Smoki Wolnych Stad

Znowu przyszła do mistrza po swoją dolę, jakkolwiek by to nie brzmiało. Rozejrzała się za sędziwym starcem, którego jednak nie dostrzegła na pierwszy rzut oka.
~ Przyszłam po nawłoć dla składu mojego stada, oto kryształ – rozbrzmiał jej głos w eterze poruszany maddarą.
Smoczyca faktycznie wyciągnęła szamański kryształ, którego użyła dotąd tylko dwa razy. Ale, że był przydatny, nie było co go kurzyć w jaskini. Liczyła na szybką 'wymianę', a przecież Nauczyciel miał największe zapasy pod barierą.

/ kryształ szamana z loterii, proszę o 15 sztuk nawłoci

+ 8x diament, 2x malachit, rubin, malachit, 3x onyks, tygrysie oko, bursztyn, granat, nefryt, akwamaryn, jaspis, koral, perła dla Wierzbowej Łuski

akt

Wezwanie na skały pokoju było czymś niecodziennym. Ani Ateral, ani Jad Duszy od dawna nie odzywali się w smoczych umysłach. Tym razem też nie do końca tak było – to ryk ją tu zwabił, nie mentalne przesłanie. Była w okolicy, toteż wzbiła się w powietrze i poleciała w kierunku ów miejsca. Ku jej zaskoczeniu – zdołało się tu zebrać dość liczne towarzystwo.. Musiała wylądować na boku, żeby nikogo nie stratować swymi kolczastymi skrzydłami.
Zabawnym było jak wiele ją ominęło. Nie tylko zmiana przywództw w aż dwóch stadach, ale też pojawienie się nowego proroka (tego akurat chyba nie wiedział nikt). Rozejrzała się po zebranych. Nie było dla niej szokiem, że ponad połowa tych smoków była jej obca. Mało kto się ostał z kadry, która władała pod barierą kiedy Melodia się wykluła.
Nie rozpoznała żadnego Wodnego, poza adeptką, która zajęła się integracją z innymi. Tak więc Aria usiadła gdzieś na boku, wzrok lokując na.. Opoce Ziemi. Pod takim mianem ją znała, była dla niej przywódcą Ziemi i swego czasu wsparciem agresora. Nie tak odległe dzieje, i zasadniczo nie rozpamiętywała ich z zawiścią. To dla niej suche fakty. Czekała, aż zaczną się jakiekolwiek wyjaśnienia. Wszak nie zebrali się tutaj by na siebie nawzajem popatrzeć..

Zapomniała. Argh, zapomniała ile ma krzepy. Mogła zmienić profesję, mogła się wyuczyć.. ale nie przeskoczy biologii. Tak więc partner w takim starciu ją skutecznie rozbroił (no i się niespecjalnie broniła..). Przynajmniej do momentu w którym miała wylądować na grzbiecie na ziemi. Wtedy zręcznie wysunęła swoje wciąż smukłe nadgarstki spod jego uścisku i odsunęła się w bok. Sapnęła. Nie walczyła dotąd z taką kupą mięsa jaką był Szczyt. Skłamałaby jednak mówiąc, że nie nakręcało ją to. Zawsze chciała z nim zawalczyć, ale wiedziała jaka będzie odpowiedź gdyby o to poprosiła.
– Bzdura. – Zaprzeczyła, zadzierając pysk i kręcąc nim na boki. – Może to ty schudłeś, więc wszystko wydaje się szersze? – machnęła ogonem i przypadkowo klepnęła go jego kamienny pośladek.
Dziwne, nie poruszyła dotąd drażliwego tematu jego zniknięcia. Które wpłynęło na jej zniknięcie. Ironia.

4/4 mięsa dla Nieugiętej Ziemi ode mnie

akt

Przybyła po raz kolejny z kryształem szamana w łapce. Pojawił się u niej znienacka, śmiejąc się w głos ze starań innych uzdrowicieli. Aria zajrzała do środka jaskini, poszukując w niej Nauczyciela.
– Witaj, Mistrzu – przywitała się pogodnie. – Przyszłam po wsparcie ziołowe, mojemu stadu brakuje nawłoci. Masz go może na stanie?
Okazała mu ów błyskotkę, jeżeli tego sobie zażyczył. Ostatnim razem dostała to, o co prosiła.

/ kryształ szamana z loterii, proszę o 15 sztuk nawłoci

Usłyszała, jak ten tłuścioch ląduje. Impakt był tak ogromny, że odczułaby go wiele mil za barierą. Nikt inny nie był tak bardzo pozbawiony gracji jak On. I w jednej chwili nie wiedziała czy ma ochotę go znaleźć i przetrącić mu szczękę, czy jednak przytulić. Zadecyduje jak zobaczy jego gębę.
Pognała przed siebie, rzecz jasna drogą lądową. Wolała nie latać nad lasem bo mogłaby nie znaleźć dobrego miejsca na zasadzkę. Wyczuła jego obecność nieopodal, więc zwolniła. Rozpoczęła podchody. Skradała się pod wiatr, zupełnie jakby polowała na sarnę. Ostrożne, zwinne łapy nie pozwoliły sobie na najmniejszy błąd. Smoczyca zmniejszała odległość dzielącą ją od zwie.. khm, partnera, na którego wyskoczyła zza wielkiej śnieżnej zaspy. Wylądowała na jego grzbiecie.
Mógł zdecydowanie odczuć zmiany w Arii, fizyczne. Mięśnie nie były takie wiotkie jak podczas jej medycznej kariery. Ruchy sugerowały o wrodzonej, ale też wyćwiczonej gracji. Pazury, którymi chwyciła jego masywne barki, zdecydowanie były ostrzejsze niż ostatnio. Musiała dbać o swoje ciało odkąd stało się jej głównym atutem oraz bronią.
– Jesteś gnojkiem, wiesz o tym? – syknęła mu do miejsca, gdzie jego łeb wyłapywał dźwięki, a potem polizała go w tym miejscu czule. Mimo wszystko. Nie umiała się chyba na niego złościć. Na zebraniu po prostu chciała zwrócić na siebie uwagę. Nie wyszło.

Przybyła, z kryształem szamana w łapce. Pojawił się u niej znienacka, śmiejąc się w głos ze starań innych uzdrowicieli. Aria zajrzała do środka jaskini, poszukując w niej Nauczyciela.
– Ara Taur, Mistrzu – przywitała się tym dziwnym dialektem. – Przyszłam po wsparcie ziołowe, mojemu stadu brakuje jałowca. Masz go może na stanie?
Okazała mu ów błyskotkę, jeżeli tego sobie zażyczył. Nie była do końca pewna jak ten proces działa, najwyżej zdzieli ją ogonem po łbie za zuchwałość. W końcu czemu miałby cokolwiek jej dać za ukazanie ładnego szkiełka..

/ kryształ szaman z loterii, proszę o 15 sztuk haszu, tj jałowca

+ 4/4 mięsa z moich zapasów dla Wieczornej Aury

akt

Ech. Nie umiałam odpowiedzieć mu na to pytanie. Słowa to tylko słowa, ale głupio byłoby jakiekolwiek łamać. Ostatecznie się zgodziłam. Pokiwałam głową w ramach odpowiedzi. Nie musiałam chyba więcej dodawać?
– Nie musisz. A na pewno nie zaprzątaj sobie tym głowy nim nie przejdziesz szkolenia. Na tym się teraz skup. Obecnie nie miałbyś z nim szans, to wyszkolony adept w profesji wojownika. – Zapewniłam go z lekkim uśmiechem.
Pożegnałam go potem szturchnięciem nosa w bark, a potem odeszłam w swoją stronę. Trzeba nadrobić czas, jaki stracono. /zt

/ bo już się ciągnie że ho ho /

Obserwowałam jak manipuluje torem lotu kamieni i bawi się nimi dookoła mojego ciała. Znieruchomiałam, bowiem nie chciałam przypadkiem nim oberwać. Mimo talentu adepta, mógł popełnić błąd.
Potem jednak skończyliśmy naukę, a on przestąpił do.. dość nietypowego pytania. Tematu. Jak to właściwie interpretować? Chwilę patrzałam się na niego, próbując zrozumieć co nim kieruje. Aż tak było mu przykro z powodu braku rodziny..? Ja ją miałam, i częściej była irytująca niźli kochana. Ale to wciąż rodzina, nie zamieniłabym ich na żadną inną.
– To trochę.. dziwna prośba – odchrząknęłam. – Nie mam powodów, aby Cię zdradzać, o ile.. o ile Twoja definicja zdrady równa się z moją.
Przełknęłam ślinę i uciekłam zakłopotanym spojrzeniem gdzieś na bok. Czemu mu przychodziło łatwo, mówić takie rzeczy.. Ja nie potrafiłam.
– Rodzinę wybierasz sobie sam, Lorem. – Dodałam. – Więzy krwi nie mają nic do rzeczy.

Obserwowałam to, co Lorem robił ze swoim tworem. Wpierw postawił na stan płynny, a potem stały. Bo chyba ostateczny produkt okazał się magmą? Sięgnęłam po nią i uniosłam bliżej pyska. Wyglądała bardzo realistycznie, ale brakowało w niej czegoś.
– Fakt, poleciałeś po bandzie – parsknęłam w rozbawieniu. – Ale to dobrze, jesteś ambitny. – Dodałam prędko. Odstawiłam jego twór na trawę.
Potrafił sporo, ale zapomniałam mu powiedzieć o dość kluczowej rzeczy, którą większość smoków stosowała na co dzień.
– Na koniec musisz nauczyć się poruszać przedmioty przy pomocy maddary. Możesz je do siebie przywoływać z dalekiej odległości jak już poćwiczysz na czymś, co jest bliżej.. – rozejrzałam się. – O, na przykład te kamienie przy stawie. Spróbuj podnieść jeden z nich i przywołać go na moją dłoń. – Otworzyłam tutaj lewą łapę, aby zrobić mu lądowisko w ramach ćwiczenia. – Później zrób to samo z dwoma na raz, później z większą ilością. Po takim ćwiczeniu przywołanie czegoś z, na przykład, legowiska lub odesłanie czegoś do niego będzie dla Ciebie igraszką.

/ po swoim poście złóż raport na MP I, powinno starczyć w nowym systemie

Wróciłam w to dziwne, niezbyt przyjemne miejsce. Z jednej strony nie dziwiłam się zgorzkniałości Nauczyciela – wszyscy przychodzili brać, mało kto dawać (bezinteresownie). Mimo to potrzebowałam jego nauk, nic dziwnego, że łapy znów mnie zaprowadziły do tej jaskini.
– Witaj, Nauczycielu? – zawołałam w eter, poszukując go spojrzeniem w półmroku. – Chciałabym podszkolić swoją zwinność. Mógłbyś mi pomóc?
Zamilkłam w oczekiwaniu na odpowiedź. Lub jej ewentualny brak. Staruszek jednak lubił błyskotki, pewnie miał z nich ułożony stosik do spania, na pewno nie opuści takiej okazji, prawda..? Zagryzłam dolną wargę.

/ Błyskawiczna Zręczność V za: onyks, szmaragd, szafir, 2x rubin, 3x jaspis, 2x cytryn, tygrysie oko,diament, turkus

Obserwowałam uważnie jak adept tworzy coś z niczego. A raczej ze swojego źródła. Zawsze mnie fascynowała magia i proces jej uczenia się. Ognisty miał ewidentnie do tego smykałkę, radził sobie znacznie lepiej niż ja.
Kiwnęłam lekko pyskiem gdy skończył. Nie miałam mu nic do zarzucenia, tym razem zapamiętał o każdym, nawet najmniejszym szczególe.
– No dobrze, teraz coś trudniejszego. Transmutacja, czyli zmiana kształtu. Pokieruj maddarą tak by rozplotła poprzednią formę i uformowała nową. Spróbuj przekształcić swój twór w coś innego, może być to pochodna od jego obecnej formy. Jak ja formowałam na swojej nauce sopel, zmieniłam go w parę, a potem parę właśnie w płomyk. – Poinstruowałam Lorema, ciekawa jak sobie poradzi.