Smoki Wolnych Stad

// inny czas

Przyleciałem tego dnia nad Błękitną Rzeczkę. Niestety tym razem nie przyszedłem się wykąpać w wodzie, bo cały czas padało, więc więcej wody mi już nie było potrzebne. Praktycznie wszędzie było błoto, strasznie przylepiało się do futra, nie mogłem doczekać się aż to się skończy.
Będąc na miejscu znalazłem sobie dobre i wygodne miejsce, a następnie wezwałem z groty swój posiłek (4/4 mięsa). Pomału wgryzałem się w kawałki mięsa próbując jak najdokładniej objeść kość, miało pyszny smak szczególnie jak się jest głodnym. Kiedy skończyłem obgryzać drugą kość, wykopałem dół i w nim pochowałem resztki, a następnie wróciłem do groty.

// zt

Przyleciałem do świątyni nie po to, żeby się pomodlić, tylko po mięso. Potrzebowałem czegoś do jedzenia, a bogowie zawsze służyli pomocą, no może nie zawsze. Raz to mi nawet zamrozili nos o ile dobrze pamiętam, to były czasy.
Podszedłem do kamienia w centrum świątyni i położyłem na nim rubin. Odsunąłem się kawałek i usiadłem spoglądając na kamień, teraz wystarczyło tylko czekać.

// rubin na mięsko :D

Czyli tak jak przeczuwałem Ishtar była tutaj nowa. Ciekawe czy wiedziała o panujących tu zasadach. Ale nie o to rozchodziło się w dzisiejszym spotkaniu. Smoczyca pragnęła nauczyć się umiejętności obrony, więc dostanie to czego chciała, liczę na to, że będzie przygotowana na rzeczy, które podczas treningu się wydarzą.
~ Cieszę się, że potrafisz atakować, będziesz wiedziała czego możesz się spodziewać. Najpierw wytłumaczę ci kilka sposobów, którymi najłatwiej jest się obronić przed atakiem przeciwnika ~ zrobiłem chwilę przerwy, aby Ishtar mogła się przygotować na część teoretyczną naszej lekcji.
~ Tak samo jak podczas ataku możesz liczyć na swoją szybkość lub siłę. Jeśli bazujesz na zręczności to zazwyczaj są to krótkie i szybkie odskoki, byleby znaleźć się w jak najkrótszym czasie jak najdalej ataku przeciwnika. Jeśli używasz swoich mięśni, w tym wypadku tak jak ja, to próbujesz odepchnąć przeciwnika. Dam ci kilka przykładów. Ktoś na ciebie biegnie i chce przejechać pazurami po twojej twarzy, ty wtedy możesz odskoczyć lub uderzyć swoją łapą w jego łapę, żeby zbić ją z toru lotu, na przykład gdzieś na bok i wtedy ona cię nie dosięgnie. Postawa podczas obrony jest podobna jak podczas ataku, uginasz i rozstawiasz lekko łapy, skrzydła przykładasz do grzbietu, a ogon trochę podnosisz, by było łatwo utrzymać ci równowagę. To jest w sumie prostsze niż się wydaje, spróbujmy, więc trochę praktyki. Broń się! ~ krzyk rozległ się z chmurki symulującej mój głos, wtedy to ugiąłem i rozstawiłem łapy, skrzydła przyłożyłem do grzbietu, a ogon lekko podniosłem. Dałem jej chwilę na ogarnięcie sie, a potem wyskoczyłem w jej stronę i zamachnąłem się prawą przednią łapą, aby wykonać szybkie i płytkie cięcie na jej lewym barku od góry do dołu. Oczywiście nie chciałem jej zrobić krzywdy, to był tylko trening, więc jeśli jej się nie uda, to szybko spróbuje się jakoś zatrzymać i schować pazury.

Kiedy się obudziłem, wszystko było przez moment niewyraźne. Echo czyjegoś głosu odbijało mi się w głowie, a przede mną widziałem jak przez mgłę dwie, białe smoczyce. Najwidoczniej mówiły do mnie, czyżby do były siostry? Kto wie. Mrugnąłem kilka razy i nagle przede mną była tylko jedna.
~ Aaaaa, trochę głowa mnie boli, kręci mi się we łbie. Przed chwilą stała tutaj też taka druga smoczyca, taka sama jak ty i potem zniknęła. To jakaś madarowa sztuczka? ~ zapytałem nieznajomej. Kiedy zacząłem już bardziej kontaktować wyczułem u niej woń wody. Dobrze, że na mnie trafiła, kto wie co by mogło się stać gdyby tutaj nie przyleciała.
~ Jestem Grzmot, dzięki za troskę. Nie spodziewałem się, że tak nagle w coś walnę ~ wstałem pomału na ociężałych łapach. Minie chwila nim już dojdę do siebie.

W sumie mogłaby nawet zgadywać, że byłem wojownikiem. Nawet jeśli byli kiedyś dobrze zbudowani uzdrowiciele, a takich nie widziałem, to pewnie pojawiali się rzadko, a coś czuję, że patrząc na moje blizny nie wyglądałem na jednego z nich. W niektórych miejscach nie było futra, szczególnie po tych gorszych ranach na brzuchu bądź, bokach.
~ Ishtar, urodziłaś się pod barierą? ~ w sumie to byłem ciekaw jej historii, zawsze wolałem trochę wiedzieć z kim rozmawiam i poznać drugą osobę, żeby dowiedzieć się jaka jest. Czasem to pomagało.
~ Nauka od mistrza walki powiadasz? ~ uśmiechnąłem się do smoczycy, kiedy ta próbowała się podlizać. No nie ma tak łatwo. ~ Prorok, który był mistrzem zniknął spod bariery, lecz taki wojownik jak ja może cię czegoś nauczyć ~ spojrzałem rozbawiony na smoczycę. Jak uczyłem kogoś obrony to zawsze przebiegało dość boleśnie.
~ Mam nadzieję, że atakować umiesz? Bo to się trochę też przyda podczas nauki.

Kiedy wezwałem jakiegoś łowcę nie sądziłem, że jakiś morski wyjdzie pomału z wody, rzuci jakieś ryby czy to było i nagle zniknie. Nigdy takiego nawet nie widziałem pod barierą, wyglądał dość dziwnie ale przynajmniej mi pomógł, nie ma co marudzić.
Kiedy ten zniknął podszedłem do jedzenia i wziąłem je do ręki, strasznie śmierdziało ale kiedy ukąsiłem pierwszy kawałek było naprawdę dobre! Powoli zacząłem wgryzać się w dalszą część dziwnej ryby i zjadać resztę, która leżała obok. Kiedy już porcji zabrakło, resztki wrzuciłem gdzieś w krzaki i wzleciałem w powietrze odlatując do groty.

//zt

Był dość pogodny dzień na przechadzkę. A raczej bardziej poszukiwania smoków, którzy mogą mi pomóc. Tym razem poszukiwałem łowcy, jakikolwiek chętny do udzielenia trochę pożywienia. Doleciałem, aż do źródła rzeki i wysłałem impuls do stada wody i ognia z prośbą o jedzenie. Ktoś musi odpowiedzieć.

Na szczęście smoczyca z wody żyła i nie potrzebna była pomoc. To dobrze, bo jeszcze byłoby, że coś jej zrobiłem czy coś. Nieznajoma po chwili odsunęła się na pewną odległość, żeby mieć trochę przestrzeni prywatnej. Do tego poprosiła, żeby budzić ją z większej odległości? Następnym razem jak ją spotkam i będzie spała to wyleję na nią bańkę zimnej wody z dużej odległości za pomocą maddary, chciała to dostanie.
~ Dobrze, że nic ci nie jest, mimo że woda i ogień nie mają już sojuszu to ja i tak dbam o wodnych. Liczę, że jeszcze uda się go odbudować ~ sprawy polityczne pod barierą wyglądały dość dziwnie, nie wiem czemu Szlachetny nie chce odnowić paktu, rozumiem, że może tak być przez Pióro, ale tak jest większe bezpieczeństwo dla obu stron.
~ Tak w ogóle to jestem Ostatnie Ogniwo, wojownik z ognia jak już zdążyłaś zauważyć i poczuć zapach, a ty jesteś?

Inny smok cienia by mnie zagryzł? Przecież byłem wielką kupą mięśni, pokonałem nawet Khagara i przeżyłem śmierć, mam się bać byle cienistego?
~ Powiem ci, że tyle już przeżyłem w życiu, że nie boję się byle się cienistego. Lecz ty wyglądasz strasznie ~ uśmiechnąłem się do adeptki, która była dosyć spięta? Jeśli tak to mogłem uznać, chyba mi nie za bardzo ufała. Co się jej dziwić, wyskoczył na nią smok zza krzaka i przygniótł.
~ Nie musisz na mnie tak patrzeć nie ufnie, przecież cię nie zjem, ani nie zabiję nie mam do tego powodów ~ wyjaśniłem ciągle uśmiechając się do smoczycy. ~ Na kogo się szkolisz? Ja jestem wojownikiem ognia.
Nie mogłem zgadnąć na kogo się szkoliła, to by było ciężkie. Może była jakimś uzdrowicielem albo łowcą kto wie. W sumie gdyby szkoliła się na wojownika potrafiłaby sobie poradzić i nie dać się zaskoczyć, zawsze trzeba mieć oczy dookoła głowy. Może dzięki temu co zrobiłem się czegoś nauczy?

Smoczyca zzaczęła się od razu szarpać i kłapać paszczą. Miałem ją puścić? Nie mogła po prostu poprosić lub odpowiedzieć na pytanie? Wtedy by było inaczej. Jeszcze się popłacze czy coś.
Cienista mogła poczuć po chwili luz, zszedłem z niej i stanąłem obok obserwując jej ruchy. Mogła uznać to za atak, kto wie co siedzi w głowie tym młodym smokom.
~ Wszystko w porządku młoda? Żeby nie było, że się nie przedstawiłem, nazywam się Ostatnie Ogniwo ale możesz mi mówić Grzmot jak wolisz ~ uśmiechnąłem się w stronę nieznajomej. To, że jestem z ognia raczej wyczuła, wulkany miały bardzo intensywny zapach.

W Szklistym Zagajniku pojawiłem się też i ja. Przelatywałem jak codzień nad terenami wolnych stad. Smok rasy północnej miał to do siebie, że bardzo lubił latać ale nienawidził pływać, a ja dzięki temu, że jestem też częściowo morski uwielbiam to i to. Dość dziwne połączenie ale tak już wyszło.
Tym razem niestety nie poleciałem ochłodzić się nad jezioro, coś zatrzymało mnie na Szumiącej Polanie, a dokładnie ciemna granatowa postać leżąca pod małym drzewkiem. Zapikowałem w dół i wylądowałem niedaleko smoka. Podszedłem bliżej i od razu zauważyłem błonę i ciemne łuski, smok, a raczej smoczyca rasy morskiej. Miała zamknięte ślepia, spała? Może nie żyje? Pachniała stadem wody, a z tego co wiem sojuszu już nie ma. Może jak jej pomogę to coś zmieni i relacje stadne się poprawią?
~ Żyjesz? ~ zapytałem troskliwie i szturchnąłem ją lekko skrzydłem. Mam nadzieję, że się nie wystraszy.

Czekałem schowany przez jakiś czas. Był to dość prymitywny kamuflaż z użyciem maddary ale stwierdziłem, że to był najlepszy pomysł, a do tego najszybszy. Minęło trochę czasu nim dostrzegłem swoją ofiarę, a do tego jej kawałek. Rogi i trochę czerwonego, kolejny czerwony smok pod barierą! Od razu dało się wyczuć zapach cienia.
Minęły trzy uderzenia serca i wtedy smoczyca mogła usłyszeć szelest i skoczyłem prosto na nią. Chciałem ją przewrócić i przygnieść swoim cielskiem. Zablokować łapy i ogon tak, żeby nie mogła się ruszyć, oczywiście nie chciałem jej połamać. Od razu zauważyłem, że większość jej ciała była czerwona, miała o wiele więcej kolców niż myślałem.
~ Witaj! Co tu robisz? ~ uśmiechnąłem się do nieznajomej, była mniejsza i pewnie też młodsza, pewnie to jeszcze adept.

Był wczesny ranek, aktualnie znajdowałem się w dzikiej puszczy. Słońce zaczęło doskwierać swoimi promieniami, a na niebie było kilka małych chmurek i właśnie jedna lekko przykryła złotą twarz. Wyruszyłem do Ukrytego Zagajnika przedzierając się przez sam środek puszczy. Kawał drogi minął nim drzewa zaczęła rosnąć coraz rzadziej, aż dotarłem do ukrytego zagajnika i wpadłem na wspaniały plan. Wszedłem jeden z krzaków i stworzyłem wokół mnie niewidzialną i bezwonną barierę, która miała na celu zatrzymać mój zapach, tak żeby nikt mnie nie wyczuł. Następnie zakryłem się liśćmi, żeby być jeszcze bardziej niewidocznym i tak usiadłem w krzaku czekając, aż ktoś tu przybędzie. Mam nadzieję, że nikt mnie nie zauważy.

Ślady prowadziły w głąb lasu, od razu widziałem te czarne historie jakie mogły z tego wyniknąć. Cień i woda poszli do lasu, upozorowali jelenia i jego ślady, żeby pójść zawrzeć spisek i stworzyć trójprzymierze na ogień! Nie to by było zbyt mocno wyjęte z jakiś epickich marzeń lub dobry tekst na jakąś wymyśloną opowieść. Po chwili deszcz wyrwał mnie z rozmyślenia i ślady zniknęły w błocie. No cóż już więcej się nic nie dowiemy.
~ To by było na tyle, dzięki za przybycie i do zobaczenia łowco dzików! ~ uśmiechnąłem się i odleciałem w stronę terenów ognia, wciąż myśląc o tych śladach, co to mogło być?

Widać było, że Aura nie spodziewała się, że dołączę do niej pod drzewem. Może w ogóle nie chciała mojej obecności? Obserwowałem lekko falujące źródełko zastanawiając się, kiedy to w końcu spadnie deszcz albo śnieg! Kochałem śnieg, był puszysty i przyjemny, szczególnie dla futerkowych.
~ Prędki kolec? ~ zapytałem próbując sobie przypomnieć kto to jest. Coś kiedyś o nim słyszałem, czyżby to był ten blizna wiatru? ~ Blizny Wiatru, takie nosił chyba imię. On prawdopodobnie nie żyje, nie widziałem go długo na zebraniach czy to ceremoniach ani nikt o nim nie wspominał.
Ciekawe jakby moje życie się powiodło gdybym nie opuścił ziemi, jeśli dalej bym wiódł spokojne życie i nie pakował się w kłopoty. Wtedy też bym widział jak matka zostaje prorokiem ale bez tego też mogę się cieszyć, że jestem synem proroka! To już jest coś z czego mogę być dumny.
~ O:jaaa! Zobaczyć innego Boga niż Ateral to jest piękne! Też bym chciał tego kiedykolwiek doświadczyć. Nie wiem jak do końca działa arena villara, oprócz tego, że biję się z jego wysłannikami ale planuję zostać jej mistrzem i mam nadzieję, że ostatnim przeciwnikiem jest sam villar, to by było ekstra! ~ krzyknąłem jakbym był znów pisklakiem, wszystko cieszyło inaczej, a nie codziennie w życiu widuje się bogów.
~ Ja też pewnie nie zmieniłbym sswoich wyborów. Gdybym postąpił inaczej, Ferida pewnie by już nie żyła, dla mnie liczy się życie każdego smoka. Trochę pokojowe podejście do sytuacji. Cała sytuacja jakiej doświadczyłaś musiała być straszna, bycie młodym adeptem i zobaczenie jak zaczyna się wojna nie wygląda zbyt ciekawie ~ podsumowałem na koniec spoglądając na siostrę, to chyba w sumie tyle co chciałem powiedzieć, niedługo będę szedł.