Smoki Wolnych Stad

Samiczka była nieco zestresowana.
Ostatni wieczór przegadała z mamą, aż nie musiały położyć się spać. Zagoniła delikatnię mamę do legowiska, była wszak zmęczona, a Nilai nie chciała jej bardziej przemęczać.
Porozmawiały sporo o ziołach oraz o leczeniu, jako takim. To wszystko było takie... nowe, jakby weszła w przyciasną skórę.
Wiedziała jednakże, że tak jak ze wszystkim, musi po prostu dużo trenować, a jak Bogowie pozwolą – o których czasem słyszała – to okaże się na tyle dobra, aby nie zrobić żadnemu Ognistemu krzywdy.
Jej białe łapki po raz pierwszy przekroczyły granicę Świątyni. Z zapartym tchem, nieco trwożliwie, przeszła przez spory korytarz, na którym stały posągi, aż dotarła do tych całych kwarców. Nie bardzo wiedziała, który wybrać, chociaż wiedziała, jakiego szuka. W końcu, czując ta dziwną moc, stanęła przed jednym z kamieni.
Skłoniła delikatnie głowę, bo chyba tak wypadało, a potem odezwała się rezolutnie.
– C-cześć, panie – pani? – kwarcu. Pragnę poznać tajemnice leczenia, a słyszałam, że tutaj mogę to znaleźć. Pomożesz mi, proszę?

/szafir, topaz
Leczenie 1