małym, cholernie pokręconym dzieciakiem które przeżyło za dużo w swoim wieku.
Przemilczał to jednak, pewne rzeczy powinny zostać we łbach, tego o dziwo też się nauczył z wiekiem.
– A umarło mi się jak widzisz. Smoczyca która wygrała... miała w ślepiach ogień Viliara. Zaintrygowała mnie, chciałem z nią pogadać ale zniknęła. To chyba też mówiłem. Poza tym byłem przez chwilę przywódcą jak widziałeś, ale już nie jestem. Cała ta wojna z Księżycem i napięte stosunki z Ziemią. To nie na moją głowę. Miałem parę planów, spotkałem się nawet z Córą Ziemi. Opierdzieliłem własnego woja który nie ugiął przed nią szyi z szacunkiem. I na co to? Wybrałem Veir na zastępcę. Zawsze była mi pomocą jako piastunka, miała tylko problem z wiarą w siebie. Cóż... to już nie problem. Wierzy w siebie aż za mocno. Mahvran z kolei w końcu dopięła swego i została przywódczynią po tym jak obalili Veir. Ja spałem. Czy dobrze się stało? Cóż... na pewno widziałeś. Ale wiesz co, dłużej mnie to nie obchodzi. 100 księżyców to jednak dość dużo jak na jednego smoka.
zamknął ślepia dumając nad tym co powiedział. 100 księżyców...

Mgliste Wody

Hm, walka zakończyła się niezwykle szybko. Nie komentował tego jednak bo każdy wojownik znał ten schemat. Podczas jednej walki stało się tak długo, że chyba bogowie robili to dla żartu. Test, ile wytrzyma smok. Innym razem wystarczyło, że piastun czy nawet adept na ciebie krzywo spojrzeli. Taki urok życia.

Proszek gadał coś do samicy, czuł maddarę, ale tylko chwilę. Potem przeszedł na mowę wspólną. Samiec westchnął ciężko i wstał powoli gotując się w sumie do odejścia lub ogłuszenia Proszka jeśli ten chciałby dobić wojownika.
~ Gwiezdna Egzekucjo nie daj się przewrócić tym jednym powaleniem.
pożegnał ją w odpowiedzi na jej słowa po czym skinął łbem Synowi.

– Huragan gratulację, a teraz wracajmy użyć twojej energii na ludzi.
powiedział spokojnie i ruszył w stronę Mgieł miał nadzieję, że razem z nim.

Syn Przygody Gwiezdna Egzekucja Huragan Popiołów

Na wszystkie upierdliwe rany bogów. Co się znów stało... jaka walka. Świadek? A powiadomiło tym smoka z którym chce się lać po pyskach? Znał smoki Wolnych, wiedział jak agresywnie reagują na "świadków" z Mgieł. Zaraz zaczną sobie dopowiadać, że tak na prawdę chcą wszyscy na raz się rzucić. Nie miał cholera nic lepszego do roboty niż rzucać się na smoki nie na arenie.

Przyleciał jednak razem ze swoim feniksem i siadł z daleka. Rozpoznał smoczycę u której boku raz walczył przeciw ludziom. Miała dobre ruchy. Dobry zmysł walki w grupie. I to z nią zamierzał walczyć Proszek? Westchnął ciężko.
– Nie zwracaj na mnie uwagi Gwiezdna Egzekucjo. Huragan chce mieć tylko świadka jeśli rozłożysz go na łopatki. Lub jeśli to on rozłoży ciebie. Nie wiem o co się bijecie i dlaczego, mam to gdzieś. Nie pozwolę jednak na dobijanie. Wiem jaki to ból w zadzie dla przywódcy kiedy smoki zabijają się na lewo i prawo.
pokręcił łbem i położył się na śniegu. Świetnie... zamiast siedzieć w w ciepłej grocie będzie teraz mroził swój zad. Przymknął ślepia i wyglądał jakby miał nasłuchiwać walki nie oglądać.

Huragan Popiołów Gwiezdna Egzekucja

– Rodzina... na bogów.
pokręcił łbem czując odrętwienie w barkach.
– To dość skomplikowana relacja. Masz te kilka smoków za które z chęcią skoczysz w ogień ale widzisz jak same to robią. I nic nie możesz na to poradzić bo wszystkie te smoki mają własny łeb i są dorosłe. Możesz się wkurzać, drzeć pysk, bić innych, grozić, prosić, lub umrzeć, to i tak nie zmieni tego, że te smoki należą do siebie. Ich decyzje należą do nich samych. Nie do rodziny. Tak więc starzeję się i widzę jak to co kocham rzuca się w paszczę niebezpieczeństwa i tu wstaw powód który jest dla nich niezwykle istotny. Jak na przykład – bo mi się nudzi.
warknął na koniec i splunął czując jak odrętwienie zmienia się w zmęczenie. Powstawanie ze zmarłych i leczenie kalectwa to chyba nie coś lekkiego.
– Więc tak, rodzina dała mi satysfakcję dopóki nie wyleciała z groty. Czyli jakieś... kilka księżyców życia piskląt. Bo nie śmiem mówić kilkanaście. Wtedy już zaczęły się przygody. Wcześniej byłem tylko wkurzony, na wszystko i na wszystkich. Teraz jestem wkurzony na swoje zamartwianie się oraz na ich... nie ważne.
machnął łapą. I tak powiedział za wiele.

Mgliste Wody

Grad
– kalectwo i
– wykorzystam "darmowe uleczenie kalectwa (przy ołtarzu Erycala – wlicza się w limit) – użyj do końca '23"

viewtopic.php?p=595778#p595778

Aktualizacja